Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012

Τά μνημόσυνα καί ἡ ὡφέλειά τους.δ’ μέρος


 
 Δείτε εδώ :γ’ μέρος

Μαρτυρίες περί των ιερών Μνημοσύνων

Μαρτυρίες από την Ιερά Παράδοση 
3. Τα Δίπτυχα τις Εκκλησίας
ΟΙ προσευχές για τούς κεκοιμημένους είναι Αποστολική Παράδοσις και φαίνεται από τα Δίπτυχα της Εκκλησίας.
Τι είναι τα Δίπτυχα;
Είναι δύο σανίδια ενωμένα μεταξύ τους, όπως οι πλάκες πού είχε ο Μωυσής στις οποίες ήταν γραμμένος ο Δεκάλογος. Στα Δίπτυχα ήταν γραμμένα τα ονόματα των Ορθοδόξων. Σύμφωνα με την απόφαση τής Ε’ Οικουμενικής Συνόδου μετά τον καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων και δη μετά το «Άξιων έστιν», ή το «Επί σοί χαίρει Κεχαριτωμένη…» ο Διάκονος μνημόνευε τα ονόματα τα οποία ήταν γραμμένα στα Δίπτυχα. Αυτή η τάξις και σήμερα τηρείται στο Άγιο Όρος.
Τα Δίπτυχα ήσαν τριών ειδών: Δίπτυχα αγίων, Δίπτυχα των ζώντων και Δίπτυχα των κεκοιμημένων.
Τα δίπτυχα των αγίων υπάρχουν από την εποχή του Αγ. Διονυσίου του Αρεοπαγίτου.
Τα Δίπτυχα των κεκοιμημένων είναι και αυτά αρχαιότατα και αναφέρονται στην Θ. Λειτουργία τού ευαγγελιστού Μάρκου.
Στα Δίπτυχα των ζώντων ήσαν γραμμένοι οι Αρχιερείς και οι αυτοκράτορες και όσοι ήταν στα αξιώματα και στις εξουσίες, και προ πάντων όσοι βοήθησαν στην Εκκλησία εκείνη, και γενικά όλος ο λαός. Αυτά τα δίπτυχα έφυλάσσοντο με μεγάλη ακρίβεια στο Ιερό από τούς ιερουργούντες. Ή ακρίβεια αυτή τής διαφυλάξεως των Διπτύχων οφείλετο στο ότι από εδώ φαίνεται ότι έπρεπε οι Άγιοι τής Εκκλησίας να δοξάζονται ως Άγιοι, να μακαρίζονται οι Ορθόδοξοι ως Ορθόδοξοι, να καταδικάζονται οι αιρετικοί ως αποστάται, και να μνημονεύωνται «οι έν πίστει τελειωθέντες, ών ο Κύριος γινώσκει τά ονόματα».
Τις ευχές υπέρ των κεκοιμημένων και τις δεήσεις και συνεπώς τα μνημόσυνα, τα υποστηρίζει ή αδιαφιλονίκητη Αποστολική παράδοσις, από την οποία παραλάβαμε να ευχόμαστε στην Προσκομιδή των Τιμίων Δώρων υπέρ των κεκοιμημενων και να τοποθετούμε τις μερίδες τους ενώπιον τού Αγίου Άρτου, κοντά στις μερίδες των ζώντων και κατόπιν μερίδες ζώντων και κεκοιμημένων να τοποθετούνται στο Άγιο Ποτήριο, όπου το Πανάγιο Σώμα και Αίμα τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού θα επισπάση τον αγιασμό και την απολύτρωση, ενώ ό ιερεύς λέγει «Απόπλυνον Κύριε τα αμαρτήματα των ενθάδε μνημονευθέντων δούλων σου τω Αιματι σου τω αγίω• πρεσβείαις της Θεοτόκου και πάντων σου των αγίων. Αμήν».
4. Ο Ομολογίες τις Εκκλησίας
Ομολογία Μητροφάνους Κριτοπούλου
Στην Ομολογία Μητροφάνους Κριτοπούλου Πατριάρχου Αλεξανδρείας αναφέρονται τα εξής πού αφορούν κυρίως το θέμα μας:
«Επενόησε η Εκκλησία τού Χριστού να προσφέρει ευχές και ικεσίες για τους κεκοιμημενους, ώστε με τις προσευχές αυτές πού αναπέμπει στον Θεό ή να απαλλάξουν τελείως από τα δεινά που τους κατέχουν, η να βρουν κάποια άνεση και παρηγοριά στην φυλακή πού βρίσκονται οι ψυχές τους. «Εύχόμεθα, λέγει, ονομαστικά για εκείνους πού έκοιμήθησαν, την πρώτη ημέρα, την τρίτη, την ενάτη, την εικοστή, την τεσσαρακοστή, κατόπιν μετά τρεις μήνες, μετά έξι μήνες, και τέλος μετά να χρόνο• και όσες φορές θέλουν να το κάνουν αυτό οι συγγενείς κείνου που έφυγε, δεν εμποδίζονται. Κάθε Σάββατο όμως όλου τού χρόνου αναφέρονται προσευχές από την Εκκλησία για όλους τούς νεκρούς πού κοιμήθηκαν με ευσέβεια. Και αυτό γίνεται σε όλους τούς ναούς. Και κάθε φορά πού προσφέρεται η θεία Λειτουργία, πάντοτε μνημονεύονται και αυτοί».
Ομολογία Πέτρου Μογίλα
Αναφέρονται τα εξής στην Ομολογία αυτή: «Μεταμελείας και ευεργεσίας καιρός ουκ εστί μετά την ενθένδε αποβιώσαν• από τα οποία λόγια γίνεται φανερών, πώς υστέρα από τον θάνατον •ή ψυχή δεν μπορεί να ελευθερωθεί ή να μετανοήσει και να κάμει τίποτες έργων οπού να λυτρωθεί από των δεσμών τού Άδου• μόνον αι Θείε Λειτουγίαι, αι προσευχαί και έλεημοσύναι όπου γίνονται δι’ αυτήν από τούς ζώντας, εκείνα την ώφελούσι πολλότατα και από τα δεσμά τού Άδου την ελευθερούσιν».
Ερμηνεύοντας το χωρίο Λουκά. 12,5• «Φοβήθητε τόν έξουσίαν έχοντα βαλείν εις την γεννάν» γράφει• «Ούκ είπε τον μετά το αποκτείναι βάλλοντα εις την γεενναν, αλλά εξουσιαν έχοντα βαλείν (δηλαδή, δεν είπε μετά τον θάνατο να την βάλη στη γέεννα, αλλά ότι μπορεί να την βάλη)• διότι δεν βιάζονται στη γέεννα οπωσδήποτε οι αμαρτωλοί πού πεθαίνουν, αλλά αυτό βρίσκεται στην εξουσία του Θεού• ώστε και ή συγχώρεσης βρίσκεται και αυτή στην εξουσία τού Θεού. Και αυτό το λέω για τις προσφορές και τις ελεημοσύνες πού γίνονται για τους κεκοιμημενους, οι οποίες ωφελούν πολύ και αυτούς ακόμη πού πέθαναν μέσα σε βαρεία αμαρτήματα. Διότι μετά τον Θάνατο δεν τις βάζει στην γέεννα τις ψυχές, αλλά έχει την εξουσία να τις βάλλει στη γέεννα. Ας μη σταματήσουμε λοιπόν εμείς να παρακαλούμε αυτόν που έχει την εξουσία να βάλη τις ψυχές στη γέεννα, αλλά δε χρησιμοποιεί αυτή την εξουσία, αλλά και μπορεί να συγχωρήσει».
Ομολογία Δοσθέον Πατριάρχου Iεροσολύμων
Το έτος 1672 έγινε στα Ιεροσόλυμα Τοπική Σύνοδος όπου συζητήθηκε και το Θέμα των μνημοσυνών. ‘Από εδώ μπορούμε να αντιληφθούμε και το μέγεθος τού ζητήματος, ότι δηλαδή δεν είναι μία απλή παρένθεσης μέσα στα Θέματα τής πίστεως, όταν μία Τοπική Σύνοδος αναγκάζεται να λαβή θέση έπ’ αυτού. Στην Ομολογία λοιπόν του Δοσιθέου, πατριάρχου Ιεροσολύμων, στο 18ο όρο αναφέρονται τα εξής: «Πιστεύουμε ότι οι ψυχές των κεκοιμημένων ευρίσκονται ή σε άνεση ή σε οδύνη, ανάλογα με τα έργα τα οποία ‘έκανε καθένας….» … « Ελευθερούσθαι δε δια της ακρας αγαθότατος διά τής δεήσεως των Ιερέων, αϊ ευποιών, α των απηχουμένων ένεκα οι έκαστου συγγενείς επιτελούσι, μεγάλα μάλιστα δυναμένης της αναίμακτου Θυσίας, ιδίως υπέρ των κεκοιμημένων συγγενών έκαστος και κοινώς υπέρ πάντων ‘ή Καθολική και Αποστολική οσημέραι ποιεί Εκκλησία». Εννοείται βεβαία ότι δεν γνωρίζουμε τον χρόνο τής απαλλαγής. Και συμπληρώνει: «‘Ότι γάρ γίνεται ελευθερία των τούτων από των δεινών και προ τής κοινής αναστάσεώς τε και κρίσεως έδαμεν και πιστεύομεν, πότε δε αγνοούμεν». Με απλά λόγια• «Το ότι αυτοί – ελευθερώνονται από τα δεσμά τους και πριν από την κοινή ανάσταση και κρίσι, το γνωρίζουμε και το Πιστεύουμε, πότε όμως το αγνοούμε. 


συνεχίζεται…
 
ΒΕΝΕΔΙΚΤΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ
ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΣΥΝΟΔΙΑ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ
ΝΕΑ ΣΚΗΤΗ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΣ

Ἀπάντηση τοῦ Μητροπολίτου Αἰτωλίας Κοσμά στίς ἀνθελληνικές δηλώσεις τῆς Ρεπούση



Ἐν Ἱ. Πόλει Μεσολογγίου τῇ 31ῃ Ὀκτωβρίου 2012

Περί  Ἀνθελληνικῶν  Δηλώσεων  Ἀπάντηση

ΔΕΛΤΙΟΝ  ΤΥΠΟΥ

Ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, Μητροπολίτης Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας κ. Κοσμᾶς, προέβη στήν ἀκόλουθη Δήλωση:
« Ἔκπληκτοι μείναμε ἀπό τις ἀκατανόητες δηλώσεις τῆς κας Μαρίας Ρεπούση, Βουλευτοῦ τοῦ Ἑλληνικοῦ Κοινοβουλίου.
Δέν μποροῦμε νά τό πιστέψουμε! Μέ κατάπληξη προσπαθοῦμε, ἔστω νά διαβάσουμε, τήν ἀνθελληνική δήλωση: Νά καταργηθοῦν οἱ γιορτές Ἐξόδου τῆς Ἱερᾶς Πόλεως Μεσολογγίου.
Μά εἶναι δυνατόν; Μιλάει ἑλληνίδα ἤ κάποιος πού μᾶς ἦλθε ἀπό τήν ἀνατολή; Μιλάει ὑπεύθυνη ἑλληνίδα Βουλευτής πού ὑποτίθεται «ἀγωνίζεται», ὡς ἐκπρόσωπος τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ, γιά τά ἱερά καί τά ὅσια τῆς φυλῆς μας;
»Μᾶλλον δέν θά γνωρίζει τό Μεσολόγγι ἡ κα Βουλευτής, δέν θά πέρασε ἀπό τήν αἱματοβαμμένη Πύλη τοῦ Μεσολογγίου. Δέν θά προσκύνησε τόν ἱερό χῶρο τοῦ Κήπου τῶν Ἡρώων, δέν θά στάθηκε ποτέ ἐνώπιον τοῦ Τύμβου, ὅπου ἀναπαύονται τά ἱερά λείψανα τῶν μαρτύρων τῶν ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΩΝ.
»Ἀσφαλῶς δέν θά ἀντίκρυσε καί τίς ἡρωικές ντάπιες μέ τά σπασμένα κανόνια. Δέν γνωρίζει πού καί πώς ὁ ἐθνομάρτυς καί ἱερομάρτυς Ἐπίσκοπος Ρωγῶν Ἰωσήφ, μέ τό ἅγιο ποτήριο στά χέρια ἐμψύχωνε καί κοινωνοῦσε τούς μελλοθανάτους πολεμάρχους. Δέν ἔχει ὑπ’ ὄψιν της ἡ κα Ρεπούση οὔτε τί εἶναι «Ἀνεμόμυλος», οὔτε τί εἶναι «Κλείσοβα» καί «Βασιλάδι». Καί γιά τήν ἡρωική ΕΞΟΔΟ πού ἴσως γνωρίζει κάτι ἀπό παραποιημένες ἱστορικές περιγραφές, δέν θά τίς ἔζησε, ὅπως τίς ζοῦν οἱ Μεσολογγίτες. Ἐμεῖς ζοῦμε στό Μεσολόγγι καί ἀγαποῦμε τό Μεσολόγγι. Ποτέ δέ θά λησμονήσουμε καί δέ θά προδώσουμε τήν γνησία καί ματωμένη ἱστορία καί ζωή τοῦ Μεσολογγίου.
    »Οἱ Ἑορτές τῆς Ἐξόδου  τῶν ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΩΝ δέν εἶναι «ἐθνικιστικά κίτς», οὔτε «στερεοτυπικές ἐκδηλώσεις». Εἶναι ζωντανές γιορτές εὐγνωμοσύνης καί τιμῆς ἀφ΄ ἑνός τῶν γενικῶν προμάχων καί μαρτυρικῶς πεσόντων πατέρων μας, οἱ ὁποῖοι ἔπεσαν «γιά τοῦ Χριστοῦ τήν πίστη τήν ἁγία καί τῆς πατρίδος καί τοῦ Μεσολογγίου τήν ἐλευθερία», ἀφ΄ ἑτέρου ἑορτές πού ἀναγεννοῦν, ἀναζωογονοῦν, ἐμψυχώνουν ὅλους μας καί ἰδιαιτέρως τά λεβέντικα νειάτα τῆς Αἰτωλοακαρνανίας καί μᾶς κάνουν νά νοιώθουμε περισσότερο ὀρθόδοξοι χριστιανοί καί γνήσιοι Ἕλληνες.
»Καλά θά κάνει ἡ κα Ρεπούση νά σταματήσει νά συνιστᾷ πλέον διαστρεβλώσεις καθώς καί τή λήθη τῆς γνήσιας ἑλληνικῆς ἱστορίας. Ὅσοι ἀμφισβητοῦν τήν ἱστορία, ἀμφισβητοῦν  τήν ἰθαγένειά τους.
»Ἡ ἱστορία γράφτηκε στό Μεσολόγγι μέ αἷμα καί θυσία. Δέν διαγράφεται μέ φληναφήματα ἀνιστόρητων καί ἀδαῶν. Ὁ Εὐριπίδης ὑπογραμμίζει «Ὄλβιος ἔστι ὅστις τῆς ἱστορίης ἔσχε μάθησιν», ὅποιος ξεχνᾶ τήν ἱστορία του εἶναι καταδικασμένος σε ἀφανισμό. Ἐδῶ εἶναι Μεσολόγγι, ἐδώ κατοικοῦν Μεσολογγίτες ἀπόγονοι ἡρώων καί μαρτύρων.
»Τά λόγια τῆς κας Ρεπούση δέν μᾶς ἐπηρεάζουν, εἶναι γραμμένα πάνω στό νερό. Ἄς ἀφήσει τό Μεσολόγγι νά λάμπει, νά φωτίζει, νά ἐμπνέει, νά ἀναζωπυρώνει τήν Ἑλλάδα καί ὅλο τόν κόσμο.
»Καί κάτι τελευταῖο. Παρακαλῶ τούς ἕλληνες πολιτικούς μας νά φροντίσουν νά ἀναπτερωθεῖ τό ὑγιές ἐθνικό φρόνημα καί ἡ γνήσια φιλοπατρία.  Ἡ ἀνυπαρξία αὐτῶν τῶν ἰδανικῶν ἔφερε τήν πατρίδα μας στό κατάντημα πού ζοῦμε.

† ὁ  Μητροπολίτης Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας Κοσμᾶς ».
Ἐκ  τοῦ  Γραφείου  Τύπου  καί  Ἐπικοινωνίας
τῆς  Ἱερᾶς  Μητροπόλεως 


http://anavaseis.blogspot.gr

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΣΤΟ «ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΒΗΜΑ»: «ΚΡΑΤΟΣ ΧΩΡΙΣ ΘΕΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ» (VIDEO)

15 Γ. Σωφρόνιος: Η Ελλάδα μας  έπεσε στο χάος άσπλαχνων πολιτικών και ανεπαρκής δικαιοσύνης

Του Γιώργου Θεοχάρη

Γέροντας Σωφρόνιος ο Αγιορείτης, έζησε είκοσι ολόκληρα χρόνια στη σπηλιά της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην ερημική ''Μικρά Αγία Άννη'' του Αγίου Όρους. Ακολούθησε ιεραποστολή στο Κονγκό και σε άλλα μέρη του τρίτου κόσμου.

Τον συνάντησα στην Αθήνα, σε ένα διαμέρισμα που ζει φιλοξενούμενος, διότι ως ασκητής δεν έχει απολύτως τίποτα παρά μόνο το πετραχήλι του, όπως μου είπε κλείνοντας τη συνέντευξη.

Ο γέροντας Σωφρόνιος  μιλώντας στο «Αγιορείτικο Βήμα» βάλλει κατά πολιτικών, δικαιοσύνης και Εκκλησίας, τονίζοντας ότι ευθύνη για την σημερινή Ελλάδα έχουν αυτοί οι τρεις θεσμοί και εξηγεί τους λόγους.


«Αφήσαμε τον Χριστό μας και πιάσαμε τον Χρυσό μας. Να επιστρέψουμε στον Χριστό μας, να μετανοήσουμε», σημειώνει ο Αγιορείτης γέροντας.










Ὁ γέροντας Γαβριήλ γιά τή μετάνοια, τό Corpus Christi καί τούς πολιτικούς (Α΄ μέρος)




ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΣΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΓΑΒΡΙΗΛ (Γαβριήλ Μοναχός-Γέρων στό Ἱερό Κουτλουμουσιανό κελλί Ὁσίου Χριστοδούλου-Καρυές Ἁγίου Ὄρους)

Ἡ ἐπίσκεψη στόν Γέροντα Γαβριήλ ἔγινε στή Θεσσαλονίκῃ τήν Τετάρτη 31-10-2012 στίς 9.30 π.μ.. Ἡ διάρκειά της ἦταν: 1:39:42. Παρευρέθησαν ὁ Γέροντας καί δύο πνευματικά παιδιά κάποιου ἄλλου Γέροντος ἐξ Ἁγίου Ὅρους, πού πῆραν τήν συνέντευξη.
Ὁ σκοπός τῆς ἐπίσκεψης, τήν ὁποία ἔδωσε εὐλογία ὁ Γέροντας Γαβριήλ νά ἠχογραφηθεῖ, ἦταν γιά νά καταγράψουμε τήν γνώμη του σχετικά μέ τά ἑξῆς φλέγοντα θέματα:
1. Τήν ἐπαίσχυντη παράσταση τοῦ Corpus-Christi καί
2. Τίς ἐπαίσχυντες παρελάσεις ὁμοφυλόφιλων στή Θεσσαλονίκη καί γενικά στή χώρα μας.
Στή συνέντευξη ὅμως ὁ Γέροντας, ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι, ἐπεκτάθηκε καί στά ἑξῆς ἐπίσης φλέγοντα ζητήματα:
1.      Μετάνοια
2.      Πολιτικοί καί πολιτική τῆς Ἑλλάδας
Στό ἑξῆς, μέ Γ. θά ἐννοοῦμε τόν Γέροντα, μέ Ε1 τήν πρώτη ἐπισκέπτρια καί μέ Ε2 τήν δεύτερη ἐπισκέπτρια.
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Γ.: Λίγο τήν πόρτα…Ἐκεῖ παραπέρα βάλτε το λίγο ( τό μηχάνημα ἠχητικῆς ἐγγραφῆς ). Ναί.
«Εὔχομαι ὁλοψύχως, ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ νά εἶναι μαζί μέ τήν Ἑλλάδα μας καί μαζί μέ ὅλη τήν ἀνθρωπότητα, σέ ὅλη τους τή ζωή καί σέ ὅλη τήν αἰωνιότητα.
Εὔχομαι πάλι ὁ Κύριος, νά καταπλουτίσει τήν Ἑλλάδα μας καί ὅλα τά ἔθνη τῆς γῆς, διά τῶν ὑλικῶν καί πνευματικῶν ἀγαθῶν Του. Εὔχομαι ἐπίσης νά χαρίσει στήν ἀνθρωπότητα εἰρήνη, ὁμόνοια καί μετάνοια καί νά φωτίσει τούς ἰσχυρούς τῆς γῆς νά κυβερνοῦν τούς λαούς αὐτῆς, θεαρέστως καί θεοφιλῶς. Νά πιστεύσουν πάντες οἱ ἄνθρωποι πού ζοῦνε ἐπί πᾶν τό πρόσωπον τῆς γῆς,  στόν Ἕναν καί Μόνον Ἀληθινό Θεό, πού εἶναι ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τό Ἅγιον Πνεῦμα, ἀμήν.
Ὁ Κύριος σάν ἔθνος, μᾶς εὐλόγησε περισσότερο ἀπό ὅλα τά ἔθνη τῆς γῆς... Ἀπ’ ὅλες τίς γλῶσσες πού ὑπάρχουν στόν πλανήτη μας, ὁ Θεός τήν Ἑλληνική γλῶσσα διάλεξε γιά νά γραφοῦν τά Εὐαγγέλια. Μικρή εὐλογία εἶναι αὐτό; Οἱ μεγαλύτεροι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, εἶναι Ἕλληνες. Ἄν διαβάσουμε τά Συναξάρια, σέ κάθε γωνιά τῆς γῆς, θα δοῦμε ὅτι ὑπάρχουν Ἅγιοι καί Μάρτυρες. Μόνο ἡ Θεσσαλονίκη ἔχει 42 Ἁγίους. Μικρή εὐλογία εἶναι αὐτό;
Περιμένει ὁ Θεός τή μετάνοιά μας γιά νά μᾶς σώσει. Ὁ Θεός δέ θέλει πολέμους, δέ θέλει φτώχειες, δέ θέλει ἀρρώστειες, δέ μᾶς ἔκανε ὁ Θεός γιά νά ὑποφέρουμε καί νά πᾶμε καί στήν κόλαση. Ὁ Θεός μᾶς δημιούργησε, χωρίς νά μᾶς ρωτήσει. Δέν μᾶς σώζει ὅμως, ἄν δέ θέλουμε κι ἐμεῖς..Οἱ Ἅγιοι Πατέρες μας λένε ὅτι ἡ μετάνοια θά σώσει τήν Ἑλλαδίτσα μας καί ὅλη τήν ἀνθρωπότητα. Χωρίς μετάνοια, δέν θά σωθοῦμε. Θά πάθουμε ὅ,τι πάθαν οἱ Σοδομίτες καί Γομορρίτες. Κάηκαν ὅλοι καί σώθηκαν μόνον ὁ Λώτ κι οἱ δυό του κόρες. Θά πάθουμε ὅ,τι πάθαν οἱ Νωῑτες. Πνίγηκε σύμπαν τό ἀνθρώπινο γένος ἐπί Νῶε. Ὁ Θεός μᾶς ἔδωσε τό Νόμο Του γιά νά εἴμαστε κι ἐδῶ εὐτυχισμένοι καί νά πᾶμε καί στόν Παράδεισο. Ἄν ὁ ἄνθρωπος πάνω στόν πλανήτη τῆς γῆς ἐφήρμοζε μία ἐντολή τοῦ Εὐαγγελίου, ἡ γῆ μας θά γινόταν αὐτόματα ἕνας ἐπίγειος Παράδεισος.
-Ποιά ἐντολή;
-Ἀγαπήσεις τόν πλησίον σου ὡς σεαυτόν.
Ἄν αὐτό συμβεῖ, τότε οἱ στρατοί σ’ ὅλον τόν κόσμο, θά καταργηθοῦν. Τά πολεμικά καί πυρηνικά ἐργοστάσια, θά κλείσουν. Οἱ Νομικές Σχολές, οἱ σωφρονιστικές φυλακές, τά Δικαστήρια κι οἱ δικηγόροι, δέν θά ἔχουν λόγους ὑπάρξεως. Οἱ ἀστυνομικοί θά ἀπολυθοῦν καί θά πᾶνε ὅλοι τους στά σπιτάκια τους. Αὐτοί πού κάνουν κλειδαριές κι ἀσφαλιστικά συστήματα, θά κλείσουν.
-Γιατί;
-Ἀφοῦ ἀγαπῶ τόν πλησίον μου ὅπως τόν ἑαυτό μου, θά πάω νά σκοτώσω τόν ἑαυτό μου; Θά κλέψω τόν ἑαυτό μου; Θά ἔχω τά χρήματά μου πεταμένα, ἔξω ἀπ’ τό σπίτι μου ἀνοιχτό. ( ἐννοεῖ ἀνοιχτά ).
Ὁ Θεός εἶναι πολύ λυπημένος μέ τούς Ἕλληνες, διότι Τόν ἀρνηθήκαμε. Καταργήσαμε τό Νόμο Του καί θεσπίσαμε, δικούς μας νόμους.
Κάποτε ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος σέ μιά μάχη, ἔπιασε ἕναν στρατιώτη πού κρυβόταν. Τρέχει καί τοῦ λέει:
-Πῶς σέ λένε;
-Ἀλέξανδρο μέ λένε.
Τοῦ λέει:
-Ἀλέξανδρο σέ λένε; Ἤ θ’ ἀλλάξεις διαγωγή ἤ θ’ ἀλλάξεις ὄνομα! Μέ βλέπεις ἐμένα στίς μάχες νά κρύβομαι;
Κι ἡ Ἑλληνική Βουλή, ἤ πρέπει ν’ ἀλλάξει διαγωγή ἤ πρέπει ν’ ἀλλάξει ὄνομα. Μ’ αὐτά πού ἔκανε, δέν τῆς ἀρμόζει νά λέγεται Βουλή. Ἐκεῖνο τό ὄνομα πού τῆς ἀρμόζει νά λέγεται, εἶναι δεόντως καί πρεπόντως ἄβουλη κι ἀσύνετη κι ἀπερίσκεπτη. Γιατί κατήργησε τό Νόμο τοῦ Θεοῦ καί ψήφισε δικούς της νόμους.
Ὁ Θεός λέει στό Δεκάλογο: «οὐ φονεύσεις». Οἱ Ἕλληνες Βουλευτές λένε: «κάτω ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ, σκοτῶστε». Νομιμοποίησαν τίς ἐκτρώσεις. Δέν εἶναι ἀλήθεια αὐτό; Μήπως τούς συκοφαντοῦμε;
Ὁ Θεός λέει: «οὐ μοιχεύσεις». Αὐτοί λέν: «κάτω ὁ Νόμος τοῦ Θεοῦ». Νομιμοποίησαν τίς μοιχεῖες, τίς πορνεῖες, τήν ὁμοφυλοφιλία, τήν καύση τῶν νεκρῶν, τόν πολιτικό γάμο, βγάζουν τά Θρησκευτικά ἀπ’ τά σχολεῖα, πετοῦν τόν Σταυρό ἀπ’ τή σημαῖα, τίς εἰκόνες ἀπ’ τίς δημόσιες ὑπηρεσίες, θέλουν ν’ ἀναβιώσουν τόν δωδακαθεϊσμό καί τόσα ἄλλα…
Ἐνδιαφέρονται οἱ Ἕλληνες Βουλευτές γιά τήν Ἑλλάδα μας; Θέλουν τήν πρόοδό τους; Ὑποστηρίζουν τά Χριστιανικά μας ἰδεώδη; Εἶναι Ἐθνοπατέρες κι Ἐθνοσωτῆρες; Ἤ εἶναι ἐθνοολετῆρες καί ἐθνοκαταστροφεῖς; Μ’ αὐτό πού κάνουν καί θεσπίζουν, ἀποδεικνύουν ὅτι δέν πιστεύουν στόν Θεό, σέ ἀόρατο κόσμο, στήν ἀθανασία τῆς ψυχῆς, στήν κόλαση, στόν Παράδεισο, στή Μέλλουσα Κρίση κι ἀνταπόδοση. Ὅλ’ αὐτά τά θεωροῦν πλάνες ἐπικίνδυνες καί ὄπιον τοῦ λαοῦ.
Ἄν δέν μετανοήσουν, οὔτε ἡ κόλαση θά τούς δεχθεῖ. Ὁ Θεός θά κάνει εἰδική κόλαση γιά νά τούς βάλει. Καί μέ τά πολιτικά τους ἀξιώματα, θά κοσμοῦν τά βαθύτερα καί φριχτώτερα μέρη τῆς κολάσεως!
Ὁ Ἐλευθέριος Βενιζέλος ἔλεγε ὅτι:
-Ὁ πολιτικάντης σκέφτεται τίς ἑπόμενες ἐκλογές. Ὁ πολιτικός σκέφτεται τίς ἑπόμενες γενεές.
-Οἱ πολιτικοί μας σήμερα, σκέπτονται τίς ἑπόμενες γενεές;
Ὁ Καποδίστριας, ὁ Κουμουνδοῦρος, ὁ Τρικούπης, ὁ Πλαστῆρας, ζοῦσαν γιά τήν Ἑλλάδα καί δέν ζοῦσαν ἀπ’ τήν Ἑλλάδα.
-Σήμερα οἱ βουλευτές μας ζοῦν γιά τήν Ἑλλάδα;
Πολλοί ἀντίχριστοι διαμέσου τῶν αἰώνων, πολέμησαν τόν Ἀρχηγό τῆς Πίστεώς μας, λυσσωδῶς.
Κανένας ὅμως ἀπ’ αὐτούς τούς ἀντιχρίστους, δέν τόλμησε νά προσβάλλει τήν ἠθική ὑπόσταση τοῦ Κυρίου μας. Οἱ ἀντίχριστοι τοῦ αἰῶνος μας, προσβάλλουν τήν ἠθική ὑπόσταση τοῦ Ἀρχηγοῦ τῆς Πίστεώς μας καί παρουσιάζουν, συγνώμην πού τό λέω, τόν Κύριό μας ὡς ἀνήθικο, ἁμαρτωλό, πόρνο, ὁμοφυλόφιλο, ὡς διεστραμμένο κι ἀνισόρροπο, ὡς τεμπέλη κι ἀχαΐρευτο. Ὅτι ξεστράτισε τήν Ἁγία Μαρία τήν Μαγδαληνή μικρό κοριτσάκι κι ἔκανε ἔρωτα μαζί της κι ὅτι ἤθελε νά κάνει μαζί της ἕνα παιδί, πού τό ὀνόμασε Παράκλητο. Αἶσχος! Καί ντροπή! Βαπτισμένοι Χριστιανοί Ὀρθόδοξοι, νά λένε καί νά πιστεύουν αὐτά, γιά τόν Κύριό μας. Ξεπερνοῦν στή διαστροφή κι αὐτόν τόν ἴδιο τόν Σατανᾶ!
Στό τέλος τῆς συνέντευξης:
Γ.: Νά πεῖτε μετάνοια στόν Γέροντα, χαρήκαμε πού σᾶς εἴδαμε. Αὐτά ( τό ὑπαγορευμένο κείμενο πού ἀκολουθεῖ ), μπορεῖ καί σάν προσευχή νά λέει κανείς.
Ε1.: Πάτερ, νά σᾶς ρωτήσω λίγο…
Γ.: Ναί.
Ε1.: Στήν Ἁγία Γραφή, λέει ὅτι οἱ ἄνθρωποι, οἱ Χριστιανοί, οἱ Πιστοί τοῦ Χριστοῦ, καλό εἶναι νά ἀποφεύγουμε τά δικαστήρια. Νά μονιάζουμε μέ τόν ἀντίδικο καί νά μήν καταφεύγουμε ἐκεῖ. Στήν περίπτωση ὅμως πού βλασφημεῖται ὁ Κύριος, ὅπως τώρα σ’ αὐτήν ( μέ τό Corpus-Christi ) καί στίς παρελάσεις…
Γ.: Ναί, ναί, ναί.
Ε1.: τῶν ὁμοφυλόφιλων καί στά θεατρικά…
Γ.: Ναί, ναί, ναί.
Ε1.: Εἶναι εὐλογημένο;
Γ.: Ναί, λέει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος: «ράπισον τόν βλάσφημο»!
Ε1.: Ἀ, λοιπόν, ἐπομένως καί ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς Σεφαφείμ ὁ ὁποῖος, παληκαρίσια ὑπέβαλλε μήνυση κατά τῆς ἐπαίσχυντης παράστασης…
Γ.: Ναί, ναί, ναί.
Ε1.: Εἶναι εὐλογημένο;
Γ.: Ναί, ναί, ναί. Μόνο γιά ἰδικές μας ὑποχρεώσεις νά μήν πᾶμε στά δικαστήρια.
Ε1.: Εἶναι εὐάρεστο στό Θεό αὐτό πού ἔκανε ἑπομένως καί…
Γ.: Ναί, ναί, ναί.
Ε1.: …καί πρέπει νά τόν μιμηθοῦμε. Κι ἐμεῖς ὅλοι δέν πρέπει νά κάνουμε μία συλλογική μήνυση;
Γ.: Ναί, ναί, ναί.
Ε1.: Καί στό θέατρο πού φιλοξενεῖ αὐτήν τήν ἀσέλγεια;
Γ.: Ναί, ναί, πρέπει ν’ ἀγωνιστοῦμε. Καί τά γράψαμε καί μπροστά. Ἀκοῦστε το, ὅταν ὅμως ἐμεῖς ἀδικούμαστε, καλύτερα νά μᾶς ἀδικοῦν, παρά νά πᾶμε στά Δικαστήρια.
Ε1.: Ναί, ναί,  τώρα ὅμως εἶναι γιά τόν Κύριο.
Γ.: Ναί, ἄλλο αὐτό, αὐτό ναί. Πρέπει νά ἀγωνιστοῦμε. Θά σᾶς πῶ…ὅταν ἐμεῖς ἀδικούμαστε. Θά σᾶς πῶ δυό γεγονότα, νά ξέρετε. Ἔζησε στά Κατουνάκια στό Ἅγιον Ὅρος, ὁ πατήρ Ἐφραίμ, ἕνας. Ἕνας γείτονάς του εἶχε Ἐκκλησία. Πῆγε σ’ ἕναν, ἔκανε Ἐκκλησία. Πῆγε σ’ ἕναν, λέει:
-Πόσο θέλεις νά μοῦ κάνεις τό τέμπλο;
Τοῦ λέει ἐκεῖνος:
-Θέλω 15 λίρες.
Πῆγε σ’ ἕναν ἄλλο.
-Πόσο θέλεις;
-12.
Πῆγε σ’ αὐτόν τόν Πατέρα Ἐφραίμ. Δέν τόν ρώτησε, τοῦ λέει:
-Νά μοῦ κάνεις τό τέμπλο.
Τό έφτιαξε. Τό τέμπλο ὅμως δέν εἶναι εὔκολη δουλειά, θέλει καιρό, τέχνη, αὐτά…Κι ἀφοῦ τελείωσε ὁ ἄνθρωπος, πάει καί τοῦ δίνει δυό λίρες, ποσό εὐτελέστατο γιά τή δουλειά πού ἔκανε. Καί τοῦ λέει:
-Πάτερ, εἶναι καλά;
Λέει:
-Καλά εἶναι.
Ἔφυγε. Πάει ὁ ὑποτακτικός στόν Γέροντα.
-Γέροντα σέ κορόιδεψε. Τόσον καιρό δούλεψες, 2 λίρες;
Καί λέει ὁ Γέροντας.
-Παιδί μου, ἄφησε νά’ χουμε κάτι καί γιά τήν ἄλλη τήν ζωή. Ἄμα τά πάρουμε ἐδῶ δηλαδή, τί θά ἔχουμε ἐκεῖ;
Πέρασαν χρόνια, κοιμήθηκε ὁ Γέροντας. Ἕνα βράδυ τόν εἶδε ὁ ὑποτακτικός στόν ὕπνο. Ἧταν σ’ ἕνα ὄμορφο μέρος, εἶχε κάτι ὄμορφα σπιτάκια κι ἕνα μικρό σπιτάκι πάρα πολύ ὡραῖο. Κι ἔπειτα λέει:
-Αὐτό τό μικρό σπιτάκι;
-Αὐτό παιδί μου, εἶναι ἀπό ἐκεῖνα τά χρήματα ἀπό τό τέμπλο. Δέν θά τά πάρουμε ἐδῶ, θά μᾶς τά δώσει ὁ Θεός.
Ἄλλη περίπτωση.
Δύο φιλονικοῦσαν γιά ἕνα τμῆμα γῆς καί πῆγαν σέ ἕναν σοφό Γέροντα νά τούς λύσει τή διαφορά.
Κι ὁ Γέροντας τούς πῆρε καί πῆγαν στό ἀμφισβητούμενο τμῆμα. Κι ὁ ἕνας ἔλεγε:
-Αὐτό εἶναι δικό μου.
Ὁ ἄλλος:
-Δικό μου.
Ὁ Γέροντας γονάτισε στή γῆ. Κι ὅταν σηκώθηκε τούς λέει:
-Ρώτησα τή γῆ.
Καί τοῦ λένε αὐτοί:
-Τί σοῦ εἶπε;
Καί τούς λέει:
-Μοῦ εἶπε ὅτι ἐσεῖς ἀνήκετε σ’ αὐτήν κι ὄχι αὐτή σέ σᾶς.
Φοβερό δέν εἶναι;
Ὅταν ὅμως προσβάλλεται ὁ Κύριος, πρέπει καί στά Δικαστήρια νά πᾶμε, νά διαμαρτυρηθοῦμε.
Ε1.: Δόξα τῷ Θεῷ!
Γ.: Λοιπόν, νά πᾶτε στό καλό.
Ε1.: Πάτερ εὐχαριστοῦμε πάρα πολύ.