Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012

ΚΑΣΑΠΙΔΗΣ: ΔΕΝ ΨΗΦΙΣΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΤΟ ΕΠΕΤΡΕΨΕ Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΜΟΥ

15 Διάβασα ένα πολύ ενδιαφέρον σχόλιο στό «Πρώτο Θέμα» καί σας τό μεταφέρω αυτούσιο: 
«Είμαι απολύτως βέβαιος ότι ελάχιστοι γνωρίζατε τόν Γεώργιο Κασαπίδη βουλευτή Κοζάνης τής Νέας Δημοκρατίας, πρίν από τήν ψηφοφορία γιά τά μέτρα τά οποία καί καταψήφισε καί διεγράφη.

Ο άνθρωπος στενοχωρήθηκε πολύ καί όπως μου είπε φίλος βουλευτής ο οποίος τόν συνάντησε μετά τά γεγονότα στό καφενείο τής Βουλής, μόνο πού δέν έκλαιγε. Όπως ήταν φυσικό τόν πλησίασαν κάποιοι συνάδελφοί του (όχι από ενδιαφέρον φαντάζομαι αλλά, ξέρετε, γιά τό κουτσομπολιό) καί τόν ρώτησαν γιατί πήρε τήν απόφαση νά καταψηφίσει.

Η απάντηση τού κ. Κασαπίδη από τήν Κοζάνη ήταν αποστομωτική: «Γιατί δεν  μου επέτρεψε ο πνευματικός μου νά ψηφίσω τά μέτρα!!!»
Οι βουλευτές δέν πολύ παραξενεύτηκαν, είναι η αλήθεια, γιατί γνωρίζουν ότι ο κ. Κασαπίδης από τήν Κοζάνη είναι πολύ πιστός χριστιανός.

Νηστεία των Χριστουγέννων: Πότε, γιατί και πώς;

H νηστεία των Χριστουγέννων
1. Δεύτερη μακρά περίοδος νηστείας μετά τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι η νηστεία των Χριστουγέννων, γνωστή στη γλώσσα του ορθοδόξου λαού μας και ως σαραντα(η)μερο. Περιλαμβάνει και αυτή σαράντα ημέρες, όμως δεν έχει την αυστηρότητα της νηστείας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Αρχίζει την 15η Νοεμβρίου και λήγει την 24η Δεκεμβρίου.
2. Η εορτή της κατα σάρκα γεννήσεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού αποτελεί τη δεύτερη μεγάλη Δεσποτική εορτή του χριστιανικού εορτολογίου. Μέχρι τα μέσα του
Δ' αιώνα η Εκκλησία της Ανατολής συνεόρταζε τη γέννηση και τη βάπτιση του Χριστού υπό το όνομα τα Επιφάνεια την ίδια ήμερα, στις 6 Ιανουαρίου. Τα Χριστούγεννα ως ξεχωριστή εορτή, εορταζομένη στις 25 Δεκεμβρίου εισήχθη στην Ανατολή από τη Δύση περί τα τέλη του Δ' αιώνα.

Ό άγιος Ιωάννης ό Χρυσόστομος, που πρώτος ομιλεί για την εορτή των Χριστουγέννων, την ονομάζει «μητρόπολιν πασών των εορτών» και μας πληροφορεί περί το 386 ότι «ούπω δέκατον έστιν έτος, εξ ου δήλη και γνώριμος ημίν αύτη η ημέρα (της εορτής) γεγένηται».
Με τη διαίρεση της άλλοτε ενιαίας εορτής και την καθιέρωση των τριών ξεχωριστών εορτών, της Γεννήσεως την 25η Δεκεμβρίου, της Περιτομής την 1η και της Βαπτίσεως την 6η Ιανουαρίου, διαμορφώθηκε και το λεγόμενο Δωδεκαήμερον, δηλαδή το εόρτιο χρονικό διάστημα από τις 25 Δεκεμβρίου ως τις 6 Ιανουαρίου. Έτσι διασώθηκε κατά κάποιο τρόπο η αρχαία ενότητα των δύο μεγάλων εορτών της Γεννήσεως και της Βαπτίσεως του Κυρίου.

3. Ή μεγάλη σημασία που απέκτησε με την πάροδο του χρόνου στη συνείδηση της Εκκλησίας η νέα εορτή των Χριστουγέννων και η ευλάβεια των πιστών και ιδιαίτερα των μοναχών, απετέλεσαν τις προϋποθέσεις για την καθιέρωση και της προ των Χριστουγέννων νηστείας. Σ' αυτό ασφαλώς επέδρασε και η διαμορφωμένη ήδη τεσσαρακονθήμερη νηστεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής που προηγείτο του Πάσχα.
Όπως η εορτή έτσι και η νηστεία, ως προετοιμασία για την υποδοχή των γενεθλίων του Σωτήρος, εμφανίστηκε αρχικά στη Δύση, όπου η νηστεία αυτή ονομαζόταν Τεσσαρακοστή τον άγιου Μαρτίνου επειδή άρχιζε από την εορτή του άγιου τούτου της Δυτικής Εκκλησίας. Το ίδιο επανελήφθη και σ' εμάς, όπου πολλοί τη νηστεία των Χριστουγέννων ονομάζουν του άγιου Φιλίππου επειδή προφανώς αρχίζει την επομένη της μνήμης του Αποστόλου. Οι πρώτες ιστορικές μαρτυρίες, που έχουμε για τη νηστεία προ των Χριστουγέννων, ανάγονται για τη Δύση στον Ε' και για την Ανατολή στον ΣΤ' αιώνα. 'Από τούς ανατολικούς συγγραφείς σ' αυτήν αναφέρονται ό Αναστάσιος Σιναιτης, ό πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Νικηφόρος ο Ομολογητής, ο άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης, καθώς επίσης και ο πατριάρχης Αντιοχείας Θεόδωρος Βάλσαμων.

4. Ή νηστεία στην αρχή, καθώς φαίνεται, ήταν μικρής διάρκειας. Ό Θεόδωρος Βαλσαμων, που γράφει περί τον ΙΒ' αιώνα —και κατά συνέπεια μας πληροφορεί για τα όσα ίσχυαν στην εποχή του —, σαφώς την ονομάζει «επταήμερον». Όμως υπό την επίδραση της νηστείας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής επεξετάθη και αυτή σε σαράντα ήμερες, χωρίς εν τούτοις να προσλάβει την αυστηρότητα της πρώτης.

Πως θα πρέπει να την νηστεύουμε; Καθ' όλη τη διάρκεια του σαρανταημέρου δεν καταλύουμε κρέας, γαλακτερά και αυγά. Αντίθετα, επιτρέπεται να καταλύουμε ψάρι όλες τις ήμερες — πλην, φυσικά, της Τετάρτης και της Παρασκευής— από την αρχή μέχρι και την 17η Δεκεμβρίου. Ψάρι καταλύουμε επίσης και κατά την εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου, οποιαδήποτε ημέρα κι αν πέσει.
'Από την 18η μέχρι και την 24η Δεκεμβρίου, παραμονή της εορτής, επιτρέπεται η κατάλυση οίνου και ελαίου μόνο — εκτός, βέβαια, των ημερών Τετάρτης και Παρασκευής που θα παρεμβληθούν και κατά τις οποίες τηρούμε ανέλαιη νηστεία. Επίσης με ξηροφαγία θα πρέπει να νηστεύουμε την πρώτη ήμερα της νηστείας, 15η Νοεμβρίου, καθώς και την παραμονή της εορτής, έκτος βέβαια κι αν πέσουν Σάββατο η Κυριακή.

ΝΗΣΤΕΙΑ: ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΠΑΣΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ
«Επίσης οφείλουμε να μην τηρούμε μόνο την τάξη της νηστείας που αφορά τις τροφές, αλλά να απέχουμε και από κάθε αμαρτία, έτσι ώστε, όπως νηστεύουμε ως προς την κοιλιά, να νηστεύουμε και ως προς τη γλώσσα, αποφεύγοντας την καταλαλιά, το ψέμα, την αργολογία, τη λοιδορία, την οργή και γενικά κάθε αμαρτία που διαπράττουμε μέσω της γλώσσας.
Επίσης χρειάζεται να νηστεύουμε ως προς τα μάτια. Να μη βλέπουμε μάταια πράγματα. Να μην αποκτούμε παρρησία διά μέσου των ματιών. Να μην περιεργαζόμαστε κάποιον με αναίδεια. Ακόμη θα πρέπει να εμποδίζουμε τα χέρια και τα πόδια από κάθε πονηρό πράγμα.
Με αυτό τον τρόπο νηστεύοντας μια νηστεία ευπρόσδεκτη στον Θεό, αποφεύγοντας κάθε είδους κακία που ενεργείται διά μέσου της καθεμιάς από τις αισθήσεις μας, θα πλησιάζουμε, όπως είπαμε, την άγια ήμερα της αναστάσεως αναγεννημένοι, καθαροί και άξιοι της μεταλήψεως των άγιων μυστηρίων».
ΔΩΡΟΘΕΟΣ ΓΑΖΗΣ

Από το "Η νηστείαι της Εκκλησίας", Αρχιμ. Συμεών Κούτσα Εκδ. Αποστολική Διακονία, σελ. 88-92
http://orthodox-answers.blogspot.com/2008/11/blog-post_12.html
Πηγή εἰκόνας: Ἱ. Ἡσ. Ἀνάστασις Χριστοῦ-Ἐμμαούς, Ἅγ. Βασίλειος Λαγκαδᾶ.

Η τελευταία λέξη που θα ακουστεί στη Γη θα είναι.


                                                          Εκπληκτικό κείμενο από τον Γάλλο λογοτέχνη Ζαν Ρισπέν Ζαν.
«Δεν γίνεται να σβήσει η Ελλάδα, ο Έλληνας, η προσφορά του πάνω σε αυτόν τον πλανήτη.»
1. Γκρεμίστε όλη την Ελλάδα σε βάθος 100 μέτρων.
2. Αδειάστε όλα τα μουσεία σας, από όλον τον κόσμο.
3. Γκρεμίστε κάθε τι Ελληνικό από όλο τον πλανήτη.
Έπειτα σβήστε την Ελληνική γλώσσα από παντού.
1. Από την ιατρική σας, την. . φαρμακευτική σας.
2. Από τα μαθηματικά σας (γεωμετρία, άλγεβρα)
3. Από την φυσική σας, χημεία
4. Από την αστρονομική σας
5. Από την πολιτική σας
6. Από την καθημερινότητα σας.
Διαγράψτε τα μαθηματικά, διαγράψτε κάθε σχήμα, κάντε το τρίγωνο-οκτάγωνο, την ευθεία-καμπύλη, σβήστε την γεωμετρία από τα κτίρια σας, τους δρόμους σας, τα παιχνίδια σας, τα αμάξια σας, σβήστε την ονομασία κάθε ασθένειας και κάθε φαρμάκου, διαγράψτε την δημοκρατία και την πολιτική, διαγράψτε την βαρύτητα και φέρτε το πάνω κάτω, αλλάξτε τους δορυφόρους σας να έχουν τετράγωνη τροχιά, αλλάξτε όλα τα βιβλία σας (γιατί παντού θα υπάρχει και έστω μια ελληνική λέξη), σβήστε από την καθημερινότητα σας κάθε ελληνική λέξη, αλλάξτε τα ευαγγέλια, αλλάξτε το όνομα του Χριστού που και αυτό βγαίνει από τα Ελληνικά και σημαίνει αυτός που έχει το χρίσμα, αλλάξτε και το σχήμα κάθε ναού (να μην έχει την ελληνική γεωμετρία), σβήστε τον Μέγα Αλέξανδρο, σβήστε όλους τους Μυθικούς και Ιστορικούς ήρωες, αλλάξτε την παιδεία σας, αλλάξτε το όνομα της ιστορίας, αλλάξτε τα ονόματα στα πανεπιστήμια σας, αλλάξτε τον τρόπο γραφής σας, χρησιμοποιήστε τον αραβικό, διαγράψτε την φιλοσοφία, διαγράψτε, διαγράψτε, διαγράψτε.
Θα πείτε «δεν γίνεται».
Σωστά, δεν γίνεται γιατί μετά δεν θα μπορείτε να στεριώσετε ούτε μία πρόταση! Δεν γίνεται να σβήσει η Ελλάδα, ο Έλληνας, η προσφορά του πάνω σε αυτόν τον πλανήτη.
Η πρόκληση πάντως ισχύει

Νηστεία και ασθένειες (π. Βασίλειος Βολουδάκης)

 (από το βιβλίο : ΝΗΣΤΕΙΟΔΡΟΜΙΟΝ του π. Βασιλείου Βολουδάκη , εκδόσεις ΥΠΑΚΟΗ)
Η νηστεία είναι για όλους τους ανθρώπους.

Για όλες τις ηλικίες.


Για τα παιδιά, τους νέους, τους άνδρες, τις γυναίκες, τους γέροντες.


Η νηστεία ανακουφίζει τους εργαζόμενους και τους οδοιπόρους


Αυτό σαλπίζει το Άγιο Πνεύμα με το στό­μα του Μ. Βασιλείου:


«Γυναιξί δε ώσπερ ιό άναπνεϊν, ούτω και ιό νηστεύειν οικείον εστί  και κατά φύσιν.
Οι παίδες, ώσπερ ιών φυτών τα ευθαλή τω της νηστείας ύδατι καταρδευέσθωσαν.
Τοις πρεσβύτεροις κούφον ποιεί τον πόνον ή εκ παλαιού προς αυτήν οικείωσηις,  πόνοι γαρ εκ μακράς συνήθειας μελετηθέντες, αλυπότερον προσπίπτουσι τοις γεγυμνασμένοις.
Τοις οδοιπόροις ευσταλής εστί συνέμπορος η νηστεία. Ώσπερ γαρ η τρυφή αχθοφορεϊν αυτούς αναγκάζει, τας απολαύσεις περικομίζοντας, ούιω κούφους ( = άνάλαφρους) και ευζώνους (=ευκίνητους) η νηστεία 
παρασκευάζει. (Περί Νηστείας, Λόγος Β.')


Νηστεία και ασθένειες
(σελ.32-40)
Ο  ΞΘ' Κανών των Άγιων Αποστόλων ορίζει ότι πρέπει να νηστεύει οπωσδήποτε κάθε πιστός, κλη­ρικός ή λαϊκός,«εκτός ει μη δι' ασθένειαν σωματικήν εμποδίζοιτο». Αυτή,λοι­πόν,τη διάταξη βρίσκουν πολλοί χριστι­ανοί ως πρόφαση για ν`αποφύγουν τη νηστεία,προβάλλοντες στον Πνευματι­κό τους την α' ή την β ' ασθένεια τους.
 
Ας ιδούμε, όμως, πώς ακριβώς ερ­μηνεύει η Εκκλησία μας τη φράση (που ή ίδια διετύπωσε) «εκτός ει μη δι' ασθένειαν σωματικών εμποδίζοιτο»,ώστε να κα­θορίσουμε και μεις εν προκειμένω τη γραμμή πλεύσεως μας.
 
Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης σημειώνει: «Επειδή ίση είναι ή νηστεία της Τεσσαρακοστής με την νηστείαν της Τετάρτης και της Παρασκευής, ίση ακο­λούθως είναι και ηή λύσις των δύο τούτων νηστειών κοντά εις τους ασθενείς. Όθεν καθώς ο Τιμόθεος εις τον η' και ι' αυτού Κανόνα, συγχωρεί την μεν γυναίκα όπου γεννήσει μέσα εις την Τεσσαρακοστήν να πιει οίνον, και να φάγει τροφήν αρκετήν, ό­σον νά  μπορεί  να βαστάσει, τον δε ξηραθέντα από υπερβολικήν ασθένειαν συγχω­ρεί να φάγει λάδι εν τη Τεσσαρακοστή "τό γάρ μεταλαμβάνειν ελαίου τον άπαξ έκτακέντα, φησί, δίκαιον εστί", τοιουτοτρόπως πρέπει νά συγχωρείται να μεταλαμβάνει μόνον έλαιον, και να πίνει οίνον εν τη Τετράδι και τη Παρασκευρή όποιος κατεξηράνει από μεγάλην ασθένειαν . Δι ο, και ο Θείος Ιε­ρώνυμος λέγει, "τη Τετάρτη και Παρασκευή ου χρή λυθήναι νηστείαν χωρίς μεγάλης α­νάγκης". Το αυτό λέγει και ό Ιερός Αυγου­στίνος. Όμως επειδή και οι φιλόσαρκοι θέλοντες νά καταλύωσι την Τεσσαρακοστήν και τάς Τετράδας και Παρασκευάς ή προφασίζονται πώς είναι ασθενείς, χωρίς να είναι, ή και όντες ασθενείς, λέγουσιν, ότι δεν εί­ναι αρκετόν μόνον το έλαιον και ο οίνος να υποστήριξη την αδυναμίαν τους, δια ταύτας τας προφασιολογίας είναι χρεία να ερωτά­ται ιατρός τις έμπειρος, ομού και θεοφοβού­μενος, ποίον φαγητόν είναι αρκετόν εις  υποστηριγμόν της ασθενείας, και ούτω κατά τον διορισμόν του ιατρού, να απολύει ο Αρ­χιερέας ή ο Πνευματικός τον ασθενή εις το να λύει  την νηστεία ν και να μη εμπιστεύηται εις μόνα τα προφασιστικά λόγια των ασθε­νών, και μάλιστα, όταν οι τοιούτοι ασθενείς τύχωσι να είναι εκ τον λεγομένων ευγενών( = άριστοκρατών και ευπόρων)»*.
*(Πηδάλιον, Ερμηνεία ΞΘ΄Κανόνος των Αγίων Αποστόλων)
 
Και πράγματι! Ιδιαίτερα στις μέ­ρες μας έχουν πληθύνει οί άνθρωποι που ζητούν να απαλλαγούν από τη νηστεία προφασιζόμενοι κάποια ασθένεια. Ενι­σχύονται μάλιστα από μερικούς Πνευ­ματικούς, oι οποίοι, λόγω πνευματικής απειρίας, υποκύπτουν εύκολα στις μωρουδίστικες ενστάσεις των πιστών και για το παραμικρό τους επιτρέπουν να μη νηστεύουν.
Ρεκόρ στην κατηγορία αύτη κατέ­χουν oι γυναίκες, πού πάσχουν από
κο­λίτιδα σε ποσοστά επιδημίας, καθ' ότι η πάθηση αυτή είναι σαφώς ψυχολογική και έχει, ως επί τό πλείστον, υστερική αιτιολογία. Oι πάσχουσες «εν ενί στόματι» ζητούν απαλλαγή από τα νηστήσιμα φαγητά, διότι, κατά τα λεγόμενα τους, έ­χουν διαπιστώσει πώς αυτά τα φαγητά τους προκαλούν ερεθισμό τού εντέρου.
 
Όμως, τα πράγματα δεν είναι έτσι, ούτε το πρόβλημα τους λύνεται με πασχα­λινά φαγητά. Πρωτίστως τους χρειάζε­ται ψυχική ηρεμία και ησυχία. Να αφή­σουν τις ευθύνες για τους συζύγους τους και να μη παριστάνουν τους Άτλαντες. Να μετριάζουν τις πολλές παθολογικές θλίψεις τους με την πίστη των αγίων γυ­ναικών, οι όποιες απέκτησαν ανδρικό φρόνημα. Ως προς τις σωματικές επιπτώ­σεις της κακής ψυχολογικής καταστά­σεως στη χλωρίδα του εντέρου,αυτές αντιμετωπίζονται με την αποφυγή ορισμέ­νων χορταρικών, που προκαλούν ερεθισ­μό, χωρίς να υπάρχει η παραμικρή ανά­γκη καταλύσεως της νηστείας.
Αντίθετα από τη δική μας τακτική, του να εφευρίσκουμε τρόπους αποφυγής της νηστείας, ενεργούν oι άνθρωποι του Θεού. Ο αείμνηστος π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, μετά από βαρύτατη πάθηση του στομάχου του επείσθη από διαπρε­πείς και ευλαβείς ιατρούς ότι δεν έπρε­πε να νηστεύει πλέον το λάδι. Και τι έ­κανε; Μέσα σε ολόκληρη κατσαρόλα φα­γητού έβαζε μόνο μία κουταλιά της σού­πας λάδι! Όταν, λοιπόν, κάποτε τον επεσκέφθη ό μακαριστός Καθηγούμενος τής Ί. Μ. Λογγοβάρδας Πάρου Αρχιμ. Φιλόθεος Ζερβάκος και είδε τι είδους... καχάλυση (!) ελαίου έκανε ό π. Επιφάνι­ος, του είπε: —«π. Επιφάνιε, μέ τέτοια πο­σότητα ελαίου πού χρησιμοποιείς στο φαγητό σου μπορείς να το κατάλυσης και τη Μ. Παρασκευή»,
Αλλά και ο σοφός Γέροντάς μας ο π. Σίμων αντιμετώπιζε με μεγάλη διάκριση τούς ασθενείς και δεν ελάμβανε υπ' όψιν του μόνο την παθολογική τους κατάσταση αλλά με τή Χάρι του Θεού ενετόπιζε και την ψυχική αιτία του σω­ματικού αρρωστήματος, επειδή διέκρινε άμεση σχέση του χαρακτήρος των ανθρώ­πων και των συνθηκών ζωής τους με τις περισσότερες ασθένειες. Έτσι, έδινε ο­δηγίες στους ανθρώπους πρωτίστως για το πώς πρέπει να αντιμετωπίζουν ψυχο­λογικά τον χαρακτήρα τους και τις πε­ριστάσεις της ζωής και κατόπιν, αναλό­γως της παθήσεως τους, υπεδείκνυε σ' αυτούς και το είδος των φαγητών, που θα τους ωφελούσε άλλα ακόμη και τον τρόπο που θα τα μαγειρέψουν, ώστε νά έχουν αγαθά ψυχοσωματικά αποτελέ­σματα.
Χαρακτηριστικά αναφέρουμε την περίπτωση ενός πνευματικού τέκνου του, νεαρού τότε ιατρού, ο οποίος ζήτη­σε από τον Γέροντα να πίνει γάλα κατά τη διάρκεια τής Μ. Τεσσαρακοστής λόγω του στομάχου του. Ό Γέροντας όμως δεν εκάμφθη, ούτε άπό τήν πάθηση του πνευματικού του τέκνου, ούτε από την ιατρι­κή του ιδιότητα και του απάντησε: —«Και 'γώ τι νομίζεις πώς κάνω επί 40 χρόνια, παιδί μου; Φτιάχνω στομάχια! Όχι δεν χρειάζεται να πιεις γάλα». Ό γιατρός υπήκουσε, τήρησε τη νηστεία και συγχρό­νως έπαυσαν και οι ενοχλήσεις του στο­μάχου του. Σήμερα είναι διαπρεπής Γασ­τρεντερολόγος, καθηγητής στο Πανεπι­στήμιο Κρήτης. Κάποτε ό π. Σίμων είχε συζήτηση για τη νηστεία με ομάδα πιστών. Κατά τη συζήτηση, κάποιος αντέτεινε στον Γέ­ροντα ότι οι σύγχρονες συνθήκες της ζωής δεν επιτρέπουν νηστείες, όπως κα­τά το παρελθόν, που δεν υπήρχε μόλυνση της ατμόσφαιρας και διαρκές άγχος. Τότε ο Γέροντας τον ρώτησε: —«Δε μου λες, αγαπητέ: Γιατί είναι σήμερα γεμάτα τα νοσοκομεία, αφού προσέχετε τόσο πο­λύ τη διατροφή σας; Από νηστευτάς έ­χουν γεμίσει τα νοσοκομεία ή από ανθρώ­πους πού τρώγουν συνεχώς κρέατα και λί­πη; Αν κάνης έρευνα, θα διαπίστωσης ότι έχουν κατακλύσει τα νοσοκομεία, μέ­χρι και τούς διαδρόμους, άνθρωποι πού ουδέποτε ένήστευσαν. Πραγματοποιεί­ται δηλαδή ο αψευδής λόγος του Κυρί­ου: «Εάν θέλητε και εισακούσητέ μου, τα αγαθά της γης φάγεσθε· εάν δε μη θέλητε μηδέ εισακούσητέ μου, μάχαιρα υμάς κατέδεται το γαρ στόμα Κυρίου ελάλησε ταύτα»**». Και συμπλήρωσε ό π. Σίμων: —«Ποιά είναι ή "μάχαιρα"; Τα μα­χαίρια των χειρουργών, τα οποία κατά κανόνα πέφτουν πάνω στα σώματα αυτών που δεν γνώρισαν ποτέ τι θα ειπεί νη­στεία» !
**(Ησ. 1.20)