1999-2012: Σύγκριση μισθών και εξόδων. Πόσο άλλαξε η ζωή μας...

1999-2012: Σύγκριση μισθών και εξόδων. Πόσο άλλαξε η ζωή μας...

Για να δούμε μια σύντομη αλλά συγχρόνως αποκαλυπτική σύγκριση πηγαίνοντας όχι πολύ αλλά 13 χρόνια πίσω.

Μέσα σε αυτά τα 13 χρόνια μπορεί να μην άλλαξε τόσο ο βασικός μισθός(ο οποίος θα συνεχίσει να έχει καθοδική πορεία με τη ψήφιση νέων μνημονίων τους επόμενους μήνες) αλλά μπορούμε να εντοπίσουμε  μία τεράστια αλλαγή στα βασικά έξοδα μιας οικογένειας.

Ας δούμε λοιπόν

1999 : 170.000 δρχ. (= 498ευρώ) βασικός μισθός

            180 δρχ. (=0,52 ευρώ)    1 λίτρο βενζίνης

            62 δρχ. (=0,18 ευρώ) το πετρέλαιο θέρμανσης

            100δρχ. (0,29 ευρώ) η τυρόπιτα

             50 δρχ. (0,15 ευρώ) το μπουκαλάκι νερό

Να δούμε και το 2012;;

2012 : 489 ευρώ ο βασικός μισθός

           1,70-1,80 ευρώ 1 λίτρο βενζίνης

            1,1 ευρώ το πετρέλαιο θέρμανσης

            1,5 ευρώ η τυρόπιτα

             0,50 ευρώ το μπουκαλάκι νερό

Πόσο μπορεί να άλλαξε η ζωή μας τα 13 αυτά χρόνια;Σίγουρα οι νέοι εργαζόμενοι, που είναι πλέον είδος προς εξαφάνιση, οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι θα μπορούν να μας δώσουν μια απάντηση σε αυτό το ερώτημα.

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ-ΣΟΚ: Αναγκαστικές επιτάξεις ιδιωτικής περιουσίας εγγυήθηκαν στην τρόϊκα!

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ-ΣΟΚ: Αναγκαστικές επιτάξεις ιδιωτικής περιουσίας εγγυήθηκαν στην τρόϊκα!

 Mόλις δύο ημέρες μετά την έγκριση του νέου Μνημονίου εκχώρησης του ελέγχου της χώρας στην τρόϊκα, με ένα πολύ «ύπουλο» και μεθοδευμένο τρόπο και υπό την κάλυψη δήθεν «προβλέψεων για ανάγκες του υπουργείου Εθνικής Άμυνας» η κυβέρνηση με υπουργική απόφαση του υφυπουργού Εθνικής Άμυνας Κ.Σπηλιόπουλου, «βάζει στο
πακέτο» των παραχωρήσεων στην τρόϊκα και την ιδιωτική περιουσία!

Με απόφαση λοιπόν του υφυπουργού, το σύνολο της ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων, κινητής και ακίνητης, τίθεται υπό επίταξη, δηλαδή αναγκαστική απαλλοτρίωση με κάποια αποζημίωση (δηλαδή χάνουν οριστικά την κυριότητά τους οι ιδιοκτήτες!).

Η εξέλιξη αυτή ερμηνεύει και τις προβλέψεις του Μνημνονίου που αποκάλυψε χθες το defencenet.gr περί «σύλληψης και κράτησης» όσων αντιδρούν στην κατάσχεση περιουσιών για την εξυπηρέτηση ου δανεισμού!

Το καθεστώς των επιτάξεων σε παλαιότερες εποχές, όταν ο πόλεμος κρατούσε μήνες ή και χρόνια για μεταφορικά μέσα, τα οποία προβλέπονταν να ενταχθούν στην προσπάθεια των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά βέβαια αυτό πλέον είναι κάτι που δεν υφίσταται, πρώτον γιατί οι Ε.Δ. διαθέτουν αρκετά μέσα, τουλάχιστον τροχαίο υλικό και δεύτερον γιατί μια σύγκρουση π.χ. με την Τουρκία, δεν θα κρατήσει και μήνες! Εκτός και αν πρόκειται να εμπλακούμε σε έναν πόλεμο φθοράς κάτι που μάλλον έχει μικρές πιθανότητες.

Δηλαδή κανονικά, η σύσταση μια τέτοιας επιτροπής θα ήταν εντελώς περιττή κι ειδικά σε τέτοιες εποχές, αφού τα μέλη της επιτροπής λαμβάνουν σχετική αποζημίωση για να συμμετάσχουν σε αυτή. Είμαστε βέβαιοι ότι και οι ίδιοι οι συμμετέχοντες δεν έχουν καταλάβει που και για ποιο λόγο τους διόρισαν.

Η διαδικασία θα είναι πολύ απλή: Θα συνεδριάζει η Επιτροπή, θα αποφασίζει ότι το τάδε ακίνητο πρέπει να επιταχθεί και να τεθεί στην κυριότητα του κράτους, έναντι μιας συμβολικής αποζημίωσης. Εν συνεχεία και αν κάτι «έχει πάει στραβά» και δεν υπάρχει δυνατότητα εξόφλησης του χρέους (να είμαστε όλοι σίγουροι ότι θα φροντίσουν «να μην πάει καλά» για να αναλάβει έργο η τρόϊκα), ενεργοποιείται το Μνημόνιο και οι δανειστές αποκτούν την κυριότητα του ακινήτου.

Το ότι αυξάνουν τις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων σε μία αγορά που καταρρέει, με συγκεκριμένο άρθρο στο Μνημόνιο, κάποιους τους υποψίασε αλλά κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι αυξάνουν την αξία σε αυτό που υπολογίζουν ως μελλοντικής τους περιουσία! Τόσο απλά.

Και βέβαια, το ότι η απόφαση υπογράφηκε στις 23 Ιανουαρίου (ήταν προφανώς στις αρχικές εγγυήσεις που ζητούσε η τρόϊκα, αλλά δημοσιεύθηκε μόλις σήμερα στην ΔΙΑΥΓΕΙΑ, δύο ημέρες μετά την υπογραφή του Μνημονίου) καταδεικνύει ότι υπήρξε συγκεκριμένη μεθόδευση για να μην δημιουργηθεί θέμα πριν την έγκριση του Μνημονίου στη Βουλή.

Ας δούμε την απόφαση που δημοσιεύθηκε στην Διαύγεια (την απόφαση την έχει δημοσιεύσει το yened.blogspot.com).



ΑΠΟΦΑΣΗ

‘’Διοικητική Επιτροπή Στρατιωτικών Επιτάξεων Πρωτεύουσας του Κράτους
(ΔΕΣΕΠΚ)’’
Ο
ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ
Έχοντας υπόψη:
α. Το Ν.4442/29 (Άρθρα 32 & 33) «Περί Στρατιωτικών και
Αεροπορικών Εισφορών και Ναυλώσεων».
β. Το ΒΔ 792/61 «Περί Τύπου Πράξεων Τινών Αρμοδιότητας
Υπουργείου Εθνικής Άμυνας».
γ. Το άρθρο 90 του Κώδικα Νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και
τα Κυβερνητικά Όργανα που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του Π.Δ 63/2005
(ΦΕΚ Α’ 98).
δ. Το ΠΔ 189/2009 «Καθορισμός και Ανακατανομή των
Αρμοδιοτήτων των Υπουργείων».
ε. Τη Φ.851.1/4/684404/Σ.831/27 Ιαν 11/ΥΠΕΘΑ/ΓΕΣ/ΔΟΙ/3γ
(ΦΕΚ ΥΟΔΔ 21/04-02-2011) Απόφαση κ. ΥΕΘΑ.
στ. Την υπ’ αριθ.250474/12 Δεκ 2011/Κοινή Απόφαση
Πρωθυπουργού και Υπουργού Εθνικής Άμυνας (ΦΕΚ Β’ 2821/2011)
ζ. Το Φ.851.1/43/20333/Σ.611/14 Νοε 11 έγγραφο της
ΑΣΔΥΣ/ΔΟΙ.
Α Π Ο Φ Α Σ Ι Ζ Ο Υ Μ Ε
1. Διορίζουμε ως μέλη της ΔΕΣΕ Πρωτεύουσας του Κράτους για το
έτος 2012, όπως παρακάτω :
α. Τακτικά Μέλη
ΑΔΑ: ΒΟΖΔ6-7Ρ9
(1) Την Αρεοπαγίτη Δημήτριο Μουστάκα του Ιωάννη (ΑΔΤ
Ι 078151), ως Πρόεδρο.
(2) Τον Εφέτη Αθηνών Αλέξανδρο Σάββα του Ταξιάρχη
(ΑΔΤ Σ 516735),
(3) Τον Επίκουρο Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών
Γεώργιο Δελλή του Ιωάννη (ΑΔΤ Φ 022385),
(4) Το Σχη (ΜΧ) Νικόλαο Λάλο του Βασιλείου (ΑΔΤ
1019249) της ΑΣΔΥΣ/ΔΜΧ,
(5) Τον Α’ Αντιπρόεδρο του Εμπορικού και Βιομηχανικού
Επιμελητηρίου Αθηνών (ΕΒΕΑ) Ελευθέριο Κούρταλη του Ιωάννου (ΑΔΤ Σ
052619), ως μέλη.
β. Αναπληρωματικά Μέλη
(1) Τον Αρεοπαγίτη Παναγιώτη Ρουμπή του Νικολάου
(ΑΔΤ ΑΚ 088390), ως αναπληρωτή Πρόεδρο.
(2) Τον Εφέτη Αθηνών Κυριάκο Φώσκολο του Σταματίου
(ΑΔΤ Μ 354495),
(3) Τον Επίκουρο Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών
Κώστα Γιαννακόπουλο του Θεοδώρου (ΑΔΤ ΑΒ 017278),
(4) Το Σχη (ΠΖ) Γεώργιο Δημητρούλη του Μιχαήλ (ΑΔΤ
1019210) της ΑΣΔΥΣ/ΔΙΣΧΕΑ,
(5) Το Β’ Αντιπρόεδρο του Εμπορικού και Βιομηχανικού
Επιμελητηρίου Αθηνών (ΕΒΕΑ) Ιωάννη Γρανίτσα του Γεωργίου (ΑΔΤ Τ 005833),
ως μέλη.
γ. Γραμματέα της ΔΕΣΕΠΚ τον Τχη (Ο) Γρηγόριο Σαμψώνα του
Χαράλαμπου (ΑΔΤ 1031082) ΚΤΣ/ΔΥΒ με αναπληρωτή τον Ανχη (Ο) Βασίλειο
Τσιάνταλη του Δημητρίου (ΑΔΤ 1027453) του ΝΙΜΤΣ και για γραμματειακή
υποστήριξη τη Μ.Υ Κανέλλα Βασιλαντωνάκη του Γεωργίου (ΑΔΤ ΑΗ 625540).
2. Οι συνεδριάσεις της Επιτροπής θα πραγματοποιούνται σε αίθουσα
του Στρατοδικείου Αθηνών.
3. Η αποζημίωση του ιδιώτη μέλους θα βαρύνει τον Π/Υ
ΥΕΘΑ/ΓΕΣ/2012 επί ΕΦ 11-200 και ΚΑΕ 0515.
4. Η παρούσα καταργεί την (ε) σχετική Απόφαση και ισχύει από τη
δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
2
ΑΔΑ: ΒΟΖΔ6-7Ρ9
5. Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Ακριβές Αντίγραφο
Κωνσταντίνος Σπηλιόπουλος
Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας

Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΕ 5 ΛΕΠΤΑ

Simitis

Αυτό είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτο!!!

Αυτό είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτο!!! Δείτε αυτή την κυρία - Ας μην ξεχάσουμε ποτέ...   "Ο κόσμος δεν έγινε τώρα κακός.... πάντα ήταν"  "Το βραβείο δεν το παίρνει πάντα αυτός που το αξίζει"    Irena Sendler Ιρένα Σέντλερ Πρόσφατα πέθανε μια 98χρονη κυρία που την έλεγαν Ιρένα. Κατά τη διάρκεια του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου η Ιρένα είχε εργαζόταν στο γκέτο της Βαρσοβίας ως ειδική υδραυλικός υπονόμων. Είχε όμως κι έναν απώτερο σκοπό. Όντας γερμανίδα ΗΞΕΡΕ ποια ήταν τα σχέδια των ναζί για τους εβραίους. Η Ιρένα έβγαζε λαθραία βρέφη στον πάτο της εργαλειοθήκης της ή σε ένα σάκο από λινάτσα που είχε στην καρότσα του φορτηγού της τα μεγαλύτερα παιδιά. Ακόμα, είχε ένα σκύλο στην καρότσα, που τον είχε εκπαιδεύσει να γαβγίζει όταν οι ναζί φαντάροι της άνοιγαν να μπει ή να βγει από το γκέτο. Οι φαντάροι, φυσικά, δεν ήθελαν πάρε-δώσε με το σκύλο, ενώ το γάβγισμά του κάλυπτε τους θορύβους/ήχους που έκαναν τα βρέφη/παιδιά! Στο διάστημα που το έκανε αυτό, κατάφερε να φυγαδεύσει και να σώσει 2.500 παιδιά και βρέφη. Συνελήφθη και οι ναζί τη χτύπησαν πάρα πολύ άσχημα και της έσπασαν και τα χέρια και τα πόδια.  Η Ιρένα κράτησε ένα αρχείο με τα ονόματα των παιδιών που είχε διασώσει και το φύλαξε σ΄ένα γυάλινο βάζο που έθαψε κάτω από ένα δέντρο στην αυλή της. Μετά τον πόλεμο, προσπάθησε να εντοπίσει όσους γονείς είχαν επιζήσει και επανένωσε τις οικογένειες. Οι περισσότεροι από αυτούς είχαν πεθάνει στους θαλάμους αερίων. Τα παιδιά αυτών, τα βοήθησε να τακτοποιηθούν σε θετές οικογένειες ή να υιοθετηθούν. Το 2007, η Ιρένα προτάθηκε για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης. Δεν επελέγη. Ο Πρόεδρος Ομπάμα το είχε κερδίσει ένα χρόνο πριν γίνει Πρόεδρος, για την εργασία του ως "οργανωτής κοινότητας" για το ACORΝ... και ο Αλ Γκορ το κέρδισε το 2007, για ένα φιλμ σχετικά με την υπερθέρμανση της γης...   Εις μνήμην της - 63 χρόνια μετά...

ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ;;;

Πάρτε βαθιά ανάσα και διαβάστε.

Για όσους δεν γνωρίζουν τι θα πει Έλληνας και Ελλάδα που "τάχα" πάει για φούντο....

1. Είμαστε μια χώρα που ελέγχει μια χερσαία και θαλάσσια έκταση όση είναι η Γερμανία και η Αυστρία μαζί (450.000 τετρ. χιλιόμετρα), αφού εκτεινόμαστε από την Αδριατική ως τις ακτές του Λιβάνου (περιλαμβανομένης της Κύπρου μας) και από το τριεθνές στον Έβρο ως ανοιχτά της Λιβύης. Θέλεις ΔΥO ώρες ταξίδι με το αεροπλάνο για να πας από το πιο δυτικό (Κέρκυρα) στο πιο ανατολικό άκρο του Ελλαδικού χώρου (Λάρνακα).

Σαν να πετάς δηλαδή από τις Βρυξέλλες προς τη Μασσαλία.

2. Στον κόσμο ζουν συνολικά 17.000.000 Ελλαδίτες, Κύπριοι, Βορειοηπειρώτες, Κωνσταντινουπολίτες, Ίμβριοι, Τενέδιοι κλπ.

3. Είμαστε 2οι στον κόσμο σε καταθέσεις στην Ελβετία.

4. Δεχόμαστε 16.000.000 τουρίστες τον χρόνο και διαθέτουμε μια σημαντική τουριστική βιομηχανία.

5. Έχουμε τρία πολύ μεγάλα ναυπηγεία που κατασκευάζουν κάθε  είδος πλοίου .

6. Έχουμε βιομηχανίες αμαξωμάτων που κατασκευάζουν  βαρέα φορτηγά, λεωφορεία, τρόλεϊ, βαγόνια τραίνων, επικαθήμενα, μπετονιέρες, βυτία κλπ.

7. Διαθέτουμε 2.400 υπερδεξαμενόπλοια και μεγάλα φορτηγά πλοία  είμαστε έτσι 1οι στον κόσμο στην εμπορική ναυτιλία, ενώ άλλα 1.500 τεράστια τάνκερ και φορτηγά έχουν οι Κύπριοι πλοιοκτήτες -5οι στον κόσμο.

8. Είμαστε 2οι παγκοσμίως στο πρόβειο γάλα, 3οι στις ελιές, 3οι παγκοσμίως στον κρόκο, στα ακτινίδια, στα ροδάκινα.

9. Είμαστε 1οι στον κόσμο σε νικέλιο, 1οι σε λευκόλιθο, 1οι στον κόσμο σε υδρομαγνησίτη, 1οι στον κόσμο σε περλίτη, (1.600.000 τόννοι), 2οι παγκοσμίως σε μπετονίτη (1.500.000 τόννοι), 1οι στην ΕΕ σε βωξίτη (2.174.000 τόννοι), 1οι και σε χρωμίτη, 1οι και σε ψευδάργυρο, 1οι και σε αλουμίνα.

10. Έχουμε την 2η καλύτερη Πολεμική Αεροπορία στο ΝΑΤΟ (μετά τις ΗΠΑ, ενώ οι Τούρκοι είναι προτελευταίοι), ενώ έχουμε και το 2ο καλύτερο Πολεμικό Ναυτικό στο ΝΑΤΟ, με την Τουρκία να είναι ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ!

11. Έχουμε νοτίως της Κρήτης 175 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο, το 3ο μεγαλύτερο κοίτασμα παγκοσμίως. Εντωμεταξύ ο χρυσός που υπάρχει στην Θράκη μας αξίζει 38 δις ευρώ. Έχουμε εκεί, στην Μακεδονία και την Θράκη , τα 3 μεγαλύτερα κοιτάσματα χρυσού της Ευρώπης. Η αξία του πετρελαίου και του αερίου μας είναι - κρατηθείτε - 10.000.000.000.000 (10 ΤΡΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΔΟΛΆΡΙΑ !) όπως αναφέρει το Γεωλογικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ, το ΥΣΓΣ.

Αυτή τη χώρα πάνε να ξεπουλήσουν για 340 δις;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

Φιλε μου ο σημερινός εχθρός σου είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδες κάτι που σε άγγιξε , κάτι που το θεωρείς σωστό, ΜΟΙΡΆΣΟΥ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύεις οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένεις απαθής. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα.

Ἡ συγκλονιστική ἱστορία ἑνός ναρκομανοῦς. (Ἕνα σύγχρονο θαῦμα τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος Ἐφραίμ)

Ήταν απόγευμα, ένα από τα συνηθισμένα πολυτάραχα απογεύματα στο κέντρο της Αθήνας. Ο κόσμος ουρά στην στάση της Ομονοίας των ΤΑΞΙ.

- Κουκάκι, παρακαλώ!… – Ευχαρίστως, του απαντώ• και αυτός ήταν όλος ο διάλογος μέχρι τέλους της διαδρομής, διότι το ύφος και ο τρόπος δεν άφηνε κανένα περιθώριο συζητήσεως. Στο ύψος του Αγίου Ιωάννου (Γαργαρέτας) και επί της οδού Βεΐκου κατέβηκε, και λίγα μέτρα πιο κάτω ένα άλλο χέρι με το χαρακτηριστικό νεύμα με σταματάει.

Ήταν νεαρός ο καινούργιος μου επιβάτης 25-27 ετών περίπου, μετρίου αναστήματος και κρατούσε μια βαλίτσα. Τοποθετώντας εγώ τα πράγματά του στο «πόρτ-μπαγκάζ», ο νεαρός κάθισε στην θέση του συνοδηγού.

Και με μια ποιητική έκφραση, που σπάνια χρησιμοποιούσα κατά το παρελθόν: «Σαν Βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, ναύχεσαι ναναι μακρύς ο δρόμος σου, μεγάλο το ταξίδι», υπονοούσα: «για που πάμε;»

- Ναι, φίλε μου, για την Ιθάκη, όμως όχι για το νησί, όπως θα φαντάστηκες, άλλα για το αποτοξινωτικό κέντρο «Ιθάκη»…, ήταν η απάντησις που για λίγα δευτερόλεπτα με άφησε άναυδο.

- Στον σταθμό Λαρίσης στα τραίνα, παρακαλώ…, συμπληρώνει:
Ήταν αναπάντεχη πράγματι η απάντησις του νεαρού επιβάτου μου, διότι τίποτε από τα εξωτερικά του γνωρίσματα (ματιά, ύφος, ενδυμασία, συμπεριφορά) δεν πρόδιδε το επάρατο πάθος της ναρκομανίας του. Ένα πλήθος συναισθημάτων, (πόνου, λύπης, συμπάθειας, αγάπης…), διαδέχονταν το ένα το άλλο μέσα μου, ένα δυνατό σφίξιμο στην καρδιά μου που την έκανε να κινείται άτακτα μέσα στα στήθος μου, ένα δάκρυ κύλησε στα μάγουλά μου για το κατάντημα του αδελφού μου, για το πλάσμα του Θεού μου. Προσπάθησα να συγκρατηθώ, διότι ήθελα και να μάθω κάτω από τι συνθήκες έφθασε εκεί πού έφθασε, επειδή είμαι και εγώ πατέρας με παιδιά στα πρόθυρα της εφηβείας.

Αφού αλληλοσυστηθήκαμε, παρακάλεσα τον Παύλο, αν δεν του έκανε κακό το φρεσκάρισμα τέτοιων γεγονότων και αν δεν τον εκούραζε, να μου έλεγε λίγα πράγματα γύρω από τη ζωή του και από το πάθος του.

Με προθυμία ανταποκρίθηκε στην παράκλησή μου και τον ευχαριστώ.

«Κατ’ αρχήν έχω να πάρω δύο μήνες απ’ αυτό το δηλητήριο και νοιώθω όπως όλοι οι άνθρωποι οι φυσιολογικοί. Δεν έχω καμία επιθυμία για να το ξαναβάλω στο αίμα μου και αυτό το οφείλω όχι σε κάποια προσπάθεια δική μου, άλλα εξ ολοκλήρου στην θαυμαστή δύναμη του Θεού και των Αγίων Του. Aλλά ας σου τα πω απ’ την αρχή, αφού τόσο πολύ το θέλεις.

Γεννήθηκα και μέχρις οκτώ ετών μεγάλωσα στην Αθήνα και συγκεκριμένα στο Κουκάκι εκεί που με πήρες. Είμαι μοναχοπαίδι και οι γονείς μου με αγαπούν παθολογικά, χωρίς να μου χαλούν κανένα χατίρι. Σε ηλικία λοιπόν οκτώ ετών, μαζί με τους γονείς μου εφύγαμε για την Αμερική για καλύτερη ζωή.

Οι γονείς μου με τη βοήθεια των συγγενών μου εκεί έπιασαν δουλειά και εγώ επήγαινα στο σχολείο.

Μεγαλώνοντας όμως μεγάλωναν μαζί μου και οι παράλογες επιθυμίες μου και τα “βίτσια” μου. Έμπλεξα λόγω χαρακτήρος εύκολα με άσχημες παρέες και πολύ γρήγορα δοκίμασα την μαριχουάνα και το χασίς. Περνώντας ο καιρός και τα χρόνια δεν με ικανοποιούσαν τα ελαφρά ναρκωτικά ούτε εμένα ούτε και την παρέα μου. Το ρίξαμε λοιπόν όλοι στα σκληρά ναρκωτικά, που τα βρίσκαμε στο ίδιο περιβάλλον και με την ίδια ευκολία, όπως και τα ελαφρά. Αυτά όμως ήταν ακριβά κι’ εγώ δεν εργαζόμουν. Στην αρχή έκλεβα από τις τσέπες και τα πορτοφόλια των γονιών μου. Όταν όμως με τον καιρό είχα ανάγκη από μεγαλύτερες δόσεις και σε σημείο που έγινα αντιληπτός από τους γονείς μου, τότε μέχρι και που τους έδερνα για να τους τα παίρνω. Η κατάστασή μου ήταν δραματική το καταλάβαινα, άλλα δεν μπορούσα να κάνω πίσω με τίποτα. Οι γονείς μου με έτρεχαν σε γιατρούς και σε ψυχολόγους μήπως καταφέρουν κάτι, άλλα τίποτε, κανένα φως από πουθενά, μερικοί, και μάλιστα, διακεκριμένοι επιστήμονες τους έλεγαν, ότι αν δεν αλλάξω σύντομα περιβάλλον, λίγος είναι ο καιρός της ζωής μου.

Στο διάστημα αυτό και καθώς ήμουν μόνος μου στο σπίτι σε κατάσταση απελπισίας, εμφανίζεται μπροστά μου ένας παράξενος επισκέπτης που για πρώτη φορά τον έβλεπα. Ήταν μέτριος στο ανάστημα, είχε στρογγυλά και πολύ μεγάλα μάτια πού περιστρεφόντουσαν, είχε μαύρο και δασύ τρίχωμα, του οποίου το μήκος θα ξεπερνούσε τα δεκαπέντε εκατοστά. Επίσης είχε κέρατα και ουρά. Είχε μία τρανταχτή σταθερή φωνή και φοβερή πειθώ που δεν σου άφηνε περιθώρια για αντιρρήσεις.

Άρχισε να απαριθμεί την ζωή μου από τότε που γεννήθηκα μέχρι εκείνη την στιγμή με κάθε λεπτομέρεια κι’ εγώ απλώς έλεγα: “Ναι”. – Όλα τα έχεις απολαύσει, μου λέει στο τέλος, τίποτα δεν σου μένει πια, παρά ναρθής μαζί μου… Του απαντώ. “Πώς;”

- Θα πάρεις το αυτοκίνητο, μου λέει, και θ’ ακολουθήσεις τον τάδε δρόμο, θα τρέξεις με τόσα μίλια (δεν θυμάμαι τον αριθμό) κι’ εκεί θα σε περιμένω εγώ… Ό δρόμος αυτός ήταν ευθύς για πολλά μίλια και σε κάποιο σημείο είχε μια ελαφρά στροφή, ώστε όσοι έτρεχαν με υπερβολική ταχύτητα έβγαιναν έκτος δρόμου και προσέκρουαν σ’ ένα μανδρότοιχο που δεν γλύτωναν. Είχα ακούσει για πολλά ατυχήματα στο σημείο εκείνο κατά το παρελθόν. Έκανα όπως ακριβώς μου είπε και κατέληξα κι’ εγώ στον μανδρότοιχο. Το αυτοκίνητο έγινε σχεδόν αγνώριστο κι’ εμένα μ’ έβγαλαν με μικροτραύματα. Αφού μου προσέφεραν τις πρώτες Βοήθειες, επήγα στο σπίτι μου.

Επέρασαν δέκα ήμερες περίπου από το ατύχημα μου και εμφανίζεται στο σπίτι μου, στην κουζίνα αυτή τη φορά, ο ίδιος παράξενος επισκέπτης. Μια γκριμάτσα δυσφορίας στο άγριο και επιβλητικό πρόσωπό του• ένα κούνημα της κεφαλής προς τα πίσω• και ή ίδια χαρακτηριστική φωνή του μου λέγει: – Τίποτα δεν κατάφερες.

Καθόμουν και τον κοίταζα σαν απολιθωμένος και μόλις που κατάφερα να τον ρωτήσω:

- Τί να κάνω;

- Τώρα θα πάρεις τρεις φορές δόση απ’ αυτό που παίρνεις και θάρθης σίγουρα μαζί μου.

Εξαφανίστηκε αυτός και δεν αναρωτήθηκα, ούτε πώς μπήκε στο σπίτι ούτε ποιος ήταν.

Έβαλα σε εφαρμογή αμέσως το σχέδιο.

Ετοίμασα το υλικό στην σύριγγα κι’ έψαξα να βρω μέρος στο κατάσπαρτο από τα τρυπήματα σώμα μου. Η δόσις ήταν μεγάλη κι’ έπεσα αμέσως αναίσθητος. Καθώς βρισκόμουν σ’ αυτή την κατάσταση, βλέπω έναν ψηλό με ράσα με μαύρο σκουφί που στο μέτωπό του ήταν χαραγμένος Σταυρός. – Μη φοβάσαι, μου είπε, θα γίνεις καλά και όταν επιστρέψεις στην Ελλάδα, ναρθής στο σπίτι μου• είμαι ο Εφραίμ…

Σηκώθηκα σαν να μην είχα πάρει εντελώς απ’ αυτό το καταραμένο δηλητήριο. Ένοιωσα την επιθυμία να φύγω για την Ελλάδα και μόλις το είπα στη μητέρα μου απόρησε και το θεώρησε θαύμα, διότι πολλές φορές προσπάθησαν να με διώξουν απ’ αυτό το περιβάλλον και δεν τα κατάφερναν.

Εξιστόρησα στην μητέρα μου τα όσα μου είχαν συμβεί και θέλησε να με συνοδεύσει στο ταξίδι μου. Όταν ήρθαμε στην παλιά μου γειτονιά, πήγαμε στον Ιερέα της Ενορίας εκεί και απ’ αυτόν έμαθα, ποιος ήταν αυτός ο παράξενος επισκέπτης και τι ζητούσε από μένα. Ήταν ο διάβολος και ζητούσε την αθάνατη ψυχή μου. Ευχαριστώ τον Θεό μέσα από τα τρίσβαθα της ψυχής μου. Αφού εξομολογήθηκα και νήστεψα, ο Ιερέας με κοινώνησε σε δεκαπέντε μέρες. Όταν είδα την εικόνα του Αγίου Εφραίμ, θυμήθηκα ότι αυτός ήταν πού με γλύτωσε από το φοβερό μου πάθος.

Επήγα στην Ν. Μάκρη κι’ έκανα Λειτουργία κι’ ευχαρίστησα τον άγιο. Τώρα πηγαίνω σ’ αυτό το Ίδρυμα, για να ξεφύγω λίγο από τον κόσμο και να σιγουρευτώ, ότι δεν το αποζητώ».

Κ.Σ., Αθήνα

Περιοδικό ΑΓΙΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ

ΓΕΡΩΝ ΠAΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ- Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ' ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ

Σοκολάτα ΙΟΝ: Η πρώτη μας αγάπη και ΕΛΛΗΝΙΚΗ...

Σοκολάτα ΙΟΝ: Η πρώτη μας αγάπη και ΕΛΛΗΝΙΚΗ...

Η σοκολατοποιία ΙΟΝ ανήκει ακόμα σε Έλληνα επιχειρηματία.

Η ιστορία της των τελευταίων ετών παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Πολλές φορές τον
πλησίασαν μεγάλες πολυεθνικές για να αγοράσουν την επιχείρηση, η απάντηση
του ήταν άμεση και χωρίς δεύτερη σκέψη. Μάλιστα λέγεται ότι κάποια στιγμή
που τον πίεσαν υπερβολικά, αυτός τους είπε να του κάνουνε την προσφορά
γραπτώς. 'Οπως και τους απάντησε γραπτώς. «Η προσφορά σας δεν με
ενδιαφέρει».

Επενδύει μόνο στην παραγωγή, τα έπιπλα των γραφείων είναι από
την 10ετία του 60, θυμίζουν κάτι από ταινίες του Κωνσταντάρα. Η ποιότητα όμως των υλικών για αυτόν δεν χωράει συμβιβασμούς στο κόστος.

85 χρονών σήμερα ο επιχειρηματίας, είναι κάθε μέρα μέχρι τις 6 το απόγευμα στο γραφείο και μέχρι πέρσι οδηγούσε μόνος του κάθε μέρα μέχρι την δουλειά. Γνωρίζει προσωπικά και είναι φίλος με όλους τους εργαζόμενους στην επιχείρησή του οι οποίοι βέβαια πίνουν
νερό στο όνομά του. Δεν προσλαμβάνει αλλοδαπούς αλλά μόνο Έλληνες και
όσες φορές, αν του προτάθηκε συνεργασία με τούρκικη επιχείρηση, απλά δεν
ασχολήθηκε.

Επειδή ποτέ δεν του άρεσε η δημοσιότητα, δεν δίνω το ονομά του, αλλά ένα είναι σίγουρο
ότι σπίτι μου μπαίνουν μόνο οι δικές του σοκολάτες.
 

Ας μάθουμε να χρησιμοποιούμε τα Ελληνικά προιόντα. (Αυτά που αξίζουνε).
Δεν είναι κακό και αντιθέτως είναι επωφελές για την ελληνική οικονομία.   

Τώρα και χαρτζιλίκι από την Εκκλησία!

Ὄχι ἄλλη μιά Σαρακοστή …μά μιά ἄλλη Σαρακοστή …..

Κυριακή της Τυρινής …Λαχτάρα στην ψυχή του …Το στάδιο των αρετών ορθώνεται πνευματικά θελκτικότατο εμπρός του ….Κάθε αμαρτωλός, όπως ωραία γράφτηκε, κρύβει αλυσοδεμένο μέσα του έναν άγιο …Φέτος θέλει να τα καταφέρει, να σπάσει τα δεσμά του …Σκέψεις ,σχέδια για πνευματικά παλαίσματα για αμέτρητες πνευματικές σελίδες που φέτος θα αντικαταστήσουν την τηλεόραση , για πνευματικούς λόγους που θα πάρουν την θέση των ασμάτων και της μουσικής υπόκρουσης στις καθημερινές διαδρομές του με το αυτοκίνητο ….

Αρχίζουν και οι κατανυκτικοί εσπερινοί και οι Προηγιασμένες και οι Χαιρετισμοί …δεν θα λείψει φέτος από καμμία …θα ‘ναι πάντα εκεί από την αρχή ….Και θα νηστέψει φέτος …Δόξα τω Θεώ δεν έχει προβλήματα υγείας και δεν είναι και ασθενικός για να του λείψει κάτι…και θα ‘ναι λιγόλογος …όχι αργολογίες, ανούσια ρήματα …κατακρίσεις για να περνά η ώρα και πάντα για το …καλό των άλλων…άλλωστε πόσες μέρες είναι μέσα στο χρόνο ….όπως , πολύ εύστοχα, κάποιος είπε :ένας πνευματικός δεκατισμός ….

Μα και όλες να τις μετρήσει μιά-μιά βγαίνουν σαράντα οκτώ μέχρι το βράδυ της Αναστάσεως …δεν θ’ αφήσει καμμιά λοιπόν να περάσει, χωρίς να βιώσει την ιερή χαρμολύπη, την αγία κατάνυξη… φέτος θα διεκδικήσει με όλην του τη δύναμη τον αληθινό στέφανο από τον Παμβασιλέα Χριστό …. Και θα πολεμήσει αληθινά τον μισόκαλο εχθρό με θώρακα την προσευχή, περικεφαλαία την ελεημοσύνη και μαχαίρι την νηστεία …

Και άρχισαν να κυλούν οι μέρες …και η τηλεόραση δεν έκλεισε …με το πρόσχημα της ενημέρωσης και της….χρεωκοπίας έμενε σταθερά ανοιχτή …Τα μόνα που έκλειναν ήταν τα μάτια, όποτε το βράδυ, πριν τον ύπνο, διάβαζαν ελάχιστες γραμμές πριν τον ύπνο από την ουρανοδρόμο κλίμακα …Και η νηστεία έγινε …χημεία .

Νηστήσιμα πολλών λογιών …Θαλασσινά και περίτεχνες συνταγές χωρίς λάδι…Και το σαββατοκύριακο το τραπέζι σαν γιορτινό …όσο για προσευχή, όλα βιαστικά, και όπως πάντα διεκπεραιωτικά …είναι και η νηστεία βλέπετε που εξουθενώνει …πρόλαβε βέβαια και άναψε το κεράκι του σε όλες τις ακολουθίες, ώστε να μην τον ελέγχει ο αλυσοδεμένος άγιος που και εφέτος έμεινε δέσμιος εντός του …

Βράδυ Ανάστασης …και αυτός στέκεται μελαγχολικός περιμένοντας το άγιο φως …Πώς άφησε τόσες μέρες να περάσουν σαν μια ανάσα δίχως οξυγόνο ….Δεν τα κατάφερε και φέτος να την ζήσει όπως την είχε ονειρευτεί …

Τούτο το γεμάτο λύπη και αλήθεια όνειρο τον ξύπνησε χαράματα καθαροδευτέρας …όνειρο που το ‘χε ζήσει τόσες φορές ….Στέκεται εμπρός στο αναμμένο καντηλάκι της Παναγιάς …Είναι ώρα για υποσχέσεις ιερές ..αγιασμένες ..ώρα για δράση …Περιζωσάμενος την οσφύν….θα αναμετρηθεί με τον εαυτό του ,θ’ αγαπήσει με πράξεις …θα νεκρώσει ό,τι το παλαιό προσφέροντας άσκηση και αφοσίωση…Φέτος θα τα καταφέρει να ζήσει όχι άλλη μια Σαρακοστή …μα μια άλλη Σαρακοστή …..

Καλό Στάδιο σε όλους !!!

ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ

Περί Σαρακοστής

Η σαρακοστή είναι  περίοδος άσκησης  40 ημερών για τους Χριστιανούς , 

 πριν από τον εορτασμό του  Πάσχα. Συγκεκριμένα ξεκινάει από την Καθαρά Δευτέρα

 και τελειώνει την Κυριακή των Βαΐων.

 Είναι μια περίοδος νηστείας , κατάνυξης και μετάνοιας για τους Χριστιανούς,

 μια προετοιμασία και μια συμπόρευση με τον Ιησού για το Πάσχα, με  κύριο γνώρισμα τη νηστεία.

Θεωρείται πένθιμη περίοδος γι’αυτό αυτό το διάστημα δεν τελείται η Θεία Λειτουργία τις

 καθημερινές ημέρες, από Δευτέρα έως Παρασκευή, ενώ επίσης δεν τελούνται τα μυστήρια

 της βάπτισης και του γάμου.

Προκειμένου να καλύψει αυτό το κενό , η Εκκλησία μας φρόντισε να τελείται η ακολουθία της

 Θείας Λειτουργίας των Προηγιασμένων, δύο φορές την κάθε εβδομάδα  αυτήν την περιόδο,

 για να μπορούν οι πιστοί να μεταλαμβάνουν συνεχώς και να μη στερούνται της 

Θείας Κοινωνίας, ενώ κάθε Παρασκευή βράδυ τελούνται σε όλες τους ναούς  

της Ελλάδος οι χαιρετισμοί στην Παναγία μας.

Η νηστεία αυτή την περίοδο σταματάει δύο μέρες. Την ημέρα του Ευαγγελισμού της Παναγίας 

στις 25 Μαρτίου ,όπου καταλύεται 

ψάρι, όπως επίσης και την τελευταία ημέρα, την Κυριακή των Βαίων. Έτσι oi ημέρες των 6 

εβδομάδων, από 42 γίνονται 40 και από εκεί βγαίνει το όνομα Τεσσαρακοστή.