Τρίτη 1 Μαΐου 2012

Δόλια ἐφαρμογή «χαράγματος» (“τσιπαρίσματος”) στούς μαθητές πρό τῆς γενικῆς σέ ὅλους τούς πολίτες

Ἀναρτήθηκε

στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Η πολιτική παράταξη Εκκλησιαζομένων δεν είναι κόμμα.


στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

I am Hellene


στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΘΕΡΜΑ ΝΑ ΨΗΦΙΣΕΤΕ



Οι Αμερικάνοι επιμένουν να επαναφέρουν συνέχεια αυτή τη δημοσκόπηση μέχρι να βγάλουν το αποτέλεσμα που θέλουν. Ψηφίστε, ακόμη μία φορά, γιατί οι Σκοπιανοί κοντεύουν να μας περάσουν σε ψήφους
Στείλτε το παντού!!!!!! Σε όλη την Ελλάδα σε όλο το κόσμο !!!!
ΑΙΓΙΟΝ, 29 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2012
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
Ψηφίστε ΟΛΟΙ!

Στην παρακάτω Αμερικανική τοποθεσία, γίνεται «δημοσκόπηση» για το αν η Μακεδονία είναι Ελληνική ή όχι. Μπείτε, ψηφίστε και διαδώστε το σε όσους ξέρετε!

http://www.topix.com/forum/ world/macedonia/ TAAAAFN23PMGMJ147
Σχόλιο:
Ναι,κάθε φορά που το επαναλαμβάνουν βλέπουν ότι περισσότεροι είναι ενημερωμένοι και ξέρουν το πολύ απλό ότι ο Μέγας Αλέξανδρος ο Μακεδόνας στρατηλάτης και εκπολιτιστής της Οικουμένης ήτο Έλλην φυσικά αφού τον Ελληνικό πολιτισμός διέδωσε. Αν ήτο Σκοπιανός θα διέδιδε από τότε τον Σλαβικό πολιτισμό. Αλλά λίγο ιστορία όποιος γνωρίζει ξέρει ότι ό,τι μπόρεσαν να αφομοιώσουν οι Σλάβοι απ΄ το Βυζάντιο το ¨βάφτισαν'΄ Σλαβικό πολιτισμό.
Λοιπόν, στο διαταύτα, οι Αμερικάνοι (βλ. Εβραίοι) επαναλαμβάνουν το γκάλοπ και στόχο έχουν να "κουράσουν¨ τον αντίπαλο (δηλαδή εμάς) και τελικά να βαρεθούμε να ξαναψηφίζουμε τα αυτονόητο, τότε θα διαμορφωθεί ένα γκάλοπ υπέρ του ψεύδους και αυτό θα προβάλουν σε όλα τα μίντια που ως γνωστόν τους ανήκουν.
φιλικά σε όλους τους φίλους, πατέρες, μητέρες και γέροντες
Παναγιώτης Δαλάκας
στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δέν θά πεθάνει ἡ Ἑλλάς, διότι πιστεύει στόν Ἰησοῦ”

Ἀναρτήθηκε ἀπὸ 
ΕΛΕΓΕ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ ΚΑΤΡΑΚΟΥΛΗΣ:
Αυτή ήταν η πίστης του Σπυρίδωνος. Ακράδαντη, όπως την ζητούσε από τον Θεό, αλλά και απλή, φυσική. Σαν παιδί είχε εγκαταλειφθεί στον Πατέρα του και τολμούσε να ζητεί από Αυτόν τα υπέρ λόγο  και δύναμιν. Και δεν διεψεύδετο- διότι ο Θεός ακούει τις προσευχές αυτών που υπακούουν στο θέλημά Του.
Από την φλογερή αγάπη του προς τον Θεό τρεφόταν και η αγάπη του προς την πατρίδα. Ως αληθινός δε πατριώτης αγαπούσε και θαύμαζε και τον ελληνικό στρατό, όπως φαίνεται σε επιστολή του από τον Γράμμο: «Πρέπει να καμαρώνουμε τον γενναίο στρατό μας, διότι από αυτόν εξαρτάται ή ζωή του έθνους μας και γενικά της φυλής μας».
Πονούσε, όμως, αφάνταστα, διότι ο πόλεμος ήταν εμφύλιος. Δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι Έλληνες πολεμούν εναντίον της πατρίδος. Γράφει (12-10-48) από την Αγία Κυριακή Καστοριάς: «Τέτοια στενοχώρια δεν είχα ξαναδοκιμάσει. Την ώρα που έλαβα την επιστολή σου, εάν με κάρφωνε κάποιος με μαχαίρι, αίμα δεν θα έβγαζα… Δεν σου λέγω τίποτε, παρά μόνον προσευχή για την Ελλάδα μας,,. Εδώ εμείς βλέπομε πάρα πολλά φοβερά εγκλήματα και πάρα πολλά αδικήματα εναντίον της πατρίδος μας και βουρκώνουν τα μάτια μας κάθε τόσο. Αλλά δόξα τω Θεώ, που δεν θα εγκατάλειψη την Ελλάδα, γιατί είναι αδικία αυτό που γίνεται… Εδώ έχομε άγριες μάχες με τους αντάρτες. Αλλά, τί αντάρτες; Με ολόκληρη Αλβανία και Σερβία έχομε να παλέψουμε και πίσω κρύβεται ολόκληρη η Ρωσία. Αμάν, βρε αδελφές! Προσευχή!.. Πέστε τίποτε στον Ιησού και σεις…».
Άλλοτε έγραφε από τα Ελληνοαλβανικά σύνορα (17-6-48): «Χθες το βράδυ, επάνω στο ηλιοβασίλεμα, εδίδετο η μεγαλύτερη μάχη κατά των αναρχικών, οι οποίοι σκοπό έχουν να βγάλουν μέσα από την καρδιά μας ότι χριστιανικό αίσθημα έχομε κλείσει. Δεν φαντάζεσαι πόσο ευχαριστημένος είμαι, που η Θεία Πρόνοια με έφερε εδώ στα αγαπητά σύνορα της πατρίδος μας, για να υπερασπισθώ την πίστη του Χριστού και την ελευθερία. Μου φούντωσε η καρδιά και ήθελα να φωνάξω: “Ναι! Γι’ αυτό δεν θα πεθάνει ή Ελλάς διότι πιστεύει εις τον Ιησού! Ήθελα να φωνάξω δυνατά: Γνωρίστε όλοι τον Χριστόν! Ή Ελλάδα, για να ζήση, έχει ανάγκη από πατριώτες χριστιανούς!,,».
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. Ο ΠΑΤΗΡ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ ΚΑΤΡΑΚΟΥΛΗΣ
στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Πόσο απέχει το κρεβάτι μας από το παγκάκι; Πόσο απέχει το δείπνο μας από το συσσί­τιο; Πόσο τελικά απέχει η τα­κτοποιημένη μας ζωή από τον δρόμο; Φαινόμενα ακραίας φτώχειας στην Ελλάδα της «τρόικας και Σία»!


thumb
Πόσο απέχει το κρεβάτι μας από το παγκάκι; Πόσο απέχει το δείπνο μας από το συσσί­τιο; Πόσο τελικά απέχει η τα­κτοποιημένη μας ζωή από τον δρόμο;
Η κρίση ελαχιστοποίησε τις αποστά­σεις. Αυτό που φάνταζε τόσο μακρι­νό πριν από τρία χρόνια, είναι πλέον η σκληρή πραγματικότητα που αντιμετω­πίζουν καθημερινά χιλιάδες συνάνθρωποί μας. Και αυτήν τη φορά, δεν έρχο­νται από μακριά, δεν έχουν άλλο χρώμα από εμάς, ούτε είναι περιθωριακοί, ψυ­χικά ασθενείς ή εθισμένοι σε ουσίες.
Είναι άνθρωποι συνηθισμένοι, όπως όλοι μας… Μπορεί να πήγαμε στα ίδια σχολεία, να βγαίναμε στα ίδια μαγαζιά, να είχαμε κοινές παρέες. Μπορεί να είναι οποιοσδήποτε από εμάς. Ο κάθε ένας!
Ο κοινωνικός ιστός αποσαθρώνεται, το κράτος πρόνοιας πνέει τα λοίσθια και καμία μέριμνα δεν λαμβάνεται για την ανάσχεση της φτώχειας.
Οι αριθμοί των ατόμων που χρειάζο­νται βοήθεια αυξάνονται ιλιγγιωδώς. Όσο η ανεργία αυξάνεται, όσο τα επιδό­ματα μειώνονται, όσο η εύρεση εργασί­ας – ακόμα και αδήλωτης, μαύρης – δυ­σχεραίνεται, τόσο αυξάνεται ο αριθμός των συνανθρώπων μας που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, που δεν μπορούν να είναι πλέον αυτάρκεις και χρειάζονται βοήθεια. Νέοι όροι προστίθενται στο λεξικό. Μαζί με τους ανέργους, έρχονται οι νε­όπτωχοι.
Οι μικρομεσαίοι διολισθαίνουν στην ακραία φτώχεια και δεν υπάρχει κανέ­να κοινωνικό δίχτυ προστασίας για να εμποδίσει την ελεύθερη πτώση τους.
Ακόμα και η οικογένεια, ο παραδοσι­ακά προστατευτικός θεσμός της ελληνι­κής κοινωνίας, σε πολλές περιπτώσεις, δεν μπορεί να απορροφήσει τους κρα­δασμούς της κρίσης, καθώς αδυνατεί να καλύψει τις ανάγκες όλων των ανε­νεργών μελών της.
Άνθρωποι που μέχρι πρότινος είχαν ένα ικανοποιητικό επίπεδο διαβίωσης, σήμερα βρίσκονται αντιμέτωποι ακόμα και με το φάσμα της πείνας.
Οι αριθμοί τρομάζουν
Όλοι οι φορείς και ΜΚΟ, με στελέχη των οποίων μιλήσαμε, διαπιστώνουν αλλαγή στη σύνθεση του πληθυσμού των ατόμων που ζητούν βοήθεια, που προσφεύγουν στα συσσίτια ή που εί­ναι άστεγοι τα τελευταία δύο σχεδόν χρόνια.
Όλοι, ανεξαιρέτως, εστιάζουν στην κατακόρυφη αύξηση του αριθμού των Ελλήνων που ζητούν ή που χρειάζονται βοήθεια.
Ενδεικτικοί της κατάστασης είναι οι αριθμοί που δίνουν οι Γιατροί του Κό­σμου, σχετικά με τη σύνθεση του πληθυσμού, των ασθενών που απευθύνο­νται στα πολυϊατρεία τους. «Ο αριθμός των Ελλήνων, από το 6% που κυμαινό­ταν τα προηγούμενα χρόνια, έχει ανέλ­θει στο 30%» θα σημειώσουν.
«Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μας, τον τελευταίο χρόνο έχουν αυξηθεί κατά 15% περίπου οι άνθρωποι πουσιτίζο­νται από το Ίδρυμα Αστέγων ή έχουν ανάγκη τις παροχές του» επισημαίνει ο Γιώργος Αποστολόπουλος, πρόεδρος του Ιδρύματος Αστέγων του Δήμου Αθηναίων, και προσθέτει «υπάρχει μια σαφής διαφοροποίηση των χαρακτηρι­στικών των ατόμων που χρήζουν βοή­θειας».
«Υπάρχουν πλέον νεόπτωχοι ή “νεο-άστεγοι”, άνθρωποι νεότερης ηλικίας, επαγγελματίες που έπεσαν έξω οι επι­χειρήσεις τους, άνθρωποι που η εργα­σία τους δεν τους αποφέρει πλέον ει­σόδημα ικανό για να καλύψουν τις ανά­γκες τους και ζητούν βοήθεια» αναφέ­ρει ο Γ. Αποστολόπουλος.
«Βλέπουμε συνταξιούχους των οποί­ων οι συντάξεις έχουν πλέον εξανεμι­στεί και δεν μπορούν να αγοράσουν τα απαραίτητα για να περάσουν. Έχουμε δει ανθρώπους να έρχονται εδώ με καμπαρντίνα και λαπ-τοπ και να μην έχουν να φάνε» προσθέτει.
Παράλληλα, μεγάλη άνοδο έχουν σημειώσει και οι αιτήσεις για την υπα­γωγή στον θεσμό του κοινωνικού πα­ντοπωλείου.
Τα τηλέφωνα στο Ίδρυμα Αστέγων δεν σταματούν να χτυπούν, σακούλες με τρόφιμα – κυρίως από χορηγίες – σχηματίζουν λόφους στους διαδρόμους και τα γραφεία του Ιδρύματος. Ρωτάμε εάν αυτά τα τρόφιμα έχουν συγκεντρω­θεί εν όψει των εορτών. «Ίσως είναι λί­γο περισσότερα, απ’ ό,τι συνήθως» μας απαντούν οι εργαζόμενοι και συμπλη­ρώνουν «ευτυχώς που υπάρχουν και μπορούμε να εξυπηρετούμε τον κόσμο που έρχεται και ζητάει βοήθεια… Περ­νάνε δύσκολα οι άνθρωποι».
Εντυπωσιακή αύξηση των Ελλήνων στα συσσίτια της Αρχιεπισκοπής δια­πιστώνει με τη σειρά του και ο διευ­θυντής Οικονομικών του Γενικού Φι­λόπτωχου Ταμείου της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Συμεωνίδης.
«Ο αριθμός των ανθρώπων που αντι­μετωπίζουν πρόβλημα έχει αυξηθεί.
Μέχρι πρότινος, είχαμε τους άστεγους ή τους μετανάστες. Σήμερα έχουμε πλέον πάρα πολλούς Έλληνες» επιση­μαίνει ο πατήρ Χρυσόστομος.
«Στο παρελθόν οι ανάγκες συσσιτίων ήταν σαφέστατα μικρότερες» τονίζει.
Σήμερα, είναι χαρακτηριστικό πως μόνο στις 150 ενορίες που υπάγονται στα διοικητικά όρια της Αρχιεπισκοπής, δίδονται 10.000 με 11.000 μερίδες φαγητό ημερησίως – 365 ημέρες τον χρόνο. Σε όλη την Ελλάδα, εάν υπολο­γιστούν οι δράσεις δήμων, διάφορων οργανώσεων, ιδρυμάτων και ενοριών, σύμφωνα με υπολογισμούς, οι μερίδες φαγητού στα συσσίτια ανέρχονται ημε­ρησίως περίπου στις 250.000.
Η Αθήνα της κρίσης
«Όλοι θεωρούσαν πως μόνο οι με­τανάστες έχρηζαν βοήθειας, όμως η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει και ανθρώπους που μέχρι πρότινος είχαν καλό οικονομικό, κοινωνικό και οικο­γενειακό επίπεδο.Είναι άνθρωποι που βρέθηκαν άνεργοι από τη μια στιγμή στην άλλη. Εκεί που είχαν μια τακτοποι­ημένη, ήσυχη ζωή, βρέθηκαν, όχι μόνο να μην έχουν να φάνε, αλλά να είναι ενί­οτε και άστεγοι, στον δρόμο» υπογραμμίζει ο πατήρ Χρυσόστομος. «Σε μία ευ­ρωπαϊκή χώρα που λειτουργεί μέσα σε ένα θεμιτό ή αθέμιτο – δεν θα το κρίνω εγώ – καπιταλιστικό σύστημα, καταλήξαμε, προϊούσης της κρίσης, να λείπει το αυτονόητο, ένα πιάτο φαγητό» προσθέτει.
Στοιχεία και επισημάνσεις που πρέ­πει όλους – και κυρίως την κεντρική κρατική διοίκηση – να μας κάνουν να αναλογιστούμε πώς επετράπη η κοινω­νική χρεοκοπία.
«Η Αθήνα είναι μια πόλη σε ανθρω­πιστική κρίση» βροντοφωνάζουν από την πλευρά τους οι Γιατροί του Κόσμου. Ο Νικήτας Κανάκης, πρόεδρος του Δ.Σ. των Γιατρών του Κόσμου, επισημαίνει ότι από πολύ νωρίς είχαν κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για την επιφαινό­μενη «επισιτιστική κρίση». Δυστυχώς η πραγματικότητα τους επιβεβαιώνει με τον πλέον οδυνηρό τρόπο.
Ρωτώντας για τα χαρακτηριστικά των Ελλήνων που ζητούν βοήθεια στα πολυϊατρεία της Οργάνωσης, ο Ν. Κανάκης μας απαντά:
«Είναι μικροσυνταξιούχοι που λόγω των περικοπών στα εισοδήματά τους δεν μπορούν πλέον να καλύψουν τη συμμετοχή τους στα φάρμακα ή να επωμιστούν το κόστος των 5 ευρώ για την είσοδό τους σε νοσοκομεία. Αυτό το μικρό ποσό δεν είναι αυτονόητο ότι το έχουν, ειδικά όταν κάποιοι από αυ­τούς χρειάζονται συχνή παρακολού­θηση».
«Είναι, επίσης, μικροεπαγγελματί­ες που έκλεισαν τα μαγαζιά τους. Εί­ναι οικογένειες ανέργων με παιδιά, που έχουν μείνει ανασφάλιστοι και δεν έχουν πρόσβαση στο σύστημα υγείας» συνεχίζει.
«Παρατηρούμε υστέρηση σε ζητή­ματα εξαιρετικής σημασίας, όπως ο εμ­βολιασμός των παιδιών» σημειώνει ο Ν. Κανάκης και προσθέτει πως η οικονομι­κή ανέχεια έχει προκαλέσει την κακή διατροφή πολλών παιδιών. «Δεν μιλά­με για ασιτία, αλλά για κακή διατροφή» θα διευκρινίσει.
Σύμφωνα με τους Γιατρούς του Κό­σμου, και οι μετανάστες πλήττονται άσχημα από την κρίση στη χώρα μας.
Κάποιοι από τους νόμιμους μετανά­στες χάνουν την πράσινη κάρτα, καθώς δεν συμπληρώνουν τα αναγκαίαμερο­κάματα για την ανανέωσή της και βρί­σκονται για μία ακόμα φορά σε καθε­στώς παρανομίας. Άλλοι παραμένουν στην Ελλάδα, χωρίς χαρτιά, μη έχοντας επιλογή, σχεδόν εγκλωβισμένοι.
Πολλοί μετακινούνται προς την επαρ­χία, με την ελπίδα πως οι αγροτικές ερ­γασίες, ακόμα και με τα εξευτελιστικά μεροκάματα που θα κανονίσουν για λογαριασμό τους κυκλώματα συμπα­τριωτών τους, θα τους εξασφαλίσουν ένα πιάτο φαγητό και μια υποτυπώδη στέγη.
Μέσα σε αυτήν τη ζοφερή πραγμα­τικότητα, οι Γιατροί του Κόσμου κάνουν έκκληση για τη συγκέντρωση τροφί­μων, ενώ στις 20 Δεκεμβρίου καλούν όλο τον κόσμο να συμμετάσχει στη με­γάλη γιορτή στην πλατεία Κοραή, όπου θα στηθεί ένα μεγάλο χριστουγεννιάτι­κο δέντρο από κουτιά γάλα εβαπορέ. Το γάλα που θα συγκεντρωθεί, θα δο­θεί στα παιδιά που επισκέπτονται τα πολυϊατρεία της οργάνωσης.
Την ίδια μέρα, το Ίδρυμα Αστέγων του Δήμου Αθηναίων θα εκθέσει στην Τεχνόπολη, στο Γκάζι, ζωγραφιές παι­διών που απασχολούνται στους χώρους του Ιδρύματος, μετά το συσσίτιο, δύο φορές την εβδομάδα, παρουσία ειδι­κευμένου προσωπικού.
«Φανταστείτε ότι πολλά από αυτά ζωγραφίζουν σουβλάκια, κεμπάπ ή φαγητά, γιατί προφανώς αυτά τα παι­διά πεινάνε… Άλλα παιδιά, προσφυγόπουλα κυρίως από το Αφγανιστάν και το Ιράκ, ζωγραφίζουν σπίτια τα οποία βομβαρδίζονται από αεροπλάνα» υπο­γραμμίζει ο Γ. Αποστολόπουλος και προ­σθέτει πως στόχος της εκδήλωσης είναι να αναδειχθεί το πρόβλημα αυτών των παιδιών και των οικογενειών τους και να γίνει μια προσπάθεια κινητοποίησης και ευαισθητοποίησης του κόσμου.
«Το μήνυμα που θέλουμε να περά­σουμε, είναι συνύπαρξη και συνέργεια»
θα μας πει ο αρχιμανδρίτης Χρυσόστο­μος Συμεωνίδης. «Όσοι θέλουν να συν­δράμουν στο έργο της Αρχιεπισκοπής, μπορούν να επικοινωνήσουν με το Γενι­κό Φιλόπτωχο Ταμείο της Αρχιεπισκο­πής ή με τη νέα μας ΜΚΟ, Αποστολή. Μπορείτε να βοηθήσετε σε εθελοντική βάση ή να προσφέρετε ρούχα, τρόφι­μα, τον χρόνο σας, ή απλώς την παρου­σία σας σε μία γιορτή ενός ιδρύματος, π.χ. με αυτιστικά παιδιά. Απλώς και μό­νο με το να γνωρίζετε τις δράσεις της Εκκλησίας, κάποια στιγμή μπο­ρεί να προκύψει μια νέα, δη­μιουργική ιδέα. Όλες οι ιδέες αξιοποιούνται, ακόμα και οι ανέμπνευστες ιδέες    χρειάζονται, για να βρεθούν οι κα­λές».
στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Πρωτοβουλία 7 Ἱστολογίων: Μέ τήν ἀγάπη μας… προσφέρουμε ζωή καί ἐλπίδα σέ ἕναν νέο ἄνθρωπο

Πληροφορηθήκαμε ότι τον Οκτώβριο του 2011, μετά από ένα τροχαίο, o 25χρονος Π.Π. από την Αλεξανδρούπολη έχασε τα δυο του πόδια.
Από την πρώτη στιγμή στάθηκαν με διάκριση δίπλα του ο ιερέας και οι πιστοί της ενορίας του, του Ι.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Απαλού Αλεξανδρούπολης.
Μετά την αποκατάσταση των ιατρικών προβλημάτων, έπρεπε να ετοιμαστεί ένα σπίτι που να επιτρέπει να ζήσει μέσα ένα άτομο με ειδικές ανάγκες.
Πέρασαν 6 περίπου μήνες .. μαζεύτηκαν τα 32.000 από τα 38.000 ευρώ που χρειάστηκαν για την ανακατασκευή του σπιτιού και οι εργασίες έχουν σχεδόν ολοκληρωθεί.
Τα 20.000 ευρώ τα πρόσφερε η Μητρόπολη Αλεξανδρουπόλεως (χωρίς να προβάλει πουθενά την στήριξή της).
Τα υπόλοιπα 12.000 τα πρόσφεραν ενορίτες και πιστοί από την Αλεξανδρούπολη. Υπάρχει όμως ένα υπόλοιπο 6000 περίπου ευρώ που εκρεμεί.
Οι ίδιοι ενορίτες έδωσαν και ξανάδωσαν χρήματα.
Τώρα έφτασε η δική μας σειρά για να καλύψουμε το υπόλοιπο ποσό.
Ο καθένας μας ας δώσει ότι μπορεί. 5, 10, 20, 50 ευρώ.
Μπορούμε να τα καταφέρουμε. Ο στόχος μας είναι μέχρι τον Οκτώβριο του 2012 να έχουν εξοφληθεί όλα τα έξοδα.
Τα Ιστολόγια (με αλφαβητική σειρά) :
Αναβάσεις, Αντιπαρακμή, Εθνική Παιδεία, Κλασσικοπερίπτωση,
ΘΑΝΟΣ ΕΥΗ koukfamily, Ρωμαίϊκο Οδοιπορικό, Ο Παιδαγωγός
με κοινή μας πρωτοβουλία, αποφασίζουμε να δημοσιοποιήσουμε την προσπάθεια και να στηρίξουμε από κοινού την συγκέντρωση των υπόλοιπων χρημάτων.
Ας καταθέσει ο καθένας μας ότι ποσό μπορεί στην
Τράπεζα Κύπρου: 
Ι.Β.Α.Ν.: GR3407300700000000010463336
Αν κάποιος χρειαστεί απόδειξη για να την χρησιμοποιήσει ως δωρεά στην εφορία, αρκεί να επικοινωνήσει στα τηλ: Ι. Ναού: 2551045087 (Τρίτη & Πέμπτη 9-11 π.μ.) και κιν.: 6973685851.
Για επαλήθευση της εγκυρότητας της είδησης παραθέτουμε :
  • φωτογραφίες από τις εργασίες που γίνονται
  • την επιστολή του ιερέα, πατρός Αναστασίου Αλεξίου,
  • την έγκριση της ΔΟΥ Αλεξανδρούπολης για τη διενέργεια εράνου
  • και την απόφαση του εκκλησιαστικού συμβουλίου του Ι.Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Απελού Αλεξανδρούπολης.
Θερμή παράκληση προς τα ΔΕΚΑΔΕΣ φιλικά μας Ιστολόγια  να στηρίξουν την προσπάθεια.

Η επιστολή του ιερέα (τον οποίο γνωρίζουμε προσωπικά) 
« Αδελφοί μου,
Έρχονται στιγμές στη ζωή μας, που νιώθουμε βαθιά μέσα μας την ανάγκη να ζητήσουμε τη συμπαράσταση και τη στήριξη των συνανθρώπων μας, για να ξεπεράσουμε καταστάσεις που υπερβαίνουν κατά πολύ τις δικές μας δυνατότητες.
Πριν από 6 μήνες περίπου σε τροχαίο δυστύχημα ο Π.Π., ένα 25χρονο παλληκάρι της ενορίας μας, έχασε τα δυο του πόδια. Όλη η ενορία αναστατώθηκε με το γεγονός αυτό και από την πρώτη στιγμή αρκετοί ενορίτες παραβρέθηκαν στο πλευρό του για ηθική συμπαράσταση. Ήδη η κατάστασή του σταθεροποιήθηκε. Με την βοήθεια του Νοσοκομείου Αλεξ/πολης έχει ξεκινήσει η διαδικασία τοποθέτησης τεχνιτών μελών και οι γιατροί είναι πλέον αισιόδοξοι για την βελτίωση της υγείας του. Βέβαια το γεγονός του ακρωτηριασμού είναι τραγικό και αλλάζει τελείως τον τρόπο ζωής του παιδιού αυτού.
Εμείς ως ενορία και αδελφοί του εν Χριστώ, όχι μόνο συμπάσχουμε στη δοκιμασία αυτή του Π., αλλά έχουμε ήδη δραστηριοποιηθεί, καταβάλλοντας κάθε δυνατή προσπάθεια στο να επιστρέψει κοντά μας με αισιοδοξία και ελπίδα και με την απόφαση να παλέψει για τη ζωή.
Τι προσπαθούμε να κάνουμε;
Με την υπ. αρ. 13/5-11-2011 πράξη της Εκκλησιαστικής Επιτροπής πήραμε την απόφαση να ανακατασκευάσουμε το μισό παλιό και ακατοίκητο σπιτάκι της γιαγιάς του, με την οποία μεγάλωσε, και να του φτιάξουμε ένα χώρο ζεστό, φιλικό και προσαρμοσμένο στις απαιτήσεις ενός ανθρώπου με ειδικές κινητικές ανάγκες. Έχουμε ήδη ξεπεράσει το ποσό των 30.000 ευρώ, που θα φτάσει, απ’ ό,τι φαίνεται, και ίσως ξεπεράσει τις 38.000 ευρώ.
 
Τι κάναμε μέχρι τώρα;
Η Ιερά Μητρόπολη Αλεξανδρούπολης μας βοήθησε καταβάλλοντας το ποσό των 20.000ευρώ για τη πραγματοποίηση του σκοπού αυτού. Από λαχειοφόρο αγορά που διενεργήθηκε με την έγκριση τη ΔΟΥ Αλεξ/πολης (αρ. πρωτ. 2096/3-2-2012) και από προσφορές και δωρεές αδελφών μας, ενοριτών και μη, συγκεντρώθηκαν άλλα 12.000 ευρώ περίπου.
Τι χρειαζόμαστε;
Να ευαισθητοποιηθούν και άλλοι συνάνθρωποί μας να βοηθήσουν να ολοκληρώσουμε το έργο μας.

Πώς θα βοηθήσετε;
α) Με κατάθεση στον λογαριασμό του Ιερού Ναού, (ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΥΠΡΟΥ, Ι.Β.Α.Ν.: GR3407300700000000010463336), την διαχείριση του οποίου έχει η Εκκλησιαστική Επιτροπή του Ναού με την έγκριση της Ιεράς Μητρόπολης. β) Με Ταχυδρομική επιταγή, με τη σημείωση για τη φιλανθρωπική προσπάθεια Π.Π., στην διεύθυνση:  Ιερός Ναός Κοιμήσεως Θεοτόκου (π. Αναστάσιος Αλεξίου), Τ.Θ. 1250 Απαλός, 68100 Αλεξανδρούπολη.
(Για την έκδοση απόδειξης δωρεάς παρακαλούμε να μας στέλνετε την απόδειξη κατάθεσης της τράπεζας σημειώνοντας το ονοματεπώνυμο που θέλετε να κοπεί η απόδειξη και η διεύθυνση σας.) Με την ελπίδα στηριγμένη στο Θεό,
σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.
π. Αναστάσιος – Τηλ. : 6973685851
Προϊστάμενος του Ι. Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Απαλού
68100 Αλεξ/πολη

Η άδεια από τη ΔΟΥ Αλεξανδρούπολης για τη διενέργεια του εράνου:


http://anavaseis.blogspot.com/2012/04/7_30.html


στις 1 σχόλιο:

ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ




Αναρτήθηκε από
στις 1 σχόλιο: