Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2012
ΜΠΟΥΤΑΡΗΣ: ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΟΙ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ!
«Να καταργηθούν οι μαθητικές παρελάσεις, δεν
προσφέρουν τίποτα, έχουν καθιερωθεί από την εποχή του Μεταξά, δεν είναι
αντιεθνικό αυτό που ζητώ», ανακοινώνει ο Δήμαρχος
Θεσσαλονίκης κ. Ι. Μπουτάρης εμφανώς εκνευρισμένος, σύμφωνα με τον
«Βηματοδότη», με ότι πρόκειται να συμβεί αυτές τις ημέρες στη
Θεσσαλονίκη.Ο κ. Μπουτάρης, δεν ζητά να καταργηθούν οι μαθητικές παρελάσεις στις μικρές επαρχιακές πόλεις, αλλά στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, που γίνεται και στρατιωτική παρέλαση.
Ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης έχει όμως και ένα άλλο λόγο να είναι εκνευρισμένος. Με τι νομίζετε; Με την «φιέστα», όπως την χαρακτηρίζει του υπουργείου Μακεδονίας Θράκης, με τους «φουστανελοφόρους» που θα «εισβάλουν» στη Θεσσαλονίκη, ως αναπαράσταση της εισόδου των ελληνικών στρατευμάτων της Συμπρωτεύουσας: «Ενοχλεί την αισθητική μου πέραν κάθε λογικής, δεν πρόκειται να παραστώ», έλεγε...
ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: ΤΙ ΤΟΥ ΚΑΝΑΤΕ ΤΟΥ ΧΑΡΙΛΑΟΥ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ, ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗ ΜΥΑΛΟΥ;
Με αφορμή τιμητική εκδήλωση στο Κελλάκι, πριν από
μια βδομάδα, για τον Οικονόμο πατέρα Αιμιλιανό, ο Πρόεδρος Χριστόφιας
απέδωσε τα εύσημα στον τιμώμενο και επισήμανε πως, κατά καιρούς, έκανε
μαζί του «συζητήσεις και διάλογο σε βάθος για τον άνθρωπο, για τον Θεό, για τον Χριστό, για την Εκκλησία και για την πολιτική». Πρόσθεσε
ότι οι ιερείς και οι αρχιερείς κάνουν συμβόλαιο με το Θεό και με τον
θάνατο, και ότι έχει και ο ίδιος ένα τέτοιο συμβόλαιο.«Δεν πρέπει να φοβούμαστε τον θάνατο, ο καθένας έχει τον δρόμο του, αλλά το θέμα είναι να ζήσουμε αυτήν τη ζωή και να νιώθουμε ότι κάναμε το καθήκον μας, με ανιδιοτέλεια, με σεμνότητα και με ανθρωπιά. Τέτοιος είναι ο πατέρας Αιμιλιανός», ανέφερε ο Πρόεδρος. Με αφορμή όσα γήινα, μεταφυσικά και άλλα επισήμανε, αναφέρουμε τι έκανε ένας άλλος, περιώνυμος σύντροφός του, που άλλαξε άρδην τη ζωή του και μετεστράφη προς Χριστόν. Μιλάμε για τον μ. Χαρίλαο Φλωράκη, άλλοτε ΓΓ του Κ. Κ. Ελλάδος, ο γνωστός καπετάν Γιώτης του εμφύλιου σπαραγμού. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του επισκέφθηκε το Άγιον Όρος και εξομολογήθηκε στον αγιορείτη ιερομόναχο, π. Αθανάσιο Σιμωνοπετρίτη («Ορθόδοξη Μαρτυρία», τ. 47, Άνοιξη-Καλοκαίρι 2012).
Ο π. Αθανάσιος διηγείται ότι συναντήθηκαν στη Μονή Σιμωνόπετρας, μίλησαν για τον Μάρξ, την ιδεολογία και τον Χριστό, και στο τέλος ο μοναχός εισηγήθηκε στον Φλωράκη να εξομολογηθεί. Ο Φλωράκης αρχικά απέφυγε την πρόσκληση, αλλά μετά από καιρό προσκάλεσε τον π. Αθανάσιο στο σπίτι του, για να του κάνει το τραπέζι. Τελικά η συνάντηση έγινε στον Περισσό, έδρα του ΚΚΕ. Ο μοναχός διηγείται: «Πήγα στον Περισσό. Ένας φύλακας με ρώτησε: Τι θέλεις, παπά; Θέλω τον Φλωράκη, του λέω. Με οδήγησαν. Τον βρήκα και, αφού είπαμε μερικά, μου λέει: Έχουμε ένα υπόλοιπο. Τι υπόλοιπο; ρώτησα. Συ μου είπες ότι τα βιολογικά μας όρια είναι περιορισμένα.
Θέλω να εξομολογηθώ». Και τονίζει ο αγιορείτης ιερομόναχος: «Εξομολογήθηκε, ξεσκέπασε τον εαυτό του, αδελφοί μου. Έχω κάνει χιλιάδες εξομολογήσεις, τέτοια εξομολόγηση δεν έχω κάνει». Στη συνέχεια, ο π. Αθανάσιος ο Σιμωνοπετρίτης εξιστορεί: «Μετά βγήκαμε και συναντήσαμε την κυρία Παπαρήγα. Εκείνη μου είπε: Τι του κάνατε του Χαρίλαου στο Άγιον Όρος, μεταμόσχευση μυαλού; Όταν ήρθε από το Άγιον Όρος μας κάλεσε όλους στο αμφιθέατρο και μας μίλησε για μιάμιση ώρα. Από τότε άλλαξε συμπεριφορά».
Ο Φλωράκης, όπως μαρτυρεί ο π. Αθανάσιος, του είπε: «Έπρεπε να είχα επισκεφθεί το Άγιον Όρος από νέος. Θα ήταν καλύτερα και για μένα και για την Ελλάδα. Έχω και κάτι που ξέχασα να σου πω, το έχω γράψει και στη διαθήκη μου, το λέω και σε σένα. Όταν πεθάνω θέλω να με κηδεύσετε σαν ορθόδοξο χριστιανό, στο εξωκκλήσι του χωριού μου (της Καρδίτσας), στον Άι-Λια, να αγναντεύω τα Άγραφα και τον κάμπο». «Καλώς, κύριε πρόεδρε», του είπε ο π. Αθανάσιος.
«Όταν πέθανε ο Φλωράκης», συνεχίζει, «θελήσαμε να τηλεφωνήσουμε στα γραφεία του ΚΚΕ, στον Περισσό, για την εκκλησιαστική κηδεία που είχε ζητήσει. Όμως κρίναμε καλύτερο να βάλουμε τη δημοσιογράφο, κυρία Παναγιωταρέα, που είχε κάποιες σχέσεις, να τους πει. Της απάντησαν αρνητικά, με τη φράση: ''Κοίτα τη δουλειά σου. Ο Φλωράκης ανήκει στο κόμμα και το κόμμα αποφασίζει''».
Ο αγιορείτης ιερομόναχος π. Αθανάσιος ο Σιμωνοπετρίτης καταλήγει στη συνέντευξή του: «Εμείς, όμως, (στη μονή της Σιμωνόπετρας), του κάναμε εκκλησιαστική κηδεία και τρισάγιο. Όλα κανονικά». Αυτή είναι η ιστορία του Χαρίλαου Φλωράκη, που εις τας δυσμάς του πολυκύμαντου βίου του ανένηψε από τις αθεϊστικές κοσμοθεωρίες του και αναζήτησε καταφύγιο και ψυχική λύτρωση στην Ορθοδοξία και στον Χριστό.
Σάββας Ιακωβίδης
22/09/2012
Αγ. Λουκά, Αρχιεπ. Κριμαίας, Λόγος στην ημέρα της αγίας Σκέπης της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Οι
λουθηρανοί, οι προτεστάντες και όλοι οι άλλοι αιρετικοί δεν τιμούν την
Υπεραγία Παρθένο Μαρία. Την θεωρούν μόνο μια ευσεβή γυναίκα και βεβαίως
δεν προσεύχονται σ’ αύτη.
Εμείς οι ορθόδοξοι χριστιανοί πώς βλέπουμε την γήινη Μητέρα του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος μας Ιησού Χριστού, η οποία υπηρέτησε το μέγα μυστήριο της ενανθρωπίσεως του Υιού του Θεού; Μήπως είμαστε αξιοκατάκριτοι για το ότι την καλούμε «τιμιωτέραν των Χερουβείμ και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ»; Για το ότι απευθυνόμαστε με τις θερμές προσευχές μας σ’ Αυτήν, που είναι «η σωτηρία του γένους των Χριστιανών»; Αλλά δεν υπήρχε αυτή ζωντανός Άχραντος Ναός του Σωτήρος, πολύτιμο παλάτι και Παρθένος; Δεν επέλευσε σ’ αυτή το Άγιο Πνεύμα τη στιγμή της ασπόρου συλλήψεως του Υιού του Θεού και δεν έμεινε μαζί της σε όλη την υπόλοιπη ζωή της; Και δεν ήταν η δύναμη του Πνεύματος τόσο ισχυρή, που δεν συναντήθηκε ποτέ ξανά ακόμα και στους πιο μεγάλους αγίους;
Η άφθονη χάρη του Αγίου Πνεύματος, που γέμιζε την καρδιά της Παναγίας, εκχύνεται σε όλους που αγάπησαν με αιώνια αγάπη τον Υιό της και Θεό. Δεν είναι δύσκολο να το καταλάβουμε. Γνωρίζουμε από την πείρα πως από την καρδιά μας εκχύνεται καθαρή και θεία αγάπη στους συγγενείς μας.
Στην πρωινή προσευχή στην Παναγία λέμε: «Υμνώ την χάρη σου, Δέσποινα, σε ικετεύω, φώτισε τον νουν μου με την χάρη σου». Βέβαια η μοναδική πηγή της χάριτος είναι ο Τριαδικός Θεός. Η Παναγία μας δίνει όχι τη δική της χάρη αλλά το περίσσευμα της χάριτος, που λαμβάνει από το Άγιο Πνεύμα. Όμως το περίσσευμα αυτό είναι τόσο μεγάλο που φτάνει για όλους τους χριστιανούς.
Εσείς γνωρίζετε καλά ότι πολλοί μάρτυρες του Χριστού, οι άγιοι ιεράρχες και οι όσιοι, ιδιαίτερα ο άγιος Νικόλαος ο θαυματουργός επισκέπτονταν και επισκέπτονται και σήμερα αυτούς, που με την πίστη τούς καλούν στις προσευχές τους. Όμως όλοι αυτοί οι άγιοι επισκέπτονται τους εκλεκτούς ανθρώπους μόνοι τους, χωρίς να έχουν κάποιον που να τους συνοδεύει. Και η Υπεραγία Θεοτόκος πάρα πολλές φορές επισκεπτόταν τους εκλεκτούς και τους αγαπημένους της, από τους οποίους πιο κοντά στην εποχή μας είναι οι όσιοι Σέργιος του Ραντονέζ και Σεραφείφ του Σαρώφ. Ποτέ όμως μόνη της αλλά συνοδευόμενη από τους αποστόλους του Χριστού, και τις πιο πολλές φορές από τον Πέτρο και τον Ιωάννη.
Σήμερα γιορτάζουμε την αγία Σκέπη της Παναγίας. Ο μακάριος Ανδρέας και ο μαθητής του Επιφάνιος είδαν την Παναγία να περπατά πάνω στον αέρα, συνοδευόμενη από τους Αγγέλους, τους Αποστόλους και τους Αγίους. Η Παναγία κατέβηκε κάτω, μπήκε στο ιερό βήμα και γονάτισε ενώπιον της αγίας τράπεζας. Μετά έστρεψε το βλέμμα της προς τον λαό και άπλωσε πάνω του το ωμοφόριό της, το οποίο έλαμψε με ένα ουράνιο φως. Αυτό το θαύμα στο ναό των Βλαχερνών δεν μαρτυρεί άραγε ότι ο ίδιος ο Θεός και η Παναγία δικαιώνουν εμάς που ονομάζουμε την Υπεραγία Παρθένο Μαρία «τιμιωτέραν των Χερουβείμ και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ»; Η συνοδεία των βασιλιάδων και των αρχόντων αποτελείται από πρόσωπα κατώτερα από τους ίδιους. Μεταξύ αυτών που συνόδευαν την Παναγία στο ναό των Βλαχερνών υπήρχαν οι Άγγελοι, οι Αρχάγγελοι, οι Απόστολοι και οι ένδοξοι Άγιοι.
Και τί θα πούμε για το ωμοφόριό της που έλαμψε σαν αστραπή, το οποίο άπλωσε στο λαό, που προσευχόταν γονατιστός στο ναό των Βλαχερνών; Οι αστραπές αυτές δεν δείχνουν το ξεχείλισμα της χάριτος του Αγίου Πνεύματος που εκχύνεται από την καρδιά της;
Όχι βέβαια σε όλους αδιακρίτως απλώνει η Παναγία τη σκέπη της, αλλά μόνο στους ταπεινούς, στους συντετριμμένους τη καρδία και σ’ αυτούς που φοβούνται το Λόγο του Θεού.
Ας είμαστε και εμείς ταπεινοί και να μην έχουμε μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μας, για να είμαστε άξιοι να βρισκόμαστε πάντα κάτω από την σκέπη της Υπεραγίας Αχράντου Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας. Διά των αγίων πρεσβειών Της να μας συγχωρήσει ο Πολυέλεος Θεός το πλήθος των αμαρτιών και των αδικιών μας και να μας ελεήσει. Αμήν.
Εμείς οι ορθόδοξοι χριστιανοί πώς βλέπουμε την γήινη Μητέρα του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος μας Ιησού Χριστού, η οποία υπηρέτησε το μέγα μυστήριο της ενανθρωπίσεως του Υιού του Θεού; Μήπως είμαστε αξιοκατάκριτοι για το ότι την καλούμε «τιμιωτέραν των Χερουβείμ και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ»; Για το ότι απευθυνόμαστε με τις θερμές προσευχές μας σ’ Αυτήν, που είναι «η σωτηρία του γένους των Χριστιανών»; Αλλά δεν υπήρχε αυτή ζωντανός Άχραντος Ναός του Σωτήρος, πολύτιμο παλάτι και Παρθένος; Δεν επέλευσε σ’ αυτή το Άγιο Πνεύμα τη στιγμή της ασπόρου συλλήψεως του Υιού του Θεού και δεν έμεινε μαζί της σε όλη την υπόλοιπη ζωή της; Και δεν ήταν η δύναμη του Πνεύματος τόσο ισχυρή, που δεν συναντήθηκε ποτέ ξανά ακόμα και στους πιο μεγάλους αγίους;
Η άφθονη χάρη του Αγίου Πνεύματος, που γέμιζε την καρδιά της Παναγίας, εκχύνεται σε όλους που αγάπησαν με αιώνια αγάπη τον Υιό της και Θεό. Δεν είναι δύσκολο να το καταλάβουμε. Γνωρίζουμε από την πείρα πως από την καρδιά μας εκχύνεται καθαρή και θεία αγάπη στους συγγενείς μας.
Στην πρωινή προσευχή στην Παναγία λέμε: «Υμνώ την χάρη σου, Δέσποινα, σε ικετεύω, φώτισε τον νουν μου με την χάρη σου». Βέβαια η μοναδική πηγή της χάριτος είναι ο Τριαδικός Θεός. Η Παναγία μας δίνει όχι τη δική της χάρη αλλά το περίσσευμα της χάριτος, που λαμβάνει από το Άγιο Πνεύμα. Όμως το περίσσευμα αυτό είναι τόσο μεγάλο που φτάνει για όλους τους χριστιανούς.
Εσείς γνωρίζετε καλά ότι πολλοί μάρτυρες του Χριστού, οι άγιοι ιεράρχες και οι όσιοι, ιδιαίτερα ο άγιος Νικόλαος ο θαυματουργός επισκέπτονταν και επισκέπτονται και σήμερα αυτούς, που με την πίστη τούς καλούν στις προσευχές τους. Όμως όλοι αυτοί οι άγιοι επισκέπτονται τους εκλεκτούς ανθρώπους μόνοι τους, χωρίς να έχουν κάποιον που να τους συνοδεύει. Και η Υπεραγία Θεοτόκος πάρα πολλές φορές επισκεπτόταν τους εκλεκτούς και τους αγαπημένους της, από τους οποίους πιο κοντά στην εποχή μας είναι οι όσιοι Σέργιος του Ραντονέζ και Σεραφείφ του Σαρώφ. Ποτέ όμως μόνη της αλλά συνοδευόμενη από τους αποστόλους του Χριστού, και τις πιο πολλές φορές από τον Πέτρο και τον Ιωάννη.
Σήμερα γιορτάζουμε την αγία Σκέπη της Παναγίας. Ο μακάριος Ανδρέας και ο μαθητής του Επιφάνιος είδαν την Παναγία να περπατά πάνω στον αέρα, συνοδευόμενη από τους Αγγέλους, τους Αποστόλους και τους Αγίους. Η Παναγία κατέβηκε κάτω, μπήκε στο ιερό βήμα και γονάτισε ενώπιον της αγίας τράπεζας. Μετά έστρεψε το βλέμμα της προς τον λαό και άπλωσε πάνω του το ωμοφόριό της, το οποίο έλαμψε με ένα ουράνιο φως. Αυτό το θαύμα στο ναό των Βλαχερνών δεν μαρτυρεί άραγε ότι ο ίδιος ο Θεός και η Παναγία δικαιώνουν εμάς που ονομάζουμε την Υπεραγία Παρθένο Μαρία «τιμιωτέραν των Χερουβείμ και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ»; Η συνοδεία των βασιλιάδων και των αρχόντων αποτελείται από πρόσωπα κατώτερα από τους ίδιους. Μεταξύ αυτών που συνόδευαν την Παναγία στο ναό των Βλαχερνών υπήρχαν οι Άγγελοι, οι Αρχάγγελοι, οι Απόστολοι και οι ένδοξοι Άγιοι.
Και τί θα πούμε για το ωμοφόριό της που έλαμψε σαν αστραπή, το οποίο άπλωσε στο λαό, που προσευχόταν γονατιστός στο ναό των Βλαχερνών; Οι αστραπές αυτές δεν δείχνουν το ξεχείλισμα της χάριτος του Αγίου Πνεύματος που εκχύνεται από την καρδιά της;
Όχι βέβαια σε όλους αδιακρίτως απλώνει η Παναγία τη σκέπη της, αλλά μόνο στους ταπεινούς, στους συντετριμμένους τη καρδία και σ’ αυτούς που φοβούνται το Λόγο του Θεού.
Ας είμαστε και εμείς ταπεινοί και να μην έχουμε μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μας, για να είμαστε άξιοι να βρισκόμαστε πάντα κάτω από την σκέπη της Υπεραγίας Αχράντου Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας. Διά των αγίων πρεσβειών Της να μας συγχωρήσει ο Πολυέλεος Θεός το πλήθος των αμαρτιών και των αδικιών μας και να μας ελεήσει. Αμήν.
(Αγ. Λουκά, Αρχιεπ. Κριμαίας, «Λόγοι και ομιλίες», τ.Α΄, εκδ. Ορθόδοξος Κυψέλη, σ. 245-247)