Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να εξοντώσει ότι μας χαρακτηρίζει σαν λαό!

 

Γράφει η Μαρία Γιαχνάκη
Ο ΣΥΡΙΖΑ έλυσε όλα τα προβλήματα  της χώρας και τώρα τα έχει βάλει και με τα θρησκευτικά που διδάσκονται στα Ελληνικά σχολεία.
Μια ομάδα βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ ( Πέτρος Τατσόπουλος, Αθανάσιος Αθανασίου, Νίκος Βούτσης, Θοδωρής Δρίτσας, Βασιλική Κατριβάνου, Αναστάσιος Κουράκης, Στάθης Παναγούλης, Αφροδίτη Σταμπουλή) έκανε ερώτηση σχετική με τις απαλλαγές από το μάθημα των Θρησκευτικών συνεχίζοντας έτσι την προσπάθειά τους να φύγει το μάθημα των Θρησκευτικών από το εκπαιδευτικό πρόγραμμα.
Είναι απορίας άξιον να συνειδητοποιήσουμε τελικά γιατί αυτή η πολιτική παράταξη καίγεται τόσο πολύ με ότι έχει να κάνει με τις ρίζες αυτού του τόπου. Τους είπε κανείς  ότι το να ξεριζώνεις  ότι στηρίζει  το οικοδόμημα της Ελλάδας, την ψυχή του Έλληνα , τις παραδόσεις του  και τα πιστεύω του θα καταφέρει να φτιάξει νέα Ελλάδα πιο δυνατή ; Έκτρωμα θα δημιουργήσει λαό χωρίς προορισμό και βιώματα . Θα κατασκευάσει ,εύκολη λεία  για τα θηρία εκτός συνόρων.
Ας μας πει επιτέλους το ΣΥΡΙΖΑ ποιες είναι οι προοπτικές του γι αυτήν την χώρα;  Γιατί προσβάλουν καθημερινά την πίστη και τις πεποιθήσεις του Έλληνα; Θέλουν δηλαδή να μας κάνουν να ξεχάσουμε και αυτά που ξέρουμε ; Θέλουν να μας κάνουν να ξεχάσουμε τα στηρίγματα του γένους μας; Να αρνηθούμε την θρησκευτική ιστορία του τόπου να παρεκτραπούμε της διαδρομής μας; Και να ακολουθήσουμε τι τελικά; Μήπως τα ήθη και τα έθιμα των λαών που εισβάλουν στη χώρα μας παράνομα με την βοήθεια κάποιων προχωρημένων και πουλημένων συνειδήσεων;
Ή νομίζουν ότι πηγαίνοντας με ένα πλοίο τρόφιμα στη Γάζα κάποιοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ απλά για το Θεαθήναι, έγιναν ανθρωπιστές;  Ή νομίζουν ότι βοηθώντας παράνομους μετανάστες στην Ελλάδα η χώρα θα πάει μπροστά; Ή νομίζουν ότι μιλώντας με βαρύγδουπες εκφράσεις για ανθρωπιστικά κινήματα  θα βαφτιστούν ως οι εντεταλμένοι της δημιουργίας ενός νέου προσώπου της χώρας που θα έχει πνιγεί στα απόβλητα και στις τακτικές άλλων λαών που τελικά δεν έβγαλαν ούτε τους ίδιους λαούς σε κάποιο ξέφωτο.
Ας τους πει κάποιος επιτέλους ότι χωρίς υπόβαθρο και πολιτιστική κληρονομιά δεν στήνουμε κυβερνήσεις και αν καταφέρουν να το κάνουν τότε το σίγουρο είναι ότι με αυτά τα μυαλά θα εξαφανίσουν τον χαρακτήρα τον Ελλήνων και θα πάρουν στις πλάτες τους τον αποπροσανατολισμό τους και τον αφανισμό όλων όσων κληρονομήσαμε . Αν καταφέρουν βέβαια να το κάνουν .
briefingnews.gr

  

ΑΝΟΙΓΕΙ ΞΑΝΑ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΩΝ ΚΡΥΜΜΕΝΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ!

 

Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
Επανέρχεται στην τουρκική επικαιρότητα με δυο δημοσιεύματα «φωτιά», το μεγάλο ζήτημα των κρυπτοχριστιανών, ένα θέμα  που έχει απασχολήσει πολλές φορές στο παρελθόν την γειτονική χώρα και δείχνει πως το ζήτημα όχι μόνο δεν έχει κλίσει, αλλά είναι ένα καυτό θέμα που συσχετίζεται άμεσα με την κρίση ταυτότητας που έχει ανακύψει τα τελευταία χρόνια με πολλές παρενέργειες για το ίδιο το μέλλον της σύγχρονης Τουρκίας
Το πρώτο δημοσίευμα που έχει πάρει μεγάλη δημοσιότητα, είναι ένα δημοσίευμα της γνωστής εφημερίδας, Radıkal, (15/2/2013), με τον χαρακτηριστικό τίτλο, «Türkiıye’ de yüz binlerce gizli Ermeni yaşiyor», δηλαδή, «Στην Τουρκία ζουν εκατοντάδες χιλιάδες  κρυπτόαρμένιοι», και το δεύτερο και πιο χαρακτηριστικό, της εφημερίδας Ekspres και της δημοσιογράφου, Yasemin Güç,  με τον ακόμα πιο χαρακτηριστικό τίτλο, «Anadoluda Hırıstiyan geçmisini saklayan binlerce aile var», δηλαδή, «Στην Ανατολία υπάρχουν χιλιάδες κρυμμένες από το παρελθόν χριστιανικές οικογένειες»
Ειδικά στο δεύτερο δημοσίευμα, η Τουρκάλα συγγραφεύς παίρνοντας αφορμή από τον πρόσφατο θάνατο ενός ζευγαριού στο οποίο ο ένας ήταν μουσουλμάνος και ο άλλη χριστιανή, αναφέρει ότι μετά την γνωστή συμφωνία της Λοζάννης, το 1923, αναγκάστηκαν χιλιάδες Ρωμιοί της Ανατολίας, που υπολογίζονταν στο 1.500.000, να εκριζωθούν από τις πατρίδες τους και παράλληλα 500.000 μουσουλμάνοι να έρθουν από τα Βαλκάνια στην Τουρκία, μια πικρή ιστορία που όμως άφησε πολλά κατάλοιπα και στις δυο χώρες. Παρά όμως την αναγκαστική ανταλλαγή των πληθυσμών, πολλοί χριστιανοί Ρωμιοί που δεν ήθελαν να αφήσουν το βιός τους, που με τόσους κόπους είχαν αποκτήσει,  παρέμειναν στις πατρογονικές τους εστίες δηλώνοντας πως δεν είναι χριστιανοί αλλά μουσουλμάνοι. Σήμερα, όπως ομολογεί η Τουρκάλα δημοσιογράφος, οι απόγονοι αυτών των Ρωμιών ενώ επίσημα δηλώνουν ότι είναι Τούρκοι μουσουλμάνοι, παρά ταύτα στα σπίτια τους εξακολουθούν να είναι χριστιανοί και να ακολουθούν τις χριστιανικές θρησκευτικές εορτές. Οι κρυμμένοι αυτοί χριστιανοί, εξωτερικά πηγαίνουν στα τζαμιά, παρακολουθούν τελετές στους μουσουλμανικούς τεκέδες, εμφανίζονται συχνά να υποστηρίζουν την μουσουλμανική Şeriat, αλλά στην πραγματικότητα όλα αυτά τα κάνουν για το θεαθήναι, καθώς μέσα τους εξακολουθούν να πιστεύουν στον Χριστό. Μάλιστα στο ίδιο αποκαλυπτικό δημοσίευμα, η Yasemin Güç  αναφέρει και τις περιοχές όπου υπάρχουν χιλιάδες τέτοιες οικογένειες κρυπτοχριστιανών Ρωμιών. Οι περιοχές αυτές είναι : Άδανα, Αδριανούπολη, Μπαλίκεσίρ, Σαμψούντα, Κωνσταντινούπολη, Τεκίρνταγ (Ραιδεστός), Κιρκλαρελί (Σαράντα εκκλησιές), Σμύρνη, Κοτζαελί, Μερσίνα, Μαγνησία, Τσανάκαλέ, Προύσα, Καισάρεια, και Προκόπη, (Καππαδοκία). Στις περιοχές αυτές, όπως υποστηρίζει το τουρκικό δημοσίευμα, βρίσκονται οι περισσότερες οικογένειες που επιφανειακά παρουσιάζονται σαν μουσουλμάνοι αλλά στην πραγματικότητα είναι κρυμμένοι χριστιανοί.
Το ζήτημα, όπως ομολόγει  η Τουρκάλα δημοσιογράφος, είναι πολύ σοβαρό και «λεπτό», γι’ αυτό και δεν μπορεί να γίνει καμία φανερή συζήτηση γιατί οποιαδήποτε  περίπτωση αποκάλυψης των πραγματικών θρησκευτικών πιστεύω όλων αυτών των χιλιάδων ανθρώπων, θα προκαλέσει μεγάλο σκάνδαλο, για αυτό και είναι ουσιαστικά απαγορευμένη κάθε αναφορά στο σημαντικό αυτό ζήτημα. Δηλαδή με λίγα λόγια, η έλλειψη πραγματικής ελευθερίας στην Τουρκία έχει σκλαβώσει όλες αυτές τις συνειδήσεις που υποφέρουν καθώς αναγκάζονται να κρύβουν το πραγματικό τους θρήσκευμα και την αληθινή  τους καταγωγή.
Τα ιδία υποστηρίζει και η εφημερίδα Radikal, που επικαλείται μια τελευταία έκθεση της αρμένικης διασποράς η οποία κάνει λόγο για εκατοντάδες χιλιάδες κρυπτοαρμένιους που βρίσκονται στην Τουρκία και ειδικά στις περιοχές Κωνσταντινούπολη , Αμάσεια, Ντιαρμπακίρ, Μπατμάν, Τούντζελί και Μους. Και εδώ επισημαίνεται η έλλειψη ελευθερίας για την εκδήλωση της πραγματικής θρησκευτικής ταυτότητας αυτών των κρυπτοαρμενίων, οι οποίοι αναγκάζονται να υποκρίνονται ότι είναι Τούρκοι μουσουλμάνοι.
Όλα αυτά αναδεικνύουν για άλλη μια φορά το τεράστιο ζήτημα  της καταπίεσης των εκατοντάδων χιλιάδων κρυπτοχριστιανών στην Τουρκία, ένα θέμα που συσχετίζεται με το πρόβλημα ταυτότητας των σημερινών Τούρκων. Η σημερινή Τουρκία είναι μια σύγχρονη τεράστια «φυλακή συνειδήσεων». Οι συνειδήσεις αυτές,  αναμένουν την μέρα που θα απελευθερωθούν  και θα λάμψει η αλήθεια για την πραγματική τους ταυτότητα.
olympia.gr

Κυριακή Τελώνου & Φαρισαίου(Λουκ. 18,10-14) ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ ΤΑΠΕΙΝΩΘΕΙΤΕ + Μητροπολίτης Φλωρίνης Αυγουστίνος

 

 

ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ ΤΑΠΕΙΝΩΘΕΙΤΕ
ΕΑΝ, αγαπητοί μου, ρίξουμε μια ματιά γύρω στη φύση,

 θα δούμε κάτι εκπληκτικό ότι όλα τα δημιουργήματα προσεύχονται,

 καθένα με τον τρόπο του. 

Ή θάλασσα ευχαριστεί το Θεό με το φλοίσβο των κυμάτων της,

 το ρυάκι με το κελάρυσμά του, 

τα δέντρα με το θρόισμα των φύλλων τους,

 τα πουλιά με τη μελωδία τους, 

τα άστρα με το φως τους πού τρεμοσβήνει...

 Είδατε και την όρνιθα όταν πίνη νερό; σε κάθε γουλιά 

σηκώνει το κεφάλι ψηλά, σα να λέει «Θεέ μου, σ' ευχαριστώ».

Από το ιερό αυτό προσκλητήριο μπορούσε ν' απουσιάζει 

Ο άνθρωπος; Και ό άνθρωπος προσεύχεται. 

Από τα παιδικά μας χρόνια ή καλή μητέρα μας έμαθε

 να σταυρώνουμε τα χεράκια μπροστά στο εικόνισμα της

 Παναγιάς και να ψελλίζουμε μια απλή προσευχή στον 

ουράνιο Πατέρα - αλησμόνητες στιγμές.

 Αργότερα μάθαμε κοντά στ' άλλα παιδιά να 

απαγγέλλουμε στην εκκλησία το «Πάτερ ημών» και το

 «Πιστεύω» και μαζί με όλο το εκκλησίασμα

 να παρακαλούμε τον Κύριο μας.

Ή ευγενεστέρα εκδήλωση της ανθρωπινής καρδίας 

είναι ή ώρα της προσευχής.

 Το κτίσμα επικοινωνεί με το Δημιουργό του. είναι ή στιγμή 

πού ό άνθρωπος αισθάνεται την ανάγκη να ευχαρίστηση 

για τις τόσες ευεργεσίες, άλλα και ή στιγμή πού, 

γεμάτος θλίψη και μη έχοντας ελπίδα βοηθείας, 

καταφεύγει στην παντοδυναμία του και ζητάει βοήθεια 

και προστασία.

Άλλα, αδελφοί μου, τι βλέπω, τι ακούω; 

Ό άνθρωπος και την ώρα αύτη τη βεβηλώνει την

 ώρα της προσευχής αμαρτάνει. 

Μα πώς; 

Την απάντηση μας δίδει ό Χριστός με τη σημερινή παραβολή 

του τελώνου και του φαρισαίου.

Ό Κύριος μας μεταφέρει στο ναό του Σολομώντος εν ώρα προσευχής

 των Ιουδαίων. Ό άνθρωπος εκεί ένιωθε την παρουσία του 

Θεού, ότι ό Θεός κατεβαίνει σ' αυτόν και αυτός ανυψώνεται 

στο Θεό. Πλήθη, λοιπόν, μπαίνουν στο ναό με ευλάβεια, 

για να προσευχηθούν. Οι κινήσεις και ή στάσι τους είναι αθόρυβες.

Την ιερότητα όμως αυτή διαταράσσει κάποιος. είναι ό φαρισαίος. 

τι κάνει αυτός; Αποφεύγει τους άλλους, βαδίζει μόνος. 

Το βάδισμα του υπερήφανο, το παράστημα του αγέρωχο.

 Θεωρεί, ότι αυτός είναι άγιος, δίκαιος,

 καθαρός δέ' συμφύρετε με άλλους, μη τυχόν τον μολύνουν. 

Επί τέλους εισέρχεται με θόρυβο. 

Πρέπει οι άλλοι να σταματήσουν και να στρέψουν το

 βλέμμα σ' αυτόν. 

Μία προσευχή πρέπει ν' ακουστή, ή δική του. 

Κατευθύνεται λοιπόν στο μέσον του ναού και σηκώνει τα

 χέρια για ν' αρχίσει να προσεύχεται σε τόνο υψηλό.

Άλλ' αυτό δεν είναι προσευχή. 

Ή προσευχή του φαρισαίου είναι εμπαιγμός του Θεού.

 Δεν σκέφθηκε, ότι απέναντι του δεν έχει κανένα απλοϊκό

 Ιουδαίο άλλ' εκείνον πού τρέμουν τα σύμπαντα. 

Φουσκωμένος από εγωισμό δεν εννοεί να σκύψει το κεφάλι,

 να γονατίσει και να ζήτηση έλεος. Και αρχίζει λοιπόν.

Αρχίζει με το «ευχαριστώ» (Λουκ. 18,11). 

Για ποιο πράγμα άραγε ευχαριστεί το Θεό; 

Για την υγεία, για τα πλούσια αγαθά πού σκόρπισε 

στο σπίτι του, γιατί τον φύλαξε από την αμαρτία;

 για ποιο ευχαριστεί; 

Ακούστε τον «Ευχαριστώ σοι ότι ουκ ειμί ώσπερ οι λοιποί

 των ανθρώπων, άρπαγες, άδικοι, μοιχοί, ή και ως ούτος

 ό τελώνης• νηστεύω δις του Σαββάτου, αποδεκατώ πάντα 

όσα κτώμαι»(έ.ά. 18,11-12).

 Σ' ευχαριστώ, Θεέ μου, γιατί δεν είμαι σαν τους άλλους ανθρώπους• 

δεν αρπάζω τα ξένα πράγματα και χρήματα, δεν είμαι άδικος, 

δεν είμαι μοιχός, δεν είμαι σαν κι αυτό τον αμαρτωλό τελώνη

 επί πλέον νηστεύω δύο μέρες τη βδομάδα, κι από τα αγαθά

 μου δίνω το ένα δέκατο... 

Την προσευχή αυτή την έκανε στο Θεό;

 Την έκαμε για τους ανθρώπους, ν' ακούσουν τις 

αρετές του και να τον θαυμάσουν.

Μετέτρεψε δηλαδή και τη στάση της προσευχής σε βήμα

 επιδείξεως. Που ή συναίσθηση, που ή κατάνυξη, 

που ή ταπεινή στάση, που ή συνείδηση της αμαρτωλότητας

 του και ή εκζήτηση του ελέους του Θεού;

 Αυτός περιστρέφεται στον εαυτό του. 

«Δεν είμαι άρπαξ, δεν είμαι άδικος, δεν είμαι μοιχός...». 

Δεν είσαι αυτά, αλλ είσαι εγωιστής και υπερήφανος.

 Και στο Θεό περισσότερο μισητή από κάθε άλλο πάθος

 και κακία είναι ή υπερηφάνεια. 

Μακάρι να ήσουν άρπαξ άδικος μοιχός, και να μην ήσουν υπερήφανος.

 Διότι τότε ή ταπείνωση θα σε οδηγούσε σε μετάνοια και έτσι 

θα είλκυες το έλεος του Θεού.

Ω φαρισαίε' έφυγες φουσκωμένος από το ναό, 

γιατί κατόρθωσες ν' απόσπασης το θαυμασμό των 

ανθρώπων σε μακάρισαν και σε έκριναν ως καλόν. 

Συμφώνησε όμως με την κρίση αυτή και ό Θεός; 

σου είπε μπράβο ό Θεός; δέχτηκε την προσευχή σου; 

Τέτοια προσευχή δέ' φτάνει στ' αυτιά του Θεού.

 Για αυτό ό Χριστός, έχοντας ύπ' όψιν του αυτές τις καταστάσεις, 

είπε πώς πρέπει να προσευχώμεθα• 

Θέλεις, άνθρωπε, να επικοινωνήσεις με τον ουρανό; 

Κλείσου στο ταμείων σου, στην κάμαρα σου, 

κ' εκεί Ενώπιος ενωπίω πες στο Θεό τα αιτήματα σου (βλ. Ματθ. 6,6). 

Προσευχές φαρισαϊκές πηγαίνουν χαμένες.

Να λοιπόν πώς, με την υπερηφάνεια, είναι δυνατόν ακόμα και

 κατά την ώρα της προσευχής ό άνθρωπος να αμαρτήσει φοβερά.

Μα γιατί να μείνουμε με την θλιβερά εικόνα του φαρισαίου;

 Ό Κύριος στην παραβολή μας παρουσιάζει, στον ίδιο ναό,

 και την ιδανική εικόνα προσευχομένου ανθρώπου. 

Εκεί είχαμε έναν εγωιστή και υπερήφανο, εδώ έχουμε ένα

 ταπεινό και συνετό άνθρωπο. 

Ποιος είναι αυτός; 

Ό τελώνης.

 Εξετάζει κι αυτός τον εαυτό του

. Ό φαρισαίος έβλεπε όλο αρετές• ό τελώνης βλέπει όλο αμαρτίες. 

Από τα χείλη του φαρισαίου έβγαινε ένα ευχαριστώ γεμάτο αυταρέσκεια•

 από τα χείλη του τελώνη βγαίνει ένα

 «Ίλάσθητί μοι τω άμαρτωλώ» (έ.ά. 18,13)

 γεμάτο πόνο καρδιάς. 

Εκείνος κόμπαζε, τούτος χτυπά τα στήθη του. 

Εκείνος δεν ένιωθε ποιόν έχει απέναντι του, 

τούτος νιώθει ότι απέναντι του είναι ό Θεός, 

ό μόνος άγιος και τέλειος, εκείνος πού ή αρετή του 

«εκάλυψεν ουρανούς» (Άμβ. 3,3).

 Νιώθει πώς είναι ένας άθλιος και ελεεινός αμαρτωλός. 

Ούτε καν τα μάτια του σηκώνει.

 Πώς τα βλαμμένα μάτια ν' αντικρίσουν τον ήλιο;

 και πώς ό αμαρτωλός άνθρωπος ν' αντικρίσει τον άγιο Θεό; 

Πονά, κλαίει, οδύρεται, χτυπά τα στήθη του και φωνάζει•

 «Ό Θεός, ίλάσθητί μοι τω άμαρτωλώ».

Ω καρδιά ταπεινή, πού κατάλαβες τα ύψη του Θεού,

 και τη δική σου αθλιότητα! πού δεν ήρθες για επίδειξη,

 ούτε για ν' απόσπασης το θαυμασμό ανθρώπων, 

αλλά ήρθες να πεις τον πόνο σου, να εξομολογηθείς 

την κατάσταση σου, να ζήτησης το έλεος του Θεού και την αγάπη του!

Γι' αυτό η προσευχή του τελώνη δεν πήγε χαμένη. 

Θα νόμιζε κανείς, ότι ό άνθρωπος αυτός, σαν αμαρτωλός, 

δεν θα εισακούετο από το Θεό, αφού όλοι τον 

περιφρόνησαν και περισσότερο ό φαρισαίος. 

Ω, ή κρίση των ανθρώπων τις περισσότερες φορές είναι λανθασμένη. 

Δεν ξέρουμε τι γίνεται στο εσωτερικό της καρδιάς του καθενός.

 Ή κρίση των ανθρώπων ήταν καταδίκη του τελώνη, ή κρίση όμως

 του Θεού δικαιώσεις. Οι άνθρωποι τον περιφρόνησαν, 

μα ό Θεός δέχθηκε την προσευχή του. 

Ή ταπείνωση του τελώνη είλκυσε την αγάπη του Θεού.

Και σήμερα, αγαπητοί μου, υπάρχουν φαρισαίοι και τελώνες. 

και σήμερα άνθρωποι έρχονται στην εκκλησία να προσευχηθούν. 

Πόσοι, όπως ό φαρισαίος, δεν έρχονται με ύφος υπερήφανο,

 με παράστημα αγέρωχο! 

Πόσοι καί πόσες δεν κάνουν μεγάλους σταυρούς για να επιδειχθούν.

 Πόσες δεν έρχονται όχι για να προσευχηθούν, 

αλλά για να επιδείξουν το φόρεμα, το επανωφόρι, τα βραχιόλια τους,

 με σκοπό ν' αποσπάσουν το θαυμασμό, να γίνουν θέμα συζητήσεως! 

Πόσοι δέ' λένε 

«Σ' ευχαριστούμε, Θεέ, γιατί είμαστε καλύτεροι άπ' τους άλλους»! 

Πόσοι δέ' λένε, ότι Εγώ είμαι καλός χριστιανός! 

Άλλ' υπάρχουν πάντοτε και οι τελώνες. 

Εκείνη ή γερόντισσα, πού κάθεται στη γωνιά της εκκλησίας 

καί με συντετριμμένη καρδιά λέει, Παναγία μου σώσε με, 

στον τελώνη μοιάζει. 

Ω άγιες ψυχές!

Απευθύνομαι στους φαρισαίους. φαρισαίοι της εποχής μας, μην επαναπαύεστε

 στο τι λένε οι άνθρωποι για σας. Εξετάστε τον εαυτό σας, μήπως ό όφις της 

υπερηφάνειας σας δάγκασε καί νοσείτε. 

Εξετάστε να δείτε αν ό Θεός είναι μαζί σας. Και αν όχι, κλάψτε, πενθήστε και 

πέστε κ' εσείς «Ίλάσθητί ημίν τοις αμαρτωλοίς», για να δικαιωθείτε. 

Διότι ουδείς αναμάρτητος. Σε όσα ύψη αρετής και αν φθάσετε,

 σε κάτι θα υστερείτε. Για αυτό ταπεινωθείτε ενώπιον του Θεού, 

για να σας ύψωση (βλ. Ίακ. 4,10' Α' Πέτρ. 5,6). Διότι ό Θεός 

«υπερηφάνοις αντιτάσσεται, ταπεινοίς δε δίδωσι χάριν» 

(Παροιμ. 3,34' Ίακ. 4,6' Α' Πέτρ. 5,5).

 Επίσκοπος

 Αυγουστίνος Καντιώτης
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία η οποία έγινε 

σε Ι. Ναό των Αθηνών την 2-2-1958.

καταγραφή και σύντμησης 20-02-2005

Βιβλιοπαρουσίαση: Από την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη Παράδοση

Από την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη Παράδοση

ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ

Το Άγιον Όρος του Άθωνος είναι σύμβολο αγάπης, ολοκληρωτικής αφιερώσεως των μοναχών στον Θεό και της ευλαβείας των πιστών Ρωμαίων Αυτοκρατόρων, που το προίκισαν με το Αυτοδιοίκητο, το Άβατο και πολλά άλλα συναφή προνόμια. Παραμένει ακόμη ως ζωντανό κατάλοιπο της άλλοτε κραταιάς και φωτεινής Ρωμαϊκής «Βυζαντινής» Αυτοκρατορίας. Η πνευματική του προσφορά ανά τους αιώνες είναι μεγίστη και ανυπολόγιστη.

Παρά τις δοκιμασίες που διήλθε, το Άγιον Όρος παραμένει αναλλοίωτο, μάλιστα δε σήμερα γίνεται περισσότερο γνωστό και προσελκύει περισσότερους προσκυνητές. «Έσται εν ταις εσχάταις ημέραις εμφανές το Όρος Κυρίου»1, γιατί το έχει ανάγκη ο κόσμος, το κρατά η χάρις του Θεού και οι πρεσβείες της Κυρίας Θεοτόκου.

Στην ιστορία του το Άγιον Όρος συνταράχθηκε από επιδρομές πειρατών, από βαρβαρική κατοχή αιώνων, από λειψανδρία, από έλλειψη υλικών αγαθών, από εθνικιστικές διαμάχες, από θεολογικές και δογματικές έριδες και μύρια άλλα δεινά. Σήμερα όλα αυτά με την χάρι του Θεού εξέλιπον και ο μόνος κίνδυνος που απειλεί το Άγιον Όρος είναι η έλλειψη πιστότητος στην παράδοση. Αυτή η ζώσα ασκητική και ησυχαστική αγιορείτικη παράδοση που βιώνεται ως τρόπος ζωής, ασκήσεως και λατρείας επί τόσους αιώνες, σε όλες τις μορφές της μοναχικής ζωής και από τόσο πλήθος μοναχών, καθιστά το Άγιον Όρος μοναδικό και ανεπανάληπτο.

Αλλά δυστυχώς σήμερα αυτή η αγιορείτικη παράδοση, η τόσον πολύτιμη, διέρχεται μεγάλη κρίση και κινδυνεύει να αλλοιωθή από το κοσμικό φρόνημα και τις πολλές κοσμικές ανέσεις και επιδράσεις.

Υπάρχουν πολλών ειδών παραδόσεις στο Άγιον Όρος. Αρχιτεκτονική, μουσική, τυπική παράδοση (το τυπικό των ακολουθιών), αγιογραφική κ.ά. Όλες είναι σεβαστές και αξιόλογες, αλλά η αναφορά εδώ γίνεται για την βίωση της ασκητικής και ησυχαστικής παραδόσεως. Αυτή δεν εξαρτάται και δεν εξαντλείται σε εξωτερικούς τρόπους και τόπους. Όσοι δηλαδή ζουν στην έρημο είναι ασκητές και ησυχαστές, αφού η άσκηση και η ησυχία είναι κυρίως πνευματική κατάσταση, κατόρθωμα και άθλημα. Όσοι είναι βιαστές της φύσεώς τους και έχουν νήψη και προσευχή ζουν αυτήν την παράδοση, ανεξαρτήτως αν ασκούνται σε Κελλί ή σε Κοινόβιο. Γι’ αυτό τα γραφόμενα δεν προβάλλουν την παράδοση ενός Γέροντος, ενός Κελλιού ή κάποιου Μοναστηριού, αλλά την μία, ενιαία, συνεχή, ζώσα και ποικιλόμορφη παράδοση συνόλου του Αγίου Όρους.

Αυτή η αγιορείτικη παράδοση βιουμένη και το μοναχικό φρόνημα μάς εξομοιώνουν με τους προκατόχους μας και μας συνδέουν πνευματικά με τους οσίους Αγιορείτες Πατέρες. Αυτή η καλή ασκητική ζύμη μεταποιεί το γεώδες φύραμά μας εις αγιασμόν, αφού «η άσκησις μήτηρ του αγιασμού εστι»2. Αυτή μας δίνει πτέρυγες να ανυψωθούμε πνευματικά. Η αγιορείτικη παράδοση είναι το υπόγειον ύδωρ που αφανώς αρδεύει και τρέφει τον αγιορείτικο μοναχισμό. Είναι το καθαρό οξυγόνο που ζωογονεί. Είναι η ενωτική δύναμη που διακρατεί την αγιορείτικη πολιτεία. Είναι η εγγύηση για την ορθή πορεία μας. Είναι η συνέχιση της μοναχικής μας ζωής....

Το μοναχικό παραδοσιακό πνεύμα με τον ασκητικό τρόπο ζωής μπορούν να ανορθώσουν τον μοναχισμό και να αναδείξουν νέους οσίους Πατέρες. Χωρίς το ζωοποιό αυτό πνεύμα είμαστε οστά νεκρά και άψυχα. Ενώ, αν διασωθούν τα κτίρια και τα κειμήλια και χαθή η μοναχική παράδοση με τον περιορισμό της λατρείας σε μια τυπική πράξη, το Άγιον Όρος θα μετατραπή σε αξιόλογο μουσείο με ρασοφόρους φύλακες.

Τα τιμιώτερα βέβαια κειμήλια που υπάρχουν στο Άγιον Όρος, είναι τα «έμψυχα κειμήλια». Οι ενάρετοι ασκητές οι οποίοι είναι φορείς και εκφραστές της αγιορειτικής παραδόσεως.
Η μοναχική ζωή μοιάζει με κάποια αγιορείτικα άνθη. Ευδοκιμούν σε άνυδρα μέρη, φύονται ανάμεσα στις πέτρες των πεζουλιών, ακόμη και ψηλά στους πύργους των Μονών, όπου δεν υπάρχει ικμάδα υγρασίας. Και όμως, όταν ανθίζουν, το άρωμά τους είναι μεθυστικό. Πολλοί, αφού πήραν σπόρους, καλλιέργησαν τα άνθη αυτά έξω στον κόσμο σε ευφόρους κήπους ποτίζοντάς τα και λιπαίνοντάς τα πλούσια. Αλλά δυστυχώς έχασαν το άρωμά τους. Αυτό συμβαίνει και στους μοναχούς. Όσο στερούνται τα κοσμικά και τις ανέσεις, τόσο πλουτούν στα πνευματικά. Όσο ζουν και ασκούνται στην απαράκλητη έρημο χωρίς γήινες και ανθρώπινες παρηγοριές, τόσο συντηρούνται και τρέφονται από τις ουράνιες και θεϊκές· γι’ αυτό τότε ευωδιάζουν από αρετή και αγιότητα. Όταν επιδιώξουμε το τραχύ της ασκήσεως να γίνη λείο και η στενή οδός να γίνη πλατεία, τότε και εμείς οι μοναχοί θα γίνουμε σαν τα άνθη που έχασαν την ευωδία.

Οι παλαιοί πατέρες, επώνυμοι και ανώνυμοι, σημαντικοί και άσημοι, νεώτεροι και παλαιότεροι που αναφέρονται στην συνέχεια, ήταν μεν ολιγογράμματοι ή και αγράμματοι και μερικοί έγιναν μοναχοί από περιστατική αποταγή. Μερικοί ωρφάνεψαν από μικροί, χήρεψαν στον γάμο ή άλλοι βρέθηκαν σε κίνδυνο στον πόλεμο και έκαναν τάμα, αν σωθούν, να γίνουν μοναχοί. Και όμως αυτοί όχι μόνο έγιναν σωστοί μοναχοί και ακολούθησαν μία αυστηρή ασκητική ζωή, αλλά κατώρθωσαν μερικοί να ανέλθουν  στην κορυφή της θεωρητικής ζωής, στην θεοπτία, και να δουν απ’ αυτή την ζωή την δόξα του Θεού, δηλαδή το άκτιστον φως. Αυτοί οι αγράμματοι έγιναν εκλεκτά δοχεία χάριτος και απέκτησαν χαρίσματα.

Και όλα αυτά γιατί αφωμοιώθηκαν από το  πνεύμα των παλαιοτέρων πατέρων και αγωνίσθηκαν ακολουθώντας τα ίχνη τους.

Εύρισκες παλαιά Γέροντες με το κομποσχοίνι στο χέρι και το σακκίδιο στην πλάτη να οδοιπορούν μεγάλες αποστάσεις μέσα στα δύσβατα μονοπάτια. Τα σώματά τους ήταν απεξηραμμένα από την πολυετή άσκηση, τα μάτια τους βαθουλωμένα από τις αγρυπνίες και το στόμα τους ξηρό από τις συνεχείς ενάτες. Μερικά γεροντάκια ήταν έγκλειστα στα Κελλιά τους. Δεν πήγαιναν στις Καρυές ή στην Δάφνη για προμήθειες, αλλά ό Θεός έστελνε αγγέλους αγάπης, μοναχούς, που τους βοηθούσαν. Δεν είχαν ανθρώπινες παρηγοριές και κοσμικές ανέσεις, αλλά αισθάνονταν οι ίδιοι αυτάρκεις, ανενδεείς και ήταν τελείως αμέριμνοι. Άλλοι σεβάσμιοι Γέροντες που έζησαν με υπομονή στο Κοινόβιο και λευκάνθηκαν στην υπακοή και στα διακονήματα, ανέπνεαν τον Θεόν και τον Γέροντα και έφθασαν σε μέτρα απαθείας.

Πολλά γεροντάκια «στεγνά» από την άσκηση έκρυβαν μέσα τους πνεύμα και ζωή. Εξωτερικά ήταν άπλυτοι με παλαιά, ρυπαρά και σχισμένα ζωστικά, αλλά σε αυτό το ατημέλητο σκεύος έκρυβαν τον πολύτιμο θησαυρό, την θεία χάρι που απέκτησαν με τόσους αγώνες και νυχθήμερα παλαίσματα. Ήταν ξένοι του κόσμου αλλά οικείοι του Θεού. Αγνοούσαν  τις κοσμικές εξελίξεις αλλά γνώριζαν καλά «την οδόν την άγουσαν εις ζωήν αιώνιον». Κακοπαθούσαν και προσεύχονταν για τους τρυφώντες και αναπαυομένους. Αγρυπνούσαν για τους υπνούντες. Έχυναν δάκρυα και μετανοούσαν για τους γελώντας. Αν και απόμακροι από τον κόσμο αισθάνονταν αδελφούς όλους τους ανθρώπους και τους αγκάλιαζαν με την προσευχή τους.

Οι παλαιοί Πατέρες είχαν την απλότητα στον τρόπο της ζωής τους αλλά και στον χαρακτήρα. Δεν θεωρούσαν τους εαυτούς τους πνευματικούς. Είχαν επίγνωση των αδυναμιών τους και ζούσαν την μετάνοια. Εύχονταν μεταξύ τους «καλή μετάνοια και καλό τέλος».

Αυτούς τους αγιασμένους Γέροντες που υπάρχουν μέχρι σήμερα, δεν τους βρίσκεις εύκολα, γιατί γνωρίζουν να κρύβωνται έντεχνα. Αλλά και αν τους συναντήσης πρέπει να έχης πνευματικά αισθητήρια για αν τους αναγνωρίσης και να επικοινωνήσης μαζί τους. Πολλοί Πατέρες δεν απεκάλυψαν τα βιώματά τους και την θεόσοφη διδασκαλία τους. Τα πήραν μαζί τους ως μυστική προσφορά στον αγωνοθέτη Κύριο. Άλλοι όμως για να βοηθήσουν νεώτερους μοναχούς έδιναν συμβουλές ή απεκάλυπταν λίγα από τα βιώματά τους, ενώ άλλα οικονόμησε ο Θεός και υπέπεσαν στην αντίληψη τρίτων. Αυτά τα γνωστά κατορθώματά τους γίνονται αφορμές ασκητικών αγώνων στους νεώτερους, χειροπιαστά παραδείγματα της παρουσίας του Θεού και διάψευση εκείνων που τους κατατάσσουν στον παρελθόν. Η κάθε γενεά έχει το δικό της θεοφιλές παρόν που στην συνέχεια γίνεται παρελθόν.

Τα αγκάθια και τα ζιζάνια δεν έλειψαν ποτέ από το Περιβόλι της Παναγίας. Αλλά παλαιότερα υπήρχαν πολλοί ενάρετοι αγωνιστές στα Κοινόβια στην έρημο, ακόμη και στα Ιδιόρρυθμα. Έτσι γινόταν μία καλή παρακίνηση για τα πνευματικά. Οι συζητήσεις ήταν για θαύματα, ασκήσεις και για την σωτηρία. Το Άγιον Όρος τότε ήταν απόμακρο από τον κόσμο, πιο ησυχαστικό, πιο μυστικό, πιο αθόρυβο, πιο ασκητικό. Οι παλαιοί Αγιορείτες εξαιρέτως είχαν περισσότερο σεβασμό στην Παράδοση, στις Αρχές και στους Θεσμούς. Με σεβασμό κράτησαν ό,τι παρέλαβαν από τους προκατόχους τους. Είχαν μεγάλη ευλάβεια στην Παναγία και εμπιστοσύνη στην πρόνοιά Της. Ήταν υπομονετικοί στις ασθένειες, στους πειρασμούς και στις δοκιμασίες, και δεν ξεχνούσαν τον σκοπό της αποταγής τους, την σωτηρία της ψυχής τους. Είχαν πραγματική ξενητεία, η ζωή τους ήταν συνυφασμένη με τον κόπο. Στερούνταν υλικά αγαθά και απέφευγαν την άνεση. Είχαν απλότητα και όχι ορθολογισμό, βιώματα και όχι στείρες γνώσεις, είχαν ήθος Καλογερικό.

Από αυτούς λοιπόν τους βιαστές της φύσεως και τους επιθυμητές της Βασιλείας των ουρανών γνωρίζοντας την επίμονη και ποικιλόμορφη άσκησή τους, τις νηπτικές αναβάσεις τους, το απλό και ανόθευτο ήθος τους και το ολοκληρωτικό δόσιμο στον Θεό, μπορούμε να πάρουμε και εμείς πυρ άφθαρτο για να εξαφθή ο ζήλος μας για αγώνες και προσευχή.

Είναι τιμή μας που μας κατέταξε η χάρις του Θεού στο μοναχικό τάγμα και ανήκουμε στην μεγάλη αγιορείτικη οικογένεια. Αποτελεί χρέος και καθήκον μας να σεβαστούμε την αγιορείτικη μοναχική παράδοση, να ακολουθήσουμε τα ίχνη των παλαιοτέρων Πατέρων, να προσπαθήσουμε να ζούμε, όπως έζησαν εκείνοι και να κάνουμε τα έργα τους.

Όλα όσα αναφέρονται στο ανά χείρας βιβλίο, είναι πράξεις (ασκητικά κατορθώματα ή πτώσεις) και πρακτική διδασκαλία Αγιορειτών. Γράφονται για να παρακινήσουν σε μετάνοια και σε μίμηση της ασκητικής βιοτής τους ή να μας κάνουν προσεκτικούς με τα παθήματά τους.
Μορφολογικά το βιβλίο διαιρέθηκε στα εξής μέρη:

Α’. Συναξάρια. Γίνεται αναφορά στον βίο, τα ασκητικά κατορθώματα, τις θείες αντιλήψεις και την διδασκαλία των Γερόντων για τους οποίους βρέθηκαν αρκετά στοιχεία για να συνθέσουν ένα συνοπτικό Συναξάρι.

Β’. Περιστατικά. Σ’ αυτήν την ενότητα καταχωρούνται θαύματα, εμφανίσεις Αγίων ή δαιμόνων, πτώσεις και πλάνες κάποιων μοναχών με διδακτικό σκοπό. Παραλείπονται σκοπίμως τα ονόματα των πλανηθέντων.

Γ’. Αποφθέγματα. Αναφέρονται κατ’ αλφαβητική σειρά Γέροντες με σύντομη διδασκαλία και ασκήσεις σε συνεπτυγμένη αποφθεγματική μορφή. Πολλοί απ’ αυτούς είναι γνωστοί, ενώ για μερικούς έχουν γραφή βιβλία, αλλά τα αναφερόμενα Αποφθέγματά τους είναι άγνωστα και ανέκδοτα. Τα Αποφθέγματα είναι μικρά, αλλά έχουν πολλή δύναμη, γιατί βγαίνουν από την πράξη και τον αγώνα των Αγιορειτών και εκφράζουν το παλαιό πνεύμα. Ίσως σε μερικά Αποφθέγματα να φαίνεται αντίφαση, π.χ. ο ένας συνιστά στην ακολουθία να λέμε την ευχή, ενώ ο άλλος να προσέχουμε τα τροπάρια. Οι Πατέρες μιλούν απλά από την δική τους εμπειρία πώς βοηθήθηκαν οι ίδιοι και όχι δογματικά.

Δ’. Ρήσεις και διηγήσεις γέροντος Παϊσίου.
Ο γερω2-Παΐσιος διηγείται για γεροντάκια που γνώρισε και αναφέρει διάφορα περιστατικά. Ο ίδιος μιλά γενικώς για την πνευματική ζωή και ιδιαιτέρως για την μοναχική ζωή διατυπώνοντας διάφορες συμβουλές και Αποφθέγματα. Φαίνεται έντονα ο σεβασμός του προς την αγιορείτικη παράδοση, το ενδιαφέρον του για την συνέχεια, ενώ οι παρατηρήσεις και οι συμβουλές του αποτελούν χρήσιμα βοηθήματα για τον μοναχικό μας αγώνα. Λόγω της εκτάσεως του υλικού αποτελεί ξεχωριστή ενότητα.

Ε’. Το πνεύμα των παλαιών Αγιορειτών.
Αυτό διαφαίνεται και στα υπόλοιπα μέρη του βιβλίου, αλλά τονίζεται στο Πέμπτο μέρος με τις διηγήσεις των Πατέρων. Έτσι διακρίνεται η διαφορά του πνεύματος και της βιοτής των παλαιών Αγιορειτών από εμάς τους συγχρόνους. Η γενική αλαζονία και διαφθορά της εποχής μας είναι φυσικό να επηρεάζουν και τους σημερινούς μοναχούς που είναι παιδιά της. Με την λειψανδρία του Αγίου Όρους πριν από τον εορτασμό της χιλιετηρίδος δημιουργήθηκε κάποιο κενό και ατόνησε η παράδοση. Οικονόμησε η Παναγία και ήλθε νέο έμψυχο υλικό. Ίσως όμως δεν αφωμοιώθηκε αρκετά στο παλαιό πνεύμα. Γι’ αυτόν τον λόγο παρουσιάζονται ελλείψεις πνευματικές. Ίσως οι κρίσεις μας σήμερα αρμόζει να είναι επιεικέστερες. Μπορεί στα μάτια του Θεού το λίγο που κάνουν οι νέοι μοναχοί να μετράη πολύ. Όμως είναι αναμφισβήτητο ότι παλαιά υπήρχαν πολλοί ενάρετοι, αγιασμένοι Γέροντες που κρατούσαν καλογερική και είχαν μοναχικό φρόνημα. Τα ασκητικά τους παλαίσματα και τα υπερφυσικά τους βιώματα προκαλούν θαυμασμό. Οι απόψεις των κεκοιμημένων Πατέρων παρατίθενται επωνύμως, ενώ των ζώντων ανωνύμως. Όλοι τους όμως εκφράζονται με σεβασμό και νοσταλγία για το παλαιό, αυθεντικό αγιορείτικο πνεύμα.

Είναι απαραίτητες ακόμη κάποιες επεξηγήσεις.
- Αναφέρονται μεν γνωστοί Γέροντες αλλά δεν αναφέρονται δημοσιευμένα στοιχεία από άλλους, εξ όσων είναι δυνατόν να γνωρίζουμε. Μόνο στα Συναξάρια, για να μην υπάρχει κενό, γράφτηκαν μερικά γνωστά περιστατικά, π.χ. η εμφάνιση της Παναγίας στον Ηγούμενο παπα-Ανδρέα Αγιοπαυλίτη κ.ά.

- Αναφέρονται Αποφθέγματα και αγώνες ονομαστών Γερόντων αλλά και Πατέρων «ου πάνυ σπουδαίων εν τη ασκήσει». Ίσως κάποιοι που είχαν γνωρίσει αυτούς τους Γέροντες με τις ανθρώπινες ατέλειές τους, να δυσπιστήσουν ή να έχουν άλλη εκτίμηση γι’ αυτούς. Γράφονται για να ωφελήσουν και να παρακινήσουν σε μετάνοια και όχι να δικαιώσουμε τους Πατέρες. «Θεός ο δικαιών, τις ο κατακρίνων;». Δεν προσπαθούμε να αγιοποιήσουμε τους Πατέρες, διότι έτσι θα υποβιβάσουμε τους Αγίους. Ορισμένοι είχαν ελλείψεις, αλλά τονίζουμε τους αγώνες και τις αρετές τους για να ωφεληθούμε. Ήταν φορείς του παλαιού μοναχικού πνεύματος της αγιορείτικης παραδόσεως. Όσα γράφονται είναι αντιπροσωπευτικά και λίγα, λόγω ελλείψεως διασωθέντων στοιχείων.

- Τονίζεται η αξία της αγιορείτικης παραδόσεως και εκ του θησαυρού της εξάγονται καινά και παλαιά. Αναφέρονται Πατέρες που έζησαν παλαιότερα, αλλά και σύγχρονοι, (ανωνύμως), που ζουν ακόμη, αφού η παράδοση είναι ζώσα χωρίς όμως να κρίνη την παρούσα κατάσταση.
Τα στοιχεία συνελέγησαν με πολύ κόπο και προσοχή είτε από άμεση αντίληψη και αυτηκοΐα, είτε από διηγήσεις άλλων Γερόντων για παλαιοτέρους, και αφού ελέγχθηκαν, καταγράφηκαν όσο το δυνατόν απλά, ειλικρινά και χωρίς υπερβολές.
Ευχαριστίες άπειρες οφείλονται σε όσους εμπιστεύτηκαν διάφορα στοιχεία και αυτοί είναι πολλοί, και σε όσους άλλους αφανώς συνήργησαν με οποιονδήποτε τρόπο για την παρούσα έκδοση.

Ας με συγχωρήσουν οι αναφερόμενοι Πατέρες που τόλμησα να δημοσιεύσω τα κατορθώματά τους. Αυτοί πλέον δεν έχουν ανάγκη από επαίνους και εγκώμια, αλλά για μας είναι καθοδηγητικά και σωτήρια αυτά, γιατί αυτοί είναι τα πρότυπά μας και οι οδηγοί μας.
Ας  με συγχωρήσει και ο καλός Θεός διότι, αν και γνώρισα εναρέτους Γέροντες, μη έχοντας όμως υγιή πνευματικά αισθητήρια δεν κατεννόησα την θεία χάρι που έκρυβαν μέσα τους με αποτέλεσμα να μην ωφεληθώ. Από την υπερηφάνειά μου τους υποτίμησα και τους περιφρόνησα κρίνοντας από τα εξωτερικά. Τουλάχιστον να ωφεληθούν οι αναγνώστες και να εύχωνται για τον κοπιάσαντα αμόναχο μοναχό, τον υμνητή μόνον των Αγιορειτών πατέρων αλλά δυστυχώς όχι και μιμητή τους.

Αν επιθυμείτε να προμηθευθείτε online το βιβλίο και για περισσότερες πληροφορίες πατήστε εδώ

_________
1. Ησαΐου β’, 2.
2. Προτιμώτερη η γραφή με "ω" εκ του γέρω(ν) -Παΐσιος.

Ο Μυστικός Κόσμος των Σούπερ Μάρκετ, τα Φθηνά Προϊόντα & τα Καρτέλ !!!

 

Ἀναρτήθηκε    ἀπὸ  filologos10

    

Από τον Βίκτωρ Τσιλώνη
Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι ο Έλληνας πρέπει να αντιμετωπίσει από τη μία ως πολίτης σήμερα την «22^η φορολογική επιδρομή» και από την άλλη ως καταναλωτής τα αφανή καρτέλ που υφαίνουν για τα καλά εδώ και αρκετές δεκαετίες σε τοπικό αλλά και παγκόσμιο επίπεδο τον μύθο της ελεύθερης αγοράς απομυζώντας και το τελευταίο λεπτό του ευρώ που διαθέτει.
Συνακόλουθα, μόνη ελπίδα του Έλληνα καταναλωτή φαίνεται να είναι αλυσίδες σουπερ μάρκετ, οι οποίες εμφανίστηκαν τα τελευταία χρόνια και επιχειρούν να προσφέρουν επώνυμα και μη προϊόντα σε χαμηλές τιμές. Έτσι εκτός από…τα γερμανικών συμφερόντων Λιντλ (Lidl) και τα Καρφούρ (Carrefour), εμφανίστηκαν σούπερ μάρκετ όπως ενδεικτικά τα 3Β, το Μπαζάρ (Bazaar) και το Ντηλ (Deal) στη Θεσσαλονίκη.
Για το σκοπό αυτό αποφασίσαμε να κάνουμε μια μικρή έρευνα και να διαπιστώσουμε που ακριβώς οφείλεται η εξάπλωσή τους τον τελευταίο καιρό και πώς κατορθώνουν να έχουν χαμηλές τιμές σε πολλά επώνυμα και μέχρι πρότινος ακριβά προϊόντα.
Η πρώτη έκπληξη ήρθε ωστόσο γρήγορα: πολλοί εκπρόσωποι εταιριών αρνήθηκαν να μας μιλήσουν ή να μας παρέχουν -έστω εγγράφως- στοιχειώδεις πληροφορίες, ενώ όσοι τελικά μας μίλησαν ζήτησαν διακριτικά να διατηρηθεί η ανωνυμία τους σαν να επρόκειτο μια αναζήτηση στρατιωτικών σχεδίων για την επικείμενη εισβολή της Τουρκίας στη Συρία ή απόρρητων εγγράφων της ΣΙΑ που δεν είχαν διοχετευθεί στη Γουίκιλικς (Wikileaks).
Οι εκπρόσωποι λοιπόν των εταιριών υποστήριξαν ότι προσπαθούν να λειτουργήσουν με μειωμένο, ελάχιστο κέρδος, έχοντας σε μεγάλο ποσοστό, συχνά μέχρι και 60-70%, ελληνικά προϊόντα. Παράλληλα, μας δήλωσαν ότι  προχωρούν σε εισαγωγές επωνύμων προϊόντων από Βουλγαρία και Ρουμανία, έτσι ώστε ο Έλληνας καταναλωτής να μπορεί να πάρει παραδείγματος χάριν μια οδοντόβουρτσα της Κολγκέιτ ακόμη και με 90 λεπτά αντί περίπου τα 2,5 ευρώ που μέχρι πρότινος αναγκαζόταν να καταβάλει γι’ αυτό.
Επίσης, σε σούπερ μάρκετ όπως το Ντηλ (συμφερόντων της οικογένειας Σαχπατζίδη), γίνονται πολλές απευθείας εισαγωγές ποιοτικών αλλά όχι γνωστών στον Έλληνα καταναλωτή προϊόντων ετικέτας χωρίς μεσάζοντες από την Ιταλία, όπως εύκολα διαπιστώνει κανείς στα ράφια του καταστήματος.
Επίσης, έχει δημιουργηθεί ένας ιδιότυπος και παράδοξος μηχανισμός επανεισαγωγών. Ο Βασίλης Βασίλαγας στο παρελθόν φέρεται να είχε δηλώσει χαρακτηριστικά επ’ αυτού: «Βρίσκω τα ίδια ακριβώς προϊόντα σε πολύ πιο συμφέρουσες τιμές απ΄ ό,τι θα τα αγόραζα εξ αρχής από την Ελλάδα. Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να τα αγοράσω από εδώ. Τα φέρνω από το εξωτερικό και ρίχνω τις τιμές».
Έτσι τα ελληνικά προϊόντα φθάνουν στον Έλληνα καταναλωτή μέσα από μια βουστροφηδόν εμπορική πορεία σε ποσοστό τουλάχιστον 30% μειωμένη σε σύγκριση με τις τιμές που τα ίδια ακριβώς προϊόντα πωλούνται επισήμως στην Ελλάδα.  «Ο Έλληνας έχει συνηθίσει να πουλάει ακριβά στους Έλληνες και φθηνά στους ξένους, επειδή ο ξένος δεν δέχεται ως δεδομένο λόγου χάριν ότι το γάλα θα το πάρει σε τιμή 1 ευρώ το λίτρο όπως ο Έλληνας» δήλωσε χαρακτηριστικά ο διευθυντής ενός υποκαταστήματος αλυσίδας σουπερ μάρκετ με οικονομικά προϊόντα που θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του.
Επίσης, ένα άλλο σημαντικό πρόσωπο του χώρου, που θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του επειδή -όπως τόνισε- «τις λιγοστές φορές που βγαίνουμε στα κανάλια και τις εφημερίδες, δεχόμαστε αμέσως τις επισκέψεις της επιθεώρησης Εργασίας, του ΣΔΟΕ και όλων εν γένει των αδιάφθορων κρατικών υπηρεσιών», μας προέτρεψε να βγάλουμε κάρτες ως αντιπρόσωποι Βουλγαρικών εταιριών και να προσεγγίσουμε ελληνικές εταιρίες.
«Βγάλτε σήμερα κάρτες εμπορικών αντιπροσώπων και πηγαίνετε σε μεγάλες γαλακτοβιομηχανίες. Θα δείτε ότι με τις βουλγάρικες κάρτες σας μπορεί να πετύχετε και έκπτωση  από 70 μέχρι και 84% στα προϊόντα που θα αγοράσετε σε σχέση με τις τιμές που θα σας έδιναν ως αντιπρόσωπο του Παπαδόπουλου ή του Κωνσταντινίδη φερ’ ειπείν»
Στην ερώτησή μας γιατί συμβαίνει αυτό κι αν τυχόν έχουν ποτέ οι Έλληνες έμποροι διαμαρτυρηθεί γι’ αυτό την ιδιόμορφη κατάσταση, αβίαστα μας απάντησε ότι «βρίσκουν πάντα πολύ καλές δικαιολογίες, λένε π.χ. ότι η ποιότητα των πωλούμενων στη Βουλγαρία προϊόντων είναι πολύ διαφορετική (π.χ. ότι δεν βάζουν φρέσκο γάλα αλλά σκόνη), ότι εκεί δεν έχουν έξοδα για εμπορικά δίκτυα ή διαφήμιση) και άλλα πολλά. Το θέμα όμως είναι ότι οι Γερμανοί, οι Άγγλοι και οι Ισπανοί πουλάνε είτε εντός της χώρας τους είτε εκτός με την ίδια τιμή. Μόνο οι Έλληνες το κάνουν διαφορετικά αυτό».
(Και οι πολυεθνικές φυσικά, γι’ αυτό και φέρνουν τις οδοντόβουρτσες Κολγκέιτ από τη Βουλγαρία, σκέφτεται αμέσως κανείς.)
Όσον αφορά δε τις κατηγορίες για αθέμιτο ανταγωνισμό η απάντηση που μόνιμα δίδεται είναι πως στην Ευρωπαϊκή Ένωση η διακίνηση προϊόντων και υπηρεσιών είναι ελεύθερη και επομένως «αν ένας Βούλγαρος χονδρέμπορας αγοράσει 120.000 οδοντόκρεμες και δεν μπορεί να τις διαθέσει όλες στη βουλγαρική αγορά μπορεί νομιμότατα να τις διαθέσει σε κάποια άλλη εμπορική επιχείρηση εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Έτσι, λοιπόν, ενώ φαίνεται να αληθεύει πλέον ότι «μετά τον καταιγισμό των φορολογικών μέτρων τα τελευταία δύο χρόνια η μόνη ελπίδα επιβίωσης  ενός Έλληνα οικογενειάρχη με 60 αντί για 100 ευρώ στην τσέπη εβδομαδιαία είναι η επίσκεψη σ’ ένα σούπερ μάρκετ με οικονομικά αλλά εντούτοις ποιοτικά προϊόντα», η μυστικοπάθεια και οι επανεισαγωγές ελληνικών προϊόντων δημιουργούν έναν έντονο προβληματισμό.
Γιατί είναι σίγουρο ότι τα σούπερ μάρκετ αυτά επιτελούν έτσι ένα κοινωνικό έργο για όλους εμάς τους οικονομικώς αναξιοπαθούντες Έλληνες καταναλωτές. Άλλα δεν μπορεί κανείς να ξεχάσει εύκολα όσα έγραψε στο βιβλίο «Γόμορρα» ο Ρομπέρτο Σαβιάνο, το ότι δηλαδή «τα πρώτα  μεγάλα καταστήματα ρούχων στοκ δημιουργήθηκαν στην Αυστραλία από τη Μαφία».
Το Καρτέλ Γάλακτος
Ήταν μόλις το 2006 όταν αποκαλύφθηκε ότι δεκαεπτά συνολικά γαλακτοβιομηχανίες και ανώνυμες εταιρίες από το χώρο της εμπορίας και διάθεσης τροφίμων είχαν στήσει ένα ισχυρό καρτέλ με στόχο να ελέγξουν τις τιμές στο γάλα και να αποκλείσουν από την αγορά οποιοδήποτε άλλο ανταγωνιστή. Μεταξύ των  εταιριών που συγκαταλέγονταν στις «περίφημες 17» ήταν η  Δέλτα/Vivartia, η Μεβγάλ, η Φάγε, ο Όλυμπος και οι αλυσίδες σούπερ μάρκετ Carrefour, Άλφα-Βήτα Βασιλόπουλος, Βερόπουλος, Σκλαβενίτης  και Μασούτης.
Ωστόσο το σκάνδαλο είχε εκτός από οικονομικές και πολιτικές προεκτάσεις καθώς σ’ αυτό συμμετείχε τόσο ο Ελληνικός Οργανισμός Γάλακτος, ο οποίος στην αρχική εισήγηση περιγράφεται ως συμμέτοχος του καρτέλ και «συνεργάτης» της ΦΑΓΕ, όσο και οι Παναγιώτης Αδαμόπουλος, τέως γενικός διευθυντής της Επιτροπής Ανταγωνισμού, ο Παναγιώτης Αναγνωστόπουλος, εκτελωνιστής και ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης, κουμπάρος τού τότε υπουργού Απασχόλησης Σάββα Τσιτουρίδη, οι οποίοι καταδικάστηκαν για απόπειρα εκβίασης κατ’ επάγγελμα και δωροδοκία κατά της γαλακτοβιομηχανίας ΜΕΒΓΑΛ (επειδή απαίτησαν 2,4 εκατομμύρια ευρώ προκειμένου η εταιρεία να ενταχθεί σε πρόγραμμα επιείκειας και να επιτύχει τη μείωση ή την εξάλειψη του προστίμου των 24,5 εκατομμυρίων ευρώ για τη συμμετοχή της στο καρτέλ γάλακτος).
Παρ’ όλα αυτά ακόμη και σήμερα, οι τιμές του γάλακτος στην Ελλάδα παραμένουν από τις υψηλότερες στην Ευρώπη, αφού ενδεικτικά το φθηνότερο φρέσκο γάλα  που γνωρίζουμε πωλείται σε τιμή περίπου 96 λεπτά το λίτρο στην ελληνική αγορά, ενώ στο πλουσιότερο Ηνωμένο Βασίλειο η τιμή στις μεγάλες αλυσίδες υπεραγορών Άσντα (ASDA) και Τέσκο (Tesco) ξεκινάει από τα 62 λεπτά το λίτρο! (Και η Επιτροπή Ανταγωνισμού επέτρεψε κατόπιν τη συγχώνευση Δέλτα/Vivartia- Μεβγάλ).
Το Καρτέλ Πουλερικών
Πολύ πρόσφατα όμως, περί τα τέλη Αυγούστου του 2012, ανακοινώθηκε ότι διαπιστώθηκε τριπλό καρτέλ στην αγορά  των πουλερικών και ότι δέκα επιχειρήσεις που ελέγχουν το 80% της αγοράς και ο Σύνδεσμος Πτηνοτροφικών Επιχειρήσεων παραπέμπονται στην Επιτροπή Ανταγωνισμού, αφού επί 15 χρόνια διαμόρφωναν «κοινή συναινέσει» τις τιμές των προϊόντων τους και είχαν μοιράσει τα δίκτυα διανομής.
Συγκεκριμένα οι δύο μεγαλύτεροι πτηνοτροφικοί συνεταιρισμοί της χώρας, ο Αγροτικός Πτηνοτροφικός Συνεταιρισμός Άρτας και ο Πτηνοτροφικός Συνεταιρισμός «Πίνδος» και άλλες οκτώ μεγάλες ιδιωτικές πτηνοτροφικές μονάδες (μεταξύ των οποίων η Θ. Νιτσιάκος ΑΒΕΕ, που είναι και η μεγαλύτερη ιδιωτική επιχείρηση του κλάδου, οι εταιρείες Αμβροσιάδης ΑΒΕΕ, Μαζαράκι ΑΒΕΕ, Αφοί Λειβαδίτη ΑΒΕΕ και η Αγγελάκη ΑΕ) πρόκειται να λογοδοτήσουν σχετικά στην Επιτροπή Ανταγωνισμού με βάση τη σχοινοτενή εισήγηση 270 σελίδων της γενικής διεύθυνσης ανταγωνισμού προς την ολομέλεια της Επιτροπής, μέσω από την οποία περιγράφεται αναλυτικά και στοιχειοθετείται η κατάφωρη παραβίαση των κανόνων του υγιούς ανταγωνισμού.

  

Μίκης: Τα πετρέλαιά μας θεωρούνται απόθεμα των ΗΠΑ!!!

Κόμματα και κυβερνήσεις, χτυπούν ανηλεώς την ορθοδοξία στην Ελλάδα, όταν 17,000 τζαμιά στην Τουρκία έκανε ο Ερντογάν.

 

17.000 νέα τζαμιά κατασκευάστηκαν την περίοδο που ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρ.Τ. Ερντογάν βρίσκεται στην εξουσία τα τελευταία δηλαδή χρόνια, ενώ την ίδια χρονική περίοδο τα νέα σχολεία που αναγέρθηκαν σε όλη την τουρκική επικράτεια φτάνουν τα... μηδέν. Αυτό αναφέρει σε δημοσίευμά της η τουρκική εφημερίδα Milliyet.

Πιο συγκεκριμένα τα τζαμιά στην Τουρκία όταν ανέβηκε ο Ερντογάν στην εξουσία ανερχόντουσαν στα 76.000 αριθμός ο οποίος εκτοξεύτηκε στα 93.000 στα τέλη του 2-12 ενώ τα δημόσια σχολεία από 32.000 παρέμειναν στα 32.000.

Μάλιστα ο Τούρκος πρωθυπουργός ανακοίνωσε την κατασκευή ενός νέου Mega-τζαμιού στην Κωνσταντινούπολη το «οποίο θα μπορεί να φαίνεται και από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα ενώ θα έχει τον υψηλότερο μιναρέ του κόσμου» όπως είχε αναγγείλει χαρακτηριστικά.

Το τελευταίο είναι ένα ακόμη «φαραωνικού» τύπου έργο που έχει εξαγγελθεί από την τουρκική κυβέρνηση μετά την κατασκευή του μεγαλύτερου αεροδρομίου στον κόσμο πάλι στην περιοχή της Κωνσταντινούπολης αλλά και τη νέα διώρυγα που θα ενώνει τη Μαύρη Θάλασσα με τη Θάλασσα του Μαρμαρά.

Η τουρκική αντιπολίτευση κατηγορεί τον Τούρκο πρωθυπουργό ότι έχει «κρυφή ατζέντα» επανα-ισλαμοποίησης της χώρας. Προφανώς ο Τούρκος πρωθυπουργός και από τη «φόρα» που έχει πάρει χτίζοντας τζαμιά στην Τουρκία ζήτησε και από την Ελλάδα να χτίσει τζαμί στην Αθήνα.

πηγη

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/02/tzamia-tourkia.html#ixzz2LolDslMq

Ἐπιστολή πρός Ε.Ο.Μ. καί εἰσαγωγικό σχόλιο

 

ΘΑ ΜΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ ΥΠΕΥΘΥΝΑ Ο Ε.Ο.Μ.

( ΕΘΝΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΩΝ )

ΜΕ ΕΝΑ ΝΑΙ Ή ΕΝΑ ΟΧΙ;

ΧΩΡΙΣ ΝΟΜΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΠΛΟΚΟΥΣ ΟΡΟΥΣ, ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΟΗΤΑ:

ΘΑ ΠΡΟΣΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΟΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΑΡΝΗΣΗΣ «ΔΩΡΕΑΣ» ΟΡΓΑΝΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

ΑΠΟ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΜΑΣ ( Ή ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟΝ )

ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ «ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ» ΜΑΣ;

ΝΑΙ Ή ΟΧΙ;

Ἡ παρακάτω αἴτηση-ἐπιστολή, ἐστάλη στόν Ἐθνικό Ὀργανισμό Μεταμοσχεύσεων ἀπό συμπολίτη μας ἐδῶ καί καιρό καί μετά ἀπό τηλεφώνημα γιά διευκρινιστικές πληροφορίες γύρω ἀπό τό φλέγον ζήτημα τῆς δωρεᾶς ὀργάνων. Ἀναμένεται ἀπάντηση!... Θεωρεῖται σημαντική ἡ δημοσιοποίησή της πρός ἐνημέρωσιν ὅλων.

Ὁ ὑπάλληλος πού ἀπάντησε στό τηλέφωνο, μεταξύ ἄλλων πληροφόρησε τήν συμπολίτη μας, ὅτι παρά τίς δηλώσεις ἄρνησης «δωρεᾶς» ὀργάνων πού ὑποβάλλονται ἀπό πολίτες, θά ἰσχύει ὅπως γινόταν μέχρι τώρα ( δηλαδή πρό δηλώσεων ), ἡ συναίνεση γιά ἀφαίρεση ὀργάνων ( ἐφόσον ὑπάρξει ) συγγενοῦς μας ( Α’ βαθμοῦ, ὄπως ἀνέφερε ὁ ὑπάλληλος )!

Ἡ ἀποστολέας τῆς αἴτησης-ἐπιστολῆς πού ἀκολουθεῖ, μᾶς πληροφόρησε πώς ὁ ὑπάλληλος ἐν ὁλίγοις τῆς εἶπε πώς: «οἱ δηλώσεις θά προσβάλλονται ὅπως καί οἱ διαθῆκες σέ περίπτωση συναίνεσης κι ἄς εἶναι ὑπογεγραμμένες»!!!

Κατόπιν τούτου, ἡ συμπολίτης μας ἐξεπλάγην, στήν συνειδητοποίηση προσβολῆς τῆς ἀρνητικῆς ὑπεύθυνης δήλωσής της καί ὅλων τῶν δηλούντων παρομοίως! Ἐξάλλου γιά πολλούς Ἁγίους, Πατέρες καί Ὀρθόδοξους Χριστιανούς, καθώς ἐπίσης καί γιά πολλούς ἐξαίρετους ἐπιστήμονες, ἡ ἀφαίρεση-δωρεά-λήψη ζωτικῶν κι ὄχι διπλῶν ὀργάνων, ἀποτελεῖ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ καί ΦΟΝΟ! Ὁπότε, συνέταξε την παρακάτω αἴτηση-ἐπιστολή κατόπιν συμβουλῆς καί δικηγόρου της, ζητώντας ἀπό τόν Ε.Ο.Μ ἔγγραφη, ἐνυπόγραφη, ἀλλά καί δημόσια στήν ἱστοσελίδα τους, ξεκάθαρη ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

ΝΑΙ ἤ ΟΧΙ;

Θά προσβάλλεται ἡ ὑπεύθυνη δήλωση ἄρνησης «δωρεᾶς» ὀργάνων τῶν πολιτῶν

σέ περίπτωση «ἐγκεφαλικοῦ θανάτου»

καί συναίνεσης συγγενοῦς μας ( ἤ καί ὁποιουδήποτε ἄλλου ) στό νά ἀφαιρεθοῦν;

• Ἄν ΝΑΙ βάσει ποιοῦ συγκεκριμένου ἄρθρου τοῦ σχετικοῦ Νόμου καί σέ μία τέτοια περίπωση: τί νόημα ἔχει ἡ ὑποβολή δηλώσεων ἄρνησης «δωρεᾶς» ὀργάνων ἀπό τούς πολίτες;
• Ἄν ΟΧΙ, νά ἀποκατασταθεῖ καί ἐγγράφως ὡς ἀπάντηση καί δημοσίως: τό ἀπρόσβλητο τῆς ὑπεύθυνης δήλωσης ἄρνησης «δωρεᾶς» ὀργάνων, πού νόμιμα ὑπογράφει ὁ κάθε πολίτης!

Ἄν ὑπάρξει ἀπάντηση τοῦ Ε.Ο.Μ. θά ὑπάρξει ἐνημέρωση…

Ἀκολουθεῖ ἡ αἴτηση-ἐπιστολή πού ἐστάλη συστημένη ἀπό ΕΛΤΑ:

Θεσσαλονίκη 28 / 01 / 2013

ΑΙΤΗΣΗ-ΕΠΙΣΤΟΛΗ

τῆς: Προς:
τά στοιχεῖα Ἐθνικός Ὀργανισμός Μεταμοσχεύσεων
τῆς ἀποστολέως Τμῆμα Προώθησης Δωρεᾶς & Ὀργάνων
τά ἔχουμε Ἄν. Τσόχα 5, 11521 Ἀθήνα
στήν κατοχή μας

Ἀξιότιμοι Κύριοι χαίρετε ,

Τό Σάββατο 19-01-2013, ἐπικοινώνησα ἀργά τό ἀπόγευμα τηλεφωνικῶς μέ τό Τμῆμα σας, γιά διευκρινίσεις σχετικά μέ τήν δήλωση ἄρνησης μεταμόσχευσης δωρεᾶς ὀργάνων, γιά ὅσους ἀπό ἐμᾶς θεωροῦμε ἀντίθετο μέ τό Νόμο τοῦ Θεοῦ καί τήν προσωπική μας ἐπιθυμία-ἰδεολογία, τήν ἀφαίρεση ζωτικῶν ὀργάνων ἀπό τούς λεγόμενους "ἐγκεφαλικά νεκρούς" ἀσθενεῖς, οἱὁποῖοι εἶναι ζωντανοί! Γι' αὐτό καί οἱ ἰατροί χρειάζεσθε ἀναισθησιολόγο πρίν τήν ἀφαίρεση τῶν ὀργάνων τους, ἔτσι δέν εἶναι;

Ὁἀρμόδιος κύριος μέ τόν ὁποῖον μίλησα, μοῦ εἶπε ὄτι ἀκόμη κι ἄν στείλουμε στόν Ὀργανισμό σας ἀρνητική δήλωση, δέν θά ληφθεῖὑπόψιν σας σέ περίπτωση πού βρεθεῖ συγγενῆς μας Α' βαθμοῦ, ὁὁποῖος θά συναινέσει νά ὑπογράψει καί νά  ἀφαιρεθοῦν τά ὄργανά μας πρός μεταμόσχευση ( δέν ἀναφερόταν σέ ἀνήλικο πρόσωπο, γιατί τόν ρώτησα προσωπικά καί γιά μένα, ἀλλά καί γιά ὅλους τούς πολίτες γενικά ).

Θεώρησα ἀδιανόητη αὐτήν τήν πληροφορία, μιά πού οὐσιαστικά ἀκυρώνει τό νόμιμο Κρατικό ἔντυπο τῆς δήλωσης ἡμῶν τῶν πολιτῶν, μαζί μέ ὅλο τό περιεχόμενό της καί τήν ὑπογραφή μας σέ αὐτό! Ἀναρωτήθηκα γιατί μᾶς βάζετε σέ αὐτήν τήν διαδικασία καί τοῦ ἐξέφρασα αὐτήν τήν ἀπορία!

Ὡς ἐκ τούτου, ἀπευθύνθηκα σέ δικηγόρο καί μοῦ συνέστησε: νά μοῦἀποστείλετε τόν Νόμο βάσει τοῦὁποίου δέν θά ληφθεῖὑπόψιν σας ἡὑπογραφή μου  ( καί τῶν ὑπόλοιπων συμπολιτῶν μου πού συμπληρώνουν τή δήλωση ), καταστρατηγώντας τό νόμιμο δικαίωμά μας γιά αὐτοδιαχείριση τοῦἑαυτοῦ μας. Κι ἕνας λόγος παραπάνω, πού τό ἴδιο τό Κράτος μᾶς δίνει αὐτό τό δικαίωμα ἐπιλογῆς γιά δωρεά ἤ μή τῶν ὀργάνων ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΜΑΣ( κι ὄχι τοῦὁποιουδήποτε συγγενοῦς μας ἤ τοῦ δικοῦ σας ἠ κάποιου ξένου )!

Παρακαλῶ νά μοῦ στείλετε τό Νόμο σχετικά μέ αὐτό πού μοῦ εἶπε τηλεφωνικῶς ὁἀρμόδιος τοῦ Τμήματός σας ( πού ἀπ’ ὅσο γνωρίζω δέν ὑπάρχει ).

Γιά τούς λόγους πού προανέφερα λοιπόν, πιό συγκεκριμένα αἰτοῦμαι

τόσο νά στείλετε ἐγγράφως σέ μένα,

ὅσο καί νά ἀνακοινώσετε ἐπίσημα καί στήν ἱστοσελίδα σας:

1. Τό Νόμο σύμφωνα μέ τόν ὁποῖο θά ὑπερισχύσει ἡὐπογραφή τοῦ συγγενοῦς γιά ἀφαίρεση ὀργάνων, ἔναντι τοῦ προσώπου πού σᾶς δήλωσε πώς δέν ἐπιθυμεῖ νά δώσει τά ὄργανά του ( ἄν ἰσχύει κάτι τέτοιο ).

2. Ἄν δέν ὑπάρχει σχετικός Νόμος, νά μοῦ πεῖτε ἐγγράφως καί νά ἀνακοινώσετε δημόσια, ἄν ἄτυπα ( ἄνομα ) σκοπεύετε νά ἐφαρμόσετε ἐσεῖς σάν Ὀργανισμός, μία τέτοια ταχτική εἰς βάρος τῆς νόμιμης δήλωσης κι ἐπιθυμίας μας περί μή δωρεᾶς τῶν ὀργάνων μας.

3.  Σέ περίπτωση πού ὁἀρμόδιος τοῦ Τμήματός σας ἔκανε λάθος, παρακαλῶ  νά ἀνακοινώσετε καί νά ἀνακαλέσετε τήν παραπληροφόρηση περί συγγενοῦς πού μοῦἔγινε, γιά νά μήν ὑπάρξουν καί σέ ἄλλους πολίτες παρόμοια λάθη, τά ὁποῖα εἶναι κυριολεκτικά ζωῆς καί θανάτου! Γιά ἕνα τόσο σοβαρό ζήτημα ἕνας λόγος παραπάνω, ἐπιβάλλεται ΑΞΙΟΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΤ' ΕΞΟΧΗΝ ΑΡΜΟΔΙΟ ΤΜΗΜΑ ΤΟΥ Ε.Ο.Μ.

Ἐπιφυλάσσομαι παντός νομίμου δικαιώματός μου. Καί προσωπικά, ἀλλά καί κάθε πολίτης, ὑποβάλλουμε τή δήλωσή μας σέ δημόσιους φορεῖς ἔχοντας σῶας τάς φρένας μας, ΝΟΜΙΜΑ, ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΙΚΑ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΑ, κάνοντας γνωστή στό Ἑλληνικό Κράτος τήν προσωπική μας ἐπιλογή.

Οἱ Μάρτυρες τοῦἸεχωβᾶ ( μία ἐλάχιστη μειοψηφία  στήν Πατρίδα μας ), δέν ἐπιτρέπουν νά πάρουν γιά αἱμοδοσία οὔτε τό αἷμα τους γιά λόγους θρησκευτικῶν πεποιθήσεων καί τό Κράτος σέβεται τήν ἐπιθυμία τους ( καταφεύγουν δέ καί σέ νομικές ὁδούς προκειμένου νά προασπίσουν τά πιστεύω τους καί δικαιώνονται )! Τούς Χριστιανούς Ὀρθόδοξους ( Ἐπίσημη Θρησκεία τοῦ Κράτους ), θά μᾶς σεβαστεῖτε πού δέν θέλουμε νά δώσουμε τά ὄργανά μας, γιά τίς Συνταγματικά κατοχυρωμένες θρησκευτικές μας πεποιθήσεις ἤ θά χρειαστεῖ νά καταφύγουμε κι ἐμεῖς σέ ἀνάλογες ὁδούς;

Σᾶς εὐχαριστῶ καί περιμένω τήν ξεκάθαρη ἐπίσημη-ἔγγραφη ἀπάντησή σας, ἐντός εὐλόγου χρονικῆς προθεσμίας, μέ ἀριθμό πρωτοκόλλου παραλαβῆς σας τῆς παρούσης ἐπιστολῆς μου σέ ἐσᾶς, ἡμερομηνία, σφραγίδα καί ὑπογραφή, καθώς καί ὀνοματεπώνυμο τοῦ ἀρμόδιου ὑπαλλήλου τοῦ Ὀργανισμοῦ σας πού θά μοῦ ἀπαντήσει.

Παράκληση: νά μοῦ στείλετε τήν τροπολογία τοῦ Νόμου σχετικά μέ τήν δωρεά ὀργάνων κι ὅ,τι ἀφορᾶ σέ αὐτήν.

Μέ τιμή

 Πηγή:ἠλεκτρονικό ταχυδρομεῖο