Tήν σκότωσε ὁ πατέρας της μέ ἀργό θάνατο γιατί ἤθελε νά ζεῖ χριστιανικά

Η Οσιομάρτυς Ντανιέλα

Πολλές φορές τυχαίνει όλοι μας να αναρωτηθούμε, “υπάρχουν άραγε Αγιοι στην σύγχρονη εποχή;”. Η απάντηση είναι μία. Άγιοι του Θεού θα αναδεικνύονται πάντα και για πάντα. Η ύπαρξή τους είναι συνυφασμένη με την ζωοποιό ύπαρξη του 3ου προσώπου της Αγίας Τριάδος. Του Αγίου Πνεύματος. Εφόσον λοιπόν το Άγιο Πνεύμα του Θεού ενεργεί και κυριαρχεί στον κτιστό κόσμο μας, οι Άγιοί Του θα εμφανίζονται για να μας δίνουν δύναμη αλλά και να ταπεινώνουν τον αντίχριστο διάβολο και τους οπαδούς του, που κινούνται γύρω μας. Πολλές φορές ακόμα και μέσα στην ίδια μας την οικογένεια, όσο κι αν αυτό ακούγεται τρομερό.

Η απιστία ή η ελαφρότητα των γονέων πολλές φορές παιδεύουν τους νέους και τις νέες που θέλουν να βρίσκονται κοντά στον Θεό. Οι γονείς με εγωισμό και μην αναγνωρίζοντας ότι το σπλάχνο τους είναι ένα Θεϊκό δώρο προσπαθούν, πολλές φορές (με ολέθρια συνήθως αποτελέσματα) να ξεριζώσουν την κλήση προς τον Θεό που η Θεία Χάρις δίνει επιλεκτικά σε νέους και νέες με αρετές και αδαμάντινους χαρακτήρες.
Στην σύγχρονη εποχή που όλα ισοπεδώνονται, που η αγνότητα ισοδυναμεί με ανοησία και γραφικότητα, που έχουμε μάθει να αναγνωρίζουμε το διαφορετικό μόνο όταν έχει σχέση με την ανωμαλία και την διαστροφή, υπάρχει γύρω μας και σε μερικούς από εμάς μέσα μας, μια άλλη διαφορετικότητα. Μια διαφορετικότητα που σκοπό έχει την ανύψωση του ανθρώπου. Μια διαφορετικότητα που οδηγεί τον άνθρωπο σε πνευματικές καταστάσεις άγνωστες στους πολλούς. Τον κάνει να μοιάζει με τον Χριστό. “Μιμητής Χριστού” όπως λένε και οι Πατέρες μας.

Μια τέτοια ιστορία που συνέβη δίπλα μας στην γειτονική Ρουμανία. Μια ιστορία που διαδραματίστηκε στα χρόνια μας, θα δούμε παρακάτω.Μια απάντηση για όσους νομίζουν ότι οι μάρτυρες της Πίστης μας έπαψαν να υπάρχουν.

Κι όμως υπάρχουν και τα μαρτύριά τους όπως θα δείτε δεν είναι πλέον ένας ολιγόλεπτος αποκεφαλισμός ή ένας πολύωρος βασανισμός, χωρίς αυτό να μειώνει την αξία και τον στέφανο της δόξης των αρχαίων και παλαιοτέρων μαρτύρων. Η σύγχρονη επιστήμη μετατρέπει τον βασανισμό του σώματος αλλά και του πνεύματος σε πολύχρονη διαδικασία. Ίσως γι αυτό λέγεται από τους Πατέρες της Εκκλησίας μας ότι οι μάρτυρες των εσχάτων καιρών και της εποχής του Αντιχρίστου θα είναι ίσως, οι μεγαλύτεροι των Αιώνων της Πίστης μας.

Η μάρτυς Ντανιέλα (1967-2004)

Αυτό το εκλεκτό λουλούδι άνθισε στη ρουμανική γη το 1967. Από μικρή ήταν πολύ κοντά στο Θεό. Όταν έβγαινε από το σχολείο περνούσε πάντοτε από την εκκλησία. Γι’ αυτό ο πατέρας της την μάλωνε πολύ σκληρά. «Πού ήσουν; Όλη μέρα στην εκκλησία πας με τους παπάδες σου; Τι σου πρόσφερε ο Θεός;» Ενώ αυτή δεν έλεγε τίποτα, μόνο δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια της. Ήταν ευλαβής και προσευχόταν πολλές ώρες. Στο σχολικό χορό, όταν τελείωσε το λύκειο, δεν ήθελε να πάει. Η καθηγήτριά της την παρακαλούσε να πάει κι αυτή μαζί τους, ενώ εκείνη έλεγε «Δεν μπορώ. Ξέρετε ότι σας αγαπώ όλους πολύ, αλλά συγχωρήστε με, δεν μπορώ να έρθω στο τραπέζι».
Είχε χαρακτήρα πράο και ήταν καλή με όλους. Βοηθούσε τους συμμαθητές της στα μαθήματα και καθόταν τη νύχτα και έγραφε γι’ αυτούς. Ήταν πολύ καλή μαθήτρια τόσο στο σχολείο όσο και στο πανεπιστήμιο. Ήταν πολύ εργατική. Όλα τα ρούχα της τα έφτιαχνε μόνη της. Ήταν πνευματικό τέκνο του μεγάλου πνευματικού π. Σοφιανού από τη μονή Αντίμ.
Όταν ήταν φοιτήτρια περιποιούνταν μια παράλυτη γριά την οποία είχαν ξεχάσει όλοι, την κυρα-Ιωάννα. Η Ντανιέλα πήγαινε καθημερινά, το πρωί πριν το πανεπιστήμιο και το βράδυ. Ήταν αρκετά μακριά και ο κόπος μεγάλος. Την έπλενε, την περιποιούνταν, της έκανε τις αγορές, της τραγουδούσε και της διάβαζε και έφερνε χαρά στην ψυχή της γριάς. Μια φορά κάποιος την χτύπησε πολύ την οσία Ντανιέλα αν και ήταν αθώα. Αφού υπέμεινε εν σιωπή το ξύλο, γονάτισε και φίλησε το πόδι που με αγριότητα την είχε χτυπήσει. Ήταν πολύ πράος χαρακτήρας και ελεούσε τους άλλους. Ποτέ δεν κατηγορούσε κανέναν και πάντα έριχνε το φταίξιμο στον εαυτό της.

Κάποια πρόσωπα από την οικογένειά της προσπαθούσαν να την πείσουν να παντρευτεί. «Όχι, όχι, εγώ θέλω να μείνω με το Θεό» έλεγε. «Μπορείς να είσαι με το Θεό και παντρεμένη» της έλεγαν. Κι αυτή απαντούσε «Ναι, αλλά αν θα παντρευτώ σημαίνει ότι θα βάλω λίγο το Θεό στην άκρη και εγώ δεν το θέλω αυτό. Θέλω να δώσω το παν στο Θεό». Τη νύχτα προσευχόταν πολλές ώρες. Ποτέ δεν έπεφτε για ύπνο χωρίς να κάνει τον κανόνα της. Τ΄ αδέλφια της της φώναζαν «Τι σου δίνει ο Θεός, τι μας ζαλίζεις με τους παπάδες σου, τι σου δίνει η πίστη σου; Αφού ο πατέρας σού δίνει φαγητό. Γιατί πήγες στο πανεπιστήμιο, για να μπεις σε μοναστήρι;»

Όταν τελείωσε το πανεπιστήμιο πήγε στο μοναστήρι. Ο πατέρας της την έψαχνε για πολύ καιρό και αφού την έφερε σπίτι την χτύπησε φριχτά. Μια φορά, την τελευταία βραδιά πριν την τελευταία αναχώρησή της για το μοναστήρι, έκλαψε και προσευχήθηκε ασταμάτητα. Έκανε χίλιες μετάνοιες ζητώντας φωτισμό από την Παναγία. Ξημερώματα αποκοιμήθηκε. Όταν ξύπνησε πήρε την εικονίτσα της Παναγίας που της είχε χαρίσει ο π. Σοφιανός. Έκανε το σταυρό της, φίλησε την εικονίτσα και αποφασισμένη μάζεψε τα πράγματά της κι έφυγε. Έπειτα έδωσε ένα γράμμα σε μία φίλη της για να το δώσει στον π. Σοφιανό. Να το περιεχόμενό του: «Πάτερ, είδα στο όνειρό μου την εικόνα της Παναγίας. Και είδα την εικόνα να ζωντανεύει και η Παναγία με κοίταζε προσεχτικά και εγώ τη ρωτούσα, τι να κάνω. Και είδα ότι με κοίταζε με πολύ πόνο. Και είδα δάκρυα στο μάγουλό της. Ξαφνικά άπλωσε τα χέρια της να προσευχηθεί και ένα δάκρυ έσταξε στο χέρι μου. Όταν μ΄ ακούμπησε το δάκρυ Της ξύπνησα και αποφάσισα να φύγω. Κι έφυγε. Στο δρόμο του Σταυρού, στο δρόμο του Σωτήρος Χριστού.

Όμως ο πατέρας της τη βρήκε και αυτήν την φορά. Όταν την έφερε από το μοναστήρι τη χτύπησε πάλι φριχτά. Της έσχισε την μοναχική ενδυμασία μ΄ ένα ψαλίδι και την πέταξε στα σκουπίδια. Της έβγαλε από το λαιμό το σταυρό και της φώναξε «Οι παπάδες σου και η εκκλησία.». Τότε εκείνη λιποθύμησε. Όταν ξύπνησε είπε στον πατέρα της «Σε παρακαλώ άφησέ μου τις εικόνες, δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτές». Τότε ο πατέρας της έβαλε τις εικόνες κάτω, τις πάτησε και τις πήρε όλες. Τότε αυτή του είπε «Καλά, μου τα πήρες, όλα αλλά την ψυχή δεν μπορείς να μου την πάρεις». Και από τότε προσευχόνταν μόνο έτσι «Παναγία, βοήθησέ με, Κύριε Ιησού Χριστέ μη με αφήνεις».
Βλέποντας ο πατέρας της ότι δεν μπορεί να την κάνει να παρεκκλίνει από την ορθόδοξη ζωή, σκέφτηκε κάτι διαβολικό. Βρήκε κάποιους συναδέλφους του γιατρούς και της έβγαλαν διάγνωση «παρανοϊκή σχιζοφρένεια συνοδευόμενη από μυστικιστικό ντελίριο». Μέχρι το τέλος της ζωής της ήταν υποχρεωμένη να παίρνει φάρμακα «για να ησυχάσει». Τα δυο τελευταία χρόνια της τα πέρασε στο νοσοκομείο με σωληνάκια στη μύτη. Εξαιτίας των φαρμάκων ήταν σχεδόν πάντα αναίσθητη.

Ο πατέρας της τη φύλαγε από το πρωί μέχρι το βράδυ, μην τυχόν και έρθει σε επαφή με ευσεβή και πιστά πρόσωπα. Η ακινησία της στο κρεβάτι και τα φάρμακα που της έδινε ο ψυχίατρος της προκάλεσαν παράλυση και απόφραξη του αυλού του εντέρου. Έτσι βασανισμένη πέθανε την Τρίτη 6 Απριλίου 2004, τη Μεγάλη Εβδομάδα.
Αυτό έγινε περίπου στις 22.00. Επειδή ο πατέρας της δε θα δεχόταν να έρθει ιερέας, κατά θαυμαστό τρόπο έμαθε για το θάνατό της ο π. Κωνσταντίνος και κατά τις 23.00 ετέλεσε την ακολουθία εις κεκοιμημένους. Ο πατέρας της για πρώτη φορά έλειπε, αν και προηγουμένως τον είχαν δει στο νοσοκομείο.

Στον τάφο της άρχισαν να γίνονται θαύματα. Το πρώτο θαύμα έγινε την Τετάρτη 12 Μαΐου 2004, κάνοντας καλά ένα νέο που επί 8 χρόνια έπασχε από την ίδια μ΄αυτήν ασθένεια. Το 2004 έκανε καλά έναν φοιτητή που έπασχε από μια ασθένεια των αγγείων και το 2005 έναν νεαρό που είχε κρίση σκωληκοειδιτιδος. Ο τάφος της οσίας Ντανιέλας βρίσκεται στο κοιμητήριο Αντρονάκε στη συνοικία Κολεντίνα στο Βουκουρέστι.

Άρθρο του Ιοάν Βλαντούκα,

περιοδικό ATITUDINI

πηγη Με παρρησια

ΕΜΦΥΤΕΥΣΗ ΤΣΙΠ: ΜΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ 12 ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΝΑ ΤΟ ΔΕΧΤΟΥΝ!

 

Είμαστε η τελευταία γενιά που έχουμε φωνή και ελεύθερη βούληση και που μπορούμε να αλλάξουμε την πορεία της ιστορίας. Σήμερα όλοι συνδέονται παντού – τα ‘έξυπνα τηλέφωνα’ (smart phones) θα γίνουν τα εργαλεία της Έξυπνης Παγκόσμιας Τάξης, θέτοντας τέρμα στα μετρητά, στα κλειδιά, στις άδειες οδήγησης, κλπ. Ο σκοπός τους είναι επίσης να χρησιμοποιούνται καθημερινά ως ταυτότητα στη νέα «αξιόπιστη» διαδικτυακή κοινότητα.

Τότε το τηλέφωνο ή το chip που συνδέεται με την ID του χρήστη του τηλεφώνου, γίνεται ένα αντικείμενο πολύ πολύτιμο για να χαθεί και το μόνο ασφαλές μέρος πλέον, είναι κάτω από το δέρμα...

 

Δείτε το βίντεο της Master Card 

για την «επανάσταση» της πληρωμής μέσω κινητών τηλεφώνων σε ολόκληρο τον κόσμο! Όπως δείχνει το βίντεο, σε όλο τον κόσμο το χρήμα έχει καταργηθεί και οι άνθρωποι «χαρούμενοι και απελευθερωμένοι» πληρώνουν πλέον, με τα κινητά τους, ακόμα και στη λαϊκή. «Ποιο είναι το επόμενο βήμα;», ρωτάει στο τέλος, ο αφηγητής του βίντεο. «Μείνετε συνδεδεμένοι γιατί μόλις τώρα αρχίσαμε…».

 

 Το πράγμα πάει κάπως έτσι : 

1. Δημιουργήστε ένα κλίμα φόβου.

 

2. Κάντε τους όλους να είναι online.

 

3. Κάντε ώστε και ο κάθε φτωχός να έχει πάνω του ένα κινητό τηλέφωνο.

 

4. Κάντε όλοι να μιλούν για RFID και βιομετρικά στοιχεία: το πρώτο στάδιο για την αποδοχή κάποιου πράγματος είναι η προσδοκία του.

 

5. Βάλτε chip σε τόσα περισσότερα πράγματα και ανθρώπους μπορείτε (τηλέφωνα, κατοικίδια ζώα, ρούχα, κλπ.) ώστε να φαίνεται ότι είναι κάτι «φυσιολογικό».

 

6. Προωθείστε ένα σύστημα παγκόσμιας ταυτότητας, αλλά κάντε το σιγά σιγά.

 

7. Προωθήστε εμφυτεύματα για την υγεία και την ασφάλεια, ώστε να πιστεύουν όλοι ότι είναι κάτι καλό.

 

8. Κάντε έτσι ώστε να μπορούν να χρησιμοποιούν το τηλέφωνό τους για τα πάντα, ειδικά ως μέσο πληρωμής και ως απόδειξη ταυτότητας.

 

9. Πώς ξέρουμε ότι είσαι εσύ στα αλήθεια; Τα βιομετρικά σας στοιχεία παρακαλώ!

 

10. Κυβερνο-επίθεση! Επανάσταση! Σας παρακαλούμε, προστατεύστε μας!

 

11. Η οικονομία καταρρέει... το μετρητό χρήμα έχει φύγει και όλες οι πληρωμές γίνονται πλέον ψηφιακά.

 

12. Τα τηλέφωνα χάνονται και κλέβονται. Τα βιομετρικά στοιχεία πλαστογραφούνται. Το να κουβαλάς ένα κινητό τηλέφωνο είναι μεγάλος μπελάς – και τα Verichips είναι απλά η πιο εύκολη λύση...

 

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή

Ὁ πειρασμός τῆς… «Μιάς φοράς»! Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος

hristospanagia5

Ὁ πειρασμός  τῆς… «Μιάς φοράς»!

Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος 
«Ἐπιτέλους, μεγάλωσες. Δὲν εἶσαι παιδάκι. Ἔλα στὴν παρέα μας. Πᾶμε στὸ μπάρ, στὸ κλάμπ… Ἔλα νὰ κάνεις παρέα μὲ τὶς φίλες καὶ τοὺς φίλους μας. Δοκίμασε καὶ τὸ τσιγάρο. Ἄφησε πιὰ τούς… παπάδες καὶ τοὺς Ἁγίους. Δοκίμασε μόνο μία φορά. ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ. Κι ἔπειτα μὴ ἔρχεσαι πάλι…».

* * *

 Τὴν προσέξατε τὴν… «συμβουλὴ» τοῦ «φίλου»; Μόνο μία φορά, λέει. Κι ὄχι ἄλλο! Ἀλλὰ πόσο ἑλκυστικὸ εἶναι αὐτὸ τὸ ἐπιχείρημα! Ἀληθινὸ δόλωμα. Ἀλλὰ κι ἐμεῖς, πόσες φορὲς ἀπὸ μόνοι μας, δὲν ἐπαναλαμβάνουμε αὐτὴ τὴ φράση στὸ νοῦ μας καὶ πολλὲς φορὲς μάλιστα; Ἔρχεται σὰν πειρασμός. Λέμε γιὰ παράδειγμα: «Τί ἆραγε ἔχω νὰ πάθω ἂν πάω, ἂν δοκιμάσω μία φορά; Ἀφοῦ τὸ ‘χω πάρει ἀπόφαση. Δὲν πρόκειται νὰ τὸ ἐπαναλάβω. Ἔπειτα, θὰ ᾽χω καὶ μία σχετικὴ πεῖρα. Δὲν θὰ μπορεῖ νὰ μοῦ μιλήσει κανείς. Γιατί θὰ τὰ ἔχω δοκιμάσει ὅλα. Δηλαδή, ἡ δοκιμὴ ποὺ γίνεται μόνο μία φορά, εἶναι ἀκίνδυνη καὶ μᾶλλον ὠφέλιμη»!

* * * 

Εἶναι ἆραγε τὰ πράγματα ἔτσι; Λοιπόν, τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ «φίλος» προβάλλει αὐτὸ σὰν ἐπιχείρημα – δόλωμα, πρέπει νὰ μᾶς προβληματίσει. Γιατί ἆραγε τὸ λέει αὐτό; Ἂν εἶναι ἀκίνδυνο, γιατί τὸ προβάλλει μὲ τόση ἔμφαση; Γιατί ἐπιστρατεύει τόσα ἐπιχειρήματα; Γιατί ἐπιμένει; Κι ἔπειτα, γιατί μᾶς ἀναστατώνει μία τέτοια σκέψη, ὅποτε κι ἂν ἔρχεται αὐτὴ στὸ νοῦ μας;
Ἄρα τὸ πράγμα δὲν εἶναι ἁπλό, πρέπει τουλάχιστον νὰ μᾶς προβληματίσει, νὰ μᾶς ἀπασχολήσει στὴν προσευχή μας, νὰ τὸ ποῦμε σαφῶς καὶ στὸν πνευματικό μας. Δὲν πρέπει νὰ κάνουμε βῆμα χωρὶς μία τέτοια ἀντιμετώπιση.
Ὑπερβολές; Τότε ἂς δοῦμε τὰ ἑξῆς ἁπλὰ παραδείγματα ποὺ μιλοῦν ἀπὸ μόνα τους. Πρῶτο παράδειγμα. Ὁ Ἀδὰμ καὶ ἡ Εὔα ἐκεῖ στὸν Παράδεισο, «μία φορὰ» καὶ μόνον δὲν παράκουσαν τὴν ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ καὶ ἁμάρτησαν;
Κι ὅμως, ἀπὸ τότε ὁλόκληρη ἡ ἀνθρωπότητα καὶ οἱ ἴδιοι βυθίστηκαν στὴν ἁμαρτία. Κι αὐτοὶ τὸν ἴδιο πειρασμὸ δέχθηκαν, αὐτὸν τῆς «μίας φορᾶς» γιὰ κάτι ποὺ δὲν ἦταν σωστό, ποὺ ἦταν ἀπαγορευμένο. Ἀπ’ τὸ «φιλικὸ» φίδι εἰπώθηκε στὴν Εὔα καὶ ἀπ’ τὴν σύντροφο τῆς ζωῆς του τὸ ἄκουσε αὐτὸ (γιὰ πρώτη φορά!) ὁ Ἀδάμ!
Δεύτερο παράδειγμα. Γνωρίζετε κανένα ἀλκοολικό, καπνιστή, ναρκομανῆ, κ.λπ. πού νὰ ἔχει γεννηθεῖ ἔτσι; Ὄχι βέβαια. Λοιπόν, πῶς ἔχουν φθάσει σ’ αὐτὸ τὸ τρομερὸ σημεῖο; Πίνοντας «μία φορὰ» ἕνα ποτήρι στὴν ταβέρνα μὲ τοὺς φίλους, πού ᾽φερε δύο, τρία… καὶ τράβηξε ἔπειτα μία ὁλόκληρη ἁλυσίδα ἀπὸ ποτήρια. Ἔτσι ἔγινε ἀλκοολικὸς αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος.
Τὸ ἴδιο ἀκριβῶς ἔγινε καὶ μὲ τοὺς ἄλλους. Τρίτο παράδειγμα.Ἔχετε ἀκούσει πῶς ὁδηγοῦν τὰ ζῶα στὴ σφαγή; Τοὺς δίνουν καὶ δοκιμάζουν «μία φορὰ» λίγο ἀπ’ τὴν ἀγαπημένη τους τροφή. Ἔπειτα ἀκολουθοῦν τυφλὰ αὐτὸν ποὺ τὴ βαστάζει, μέχρι τὸ σφαγεῖο!…
Τέταρτο παράδειγμα. Οἱ τεράστιες χιονοστιβάδες, τὰ παγόβουνα, πῶς νομίζετε ὅτι ἔχουν γίνει; Ἀπὸ ἕνα πολὺ μικρὸ κομμάτι χιονιοῦ, ποὺ φύσηξε «μία φορὰ» ὁ ἄνεμος καὶ μεγάλωσε καθὼς κυλοῦσε στὶς ἀπότομες κορφὲς τῶν βουνῶν, παρασύροντας ὁ,τιδήποτε, καὶ ξύλα καὶ πέτρες καὶ δέντρα ἀκόμη. Ναί, δὲν ἔπεσαν σὰν μετεωρίτες ἀπὸ τὸν οὐρανό!
Πέμπτο παράδειγμα. Καὶ στὴν Κωνσταντινούπολη, «μία φορὰ» μπῆκαν οἱ ἐχθροί, καὶ μάλιστα ἀπὸ μία μικρὴ κερκόπορτα κι ἀκολούθησε ὄχι μόνον ἡ πτώση της, ἀλλὰ καὶ ἡ πτώση μιᾶς ὁλόκληρης χιλιόχρονης αὐτοκρατορίας! Ναί, ἡ πιὸ μικρὴ ἁμαρτωλὴ πράξη, ἡ πιὸ μικροσκοπική, ἂν γίνει μία φορά, γίνεται δέκα, ἑκατό, χίλιες! Γίνεται πάντα! Κι ἀναδεικνύεται τότε σὲ φοβερὸ πάθος, ποὺ σέρνει τὸν ἄνθρωπο ἀνελέητα καὶ τοῦ ἐξαφανίζει τὴν ἐλευθερία.
Ποιὸς μπορεῖ νὰ ἰσχυριστεῖ, ὅτι ὁποιαδήποτε κακὴ συνήθεια ἢ πάθος πού ἔχει, δὲν τὸ ἀπέκτησε κάνοντάς το μόνο «μία φορά»; Ποιὸς μπορεῖ νὰ ἰσχυριστεῖ ὅτι ἡ ὁποιαδήποτε ὑποχώρηση, ἔστω καὶ γιὰ «μία φορὰ» μόνο σ’ ὅ,τι ἁμαρτωλό, δὲν ὁδήγησε σὲ τεράστια λάθη καὶ φοβερὲς, κι ἴσως ἀνεκδιήγητες, ἁμαρτίες; Ναί, εἶναι πολὺ πονηρὸς ὁ ἐχθρός.
Ἡ ὁποιαδήποτε κίνησή του εἶναι καλὰ μελετημένη καὶ τέλεια καταστροφική. Καὶ προπάντων αὐτό: Τὸ «δοκίμασε μόνο μία φορὰ», ποὺ βρίσκει τόση ἀπήχηση στοὺς νέους εἰδικά. «Ἡ ἁμαρτία, λέει σοφὰ ὁ Τοth, στὴν ἀρχὴ ἔρχεται σὰν ταξιδιώτης τῆς νύχτας. Ἔπειτα γίνεται ἐπισκέπτης καὶ τελικὰ οἰκοδεσπότης». Ἀρκεῖ, λοιπόν, νὰ τῆς ἀνοίξεις μία φορά. Φθάνει αὐτό! Τὸ ὀχυρό σου ἤδη καταλήφθηκε…

* * *

 Ἀλλ’ ἂς τὸ δοῦμε κι ἀλλιῶς. Στὸν «φίλο» ποὺ μᾶς ἀπευθύνει αὐτὸ τὸ δελεαστικὸ (ἀλλὰ καὶ πειρασμικό, ὅπως εἴπαμε) «μία φορά», ἂς ἐπιχειρήσουμε νὰ κάνουμε κι ἐμεῖς τὸ ἴδιο. Δηλαδή, νὰ τοῦ ποῦμε: Ἔλα κι ἐσὺ «μία φορὰ» νὰ ἐκκλησιαστεῖς! Ἔλα νὰ πᾶμε «μία φορὰ» μαζὶ στὸ κατηχητικὸ ἢ τὴν ὁμάδα ἢ τὴν κατασκήνωσή μας!
Ἔλα «μία φορὰ» νὰ δεῖς τὸν πνευματικό μου, νὰ ἐξομολογηθεῖς ἢ ἔστω νὰ πάρεις τὴν εὐχή του! Διάβασε «μία φορὰ» μονάχα, τοῦτο τὸ βιβλίο ἢ τὸ περιοδικὸ κ.λπ. Τί νομίζετε ὅτι θὰ γίνει; Ἀμέσως θὰ σᾶς εἰρωνευτεῖ, θὰ τὸ ἀπορρίψει εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς χωρὶς πολὺ συζήτηση!
Δοκιμάστε το καὶ θὰ δεῖτε… Ἆραγε γιατί αὐτὸς δὲν θέλει νὰ ἀποκτήσει μία ἄλλη ἐμπειρία καὶ μάλιστα τοῦ καλοῦ, τοῦ ἁγίου, τοῦ ἐναρέτου; Λοιπόν, πῶς φαίνεται καθαρὰ ὅτι αὐτὸ τὸ «μία φορὰ» εἶναι ὄντως πειρασμικὸ καὶ γιὰ νὰ τό ποῦμε ἔξω ἀπὸ τὰ δόντια, διαβολικό;

* * *

 Προσοχή, λοιπόν, καλοί μου φίλοι. Προσοχὴ στὶς κερκόπορτες καὶ τοὺς ἐπισκέπτες τοῦ κάστρου τῆς ψυχῆς μας. Ἀπαιτεῖται νὰ ἀποκρούουμε μὲ γενναιότητα τὴν ἁμαρτία. Νὰ εἴμαστε ἔξυπνοι στὰ τεχνάσματά της. Καὶ τότε σαφῶς ἡ νίκη θὰ εἶναι δική μας, γιατί ὁπωσδήποτε ὁ Χριστὸς εἶναι δίπλα μας. Κι αὐτὸ ἐπειδὴ ὅταν ἀντιστεκόμαστε, ὁ ἐχθρὸς ἀπομακρύνεται, καθ’ ὅσον ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ μᾶς προστατεύει, μᾶς ἐνδυναμώνει κι εἶναι ἐκείνη ποὺ τὸν κατατροπώνει. Ὅταν ὅμως πηγαίνουμε πρὸς συνάντηση τῶν πειρασμῶν, ἔστω καὶ γιὰ «μία φορὰ» ὅπως μᾶς λένε, τότε ἡ Θεία χάρη μᾶς ἐγκαταλείπει…

Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος

Ὀρθόδοξος Τύπος ἀρ. φυλ. 1995, 25 Ὀκτωβρίου 2013

Τί εἶναι καί ποιά εἶναι τά «κωλύματα» Ἱερωσύνης;

Απαραίτητη προϋπόθεση για να γίνει κάποιος Ιερέας είναι
α. Να είναι Χριστιανός Ορθόδοξος.
β. Να έχει νόμιμη ηλικία (όπως αυτή ορίζεται στο “Πηδάλιον”, στον Α’ κανόνα των Αγίων Αποστόλων, στον ΙΔ’ της στ’ Οικουμεν. Συνόδου, στον ΙΑ’ της εν Νεοκαισαρεία τοπικής Συνόδου).
γ. Να διακρίνεται για την ορθόδοξη πίστη του.
δ. Να είναι αρτιμελής και να μην πάσχει ψυχικώς.
ε. Να μην έχει προγαμιαίες σχέσεις, έστω και με αυτήν ακόμη την αρραβωνιαστικιά του, και εντός του γάμου να μην έχει παρά φύση (σχέσεις), αλλά και κάθε άλλη έξω από τον γάμο του σεξουαλική σχέση, όπως είναι η πορνεία, ή η μοιχεία, ή η αρσενοκοιτία..
Άλλα κωλύματα Ιερωσύνης είναι: Η Αποστασία από την πίστη, η Αίρεση, ο φόνος, ο Ευνουχισμός, η Πορνεία η Μοιχεία, η Αρπαγή γυναικός, η Αθεμιτογαμία, η Διγαμία, η Φαρμακεία, η Μαντεία, η Γοητεία, η Ψευδομαρτυρία, η Τυμβωρυχία, η Ιεροσυλία.
Είναι επίσης τελείως ανεπίδεκτα οικονομίας τα κωλύματα Ιερωσύνης.
Δεν επιτρέπεται δηλαδή σε καμμιά περίπτωση να δοθή συμμαρτυρία, για να προσέλθη στις τάξεις της Ιερωσύνης κάποιος, που έχει κάποιο κώλυμα.
http://orthodoxanswers.

Ἀπ’ ὅλα μας τά ἔργα ἡ προσευχή εἶναι τό πιό σπουδαῖο καί τό πιό ἱερό

hristospanagia5

Αγίου Ιερομάρτυρος Ανδρόνικου, αρχιεπίσκοπου Πέρμ.

Στο χωριό Σεβαστόπολ ο ιεράρχης ρώτησε τους μαθητές ποιες προσευχές γνώριζαν. Επειδή δεν απαντούσαν ικανοποιητικά, τους είπε:

«Η προσευχή δεν είναι μάθημα, που το διαβάζουμε μόνο όταν μας το ζητούν. Πάντοτε πρέπει να προσευχόμαστε… Όταν προσεύχεσαι, μιλάς με τον Θεό. Πώς θα Του ζητήσεις κάτι, λοιπόν, αν δεν γνωρίζεις να προσεύχεσαι; Απ’ όλα μας τα έργα η προσευχή είναι το πιο σπουδαίο και το πιο ιερό».

Και αφού νουθέτησε κατάλληλα τα παιδιά, στράφηκε στους γονείς τους:

«Να προσέχετε τα παιδιά σας. Να τα συνδέετε με τον Θεό… Αν τα αναθρέψετε “με αγωγή και νουθεσίες σύμφωνες με το θέλημα του Κυρίου” (Εφ. 6:4), και αυτά, μεγαλώνοντας, πάρουν κακό δρόμο, ο Θεός δεν θα σας καταλογίσει ένοχη. Αν, όμως, δεν τα αναθρέψετε σωστά, θα δώσετε λόγο σ’ Εκείνον για το παραστράτημά τους.Εύκολα ισιώνει κανείς ένα νεαρό δένδρο και δύσκολα ένα γέρικο. Το ίδιο συμβαίνει και με τα παιδιά: Σαν τα δενδράκια, εύκολα μπορεί κανείς να τα στρέφει προς την πλευρά που θέλει, δηλαδή είτε προς το καλό είτε προς το κακό.

»Πολλοί γονείς και κακό παράδειγμα δίνουν στα παιδιά τους και την καλή νουθέτησή τους παραμελούν. Άλλοι, πάλι, δεν τους δίνουν κακό παράδειγμα, αλλά και στο καλό δεν τα παρακινούν. Οι παιδικές ψυχές, καθώς είναι εύπλαστες και καθαρές, τα δέχονται όλα εύκολα και γρήγορα. Μην παύετε, λοιπόν, να τις διαπλάσσετε χριστιανικά, για να μην ντροπιαστείτε και να μην πικραθείτε σ’ αυτή τη ζωή, αλλά και για να μην κατακριθείτε στην άλλη…

»Αν προσεύχονταν οι γονείς, θα μάθαιναν να προσεύχονται και τα παιδιά. Φοβηθείτε τον Θεό. “Ολα να τα αρχίζετε και όλα να τα τελειώνετε με προσευχή. Να ζείτε σύμφωνα με το άγιο θέλημα του Κυρίου, που αποκαλύπτεται στο ιερό Ευαγγέλιο. Αν θελήσετε να γίνετε πραγματικοί χριστιανοί, θα βρίσκετε χρόνο να διαβάζετε το Ευαγγέλιο, για να μαθαίνετε τον νόμο του Θεού. Τότε επάξια θα λέγεστε χριστιανοί και επάξια θα φοράτε τον σταυρό του Χριστού».

Πηγή: Ηγουμένου Δαμασκηνού (Ορλόφσκι), «Ιερομάρτυς Ανδρόνικος, αρχιεπίσκοπος Πέρμ (1870-1918) – Ένας ασυμβίβαστος Ιεράρχης», Ιερά Μονή Παρακλείτου, Ωρωπός Αττικής 2011

http://trelogiannis.blogspot.gr

Ἡ νηστεία τῆς Τετάρτης καί τῆς Παρασκευῆς.

hristospanagia5

Ἡ νηστεία τῆς Τετάρτης καί τῆς Παρασκευῆς.
Ὁ μοναχός Γαλακτίων Ἰλλίε, κοινοβιάτης στή μονή Συχάστρια τῆς Ρουμανίας ἀπό τό 1918, τηροῦσε μέ ἀκρίβεια τή νηστεία.
Ἄν δέν τελείωνε τόν μοναχικό του κανόνα, δέν ἔτρωγε τίποτα. Τήν Τετάρτη καί τήν Παρασκευή νήστευε μέχρι τό βράδυ, τήν ὥρα πού ἔβγαιναν τ’ ἀστέρια.
Τότε ἔκανε τόν σταυρό του, ζητοῦσε συγχώρηση ἀπ’ ὅλους, ἔπαιρνε ἀντίδωρο καί ὕστερα ἔτρωγε. 
-Γέροντα, τοῦ εἶπε ὁ μαθητής του, ἡ μέρα εἶναι μεγάλη, κι ἐσύ ἡλικιωμένος καί ἀδύνατος. Δέν εἶναι καλύτερα νά τρῶς τό φαγητό σου νωρίτερα;-Κάποτε, ἀποκρίθηκε ἐκεῖνος, ἕνας ἅγιος εἶδε νά πηγαίνουν κάποιο νεκρό στόν τάφο. Μπροστά καί πίσω τῶν συνόδευαν δυό ὡραῖοι ἄγγελοι. «Ποιοί εἶστε ἐσεῖς;» ρώτησε ὁ ἅγιος. «Ἐγώ ὀνομάζομαι Τετάρτη καί ἐγώ Παρασκευή!» ἀπάντησαν οἱ ἄγγελοι. «Ἤρθαμε ἐδῶ, μέ ἐντολή τοῦ Κυρίου, νά βοηθήσουμε αὐτή τήν ψυχή, γιατί σ’ ὅλη τή ζωή της νήστευε τήν Τετάρτη καί τήν Παρασκευή γιά νά τιμήσει τά Πάθη τοῦ Κυρίου.» Ἀπό τότε, συμπλήρωσε ὁ π. Γαλακτίων, δέν ἔφαγα ποτέ πιά αὐτές τίς μέρες, γιά νά μέ βοηθήσουν κι ἐμένα ἡ Τετάρτη καί ἡ Παρασκευή τήν ὥρα τοῦ θανάτου μου.
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο «Ἐμφανίσεις καὶ θαύματα τῶν Ἀγγέλων» (σελ.259-260) Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου Ὠρωπὸς Ἀττικῆς 2007
http://orthodoxanswers.gr

Η ΝΟΕΡΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Ἐντολή καί κλειδί σωτηρίας ἡ ἀδιάλειπτη νοερά προσευχή

"ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε, 

ἐν παντὶ εὐχαριστεῖτε· 

τοῦτο γὰρ θέλημα Θεοῦ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ εἰς ὑμᾶς"

( Α΄ Θεσ. 5:17, 18 ) 

ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΑΓΙΟΥ ΙΣΑΑΚ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ

ΛΟΓΟΣ Β’

Περί ἀπαρνήσεως κόσμου

καί ἀποχῆς τῆς πρός τούς ἀνθρώπους παρρησίας

( γ’ μέρος )….τελευταῖο.

…δέν ἔχω καρδίαν θλιβομένην πρός ἀναζήτησίν Σου, δέν ἔχω μετάνοιαν, δέν ἔχω κατάνυξιν, οὔτε δάκρυα, τά ὁποῖα ἐπαναφέρουσι τά τέκνα εἰς τήν ἰδίαν αὐτῶν πατρίδα. Δέν ἔχω, Δέσποτα, δάκρυον παρακλητικόν· ἐσκοτίσθῃ ὁ νοῦς μου ἀπό τήν ματαιότητα τοῦ κόσμου, καί δέν δύμαται ν’ ἀτενίΣῃ πρός Σε μετά πόνου· ἐψυχράνθῃ ἡ καρδία μου ἀπό τό πλῆθος τῶν πειρασμῶν, καί δέν δύναται νά θερμανθῇ διά τῶν δακρύων τῆς πρός Σέ ἀγάπης.

 

Ἀλλά Σύ, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός μου, ὁ θησαυρός τῶν ἀγαθῶν, δώρησαί μοι τελείαν μετάνοιαν, καί καρδίαν ἐπίπονον, ἵνα ὀλοψύχως ἐξέλθω εἰς ἀναζήτησίν Σου·

 

 

διότι ἄνευ Σοῦ θέλω ἀποξενωθῆ ἀπό παντός ἀγαθοῦ. Χάρισαί μοι λοιπόν, ὦ Ἀγαθέ, τήν χάριν Σου· ὁ Πατήρ, ὅστις σ’ ἐγέννησεν ἐκ τῶν κόλπων Αὐτοῦ ἀχρόνως καί ἀϊδίως, ἄς ἀνανεώσῃ εἰς ἐμέ τάς μορφάς τῆς εἰκόνος Σου· 

  

Σ’ ἐγκατέλιπον, μή μ’ ἐγκαταλείπῃς· ἐχωρίσθην ἀπό Σοῦ, ἔξελθε εἰς ἀναζήτησίν μου, καί εὐρών εἰσάγαγέ με εἰς τάς νομάς Σου, καί συναρίθμησόν με μετά τῶν προβάτων τῆς ἐκλεκτῆς Σου ποίμνης, καί διάθρεψόν με μετ’ αὐτῶν ἐκ τῆς χλόης τῶν θείων Σου Μυστηρίων, τῶν ὁποίων ὑπάρχει κατοικητήριον ἡ καθαρά καρδία, εἰς τήν ὁποίαν ἀναφαίνεται ἡ ἔλλαμψις τῶν ἀποκαλύψεών Σου, ἡ ὁποία ἔλλαμψις εἶναι παρηγορία καί ἀναψυχή τῶν κοπιόντων διά Σέ ἐν θλίψεσι καί διαφόροις ἀτιμίαις· 

 

τῆς ὁποίας ἐλλάμψεως εἴθε ν’ ἀξιωθῶμεν καί ἡμεῖς διά τῆς χάριτος καί φιλανθρωπίας Σου, τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἰς τους αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.

ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ Τῼ ΘΕῼ ΔΟΞΑ!

 

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΔΗΓΟΥΣ

Μήν ξεκινήσεις νά ὀδηγεῖς,

χωρίς πρῶτα νά ἔχεις προσευχηθεῖ

καί χωρίς νά ἔχεις κάνει τόν Σταυρό σου!

Ἄγιος Χριστοφόρος ὁ προστάτης τῶν ὁδηγῶν

Κύριε, πρίν πάρω σήμερα τό τιμόνι στά χέρια μου, ζητῶ αὐτήν τήν χάρη.

Ἐγώ εἰμί ἡ ὁδός!

Βοήθησέ με νά χρησιμοποιήσω τό αὐτοκίνητο μέ νηφαλιότητα καί φρόνηση, ὄχι ἀνυπόμονα, ὄχι ἐγωιστικά, ἀλλά γιά ἥρεμη καί εὐγνώμονα ἐξυπηρέτηση καί ὄχι γιά ἐπίδειξη ἤ νευρική ἐκτόνωση ἤ ἀχόρταγη ἀπληστία πολυπραγμοσύνης.

Βοήθησέ με νά περάσω σῶος καί ἀβλαβής ἀπό ὅλους τούς ποικίλους κινδύνους τῆς ἀσφάλτου, ἔχοντας στό πλάι μου «Ἄγγελον εἰρήνης», «Πιστόν Ὁδηγόν» καί συμπαραστάτη.

 

Προστάτευσε καί ὅσους θά μεταφέρω, ὥστε νά φθάσουμε μέ ἀσφάλεια στόν προορισμό μας. Τόνωσε τό χέρι καί τήν ὄρασή μου, γιά νά μήν προκαλέσω πειρασμό, ζημιά ἤ καί τόν θάνατο ἐνδεχομένως σέ ἀθώους. Ἀλλά καί ἀπό ἀκρασίες ἄλλων ὁδηγῶν προστάτευσέ με.

Χριστέ μου, Πλαστουργέ μου, Κυβερνῆτα τῆς ζωῆς τῶν ἀνθρώπων!

Δῶσε μου χέρια σταθερά, μάτια δυνατά κι ἐπαγρύπνιση ἀκέραια, ὥστε καμμιά ἐνέργειά μου νά μήν καταστρέψει τή ζωή ἤ τήν ὑγεία τοῦ ἄλλου, αὐτά τά μεγάλα δῶρα πού προέρχονται ἀπό Σένα.

Φύλαξέ με ἀπό κάθε πειρασμό, πού θά διασαλεύσει τήν εἰρήνη στήν ψυχή μου ἤ στίς ψυχές ἄλλων. Φώτισε νά ὁδηγῶ πάντα ψύχραιμα, συνετά, πειθαρχημένα, εἰρηνικά, εὐγενικά καί μέ πλήρη συναίσθηση τῆς εὐθύνης πού μοῦ ἐμπιστεύθηκες, γιά τό καλό ὅλων.

Πρεσβείαις τῆς Παναχράντου Σου Μητρός, τῶν φωτοειδῶν Ἀγγέλων, τοῦ Μάρτυρος Χριστοφόρου καί πάντων Σου τῶν Ἁγίων.

Ἀμήν!

Οι πιο δυνατές φωτογραφίες όλων των εποχών που περιγράφουν όσα δεν μπορεί καμία λέξη [εικόνες]

ΚΟΣΜΟΣ

Μια φωτογραφία είναι αρκετή για να περιγράψει αυτό που δεν μπορεί να πει κανείς, όσες λέξεις και αν γνωρίζει. Πώς να παρουσιάσεις, άραγε, με λόγια, μερικές από τις πιο έντονες στιγμές της σύγχρονης ανθρώπινης ύπαρξης;

Το dinfo επιμελήθηκε και παρουσιάζει μια συλλογή από τις 30 πιο δυνατές φωτογραφίες όλων των εποχών, που περιγράφουν στο έπακρο τα δεινά, τους θριάμβους, την επιμονή, τις αποτυχίες, τη συμπόνια και το μίσος των ανθρώπων ανά τον κόσμο.
1. Πεινασμένο αγόρι και ιεραπόστολος

2 . Μέσα σε ένα θάλαμο αερίων του Άουσβιτς

3. Χειρουργός καρδιάς μετά από (επιτυχημένη) μεταμόσχευση καρδιάς που διήρκεσε 23 ώρες. Η βοηθός του εξαντλημένη κοιμάται στη γωνία.

4. Πατέρας και γιος ( 1949 vs 2009 )

5. Diego Frazão Torquato, 12 χρονών Βραζιλιάνος παίζει βιολί στην κηδεία του δασκάλου του . Ο δάσκαλος του τον είχε βοήθησε να ξεφύγει από τη φτώχεια και τη βία μέσω της μουσικής.

6. Ένας Ρώσος στρατιώτης παίζει ένα εγκαταλελειμμένο πιάνο στην Τσετσενία το 1994

7. Ο νεαρός άνδρας μόλις ανακάλυψε ότι ο αδελφός του σκοτώθηκε

8. Χριστιανοί προστατεύουν μουσουλμάνους κατά τη διάρκεια προσευχής, το 2011 στο Κάιρο της Αιγύπτου

9. Ένας πυροσβέστης δίνει νερό σε ένα κοάλα κατά τις καταστροφικές πυρκαγιές στη Βικτώρια της Αυστραλίας, το 2009

10. Η Terri Gurrola συναντά την κόρη της μετά από απουσία της επί 7 μήνες στο Ιράκ

11. Ινδοί άστεγοι άνδρες περιμένουν να πάρουν τρόφιμα που τους διανέμονται δωρεάν έξω από ένα τζαμί στο Νέο Δελχί , ​​Ινδία

12 . Η κηδεία του Zanjeer του σκύλου που έσωσε χιλιάδες ζωές κατά τη διάρκεια των εκρήξεων στη Βομβάη τον Μάρτιο του 1993. Ο Zanjeer κατάφερε να εντοπίσει πάνω από 3.329 κιλά εκρηκτικής ύλης RDX , 600 πυροκροτητές , 249 χειροβομβίδες και 6406 πυρομαχικά. Κηδεύτηκε με τιμές το 2000.

13. Ο άνθρωπος που έπεσε από το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου στις 11/9 . «The Falling Man»

14. Γιος προσπαθεί να σηκώσει τον αλκοολικό πατέρα του

15. Αγκαλιασμένο ζευγάρι στα συντρίμμια ενός εργοστασίου που κατέρρευσε

16. Ηλιοβασίλεμα στον Άρη

17. Πεντάχρονο αγόρι τσιγγάνων, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 2006, στη τσιγγάνικη κοινότητα του Αγίου Ιακώβου, στη Νότια Γαλλία. Είναι αρκετά κοινό στο St Jacques, τα μικρά αγόρια να καπνίζουν

18. Ο 29χρονος Hhaing Το Yu ρατά με απόγνωση το πρόσωπο του κοντά στην πρωτεύουσα της Μιανμάρ. Πίσω του ότι απέμεινε από το σπίτι του μετά το πέρασμα του κυκλώνα Ναργκίς, τον Μάιο του 2008. Ο κυκλώνας άφησε εκατομμύρια ανθρώπους άστεγους και έγινε αιτία να χαθούν πάνω από 100.000 ζωές

19. Ένα σκυλί με το όνομα » Leao » κάθεται για δεύτερη συνεχόμενη ημέρα στον τάφο του ιδιοκτήτη του, ο οποίος πέθανε στις καταστροφικές κατολισθήσεις κοντά στο Ρίο ντε Τζανέιρο το 2011.

20 . » Περίμενε και εμένα Μπαμπά » από τον Claude P. Dettloff, New Westminster, Καναδάς, 1 Οκτωβρίου 1940

21. Ένα Ρώσος βετεράνος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου βρήκε επιτέλους το τανκ μέσα στο οποίο έζησε τις περισσότερες μέρες του πολέμου να στέκεται σε μια μικρή ρωσική πόλη ως μνημείο

22. Η δύναμη των λουλουδιών

23. Μια γυναίκα κάθεται ανάμεσα στα συντρίμμια που προκάλεσαν ο σεισμός και το τσουνάμι στο Natori, της Βόρειας Ιαπωνίας, τον Μάρτιο του 2011

  25 . Ο Greg Cook βρίσκει την σκυλίτσα του Coco του μέσα στα ερείπια του σπιτιού του στην Αλαμπάμα και την πνίγει στις αγκαλιές. Το σπίτι του καταστράφηκε από ανεμοστρόβιλο το Μάρτιο του 2012

  27. Ρώσοι στρατιώτες προετοιμάζονται για την μάχη του Κουρσκ , Ιούλιος του 1943

28. Κατά τη διάρκεια μαζικών πλημμυρών στη πόλη Cuttack, της Ινδίας, το 2011, ένας ηρωικός χωρικός έσωσε πολλές αδέσποτες γάτες από το θάνατο χρησιμοποιώντας ένα καλάθι στο κεφάλι του

29. Ένας Αφγανός προσφέρει τσάι σε στρατιώτες

30. Γονείς, πιθανόν σήμερα άνω των 70 ετών, εξακολουθούν να ψάχνουν μέχρι σήμερα τα αγνοούμενα παιδιά τους.

Πηγή: www.iefimerida.gr