Ὅταν
διαφθαροῦν οἱ ἄρχοντες, οἱ σύμβουλοι, οἱ δικαστές, οἱ Ἱερεῖς, τίποτε
πλέον δέν ὑπάρχει, πού θά μπορέσει νά ἐμποδίσει τόν λαόν νά καταστραφεῖ.
Τά πουλιά ἔχουν φτερά, γιά νά ἀποφεύγουν τίς παγίδες καί οἱ ἄνθρωποι τό λογικό, γιά νά ἀποφεύγουν τά ἁμαρτήματα.
Νά
σεβόμαστε ὁ ἕνας τόν ἄλλον, γιά νά μάθουμε νά σεβόμαστε καί τόν Θεό.
ἐκεῖνος πού εἶναι θρασύς στούς ἀνθρώπους, εἶναι θρασύς καί στόν Θεό.