Περί τῆς πτώσεως τοῦ Ἀδάμ (πῶς θά δοῦμε τόν Θεό στήν Δευτέρα Παρουσία)!

Πρωτοπρ. Ἰωάννης Ρωμανίδης

ἀπό τό βιβλίο "Πατερική Θεολογία"

 

Οἱ Πατέρες λένε ὅτι κατά τήν πτώση τοῦ ἀνθρώπου ἐσκοτίσθηκε ὁ νοῦς τοῦ ἀνθρώπου. Ἐσκοτίσθη ὁ νοῦς τοῦ Ἀδάμ. Δέν ἀσχολοῦνται οἱ Πατέρες μέ τόν Ἀδάμ ὡς Ἀδάμ, ἀλλά μέ τόν νοῦν τοῦ Ἀδάμ, ὁ ὁποῖος Ἀδάμ ἀρρώστησε, ἐπειδή ἐσκοτίσθηκε ὁ νοῦς του. Οἱ Πατέρες μιλᾶνε γιά ἀσύνετον νοῦν. Παντοῦ στήν Πατερική γραμματεία τό θέμα τῆς πτώσεως εἶναι ὁ σκοτασμός τοῦ νοός τοῦ ἀνθρώπου.

Ὁ Παπα – Δημήτρης Γκαγκαστάθης [29.1. 1975]

hristospanagia5

Ο Παπα – Δημήτρης Γκαγκαστάθης [29.1. 1975]

 

του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου δασκάλου – συγγραφέα

 

Ο παπά – Δημήτρης γεννήθηκε το 1902 στον Πλάτανο Τρικάλων, χωριό που για 42 ολόκληρα χρόνια, (1931-1973) υπηρέτησε ως εφημέριος «ελλαμπόμενος από τας ακτίνας του Αγίου Πνεύματος». Και εκεί στις 29 Ιανουαρίου, 1975, «εξήχθη εις αναψυχήν, συναντήσας το Φως της ζωής». Η φτώχεια δεν του επέτρεψε να πάρει μόρφωση και μικρός έγινε τσοπανόπουλο. Βόσκοντας, όμως, τα πρόβατα, άρχισε να έχει τις πρώτες πνευματικές εμπειρίες. Γράφει ο ίδιος: “Για να ενδυναμώσω την πίστη μου διάβαζα στην καλύβα μου βίους Αγίων. Απέφευγα τις συναναστροφές του κόσμου.

Επί τούτου επήγαινα στις πιο βαθιές χαράδρες και προσευχόμουν. Πολλά βράδυα έρχονταν δαίμονες (…) για να με εξοντώσουν αλλά οι Αρχάγγελοι δεν τους επέτρεπαν και έφευγαν άπρακτοι”. Σε ηλικία 19 ετών κατατάχθηκε στην Χωροφυλακή. Πριν φύγει από το χωριό πέρασε από τους προστάτες του Αρχαγγέλους. “Τους προσκύνησα και τους παρακάλεσα: Με καλεί η πατρίδα να πηγαίνω. Σας θέλω να με ενισχύσετε, να με βοηθήσετε και να έλθω πάλιν σώος και αβλαβής, όπως φεύγω τώρα”. Πολέμησε στην Μικρά Ασία. Στην μεγάλη καταστροφή της Σμύρνης, οι προστάτες του Αρχάγγελοι τον έσωσαν θαυματουργικώς πολλές φορές. Γράφει ο παπα-Δημήτρης:

Πῶς θά γίνουν τά σώματά μας μετά τήν Δευτέρα Παρουσία.4ο μέρος

hristospanagia5

 

ΠΩΣ  ΘΑ  ΓΙΝΟΥΝ  ΤΑ  ΣΩΜΑΤΑ  ΜΑΣΜΕΤΑ  ΤΗΝ   ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ;

(Μέρος4^ον)

 Η αιτία του θανάτου δεν είναι στην φύση μας ,αλλά στην προαίρεσή μας. Ο Διάβολος δεν είναι  κακός στην ουσία του, αλλά στην προαίρεσή του, γιατί την ουσία του την δημιούργησε ο Θεός.

Ο Θάνατος είναι μη ον, δεν υπάρχει δεν έχει ουσία, είναι η απουσία της ζωής, όπως η σκιά είναι απουσία του φωτός.

 Άρα διαλέγουμε :

ή Θεό=ζωή-Φώς

ή

μη θεό = θάνατος, σκιά σκοτάδι.

 Άρα ,όταν κι’άκόμη αρνείσαι τον Θεό, πάλι δίπλα  σου θα τον έχεις,  ως απουσία Του  όμως .

  Όπως ο ήλιος έχει δύο ιδιότητες, και φωτίζει και καίει.

Ή προσλαμβάνεις λοιπόν  τον Θεόν ως Φως ή  ως φωτιά που σε καίει .

Αλλά  θα ρωτούσε  ίσως κάποιος :

-Μα τέλος πάντων(!) δεν υπάρχει ένας χώρος στον οποίο  ο Θεός ούτε να υπάρχει ούτε να μην υπάρχει; Γιατί να έχω πάντα Το Θεόν μπροστά μου είτε ως παρουσία είτε ως απουσία;

Ἡ μετάνοια μας καθαρίζει ἀπό τίς ἁμαρτίες καί μᾶς συνδέει μέ τόν Θεό.

hristospanagia5

 

«Λουσθήτε και καθαρισθήτε, διώξτε την πονηρία από τις ψυχές σας ∙ μάθετε να κάνετε το καλό» ( Ησ. 1, 16-17 ). Και ποίο είναι το καλό που προστάζεις; «Βοηθείστε τον ορφανό και δώστε στην χήρα το δίκιο της». Δεν δίνει βαρειές εντολές ,αλλά διατάζει όσα και η ανθρώπινη φύσις υποδεικνύει , ότι δηλαδή η γυναίκα χρειάζεται ευσπλαχνία. «Και ελάτε να κουβεντιάσουμε , λέγει ο Κύριος» ( Ησ. 1,18 ) . Κάνετε κάτι μικρό κι εγώ θα προσθέσω το υπόλοιπο∙ δώστε μου το λίγο κι εγώ θα σας χαρίσω το όλο. «Ελάτε»