Στόν γάμο χρειάζεται κοινός πνευματικός
Γέροντας Παΐσιος Ἁγιορείτης
Στή μέση τῆς οἰκογένειας
πρέπει νά εἶναι ὁ Χριστός.
Τά προβλήματα τά λύνει ὁ πνευματικός.
Τό ζευγάρι πρέπει νά ἔχει κοινό πνευματικό.
Ζούσε
στους πρώτους αιώνες ένας μοναχός, ό οποίος όσες φορές τον ρωτούσε ό
Ηγούμενος του «Πώς πηγαίνει; στην υγεία σου, αδελφέ;». Αυτός πάντοτε
παραπονιόταν ότι ήταν κατάκοπος από την πολλή εργασία. Ακούγοντας καθημερινώς ό Ηγούμενος το ίδιο παράπονο ερώτησε κάποια ημέρα τον Μοναχό: «Τι είδους εργασία κάμνεις και κοπιάζεις τόσον πολύ, αδελφέ;» Και ό Μοναχός απάντησε: Άγιε Ηγούμενε έχω τόσες εργασίες κάθε ημέρα και νύκτα, ώστε οί δυνάμεις μου δεν θα έφθαναν γι' αυτές, εάν ό Θεός δεν με βοηθούσε: Πρώτον, έχω δύο γεράκια, τα οποία προσπαθώ να κρατώ δέσμια και να τα εξημερώνω. Δεύτερον, έχω δύο λαγούς, τους οποίους φυλάγω για να μη φύγουν. Τρίτον, έχω δύο βόδια, τα οποία επιβλέπω για να εργάζονται. Τέταρτον, έχω ένα λύκο τον οποίον προσέχω δια να μη βλάψει κανένα. Πέμπτον, έχω ένα λιοντάρι, το οποίο προσπαθώ να κατανικήσω, και Έκτον, έχω ένα ασθενή, τον οποίον πρέπει πάντοτε να τον περιποιούμαι. Ό Ηγούμενος αφού άκουσε αυτά γέλασε λίγο και είπε στον Μοναχό: Αυτά. παιδί μου, δεν γίνονται, διότι είναι αδύνατον να εκτελεί κανείς τόσες εργασίες. Και όμως, σεβαστέ μου πάτερ, απάντησε ό Μοναχός, σου είπα την αλήθεια. Και ό Ηγούμενος, ό οποίος νόμιζε μέχρι ένα βαθμό επιπόλαια και χωρίς περιεχόμενο τα λόγια του Μοναχού, είπε: Εξήγησέ μου, παιδί μου, την παραβολή. Και ό Μοναχός απάντησε: |