Μην εκπλήσσεστε για όσα συμβαίνουν! Ο όρκος των Μασόνων προς τον Σατανά το γράφει ξεκάθαρα!

(ἐμπλουτισμένο καί μέ στοιχεῖα

 ἀπό τό Ἱστολόγιο ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ).

Από τον συντάκτη της “λίστας των 450 ονομάτων των Ελλήνων Μασόνων”, 

κυκλοφόρησε και ο Όρκος Ναιτών Ιπποτών των Μασονικών Ταγμάτων

προς τον Σατανά. 

(Διαβάστε χαρακτηριστικό ἀπόσπασμά του):

"Όταν ο Μασόνος καταλάβει ότι το μυστικό της επιτυχίας είναι η σωστή χρησιμοποίηση της ζωτικής ενέργειας, τότε έχει κατανοήσει το μυστικό της τέχνης του".
“Οι μεγάλες δυνάμεις του Εωσφόρου είναι στα χέρια του και προτού προχωρήσει μπροστά πρέπει ν’ αποδείξει ότι ξέρει να χρησιμοποιεί καλά αυτή την ενέργεια” (Locked Keys of Freemasonry, Manly P. Hall, Page 48)

ΗΡΩΕΣ του 1821 ΕΙΠΑΝ:

«Είναι θέλημα Θεού. Είναι κοντά μας και βοηθάει, γιατί πολεμάμε για την πίστι μας, για την πατρίδα μας, για τους γέρους γονιούς, για τα αδύνατα παιδιά μας, για την ζωή μας, την λευτεριά μας… Και όταν ο δίκαιος Θεός μας βοηθάει ποιος εχθρός ημπορεί να μας κάνει καλά…;».
(Θεόδωρος Κολοκοτρώνης)….. 





 
«Μάχου υπέρ πίστεως και Πατρίδος…Είναι καιρός να αποτινάξωμεν τον αφόρητον ζυγόν, να ελευθερώσωμεν την Πατρίδα, να κρημνίσωμεν από τα νέφη την ημισέληνον, δια να υψώσωμεν το σημείον, δι’ ου πάντοτε νικώμεν, λέγω τον Σταυρόν…».
(Αλέξανδρος Υψηλάντης) 


 
«…Έλληνες ποτέ μην ξεχνάτε το χρέος σε Θεό και σε Πατρίδα! Σ’ αυτά τα δύο σας εξορκίζω ή να νικήσουμε ή να πεθάνουμε κάτω από την Σημαία του Χριστού»
(Γρηγόριος – Δικαίος Παπαφλέσσας) 

Νουθεσίες καί προφητεῖες Τρίτος πόλεμος θά γίνει!...

Ὁσίας Σοφίας τῆς Ἀσκήτριας τῆς Κλεισούρας (1886-1974)

*           Να είστουνε καλά. Χαράν να έσετε! -Να μετανοάτε, παιδία μου... Να ευτάτε προσευχήν... Νύχταν και ημέραν... οπού πορπατείτε, οπού ευρίουστουν, οπού στέκουστουν, πάντα να λέτε «Χριστέ μ’, να ελεήσ’ με! Με γλυκόν γλώσσαν να μιλάτε με τον Θεόν, να φτάτε προσευχήν».

*           Μου είπε η Παναγία πώς εκείνα πού είναι στα Ιερά Βιβλία των εκλεκτών του Υιού μου έρχονται όλα με τη σειρά να γίνουν. Τρίτος πόλεμος θα γίνη... Θα καταστραφούν τα τρία τέταρτα της ανθρωπότητας... Θα σωθή μόνο το ένα τέταρτο...

Συμβούλευε: Να έχουμε Αγάπη, ταπείνωση και υπομονή στους πειρασμούς.

-Υπερηφάνεια άσκεμον πράγμα... ρούζ την ψην σην κόλασιν....

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Ἐγκράτεια σέ τροφή καί τρυφή.

Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος

Καί το τρυφῆς ἀπέχεσθαι 

νηστείας εἶδος ἐστί.

(Καί τό νά εἶναι κάποιος

μακριά ἀπό τήν τρυφή, 

εἶναι ἕνα εἶδος νηστείας).

 

ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ 

Ομιλία στον ναό αγ. Δημητρίου: O όσιος Πορφύριος. Ένας άγιος - μία πρόταση ζωής

"Στὴν πατρίδα αὐτὴν στὴν ὁποία χύθηκαν ποταμοὶ αἵματος Ἁγίων καὶ Ἡρώων, δὲν μπορεῖ νὰ ξαναέρθει τὸ Ἰσλὰμ μὲ ἐπίσημες ὑπογραφὲς καθηγητῶν"

Δημήτριος Νατσιός, δάσκαλος

 [καί ΒΙΝΤΕΟ]

 

Ὁ Δάσκαλος καὶ Θεολόγος κ. Δημήτριος Νατσιὸς μιλᾶ ἀποκλειστικὰ στὸ Ρωμαίικο Ὁδοιπορικὸ γιὰ τὴν ἐπερχόμενη ἵδρυση Τμήματος Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν στὴν Θεολογικὴ Σχολὴ
Θεσσαλονίκης ἐνῶ ἐπισημαίνει τὸν γενικότερο σχεδιασμὸ ἰσλαμοποίησης τῆς Ἑλλάδος μὲ τὴν ἀνέγερση τεμένους στὴν Ἀθήνα καὶ τὴν συνεχῆ προβολὴ τουρκικῶν τηλεοπτικῶν σειρῶν.

Γιά λύπη καί παραμυθία σέ θάνατο νέων παιδιῶν. α) Γενική ἀντιμετώπιση ἀπό ὅλους.

Μέγας Ἀντώνιος

 

α) Γενική ἀντιμετώπιση ἀπό ὅλους.

 

Ἡ εἴδηση ὅτι πέθανε ἕνας νέος ἄνθρωπος εἶναι μία "ἀπευκτή ἀγγελία"· τό γεγονός αὐτό εἶναι ἀφόρητο πάθος που πληγώνει τήν ἀκοή. Οἱ συγγενεῖς, φίλοι καί γνωστοί πολλά δάκρυα χύνουν· γιατί ποιός ἔχει τόση πέτρινη καρδιά πού νά μή κλάψει; ἤ ποιός εἶναι ἐντελῶς ἔξω ἀπό τήν ἀνθρώπινη φύση, ὥστε μέ ἀπάθεια νά δεχθεῖ τό συμβάν καί μέ μετριοπάθεια νά τό ἀντιμετωπίσει; μάλιστα δέ ὅταν τυχαίνει νά εἶναι οἱ γονεῖς εὐλαβεῖς, τότε τό παιδί γίνεται καλός καρπός, "βλάστημα", διαδοχή εὐσεβῶν γονέων, οἴκου λαμπροῦ· στήριγμα τοῦ γένους, ἡ ἐλπίδα τῆς πατρίδος πού ἀνατράφηκε μέ μύριες εὐχές. Αὐτό, ὅταν ἦταν στο ἄνθος τῆς ἡλικίας του ἁρπάχτηκε ἀπό τά πατρικά χέρια.

Ὅλα τά παραπάνω δέν εἶναι δυνατόν παρά νά μαλακώσουν καί νά ὁδηγήσουν καί τήν πιό σκληρή φύση σέ συμπάθεια. Πολλές φορές φαίνονται νά εἶναι, λίγα τά λυπηρά τῆς ζωῆς· τά γεγονότα ἀκολουθοῦν ὁμαλά τήν πορεία τους· ἀλλά ξαφνικά γίνεται βασκανία τοῦ σπιτιοῦ ἀπό τόν δαίμονα καί ἐξαφανίζεται ἡ ἀφθονία καί ἡ χαρά τῶν ψυχῶν· καταντάει ἡ οἰκογένεια νά γίνεται διήγημα σκυθρωπό. Ἐάν κανείς θελήσει νά κλάψει γιά τά συμβάντα δέ φτάνει ὅλη ἡ ζωή του. Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι κλαίνοντες μαζί μας δέ μποροῦν νά ἀπαλείψουν τόν πόνο γιά τό πάθημα αὐτό· ἀλλά καί τά νερά τῶν ποταμῶν ἄν γίνουν δάκρυα, δέν ἀρκοῦν νά ὀλοκληρώσουν τό κλάμα.

Ὅποιος διαστρέφει μέ τήν αἵρεση τούς λόγους τοῦ Κυρίου, θά νιώσει: α) τήν ντροπή Του β) καί φόβο στήν Μέλλουσα Κρίση!

Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Λέγει ο Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς:

«Ος γαρ εάν επαισχυνθή με και τους εμούς λόγους εν τῃ γενεᾲ ταύτη τῃ μοιχαλίδι και αμαρτωλῲ, και ο υιός του ανθρώπου επαισχυνθήσεται αυτόν όταν έλθη εν τῃ δόξῃ του πατρός αυτού μετά των αγγέλων των αγίων» (Μάρκ. η' 38)

Γιατί είπε ο Χριστός εμέ και τους εμούς λόγους; 

Όποιος ντρέπεται Εμένα, σημαίνει όποιος αμφιβάλλει για τη θεότητά Μου, για τη θεία Μου ενσάρκωση από την αγία Παρθένο, για τα σταυρικά Μου πάθη και την Ανάστασή Μου, για την πτωχεία Μου σ’ αυτόν τον κόσμο και για την αγάπη μου προς τους αμαρτωλούς.

Το ανευλόγητο γάλα

Κάποτε ευρισκόμενος ο Όσιος Παρθένιος στον Κρουσώνα, ένας βοσκός του ζήτησε να ευλογήσει το κοπάδι των αιγοπροβάτων του.

Ο Γέροντας ανταποκρίθηκε και πήγε στη μάνδρα, όπου και είχε συγκεντρώσει τα ζώα με το θαυματουργό σταυρό ευλογίας που έφερε πάντοτε μαζί του, ευλόγησε το κοπάδι, λέγοντας διάφορες προσευχές. 

Ο βοσκός, γνωρίζοντας ότι ο Γέροντας δεν έτρωγε κρέας για να τον φίλευε στο σπίτι του, σφάζοντας κάποιο από τα ζώα του, του είπε να αρμέξει κάποιο πρόβατο ή κατσίκα και να του προσφέρει λίγο γάλα. Ο Όσιος δέχθηκε και του είπε:

Ναι, ευχαρίστως θα πιω λίγο γάλα από την κατσίκα, που θα σου υποδείξω εγώ. Και του έδειξε από ποιά ήθελε γάλα. Ο βοσκός πήγε να πιάσει το ζώο, αλλά δεν μπορούσε. Το κυνηγούσε για πολλή ώρα αν και ήταν ήμερο, διότι καθημερινά το άρμεγε, αλλά τώρα δεν μπορούσε να το πιάσει. Στο τέλος αποκαμωμένος λέει στο Γέροντα:

Μουσουλμάνοι: ἡ δημογραφική ὡρολογιακή βόμβα τῆς Εὐρώπης καί τά «πιόνια» τῆς Νέας ΤάξηςΠραγμάτων!

Μουσουλμάνοι μετανάστες, νόμιμοι καί λαθραῖοι, κατ’ ἐξοχήν χρησιμοποιοῦνται τίς τελευταῖες δεκαετίες ἀπό τή Νέα Τάξη Πραγμάτων, ὡς ἕνα ἀπό τά μέσα της γιά ἀλλοίωση τῆς ἐθνικῆς ταυτότητας τῶν λαῶν! Ἡ ἐθνική ἀλλοίωση τῶν κρατῶν, ἀποτελεῖ προϋπόθεση γιά τή Νέα Τάξη,  προκειμένου νά προχωρήσει στήν ἐγκαθίδρυση τῆς Πᾳγκόσμιας Κυβέρνησης τοῦ Ἀντιχρίστου!

Τήν ἔχει «βαφτίσει» κιόλας μέ ὠραῖο ὄνομα, γιά νά μήν μᾶς εἶναι δύσπεπτη. Πολυπολιτισμικότητα!

Τά ἔθνη ὅσο παραμένουν ἀμιγῆ, κρατοῦν τίς παραδόσεις τους καί ἀνθίστανται σέ κάθε εἴδους ἀλλαγές, πού μέ πόνο προξενοῦν ὅταν τά τραβοῦν θρασύτατα ἀπ’ τίς ρίζες τους καί ἐπιχειρώντας νά τά ἀποκόψουν ἀπ’ το παρελθόν τους. Ἀναγνωρίζουν τίς κακοήθεις ἀλλαγές ὡς ἀπειλή στήν τάξη τους καί ἀντιδροῦν!

Τό μεταναστευτικό τρύκ τῆς Νέας Ἐποχῆς, χρησιμοποιεῖται γιά νά σπάσει αὐτήν τήν ἁλυσίδα τῆς ἐθνικῆς συνοχῆς ἑνός λαοῦ μέ τίς μνῆμες του καί τίς συνήθειές του καί γιά νά σαμποτάρει ἐκ τῶν ἔσω, τίς ὅποιες ἀντιδράσεις του. Λειτουργεῖ σάν καταλύτης αὐτῶν, ὅπως ὁ καταλύτης πού ρίχνεται μέσα σέ μία χημιμή ἕνωση κι ἔχει διαλυτική ἰδιότητα!

ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΑΚΟΗ ΟΤΑΝ Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΟΡΘΟΔΟΞΕΙ;

Τί μάς διδάσκει το εκκλησιαστικό παρελθόν σχετικώς με την υπακοή στον Πνευματικό μας Πατέρα, όταν πρόκειται περί θέματος Πίστεως, δογματικό ή σχετικό με τους ιερούς Κανόνες; Οφείλουμε αδιάκριτη υπακοή όταν ο Πνευματικός αντιτεθεί προς την Παράδοση της Εκκλησίας ή όχι; Παίρνουμε επάνω μας έναντι Θεού την ευθυνη της «ανυπακοής» ή μάς καλύπτει η υπακοή στον Χριστό βάσει της αλαθήτου Παραδόσεως της Εκκλησίας; Σε τούτα τα ερωτήματα θα προσπαθήσουμε να δώσουμε μερικές απαντήσεις.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Εισαγωγή

1. Ο Πνευματικός πρέπει να είναι ο καλύτερος δυνατός, από πάσης απόψεως

2. Ο Πνευματικός επειδή είναι «εις τύπον και τόπον Χριστού», δεν μπορεί να αποδέχεται αιρέσεις

3. Απαγορεύεται η αδιαφορία η η σιωπή περί των αιρέσεων εκ μέρους του Πνευματικού

4. Τι λέγει η Αγία Γραφή για την αξιέπαινη απείθεια

5. Ο Μοναχός πρέπει να φεύγει από την υπακοή σε αιρετικό Ηγούμενο, σύμφωνα με τους ιερούς Κανόνες

6. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος συνιστά ανυπακοή στους κακοδόξους εκκλησιαστικούς ηγέτες

7. Η «Κλίμαξ» διευκρινίζει ότι ο ταπεινός Μοναχός αντιλέγει στους Προεστώτες, εάν πρόκειται περί Πίστεως.

8. Το έμπρακτο υπόδειγμα του Αγίου Γρηγορίου του Δεκαπολίτου

9. Η διδασκαλία του Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου

10. Ο Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ υπέρ της προσεκτικής υπακοής

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

Εισαγωγή

Το θέμα της υπακοής στον Πνευματικό Πατέρα, όσον αφορά στα θέματα Πίστεως, θέμα ιδιαιτέρως λεπτό και άγνωστο, περιλαμβάνεται στο γενικότερο θέμα της υπακοής στον Επίσκοπο, διότι η σχέση Πνευματικού-Εξομολόγου και πιστού δεν νοείται χωριστά από τη σχέση του χριστιανού με τον Επίσκοπο της Εκκλησιαστικής Κοινότητος· ο Πνευματικός δεν καθοδηγεί ιδίω δικαίω τους πιστούς βάσει της Ιερωσύνης του, αλλά με ενταλτήριο γράμμα του οικείου Επισκόπου, καθώς ορίζουν οι ιεροί Κανόνες και πλέον φανερά ο 50ος (46) της εν Καθαγένη αγίας Τοπικής Συνόδου1. Έτσι, εν πολλοίς ισχύει και περί του Πνευματικού Πατρός, ό,τι ήδη έχουμε ειπή σε αναφορά προς τον Επίσκοπο και την ανάμειξη των λαϊκών στα θέματα Πίστεως σε προηγούμενες ενότητες.

Ἕνα ποιήμα γιά τόν Γέροντα Παϊσιο. Ἀρχ. Ἀρσένιος Κατερέλος

Γι' αυτό κρίνω σκόπιμο, ευθύς αμέσως, να σας διαβάσω ένα ποιηματάκι, πού έχω γράψει τον Ιούλιο του 2008, και είναι ένα σύντομο αφιέρωμα, ένα προσωπικό αφιέρωμα στον Γέροντα Παΐσιο, το οποίο περιέχει μέσα δικά του λόγια, δικές του διδαχές, όπως μου τις είπε ο ίδιος ο Γέροντας.

Λοιπόν σας διαβάζω το ποίημα, πού έχει δικά του λόγια. Είναι βέβαια, προσωπική αφιέρωση:

Γέροντα, ορόσημο για με ήσουν στην ζωή μου, μικρό παιδί σέ γνώρισα και αγαλλίασε η ψυχή μου. Πόσα δεν μου δίδαξες και πόσα δεν μου είπες, πόσες φορές με μάλωσες και μόνο δίκιο είχες. Εμπρός στην άγια σου μορφή, στο ταπεινό καλύβι, ήλθα αμέτρητες φορές σαν το μικρό σπουργίτι. 

Με σπασμένα τα φτερά, με μάτια βουρκωμένα, με λογισμούς αμέτρητους ήλθα κοντά σέ σένα. Άγια λόγια μου έλεγες, διδαχές και πόσα άλλα, και με καινούργια τα φτερά γύριζα στην Καψάλα. Απογοήτευση, τυχόν, πίκρες κι απελπισία, όλα εσύ μου έπαιρνες και σκόρπιζες ευωδία.

Ὁ Ἰοῦδας "φιλοῦσε ὑπέροχα"... Οἱ 23 Θεολόγοι...πού ψήφισαν ὑπέρ τῆς ἰδρύσεως Τμήματος Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν στό Α.Π.Θ.!

 

 "Πᾶς οὒν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, 

ὁμολογήσω καγώ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ Πατρὸς μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς"

(Ματθ. 10:32)

Στά μαῦρα κατάστιχα τῆς ἱστορίας τῆς Ὀρθοδοξίας καί τῆς Ἑλλάδας, 

θά μείνουν οἱ ἀποφάσεις καί τά ὀνόματα 

τῶν ὑπέρμαχων τοῦ Μωάμεθ τοῦ Πορθητοῦ.

 

Οἱ ἀνοίξαντες "νέα κερκόπορτα ἁλώσεως":
 
Ψήφισαν κάτ’ ἀλφαβητικὴ σειρὰ ΝΑΙ (23):

Θαύματα τοῦ Ἁγίου Νικολάου μέ τό χαλί. Γέροντος Κλεόπα Ἡλιέ

   

 Θαύματα τοῦ Ἁγίου Νικολάου μέ τό χαλί.

  Ἐκλεκτές διηγήσεις καί προσευχές γιά μικρά παιδιά

Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Στήν Κωνσταντινούπολι ζοῦσε ἕνας γέροντας μέ τό ὄνομα Νικόλαος. Ἦταν μόνος μέ τήν γυναῖκα του, διότι δέν εἶχαν ἀποκτήσει παιδιά. Αὐτοί σέ ὅλη τήν ζωή τους, τήν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τοῦ ἁγίου Νικολάου, ἐπήγαιναν ἀπό τό πρωΐ στήν ἐκκλησία, ἔκαναν ἐλεημοσύνες, συμμετεῖχαν στίς ἀκολουθίες, ἔφτιαχναν κεριά, θυμίαμα, πρόσφορα. Ἔκαναν ὅ,τι ἠμποροῦσαν.
Καί τώρα πού ἦταν γεροντάκια καί πτωχοί συνέχιζαν τό ἴδιο τυπικό τους. Ἐρχόταν κάθε χρόνο ἡ γιορτή τοῦ ἁγίου Νικολάου κι αὐτοί δέν εἶχαν μέ τί νά κάνουν τήν γιορτή τους, ὅταν ἐγύριζαν ἀπό τήν ἐκκλησία στό σπίτι, δηλαδή δέν εἶχαν νά στρώσουν τραπέζι γιά τούς πτωχούς νά εὐχαριστήσουν καί ἐκεῖνοι τόν Θεό.
Ἔτσι ἔλεγε ἡ γιαγιά στόν παπποῦ: -Ἔε, Νικόλαε, τί νά κάνουμε τώρα ἐμεῖς πού εἴμεθα πτωχοί καί γεροντάκια; Ἰδού, ἔρχεται ἡ ἡμέρα τῆς γιορτῆς τοῦ ἁγίου Νικολάου καί δέν ἔχουμε τίποτε: οὔτε χρήματα, οὔτε τρόφιμα.
-Τί νά κάνουμε ἐμεῖς γιά νά γιορτάσουμε κι αὐτό τόν χρόνο τόν ἅγιο Νικόλαο; Μπορεῖ τόν ἑπόμενο χρόνο νά μήν εἴμαστε, διότι ἰδού πλησιάζουμε στόν θάνατο.
Καί ἠσθάνοντο καί οἱ δυό τους ἄσχημα, διότι δέν εἶχαν χρήματα.
Τότε ἡ γιαγιά ἄνοιξε ἕνα μπαοῦλο, ὅπου μέσα ὑπῆρχε ἕνα χαλί ἀπό τήν προῖκα της, τό ὁποῖον δέν τό ἐγνώριζε ὁ παπποῦς, διότι τό εἶχε κρύψει ἀπό τότε πού παντρεύθηκε. Ἦταν πάρα πολύ ὡραῖο. Τό κρατοῦσε ἐκεῖ μέ 2-3 ἄλλα ὑφάσματα γιά τόν ἐνταφιασμό της. -Ἀπό ποῦ τό βρῆκες, γυναῖκα, αὐτό τό χαλί;