Σημεῖα γιά τό τέλος τοῦ κόσμου. Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Σημεία για το τέλος του κόσμου

Πες μας ποιό είναι το σημάδι της ελεύσεώς Σου και των έσχατων; ρώτησαν οι μαθητές τον Χριστό. Και Εκείνος τούς απαριθμεί όχι ένα αλλά πολλά σημάδια. Τα σημάδια εκείνα θα φανερωθούν μέσα από αμαρτωλούς λογισμούς και αισθήματα απάνθρωπα, μέσα από ανθρώπους, από πράγματα, από γεγονότα, από στοιχεία και φαινόμενα φυσικά. Με ένα λόγο, ένας σωρός από ποικίλα σήματα θα φανερωθούν πριν από το τέλος του κόσμου και του χρόνου.

Όπως προ του Κατακλυσμού, όλοι οι λογισμοί των ανθρώπων ήταν στραμμένοι στο κακό, έτσι θα γίνει και στο τέλος του κόσμου, οι λογισμοί των περισσοτέρων ανθρώπων θα είναι αμαρτωλοί και πονηροί ενώ τα συναισθήματά τους θα παρουσιάζουν μία ψυχρή Αγάπη προς τον Θεό και τον πλησίον. Θα ψυχραθεί ή Αγάπη των πολλών και πολλοί ψευδοπροφήτες και ψευδομεσσίες θα εμφανιστούν.

Οι πιστοί θα μείνουν κοντά στον μόνο Μεσσία, τον μόνο αληθινό Ιησού Χριστό και δεν θα αποστατήσουν ακόμα και για την ίδια την επίγεια ζωή τους. Για τούτο θα είναι μισητοί από τούς άπιστους και ψευδολόγους, θα διωχθούν και θα μαρτυρήσουν. Μακάριος όμως εκείνος πού θα υπομείνει μέχρι τέλους.

Πρωτοπρ. Διονύσιος Τάτσης, Τὰ δόγματα καὶ αἱ παραδόσεις τῆς Ἐκκλησίας

Τὰ δόγματα καὶ αἱ παραδόσεις τῆς Ἐκκλησίας

 

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

ΠΟΛΛΕΣ φορὲς παρατηροῦμε στὴν Ἐκκλησία φαινόμενα ἀποκαρδιωτικά, τὰ ὁποῖα θὰ ἀποφεύγονταν ἐὰν οἱ πρωταγωνιστές τους (συνήθως μεγαλόσχημοι κληρικοί) σέβονταν τὶς παραδόσεις καὶ εἶχαν εὐαισθησία ἀπέναντι στὰ ἀπὸ αἰῶνες καθιερωμένα.

Δυστυχῶς, τὸ κοσμικὸ φρόνημα καὶ ἡ ἀδιάκοπη τάση ἐκσυγχρονισμοῦ εἶναι οἱ κύριες αἰτίες τῆς κακοδαιμονίας. Κληρικοὶ ποὺ δὲν ἔζησαν μέσα στὴν παράδοση, ἀλλὰ μετὰ τὴ χειροτονία τους ἀναγκάστηκαν νὰ τὴν ἀκολουθήσουν, τηρώντας τοὺς ἐξωτερικοὺς τύπους, νιώθουν ἄβολα καὶ ἐπιδιώκουν ἀλλαγές, μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι κάτι καλύτερο θὰ προκύψει στοὺς ἴδιους καὶ στὸ ποίμνιό τους. Περιφρονώντας τὸ ζωογόνο πνεῦμα τῆς παράδοσης, προτείνουν ἀλλαγές, ποὺ δὲν μποροῦν νὰ θεωρηθοῦν ὡς συνέχειά της καὶ ἐμπλουτισμός της, ἀφοῦ στὴν πραγματικότητα ἀνατρέπουν τὰ πάντα καὶ κατεδαφίζουν ἐκεῖνα, ποὺ χτίστηκαν ἀπὸ ἐνάρετους κληρικοὺς καὶ μοναχούς, οἱ ὁποῖοι εἶχαν τὸ νοῦ καὶ τὴν καρδιά τους στραμμένα στὴν αἰώνια βασιλεία καὶ ὄχι στὴν παροῦσα ζωή.