Ως
γνωστόν, οι δυο πιο καθοριστικοί παράγοντες που έγιναν αιτία να γίνει
το σχίσμα στην Εκκλησία και να χωριστεί έτσι σε Ανατολική και Δυτική,
υπήρξαν το«παπικό πρωτείο» δηλαδή
η αξίωση του Πάπα της Ρώμης να αναγνωρίζεται από όλους, ως ορατή κεφαλή
της Εκκλησίας και αντιπρόσωπος του Χριστού επί της Γης και έχων την
εξουσία επί των υπολοίπων Εκκλησιών και το «Filioque».
Αλλά τι σημαίνει «Filioque»; Η λέξη αυτή είναι λατινικής προέλευσης και είναι σύνθετη λέξη αποτελούμενη από το Filius = υιός και το que = και, και όλο μαζί σημαίνει «και εκ του υιού». Αφορά την εκπόρευση του Αγίου Πνεύματος. Όμως, ας γίνουμε πιο αναλυτικοί και συνεπώς πιο κατανοητοί.
Στο «Σύμβολο της Πίστεως» γνωστότερο και ως «Πιστεύω», ομολογούμε την πίστη μας «…και εις το Πνεύμα το Άγιον … το εκ του Πατρός εκπορευόμενον». Δίπλα στη φράση, λοιπόν, που λέει ότι το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται από τον Πατέρα, οι δυτικοί πρόσθεσαν και τη λέξη Filioque,
δηλαδή πως το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται όχι μόνο από τον Πατέρα, αλλά και
από τον Υιόν. Ας το δούμε, λοιπόν, πως διαμορφώνεται – σύμφωνα με τους
Δυτικούς – στο συγκεκριμένο σημείο το «Πιστεύω»: «…και εις το Πνεύμα το Άγιον … το εκ του Πατρός και εκ του Υιού εκπορευόμενον».
