Ο Μ.Μόρφου Νεόφυτος αποκαλύπτει μια συγκλονιστική προφητεία του Αγίου Παϊσίου

Απόσπασμα από την ομιλία που έδωσε ο Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος, μέσα από την οποία σκιαγράφησε την προσωπικότητα του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου, έτσι όπως τον γνώρισε ο ίδιος.

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ! Ο μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος μιλά για μία συγκλονιστική μεταθανάτια εμπειρια

Άγιος γέροντας Παΐσιος: Ο εγωισμός είναι το αναρχικό παιδί της υπερηφάνιας

Διδαχές γέροντος Παϊσίου

– Γέροντα, άλλο πάθος είναι η υπερηφάνεια και άλλο ο εγωισμός;

– Η υπερηφάνεια, ο εγωισμός, η κενοδοξία κ.λπ., εκτός από την έπαρση που είναι εωσφορικός βαθμός, είναι το ίδιο πάθος με μικρές διαφορές και διαβαθμίσεις.
Ο εγωισμός είναι το αναρχικό παιδί της υπερηφανείας δεν το βάζει κάτω, επιμένει. …

Όπως όμως τα δένδρα που δεν λυγίζουν, σπάζουν τελικά από τον αέρα, έτσι και ο άνθρωπος που έχει εγωισμό, επειδή δεν κάμπτεται, σπάζει τελικά τα μούτρα του. Μεγάλο κακό ο εγωισμός! Ενώ και ανάπαυση δεν έχει ο εγωιστής, πάλι επιμένει! Δεν βλέπεις, ο Άρειος; Όταν η μητέρα του του είπε: «καλά, τόσοι λένε ότι σφάλλεις δεν το καταλαβαίνεις;», «ναι, το ξέρω, της απάντησε, αλλά πώς να υποταχθώ σ’ αυτούς;». Ο εγωισμός του δεν τον άφηνε να παραδεχθή το λάθος του.

– Και δεν τον απασχολούσε, Γέροντα, που είχε παρασύρει τόσον κόσμο στην αίρεση;
– Όχι, δεν τον απασχολούσε. «Αν παραδεχθώ ότι σφάλλω, έλεγε, θα εξευτελισθώ και στους οπαδούς μου». Και όσο καταλάβαινε ότι κάνει λάθος, άλλο τόσο ζοριζόταν να τους πείση ότι είχε δίκαιο.

Πόση ώρα να Προσεύχομαι; (Υπέροχο δίδαγμα)

Ρώτησα κάποτε ένα νέο 16 ετών:
-Αγαπάς, παιδί μου, το Θεό;

-Τον αγαπώ πολύ, πάτερ μου, μου απάντησε αυθόρμητα.

–Προσεύχεσαι σ’ Αυτόν τακτικά;

-Όχι! μου είπε με ειλικρίνεια.

Ο νέος αυτός δεν μπορούσε να συλλάβει την αντίθεση που υπήρχε μεταξύ των δύο απαντήσεών του. Γιατί είναι αδύνατον να αγαπά κανείς πραγματικά το Θεό και να μην προσεύχεται.

Αν έχεις ένα φίλο εξαιρετικά αγαπητό, δεν προσπαθείς να βρεις τρόπους να επικοινωνείς συχνά μαζί του και να συζητάς διάφορα ζητήματα; Έτσι δεν είναι;

Παρακολούθησε, παιδί μου, αυτούς τους αριθμούς που θα σου πω. Είναι εξακριβωμένοι. Ένας άνθρωπος που πέθανε 70 ετών διέθεσε τα χρόνια της ζωής του ως εξής: 15 χρόνια εργάσθηκε, 20 κοιμήθηκε, 2 έτρωγε, 1 ντυνότανε, 9 μήνες πλυνότανε, 7 μήνες ξυριζότανε, 4 μήνες καθάριζε τη μύτη του, 2 μήνες τα δόντια του κλπ.

Παρατήρησες κάτι; Όλα όσα αναφέρονται πιο πάνω αφορούν εξωτερικές ασχολίες. Φροντίδες και μέριμνες για το σώμα.

Όταν όμως, παιδί μου, παρουσιασθείς ενώπιον του Θεού πολύ διαφορετικός θα είναι ο λογαριασμός τον οποίο θα υποχρεωθείς να κάνεις. Θα σε ρωτήσει τότε ο δίκαιος Κριτής:

O Αγγελος τού σπιτιού

Ο Αγγελος του σπιτιού προστατεύει τον ιερό αυτό χώρο που στεγάζει τις εικόνες του Θεού, αλλά και όσους ζουν μέσα σ’ αυτό, ακόμη και αν δεν έχουν λάβει το Άγιο βάπτισμα, όπως είναι τα αβάπτιστα παιδιά των χριστιανών, αλλά και όσους ζουν σύμφωνα με τους νόμους του Θεού, αλλά δεν γνώρισαν ακόμη την ορθή πίστη.

Δεν επιτρέπει στα πονηρά πνεύματα να μπουν μέσα και να πειράξουν την οικογενειακή θαλπωρή, αν οι ίδιοι οι κάτοικοι του χώρου δεν το επιτρέψουν με τη ζωή τους. Είναι διαταγμένος από τον Θεό, κάθε άγγελος που προστατεύει ένα σπίτι, αν δει στις ψυχές των ανθρώπων, απλότητα και ευγένεια, στοιχεία που δηλώνουν πως είναι παιδιά δικά Του, όχι απλά να προστατεύουν αυτόν τον οίκο από πονηρά πνεύματα, αλλά να απομακρύνουν και φθονερούς ανθρώπους σταλμένους από τον Εωσφόρο, που θα ήθελαν να μπουν και να κάνουν κακό. Μα πόση εξουσία δίνετε εσείς οι άνθρωποι στον σατανά να σας πειράξει μέσα στο ίδιο σας το σπίτι, όταν του χτίζετε τον θρόνο του και από κει τον αφήνεται να μολύνει σιγά-σιγά τις αισθήσεις σας και να καταστρέφει την ψυχή σας, δίχως να βλέπετε τις πληγές που σας επιφέρει!

Συγκλονιστικό μήνυμα σε βυζαντινή πόλη της Τουρκίας: «Θεέ μου προστάτεψέ με»

Δέος έχει προκαλέσει την Τουρκία μια εξόχως σημαδιακή ανακάλυψη στην βυζαντινή πόλη της Ιεράπολης, στην δυτική Μικρά Ασία, όπου έχει βρεθεί η εκκλησία και ο τάφος του αποστόλου Φίλιππα.

Πρόκειται για μια μαρμάρινη πλακά όπου αναγράφεται στην Ελληνική γλώσσα η σημαδιακή ευχή-προσευχή, «ΜΝΗΣΤΗΤΗ ΚΑΙ ΤΩ CΩ ΔΟΥΛΟ CΟΥ», που στα τουρκικά αποδόθηκε ως, «Tanrım beni koru», δηλαδή, «Θεέ μου προστάτεψέ με»!

Σύμφωνα με δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας Taraf, στην περιοχή του Pamukkale, στην επαρχία του Denizli, στις ανασκαφές που γίνονται υπό την αιγίδα της UNESCO στην βυζαντινή πόλη της Hierapolis, βρέθηκε η εκκλησία του αγίου αποστόλου Φίλιππα. Εντός της εκκλησίας αυτής οι Τούρκοι ανέσυραν μια περίτεχνη μαρμάρινη πλακέτα που ανέγραφε στην ελληνική γλώσσα την ευχή, «ΜΝΗΣΤΗΤΗ ΚΕ ΤΩ CΩ ΔΟΥΛΟ CΟΥ».

Η εκκλησία αυτή του αγίου Φίλιππου στην Hierapoli, όπως αναφέρουν οι Τούρκοι, βρέθηκε δίπλα από το μνήμα του αγίου Αποστόλου του Ιησού Χριστού που πιστεύεται ότι έζησε και δίδαξε τον χριστιανισμό στην περιοχή αυτή της Μικράς Ασίας, όπου και εκοιμήθη. Μετά την ανακάλυψη αυτής της εκκλησίας, άρχισαν οι έρευνες για κάποια ιερά αντικείμενα του ιστορικού αυτού ναού που πιστεύεται ότι ήταν θαμμένα εκεί.

Πολύ σύντομα οι έρευνες έφεραν στο φως της δημοσιότητας ένα χαρακτηριστικό χριστιανικό δημιούργημα της εποχής εκείνης στην ελληνική γλώσσα. Το θαυμαστό αυτό δημιούργημα που προκάλεσε το δέος όπως αναφέρεται στου Τούρκους και στους άλλους ερευνητές, ήταν αυτή η μαρμάρινη πλάκα με την πολυ σημαδιακή ελληνική επιγραφή.

Οι Προφητείες «ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ» Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος 4/4/2017 - ΡΙΚ news

4/4/2017 «Μια αποκαλυπτική & συγκλονιστική συνέντευξη» Ο Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος συνομιλεί με την Ελίτα Μιχαηλίδου στην εκπομπή "Μαζί" του ΡΙΚ με θέμα, «Σημεία των καιρών» (4.4.2017).

Αθηνάς Σιδέρη, «Το μεγαλείο της μετάνοιας στη ζωή του ανθρώπου».

ΟΜΙΛΙΑ

Κυρίας Αθηνάς Σιδέρη,

πνευματικού τέκνου του Αγίου Πορφυρίου, κοινωνικής λειτουργού

στην Ημερίδα που συνδιοργανώθηκε στις 13-3-2017 από τον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου – Πολιούχου Θεσσαλονίκης και πτυχιούχους της Θεολογικής Σχολής και άλλων Σχολών του Α.Π.Θ.υπό την αιγίδα του Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ.κ. Ανθίμου,με θέμα: «Το μεγαλείο της μετάνοιας στη ζωή του ανθρώπου».

                                                        

Σεβαστοί πατέρες, αδελφοί μου και αδελφές μου.

Είναι πολύ μεγάληχαρά που επικοινωνώ και πάλι μαζίσας, στο χώρο αυτό που τόσο ευλαβούμαι και ευλαβούμεθα όλοι.Είμαιβέβαια γι' αυτό. Στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημήτριου,τον άγιο Δημήτρη μας, το δυνατό μας άγιο, που μας παραστέκεται κάθε φορά που θα τον φωνάξουμε. Ευχαριστώ πάρα πολύτον Παναγιώτατο που με την ευχή του βρίσκομαι εδώ, ευχαριστώ καιτη συντονιστικήεπιτροπή και όσους εργάστηκαν για αυτή την υπέροχηημερίδα,που όντως αναφέρεται στη μετάνοια.

Ο Άγιος Πορφύριοςέδινεπολύ μεγάλησημασία στη μετάνοια. Πάρα πολύ μεγάλη σημασία στο μυστήριο της εξομολογήσεωςκαι απλά και όμορφα έλεγε ότι «ο χριστιανόςπρέπεινακαθαρίζει την ψυχή του και τα έσω του, όπως ακριβώς ο ιερέας καθαρίζει το δισκοπότηρο μετά την κατάλυση». Εκτιμούσε πάρα πολύ αυτό το μυστήριο, γιατί όπως κι ο ίδιος είχε διαγνώσει και πίστευε, το μυστήριο της μετανοίας και της εξομολογήσεως είναι η συνάντησις του Ανθρώπου με το Θεό. «Δεν υπάρχει ανώτερο πράγμα από αυτό που λέγεταιμετάνοια και εξομολόγηση», έλεγε. Αυτό το μυστήριο είναι η προσφορά της αγάπης του Θεού στον άνθρωπο. Με αυτό τον τέλειο τρόπο απαλλάσσεται ο άνθρωπος από το κακό. Πηγαίνουμε, εξομολογούμαστε, αισθανόμαστε τη συνδιαλλαγή μετά του Θεού και μετάέρχεται η χαράμέσα μας και φεύγει η ενοχή, δίνειδύναμη στη φωνή της συνειδήσεως, την καλλιεργεί, ούτως ώστε σε όποιο επόμενο παράπτωμα πέφτουμε να έχουμε τη φωνή της να μας ελέγχει.

Παναγία μου, βοήθησε καὶ τούτην τὴν φορὰ τοὺς Ἕλληνες διὰ νὰ ἐμψυχωθοῦν

«Γιὰ νὰ σωθεῖ ἡ Ἑλλάδα
στοὺς καιροὺς τοὺς ὕστατους
θέλει ἕνα Καιάδα
γκρεμοτσακίστε τους»

 (Ν. Γκάτσος)

.        «Ἔτσι γιὰ μᾶς τοὺς Ἕλληνες. Περάσανε ἀπὸ τὴν πλάτη μας ἄγριες ἀνεμοζάλες κάθε λογῆς, ἀγριάνθρωποι σκληροί, φονιάδες μὲ σπαθιὰ μὲ κοντάρια καὶ μὲ ἅρματα κάθε λογῆς, Πέρσες, Ἀλαμάνοι, Φράγκοι, Ἀραπάδες, Τοῦρκοι κι ἄλλοι. Μᾶς σφάζανε, μᾶς κομματιάζανε, μᾶς κρεμάζανε, μᾶς σουβλίζανε, μὰ δὲν πεθάναμε, γιατί μᾶς ἀτσάλωνε ὁ ἀγώνας, δίναμε φωτιὰ στὴ φωτιά…». (Φ. Κόντογλου, «Μυστικὰ Ἄνθη», σελ. 12, ἔκδ. «Ἀστὴρ»).        Πρέπει, ἐμεῖς οἱ Ρωμηοί, νὰ ξαναβροῦμε τὸν ἑαυτό μας, τὰ καίρια καὶ τὰ οὐσιώδη του βίου. Εἴμαστε «καταδικασμένοι» ὡς ἔθνος ἱστορικὸ νὰ στραφοῦμε πίσω «ὅλα τὰ ἔθνη, γιὰ νὰ προοδεύσουν, πρέπει νὰ βαδίσουν ἐμπρός, πλὴν τοῦ ἑλληνικοῦ ποὺ πρέπει νὰ στραφεῖ πίσω», γράφει ὁ σοφὸς ἀθηναιογράφος Δημ. Καμπούρογλου. Νὰ ἀνακαλύψουμε καὶ πάλι «τὸ ἄριστον ἐκεῖνο, Ἑλληνικὸς/ ἰδιότητα δὲν ἒχ’ ἡ ἀνθρωπότης τιμιωτέραν» (Καβάφης).