Γέρων Εφραίμ, Ι.Μ. Αγ. Αντωνίου Αριζόνα
Βάσταζε, παιδί μου, τον σταυρόν σου και γνώριζε ότι εις όσα πάσχομεν
είναι γνώστης ο Θεός και ως Πατήρ γνήσιος προσπαθεί με κάθε τρόπον να
μας μορφώση εντός μας, τον Ιησούν Χριστόν.
Ο Θεός παιδεύει και
πάλιν ιάται, ανεβάζει και κατεβάζει. Εις το θέλημα του Κυρίου τις
δύναται αντιστήναι; Εάν θέλει ο Θεός να πάσχωμεν, άρα έχει κάποιον
σωτήριον σκοπόν, τον οποίον ημείς οι γήϊνοι δεν δυνάμεθα προορατικώς να
τον προϊδωμεν, ενώ η υπομονή και η μακροθυμία και το ταπεινόν της
παραδοχής του πειρασμού, πάντοτε, ναι, πάντοτε, θα φέρη κατόπιν βεβαίαν
ωφέλειαν.
Βάσταζε, παιδί μου, τον σταυρόν σου και γνώριζε ότι εις όσα πάσχομεν
είναι γνώστης ο Θεός και ως Πατήρ γνήσιος προσπαθεί με κάθε τρόπον να
μας μορφώση εντός μας, τον Ιησούν Χριστόν. Θέλει να πάσχωμεν, διότι
οίδεν, τι έχει ετοιμάσει δια τα πάσχοντα παιδιά Του εις τους ουρανούς.
Εάν
όμως δεν στείλη εις αυτά θλίψεις, θα αδικηθούν, διότι θα υστερηθούν τα
ανεκλάλητα αγαθά του ουρανού. Όσον περισσότερον πάσχομεν, τόσον πιο
ωραίος στέφανος της δόξης πλέκεται!
Ο
Άγιος Σάββας ο Σέρβος έγραψε δύο επιστολές, μία για τον (κεκοιμημένο)
πατέρα του τον Συμεών και την άλλη για τον αδερφό του τον Στέφανο.
Φαίνεται
παράξενο να γράφει κάποιος επιστολή σε αποθανόν άτομο. Κι όμως, ο
Σάββας το έκανε. Επειδή το φυσικό και το υπερφυσικό δεν είναι αυστηρά
διαχωρισμένα στη συνείδηση του πιστού οραματιστή, όπως αυτό συμβαίνει σε
εκείνους με λίγη πίστη. Στην ιστορία της εκκλησίας αναφέρονται μερικά
τέτοια περιστατικά. Στο γράμμα προς τον Άγιο Συμεών ο Σάββας έλεγε:
«Ω,
εσύ άγιε, καθώς έχεις εντολή από τον Θεό και ικεσία από εμάς, παράβλεψε
τα αμαρτήματά μας και την ανυπακοή προς εσένα. Κάνε, λοιπόν, να
αναβλύσει ξανά το άγιο μύρο από το σώμα σου στον τάφο όπως και
προηγουμένως, για να χαρεί και να ανακουφισθεί ο λαός σου που τώρα
βρίσκεται σε θλίψη»…
Τα γράμματα στάλθηκαν μ’ έναν χιλιανδαρινό
αδελφό, τον σεβαστό ιερομόναχο Ιλαρίωνα. Όταν έφθασε μαζί με τους
Σέρβους αγγελιοφόρους στη Σερβία, ο Ιλαρίωνας παρέδωσε το ένα γράμμα
στον μεγάλο ζουπάνο και για το άλλο τους είπε ότι θα ανοιχθεί και θα
αναγνωσθεί στη Στουντένιτσα. Σ΄αυτό το Μοναστήρι ο Στέφανος συγκέντρωσε
πολλούς αυλικούς του, υπουργούς και στρατηγούς, συνοδευόμενος από πλήθος
λαού.
