Πέμπτη 29 Μαρτίου 2018

Ἡ μετάνοια



 



Φοβερό κακό καί ἐπικίνδυνη ἀρρώστια τῆς ψυχῆς εἶναι ἡ ἁμαρτία. Τήν ἀπονευρώνει μέ δολιότητα καί τήν παραδίνει παράλυτη στήν αἰώνια κόλαση. Εἶναι ὅμως κακό πού ἐξαρτᾶται ἀπό τή δική μας θέληση. Εἶναι καρπός τῆς δικῆς μας προαιρέσεως.

Φοβερό κακό εἶναι ἡ ἁμαρτία, ἀλλά ὄχι καί ἀθεράπευτο. Τό θεραπεύει εὔκολα ἡ μετάνοια. Ὅση ὥρα κρατάει κανείς στό χέρι του τή φωτιά, ὁπωσδήποτε καίγεται. Μόλις ὅμως τήν τινάξει, παύει νά καίγεται. Τό ἴδιο συμβαίνει καί μέ τήν ἁμαρτία• γιατί εἶναι κι αὐτή μία φωτιά πού κατακαίει τόν ἄνθρωπο. Γιά ὅσους μάλιστα δέν αἰσθάνονται αὐτό τό κάψιμο, λέει ἡ Γραφή: «μπορεῖ κανείς νά βάλει φωτιά μέσα στόν κόρφο του, δίχως τά ροῦχα του νά κάψει;» (Παροιμ. 6:27).

Ἡ ἁμαρτία δέν εἶναι κανένας ἐχθρός πού σέ πολεμάει ἀπ’ ἔξω, ἀλλά κακό πού φυτρώνει καί ἀναπτύσσεται μέσα σου. «Βλέπε μέ σωφροσύνη» (Παρ. 4:25), καί δέν θά νιώσεις αἰσχρή ἐπιθυμία. Νά θυμᾶσαι τή μέλλουσα κρίση, καί οὔτε πορνεία οὔτε μοιχεία οὔτε φόνος οὔτε ἄλλη παρανομία θά σέ κυριέψει ποτέ. Ὅταν ὅμως ξεχάσεις τόν Θεό, τότε θ' ἀρχίσεις νά σκέφτεσαι πονηρά καί νά ἐνεργεῖς παράνομα.

Στήν ἁμαρτία σέ σπρώχνει ὁ παγκάκιστος διάβολος. Σέ σπρώχνει, μά δέν μπορεῖ νά σέ ἀναγκάσει ν' ἁμαρτήσεις, ἄν ἐσύ ἀντιδράσεις. Δέν μπορεῖ νά σέ βλάψει, ἀκόμα κι ἄν χρόνια σέ σκανδαλίζει, ἄν ἐσύ ἔχεις τήν καρδιά σου κλειστή. Ἄν ὅμως χωρίς ἀντίδραση δεχθεῖς κάποια κακή ἐπιθυμία, πού σοῦ σπέρνει, θά σέ αἰχμαλωτίσει καί θά σέ ρίξει σέ βάραθρο ἁμαρτιῶν.

Ἴσως ὅμως νά πεῖς: Εἶμαι δυνατός στήν πίστη καί δέν θά μέ κυριέψει ἡ αἰσχρή ἐπιθυμία, ὅσο συχνά κι ἄν τή δεχθῶ. Ἀγνοεῖς, φαίνεται, ὅτι καί τήν πέτρα ἀκόμα τήν κομματιάζει πολλές φορές μία ρίζα πού εἶναι μέσα στή γῆ. Μή δέχεσαι λοιπόν τό σπόρο τῆς ἁμαρτίας, γιατί θά σοῦ διαλύσει τήν πίστη. Ξερίζωσε τό κακό πρίν ἀνθήσει, μήπως, δείχνοντας στήν ἀρχή ραθυμία, ἀργότερα τιμωρηθεῖς καί δοκιμάσεις τό τσεκούρι καί τή φωτιά. Φρόντισε νά γιατρευτεῖς ἔγκαιρα, ὅταν βρίσκεται στήν ἀρχή ἡ βλάβη τοῦ ματιοῦ, γιά νά μή γυρεύεις ἄσκοπα γιατρούς, ὅταν θά ἔχεις πιά τυφλωθεῖ.

Έχει ο Θεός


Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Σχοινάς, Θεολόγος

Όλο αυτό τον καιρό ακούμε διαρκώς για αλλαγές προς το χειρότερο σε όλους τους τομείς. Τα ήθη ολοένα και εκφυλίζονται, η κοινωνία μας αποσταθεροποιείται, τα οικονομικά τόσο του κράτους όσο και τα οικογενειακά μας μαραζώνουν , οι ηγέτες παντού σχεδόν ανύπαρκτοι, τα πρότυπα μένουν πλέον στα συναξάρια, τα ψυχολογικά μας, ολόιδια με τα οικονομικά (γιατί άλλωστε εξαρτήσαμε τα πάντα από το πόσα έχουμε). Έτσι λοιπόν η κατάσταση γύρω μας και μέσα μας διαγράφεται ολοένα και ζοφερότερη.

Από την άλλη μεριά η δική μας στάση ή αντίσταση απέναντι σε όλα αυτά παντελώς ανορθόδοξη. Εμείς οι Χριστιανοί Ορθόδοξοι Έλληνες στην πλειοψηφία μας χάνουμε το χαμόγελό μας, ξεχνάμε το «έχει ο Θεός» και αντί να πεισμώσουμε και να εργαστούμε συντόνως για να διαλύσουμε τα σκοτάδια που απλώνονται παντού, καθόμαστε μοιραίοι και άβουλοι συνάμα και γίναμε θεατές της ζωής μας , λες και ξαφνικά γίναμε όλοι κομμάτια ενός πεπρωμένου που δεν μπορούμε να αποφύγουμε.

Μα θα έλεγε κανείς «τι μπορούμε να κάνουμε».

Μπορούμε πρώτα να ζητήσουμε συγγνώμη από το Θεό για τα λάθη μας τα προσωπικά και συλλογικά που μας έφτασαν ως εδώ.

Μπορούμε να κλάψουμε για την αδιαφορία που μας διακατέχει για όλα τα ουσιώδη αυτής της ζωής.

"Γέροντα, τί ἑνώνει περισσότερο τὸν ἄνδρα μὲ τὴν γυναίκα;"


 Ὅσιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης Λόγοι: Μέρος δεύτερο - Οἰκογενειακὴ ζωὴ

Μὲ ρώτησε κάποιος:
«Γέροντα, τί ἑνώνει περισσότερο τὸν ἄνδρα μὲ τὴν γυναίκα;». «Ἡ εὐγνωμοσύνη», τοῦ λέω. Ὁ ἕνας ἀγαπάει τὸν ἄλλον γι' αὐτὸ ποὺ τοῦ χαρίζει. Ἡ γυναίκα δίνει στὸν ἄνδρα τὴν ἐμπιστοσύνη, τὴν ἀφοσίωση, τὴν ὑπακοή. Ὁ ἄνδρας δίνει στὴν γυναίκα τὴν σιγουριὰ ὅτι μπορεῖ νὰ τὴν προστατέψει. Ἡ γυναίκα εἶναι ἡ ἀρχόντισσα τοῦ σπιτιοῦ, ἀλλὰ καὶ ἡ μεγάλη ὑπηρέτρια, ὁ ἄνδρας εἶναι ὁ κυβερνήτης τοῦ σπιτιοῦ, ἀλλὰ καὶ ὁ χαμάλης.
Μεταξύ τους τὰ ἀνδρόγυνα πρέπει νὰ ἔχουν τὴν ἐξαγνισμένη ἀγάπη, γιὰ νὰ ἔχουν ἀλληλοπαρηγοριὰ καὶ νὰ μποροῦν νὰ κάνουν καὶ τὰ πνευματικά τους καθήκοντα. Γιὰ νὰ ζήσουν ἁρμονικά, χρειάζεται νὰ βάλουν ἐξαρχῆς ὡς θεμέλιό τῆς ζωῆς τους τὴν ἀγάπη, τὴν ἀκριβῆ ἀγάπη, ποὺ βρίσκεται μέσα στὴν πνευματικὴ ἀρχοντιά, στὴν θυσία, καὶ ὄχι τὴν ψεύτικη, τὴν κοσμική, τὴν σαρκική. Ἂν ὑπάρχει ἀγάπη, θυσία, πάντα ἔρχεται ὁ ἕνας στὴν θέση τοῦ ἄλλου, τὸν καταλαβαίνει, τὸν πονάει. Καὶ ὅταν παίρνει κανεὶς τὸν πλησίον του στὴν πονεμένη του καρδιά, παίρνει τότε μέσα του τὸν Χριστό, ὁ ὁποῖος τὸν γεμίζει καὶ πάλι μὲ τὴν ἀνέκφραστη ἀγαλλίασή Του.
Ὅταν ὑπάρχει ἀγάπη, καὶ μακριὰ νὰ βρεθεῖ ὃ ἕνας ἀπὸ τὸν ἄλλον, ἂν οἱ περιστάσεις τὸ ἀπαιτήσουν, κοντὰ θὰ βρίσκεται, γιατί τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ δὲν τὴν χωρίζουν ἀποστάσεις

Γέρων Ἐφραίμ Κατουνακιώτης. Θαυμαστό γεγονός

Προσευχή
Ο Γέροντας είχε βγει έξω τη διακαινήσιμο εβδομάδα· πάνε πολλά χρόνια. Είπε ο γερο-Ιωσήφ εις τη Γερόντισσα Ευπραξία και τις άλλες αδελφές: «Βρήκα ένα παπαδάκι καλό» (για μένα έλεγε). Συνεννοήθηκε η Γερόντισσα με τις άλλες, και μου πλέξανε ένα σκουφάκι.
Όταν ήρθε ο γερο-Ιωσήφ, πήγε στις αλυκές· δεν ανέβηκε επάνω εις το σπίτι. Κατεβήκαμε όλοι κάτω. Λέει ο Γέροντας: «Βρε παπά, πάρε αυτό το σκουφάκι». Μόλις το φόρεσα εγώ το σκουφάκι αυτό, άναψα από προσευχή και θείο έρωτα! «Τι σκουφί είναι αυτό , Γέροντα;» του λέω. «Να ήξερες», λέει ο Γέροντας, «τι προσευχές έκανε η Γερόντισσα Ευπραξία σ' αυτό το σκουφάκι!»
Η Γερόντισσα Ευπραξία έστειλε ένα κομποσχοινάκι. Νομίζω ήτανε πενηντάρι, «Γέροντα», λέω, «δώσε μου αυτό το κομποσχοινάκι». «Πάρ' το», μου λέει. Εις την εικόνα που μου είχε δώσει ο Γέροντας, (μία εικόνα και ένα πολυσταύρι), το κρέμασα αυτό το κομποσχοινάκι. Και όταν αυτό ευωδίαζε την ημέρα, ήξερα ότι το βράδυ θα έχω προσευχή. Όταν δεν ευωδίαζε το κομποσχοινάκι, δεν είχα προσευχή Χρόνια πολλά αυτό.
Η προσευχή, το κομποσχοίνι, η ελεημοσύνη νικά το έλεος του Θεού. Καμιά αμαρτία δεν είναι μεγαλύτερη από το έλεος του Θεού.

Παρασκευή 23 Μαρτίου 2018

Η οικογένεια σήμερα…


Μ.Μ.: Γέροντα, υπάρχει πολύς κόσμος – σύζυγοι, πατέρες, μητέρες- που διψούν να ακούσουν από σας τους Γεροντάδες του Αγίου Όρους συμβουλές που αφορούν στην οικογένεια.

Γέροντας Ιωακείμ: Έχω απέραντη αγάπη και σεβασμό στην οικογένεια. Μα κι εμείς οι καλόγεροι, δεν βγήκαμε από τις πέτρες. Έχουμε κι εμείς μάνα και πατέρα.

Στα χρόνια βέβαια τα δικά μου ήτο διαφορετική η οικογένεια , αλλοιώτικο το σπίτι. Δυστυχώς σήμερα η οικογένεια είναι μεγαλύτερος σταυρός από ότι ο Μοναχισμός. Κάποτε λέγαμε «βαριά η καλογερική». Τώρα μπορούμε να πούμε « ασήκωτος ο γάμος» .

Μεγάλος σταυρός, μεγάλη αγωνία να είναι κανείς σήμερα οικογενειάρχης. Στα χρόνια αυτά τα δύσκολα, τα μπερδεμένα, οπότε επικρατεί σύγχυση και σκοτάδι , είναι πολύ δύσκολη υπόθεσις η οικογένεια.

Θα τολμούσα να αποκαλέσω τους γονείς όχι απλώς μάρτυρες , αλλά μεγαλομάρτυρες. Αυτό που έχω να τους πω , είναι τα μάτια σας δεκατέσσερα! Άπειροι οι κίνδυνοι, άπειρες οι παγίδες. Φωτιά , καμίνι , φαρμάκι. Αλίμονο, γιατί θα δώσουν λόγο στον Θεόν για τα παιδιά τους. Δεν λέω να μην κάνουν παιδιά. Άπαγε της βλασφημίας.

Η τεκνογονία σώζει την γυναίκα. Αλλά είτε λίγα παιδιά κάνετε, είτε πολλά , τα μάτια σας δεκατέσσερα , να μην πάρουν τον κακό δρόμο , της καταστροφής. Όσοι γονείς δεν είναι μέσα στην Εκκλησία , καταστρέφουν τα παιδιά τους.

Απόφαση Ολομέλειας Συμβουλίου της Επικρατείας: Αντισυνταγματικά τα νέα Θρησκευτικά




Απόφαση Ολομέλειας ΣτΕ: Αντισυνταγματικά τα νέα Θρησκευτικά
Αντισυνταγματικές κρίθηκαν από το Συμβούλιο της Επικρατείας οι αλλαγές που έγιναν στο μάθημα των Θρησκευτικών στο Δημοτικό και το Γυμνάσιο, με αποφάσεις του πρώην υπουργού Παιδείας Νίκου Φίλη.

Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου κάνοντας δεκτές τις προσφυγές της Μητρόπολης Πειραιά και του Μητροπολίτη κ. Σεραφείμ Μεντζελόπουλου,
της Εστίας Πατερικών Μελετών και γονέων που διαμαρτύρονταν για τις αλλαγές στο χαρακτήρα και τον τρόπο διδασκαλίας των θρησκευτικών στις τάξεις Γ΄ έως ΣΤ΄ Δημοτικού και το Γυμνάσιο, έκρινε ότι «κλονίζουν τη θρησκευτική χριστιανική συνείδηση που πριν από την έναρξη του σχολικού βίου διαμορφώνουν οι μαθητές στο πλαίσιο του οικογενειακού τους περιβάλλοντος».

Οι σύμβουλοι Επικρατείας θεωρούν μάλιστα ότι η υπουργική απόφαση «είναι ικανή να παρέμβει στον ευαίσθητο ψυχικό κόσμο των μαθητών που δεν διαθέτουν την κριτική αντίληψη των ενηλίκων και να τους εκτρέψει από την Ορθόδοξη Χριστιανική συνείδηση».

Σύμφωνα με το ΣτΕ, η απόφαση του κ. Φίλη παραβιάζει το άρθρο 16 του Συντάγματος το οποίο ορίζει ότι η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του κράτους και μεταξύ των σκοπών της είναι η ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης, γιατί με το πρόγραμμα σπουδών που εισάγεται για το Δημοτικό και το Γυμνάσιο «φαλκιδεύεται ο επιβαλλόμενος από τη συνταγματική αυτή διάταξη σκοπός της ανάπτυξης, δηλαδή της Ορθόδοξης Χριστιανικής συνείδησης των μαθητών στα ανήκοντα στην επικρατούσα θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού. Επιπλέον, στερεί, όπως σημειώνεται, από τους μαθητές του Ορθόδοξου Χριστιανικού δόγματος το δικαίωμα να διδάσκονται αποκλειστικά τα δόγματα, τις ηθικές αξίες και τις παραδόσεις της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού, ενώ η νομοθεσία προβλέπει για μαθητές Ρωμαιοκαθολικούς, Εβραίους και Μουσουλμάνος να διδάσκονται αυτοτελώς το μάθημα αυτό.

Περί Θείας Κοινωνίας



Περί Θείας Κοινωνίας
Δ.Παναγόπουλου
H αγία Κοινωνία είναι Μυστήριο, καθ' ο υπό το είδος του άρτου και του οίνου μεταλαμβάνομε αυτού του Σώματος και Αίματος του Χριστού, εις άφεσιν αμαρτιών και ζωήν αιώνιον.

Το Μυστήριο τούτο της θείας Κοινωνίας παρεδόθη τοις Αγίοις Αποστόλοις και δι' αυτών πάση τοις Χριστιανοίς υπ' αυτού του Σωτήρος Χριστού, κατά την νύκτα της Μεγάλης Πέμπτης, καθ' ην παρεδίδετο. Την σύστασιν δε και έννοια τούτου διδάσκουν τα επόμενα χωρία της Καινής Διαθήκης.

Και πρώτος ο Ιερός Ματθαίος αφηγείται την σύστασιν και διδάσκει ημάς την έννοια αυτού λέγων; «Εσθιόντων δε αυτών, λαβών ο Ιησούς τον άρτον και ευλογήσας έκλασε και εδίδου τοις μαθηταίς και είπε: Λάβετε, φάγετε' τούτο εστί το σώμα μου' και λαβών το ποτήριον και ευχαριστήσας έδωκεν αυτοίς λέγων: Πίετε εξ αυτού πάντες, τούτο εστί το αίμα μου το της Καινής Διαθήκης, το περί πολλών εκχυνόμενον εις άφεσιν αμαρτιών». (Ματθ. κστ' 26-28).

Τα αυτά ακριβώς λέγει και ο Ιερός Μάρκος (Μάρκ. ιδ' 22-24), και Λουκάς (Λουκ. κβ' 17-20) περί της συστάσεως και σημασίας του μεγάλου τούτου Μυστηρίου. Και ενώ τόσον σαφώς ο Σωτήρ λέγει, ότι ο άρτος, ον ευλογήσας τοις Μαθηταίς προσήνεγκεν, είναι αυτό το Σώμα Αυτού, και ο οίνος αυτό το Αίμα Αυτού, οι «Ευαγγελικοί» στρεβλούντες τούς λόγους του Σωτήρος, λέγουσιν, ότι ενταύθα ομιλεί αλληγορικώς και ότι το εστί, κείται αντί του δήλοι, σημαίνει, τουθ' όπερ είναι βλασφημία μεγίστη και τόλμη παράλογος, διότι ενταύθα ουδεμία παραβολή ή αλληγορία υπάρχει, αλλ' ο Σωτήρ εκφράζεται ρητώς και σαφώς αυτό το πραγματικόν, αυτήν την αλήθειαν.

Αν δέ επετρέπετο ενί εκάστω κατά το δοκούν αυτώ την αλήθειαν να εξηγεί ως αλληγορίαν, όπως εξαγάγη εκ της Αγίας Γραφής νοήματα αυτώ αρέσκοντα, άρδην ήθελεν ανατραπή η αλήθεια του Ευαγγελίου. Διότι, επιτρεπομένης της ερμηνείας' «τούτο εστί το σώμα μου = τούτο σημαίνει, τούτο παριστά το σώμα μου». Δύνανται τότε και άλλοι να ισχυρισθώσιν, ότι, λέγων ο Πέτρος: «Συ ει ο Χριστός ο Υιός τού Θεού τού ζώντος!», νοεί «Συ σημαίνεις, νομίζεσαι Υιός τού Θεού τού ζώντος!», και πλείσται άλλαι βλασφημίαι πού παντελώς ανατρέπουν την αλήθειαν της Χριστιανικής πίστεως δύνανται νά εξαχθώσιν.

Ἡ προσευχή τῆς ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΑΣ γιά συγχώρεση ἁμαρτιῶν καί τήν προστασία μας ἀπό ΠΕΙΝΑ, ΘΑΝΑΤΙΚΟ καί ἄλλη βλάβη ψυχῆς καί σώματος.


 "...Κύριε, Θεέ των όλων και Δημιουργέ πάσης Κτίσεως......χάρισε την άφεση των αμαρτιών όλων εκείνων που θέλουν να οικοδομήσουν Εκκλησία στο όνομα της δούλης Σου (Μαρίνας) για να λειτουργούν εκεί προσευχόμενοι, ή εκείνων που γράφουν το μαρτύριο της αθλήσεώς μου και το διαβάζουν με πίστη, μνημονεύοντας το όνομα της δούλης Σου (Μαρίνας) και έχουν πνευματική καρποφορία κατά τη δύναμη του ο καθένας και όσοι διακονούν τον τάφο που κατοικεί το σώμα μου όπου εμαρτύρησα για την αγάπη Σου, συγχώρεσε τις αμαρτίες τους κατά το μέτρο της πίστης τους και να μην τους αγγίξει κολασμένο χέρι, ούτε πείνα, ούτε θανατικό ούτε άλλη βλάβη ψυχής ή σώματος. Και όσοι με γιορτάζουν δοξολογούντας (τον Θεό) με πίστη και σου ζητήσουν σωτηρία και έλεος μέσα από μένα χάρισέ τους σε αυτό τον κόσμο τα αγαθά Σου, ώστε να πορεύονται με αυτάρκεια και αξίωσέ τους της επουρανίου Βασιλείας Σου. Αμήν!

«Αναρχε, αθάνατε άχρονε, ακατάληπτε και ανεξιχνίαστε Κύριε, Θεέ των όλων και Δημιουργέ πάσης Κτίσεως, προνοητά και Σωτήρ όλων, όπου εις Σε ελπίζουσι, ευχαριστώ Σοι, όπου με έφερες εις την ώραν ταύτην και ήγγισα εις τον στέφανον της δικαιοσύνης Σου. Υμνώ και ευλογώ την αναρίθμητον ευσπλαχνίαν και φιλανθρωπίαν Σου, όπου ηθέλησας να με συντάξης με τους εκλεκτούς δούλους Σου. Επίβλεψον και τώρα επ’ εμέ την ταπεινήν, Δέσποτα Θεέ, Κύριε του ελέους, Παντοκράτωρ και παντοδύναμε, επάκουσον της προσευχής μου και πλήρωσον μου τα αιτήματα εις έπαινον 

Τά ἡγετικά δαιμόνια εἶναι ὀχτώ, ὅσα καί τά θανάσιμα πάθη: τῆς γαστριμαργίας, τῆς πορνείας.....


 
                Πρώτα-πρώτα πρέπει να ξέρουμε ότι, στον δαιμονικό πόλεμο εναντίον των ανθρώπων, κάθε πονηρό πνεύμα έχει τον δικό του ρόλο. 
 
Κάθε αμαρτία γίνεται με την παρακίνηση ή και τη συνεργεία ορισμένου δαιμονίου και κάθε πάθος υποστηρίζεται από ορισμένο δαιμόνιο.
Έτσι, τα ηγετικά δαιμόνια είναι οχτώ, όσα και τα θανάσιμα πάθη: της γαστριμαργίας, της πορνείας, της φιλαργυρίας, της λύπης, της οργής, της ακηδίας, της κενοδοξίας, της υπερηφάνειας.
Κάθε πονηρό πνεύμα, πολεμώντας μας, ενεργεί με τους δικούς του τρόπους, ανάλογα με το πάθος που υποστηρίζει.
 
Όλα, πάντως, τα δαιμόνια συνεργάζονται μεταξύ τους, για να μας βυθίσουν σε όσο το δυνατό περισσότερα πάθη και να μας κάνουν δούλους της αμαρτίας, ώστε να μας χωρίσουν από το Θεό και να μας οδηγήσουν στον αιώνιο θάνατο.
 
Βέβαια, η δύναμη των δαιμόνων δεν είναι ανεξέλεγκτη και ή δραστηριότητα τους δεν είναι απεριόριστη. Μας πολεμούν μόνο αν τους το επιτρέψει ο Θεός -και όσο τους το επιτρέψει, ποτέ πάντως πέρα από τα όρια της αντοχής μας (Α’ Κορ. 10:13)- , για να δοκιμαστούν η προαίρεσή μας, η πίστη μας και η αγάπη μας σ’ Εκείνον, ή αν τους δώσουμε εμείς οι ίδιοι το δικαίωμα με την αμέλειά μας, τη ραθυμία μας, την απροσεξία μας και, προπάντων, την υπερηφάνειά μας.
 

Λεμεσού Αθανάσιος: «Οι θρήσκοι άνθρωποι είναι το πιο επικίνδυνο είδος μέσα στην Εκκλησία».



Απόσπασμα από την ομιλία «Η θεραπεία από την αρρώστια του Φαρισαϊσμού»
Αυτοί οι άνθρωποι να ξέρετε, αυτοί οι άνθρωποι, οι θρήσκοι άνθρωποι είναι το πιο επικίνδυνο είδος μέσα στην εκκλησία. Αυτοί οι θρήσκοι άνθρωποι είναι επικίνδυνοι.

Ο Θεός να μας φυλάει απ’αυτούς. Έλεγε ένας αγιορείτης όταν έκαμνα μία φορά λειτουργία και λέγαμε «Κύριε σώσον τους ευσεβείς» λέει αστειευόμενος «Κύριε σωσον ημάς από τους ευσεβείς» δηλαδή ο Θεός να σε φυλάει από τους θρήσκους ανθρώπους, διότι θρήσκος άνθρωπος σημαίνει μία προσωπικότης διεστραμμένη η οποία ουδέποτε είχε προσωπική σχέση με τον Θεό. Απλώς μόνον κάμνει τα καθήκοντα της απέναντί Του, αλλά καμιά σοβαρή σχέση δεν είχε για αυτό και ο Θεός δεν λέει αυτόν τον άνθρωπο τίποτε. Και σας ομολογώ και εγώ από την πείρα μου ότι δεν είδα χειρότερους εχθρούς της εκκλησίας από τους θρήσκους ανθρώπους. 
Όταν παιδιά θρήσκων ανθρώπων που μεσ’ την εκκλησία η και παπάδων ακόμα και θεολόγων και ανθρώπων που κάνουν τους θρήσκους και τους πολλούς εδοκίμασαν τα παιδιά τους να γίνουν μοναχοί η ιερείς αυτοί οι άνθρωποι έγιναν χειρότεροι και από δαίμονες. Εξανέστησαν εναντίον των πάντων. Έγιναν οι χειρότεροι εχθροί των ανθρώπων. Θυμάμαι γονείς που έφερναν τα παιδιά τους εις τις ομιλίες και όταν το παιδί τους κάποια στιγμή έκαμε ένα βήμα παραπάνω έγιναν οι χειρότεροι άνθρωποι που έλεγαν τα χειρότερα λόγια. Και εγώ τους λέω: Mά εσύ έφερες το παιδί σου στην ομιλία, δεν το έφερα εγώ. Και μία φόρα είπα σε έναν πατέρα όταν έβλεπα ότι η κόρη του ,τέλος πάντων, είχε ζήλο στην εκκλησία του λέω: Κοίταξε μην την ξαναφέρεις στην ομιλία. Μην την ξαναφέρεις να της μιλήσω διότι η κόρη σου θα γίνει μοναχή και….

Πέμπτη 15 Μαρτίου 2018

Απαράδεκτη αδικία


Κάποτε ένας άρχοντας καλός και αγαθός, ελεήμων και εύσπλαχνος, θέλησε να κάνει έναν μοναχικό περίπατο στο γειτονικό δάσος.

Στον δρόμο που πήγαινε, συνάντησε έναν ζητιάνο με αξιολύπητη εμφάνιση, ο οποίος του ζήτησε ελεημοσύνη.

Τον ευσπλαχνίστηκε και, γενναιόδωρος καθώς ήταν, άδειασε τις τσέπες του στα χέρια του. Είχε πάνω του 168 λίρες. Του έδωσε τις 166 και κράτησε μόνο τις δύο!

Ο ζητιάνος έκθαμβός μπροστά σ’ αυτή τη γενναιοδωρία, τον χιλιοευχαρίστησε , πρόσεξε όμως και τις δύο λίρες που κράτησε ο άρχοντας.

Μετά από αυτό, ο ελεήμων άνθρωπος συνέχισε τον δρόμο του προς το δάσος.

Ο ζητιάνος, όμως, ο οποίος ήταν μεταμφιεσμένος ληστής, χώθηκε στο δάσος και από άλλον δρόμο του βγήκε μπροστά κι εκεί στην ερημιά χτύπησε και σκότωσε τον ευεργέτη του και του πήρε και τις δύο λίρες που είχε κρατήσει!!!

Ξανθιά η νέα «Αθανασία του Αιγάλεω».




ΣΧΟΛΙΟ : Τεράστια προσοχή στις νέες αιρέσεις που κυκλοφορούν.
Ισχυρίζεται ότι βλέπει οράματα και συνομιλεί με τον Χριστό! 
Από τον
Θάνο Μακρογαμβράκη.

Συναγερμό έχει προκαλέσει στην Εκκλησία και στους πιστούς η άφιξη στην Αθήνα της Βασούλας Πεντάκη - Ρύντεν, που εδώ και 30 χρόνια ισχυρίζεται ότι για χάρη των πιστών όλου του κόσμου πιάνει... ψιλή κουβέντα με τον ίδιο τον Χριστό, σαν άλλη «αγία Αθανασία του Αιγάλεω», η οποία διέδιδε επί μια 20ετία ότι είχε καθημερινά τετ α τετ με την Παναγία!

Σύγχρονη ψευδοπροφήτης ή απατεώνισσα που προσπαθεί μέσα από υποτιθέμενα χαρίσματα να εκμεταλλευτεί πλούσιους, φτωχούς και πονεμένους; Η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει αποκηρύξει την Ελληνοαιγύπτια συγγραφέα, η οποία βρίσκεται στην Αθήνα για την παρουσίαση της ελληνικής έκδοσης του αυτοβιογραφικού βιβλίου της με τίτλο «Υπάρχει ο παράδεισος, αλλά υπάρχει και η κόλαση».

Από την άλλη, οι βουδιστές μοναχοί απένειμαν το 2003 στη Βασούλα Πεντάκη - Ρύντεν το «χρυσό βραβείο ειρήνης» για τη συμβολή της στην καθιέρωση της διαθρησκευτικής αρμονίας και την προώθηση της παγκόσμιας ειρήνης μεταξύ λαών και θρησκευμάτων! Σύμφωνα με το βιογραφικό της, που είναι αναρτημένο στο διαδικτυακό «σπίτι» της και στη σελίδα «Αληθινή εν Θεώ ζωή» (www.tlig.org), η Βασούλα Ρύντεν είναι Ελληνίδα από χριστιανική ορθόδοξη οικογένεια και έζησε τα παιδικά της χρόνια στην Αίγυπτο. Είναι παντρεμένη με Σουηδό διπλωμάτη και μητέρα δύο αγοριών, και ισχυρίζεται ότι από μικρή έβλεπε πέρα από τον φυσικό κόσμο, καθώς την επισκέπτονταν οι ψυχές των νεκρών, είχε οράματα και μπορούσε να δει την πάλη μεταξύ αγγέλων και δαιμόνων! Στο βιβλίο της «Υπάρχει ο παράδεισος, αλλά υπάρχει και η κόλαση» μοιράζεται μηνύματα που υποστηρίζει ότι έλαβε από τον Θεό για όσα πρόκειται να συμβούν στον κόσμο. Από τότε που άρχισαν τα οράματά της, έχει ταξιδέψει σε 87 χώρες, ενώ εκατοντάδες είναι ακόλουθοί της στους λογαριασμούς της στα social media.
Ολα ξεκίνησαν το 1985 στο Μπανγκλαντές, όταν συνέβη ένα γεγονός που άλλαξε οριστικά τη ζωή της. Γράφοντας τη λίστα για τα ψώνια της, το χέρι της άρχισε να γράφει κινούμενο από μια ακατανίκητη δύναμη: «Είμαι ο φύλακας-άγγελός σου και ονομάζομαι Δανιήλ». Οπως εκμυστηρεύτηκε αργότερα η Βασούλα Ρύντεν, που μιλά άπταιστα και την ελληνική γλώσσα, ο φύλακας-άγγελός της την προετοίμαζε επί τρεις μήνες.
Ηταν μια περίοδος κάθαρσης και εξαγνισμού, όπου είδε τις αμαρτίες της με τα μάτια του Θεού. Αυτή ήταν η αρχή μιας μυστικής επικοινωνίας και η προετοιμασία της για την αποστολή που της ανέθεσε ο Κύριος και που απευθύνεται σε όλη την ανθρωπότητα.

Αυτή η ιδιαίτερη επικοινωνία -υποστηρίζει- συνεχίζεται ως και σήμερα και οι συνομιλίες της με τον Θεό μεταφέρουν ένα σαφές μήνυμα για όλη την ανθρωπότητα, να επιστρέψει στην οδό της αρετής.
Σε ένα από τα μηνύματα που υποστηρίζει ότι έλαβε, στις 27 Μαρτίου 2002, ο Χριστός την παρότρυνε να δημιουργήσει ένα πρόγραμμα παροχής βοήθειας σε όλον τον κόσμο με το όνομα Μπετ Μύριαμ (σπίτια της Μαρίας): «Ανακούφισε τον καταπιεσμένο και βοήθησε το ορφανό. Προστάτεψέ Με, γλίτωσέ Με από τη λάσπη, δώσε Μου καταφύγιο και τροφή, ξαλάφρωσε το φορτίο Μου και την κούρασή Μου. Στήριξέ Με κι ενθάρρυνέ Με, αλλά πάνω από όλα, αγάπα Με. Ο,τι κάνεις για έναν από τους άσημους αδελφούς Μου, το κάνεις για Μένα...»
Σήμερα, τέτοια προγράμματα λειτουργούν σε 16 χώρες -μεταξύ άλλων εδώ και επτά χρόνια και στην Αθήνα-, με τους υποστηρικτές της να συντηρούν συνολικά 30 οικογένειες, από δωρεές τροφίμων ή καταθέσεις χρημάτων μέσω τραπεζικών λογαριασμών που είναι αναρτημένοι στο site της.
ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ: ΟΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ ΤΗΣ ΔΕΝ ΣΥΜΒΙΒΑΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ
Ανακοινώσεις κατά της δράσης της Βασούλας Ρύντεν έχουν εκδώσει τόσο το Οικουμενικό Πατριαρχείο όσο και η Ιερά Σύνοδος της Ελλάδας, με σκοπό να προστατεύσουν τους πιστούς. Χαρακτηριστικά, o γραμματέας της Συνοδικής Επιτροπής επί των Αιρέσεων, πατήρ Kυριάκος Τσουρός, σχολιάζει στην «Espresso»:
«Στις ανακοινώσεις σχετικά με το θέμα της Βασούλας Ρύντεν, το Οικουμενικό Πατριαρχείο και η Ιερά Σύνοδος της Ελλάδας υπογραμμίζουν και δηλώνουν ότι οι διδασκαλίες της εν λόγω κυρίας δεν συμβιβάζονται με την αληθινή ορθόδοξη πίστη.
Οι ορθόδοξοι χριστιανοί σε όλες αυτές τις περιπτώσεις καλούνται να ακολουθούν την προειδοποίηση του αγίου Ιωάννου του Ευαγγελιστή, ο οποίος μας συμβουλεύει: “Ἀγαπητοί, μὴ παντὶ πνεύματι πιστεύετε, ἀλλὰ δοκιμάζετε τὰ πνεύματα εἰ ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστιν, ὅτι πολλοὶ ψευδοπροφῆται ἐξεληλύθασιν εἰς τὸν κόσμον” (Α΄ Ιωάν. 4,1)». Στην ανακοίνωσή του, μάλιστα, το Οικουμενικό Πατριαρχείο μεταξύ άλλων αναφέρει ότι οι πιστοί επιβάλλεται να παραμένουν σταθεροί στην «πίστιν τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, τήν ὁποίαν βιώνει τό χριστεπώνυμον πλήρωμα αὐτῆς διά μέσου τῆς συμμετοχῆς εἰς τήν μυστηριακήν καί τήν καθόλου πνευματικήν ζωήν τοῦ θεοϊδρύτου ἐκκλησιαστικοῦ σώματος».

Πώς αυτοανακηρύχτηκε «αγία» η βοσκοπούλα από τη Μανωλάδα
Στα 92 της χρόνια πλέον, η Αθανασία Κρικέτου - Σάμαρη παραμένει ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα πρόσωπα που απασχόλησαν την Ιστορία της μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Γεννημένη το 1926 στη Μανωλάδα Ηλείας, ήταν 17 ετών όταν ισχυρίστηκε ότι την ώρα που καθοδηγούσε το κοπάδι της εμφανίστηκε μπροστά της η Παναγία.
Από εκείνη την ημέρα υποστήριζε ότι είχε όλο περισσότερα οράματα, ενώ ισχυριζόταν ότι από τα 14 της χρόνια η Μητέρα όλων των χριστιανών τής έστελνε μηνύματα, τα οποία αποτυπώνονταν στο στήθος της εν είδει «θαύματος». Η φήμη της σταδιακά άρχισε να εξαπλώνεται, καθώς έτρεχε δεξιά και αριστερά με στόχο να δείξει σε όλους «τα σημάδια του Θεού» και, τελικά, πήρε την απόφαση να εγκαταλείψει το χωριό της.

Από τη Μανωλάδα έφυγε ως «αδελφή Αθανασία» και μέσα σε 20 χρόνια αυτοανακηρύχτηκε «αγία», εκμεταλλευόμενη (όπως αποδείχτηκε) μια σπάνια περίπτωση δερμογραφισμού, μιας δερματικής νόσου που έκανε να εμφανίζονται στο σώμα της σημάδια!
«Από 14 ετών τα γράμματα βγαίνουν στο στήθος μου, βλέπω την Παναγία, με χτυπά στο στήθος και αισθάνομαι καούρα. Τα γράμματα δεν βγαίνουν όποτε θέλω εγώ. Εγώ σταυρώνω τους αρρώστους και όποιος έχει πίστη θεραπεύεται» ισχυριζόταν η «αγία» του Αιγάλεω!
Οι πολέμιοί της δεν έχουν σταματήσει έως σήμερα να καταγγέλλουν ότι στα χρόνια της νιότης της χάραζε με μυτερό αντικείμενο φράσεις στο κορμί της, οι οποίες ύστερα από λίγα λεπτά γίνονταν «θεϊκά σημάδια», με τα οποία κορόιδευε τον κόσμο. Την είπαν απατεώνισσα, τυχοδιώκτρια, πανούργα, ενώ η ίδια ύψωνε το ποτήρι της φωνάζοντας «Πίνω στην υγεία της ελληνικής Δικαιοσύνης». Πίσω της ακολουθούσε ένας πολυπληθής «στρατός» θρησκόληπτων -κυρίως, γυναικών με γκρι τσεμπέρια και γαλάζιες ποδιές-, που της υπόσχονταν να την υπηρετούν έως το τέλος της ζωής της! Πράγματι, ακόμη και σήμερα δεκάδες άτομα παραμένουν στο πλευρό της και εκατοντάδες την επισκέπτονται από όλη την Ελλάδα.

Η Ελλαδική Εκκλησία απέπεμψε από τους κόλπους της την «αγία Αθανασία του Αιγάλεω», αυτή όμως συνέχισε ακάθεκτη αψηφώντας θεούς και δαίμονες, που την κυνηγούσαν μια ζωή.
Σήμερα διεκδικεί τον τίτλο μιας σύγχρονης δισεκατομμυριούχου, με τεράστια κινητή και ακίνητη περιουσία. Εχει στην κατοχή της το ίδρυμα «Παναγία Φανερωμένη» στη θέση Παλαιοκούντουρα, λίγο έξω από τη Μάνδρα Αττικής, και ένα γηροκομείο 300 κλινών που φιλοξενεί υπέργηρους και ασθενείς. Στην κατοχή του σωματείου Πανελλήνια Ενωση Ορθοδόξων Χριστιανών βρίσκεται και το παλιό στρατηγείο της στο Αιγάλεω, ένα τριώροφο κτίριο επί της οδού Βαρδουσίων 57, απ' όπου στα τέλη της δεκαετίας του '50 η Αθανασία Κρικέτου δημιούργησε και διέδωσε τα «θεϊκά» της χαρίσματα στους χιλιάδες πιστούς που την πίστεψαν και της εμπιστεύτηκαν τα υπάρχοντά τους.
Βασούλα Πεντάκη - Ρύντεν.

Τα αποτελέσματα της αμετανοησίας και σκληροκαρδίας


Είναι φοβερό το γεγονός, αλλά αληθινό. Κάποιοι χριστιανοί φοιτητές του Πανεπιστημίου το διηγήθηκαν πολύ εντυπωσιασμένοι, όταν ήρθαν στην Παναγιά για να προσκυνήσουν. Είπαν συμπληρώνοντας ο ένας τον άλλον:

– Είχαμε έναν καθηγητή, που φαινόταν πολύ καλός και μελιστάλακτος. Επειδή μας φερόταν ήπια, τον συμπαθούσαμε. Τον βλέπαμε δε μερικές φορές να έρχεται και στην Εκκλησία και να κοινωνάει. Μετά από αυτά, πιστεύαμε πως ήταν καλός χριστιανός. Όμως μας περίμενε μεγάλη έκπληξη, για να μην πούμε φρίκη!

Κάποια μέρα μάθαμε ότι αρρώστησε βαριά. Αποφασίσαμε να τον επισκεφτούμε. Πήγαμε σπίτι του σε μια μοναχική βίλλα σε αριστοκρατικό προάστιο, αλλά η γυναίκα του σχεδόν μας έδιωξε , ταραγμένη και ενοχλημένη. Ενώ δε μας μιλούσε από την πόρτα, ακούγονταν μέσα στο σπίτι γαυγίσματα και ουρλιαχτά. Μερικοί το σχολίασαν και είπαν:

– Αυτοί οι πλούσιοι και τρανοί, πολλές φορές τα σκυλιά τους τα βάζουν μέσα στο σπίτι και ζουν μαζί τους. Δεν έχουν καταλάβει ότι τα ζώα πρέπει να ζουν στους κήπους ή στα κτήματα. Αυτός είναι ο προορισμός τους.

Τέλος πάντων , φύγαμε απογοητευμένοι. Όταν όμως μάθαμε ότι τον καθηγητή μας τον πήγαν στο νοσοκομείο ετοιμοθάνατο, αποφασίσαμε να τον επισκεφθούμε εκεί. Αγοράσαμε και λουλούδια και σε λίγο ανεβαίναμε τις σκάλες του νοσοκομείου που οδηγούσαν σε ειδικές σουίτες, ιδιαίτερα πολυτελή δωμάτια για τους οικονομικά ισχυρούς. Καθώς πλησιάζαμε , πάλι σκυλιά ακούγαμε , πάλι ουρλιαχτά. Ένας είπε αγανακτισμένος:

Σάββατο 10 Μαρτίου 2018

Μέγας Βασίλειος: «Η νηστεία κάνει τα σπίτια να προκόβουν»


ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ

«Η νηστεία γεννά τους προφήτες, δυναμώνει τους δυνατούς. Η νηστεία κάνει σοφούς τους νομοθέτες· είναι το καλό φυλαχτό της ψυχής, ο πιστός σύντροφος του σώματος, το όπλο γι᾿ αυτούς που αριστεύουν, το γυμναστήριο για τους αθλητές.

Αυτή αποκρούει πειρασμούς, αυτή προετοιμάζει για την απόκτηση ευσέβειας· είναι σύντροφος της νήψεως και δημιουργός της σωφροσύνης. Στους πολέμους φέρεται με γεναιότητα, εν καιρώ ειρήνης διδάσκει την ησυχία. Αγιάζει τον Ναζιραίο και τελειοποιεί τον ιερέα».

«Η νηστεία έσβυσε τη δύναμη της φωτιάς κι έφραξε τα στόματα των λιονταριών. Η νηστεία ανεβάζει την προσευχή στον ουρανό, με το να γίνεται τρόπον τινά η φτερούγα στην πορεία προς τα άνω. Η νηστεία κάνει τα σπίτια να προκόβουν, είναι η μητέρα της υγείας, η παιδαγωγός της νεότητας, το στολίδι των γερόντων, η καλή σύντροφος των οδοιπόρων, ο πιστός συγκάτοικος αυτών που συνοικούν».

H ψυχή του αμαρτωλού


Κάποιος άνθρωπος κληρονόμησε μεγάλο πλούτο από τον πατέρα του. Όμως χρησιμοποίησε όλο τον κληρονομημένο πλούτο για το χτίσιμο, τη στερέωση και τη διακόσμηση ενός σπιτιού. Και ζούσε μόνος σ’ αυτό το σπίτι.

Ούτε πήγαινε σε κανέναν ούτε δεχόταν κανέναν από τους καλούς ανθρώπους. Για τον εαυτό του δεν έδινε τίποτα˙ όλα για το σπίτι.

Άπλυτος , αχτένιστος, με κουρέλια, άσιτος, τσιγκούνης για τον εαυτό του και τους άλλους, τα έδινε όλα μόνο για το σπίτι, στο οποίο έμενε.

Χρόνια οι γείτονές του δεν μπόρεσαν να δουν το πρόσωπό του. Αλλά το σπίτι του απ’ έξω ήταν τόσο στολισμένο, ώστε ο καθένας από τους ξένους και τους περαστικούς αναφωνούσε από θαυμασμό.

Άκουγε εκείνος ο άνθρωπος κάθε λόγο θαυμασμού για το σπίτι του, και αυτό ήταν η μόνη του ευχαρίστηση. «Πώς να ΄ναι εκείνος που κατοικεί σε τέτοιο παλάτι!», αναρωτιόντουσαν οι περαστικοί.Αλλά το πρόσωπο του νοικοκύρη κανένας δεν είδε.

Τελικά, όταν αυτός σκόρπισε για το σπίτι ό,τι είχε και δεν είχε, έφερε τον ίδιο του τον εαυτό μέχρι απελπισίας από την πείνα.

Όμως μία μέρα χτύπησε κεραυνός το σπίτι του, και το έκαψε. Και το σπίτι κάηκε από τις φλόγες, και εκείνος με δυσκολία σώθηκε βγαίνοντας στο δρόμο.