Οι αληθινοί Χριστιανοί δεν φοβούνται. Φοβάται αυτός που βρίσκεται μακριά από Τον Ιησού Χριστό

 

«Περί Δειλίας» ΚΛΙΜΑΞ Αγίου Ιωάννου Σιναΐτου

Η δειλία είναι νηπιακή συμπεριφορά μιας ψυχής πού εγήρασε στην κενοδοξία. Η δειλία είναι απομάκρυνσις της πίστεως, με την ιδέα ότι αναμένονται απροσδόκητα κακά.

Ο φόβος είναι κίνδυνος που προμελετάται. Ή διαφορετικά, ο φόβος είναι μία έντρομη καρδιακή αίσθησις, πού συγκλονίζεται και αγωνιά από αναμονή απροβλέπτων συμφορών. Ο φόβος είναι μία στέρησις της εσωτερικής πληροφορίας. Η υπερήφανη ψυχή είναι δούλη της δειλίας∙ έχοντας πεποίθησι στον εαυτόν της και όχι στον Θεόν, φοβείται τους κρότους των κτισμάτων και τις σκιές.

Όσοι πενθούν και όσοι καταπονούνται χωρίς να υπολογίζουν κόπους και πόνους, δεν αποκτούν δειλία. Πολλές φορές όσοι υποκύπτουν στην δειλία χάνουν το μυαλό τους. Και είναι φυσικό αυτό, διότι είναι δίκαιος Εκείνος πού εγκαταλείπει τους υπερηφάνους, ώστε και οι υπόλοιποι να μάθωμε να μη υψηλοφρονούμε.

Όλοι όσοι φοβούνται είναι κενόδοξοι, αλλ΄ όμως όλοι όσοι δεν φοβούνται δεν σημαίνει ότι είναι ταπεινόφρονες, αφού και οι λησταί και οι τυμβωρύχοι δεν υποκύπτουν εύκολα στην δειλία.

Σε όποιους τόπους συνηθίζεις να φοβήσαι, μη διστάζης να πηγαίνης, όταν ακόμη δεν έχη ξημερώσει. Εάν δείξεις κάποια χαλαρότητα στο σημείο αυτό, τότε θα γηράση μαζί σου το νηπιακό και αξιογέλαστο τούτο πάθος. Ενώ βαδίζεις προς τα εκεί οπλίζου με την προσευχή. Μόλις φθάσης σ΄ εκείνους τους τόπους, ανύψωσε τα χέρια σου. Με το όνομα του Ιησού μάστιζε τους εχθρούς, διότι δεν υπάρχει ούτε στον ουρανό ούτε στην γη ισχυρότερο όπλο. Αφού απαλλαγής από την αρρώστεια αυτή, ας ανυμνήσης τον Λυτρωτή σου∙ διότι εάν τον ευγνωμονής, θα σε σκεπάζη παντοτινά.

Ποτέ δεν μπορείς διά μιας να γεμίσης την κοιλία. Παρόμοια βέβαια δεν μπορείς διά μιας να νικήσης την δειλία. Όταν έχωμε πολύ πένθος, θα υποχωρήση πιο γρήγορα∙ όταν όμως αυτό μας λείπη, θα παραμένουμε συνεχώς δειλοί. «Έφριξάν μου τρίχες και σάρκες» είπε ο Ελιφάζ (Ιώβ δ΄ 15), περιγράφοντας την πανουργία τούτου του δαίμονος.

Άλλωτε εδειλίασε πρώτα η ψυχή και άλλοτε το σώμα, και εν συνεχεία μεταβίβασε το ένα στο άλλο το πάθος. Αν συμβή να φοβηθή το σώμα, χωρίς όμως να εισδύση ο άκαιρος φόβος στην ψυχή, ευρισκόμεθα πλησίον στην θεραπεία. Όταν δε όλα τα δυσάρεστα και απροσδόκητα τα δεχώμεθα πρόθυμα, με συντριμμένη καρδιά, τότε ελευθερωθήκαμε πραγματικά από την δειλία.
Δεν ενισχύει τους δαίμονας εναντίον μας το σκότος και η ερημία των τόπων, αλλά η ακαρπία της ψυχής μας. Μερικές φορές όμως πρόκειται για οικονομική παίδευσι εκ μέρους του Θεού.

Εκείνος που έγινε δούλος του Κυρίου, θα φοβηθή μόνο τον ιδικό του Δεσπότη. Και εκείνος πού δεν φοβείται ακόμη Αυτόν, φοβείται πολλές φορές την σκιά του.

Όταν πλησιάση αοράτως ένα πονηρό πνεύμα, φοβείται το σώμα. Όταν όμως πλησιάση κάποιος Άγγελος, αγάλλεται η ψυχή των ταπεινών. Γι΄αυτό, μόλις από την ενέργεια αυτή αντιληφθούμε την παρουσία του, ας τρέξουμε γρήγορα στην προσευχή, διότι ήλθε να προσευχηθή μαζί μας ο αγαθός μας φύλαξ.

Όποιος ενίκησε την δειλία, είναι φανερό ότι ανέθεσε στον Θεόν και την ζωή και την ψυχή του.

πηγή: www.pentapostagma.gr

Παράπονα στο Θεό (Υπέροχο δίδαγμα)

 

Ήταν κάποτε στην Παλαιστίνη ένας άνθρωπος πολύ πλούσιος. Είχε σπίτια, αμπέλια, χωράφια και περιβόλια, είχε κοπάδια πρόβατα κι οι κασέλες του ήταν γεμάτες χρυσά νομίσματα. Όμως όλα του τα αγαθά τα είχε αποκτήσει με αδικίες και τοκογλυφίες.

Είχε αφήσει στο δρόμο χήρες και ορφανά, είχε δανείσει σε φτωχούς με βαρύ τόκο, είχε ξεγελάσει άλλους πουλώντας τους σκάρτα εμπορεύματα, είχε πει ψέμματα, μόνο και μόνο για να κερδίσει λεφτά.

Στην πόλη του κανένας δεν τον συμπαθούσε. και μολονότι πάσχιζε να πνίξει τη φωνή της συνείδησής του, έρχονταν στιγμές, που οι αδικίες του τον τάραζαν και του έκοβαν τον ύπνο. Και έφτασε μια εποχή που τίποτα πια δεν τον ευχαριστούσε, ούτε τα εκλεκτά φαγιά, ούτε τα ακριβά ρούχα, ούτε οι διασκεδάσεις. τα δάκρυα και οι κατάρες των ανθρώπων που είχε αδικήσει, δεν τον άφηναν να ησυχάσει. Τον έτρωγαν οι τύψεις, τον έπνιγε η θύμηση των ανομημάτων του. Μη ξέροντας, λοιπόν, τι να κάμει, για να δώσει τέλος στο μαρτύριο του, αποφάσισε να ζητήσει τη συμβουλή ενός σοφού γέροντα, που μόναζε έξω από την πόλη.

Σάν έφτασε έξω από το κελλί, είδε τον μοναχό να προσεύχεται γονατιστός, ξεκουκίζοντας το κομποσχοίνι του. Ο πλούσιος παρατήρησε τη γαλήνη και την ακτινοβολία που είχε το πρόσωπό του γέροντα και για μια στιγμή τον ζήλεψε!

Χωρίς να το καλοκαταλάβει, γονάτισε δίπλα του.

«Άνθρωπε του Θεού, σε ικετεύω, ψιθύρισε, πες μου, πως μπορώ να σωθώ;

Από τί να σωθείς, αδελφέ μου; από τί ή από ποιόν κινδυνεύεις; Απάντησε ήρεμα ο μοναχός.

Δουλώθηκε η ψυχή μου στα υλικά αγαθά, παραδέχτηκε ο πλούσιος. Αδίκησα, εξαπάτησα, έκλεψα, συκοφάντησα, για να μαζέψω τα πλούτη που έχω και τώρα μου έχουνε γίνει βάρος ασήκωτο.

Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος: Ὁ Διάλογος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μέ τούς Ἑτεροδόξους, κατά τόν π. Ἰωάννη Ρωμανίδη

Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος: Ὁ Διάλογος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μέ τούς Ἑτεροδόξους, κατά τόν π. Ἰωάννη Ρωμανίδη

Τό ὅλο θεολογικό ἔργο τοῦ π. Ἰωάννου Ρωμανίδη δέν ἦταν ἰδεολογικό καί ἐθνικιστικό, ἀλλά, κυρίως, θεολογικό, πνευματικό, ἐκκλησιαστικό καί ἑνοποιητικό στούς τέσσερες τομεῖς, ἤτοι στήν ἑνότητα μεταξύ Παλαιᾶς καί Καινῆς Διαθήκης, μεταξύ ἑβραϊκῆς καί ἑλληνικῆς σκέψεως, μεταξύ ἑλληνοφώνων καί λατινοφώνων Ρωμαίων Πατέρων, καί μεταξύ Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί ἄλλων Ὁμολογιῶν. Συνέδεε τήν θεολογία τῶν Προφητῶν, τῶν Ἀποστόλων καί τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας καί μέσα ἀπό τήν δική τους ἐμπειρία καί διδασκαλία κατήρτισε τά βασικά στοιχεῖα τῆς ἑνότητας τῆς Ἐκκλησίας. Μέ τήν εὐφυΐα του καί τά πολλά διανοητικά του χαρίσματα, ὅπως καί μέ τήν συνάντησή του μέ μεγάλους ἡσυχαστές, διαμόρφωσε ὅλη αὐτήν τήν θεολογία σέ μιά σημαντική προοπτική ἑνότητας.

Ἡ καλή χρήση τῆς ἑλληνικῆς, ἀγγλικῆς καί γαλλικῆς γλώσσας τόν ἔφεραν στά σπουδαιότερα κέντρα διαλόγου, ἤτοι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μέ τούς Παπικούς, τούς Προτεστάντες, τούς Ἀντιχαλκηδονίους - Μονοφυσίτες, τούς Ἑβραίους καί τούς Μουσουλμάνους. Αὐτό τόν ἔκανε νά τεκμηριώση ἀκόμη περισσότερο τίς ἀπόψεις πού εἶχε σχηματίσει μέ τίς μελέτες πού προηγήθηκαν.

Ἑπομένως, τό θεολογικό ἔργο τοῦ π. Ἰωάννου Ρωμανίδη ἦταν ἔργο ἑνότητος καί ὄχι διασπάσεως, ἔργο οὐσίας καί ὄχι περιφέρειας, ἔργο ἀγάπης καί ὄχι μίσους, ἦταν ὄντως θεολογικό, προφητικό, ἀποστολικό καί πατερικό ἔργο στήν ἐποχή μας. Καί γι’ αὐτό ἀξίζει ὄχι ἁπλῶς νά μελετηθῆ, ἀλλά νά συγκεντρωθῆ, νά μεταφρασθῆ καί νά ἐκδοθῆ σέ πολλούς τόμους. Συγχρόνως, τό γραπτό του ἔργο πρέπει νά μελετηθῆ σέ συνδυασμό μέ τόν προφορικό του λόγο, γιατί στά γραπτά του πολλές φορές ἦταν δύσκολος, ἐνῶ ἦταν εὐκολοκατανόητος στήν προφορική του διδασκαλία, διά τῆς ὁποίας μετέδιδε ἔμπνευση γιά προσευχή καί ἀγάπη γιά τήν Ἐκκλησία. Ὁ π. Ἰωάννης Ρωμανίδης ἦταν, ὅπως ἔχει χαρακτηρισθῆ, «Προφήτης τῆς Ρωμαϊκῆς Ὀρθοδοξίας», δηλαδή Προφήτης τῆς ὀρθοδόξου θεολογίας στήν ἐποχή μας.

Η θηλυκοποίηση των Δυτικών κοινωνιών και των Ελίτ

 

Άρθρο του Alain De Benoist, Μετάφραση-σχόλια Αναστασίου Γιαννά.

Το ανακάτεμα των ρόλων των δύο φύλων παρουσιαζόμενο ως "πρόοδος"

Ο παιδίατρος Aldo Naouri γράφει: «Η κοινωνία υιοθέτησε ολοκληρωτικά, χωρίς όρια και ισορροπία, θηλυκές αξίες.». Το μαρτυρούν η υπεροχή της οικονομίας έναντι της πολιτικής, η κατανάλωση έναντι της παραγωγής, η υποχώρηση της εξουσίας σε σχέση με το «διάλογο», αλλά και το άγχος για την προστασία του «μωρού» (υπερεκτιμώντας την λέξη)• οι διαφημίσεις των εσωρούχων και οι εξομολογήσεις στα τηλεοπτικά σόου, η μόδα του ανθρωπισμού και η ελεημοσύνη διαμέσου της τηλεόρασης• η συνεχής έμφαση πάνω στα σεξουαλικά, αναπαραγωγικά και υγιεινιστικά  προβλήματα, η εμμονή της εμφάνισης και η περιποίηση του εαυτού• η θηλυκοποίηση ορισμένων επαγγελμάτων: καθηγήτριες, δικαστίνες, ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί• η σπουδαιότητα της εργασίας στα μέσα επικοινωνίας και στις υπηρεσίες, η εξάπλωση στρογγυλεμένων φορμών από την βιομηχανία, η μόδα της ιδεολογίας της θυματοποίησης• ο πολλαπλασιασμός των οικογενειακών συμβούλων, η ανάπτυξη του εμπορίου των συγκινήσεων και της ευσπλαχνίας• η νέα αντίληψη της δικαιοσύνης που την καθιστά όχι πια μέσο για μια δίκαιη κρίση, αλλά για να αποζημιώσει το πόνο των θυμάτων (ώστε να «επεξεργαστούν το πένθος» και να «ξαναφτιάξουν μια ζωή»)• η μόδα της οικολογίας και των «εναλλακτικών φαρμάκων», η γενίκευση των αξιών του εμπορίου•  η θεοποίηση του ζευγαριού και των προβλημάτων του• το γούστο για την «διαφάνεια» και του να «αναμιγνύεσαι», χωρίς να ξεχνάμε και τα κινητά τηλέφωνα ως αναπλήρωση του ομφάλιου λώρου• τέλος η ίδια η παγκοσμιοποίηση, που τείνει να καθιερώσει ένα κόσμο ροών και εισροών χωρίς σύνορα  ούτε σταθερά σημεία αφοράς, έναν υγρό και αμνιακό κόσμο.

Οἱ Ἅγιοι Πατέρες γιά τά σαρκικά ἁμαρτήματα καί τίς διαστροφές

 

Ὅλοι οἱ Ἅγιοι Πατέρες στά κείμενά τους καταδικάζουν ρητά καί κατηγορηματικά ὅλα τά σαρκικά ἁμαρτήματα, τήν ὁμοφυλοφιλία, τίς ὅποιες ἄλλες παρά φύσιν σχέσεις καί τίς σαρκικές διαστροφές. 

Ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης καταγράφει τό φοβερό θαῦμα πού ἔγινε τήν νύχτα τῆς Γέννησης τοῦ Χριστοῦ μας: «Λέγει ἕνας διδάσκαλος», σημειώνει ὁ Ἅγιος, «ὅτι τήν νύκτα, κατά τήν ὁποία γεννήθηκε ὁ Δεσπότης Χριστός, ἔστειλε πρῶτα ἕναν Ἄγγελο καί ἐθανάτωσε ὅλους τούς ἀρσενοκοίτες, καί ἔπειτα ἐγεννήθη, γιά νά μήν βρεθεῖ τότε στήν γῆ μία τέτοια Θεομίσητη ἁμαρτία (παρά Ἱερονύμῳ)»[1].

Ὁ Ἅγιος Ἀναστάσιος ὁ Σιναΐτης, ἀναφερόμενος στά σαρκικά ἁμαρτήματα καί τίς διεστραμμένες σαρκικές σχέσεις, ἐπισημαίνει τούς διάφορους βαθμούς ἁμαρτίας: «...πρέπει νά γνωρίζετε», παρατηρεῖ, «ὅτι οἱ κρίσεις τοῦ δικαίου Κριτῆ εἶναι πολλές καί διάφορες, ὅπως καί οἱ ἀνταποδόσεις, τίς ὁποῖες πρόκειται νά κάνει σ’ αὐτούς πού ἁμαρτάνουν στό σῶμα τους. Γιατί ἀλλιῶς κρίνεται ὁ πιστός καί ἀλλιῶς ὁ ἄπιστος. Λέγει ἡ Γραφή ὅτι «αὐτός πού γνώριζε τό θέλημα τοῦ Κυρίου καί δέν τό ἔκανε θά δαρεῖ πολύ». Kαί ἄλλο εἶναι τό κρῖμα ἐκείνου πού πόρνευσε στά νιάτα του, καί ἄλλο ἐκείνου πού πόρνευσε στά γηρατειά του. Ἄλλο τό κρῖμα τοῦ ἀνύπαντρου καί ἄλλο ἐκείνου πού ἔχει γυναίκα καί προδίδει τόν γάμο του. Kαί ἄλλο ἐπίσης τό κρῖμα ἐκείνου πού συγκατοικεῖ μέ ποταπή (εὐτελισμένη) γυναίκα, καί ἄλλο ἐκείνου πού ἔχει σεμνή. Ἄλλο εἶναι τό κρῖμα ἐκείνου πού παρανόμησε μόνο σέ μία καί ἄλλο ἄν ἔχει μολυνθεῖ μέ πολλές. Ἄλλο εἶναι τό κρῖμα τοῦ δασκάλου καί τοῦ ἱερέα καί ἄλλο τοῦ ἁπλοῦ ἀνθρώπου. Διότι οἱ δυνατοί, λέγει ἡ Γραφή, θά τιμωρηθοῦν αὐστηρά. Ἄλλο εἶναι, ὅταν γίνεται ἀπό συνήθεια κακή καί ἄλλο ἀπό γοητεία. Ἄλλη, ἐπίσης, συγγνώμη ἔχει αὐτός πού ἁμαρτάνει καί θλίβεται καί ὑποφέρει καί ἄλλη αὐτός πού ἁμαρτάνει καί ζεῖ ἀμέριμνος. Καί πάλι. Ἀλλιῶς τιμωρεῖται αὐτός πού μέ τρόπο φυσιολογικό κάνει χρήση τῆς φύσεως καί μέ ἄλλον τρόπο καί περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη ἁμαρτία καί αὐστηρότερα θἀ τιμωρηθεῖ αὐτός πού διαπράττει τήν παρά φύση ἁμαρτία τῶν Σοδόμων, τήν ὁποία οὔτε τά ζῶα κάνουν, ὅπως ἡ Γραφή διηγούμενη λέγει: «Φεῦγε τήν φωτιά πού ἔπεσε στήν Πεντάπολη τῶν Σοδόμων, ἡ ὁποία, ὡς ἀπόδειξη τῆς κακίας της, καιομένη ἔμεινε ἄγονη καί σέ ἀκατάλληλες ἐποχές βλαστάνει φυτά.

Ὁ Ὅσιος Γεώργιος Καρσλίδης ἔλεγε στά πνευματικά του τέκνα:

 

 - Θα γίνει πόλεμος. Να κάνετε καταφύγια, γιατί ο πόλεμος θα είναι με πυρηνικά.  Τότε θα περπατάτε τριάντα χιλιόμετρα για να δείτε άνθρωπο. Και όταν τον συναντήσετε θα λέτε: Δόξα τω Θεώ, βρήκα επιτέλους ένα άνθρωπο!

από το βιβλίο του Μοναχού Μωϋσέως Αγιορείτου: ''Ο Όσιος Γεώργιος της Δράμας''.

Τιμωρεῖ ὁ Θεός;

 

(καί βίντεο)

 

 

Μαρία, Ἐκπαιδευτικός

 

Μέ ἀφορμή τήν περιβόητη ἄποψη πώς ὁ Θεός εἶναι ἀγάπη κι ἑπομένως δέν τιμωρεῖ, ἡ ὁποία κυκλοφορεῖ εὐρέως εἰδικά τά τελευταῖα χρόνια ἀπό χείλη κάποιων λαϊκῶν, ἀλλά δυστυχῶς καί κληρικῶν, τυγχάνοντας μεγάλης μεταπατερικῆς ἀποδοχῆς, πρέπει νά εἰπωθοῦν ὁρισμένες σκέψεις.

 

Ὁ Θεός τιμωρεῖ παιδαγωγικῶς, γιατί εἶναι μέν ἀγάπη, ἀλλά εἶναι καί δικαιοσύνη.

«Δίκαιος Κύριος καί δικαιοσύνας ἠγάπησεν, εὐθύτητας εἶδε τό πρόσωπον αὐτοῦ» (Ψαλμ. 10:7).

Πότε εἶναι βακτηρία πού μᾶς στηρίζει ἐπιβραβευτικά βλέποντας τήν ἀδυναμία μας ἀλλά καί τόν ἀγῶνα μας καί πότε εἶναι ράβδος πού μᾶς ραπίζει ὥστε νά ἔλθουμε εἰς ἑαυτόν καί νά συνέλθουμε ἀπό τίς ἁμαρτίες, τήν ἀποστασία καί τήν ἀμετανοησία μας, ἐφόσον δέν ἐλάβαμε τό μάθημά μας μόνο ἀπό τήν ὑποστηρικτική βακτηρία Του.

"Ἡ ράβδος καί ἡ βακτηρία σου αὖται μέ παρεκάλεσαν" (Ψαλμ. 22, 4).

 

Ἡ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ δέν ἀναιρεῖ τήν ἀγάπη Του, ἀλλά ἀντίθετα τήν ἐνισχύει,

διότι βοηθᾶ αὐτόν πού πράττει τό κακό νά τό συνειδητοποιήσει καί νά πάψει ὥστε νά σωθεῖ, ἀλλά καί αὐτούς πού ἀδικοῦνται νά γλιτώσουν ἀπό τά κακά τῶν ἄλλων. Ἐπίσης, τά ἐπιτίμια καί οἱ τιμωρίες τοῦ Θεοῦ μποροῦν νά γίνουν ἀφορμή τόσο σέ  μεμονωμένα πρόσωπα, ὅσο καί σέ ὁλόκληρους λαούς νά βάλουν τήν καλή ἀνησυχία, νά μετανοήσουν καί εἴτε νά διορθωθοῦν καί νά σταματήσουν τίς ἀδικίες, τήν ἀσέβεια καί τήν ἀποστασία, εἴτε νά μήν ἐπιχειρήσουν νά πράξουν κακά στό μέλλον ἄν πορεύονται καλῶς, βλέποντας τήν δύναμη τοῦ Ὑψίστου καί τί εἶναι ἱκανή νά κάνει σέ περίπτωση λοξοδρόμησης.

«Ὁ ἐπιβλέπων ἐπί τήν γῆν καί ποιῶν αὐτήν τρέμειν» (Ψαλμ. 103, 32).

 

Ἡ ἄποψη πώς ὁ Θεός δέν τιμωρεῖ ἐνισχύεται ἐπιπλέον μέ τό «ἐπιχείρημα» πώς ὅσοι θεωροῦν πώς ὁ Θεός τιμωρεῖ διακατέχονται ἀπό φόβο καί δέν μποροῦν οὔτε νά δοῦν τήν ἀγάπη Του, οὔτε νά ἀφεθοῦν στήν εὐεργετική Πρόνοιά Του, ἀγνοῶντας ὅμως πώς εἶναι ἀπαραίτητο νά ἔχουμε τόν ὑγιῆ φόβο τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ἐπί τῆς οὐσίας εἶναι σεβασμός καί δέουσα τιμή στόν Βασιλέα Κύριο καί στούς Νόμους Του καί ὄχι δειλία καί ψυχολογικό κόμπλεξ.

"Ἀρχή σοφίας φόβος Κυρίου" (Ψαλμ. 110, 10).

Μέχρι ποιό σημεῖο ὑποτασσόμαστε στούς ἄρχοντες;

 

 

 

Μαρία, Ἐκπαιδευτικός

 

Εἰς ἀπάντησιν στόν προβληματισμό τοῦ κ. Χρίστου Παναγιώτου πρός Ἱερέα στό ἄρθρο:

«Τελικά, μπορεῖ ἡ μάσκα νά μοῦ στερήσει τόν Χριστό;» (http://aktines.blogspot.com/2020/08/blog-post_640.html), κι ἐπειδή πολλοί Ἐκκλησιαστικοί Ἡγέτες μας καί κληρικοί ἔχουν κάνει πιά σύστημα νά ἐπικαλοῦνται εὐκαίρως ἀκαίρως τήν χριστιανική «ὑπακοή» καί τήν χριστιανική «ταπείνωση» πρός τούς κατά συντριπτική πλειοψηφία ἄχριστους (χωρίς πίστη στόν Χριστό, αὐτόματα δέ καί θεομάχους) κοσμικούς ἄρχοντες τοῦ τόπου μας, δράττομαι τῆς εὐκαιρίας νά δώσω τήν ἑξῆς εὐαγγελική ρήση:

«Ὑπομίμνησκε αὐτοὺς ἀρχαῖς καὶ ἐξουσίαις ὑποτάσσεσθαι, πειθαρχεῖν, πρὸς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἑτοίμους εἶναι», δηλαδή:

«Ὑπενθύμιζε δέ εἰς αὐτούς νά ὑποτάσσωνται εἰς τάς ἀρχάς καί τάς ἐξουσίας, νά πειθαρχοῦν καί νά εἶναι ἕτοιμοι διά κάθε καλόν ἔργον».

(Πρός Τίτον, κεφ.3, στίχ.1).

 

Ἐν ὀλίγοις, κάνουμε ὑπακοή καί δείχνουμε ὑποταγή πειθαρχούμενοι στίς ἀρχές καί στίς ἐξουσίες (ἐκκλησιαστικές ἤ κρατικές), κάτω ἀπό μία καίρια προϋπόθεση πού μᾶς δίνει τό ἴδιο τό Εὐαγγέλιο μαζί μέ τήν προτροπή γιά πειθαρχία· νά εἴμαστε ἕτοιμοι γιά κάθε ἀγαθό-καλό ἔργο!

Καί βέβαια, στήν εὐαγγελική προϋπόθεση-προτροπή νά εἴμαστε ἕτοιμοι γιά κάθε καλό κι ἀγαθό ἔργο, ἀλάνθαστο κι ἀσφαλές κριτήριο γιά κάθε Ὀρθόδοξο Χριστιανό εἶναι ὁ μόνος Πανάγαθος, δηλαδή ὁ Θεός κι ἑπομένως καί οἱ τέλειες ἐντολές Του πού μᾶς ἔδωσε γιά τήν σωτηρία μας·

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης Ρῶσσος, οἱ σχισματικοί Οὐκρανοί καί οἱ πληγές τῆς Εὔβοιας!

 

 

 

Μαρία, Ἐκπαιδευτικός

 

Τά τελευταία χρόνια πέφτουν βροχή ἀπανωτές πληγές στήν ταλαίπωρη καί πολύπαθη πατρίδα μας καί εἰς τήν κεφαλή τοῦ καθενός μας, ὅπως:

συνεχόμενα μνημόνια, οἰκονομική ἐξαθλίωση, χιλιάδες αὐτοκτονίες, ἀκατάσχετο λαθρομεταναστευτικό μέ ἁλματώδη αὔξηση τῆς ἐγκληματικότητας καί συστηματική καί καλά ἐνορχηστρωμένη ἀλλοίωση κι ἀντικατάσταση τοῦ Ἑλληνικοῦ πληθυσμοῦ μέ ἰσλαμικά φύλα κυρίως, Κολυμπάρια ψευδοσύνοδος Κρήτης μέ τήν ἐλεεινή νομιμοποίηση τοῦ Οὐκουμενισμοῦ, κατάπτυστη «Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν» μέ τήν προδοσία καί τό ξεπούλημα  τῆς Μακεδονίας, ἀναγνώριση κι ἀποδοχή ἀπό τήν Ἐκκλησιαστική Ἡγεσία τῆς Ἑλλάδας τῶν σχισματικῶν κι ἀχειροτονήτων Οὐκρανῶν ρασοφόρων τῆς Οὐκρανικῆς ψευδεπισκοπῆς μέ σχίσματα καί διαίρεσεις πού ἀκολούθησαν στό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας πανορθοδόξως, εἶναι κάποια ἀπό τά highlights

τῆς ἐθνικῆς καί πνευματικῆς κατηφόρας μας.

 

1. Εἰδικότερα τούς τελευταίους μῆνες προστέθηκαν στήν λίστα τῶν πληγῶν μας ὁ κορωναϊός-κοροϊδοϊός μέ τά παρατράγουδά του ὅπως: προσωπικές ἀνελευθερίες-φίμωτρα, οἰκονομικά ἀδιέξοδα, διωγμός Ἐκκλησίας, πρόστιμα, ποινικοποιήσεις συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων, μαζική ἐθνική καί παγκόσμια χειραγώγηση καί τρομοκράτηση, ψυχολογικά ἀδιέξοδα, ὑγιεινομικά καί κοινωνικά προβλήματα, ἡλεκτρονική σκλαβιά κ.λ.π., ἐπίσης τό ἑλληνοτουρκικό ζήτημα μέ τίς συνεχεῖς κι ἐντεινόμενες τουρκικές προκλήσεις σέ ἀντιδιαστολή μέ τήν νέο-Ἑλληνική ἡττοπάθεια καί ξενολαγνεία «ἑταίρων» κατωτέρων κι ἐπιβούλων πού μᾶς κοροϊδεύουν μέ κούφια λόγια ὑποστήριξης μή στηρίζουσας καί ἡ μετατροπή τῆς Ἁγίας Σοφίας σέ τζαμί!

 

Παράλληλα,  παρατηροῦμε καί παρακολουθοῦμε τίς τελευταῖες ἡμέρες τίς πρόσφατες καταστροφές στήν Εὔβοια.

Τούς θανάτους, τούς τραυματισμούς ἀνθρώπων[i], τίς τεράστιες ζημίες σέ περιουσίες καί τήν οἰκολογική καταστροφή πού ἔφθασε μέχρι τά παράλια περιοχῶν τῆς Ἁττικῆς[ii] καί μέ ὅλα τά οἰκονομικά ἀντίκτυπα πού προέκυψαν σέ Δήμους καί ἰδιῶτες πολίτες ἀπό τίς πρόσφατες θεομηνίες στό νησί τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Ρώσσου κι ἄλλων μεγάλων Ἁγίων ὅπως τοῦ Ὁσίου Δαυίδ καί τοῦ νεοκαταταγέντος Ἁγίου Ἰακώβου Τσαλίκη.

Συγκεκριμένα, ἐπλήγησαν μέ βιβλικλές καταστροφές ἀπό ὑπερχείλιση ποταμοῦ λόγῳ σφοδρῶν βροχοπτώσεων περιοχές ὅπως:

Ψαχνά, Βασιλικά, Πολιτικά, Σταυρός, Κοντοδεσπότι, Λευκαντί καί Μπούρτζι.[iii]

Παράλληλα μέ ὅλη αὐτή τήν συμφορά, ξέσπασε καί πύρινη θεομηνία στίς Ροβιές Εὐβοίας, πού παρ’ ὀλίγον νά ἀπειλήσει καί τήν περιοχή τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Ὀσίου Δαυίδ, ἀφοῦ ἡ πύρινη λαίλαπα ἔφθασε μέχρι τήν διασταύρωση γιά τό Μοναστήρι.[iv]

 

Ἀναλογιζόμενοι τόν μακρύ κατάλογο τῶν ἐθνικῶν μας πληγῶν καί μή ἀδιαφορῶντας ὠχαδελφικά, πρέπει νά καταλήξουμε πώς ἕνας συνειδητός Χριστιανός πρέπει πάντα νά ἀναζητᾶ τίς αἰτίες τῶν πληγῶν στήν ζωή του, τόσο τήν προσωπική, ὅσο καί τήν ἐθνική καί τήν παγκόσμια, ἄν θέλει συνετά νά λάβει τό μήνυμά τους, ὥστε νά προσαρμόσει τήν πορεία του πρός τήν σωτηρία του καί ὄχι πρός τόν ὄλεθρό του!

Οἱ πνευματικοί νόμοι τοῦ Θεοῦ δέν κινητοποιοῦνται καί δέν ἐφαρμόζονται «εἰκῆ κι ὡς ἔτυχε», ἀλλά εἶναι τέλειοι ὅπως τέλειος εἶναι καί ὁ Νομοθέτης τους Θεός, ὁπότε τά γρανάζια πού τούς θέτουν σέ ἐνεργοποίηση ἀνιχνεύονται κι ἐντοπίζονται πάντα στήν περιοχή τῆς καλῆς ἤ κακῆς μας προαίρεσης κι ἐπιθυμίας, στό φάσμα τῆς μετανοίας ἤ τῆς ἀποστασίας μας, στήν ὑπακοή ἤ στήν ἀνυπακοή μας στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, στήν ὀρθή ἤ στήν ἀντορθόδοξη πίστη καί πράξη μας!

 

Ἄς θυμηθοῦμε σέ αὐτό τό συμπερασματικό σταυροδρόμι ποιό γεγονός ἔλαβε χῶρα πρίν λίγους μῆνες στήν Εὔβοια καί μάλιστα μέσα στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Ρώσσου στό Προκόπι Εὐβοίας καί ὄχι μόνο!

Ἡ ἐπίσκεψη, ἡ ὑποδοχή-ἀποδοχή τῶν σχισματικῶν Οὐκρανῶν καί τῆς συνοδείας τους στήν Ἱερά Μονή Ὁσίου Δαυίδ καί προπαντός τό συλλείτουργο καί οἱ συμπροσευχές μέ τούς ψευδορασοφόρους Οὐκρανούς στόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Ρῶσσο στό Προκόπι στίς 11 Νοεμβρίου 2019![v]

 

 

Τό τραγικό τῆς ὑπόθεσης εἶναι πώς ὁ λαμπρός Ἅγιος μας Ἰωάννης ὁ Ρῶσσος καταγόταν ἀπό τήν Οὐκρανία![vi]

Σίγουρα τό σκήνωμά του ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἤ ἔλειπε ἀπό τήν λάρνακά του γιά νά μήν παρευρεθεῖ στό μιαρό συλλείτουργο ἤ ἔκλαιγε μέσα σέ αὐτήν γοερῶς γιά τήν ἀποστασία μας!

 

Ἐπίσης, ἄς ἀνακαλέσουμε στήν μνήμη μας καί τήν ἐπίσκεψη τῶν ψευδορασοφόρων Οὐκρανῶν στήν Φωκίδα καί στήν Ἱερά Μονή Παναγίας Βαρνάκοβας, ἡ ὁποία κατόπιν παραδόθηκε σέ ὁλοσχερή καταστροφή λόγῳ πυρκαϊᾶς, τόσο ἡ Μονή, ὅσο καί ἡ ἀνεκτίμητη Ἱερή Εἰκόνα τῆς Παναγίας Βαρνάκοβας πού θέλησε νά φύγει ὁριστικά ἀπό ἐμᾶς καί νά ἐξαφανίσει τήν χάρη Της.

 

Ἄν μέσα σέ ὅλα αὐτά τά λυπηρά γεγονότα συμπεριλάβουμε τίς ἠθικές μας πτώσεις, κάποιες ἀπό τίς ὁποῖες μάλιστα οἱ κρατικοί ἡγέτες μας ἔχουν ἀπενοχοποιήσει διά νόμων (ἐκτρώσεις, ὁμοφυλοφιλία καί πορνεία διά πολιτικῶν γάμων καί συμφώνων συμβίωσης, μοιχεία κ.ἄ) καί τίς πνευματικές μας ἀποκλίσεις ἀπό τά ὀρθά δόγματα καί τήν τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, κλήρου καί λαοῦ, τότε πῶς νά προσδοκοῦμε κάτι ἄλλο ἀπό τήν εὐσπλαγχνία τοῦ Κυρίου ἐκτός ἀπό πληγές, πού σκοπό ἔχουν νά ἐπιτιμήσουν καί νά δράσουν δυναμικά ὡς πνευματικό ἐθνικό καί προσωπικό ἠλεκτροσόκ πρός ἀφύπνισιν καί ἀνάστασιν τῶν νεκρωμένων  μας πνευματικῶν κυττάρων;

 

Τελικό συμπέρασμα:

Ὅποτε ὁ λαός τοῦ Θεοῦ ἀποστατεῖ, πρέπει νά περιμένει παιδαγωγικές ἀλγηδόνες, ραπίσματα καί παράδοση εἰς χεῖρας καί ὄνυχας ἀλλοφύλων!

 

Ἄν δέν συνέλθουμε ἐν μετανοίᾳ, τά χειρότερα ἔρχονται.

 

Πρέπει νά τό συνειδητοποιήσουμε αὐτό καί νά μήν ἀναμένουμε θαύματα χωρίς διάθεση καί ἔργα μετανοίας.

 

Ἄν οἱ εἰδωλολάτρες πρόγονοί μας συμβούλευαν· «σύν Ἀθηνᾶ καί χεῖρα κίνει»,

ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί τί πρέπει νά ποῦμε καί νά κάνουμε;

 

---

[i]

https://www.tanea.gr/2020/08/11/greece/tragodia-stin-eyvoia-poies-einai-oi-aities-tis-anypologistis-katastrofis/

[ii]

https://www.zougla.gr/perivallon/article/terastia-ikologiki-katastrofi-se-oropo-ke-xalkoutsi-logo-ton-ferton-ilikon-apo-tin-evia

[iii]

efimerida.gr - https://www.iefimerida.gr/ellada/plimmyres-eyboia-bibliki-katastrofi-mesa-apo-25-fotografies

[iv]

https://www.athensvoice.gr/greece/671168_fotia-tora-stis-rovies-eyvoias

https://www.athensvoice.gr/greece/671168_fotia-tora-stis-rovies-eyvoias

[v]

oukraniko.blogspot

[vi] https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%8C%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82_%CE%BF_%CE%A1%CF%8E%CF%83%CE%BF%CF%82