Ὅλα ὅσα σοῦ εἶπαν εἶναι σωστὰ, ἀλλά μάγισσα δὲν εἶμαι

 

Ἡ ἁγνότητα εἶναι ἡ καλύτερη προίκα  τῶν νέων γιὰ τὸ μέλλον

Ἄν τὴ χάσεις ἀνοίγονται χάσματα στὴ ψυχὴ ποὺ δὲν κλείνουν εὔκολα (ἁγία γερόντισσα Γαλακτία)

 

 

Γνώρισα τὴν γιαγιὰ Γαλάτεια τὸ 2018, ὅταν εἶχα ταξιδέψει ἀπὸ τὸ νησί μου στὸ Ἡράκλειο μὲ σκοπὸ νὰ τὴν γνωρίσω. Εἶχα ἀκούσει πάρα πολλὰ θαυμαστά. Στὸ Ἡράκλειο ἤμουν ξανὰ πρωτύτερα γιὰ τρίμηνη πρακτικὴ ἄσκηση μέσω τῶν σπουδῶν μου. Φιλοξενήθηκα στὸ σπίτι μίας φίλης μου. Οἱ ἄνθρωποι ἐξαιρετικοί, ἔκαναν τὰ πάντα γιὰ νὰ μὲ εὐχαριστήσουν. Ἡ κυρία τοῦ σπιτιοῦ, ἡ μητέρα τῆς φίλης μου ἔχει ἐξάδελφο ἕνα ἐκκλησιαστικὸ πρόσωπο. Δὲν εἶχαν καλὴ ἄποψη γιὰ τὴν Γερόντισσα. Ὅμως τὴν πρώτη ἡμέρα ποὺ ἔφτασα Ἡράκλειο, μὲ εἶχαν πάει νὰ τὴ δῶ ὅπως πολὺ ἐπιθυμοῦσα. Ἐκεῖνο τὸ πρῶτο ἀπόγευμα ἡ γιαγιά μοῦ εἶχε πεῖ διάφορα…μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ αὐτὸ «Τώρα εἶσαι καλά, τὸ βράδυ παιδί μου θ’ ἀκούσεις τὸ κακὸ ἐκεῖ ποὺ θὰ πᾶς». Μετὰ τὴ Γερόντισσα, ἡ κυρία μὲ εἶχε πάει στὸν χῶρο ποὺ εἶναι ὁ ξάδελφός της ὅπου καθίσαμε μόνο γιὰ λίγο διότι βράδιαζε. Μοῦ τὸν εἶχε περιγράψει ἔμπειρο καὶ ἅγιο. Ὅταν τὸν συναντήσαμε, ἐκεῖνος ἄρχισε νὰ κατηγορεῖ ἔντονα τὴν γιαγιὰ ὅτι «τὴν διαφημίζουν πολὺ» ἔλεγε «Ἀρχιμανδρίτες καὶ Μητροπολίτες καὶ τρέχει ὁ κόσμος κοντά της, ὅτι ἀσχολεῖται μὲ μάγια καὶ ἄλλα…», ἐνῶ παρόμοια ἔλεγε καὶ γιὰ ἄλλους Ἁγίους τῆς Κρήτης. Στεναχωρήθηκα πολὺ μὲ τὰ λόγια του αὐτά. Πρὶν ἀναχωρήσουμε, μᾶς διάβασε μία εὐχή, ὅμως δὲν ἔνιωσα τίποτα στὴν καρδιά μου καὶ δὲν ἀναπαύτηκα καθόλου. Τότε, εἶχα προβληματιστεῖ γιὰ αὐτό, ἀφοῦ ὅταν εἶχα δεῖ τὴν γιαγιὰ αἰσθάνθηκα πολὺ διαφορετικὰ καὶ μεγάλη χαρὰ μέσα μου.

Θὰ εἶναι ἡ ἀσπίδα μου στὸ κακὸ ἡ γερόντισσα Γαλακτία

 

Μοῦ ἐμφανίστηκε κατά τὴ διάρκεια σοβαρῆς ἐγχείρησης καὶ μὲ ἐπανέφερε πρὸς ἔκπληξη τῶν γιατρῶν

 

Ὀνομάζομαι Μαρία Μωραϊτάκη κάτοικος Ἡρακλείου.  Δὲν εἶμαι καμία ἀξιωματοῦχος, οὔτε ἔχω πρόβλημα νὰ φανερώσω τὰ στοιχεῖα μου.  Ἄλλωστε στὸ πρόσωπο γιὰ τὸ ὁποῖο μιλάω χρωστῶ τὴν ζωή μου.

Τὴν Γερόντισσα Γαλακτία γνώρισα σὲ μία δύσκολη στιγμὴ τῆς ζωῆς μου.  Ἐπρόκειτο νὰ κάνω ἕνα δύσκολο χειρουργεῖο.  Οἱ γονεῖς μου εἶχαν ἀκούσει γι’ αὐτὴν καὶ πῆγαν ἀπὸ τὸ Ἡράκλειο στὴν Πόμπια γιὰ νὰ ζητήσουν τὴν πνευματικὴ συνδρομὴ τῆς Γερόντισσας.  Ἐκείνη ἦταν ἤδη κατάκοιτη.  Δὲν εἶχε δυνατότητα πολλῆς ἐπικοινωνίας ἀλλὰ κατάλαβε μὲ τὸν δικό της τρόπο… ἔδωσε ἕνα σταυρουδάκι μὲ κορδόνι στοὺς γονεῖς μου καὶ τοὺς εἶπε νὰ μοῦ ποῦν νὰ τὸ φορῶ πάντα.  Ὄχι μόνο μέχρι τὴν ἐγχείρηση ἀλλὰ πάντα γιατί θὰ εἶναι ἡ ἀσπίδα μου στὸ κακὸ καὶ ἡ πηγὴ εὐλογίας ποὺ θὰ ἔρχεται στὴ ζωή μου.  Ὅταν ἔκανα τὸ χειρουργεῖο, στὶς 6 Ἰουνίου 2018, τὴν ὥρα ποὺ βρισκόμουνα στὸ χειρουργικὸ προθάλαμο, εἶδα μία φωτεινὴ χαμογελαστὴ γριούλα νὰ μὲ πλησιάζει.  Μοῦ ἔκανε ἐντύπωση ὅτι φοροῦσε νυχτικό.  Εἶχε πάνω κάποια ἀνθάκια.  Τὸ θυμᾶμαι καλά.  Μὲ χάιδεψε στὸ κεφάλι καὶ μὲ ρώτησε:

Γερόντισσα Γαλακτία: «Σὲ ἑπτὰ μῆνες θὰ ἔχει γιατρευθεῖ τελείως καὶ θὰ εἶναι καὶ ἔγκυος»

 

Ἡ ἐπαγγελματική μου ἰδιότητα  εἶναι ψυχολόγος.  Ἐργάστηκα ἀρκετὰ καὶ ἀποκόμισα κάποια μικρὴ πείρα γύρω ἀπὸ τὰ ἀνθρώπινα φαινόμενα.  Βέβαια, ἡ ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἄγνωστη στὰ κάθε λογῆς ἐπιστημονικὰ δεδομένα γιατί ἔχει ὑπόσταση καθαρὰ πνευματική.  Προσεγγίζεται καὶ ἀναλύεται μόνο μὲ πνευματικὰ μέσα.  Ἐπειδή, ὅμως, ἐπηρεάζει ἄμεσα ἡ λειτουργία τῆς ψυχῆς καὶ τὶς ἐγκεφαλικὲς ἐνέργειες, τὸ ὑλικὸ μέρος τοῦ μυαλοῦ, νὰ τὸ πῶ στὴν καθομιλουμένη, μποροῦμε βάσει ἐπιστημονικῶν δεδομένων νὰ ποῦμε κάποια πράγματα.  Ἐν προκειμένω, διακρίνουμε τὸ φαντασιογενὲς ἀπὸ τὸ πραγματικό.  Τὴν φασμαγωγία, τὴν εἰκονικότητα ἀπὸ τὴν χειροπιαστὴ πραγματικότητα.  Ἡ Γερόντισσα Γαλακτία εἶναι τὸ πιὸ πραγματικὸ καὶ γνήσιο φαινόμενο ποὺ συνάντησα στὴ ζωή μου.  Λίγο τὴν συναναστράφηκα, πολὺ μὲ συνεπῆρε καὶ μὲ εὐεργέτησε.  Τὴν συνάντησα σὲ ὁριακὴ στιγμὴ τῆς ζωῆς μου.

Ἕνα δύσκολο οἰκογενειακὸ γεγονὸς μὲ ἔκανε νὰ κόψω χιλιόμετρα μέσα στὴν Κρήτη γιὰ νὰ τὴν συναντήσω.  Ἡ κόρη μου νιόπαντρη, ἐνεργοποιημένη ἐπαγγελματικὰ σὲ πρεσβεία στὸ ἐξωτερικό, παρουσίασε καρκίνο στὶς ὠοθῆκες τῆς μήτρας.  Πανικὸς σὲ ὅλους μας.  Ἡ λύση μονόδρομος.  Ἀφαίρεση ἄμεσα ἀλλὰ καὶ στέρηση τῆς γονιμότητας.  Ὁ πόνος καὶ ἡ πίστη μὲ ἔκανε νὰ ἀναζητήσω τὴν Γερόντισσα μέσω ἑνὸς ἀγαπημένου μας προσώπου, ἱεροσπουδαστή.  Ἡ φήμη της εἶχε φθάσει παντοῦ.  Ἔφθασα στὸ σπιτάκι της τὶς ἑπόμενες μέρες τῶν Χριστουγέννων τοῦ 2019.  Πρωτόγνωρη ἐμπειρία.  Ἕνα σῶμα ἀποστεωμένο, μία ἔκφραση ἀγγελική, ἕνα χαμόγελο παραδεισένιο, δύο μάτια διεισδυτικά, καθόλου ἀνοϊκά, ὁλόλαμπρα, τρυφερά.  Ἔδειξα τὴν φωτογραφία τῆς κόρης μου.  Δὲν ἄκουε, δὲν μποροῦσες νὰ κάνεις διάλογο λόγω δικῆς της ἀδυναμίας στὴν ἀκοὴ καὶ στὴν ἀντίληψη, ἀλλὰ ἡ νοερὰ ἐνέργεια τῆς ψυχῆς της ἀμέσως ἐντόπισε τὸ πρόβλημα.  Ἔτσι ἔκανε σὲ ὅλους.  Πῆρε τὸν Σταυρό, τὸν ἀκούμπησε πάνω στὴν φωτογραφία, τινάχθηκε καὶ εἶπε: «ὢ καημένο κι ἐσύ…».