Παρασκευή 24 Αυγούστου 2012


Ἐπίσκεψη στόν παράδεισο


Εδα
 στόν πνο μου πώς πισκέφθηκα
 τόν Παράδεισο καί νας γγελος
 νέλαβε νά μέ
 ξεναγήσει. Περπατούσαμε
 δίπλα-δίπλα σέ μία τεράστια
 αθουσα γεμάτη μέ γγέλους.
 γγελος δηγός μου σταμάτησε
 μπροστά στόν πρτο σταθμό
 ργασίας καί επε :

 ” Ατό εναι
 τό Τμμα Παραλαβς. δ
 παραλαμβάνουμε λες τίς
 ατήσεις πού φτάνουν στόν Θεό μέ
 τή μορφή προσευχς.
 ”
 Κοίταξα
 γύρω-γύρω στόν χρο. σφυζε πό
 κίνηση, μέ
 τόσους πολλούς γγέλους νά
 βγάζουν καί νά ταξινομον
 ατήσεις γραμμένες σέ
 γκώδη στοβες πό χαρτιά καί
 σημειώματα, πό νθρώπους σέ λο
 τόν κόσμο.

 Μετά,
 προχωρήσαμε σέ να  μακρύ
 διάδρομο,
 μέχρι πού φτάσαμε στόν δεύτερο
 σταθμό. γγελός μου επε :


 ”Ατό εναι
 τό Τμμα Συσκευασίας καί
 Παράδοσης. δ ο χάρες καί ο
 εχές πού χουν ζητηθε
 προωθονται καί
 παραδίδονται σέ ατούς πού τίς
 ζήτησαν.”




 Πρόσεξα καί
 πάλι πόση κίνηση εχε καί δ.
 μέτρητοι γγελοι
 πηγαινοέρχονταν δουλεύοντας
 σκληρά, φο εχαν ζητηθε τόσες
 πολλές πιθυμίες καί
 συσκευάζονταν γιά νά παραδοθον
 στή γ.


 Τέλος, στήν
 κρη νός μακρύ διαδρόμου,
 σταματήσαμε
 στήν πόρτα νός πολύ μικρο
 σταθμο. Πρός μεγάλη μου κπληξη
 μόνο νας γγελος
 καθόταν κε, χωρίς νά κάνει
 οσιαστικά τίποτα.


 - ” Ατό
 εναι τό Τμμα τν Εχαριστιν
 ” μο επε σιγανά φίλος
 γγελός μου. δειχνε λίγο
 ντροπιασμένος.


 - “Πς
 γίνεται ατό; Δέν πάρχει

 δουλειά
 δ;”, ρώτησα.






 - “Εναι
 λυπηρό”, ναστέναξε
 γγελος. “φο παραλάβουν τίς
 χάρες τούς ονθρωποι, πολύ
 λίγοι στέλνουν
 εχαριστήρια.”


 - “Πς μπορε
 κάποιος νά εχαριστήσει τόν
 Θεό γιά τίς ελογίες πού
 παρέλαβε;” , ρώτησα πάλι.


 - “Πολύ
 πλά”, πάντησε.
 ”Χρειάζεται μόνο νά πες:
 Εχαριστ Θεέ μου!”


 - “Καί γιά τί
 κριβς πρέπει νά
 εχαριστήσουμε;”





 - “ν χεις
 τρόφιμα στό ψυγεο σου, ροχα
 στήν πλάτη σου, μία στέγη πάνω
 π’ τό κεφάλι σου καί να
 μέρος γιά νά
 κοιμηθες. εσαι
 πλουσιότερος πό τό 75% ατο του
 κόσμου.”


 ”ν χεις
 χρήματα στήν τράπεζα, στό
 πορτοφόλι σου καί λίγα κέρματα
 σ’ να πιατάκι. εσαι
 νάμεσα στό 8%
 τν νθρώπων πού
 εημερον.”


 ”ν ξύπνησες

 σήμερα τό πρωί μέ περισσότερη
 γεία πό τι ρρώστια. εσαι
 πιό ελογημένος πό σους δέν θά
 πιζήσουν
 καν ς ατή τή μέρα.”


 ”ν ποτέ δέν
 βίωσες τήν μπειρία το φόβου
 το πολέμου, τς μοναξις της
 φυλακς, τς γωνίας του
 βασανισμο καί της
 σουβλις τς πείνας. εσαι
 μπροστά πό 700 κατομμύρια
 νθρώπους ατς
 τς γής.”




 ”ν μπορες

 νά προσευχηθες σέ ναν ναό,
 χωρίς τό φόβο τς πίθεσης, τς
 σύλληψης τς κτέλεσης. θά
 σέ ζηλεύουν
 σίγουρα περίπου 3
 δισεκατομμύρια νθρωποι στόν
 κόσμο.”


 ”ν ο
 γονες σου εναι κόμα ζωντανοί
 καί
 εναι κόμα παντρεμένοι.
 εσαι σπάνιος.”


 ”ν μπορες
 νά κρατς τό κεφάλι σου ψηλά καί
 νά χαμογελς. δέν εσαι
 κανόνας, εσαι ξαίρεση γιά

 λους σους ζον
 μέσα στήν μφιβολία καί στήν
 πόγνωση.”






 ”Καί ν
 διαβάζεις τώρα ατό τό μήνυμα,
 μόλις
 λαβες μία διπλή ελογία, γιατί
 σού τό δωσε κάποιος πού σ’
 γαπάει καί
 γιατί εσαι πιό τυχερός πό 2
 δισεκατομμύρια νθρώπους, πού
 δέν ξέρουν καν νά
 διαβάζουν.”


-
 ”Κατάλαβα. Καί τώρα τί κάνω;
 Πς
 μπορ νά ρχίσω;”


 - ” Νά πες

 καλημέρα” , μο χαμογέλασε
 γγελός μου. “Νά μετρήσεις
 τίς ελογίες σου καί νά περάσεις
 ατό τό
 μήνυμα καί σέ λλους νθρώπους,
 γιά νά τούς θυμίσεις πόσο
 ελογημένοι
 εναι.”


 ” Καί μήν
 ξεχάσεις νά στείλεις τό
 εχαριστήριο
  σου.”

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου