Εἶναι σωστό ὁ μοναχός νά ἔχει σχέσεις μέ τούς κατά κόσμον οἰκείους του; (γ΄μέρος)

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ

 Ἕνας ἀπό τούς ὅρκους στήν μοναχική κουρά.

 

Ένας από τους όρκους στη μοναχική κουρά:

Όταν ο όρκος αναφέρεται ως υπόσχεση στον Θεό, έχων σχέση με την πνευματική πορεία του ορκισθέντος- όπως εν προκειμένῳ του μοναχού- τότε ο υποσχεθείς  πρέπει να σηκώση το βάρος των υποσχέσεων του, μένων  πιστός στους όρκους- υποσχέσεις, τους οποίους έδωσε. 

Δυστυχώς, ομολογεί ο Μ.Βασίλειος, "τούτο  πάνυ ολίγοις  των εις ημετέραν  γνώσιν ηκόντων κατόρθωται".

Στην Ακολουθία του Μεγάλου και Αγγελικού Σχήματος υπάρχουν, όπως είναι γνωστό, οι ερωταποκρίσεις μεταξύ του Αρχιερέως ή του Ιερομονάχου και του χειροθετουμένου. Μεταξύ άλλων τίθενται και τα εξής ερωτήματα: 

-" Αποτάσσῃ τῳ κόσμῳ και τοις εν τῳ κόσμῳ, κατά την εντολήν του Κυρίου; Σώζεις μέχρι θανάτου την υπακοήν τῳ προεστώτι, και πάσῃ τῃ εν Χριστῷ αδελφότητι; Φυλάττεις σε αυτόν εν παρθενίᾳ και σωφροσύνῃ, και ευλαβείᾳ;" κ.ο.κ 

Και απαντά ο χειροθετούμενος:

-"Ναι του Θεού συνεργούντος, τίμιε πάτερ". 

 Η απάντηση αυτή είναι όρκος- υπόσχεση, τον οποίο  καλείται ο χειροθετηθείς  να τηρήση.

Πηγή:  http://agiatriadamideas.blogspot.gr/