Την γερόντισσα Γαλάτεια την γνώρισα πριν από είκοσι χρόνια την αγάπησα και με αγάπησε και αυτή σαν παιδί της . Το μόνο που μπορώ να πω με βεβαιότητα είναι πως η γιαγιά Γαλάτεια ήταν ένας άνθρωπος θυσίας για τον πλησίον η ελεημοσύνη της ήταν παροιμιώδης δεν άφηνε τίποτα για τον εαυτό της όλα τα μοίραζε σε αυτούς που είχαν ανάγκη είτε αυτά ήταν χρήματα, ρούχα η φαγητό . Από την κατσαρόλα της έτρωγαν καθημερινά δεκάδες άνθρωποι του χωριού τα μπολ με το φαγητό έμπαιναν στην σειρά πάνω στον μαντρότοιχο του σπιτιού της και από εκεί περνούσαν και τα έπαιρναν αυτοί που το είχαν ανάγκη .Η μοναδική χαρά της γερόντισσας ήταν η εκκλησία και η προσευχή ,προσευχή για όλον τον κόσμο αλλά και για εκατοντάδες άτομα προσωπικά ,τα ονόματα που επικαλούταν στην προσευχή της συνήθως το βράδυ ήταν χιλιάδες τα περισσότερα δεν τα γνώριζε καν.
Δεν θα ήθελα να πω κάτι άλλο για την γερόντισσα γι’ αυτήν έχουν μιλήσει είδη πάρα πολλοί κληρικοί και λαϊκοί και θα μιλήσουν ακόμα περισσότεροι αλλά το σημαντικότερο είναι ότι σίγουρα για την Γαλάτεια θα μιλήσει ο ουρανός και πολύ σύντομα. Την ευχή της να έχουμε σε ευχαριστώ για ότι καλώ έκανες σε εμένα και την οικογένεια μου θα σε μνημονεύω πάντα .Αιωνία σου η μνήμη κοντά στον Κύριο που αγάπησες ποιο πολύ από την ζωή σου .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου