«Μαρία γύρνα πίσω. Σέ θέλει ὁ Παππούλης». π. Εὐμένιος
Διορατικό χάρισμα
«Μαρία γύρνα πίσω. Σε θέλει ο Παππούλης»
«Εκείνο το πρωί, κατέβηκα στον ναό πολύ πικραμένη, γιατί
έβλεπα τον σύζυγό μου χωρίς δουλειά, τουλάχιστον δύο μήνες. Είχαμε δικό
μας μαγαζί, τα έξοδα και οι υποχρεώσεις πολλές.
Έξω από το κελλάκι του βρήκα επτά-οκτώ γυναίκες, να περιμένουν τον Γέροντα. Μου λέει μια κυρία: ‘‘Ο Παππούλης δεν είναι καλά. Έχει πέσει σε κώμα. Περιμένουν τον γιατρό και δεν ξέρουμε αν θα μπορέσουμε να τον δούμε’’.
Σε λίγα λεπτά ήρθε ένας γιατρός και μια νοσηλεύτρια. Βγήκε η κυρία Ντίνα, που επί χρόνια εξυπηρετούσε τον γέροντα Ευμένιο με πολλή αγάπη, και μας είπε να μην περιμένουμε άδικα. Ο Παππούλης δεν μπορούσε να μας δή. Οι άλλες κυρίες έφυγαν.
Εγώ έμεινα για πέντε λεπτά έξω από το κελλάκι και αποφάσισα να γυρίσω σπίτι μου. Είχα διανύσει είκοσι μέτρα περίπου και ακούω την κυρία Ντίνα, να μου φωνάζη: ‘‘Μαρία γύρνα πίσω. Σε θέλει ο Παππούλης’’. Γύρισα και μπήκα μέσα. Έβαλα μετάνοια στον Γέροντα, ο οποίος είχε συνέλθει από το κώμα. Μου λέει ο Παππούλης: ‘‘Να πάρης από τα κουτιά κουραμπιέδες και μελομακάρονα, να πας στα παιδιά’’.
Μπήκα στην κουζίνα, έβαλα δύο κομμάτια από το κάθε κουτί και ακούω τον Γέροντα να μου λέη: ‘‘Εγώ δεν σου είπα να βάλεις δύο κομμάτια. Ποιος θα τα φάη. Να πάρης και άλλα για τα παιδιά’’.
Επέστρεψα στον καναπέ.
Εκείνος έβαλε το πετραχήλι του. Γονάτισα και, αφού ακούμπησε το ευλογημένο χέρι του στο κεφάλι μου, άρχισε την προσευχή. Όταν τελείωσε, φίλησα το πετραχήλι και το χέρι του. Μου λέει: ‘‘Έχεις δύσκολο δρόμο, παιδί μου. Χρειάζεσαι δύναμη πολλή και υπομονή’’.
Ο Γέροντας, με το χάρισμα που είχε, κάτι είδε και με προέτρεψε, να αντλώ δύναμι από την προσευχή.
Όταν γύρισα στο σπίτι μου, έρχεται ο σύζυγός μου. Κατάλαβα ότι κάτι ευχάριστο θα μου έλεγε. Γελούσε το πρόσωπό του. ‘‘Μαρία, έκλεισα μια δουλειά και πήρα προκαταβολή’’, μου λέει. Ευχαρίστησα νοερά τον Θεό μας και τον γέροντα Ευμένιο, που με το προορατικό του χάρισμα είχε δεί ότι περίμενα έξω από το κελλί του και είχα ανάγκη από την προσευχή του και την ευχή του. Ας έχωμε όλοι την ευχή του».
Έξω από το κελλάκι του βρήκα επτά-οκτώ γυναίκες, να περιμένουν τον Γέροντα. Μου λέει μια κυρία: ‘‘Ο Παππούλης δεν είναι καλά. Έχει πέσει σε κώμα. Περιμένουν τον γιατρό και δεν ξέρουμε αν θα μπορέσουμε να τον δούμε’’.
Σε λίγα λεπτά ήρθε ένας γιατρός και μια νοσηλεύτρια. Βγήκε η κυρία Ντίνα, που επί χρόνια εξυπηρετούσε τον γέροντα Ευμένιο με πολλή αγάπη, και μας είπε να μην περιμένουμε άδικα. Ο Παππούλης δεν μπορούσε να μας δή. Οι άλλες κυρίες έφυγαν.
Εγώ έμεινα για πέντε λεπτά έξω από το κελλάκι και αποφάσισα να γυρίσω σπίτι μου. Είχα διανύσει είκοσι μέτρα περίπου και ακούω την κυρία Ντίνα, να μου φωνάζη: ‘‘Μαρία γύρνα πίσω. Σε θέλει ο Παππούλης’’. Γύρισα και μπήκα μέσα. Έβαλα μετάνοια στον Γέροντα, ο οποίος είχε συνέλθει από το κώμα. Μου λέει ο Παππούλης: ‘‘Να πάρης από τα κουτιά κουραμπιέδες και μελομακάρονα, να πας στα παιδιά’’.
Μπήκα στην κουζίνα, έβαλα δύο κομμάτια από το κάθε κουτί και ακούω τον Γέροντα να μου λέη: ‘‘Εγώ δεν σου είπα να βάλεις δύο κομμάτια. Ποιος θα τα φάη. Να πάρης και άλλα για τα παιδιά’’.
Επέστρεψα στον καναπέ.
Εκείνος έβαλε το πετραχήλι του. Γονάτισα και, αφού ακούμπησε το ευλογημένο χέρι του στο κεφάλι μου, άρχισε την προσευχή. Όταν τελείωσε, φίλησα το πετραχήλι και το χέρι του. Μου λέει: ‘‘Έχεις δύσκολο δρόμο, παιδί μου. Χρειάζεσαι δύναμη πολλή και υπομονή’’.
Ο Γέροντας, με το χάρισμα που είχε, κάτι είδε και με προέτρεψε, να αντλώ δύναμι από την προσευχή.
Όταν γύρισα στο σπίτι μου, έρχεται ο σύζυγός μου. Κατάλαβα ότι κάτι ευχάριστο θα μου έλεγε. Γελούσε το πρόσωπό του. ‘‘Μαρία, έκλεισα μια δουλειά και πήρα προκαταβολή’’, μου λέει. Ευχαρίστησα νοερά τον Θεό μας και τον γέροντα Ευμένιο, που με το προορατικό του χάρισμα είχε δεί ότι περίμενα έξω από το κελλί του και είχα ανάγκη από την προσευχή του και την ευχή του. Ας έχωμε όλοι την ευχή του».
Από το βιβλίο
π. Ευμένιος, ο κρυφός Άγιος της εποχής μας
Σύμωνος Μοναχού
(σελ.252-254)
Εκδόσεις
Άγιος Στέφανος
Επιμέλεια κειμένου : Ἀναβάσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου