Γέρων Πολύκαρπος Ματζάρογλου

(+) Γέρων Πολύκαρπος Ματζάρογλου

 Εξόδιος ακολουθία μακαριστού γέροντος

Πολυκάρπου Μαντζάρογλου.

Το Σάββατο 16 Ιουνίου 2012 τελέσθηκε στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Μάκρης η εξόδιος ακολουθία του μακαριστού γέροντος Πολυκάρπου Μαντζάρογλου πνευματικού υπευθύνου του μοναχικού βίου της Μητροπόλεώς μας.

Ο μακαριστός γέροντας Πολύκαρπος εκοιμήθη κατά τις πρωϊνές ώρες της 15ης Ιουνίου σε ηλικία 83 ετών, αφήνοντας πίσω του ένα τεράστιο πνευματικό έργο στην Μητρόπολή μας, στην Ελλάδα και σε χώρες του εξωτερικού. Από τις πρώτες ώρες της ειδήσεως της εκδημίας του γέροντος συγκεντρώθησαν στην Ιερά Μονή της Μάκρης πλήθος πιστών, ιερέων, ιερομονάχων, μοναχών και μοναζουσών από πολλά μέρη της πατρίδος μας και του Αγίου Όρους αλλά και από το εξωτερικό (Βουλγαρία, Ρουμανία κ.α.) που γνώριζαν τον γέροντα. Η σορός του εξετέθη σε προσκύνηση από το πρωί της Παρασκευής και πλήθος κόσμου από την Αλεξανδρούπολη και τις γύρω περιοχές μετέβησαν στην Ιερά Μονή για να την προσκυνήσουν. Το βράδυ της Παρασκευής τελέσθηκε Αγρυπνία στο Καθολικό της Μονής ενώ το πρωί του Σαββάτου Αρχιερατική Θεία Λειτουργία από τον Μητροπολίτη μας κ. Άνθιμο.

Για την εξόδιο ακολουθία ήλθαν στην Ιερά Μονή ο Γέροντάς μας Παναγιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμος και οι Σεβ. Μητροπολίτες Νευροκοπίου Ναθαναήλ (του Πατριαρχείου Βουλγαρίας), Βεροίας Παντελεήμων, Λαρίσης Ιγνάτιος, Διδυμοτείχου Δαμασκηνός, Ξάνθης Παντελεήμων, Εδέσσης Ιωήλ, Ζιχνών Ιερόθεος, Σισανίου Παύλος και οι Θεοφ. Επίσκοποι Θερμών Δημήτριος, Τανάγρας Πολύκαρπος και Λαρίσης Ιγνάτιος (του Πατριαρχείου Αντιοχείας). Παρέστησαν ο Στρατηγός της 1ης Στρατιάς κ. Γκίνης, ο Στρατηγός της 12ης Μεραρχίας, κ. Γκαγκαστάθης, ο Ταξίαρχος της 23ης κ. Στεφανής, ο Ταξίαρχος της 12ης κ. Δαμιανίδης, εκπρόσωποι του Δήμου, των δικαστικών, πανεπιστημιακών και λοιπών αρχών του τόπου.

Η εξόδιος ακολουθία τελέσθηκε στο Καθολικό της Μονής από τον Παναγιώτατο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμο, συγχοροστατούντων και των λοιπών Αρχιερέων. Στο τέλος της εξοδίου ακολουθίας μίλησε ο Μητροπολίτης μας κ. Άνθιμος, που αφού μετέφερε τις ευχές του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου προς την αδελφότητα της Μονής, μίλησε για την προσωπικότητα του μακαριστού γέροντος Πολυκάρπου και το κενό που αφήνει στην πνευματική ζωή του τόπου μας.
Στον μακαριστό γέροντα Πολύκαρπο Μαντζάρογλου.

Κατ’ἀρχὴν ἔχω ἐντολὴ τοῦ Παναγιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως καὶ Οἰκουμενικου Πατριάρχου μας κ. Βαρθολομαίου νὰ ἐκφράσω τὴν Εὐχή του, γιὰ τὴν μακαρία ἀνάπαυση τῆς ψυχῆς τοῦ Ἀρχιμανδρίτου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου κυροῦ Πολυκάρπου Μαντζάρογλου καὶ νὰ μεταφέρω στὴν ἀδελφότητα καὶ σὲ ὅλους σας τὴν πατριαρχικὴ εὐλογία του γιὰ τὴν ἐξ ὕψους παρηγορία.

Ὁ μακαριστός γέροντας Πολύκαρπος Μαντζάρογλου, ἀποτελοῦσε γιὰ μένα προσωπικά, γιὰ τοὺς ἱερεῖς τῆς Μητροπόλεως καὶ γιὰ τοὺς χριστιανοὺς τῆς Ἐπαρχίας μας, μιὰ δυνατή, ξεχωριστή, χαρισμα-τικὴ προσωπικότητα. Ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ τὸν ἔστειλε στὸν τόπο μας ὡς ἀπάντηση στὴν ἀνάγκη δημιουργίας μιᾶς κοινοβιακῆς κυψέλης, ἡ ὁποία κάτω ἀπὸ τὴν πατρική του καθοδήγηση, σχεδὸν ἐπὶ 30ετία οἰκοδόμησε τόσο στὶς μοναχὲς ὅσο καὶ σὲ ὅλους μας, ἕνα γνήσιο ἐκκλησιαστικὸ καὶ ὑγιὲς μοναστικὸ φρόνημα.

Ἡ προσωπική του παρουσία ἀπέπνεε πνευματικότητα, γαλήνη καὶ εὐγένεια. Ἦταν πάντοτε ἤρεμος στὴν ἀναστροφή, ὀλιγολόγος στὴ συζήτηση, διακριτικὸς στὴ συμπεριφορά, μειλίχιος στὶς ἐκδηλώσεις, προσηνὴς στοὺς τρόπους.

Ἡ σοβαρότητα τοῦ ὕφους του δὲν μποροῦσε νὰ κρύψει τὴν ἀγάπη του γιὰ κάθε ἄνθρωπο καὶ τὸ ἐνδιαφέρον του γιὰ τὰ ζητήματά του.

Ἡ ἀρχοντιὰ τῆς ψυχῆς του ἐκδηλώνονταν στὸν καθένα, μικρὸ ἢ μεγάλο.

Ἀκόμη καὶ νὰ ὑποπτευόνταν ὅτι κάτι ἤθελε, τὸ προσέφερε ἀστραπιαία.

Τὸ ἐνδιαφέρον του γιὰ τὰ πνευματικά του παιδιά, ὅπου γῆς, ἔφτανε κοντά τους καὶ τηλεφωνικά, στὴν κατάλληλη στιγμὴ ποὺ τὸ εἶχαν ἀνάγκη.

Γνωρίζαμε ὅλοι πόσο ἀξιοποιοῦσε τὸ ἰσχυρὸ ὅπλο τῆς προσευχῆς γιὰ ὅλους.

Στὴν ἐξομολόγηση ἦταν ἀργός, χωρὶς βιασύνη, χωρὶς ἐπιτηδευμένα λόγια, μιλοῦσε μὲ προσωπικά του παραδείγματα ποὺ σὲ «ἄνοιγαν» ἀμέσως, ὥστε νὰ νιώσεις τὴν ἀγάπη καὶ τὴν ἀποδοχή.

Πόσοι ἐδῶ μέσα καὶ πόσοι παντοῦ, δὲν ἀκούμπησαν τὴν ψυχή τους ἐπάνω του.

Ἄγρυπνη ἦταν ἡ φροντίδα του γιὰ τὶς μοναχές, μὲ σεβασμὸ στὸν πνευματικὸ ἀγῶνα κάθε μιᾶς ἀδελφῆς, ἀγωνιοῦσε ἐξαιρετικὰ γιὰ τὸν ἀκλινὴ βηματισμὸ τῆς Μονῆς καὶ γιὰ τὴν ἐπάρκειά της.

Τὸν καινούργιο Ναὸ δὲν τὸν πρόλαβε, μά, τὸ προσευχητικὸ πέρασμά του μέσα στὰ γιαπιά, θὰ τὸν ὁλοκληρώσει.

Ὑπέφερε σὲ κάθε πρόβλημα τῶν μοναχῶν, σὲ κάθε πειρασμὸ τῆς Μονῆς, δὲν τὸν ἐνδιέφεραν, δὲν σχολίαζε τὰ λάθη τῶν ἄλλων, ἀλλὰ ἡ ἐνδεχόμενη δική του εὐθύνη.

Συγχωροῦσε τὸ κάθε πικρὸ ποτήρι ποὺ τοῦ προσέφεραν καὶ τὸν κάθε πτερνισμὸ ποὺ τοῦ ἀνταπέδιδαν οἱ εὐεργετημένοι ἀπ’αὐτόν.

Τὰ βιώματά του ἀπὸ τὴ νεώτερη ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία τῆς Ἑλλάδος καταστάλλαξαν μέσα του μιὰ ἐξαιρετικὴ ἐμπιστοσύνη στὸ Χριστὸ καὶ στὴν Κυρία μας Θεοτόκο, ἀλλὰ καὶ μιὰ μοναδικὴ ψυχραιμία μπροστὰ στὸν ἀνθρώπινο παράγοντα.

Λοιπόν, αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος, ἀπὸ σήμερα, δὲν θὰ εἶναι πιὰ μαζύ μας. Θὰ ζήσουμε μὲ τὰ ὅσα μᾶς ἄφησε. Θὰ συνεχίσουμε μὲ ὅσα μᾶς δίδαξε. Θὰ πορευθοῦμε μὲ ὅ,τι ἐπιθυμοῦσε. Θὰ τηρήσουμε ὅσα μᾶς ἐπιφόρτησε νὰ κάνουμε.

Λοιπόν, ἀποχαιρετίστε τον. Σὲ λίγο θὰ τοποθετηθεῖ στὰ σπλάχνα τοῦ Μοναστηριοῦ μας, δίπλα στὰ θεμέλια τοῦ Καθολικοῦ, γιὰ νὰ εἶναι ἐκεῖ μπροστὰ στὰ μάτια μας, χωρὶς νὰ λείψει ποτὲ ἀπὸ τὴν καρδιά μας μήτε ἀπὸ τὸν προσανατολισμό μας. Αὐτὸς θὰ εἶναι ἡ πυξίδα, αὐτὸς ὁ φάρος, αὐτὸς ὁ χάρτης, αὐτὸς ἡ προοπτική μας.

Ἀποχαιρετίστε τον, λοιπόν·

Οἱ ἀρχιερεῖς τὸν Γέροντα, οἱ μοναχὲς τὸν Πατέρα, τὰ πνευματικὰ τέκνα τὸν στέρεο καθοδηγητή, οἱ χριστιανοὶ τὸν χαρισματικὸ ἱερέα, ἀποχαιρετίστε τον.

Ἂς ἔχετε τὴν εὐχή του. Ὅσοι τὸν ἀγαπήσατε, ὅσοι τὸν σεβαστήκατε, ὅσοι τὸν ὑπακούσατε, ὅσοι τὸν στηρίξατε, ὅσοι τὸν ξεκουράσατε στὸ σταυρό του, ὅσοι τὸν διακονήσατε μέχρι τέλους. Ἂς ἔχουμε ὅλοι τὴν εὐχή του.

Χθὲς τὰ χαράματα, ὅταν ἔβγαινε ὁ ἥλιος στὴ Σαμοθράκη ὅπου ἤμουν, μοῦ τηλεφώνησε ἡ Γερόντισσα Μακρίνα καὶ μὲ προετοίμασε γιὰ τὸ ἐνδεχόμενο τῆς κοιμήσεώς του. Ἔπειτα ἀπὸ μισὴ ὥρα μὲ πληροφόρησε γιὰ τὸ γεγονός. Μέχρι νὰ ρθῶ μὲ τὸ πλοῖο τὸ μεσημέρι, ἀνάμεσα στὰ ἀλλεπάλληλα τηλεφωνήματα ἔγραψα κάτι, ποὺ δὲν το συνηθίζω, ἀλλὰ κάλυπτε τὴν ἀπουσία μου ἐκεῖνες τὶς λίγες ὥρες.

Πρωΐ, καθὼς ἀνέτειλε ὁ ἥλιος

βιάστηκες νὰ προλάβεις Τὸ νοητό,

ἀφήνοντας σὲ ὅλους ἕνα ῥῖγος

ἀπορφανισμοῦ μας ἀπὸ τὸ καλό,

καθὼς ἀναστραφήκαμε οἱ ἴδιοι

τὴν πίστη σου καὶ κάθε σου ἀρετή,

τὸ φρόνημα, τὸ ἦθος·ὅταν μύριοι

σὲ λιοτρίβι σὲ ἀλέθαν πειρασμοί.

Μὴν ξεχάσεις, ὅπου τώρα κατοικεῖς

ὅλους ἐμᾶς, τὶς μοναχές, τὸν τόπο

μνημόνευε καθὼς λαμπροφορεῖς,

ἁγίαζε καὶ τὸ μικρό μας κόπο,

σκούπιζέ μας τὸν ἰδρῶτα τῆς ψυχῆς

ποὺ ἔμαθε ἀπὸ τὸ δικό σου τρόπο.

Γέροντα ! θὰ μοῦ λείψετε!

Ακολούθησε ομιλία από τον Παναγιώτατο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμο που συγκινημένος αναφέρθηκε στην γνωριμία του με τον μακαριστό γέροντα Πολύκαρπο.

Ακολούθησε η έξοδος του νεκρού από το Καθολικό και μετά από μία διαδρομή στον προαύλιο χώρο της Μονής γύρω από τον Ναό, η σορός του τοποθετήθηκε στον τάφο του στα δεξιά του Ναού, που διαμορφώθηκε ειδικά για να υποδεχθεί τον μακαριστό γέροντα.

Πολυκάρπου ιερομονάχου, Αιωνία η μνήμη!

Καλό Παράδεισο!

ΠΗΓΗ: http://www.imalex.gr/38BF197F.el.aspx

 Φωτογραφίες: Χριστόφορος Καρακατσάνης