Ἐπίσκεψη στόν παράδεισο
Εἶδα
στόν ὕπνο μου πώς ἐπισκέφθηκα
τόν Παράδεισο καί ἕνας Ἄγγελος
ἀνέλαβε νά μέ
ξεναγήσει. Περπατούσαμε
δίπλα-δίπλα σέ μία τεράστια
αἴθουσα γεμάτη μέ Ἀγγέλους.
Ὁἄγγελος ὁδηγός μου σταμάτησε
μπροστά στόν πρῶτο σταθμό
ἐργασίας καί εἶπε :
” Αὐτό εἶναι
τό Τμῆμα Παραλαβῆς. Ἐδῶ
παραλαμβάνουμε ὅλες τίς
αἰτήσεις πού φτάνουν στόν Θεό μέ
τή μορφή προσευχῆς.
”
Κοίταξα
γύρω-γύρω στόν χῶρο. Ἔσφυζε ἀπό
κίνηση, μέ
τόσους πολλούς Ἀγγέλους νά
βγάζουν καί νά ταξινομοῦν
αἰτήσεις γραμμένες σέ
ὀγκώδη στοῖβες ἀπό χαρτιά καί
σημειώματα, ἀπό ἀνθρώπους σέ ὅλο
τόν κόσμο.
προχωρήσαμε σέ ἕνα μακρύ
διάδρομο,
μέχρι πού φτάσαμε στόν δεύτερο
σταθμό. Ὁἄγγελός μου εἶπε :
”Αὐτό εἶναι
τό Τμῆμα Συσκευασίας καί
Παράδοσης. Ἐδῶ οἱ χάρες καί οἱ
εὐχές πού ἔχουν ζητηθεῖ
προωθοῦνται καί
παραδίδονται σέ αὐτούς πού τίς
ζήτησαν.”
Πρόσεξα καί
πάλι πόση κίνηση εἶχε καί ἐδῶ.
Ἀμέτρητοι Ἄγγελοι
πηγαινοέρχονταν δουλεύοντας
σκληρά, ἀφοῦ εἶχαν ζητηθεῖ τόσες
πολλές ἐπιθυμίες καί
συσκευάζονταν γιά νά παραδοθοῦν
στή γῆ.
Τέλος, στήν
ἄκρη ἑνός μακρύ διαδρόμου,
σταματήσαμε
στήν πόρτα ἑνός πολύ μικροῦ
σταθμοῦ. Πρός μεγάλη μου ἔκπληξη
μόνο ἕνας Ἄγγελος
καθόταν ἐκεῖ, χωρίς νά κάνει
οὐσιαστικά τίποτα.
- ” Αὐτό
εἶναι τό Τμῆμα τῶν Εὐχαριστιῶν
” μοῦ εἶπε σιγανά ὁ φίλος
ἄγγελός μου. Ἔδειχνε λίγο
ντροπιασμένος.
- “Πῶς
γίνεται αὐτό; Δέν ὑπάρχει
ἐδῶ;”, ρώτησα.
- “Εἶναι
λυπηρό”, ἀναστέναξε ὁ
Ἄγγελος. “Ἀφοῦ παραλάβουν τίς
χάρες τούς οἱἄνθρωποι, πολύ
λίγοι στέλνουν
εὐχαριστήρια.”
- “Πῶς μπορεῖ
κάποιος νά εὐχαριστήσει τόν
Θεό γιά τίς εὐλογίες πού
παρέλαβε;” , ρώτησα πάλι.
- “Πολύ
ἁπλά”, ἀπάντησε.
”Χρειάζεται μόνο νά πεῖς:
Εὐχαριστῶ Θεέ μου!”
- “Καί γιά τί
ἀκριβῶς πρέπει νά
εὐχαριστήσουμε;”
τρόφιμα στό ψυγεῖο σου, ροῦχα
στήν πλάτη σου, μία στέγη πάνω
ἀπ’ τό κεφάλι σου καί ἕνα
μέρος γιά νά
κοιμηθεῖς. εἶσαι
πλουσιότερος ἀπό τό 75% αὐτοῦ του
κόσμου.”
”Ἄν ἔχεις
χρήματα στήν τράπεζα, στό
πορτοφόλι σου καί λίγα κέρματα
σ’ ἕνα πιατάκι. εἶσαι
ἀνάμεσα στό 8%
τῶν ἀνθρώπων πού
εὐημεροῦν.”
”Ἄν ξύπνησες
ὑγεία ἀπό ὅτι ἀρρώστια. εἶσαι
πιό εὐλογημένος ἀπό ὅσους δέν θά
ἐπιζήσουν
καν ὡς αὐτή τή μέρα.”
”Ἄν ποτέ δέν
βίωσες τήν ἐμπειρία τοῦ φόβου
τοῦ πολέμου, τῆς μοναξιᾶς της
φυλακῆς, τῆς ἀγωνίας του
βασανισμοῦ καί της
σουβλιᾶς τῆς πείνας. εἶσαι
μπροστά ἀπό 700 ἑκατομμύρια
ἀνθρώπους αὐτῆς
τῆς γής.”
”Ἄν μπορεῖς
χωρίς τό φόβο τῆς ἐπίθεσης, τῆς
σύλληψης ἤ τῆς ἐκτέλεσης. θά
σέ ζηλεύουν
σίγουρα περίπου 3
δισεκατομμύρια ἄνθρωποι στόν
κόσμο.”
”Ἄν οἱ
γονεῖς σου εἶναι ἀκόμα ζωντανοί
καί
εἶναι ἀκόμα παντρεμένοι.
εἶσαι σπάνιος.”
”Ἄν μπορεῖς
νά κρατᾶς τό κεφάλι σου ψηλά καί
νά χαμογελᾶς. δέν εἶσαι ὁ
κανόνας, εἶσαι ἡἐξαίρεση γιά
μέσα στήν ἀμφιβολία καί στήν
ἀπόγνωση.”
”Καί ἄν
διαβάζεις τώρα αὐτό τό μήνυμα,
μόλις
ἔλαβες μία διπλή εὐλογία, γιατί
σού τό ἔδωσε κάποιος πού σ’
ἀγαπάει καί
γιατί εἶσαι πιό τυχερός ἀπό 2
δισεκατομμύρια ἀνθρώπους, πού
δέν ξέρουν καν νά
διαβάζουν.”
-
”Κατάλαβα. Καί τώρα τί κάνω;
Πῶς
μπορῶ νά ἀρχίσω;”
- ” Νά πεῖς
ὁἄγγελός μου. “Νά μετρήσεις
τίς εὐλογίες σου καί νά περάσεις
αὐτό τό
μήνυμα καί σέ ἄλλους ἀνθρώπους,
γιά νά τούς θυμίσεις πόσο
εὐλογημένοι
εἶναι.”
” Καί μήν
ξεχάσεις νά στείλεις τό
εὐχαριστήριο
σου.”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου