Τετάρτη 29 Αυγούστου 2012

  Τὸ σημεῖο τοῦ Σταυροῦ στὴν καθημερινή μας ζωή

Δν εναι χωρς ξήγηση τ γεγονς τι Εκκλησία μας κα ο χριστιανο περιβάλλουμε τ σημεο το Σταυρο μ τ μέγιστη τιμ κα ελάβεια· κάνουμε δ χρήση του, τόσο συχν κατ τς διάφορες κολουθίες, πως κα στν καθημερινή μας ζωή. ναφέρουμε τνομα το Θεο, τς Παναγίας, τν γίων κα σχηματίζουμε τ σημεο το τιμίου Σταυρο. ρχίζουμε τελειώνουμε τν μέρα μας μ᾿ ατό. Πρν κα μετ τ φαγητό μας, στν ναρξη κα λήξη τς ργασίας μας, καθς περνμε ξω περ ναό. Κα παντοντικρύζουμε τ ζωοποι σχμα του: Στος τρούλους τν κκλησιν, στ κοιμητήρια, σ εκονοστάσια κατ μκος τν δρόμων, τ λαιμντρων, γυναικν κα παιδιν, στ κρεβάτια γιν κασθενν, στς πιγραφς τν νοσοκομείων, στς προσόψεις τν φαρμακείων, σ κορυφς λόφων…
πάρχουν βέβαια κα «χριστιανο» πο μ τ ζω κα τ συμπεριφορά τους δείχνουν σέβεια πρς τν ζωοποι Σταυρό. Ετε μ τν τρόπο πο κάνουν τ σημεο τονευλαβς, χωρς ν τν σχηματίζουν κανονικ (νωμένα τ τρία πρτα δάχτυλα, κουμπισμένα τλλ δύο στν παλάμη, καί. κινώντας τσι. Τ δεξ χέρι π τ μέτωπο στν κοιλι κα μετ στν δεξι καριστερμο), ετε μ τ ν ντρέπονται ν κάνουν τν σταυρό τους δημόσια, ετε -χειρότερα- μ τ ν βλασφημον τν πανάγιο Σταυρό!
ς πρς τος βαθύτερους συμβολισμος γι τ σημεο το Σταυρο πο κάνουμε ο χριστιανοί, ς κούσουμε τί κριβς λεγε, μπλλλδιαίτερα βαθ θεολογικ τρόπο, γιος Κοσμς Ατωλός, διδάχος το Γένους·στν Ε διδαχή του:
«κούσατε, χριστιανοί μου, πς πρέπει ν γίνεται σταυρς κα τί σημαίνει. Μς λέγει τερν Εαγγέλιον πς για Τριάς, Θεός, δοξάζεται ες τν ορανν περισσότερον π τος γγέλους. Τί πρέπει ν κάμς κασύ; Σμίγεις τ τρία σου δάκτυλα μ τ δεξιόν σου χέρι κα μ μπορώντας ννεβς ες τν ορανν ν προσκυνήσς, βάνεις τ χέρι σου ες τ κεφάλι σου, διατ τ κεφάλι σου εναι στρογγυλ κα φανερώνει τν ορανν κα λέγεις μ τ στόμα: Καθς σες ογγελοι δοξάζετε τν γίαν Τριάδα ες τν ορανόν, τσι καγώ, ς δολος νάξιος, δοξάζω κα προσκυν τν για Τριήδα. Κα καθς ατ τ δάκτυλα, εναι τρία εναι ξεχωριστά, εναι κα μαζτσι καγία Τριάς, Θεός, τρία πρόσωπα, κανας μόνος Θεός, Κατεβάζεις τ χέρι σου π τ κεφάλι κα τ βάνεις ες τν κοιλίαν σου κα λέγεις: Σ προσκυν κα σ λατρεύω, Κύριέ μου, τι κατεδέχθης κασαρκώθης ες τν κοιλίαν τς Θεοτόκου δι τς μαρτίας μας. Τ βάζεις πάλιν ες τν δεξιόν σου μον κα λέγεις: Σ παρακαλ, Θεέ μου, ν μ συγχωρήσς κα ν μ βάλς ες τ δεξιά σου μ τος δικαίους. Βάνοντάς το πάλι ες τν ριστερν μον, λέγεις: Σ παρακαλ, Κύριέ μου, μ μ βάλης ες τριστερ μ τος μαρτωλούς.πειτα, κύπτοντας κάτω ες τν γν: Σ δοξάζω, Θεέ μου, σ προσκυν κα σ λατρεύω, τι, καθς βάλθηκες ες τν τάφον, τσι θ βαλθ καγώ. Καταν σηκώνεσαι ρθός, φανερώνεις τν νάστασιν κα λέγεις: Σ δοξάζω, Κύριέ μου, σ προσκυν κα σ λατρεύω, πς ναστήθηκες π τος νεκρούς, δι ν μς χαρίσς τν ζων τν αώνιον. Ατ σημαίνει πανάγιος σταυρός».
Σύμφωνα μλλη ρμηνεία, τ μν τρία νωμένα δάκτυλα συμβολίζουν τν να Θε μ τς τρες ποστάσεις πο εναι τρία πρόσωπα μοούσια κανωμένο, «χωρίστως» κα «διαιρέτως», τ δλλα δύο συμβολίζουν τς δύο φύσεις (θεία κανθρώπινη), τς δύο θελήσεις κανέργειες το Κυρίου μας. Σχηματίζοντας τσι τ σημεο το σταυρο κακουμπώντας τ χέρι μας στ μέτωπο (τ διανοητικό μας κέντρο), τν κοιλι (κέντρο τν πιθυμιν) κα τος δύο μους (μέσον τν σωματικν δραστηριοτήτων μας), μολογομε τι ο σκέψεις, οπιθυμίες κα ο πράξεις μας νήκουν στν Θε κα θέλουμε ν βρίσκονται κάτω π τν ελογία του.
* * *
σταυρός, λέει ερς Χρυσόστομος, «νελε τν μαρτίαν, καθάρσιον τς οκουμένης γένετο, καταλλαγ χρονίας χθρας, νέωξε το ορανο τς πύλας, τος μισουμένους φίλους ποίησεν, ες τν ορανν πανήγαγεν, ν δεξι το θρόνου κάθισε τν μετέραν φύσιν, μυρία τερα παρέσχεν μν γαθά» (Migne Ε.Π. 48, 867).τσι ξηγεται γιατ πεποίθηση τν χριστιανν θεωρε τν τίμιο Σταυρ «θέλημα το Πατρός, δόξα το Μονογενος, γαλλίαμα το Πνεύματος, κόσμημα τν γγέλων, σφάλεια τς κκλησίας, καύχημα το Παύλου, τεχος τν γίων, φς λης της οκουμένης» (ερς Χρυσόστομος, Ε.Π. 49, 396).
Παρόλο τι στν ποχή μας φαίνεται πς « το κόσμου σοφία τ πρωτεα φέρεται, παρωσαμένη τ καύχημα το σταυρο» (Μέγας Βασίλειος, Migne Ε.Π. 32, 473), ντούτοις θ συμφωνήσουμε πόλυτα μ τ διαπίστωση γκυρου θεολόγου (το Βασιλείου Μουστάκη, †) πογραψε:
«πλους τους θησαυρος πονωρύχθηκαν π τ σπλάγχνα τς γς θνορυχθον στ μέλλον, δν πάρχει σφαλς πι πολύτιμος π τν Σταυρ το Κυρίου, πογία ατοκράτειρα λένη νέσυρε στ ψς τολίου. Σταυρς εναι τ καύχημα τκ χριστιανοσύνης. Τ πανάκριβο κόσμημα πολαβε σν δρο κα σν πόδειξη τς γάπης του π τν θεο Νυμφίο της κκλησία… Ατ τ σύμβολο τς τιμώσεως κα τς καταδίκης, πο προκαλοσε φρίκη στος ρχαίους λαούς, πέβη, μ τν θάνατο το Σωτρος πάνω του, πηγ τς χαρς, τς δυνάμεων κα τς δόξης. γινε τ κλειδί, μ τποο ξωσμένος δμ ξανάνοιξε τς πύλες τς δέμ… Τ πανίσχυρο πλο, μ τποο κατατροπώνονται ο δυνάμεις το κακο. καθέδρα, π᾿που διδάχθηκε στς ψυχς μοναδικλήθεια. Τ κατάρτι, πάνω στποο σαρίσθηκε σν παν περγαμην το Εαγγελίου, γι ν γίνει κατορθωτς πλος τς νθρωπότητος πρς τ λιμάνι τς νω ζως… Σταυρός, ραιότης τς κκλησίας, πως τν ποκαλενα τροπάριο, ς γίνει μορφι τς ζως το καθενός μας. Ατς πράγματι εναι λη, πο πάνω της συνέθεσε θεία γάπη τριστούργημα τς πολυτρώσεως. Χωρς ατν εναι δύνατο ν τ κάνει δικό του καθένας» (Θ.Η.Ε. 11, 439).
Γι᾿ ατ κι μες ψάλλουμε: «.Τν Σταυρόν σου προσκυνομεν, Δέσποτα, κα τν γίαν σου νάστασιν δοξάζομεν»!
http://agiosmgefiras.blogspot.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου