Ὁ Χριστός σηκώνει τόν Πεσόντα Ἄνθρωπον

Αγαπώ αυτήν την εικόνα. 

Αγαπώ τους αγωνιστές

και τους συμπαραστάτες τους. 

Αγαπώ τους ιατρούς και τους νοσηλευτές

που τους φροντίζουν νυχθημερόν.

Αγαπώ τους βοηθούς του Πατέρα

και τους υπηρέτες της Ζωής. 

Αγαπώ τους ασθενείς και τους αρρώστους

και τους φτωχούς όλου του κόσμου. 

Αγαπώ αυτούς που αγαπούν χωρίς ανταλλάγματα,

δηλαδή αυτούς που ξέρουν να αγαπούν αληθινά.

Αγαπώ αυτούς που ήταν κάλπικοι

και στη δοκιμασία τους μεταμορφώθηκαν σε ποιητές.

Αγαπώ τα δάκρυά σου και

θέλω να μου να τα χαρίσεις για διαμάντια.

Αγαπώ τον πόνο το δικό σου που σε κάνει Άνθρωπο

κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν Θεού.

Αγαπώ το σταυρό που κουβαλάς,

γιατί σε πάει στη Βασιλεία των Ουρανών. 

Αγαπώ ακόμα και το θάνατο που θα έρθει αναπόφευκτα,

γιατί οδηγεί στην Αναστάση και την Αιώνια Ζωή.

Αγαπώ την απόγνωση που σε έφθασε στον πάτο,

γιατί τώρα σου έχει μείνει μόνο ο Ουρανός.

Αγαπώ τη στιγμή που πέφτεις,

γιατί για να σηκωθείς πιάνεις το χέρι του Ιησού Χριστού.

Αγαπώ τη θλίψη και την αποτυχία σου,

γιατί σου αποκαλύπτουν την πραγματική Ελπίδα.

Αγαπώ τα πάθη και τα λάθη σου,

γιατί μαθαίνεις όσα οι δάσκαλοι δε θα σου πουν ποτέ.

Αγαπώ τις ατέλειες και τις πληγές σου,

γιατί σε φέρνουν με ταπείνωση στο Φως.

Ό,τι κι αν γίνει, να θυμάσαι ότι

σε αγαπώ γι’ αυτό που είσαι και όχι για ό,τι έχεις.

Ό,τι κι αν συμβεί, θα είμαι κοντά σου

σαν αόρατο άγγιγμα και άρωμα προσευχής.

Ό,τι κι αν προκύψει στο δρόμο σου – μη φοβηθείς –

θα είμαι εκεί για να σε κουβαλήσω στα χέρια μου.

Σ Ε Α Γ Α Π Ω . . .

Ελένη Στ. Μαυροπούλου

ΠΗΓΗ