Είμαστε κάτι ανθρωπάκια μέσα σε κάτι κουτάκια. Μέσα σε φράχτες που ορίζονται απ’ το άνοιγμα των χεριών μας. Μέσα ‘κει υπάρχει ό, τι μας αφορά και μόνο: ο εαυτός μας, τα σπιτικά μας, τα παιδιά μας, τα νοικοκυριά μας, οι δουλιές μας, τα ευρώ μας κι ανάγκες που στα ευρώ τον καθένα μας δένουν.
Μπαίνουμε σ’ όλο αυτό, συχνά από επιλογή -κι ας μη το δεχόμαστ’ εύκολα.
Μέσα λοιπόν στα κουτάκια έχει και κάτι καθρεφτάκια. Κι εκεί που είμαστε κλεισμένοι, παντού -κι εγώ πρώτος- βλέπουμε τον εαυτό μας μονάχα κι αυτόνε ψεύτικο: έχουμε μιαν ιδεατή εικόνα και μάλιστα όχι δική μας. Τα κουτάκια αλληλοεπιδρούνε στις οθόνες που διαλέξαμε στη ζωή μας: τύπου ανδρόιδ κινητό, τάμπλετ παραμάσχαλα, τι-βι ανοιχτές από παντού και το λαπ- τοπ ακόμα και στην παραλία.
Στα κουτάκια που ζουν τα δόλια ανθρωπάκια, μπορούν να δουν μονάχα τον εαυτό τους κι αυτόν στα καθρεφτάκια. Τα καθρεφτάκια αυτά όμως είναι και μαγικά! Μεταμορφώνονται, επίσης, σε οθόνες και προβάλλουν -κάθε τρεις και λίγο- διαλείμματα για διαφημίσεις.
Η ώρα εκείνη γίνεται η πλέον σημαντική για τ’ ανθρωπάκια γιατί ακριβώς αναζητάνε τους κοινούς τους στόχους. Οι διαφημίσεις -καλογυρισμένες, στιλιζαρισμένες και θελκτικές- στο έργο αυτό πολύ βοηθάνε. Έτσι, τα ανθρωπάκια κάθε βράδυ που κοιμούνται μες τ’ άβολα κουτάκια κάνουνε όνειρα κοινά και πολύ πολύ μα πάρα πολύ προσοδοφόρα.
Αυτά τα όνειρα όμως έχουν κι ένα τίμημα βαρύ σαν αναγκαίος νόμος και σα σεισμός απειλεί τα έρμα τ’ ανθρωπάκια:
ποιο απ’ το ανθρωπάκια προσπαθήσει απ’ το κουτάκι να βγει, τότε δε θα μπορέσει ποτέ να ξανα-ονειρευτεί… Κι αν ονειρευτεί; Οι άλλοι στα κουτάκια θα τονε πούνε τρελό, θα νομίζουν πως μιλάει μεθυσμένος..!
Ο καλός Θεός όμως μας έκανε εκ φύσεως ονειροπόλους. Τι θα κάνουμε οι καημένοι;
Ας δούμε πρώτα τα κουτάκια μας, ας τα διαπιστώσουμε! Θέλει όμως κι ελπίδα, αυτόματα δε γίνεται, θέλει όντως ελπίδα κοινή ότι ο Θεός στ’ αλήθεια ζει. Οτι δε πέθανε, ούτε ότι θάφτηκε κι Αυτός και μιλά μέσα από κάποιο κουτάκι.
Ο Θεός είν’ Ωκεανός.
Θέλει κοινή ελπίδα, αλλιώς απ’ το κουτάκι δε βγαίνεις. Σοφός της εκκλησιάς ο ποιητής : εξέρχεσθε -λέει- πιστοί εις την Ανάστασιν. Ας βγούμε απ’ το κουτάκι μπας και δούμε Θεού πρόσωπο τι σημαίνει… Ο Θεός θα ‘ρθει όταν απ’ τον ουρανό επιβλέψει και δει την κοινή σ’ Αυτόν ελπίδα των παιδιών Του. Χωρίς κουτάκια… μα και χωρίς μάσκες. Σιχαίνεται ο Θεός τα καρναβάλια.
πηγή: www.vimaorthodoxias.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου