Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012

Μαρτυρίες προσκυνητῶν διά τόν Γέροντα Παΐσιον



ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ  ΔΙΑ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΑΪΣΙΟΝ
 
Γράφει ο Πρεσβ. Διονύσιος Τάτσης
ε´. σωτερικ ερήνη
Οἱ θόρυβοι τοῦ κόσμου δὲν εἶναι ἀνυπέρβλητο ἐμπόδιο στὴν προσευχή. Μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νὰ προσεύχεται, ζώντας μέσα στὸν κόσμο, ἐὰν ἔχει ἱερὴ ἐπιθυμία καὶ ἥσυχη συνείδηση. Ὁ Γέροντας ἔλεγε ὅτι μεγαλύτερη σημασία ἔχει ἡ ἐσωτερικὴ εἰρήνη ἀπὸ τὴν ἐξωτερική. «Ἕνας λαϊκός, ποὺ ζεῖ μὲς στοὺς θορύβους τοῦ κόσμου μπορεῖ, ἂν ἔχει ἐσωτερικὴ εἰρήνη, νὰ προσεύχεται χωρὶς νὰ τὸν ἐνοχλοῦν οἱ ἐξωτερικοὶ θόρυβοι. Ἀντίθετα, ἕνας μοναχὸς στὴν ἔρημο μπορεῖ, γιὰ παράδειγμα, νὰ ἐνοχλεῖται ἀπὸ ἕνα κουνούπι καὶ νὰ ἀνάβει τὸ φῶς ὅλη τὴ νύχτα γιὰ νὰ τὸ σκοτώσει, ἐπειδὴ δῆθεν τὸν ἐνοχλεῖ, ἐνῶ στὴν πραγματικότητα τοῦ λείπει ἡ ἐσωτερικὴ εἰρήνη» (σελ. 65).
στ´. νας πνευματικς κίνδυνος
Στὶς μέρες μας ὑπερτονίζεται ὁ ρόλος τῶν πνευματικῶν καὶ τῶν γερόντων. Πολλοὶ μιλοῦν μὲ καύχηση, γιατὶ γνωρίζουν κάποιον φημισμένο Γέροντα, χωρὶς ὡστόσο ἡ γνωριμία αὐτὴ νὰ τοὺς ὁδηγεῖ καὶ σὲ συνειδητὴ χριστιανικὴ ζωή. Ὁ Γέροντας Παΐσιος διευκρίνιζε σχετικὰ μὲ τὸ θέμα αὐτό: «Ἡ πίστη μας, ἡ ἀναφορά μας, ἡ σκέψη μας καὶ ὅλο τὸ εἶναι μας νὰ στρέφεται πρῶτα στὸν Τριαδικὸ Θεό, μετὰ στὴν Παναγία μας, ἐν συνεχείᾳ στοὺς Ἁγίους μας καὶ στὸ τέλος στοὺς Γεροντάδες. Δὲν πρέπει ποτὲ νὰ δίνουμε τὴν προτεραιότητα σὲ κανέναν ἄλλον καὶ γιὰ κανένα λόγο, παρὰ μόνο στὸν Τριαδικὸ Θεό, γιατὶ διαφορετικὰ κινδυνεύουμε νὰ φτάσουμε ἀκόμη καὶ σὲ αἵρεση. Δουλεύει κι ὁ ἐγωϊσμός —αὐτὸ τὸ μεγάλο θηρίο—καὶ ἔτσι πρέπει νὰ γίνεται μεγάλη προσπάθεια καὶ μεγάλη μετάνοια, γιὰ νὰ διορθωθοῦν τὰ πράγματα» (σελ. 105).
ζ´. φροντίδα τν λικιωμένων γονέων
Στὴ δύσκολη ἐποχή μας ἀκόμα καὶ οἱ λεγόμενοι συνειδητοὶ χριστιανοί, ποὺ γιὰ τοὺς ἄλλους ἔχουν εὔκολες τὶς συμβουλές, ἐπιλέγουν νὰ ἀναθέτουν τὴ φροντίδα τῶν γερασμένων γονέων τους σὲ κάποιο ἵδρυμα ἢ σὲ κάποια ἀλλοδαπὴ γυναίκα, ἡ ὁποία βρίσκεται στὴν Χώρα μας, γιὰ νὰ ἐξασφαλίσει τὸ ψωμὶ τῶν πεινασμένων παιδιῶν της, προφασιζόμενοι ὅτι οἱ ἴδιοι δὲν μποροῦν νὰ τοὺς περιποιηθοῦν. Ὁ Γέροντας, σὲ κάποιον ποὺ δὲν μποροῦσε νὰ ἀνεχθεῖ τὶς γκρίνιες καὶ παραξενιὲς τῶν ἡλικιωμένων γονέων του καὶ ἤθελε νὰ τοὺς βάλει σὲ κάποιο γηροκομεῖο, εἶπε: «Ὄχι, παιδί μου. Θὰ
φροντίσετε τοὺς γονεῖς σας, ὅπως καὶ ἐκεῖνοι σᾶς φρόντισαν μὲ ὅλες τὶς δυσκολίες, καὶ σᾶς μεγάλωσαν μὲ ὅλα τὰ προβλήματα τῆς παιδικῆς ἡλικίας. Ἀλλιῶς, τὸ ἴδιο θὰ κάνουν τὰ παιδιά σας καὶ σὲ σᾶς τοὺς ἴδιους» (σελ. 115).
η´. προσευχλλάζει τπράγματα
Δὲν πρέπει νὰ δεχόμαστε μοιρολατρικὰ τὰ ὅσα ἔρχονται στὴ ζωή μας. Μὲ τὴν προσευχὴ μποροῦμε νὰ ἀλλάζουμε τὰ πράγματα καὶ νὰ ἐπηρεάζουμε τὴ βουλὴ τοῦ Θεοῦ. Ὁ Γέροντας ἔλεγε: «Προσεύχεσαι, καὶ ὁ Χριστὸς ἔρχεται καὶ ἐπιλαμβάνεται ὅταν, φυσικά, βλέπει ὅτι ἡ αἴτησή μας δὲν ἔρχεται σὲ ἀντίθεση μὲ τὸ πνευματικό μας συμφέρον. Δὲν μπαίνει ἀπὸ μόνος του στὴ μέση. Νὰ δεῖς τὴν ἀρχοντιὰ τοῦ Θεοῦ, ποὺ δὲν θέλει οὔτε τὸ αὐτεξούσιό μας νὰ θίγεται οὔτε καὶ ὁ διάβολος νὰ παραπονεῖται!…» (σελ. 119).
θ´. ληθιννωση
Γιὰ τὸ θέμα τῆς ἕνωσης τῶν ἐκκλησιῶν, ποὺ τόσο γίνεται λόγος ἀπὸ τοὺς ἐπιπόλαιους οἰκουμενιστές, ὁ Γέροντας ἔλεγε: «Ἡ ἀληθινὴ ἕνωση θὰ γίνει ἀπὸ ἀνθρώπους, ποὺ εἶναι πραγματικὰ ἑνωμένοι μὲ τὸν Θεό. Δὲν θὰ γίνει μὲ χαρτιὰ καὶ συμφωνητικά!» (σελ. 133).
ι´. Γάμος μοναχισμός;
Σὲ προσκυνητή, ποὺ ἀντιμετώπιζε τὸ δίλημμα γάμος ἢ μοναχισμός, ὁ Γέροντας τὸν συμβούλεψε: «Μὴ βιάζεσαι. Ὁ Θεὸς θὰ δείξει. Ὁ γάμος καὶ ὁ μοναχισμὸς εἶναι σὰν δύο φροῦτα. Τὸ ἕνα θὰ ὡριμάσει, τὸ ἄλλο θὰ σαπίσει καὶ θὰ πέσει. Ἐσὺ θὰ πάρεις τὸ ὥριμο» (σελ. 160).
ια´. διάλειπτη προσευχή
Οἱ πειρασμοὶ εἶναι πολλοὶ στὴν ἐποχή μας. Οἱ χριστιανοὶ καθημερινὰ διέρχονται ἀπὸ ἐμπόλεμες περιοχές, γι᾽ αὐτὸ καὶ ὁ Γέροντας ἔλεγε: «Ὅπως τὰ καράβια, ποὺ κινδυνεύουν ἐκπέμπουν συνεχῶς σῆμα κινδύνου, ἔτσι πρέπει καὶ ὁ ἄνθρωπος νὰ λέει συνεχῶς τὴν εὐχὴ “Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με”. Ἡ προσευχὴ πρέπει νὰ εἶναι λιτή» (σελ. 315).
Ορθόδοξος Τύπος, 12/10/2012
 
http://thriskeftika.blogspot.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου