Αγαπητέ και
σεβαστέ μου Γέροντα, πάτερ Χρυσόστομε, χαίρετε πάντοτε εν Κυρίω Ιησού,
υγιαίνετε και ευλογείτε.
Λογισμοί για το άρθρο «Αν είναι άγιος ας το δήξη» (Χριστ. Σπίθα φ. 724/Ίαν. 2014).
Ταπεινώς φρονώ ότι ό βίος και ή πολιτεία, καθώς επίσης και τά έκτακτα σημεία του διδύμου των έσχατων αγίων π. Αυγουστίνου Καντιώτου και του Γέροντος Παισίου του Αγιορείτου, καθώς επίσης και το τρόπον τινά μαρτυρικό των τέλος πείθουν κάθε καλοπροαίρετο πιστό για την αγιότητά των.
α') Ο πατήρ Αυγουστίνος έδρασε στον κόσμο (σέ όλη σχεδόν την Ελλάδα) και άφησε πίσω του αξιόλογο έργο. Οποιαδήποτε σχεδόν αξιόλογη θρησκευτική και πνευματική δραστηριότητα πού παρατηρείται και σήμερα (έστω και υποτονική) και αν «σκαλίσεις», θα δεις να κρύβεται πίσω, είτε ως ιδρυτής είτε ως εμπνευστής, ο «λέων» της Ορθοδοξίας πατήρ Αυγουστίνος Καντιώτης.
Υπήρξε πολυγραφότατος (και τί δέν έγραψε!) και τά βιβλία του έχουν κάτι το ξεχωριστό. Είναι καλογραμμένα, καλοδιατυπωμένα, και την «ζωηράδα» και τέλεια επικοινωνία πού είχε ο π. Αυγουστίνος με τούς ακροατάς και το εκκλησίασμα (υπήρξε ιεροκήρυξ «εν βρασμώ») την έχει περάσει και στα βιβλία του. Δεν έκανε θαύματα και σέ γενικές γραμμές ο κόσμος της Ελλάδος απεδείχθη ανάξιος τοιούτου αρχιερέως και τον «εξόρισε» στην ακριτική Φλώρινα για να μην ενοχλεί με τον .. .«φανατισμό» του.
Ωστόσο προσπάθησε και αγωνίστηκε όσο κανένας άλλος ιεράρχης να φράξει τον δρόμο τών Χριστιανών προς την εκκοσμίκευση και την αποστασία.
β') Ο Γέρων Παΐσιος ό Αγιορείτης έδρασε από τον μοναχικό κόσμο, τούς «κομάντος» της Εκκλησίας μας. Υπήρξε ασκητικότατος και υποδειγματικός μοναχός. Από νωρίς έγινε μόνιμο κατοικητήριο και όργανο του Αγίου Πνεύματος και έφθασε σέ μεγάλα ύψη αρετής και αγιότητας. Δεν έγραψε πολλά βιβλία. Από τά βιβλία του Γέροντος Παισίου ένα να διαβάσεις, είναι σαν να τά διάβασες όλα, αλλά θαυματούργησε και παρουσίασε πολλά σημάδια αγιότητας. Γράφω μερικά.
1) Τον είδαν να στέκεται 20-30 εκατοστά στον αέρα πάνω από το έδαφος.
2) Είδε πολλές φορές το άκτιστο φώς και τον είδαν να «φεγγοβολά» ολόκληρος.
3) Είχε συνομιλίες με πολλούς αγίους (κοιμηθέντες) για εκκλησιαστικά θέματα κλπ.
4) Συνομίλησε πολλές φορές με την Παναγία μας και μια φορά (κατ’ ομολογίαν του ιδίου) του έδωσε ή Θεοτόκος ψωμί και σταφύλι και .. έφαγε!!!
5) Είδε τον Κύριό μας Ιησού Χριστό στα 6-7 μέτρα απόσταση.
6) Ευωδίαζε και το καλύβι του και τά ρούχα του σέ αρκετά μέτρα απόσταση.
7) Τον είδαν σέ μέρη πού λογικά δεν έπρεπε να είναι (π.χ. ενώ έλειπε για προσκύνημα στους Αγίους Τόπους, τον είδαν στο Άγιον Όρος).
8) Είπε τά ονόματα και λεπτομέρειες από τη ζωή τους σέ ανθρώπους πού τούς έβλεπε για πρώτη φορά.
9) Μετά την κοίμηση του εμφανίστηκε σέ πολλούς και τούς φύλαξε από τροχαία δυστυχήματα, τούς γιάτρεψε από αρρώστιες και εξέβαλε δαιμόνια.
Και πολλά άλλα έχω ακούσει από αξιόπιστους μάρτυρες (δεν τον γνώρισα προσωπικά), αλλά αν τά γράψω όλα λεπτομερώς μάλλον θα χρειαστώ ολόκληρο το τετράδιο.
Συμπερασματικά
Ταπεινώς φρονώ ότι το δίδυμο αυτό των αγίων δεσπόζει στον εικοστό αιώνα και συγκρίνοντας τον βίο και των δύο διαπιστώνουμε, ότι έχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά, και σέ ότι υστερεί ο ένας συμπληρώνει ο άλλος. Και νομίζω, αποδεικνύεται ότι η εμφάνισή τους και η δράση τους στον ελληνικό χώρο, στους εσχάτους πλήρους σύγχυσης και επικίνδυνους για την σωτηρίαν μας καιρούς πού διανύουμε, μάλλον δεν είναι και τόσο «τυχαία» και αποτελεί «σημείο» για την Εκκλησία μας.
α')Ο Γέρων Παΐσιος έγεννήθη 16,5 χρόνια μετά την γέννηση του π. Αυγουστίνου και ο π. Αυγουστίνος εκοιμήθη 16,5 χρόνια μετά την κοίμηση του Γέροντος Παισίου.
β') Ό,τι δεν έγραψε και ό,τι δεν κήρυξε με λόγια ο Γέρων Παΐσιος, το έγραψε και το είπε ο πατήρ Αυγουστίνος, ο οποίος και αυτός θαυματούργησε «αλλοτρόπως», διότι άφησε πίσω του πλειάδα εκλεκτών πνευματικών τέκνων, κληρικών και λαϊκών, πού χάρη σ’ αυτόν βρήκαν και καλλιέργησαν την κλίση τους, γνώρισαν τον Χριστό και συνεχίζουν το έργο της σωτηρίας. (Θαύμα είναι κι αυτό, γιατί όποιος μιλήσει και διδάξει έστω και σε μία ψυχή την Αλήθεια του Ευαγγελίου και της προκαλέσει μετάνοια και αλλάξει ζωή και ζήσει χριστιανικά και σωθεί, κάνει μεγαλύτερο θαύμα από το να αναστήσει πεθαμένο).
γ') Επίσης και οι δύο ήσαν «γεννημένοι» άγιοι. «Εκ κοιλίας μητρός».
Συγχωρέστε με, πάτερ Χρυσόστομε. Εύχεσθε.
Μετά βαθέος σεβασμού, εκτιμήσεως και αγάπης Χριστού Ελάχιστος και αμαρτωλός Αθανάσιος X. Καφές
http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2014/05/blog-post_29.htm
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου