π. Ιουστίνος Parvu
Η προσευχή της μάνας δεν
συγκρίνεται με τίποτα σε αυτό τον κόσμο. Στον κόπο των μητέρων βρίσκεται
το παρόν και το μέλλον ενός λαού.
Πέρα από ό,τι προσφέρει η
κοινωνία στον άνθρωπο, η μάνα που μεγαλώνει το παιδί φυτεύει τον σπόρο
στην ψυχή του. Αυτή πρέπει να είναι ισορροπημένη, να έχει τον Άγιο της
εικόνας στην καρδιά,τον Σταυρό στο μυαλό και να ξέρει τον δρόμο της
Εκκλησίας. Μόνο έτσι θα μπορέσει να προετοιμάσει το παιδί για την ζωή.
Αυτό που μας λείπει τώρα είναι ακριβώς αυτό. Μας λείπουν οι άγιες
μητέρες, οι οποίες μας χαρίζουν αγίους ήρωες, μάρτυρες, διανοουμένους ή
να μας δώσουν τις ιδιοφυΐες,που θα αναδείξουν ό,τι καλύτερο έχει αυτός ο
λαός της Ορθοδοξίας.
«Πεθαίνοντας για μας ο Θεός μας
ελευθέρωσε από τη δουλεία του νόμου, αλλά εμείς δημιουργούμε νόμους και
υποδουλώνουμε τους εαυτούς μας στους νόμους αυτούς. Όταν γινόμαστε
δούλοι των νόμων και τους εκπληρώνουμε, υπερηφανευόμαστε γι’ αυτό,
αντίθετα, όταν δεν τους εκπληρώνουμε βασανιζόμαστε και δεν νιώθουμε
ευχαριστημένοι. Ούτε το ένα χρειάζεται, ούτε το άλλο. Πρέπει να κάνουμε
ο,τι μπορούμε και να αφήνουμε τα υπόλοιπα στον Θεό.»
Αρχιμ. Ζαχαρία Ζαχάρου, Πλατυσμός της Καρδίας, εκδ. Ι. Μ. Τιμίου Προδρόμου, Έσσεξ Αγγλίας, 2012, σελ. 274
iconandlight.wordpress.com
https://simeiakairwn.wordpress.com/
https://epanosifi.blogspot.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου