Σταχυολογήματα περί σιωπῆς

«τὸ σιγᾶν κρεῖττον ἐστί τοῦ λαλεῖν»

Ὁ Ἅγιος Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ λέγει:

«Μήν ἀνοίγεις τό στόμα σου καί τήν καρδιά σου στόν καθένα, στούς χίλιους κι ἄν ἕνας καταλάβει».

Ὅσιος Ἀρσένιος:

Προσευχόταν στόν Θεό νά τοῦ φανερώσει πῶς νά σωθεῖ, κι ἄκουσε: «Φεῦγε, σιώπα, ἡσύχαζε»

Ἀββᾶς Μωϋσῆς:

«Ὁ ἄνθρωπος πού ἀγαπᾶ τή σιωπή καί ἀποφεύγει τίς πολλές κουβέντες, μοιάζει μέ ὥριμο σταφύλι γεμάτο γλυκό χυμό, ἐνῶ ὁ πολυλογάς μοιάζει μέ ἀγουρίδα».

Ἀββᾶς Ποιμήν:

«Ὑπάρχουν κάποιοι ἄνθρωποι πού μέ τά χείλη σωπαίνουν καί μέ τό νοῦ τους φλυαροῦν, ἐνῶ ἄλλοι μιλᾶνε ἀπό τό πρωί ὡς τό βράδυ κι ὅμως κρατᾶνε σιωπή, γιατί τίποτε ἀπό αὐτά πού λένε δέν εἶναι περιττό καί ἀνώφελο».

«Αὐτός πού διδάσκει καί δέν ποιεῖ αὐτά πού λέγει, μοιάζει μέ κρήνη (βρύση)  πού τούς ἄλλους ποτίζει καί πλένει καί τόν ἑαυτό του δέν μπορεῖ νά καθαρίσει».

«Ζητᾶμε ἀπό τούς ἄλλους τήν τελειότητα καί μεῖς δέν κάνουμε τό παραμικρό. Ἄν ἡ ζωή μας δέν ἔχει σχέση μέ τά λόγια μας καί τά λόγια μας δέν ἀνταποκρίνονται μέ τή ζωή μας, μοιάζουμε μέ ψωμί δίχως ἁλάτι».

Γεροντικό:

Ὅσιος Ἐφραίμ ὁ Σύρος:

«Ὅποιος θέλει νά λέει πολλά, ἀνοίγει μέτωπα καί θά δεχθεῖ πόλεμο μίσους, ὅποιος μετρᾶ τά λόγια του θ’ ἀγαπηθεῖ σύντομα».

Ἅγιος Νεῖλος ὁ Ἀσκητής:

«Ἡ ἄμετρη πολυλογία θά σέ λυπήσει καί θά όργίσει τούς δαίμονες. Ἡ γλῶσσα πολλούς κενόδοξους κατέστρεψε».

«Μ’ ἕνα ποτήρι νερό, μ’ ἕνα δίλεπτο, μ’ ἕνα «Κύριε ἐλέησον», μπορεῖ νά σωθεῖ ὁ ἄνθρωπος. Δέν χρειάζεται νά λέει κανείς συνεχῶς πολλά».

Ὅσιος Ἰωάννης ὁ Σιναΐτης:

«Πρέπει νά δοῦμε τήν αἰτία ἀπ’ ὅπου μπαίνει καί βγαίνει τό ἁμάρτημα τῆς πολυλογίας. Ἡ πολυλογία εἶναι θρόνος τῆς ματαιοδοξίας, καθισμένη πάνω της ἡ κενοδοξία προβάλλει καί διαφημίζει τόν ἑαυτό της. Ἡ πολυλογία εἶναι σημάδι ἀγνωσίας, εἴσοδος στήν κατάκριση, ὁδηγός στήν ἀνοησία, πρόξενος τοῦ ψεύδους, διάλυση τῆς πνευματικῆς εὐφορίας τῆς προσευχῆς. Εἶναι αὐτή πού προκαλεῖ καί δημιουργεῖ τήν ἀδιαφορία γιά τίς ἁμαρτίες, πού ἐξαφανίζει τήν προφύλαξη τοῦ νοῦ κατά τῶν παθῶν, πού ψυχραίνει τήν πνευματική θερμότητα καί σκοτίζει τήν προσευχή».

Ὅσιος Πατήρ:

«Ἡ σιωπή πού ἀσκεῖται μ’ ἐπίγνωση καί διάκριση, εἶναι:

·        μητέρα τῆς προσευχῆς,

·        ἀνάκληση ἀπό τήν αἰχμαλωσία τῶν παθῶν,

·        ἐπιστάτης τῶν λογισμῶν,

·        σκοπός πού παρατηρεῖ τούς ἐχθρούς,

·        δέσμευση τοῦ πνευματικοῦ πένθους γιά τίς ἁμαρτίες μας,

·        φίλη τῶν καρδιακῶν δακρύων πού εἶναι καρποί τῆς προσευχῆς,

·        καλλιεργητής τῆς μνήμης τοῦ θανάτου,

·        ἐχθρός τοῦ ἀδιάκριτου θάρρους,

·        σύζυγος τῆς ἡσυχίας,

·        ἀντίπαλος τῆς τάσης νά κάνεις τόν δάσκολο,

·        μυστική πνευματική πρόοδος,

·        κρυφή πνευματική ἀνάβαση».

Τῼ ΘΕῼ ΔΟΞΑ