Στίς ἔσχατες ἡμέρες οἱ ἀγωνισταί καί οἱ ἐκλεκτοί θά εἶναι ὀλίγοι, σπάνιοι

Ἀρχιμ.  Φιλόθεος Ζερβάκος (1884-1980)

(ἰδιαίτερα ἐπίκαιρο στίς μέρες μας 

καί μέρες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ 
τῆς Μεταπατερικῆς "Θεολογίας",
τῆς ἀποστασίας καί τῆς ἀμετανοησίας)!

Ὅσες φορές ἡ Ἐκκλησία ἐκιδνύνευε ἀπό τούς ἐξωτερικούς ἐχρθούς, τούς αἱρετικούς, καί ἁπό τούς προβατόσχημους ἐσωτερικούς, ἀνεδείκνυε ὁ Κύριος ἄνδρας πλήρεις πίστεως, δυνάμεως, ζήλου, ἀγάπης, ὑπερασπιστάς καί καλούς φύλακας τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν λογικῶν προβάτων, Κληρικούς καί λαϊκούς· ἔτσι καί τώρα καί μέχρι συντελείας, οἱ ἐκλεκτοί τελείως δέν θά ἐκλείψουν...

Οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι στήν δειστραμμένη γενεά μας λαλοῦν διεστραμμένα καί ἔχουν ὑπερβεῖ στήν κακία ὅλες τίς γενεές. Γι' αὐτό πρέπει νά προσευχόμαστε καί νά τούς διαφωτίζουμε μέ ἔργα καί μέ λόγους, ἐμμένοντες σταθεροί στήν ὀρθόδοξο πίστη μας.

Ὁ ἀγωνιζόμενος γιά τήν ἀληθινή ὀρθόδοξη πίστη και τήν ἁγία μας Ἐκκλησία ἔχει σύμμαχο τόν παντοδύναμο Θεό· ὁ δέ ἀγωνιζόμενος γιά τήν πλάνη ἔχει σύμμαχο τόν παμπόνηρο διάβολο, τόν ἄρχοντα τοῦ σκότους, τοῦ ψεύδους και κάθε αἱρέσεως, πλάνης καί κακίας. Δέν εἶναι ἄλλο τιμιώτερο, σεμνότερο καί ἁγιώτερο ἀπό τό νά ἀγωνίζεται κανείς ὑπέρ τῆς πίστεως...Λοιπόν νά μάχεσαι ὑπέρ πίστεως καί νά ἀγωνίζεσαι μέχρι θανάτου γιά νά ἀξιωθῆς νά γίνης κληρονόμος τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν.

Εὐχαριστῶ τόν πανάγαθο Θεό καί οὐράνιο Πάτερα ὁ Ὁποῖος μέ διεφύλαξε ἀπό κάθε πλάνη καί αἱρεση, μέ ἐνίσχυσε καί ἀγωνίστηκα, πάντοτε μέ τήν χάρη καί βοήθειά Του, μέχρι τῆς στιγμῆς τῆς ἀναχωρήσεώς μου, εὐχόμενος καί σέ ἐσᾶς καί σέ ὅλους, πού ἀγωνίζονται γιά τήν Ὀρθόδοξη πίστη, ὅπως ἀγωνιστῆτε τόν καλόν ἀγώνα καί ἀξιωθῆτε τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν. Ὁ Χριστός θά νικήσῃ καί ἡ Ὀρθόδοξος πίστις θά θριαμβεύση. ἄς εἴμαστε ἕτοιμοι. 

...Ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες θέλουμε τήν ἕνωση ὅπως ὁρίζει ὁ Χριστός, ἐνῶ ἐσεῖς οἱ Λατῖνοι τήν θέλετε ὄπως ὁρίζει ὁ πάπας. Ἐάν ὁ πάπας ἦταν σύμφωνος μέ τόν Χριστό, νά μήν ἀμφιβάλλετε ὅτι καί ἐμεῖς οἱ Ὀρθόοδοξοι, πού ἔχουμε τήν ὀρθη πίστη τοῦ Χριστοῦ, θά δεχόμασταν τήν ἕνωση. Ἐφόσον ὅμως ὁ πάπας δέν συμφωνεῖ μέ τόν Χριστό, δέν εἶναι δυνατόν ποτέ, ποτέ, νά συμφωνήσουμε μέ τόν πάπα...

Ἅς δοῦν κι αὐτό κάποιοι λατινολάγνοι. Δέν μοιάζει γιά εὐλογία, ἔτσι δέν εἶναι;

Πῶς εἶναι δυνατόν, ἀγαπητέ, νά δεχθοῦμε ἕνωση, ἐφ' ὅσον ὁ πάπας καί σεῖς οἱ παπικοί εἶστε ἀσύφμωνοι καί ἀντίθετοι μέ τήν διαδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Σωῆτος μας ἀιησοῦ Χριστοῦ καί τῶν ἁγίων Ἀποστόλων;...

Πῶς εἶναι δυνατόν νά δεχτοῦμε ἕνωση μέ ἐκείνους, πού μιλοῦν καί φρονοῦν καί ἐνεργοῦν ἐναντίον τοῦ Θεοῦ, ἐναντίον τῶν πατερικῶν παραδόσεων;...(σχόλιο δικό μας: εἶναι δυνατόν, μόνο ὅταν ἀποστατοῦμε κι ἐμεῖς, συμπροσευχώμαστε, συλλειτουργοῦμε, κακοδοξοῦμε καί φρονοῦμε κατά τοῦ Θεοῦ καί τῶν πατερικῶν παραδόσεων καί γινόμαστε τέκνα τοῦ ἄλλου "πατρός", ὄχι τῆς Ἀληθείας ἀλλά τοῦ ψεύδους! Τουτἔτσιν τοῦ διαβόλου!!!).

(Ἀπόσπασμα ἐπιστολῆς τοῦ πατρός Φιλοθέου Ζερβάκου πρός παπικόν πού στάλθηκε τόν Μάρτιο τοῦ 1964) 

ΑΡΧΙΜ. ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΖΕΡΒΑΚΟΥ

(Λόγοι πόνου καί ἀγάπης)

Ἐκδόσεις "Ὀρθόδοξος Κυψέλη"

 ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ