ΩΣΠΕΡ ΠΕΛΕΚΑΝ ΤΕΤΡΩΜΕΝΟΣ

 

Καμμία ἀγάπη εἰς τόν κόσμον αὐτόν δέν ἠμπορεῖ νά συγκριθεῖ μέ τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ.

Ὁ Χριστός μᾶς ἀγαπᾶ περισσότερο ἀπό τόν πατέρα μας, περισσότερο ἀπό τή μητέρα μας, περισσότερο ἀπό τόν ἀδελφό μας, περισσότερο ἀπό τόν φίλο μας, περισσότερο ἀπό κάθε ἄνθρωπο. Ὁ Χριστός μᾶς ἀγαπᾶ καί τότε πού ἡμεῖς δέν Τόν ἀγαποῦμεν. Ὁ Χριστός μᾶς ἀγαπᾶ καί τότε πού ἡμεῖς Τόν ἀρνούμεθα καί τότε πού ἡμεῖς Τόν προδίδουμε. Αὐτός συνεχίζει νά μᾶς ἀγαπᾶ ἀκατάπαυστα καί χωρίς ὅρια καί περισπασμούς.

 

  Ἡ θυσία τοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ τήν μεγαλυτέρα ἀπόδειξη τῆς ἀγάπης Του. Τά λόγια τοῦ ἐπιταφίου θρήνου ἔχουν ἐδῶ τήν θέσιν τους: «ὥσπερ πελεκάν τετρωμένου τήν πλευράν Σου, Λόγε, Σούς θανόντας παῖδας ἐζώωσας, ἐνστάξας ζωτικούς αὐτοῖς κρουνούς». Ἑρμηνεία: «ὅπως τό πτηνό πού λέγεται πελεκάνος, τρυπᾶ μέ τό ράμφος του τήν πλευράν του καί μέ τό αἷμα πού ἀναβλύζει ζωογονεῖ τά νεογνά του ( ὅταν τά δαγκάσει φαρμακερό φίδι ), κατ’ αὐτόν τόν τρόπο καί Σύ Λόγε τοῦ Θεοῦ, ἔδωσες ζωή στά παιδιά Σου πού ἦταν νεκρά ἀπό τήν ἁμαρτία ( πού ἦταν δαγκωμένα ἀπό τό νοητό ὄφι ), στάζοντας ἐπάνω τους τό Ζωηφόρον Αἷμα Σου».

 

Ὅμως, ἀδελφέ μου, τί γίνεται μέ τή δική σου καί τή δική μου τήν καρδιά;...

Ποιόν ἀγαπᾶ;...

Σέ ποιόν εἶναι δοσμένη;...

Γιά ποιόν εἶναι τετρωμένη κι ἕτοιμη νά θυσιαστεῖ ὥσπερ πέλεκαν;...

 

 "Οὕτως γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν Υἱὸν Αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν,
 ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς Αὐτὸν μὴ ἀπόληται
 ἀλλ᾽ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον"

(Ἰωά. 3:16)

Μ.Σ. ἐκπ/κός 

 ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ