α΄μέρος (συνέχεια...)
Γιά νά ἐξαγνισθῆ ὁ νοῦς καί ἡ καρδιά, πρέπει ὁ ἄνθρωπος νά μή δέχεται
πονηρούς λογισμούς, ἀλλ' οὔτε καί ὁ ἴδιος νά σκέφτεται πονηρά. Νά ἐνεργῆ
δέ ἁπλά καί ταπεινά καί νά ἀγωνίζεται φιλότιμα.
Ὁ φυσικός σαρκικός πόλεμος ὑποχωρεῖ μέ τή νηστεία, ἀγρυπνία, προσευχή, ὅταν δέν ὑπάρχη ὑπερηφάνεια.
Ὅσο ἀπομακρύνονται οἱ ἄνθρωποι ἀπό τήν φυσική ζωή, τήν ἁπλή καί προχωροῦν στήν πολυτέλεια, αὐξάνουν καί τό ἀνθρώπινο ἄγχος.
Ἀνάλογα μέ τήν θυσία καί τήν προσευχή πού κάνει ὁ ἄνθρωπος γιά τόν ἑαυτό
του ἤ γιά τόν συνάνθρωπό του, θά δεχθῆ και τήν θεία βοήθεια.
Ἐπειδή οἱ ἀνθρώπινες εὐκολίες ξεπέρασαν τά ὅρια, ἔγιναν δυσκολίες.
Πλήθυναν οἱ μηχανές, πλήθυνε ὁ περισπασμός, ἔκαναν καί τόν ἄνθρωπο
μηχανή...
Ἡ κοσμική ἐξέλιξη, μέ τήν ἁμαρτωλή αὐτή ἐλευθερία, ἔφερε αὐτή τήν πνευματική σκλαβιά...
Ἐάν δέν διορθωθῆ ὁ καθένας μας, γιά νά πληθύνη τό καλό, πῶς μπορεῖ νά ἐπικρατήσει τό καλό μέ κακό τρόπο;
Πολλοί ἄνθρωποι τά ἔχουν ὅλα, ἀλλά ἔχουν καί λύπη, γιατί τούς λείπει ὁ Χριστός.
Σωστός ἄνθρωπος δέν εἶναι αυτός πού λέει σωστές κουβέντες, ἀλλ' ἐκεῖνος πού ζῆ καί σωστά, Εὐαγγελικά.
Ὅσο μποροῦμε νά εἴμαστε κοντά στόν
Χριστό. Ἄν εἴμαστε μέ τόν Χριστό, τόν Ἀντίχριστο θα φοβηθοῦμε;...Θά
συμβοῦν γεγονότα πολλά...Εἶναι φοβερή, ἐξωφρενική ἡ κατάσταση! Ἡ
παλαβομάρα ἔχει ξεπεράσει τά ὅρια. Ἦρθε ἡ ἀποστασία καί μένει τώρα νά
ἔρθη "ὁ υἱός τῆς ἀπωλείας". Θά γίνει τρελλοκομεῖο...Κάθε λίγο θά ἀκοῦμε
κάτι καινούργιο. Θά βλέπουμε νά γίνονται τά πιό ἀπίθανα, τά πιό παράλογα
πράγματα...
Ἔρχονται δύσκολα χρόνια· θά ἔχουμε
δοκιμασίες μεγάλες. Θά ἔχουν μεγάλο διωγμό οἱ Χριστιανοί. Καί βλέπεις,
οἱ ἄνθρωποι οὔτε κἄν καταλαβαίνουν ὅτι ζοῦμε στά σημεῖα τῶν καιρῶν, ὅτι
προχωρεῖ τό σφράγισμα. Εἶναι σά νά μή συμβαίνη τίποτε. Γι' αὐτό λέει ἡ
Γραφή ὅτι θά πλανηθοῦν καί οἱ ἐκλεκτοί ( Ματθ. 24, 24 καί Μάρκ. 13, 22
). Ὅσοι δέν θά ἔχουν καλή διάθεση, δέν θά φωτισθοῦν καί θά πλανηθοῦν στά
χρόνια τῆς ἀποστασίας.
( συνέχεια...)
 |
| Μ Ε Τ Α Ν Ο Ε Ι Τ Ε |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου