Γυναῖκες, σεβασθῆτε τούς Ἱερούς Ναούς! ( δ΄ μέρος )

Χρῆστος Κων. Λιβανός

Ἐλᾶτε ὅπως εἶστε!

 

Οὔτε ἡ Παναγία, οὔτε κανείς Ἅγιος, ἐμφανίζεται στήν Ἐκκλησία "ὅπως νά' ναι"!

Αὐτή ἦταν ἡ φράσι-πρόσκλησι, πού ἀφώπλισε τούς κληρικούς. Ἀπευθυνόταν στή νεολαία, μιά νεολαία πού κοίταζε ἀπό μακρόθεν καί μέ καχυποψία τήν Ἐκκλησία καί ἡ ὁποία, ὅπως ἤλπιζε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος, θά ἀνταποκρινόταν στό ἐπαναστατικό κάλεσμά του καί θά πλησίαζε τήν Ἐκκλησία καί τό Θεό. Κάποιο νέοι ἀνταποκρίθηκαν καί ἦλθαν στούς ναούς "ὅπως ἦταν". Τά ἀγόρια μέ σκουλαρίκια στ' αὐτιά τους καί τά κορίτσια μέ παντελόνια καί μίνι φοῦστες!  Περισσότερο ὅμως ἀπό τούς νέους, τή συντριπτική πλειονότητα τῶν ὁποίων δέν ἄγγιξε ἡ ἀρχιεπισκοπική προτροπή, ἀνταποκρίθηκαν στρατιές ὁλόκληρες μεσόκοπων καί συνομηλίκων γυναικῶν, οἱ ὁποῖες ἐξέλαβαν τήν ἀρχιεπισκοπική πρόσκλησι ὡς εὐκαιρία νά προσέρχωνται καί αὐτές στούς ναούς "ὄπως εἶναι", μέ τήν ἴδια δηλαδή ἄσεμνη καί ἀντιχριστιανική ἔνδυσι καί ἀμφίεσι, πού κυκλοφοροῦν στούς δρόμους καί κάνουν τά ψώνια τους στά μαγαζιά! Ποιός κληρικός ἤ λαϊκός τολμοῦσε νά τούς κάνη παρατήρηση; "Τό εἶπε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος. Ξέρεις ἐσύ περισσότερα ἀπ' αὐτόν;", ἦταν ἡ στερεότυπη ἀπάντησί τους. Καί τό κακό μονιμοποιήθηκε, ἀπέκτησε δικαώματα καί ἀρχιερατική κάλυψι, ἅπλωσε ρίζες, ἀποθρασύνθηκε καί εἶναι πλέον δύσκολο νά ἀντιμετωπισθῇ.

Ἀτυχής, ἀτυχέστατος ὁ ἀρχιεπισκοπικός λόγος, ἀντιευαγγελικός, ἀντπατερικός, κοσμικός, στόχευε στή ματαιότητα τῶν ἀνθρωπίνων χειροκροτημάτων καί στήν ἀποδοχή τῆς νέας γενιᾶς καί ὄχι στήν ἐφαρμογή τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ. Ἕνας Ἱερέας ἤ Ἀρχιερέας, ἔχει τό δικαίωμα νά προσκαλέσῃ τούς ἀνθρώπους νά ὑπάγουν "ὅπως εἶναι" στήν Ἱερατική ἤ Ἀρχιερατική του κατοικία, ὄχι ὅμως καί στόν Οἶκο τοῦ Θοεῦ, μέσα στόν ὁποῖον, ὅπως ἐξηγήσαμε, ἰσχύουν ἄλλοι κανόνες συμποεριφορᾶς. Σέ κάθε ναό, οἰκοδεσπότης εἶναι ὁ Χριστός καί ὄχι ὁ Ἱερέας ἤ ὁ Ἐπίσκοπος. Καί ὅταν ὁ οἰκοδεσπότης καλῇ τούς προσκεκλημένους νά προσέλθουν στόν οἶκο του μέ εὐπρέπεια, αἰδῶ καί σωφροσύνη, κανείς ἀπό τούς ὑπηρέτες του δέν δικαοῦται νά τούς προτρέψῃ νά προσέλθουν μέ ἀπρεπή καί αἰσχρή ἐνδυμασία, ὅπως θά πήγαιναν σέ μία καφετέρια, μιά ἐκδρομή ἤ ἕνα χορό. Πτωχά ἐνδύματα δέχεται ὁ Χριστός καί εὐλογεῖ καί ἁγιάζει, αὐτούς πού τά φοροῦν ἄσεμνα καί προκλητικά δέν δέχεται. Τό "ἐλᾶτε ὅπως εἶστε" ἰσχύει βεβαίως γιά ὄλους τούς ἀνθρώπους, ὄχι ὅμως ὡς πρός τήν ἐνδυμασία τοῦ σώματος, ἀλλά ὡς πρός τήν ἐνδυμασία τῆς ψυχῆς τους. Πράγματι, ὁ Θεός ἀπευθύνει πρός ὅλους μας πρόσκλησι νά ὑπάγωμε στό Ναό Τυ, ὁποιαδήποτε καί ἄν εἶναι ἡ κατάστασι τῆς ψυχῆς μας. Ὅσο μάλιστα ρυπαρώτερη εἶναι ἡ ψυχή ἀπό τήν ἁμαρτία, τόσο ἀναγκαιότερη εἶναι ἡ προσέλευσι στήν Ἐκκλησία, τό μεγάλο αὐτό πλυντήριο καί καθαριστήριο τῶν ἀνθρωπίνων ψυχῶν! 

 

 

ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ