
Ἀγαπητέ,
ἔσο ἐγκρατής κατά τήν νεότητά σου, διά νά εὐρεθῇς δόκιμος εἰς τά ἔσχατά σου· καί μή ἔχῃς τά θάρρη σου εἰς τόν Πονηρόν, τόν ὑποβάλλοντά σοι ἀπατηλούς λογισμούς, καί λέγοντα:
15 ἄνθρωπος,
ὡσεὶ χόρτος αἱ ἡμέραι
αὐτοῦ· ὡσεὶ ἄνθος τοῦ ἀγροῦ, οὕτως ἐξανθήσει·
(Ψαλμ.102)
|
-Δέν γινώσκεις ὦ ἀδελφέ, ὅτι οὐδέν κἄν ὡς ὁ ἄφρων ἀπατᾶσαι ἐν τούτοις; διότι ἐάν ἐνόσῳ εἶσαι νέος καί ἡ ἡλικία σου σφριγᾷ, ὅτε δύνασαι νά ὑπομείνης πάντα κόπον καί νά ὑποφέρῃς πᾶσαν ἄσκησιν, δέν μετανοεῖς, ἐάν γηράσῃς, δέν θέλεις προφασίζεσαι τήν ἀδυναμίαν τοῦ γήρατος; ἐάν δέ καί ἐν τῇ νεότητί σου καταληφθῇς, τί θέλεις ποιήσει ( ὅταν γεράσεις ); Λοιπόν ἄφες τήν ὁδόν τοῦ Ἐχθροῦ, καί ἄκουε τήν φωνήν τοῦ ἀληθινοῦ Δεσπότου εἰπόντος: "γρηγορεῖτε λοιπόν καί προσεύχεσθε, διότι δέν γινώσκετε τήν ὥραν, οὐδέ τήν ἡμέραν"( πού θά ἐπέλθει ὁ θάνατος...).
(Ἅγιος Ἐφραίμ ὁ Σύρος, Ἀσκητικά )
Ἡ ἀφροσύνη ἔχει πάντα κακό κόστος.
Ἡ σύνεση καί ἡ σωφροσύνη, ποτέ!
Λεζάντα φωτό: ἱστολόγιο ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου