ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΓΙΟΡΤΑΣΑΜΕ ΤΗ ΝΙΚΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΙΚΟΝΟΜΑΧΩΝ

ΚΑΙ

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

 ΤΩΝ ΕΙΚΟΝΟΜΑΧΩΝ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΩΝ!

π. Θεόδωρος Ζήσης

Χθές, Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης σὲ κήρυγμα ποὺ ἐκφώνησε, εἶπε μεταξὺ ἄλλων καὶ κάποια πράγματα, ποὺ πρέπει νὰ τὰ σκεφθοῦν κάποιοι Ὀρθόδοξοι ἀδελφοί, οἱ ὁποῖοι θέλουν νὰ ἀγωνιστοῦν κατὰ τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀλλὰ παραμένουν ὑπὸ τὴν σκέπην τῶν Οἰκουμενιστῶν Ἐπισκόπων.

Ὁ π. Θεόδωρος ἦταν σαφής: «Οἱ Προτεστάντες εἶναι Εἰκονομάχοι», ἀφοῦ «ἔχουν κατεβάσει τὶς Ἅγιες Εἰκόνες... εἶναι Εἰκονομάχοι»! Κι ὅμως, «ἐμεῖς εἴμαστε μαζὶ μὲ αὐτοὺς στὸ Π.Σ.Ε. Τοὺς ἀναγνωρίζουμε ὡς Ἐκκλησίες»! «Ὅποιος, ὅμως, ἔχει κοινωνία μὲ τοὺς Προτεστάντες, ἰσχύουν καὶ γι΄ αὐτὸν τὰ ἀναθέματα αὐτά»!

Μεγάλο θαῦμα στοὐς Ἁγίους Τόπους!

Θέλετε τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό; 

Ἀποκλειστικό ἀπό τό Ἱστολόγιο ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ.

(Ἄρθρο καί εἰκόνα)

 

Μεγάλο πρόσφατο θαῦμα στούς Ἁγίους Τόπους!

Μία Ἑλληνίδα προσκυνήτρια, ἐπισκέφθηκε πρόσφατα τούς Ἁγίους Τόπους.

Ἔβγαλε διάφορες φωτογραφίες μέσα στό Ναό τῆς Ἀναστάσεως καί σέ ἄλλα προσκυνήματα. Ὅταν γύρισε στήν Ἑλλάδα, ἔδωσε τό φίλμ γιά ἐμφάνιση. Κατά τήν διάρκεια τῶν φωτογραφήσεων, δέν παρατήρησε  νά γίνεται κάτι ἰδιαίτερο στίς λήψεις πού ἔκανε. Ἔβλεπε κανονικά τούς χώρους, τά ἀντικείμενα καί τά πρόσωπα πού ἑστίαζε μέ τήν φωτογραφική της μηχανή. Κατά τήν ἐμφάνιση ὅμως τοῦ φίλμ στό φωτογραφεῖο, σέ μία ἀπό τίς φωτογραφίες (οἱ πληροφορίες ἀναφέρονται μέσα στό Ναό τῆς Ἀναστάσεως), ὅπως βλέπετε....ἐμφανίστηκε ὁ Χριστός!

Ὅταν ὁ πόνος μεταμορφώνεται σέ νίκη

Πρωτοπρεσβύτερος Alexander Schmemann

 

Στόν Χριστό ὅλα ὅσα ὑπάρχουν σέ αὐτό τόν κόσμο, καί ἑπομένως ἡ ὑγεία καί ἡ ἀρρώστια, ἡ χαρά καί ὁ πόνος, ἔγιναν μιά ἄνοδος καί μιά εἴσοδος σέ αὐτή τήν καινούργια ζωή, ἔγιναν ἡ ἀπαντοχή καί τό προτύπωμά της.

Ἀληθινά σέ αὐτό τόν κόσμο ὁ πόνος καί ἡ ἀρρώστια εἶναι "φυσιολογικά", ἀλλά ἡ ἴδια ἡ "φυσιολογικότητά " τους εἶναι ἀφύσικη. Φανερώνουν τήν τελική καί μόνιμη ἥττα τοῦ ἀνθρώπου καί τῆς ζωῆς, τήν ἥττα πού καμιά ἀπό τίς μερικές νίκες τῆς γιατρικῆς, ὁσοδήποτε λαμπρή καί ἀληθινά θαυματουργική, δέν μπορεῖ τελικά νά ἐξουδετερώσει. Ὄμως στόν Χριστό ὁ πόνος δέ "σταματάει"· μεταμορφώνεται σέ νίκη. Ἡ ἥττα ἡ ἴδια γίνεται νίκη, μία ὁδός, μία εἴσοδος στή Βασιλεία, καί αὐτή εἶναι ἡ μόνη ἀληθινή γιατριεά. 

Οἱ πρεσβεῖες τῶν Ἁγίων μποροῦν νά μᾶς βοηθοῦν καί νά μᾶς θεραπεύουν

(Ἐπίκληση Ἁγίων: σέ κάθε περίσταση καί ὁ "εἰδικός"  Ἅγιος)

Τούς ἐπικαλούμαστε;

Ἤ μένουν μέ τό παράπονο καί ἐμεῖς χωρίς βοήθεια;
 

Τό κέντρο τῶν προσευχῶν μας, θά πρέπει νά εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός. Θά ζητοῦμε ἀπό τόν Πατέρα Θεόν, ἐν ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοῦ καί θά λαβαίνουμε (ἐάν βέβαια καλῶς ζητοῦμε) κατά τό: "ὅ,τι ἄν αἰτήσητε ἀπό τόν Πατέρα ἐν τῷ ὀνόματί μου, δῶ ὑμῖν" (Ἰωάν. 15.16). Μετά ὅμως τόν Ἰησοῦν Χριστόν, ἄς παρακαλοῦμε καί τήν Ὑπεραγίνα Θεοτόκον, διότι ἔχει μεγάλη παρρησίαν εἰς τόν Ὑἱόν της.

Ἐν συνεχείᾳ καί τούς Ἁγίους τοῦ Κυρίου, οἱ ὁποῖοι ἔλαβαν παρά τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ διάφορα χαρίσματα κατά τό μαρτύριόν τους καί σπεύδουν εἰς βοήθειάν μας.

Ὅλοι οἱ Ἅγιοι ἔχουν παρρησία ἔναντι τοῦ Θεοῦ, διά πᾶν ἔργον ἀγαθόν καί πᾶσαν νόσον. Οἱ Ἅγιοι ἐκφράζουν (μέ τήν ζωή καί τήν ἄθλησή τους ὁ καθένας), τό μεγάλο νόημα τῆς διαλεκτικῆς τοῦ οὐρανοῦ μέ τήν γῆ.

Μερικῶν ἐξ αὐτῶν, τά ἰδιαίτερα χαρίσματα ἔχουν ὡς ἑξῆς:

Ὁ Ἅγιος Κυπριανός, ἡ Ἁγία Ἰουστίνη ἡ παρθένος (2 Ὀκτ.) καί ἡ Ἁγία Θωμαΐς (14 Ἀπρ.) βοηθοῦν στήν καταπολέμηση τῶν σαρκικῶν πειρασμῶν, ὅλων τῶν εἰδῶν τῆς μαγείας, στήν λύση (διάλυση) αὐτῶν, καί ἐν γένει μάχονται κατά πνευμάτων ἀκαθάρτων.

Ὁ Ἅγιος Ἀνδρόνικος καί ἡ Ἁγία Ἀθανασία (9 Ὀκτ.), βοηθοῦν τά ἀνδρόγυνα πού θέλουν νά ἐγκαρατευτοῦν γιά ἀνώτερη πνευματική διαβίωση.