Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012

Μπουτάρη μην τολμήσεις να στήσεις άγαλμα του Ατατούρκ στην Θεσσαλονίκη.

Γράφει ο Θάνος

Στην αρχή νόμιζα ότι επρόκειτο για πλάκα όμως αναδημοσιεύθηκε σε τόσα πολλά ιστολόγια και ιστοσελίδες που πλέον δεν μπορεί να είναι παρά αλήθεια.... 

Η είδηση: 

Αγαλμα του Κεμάλ Ατατούρκ στην πλατεία Αριστοτέλους θα τοποθετήσει ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γ. Μπουτάρης, για να αυξήσει τον αριθμό των Τούρκων τουριστών, στο πλαίσιο του σχεδίου «Ottoman Heritage Tour». 

Ο Μπουτάρης σχεδιάζει επίσης, σε συνεργασία με άλλους δήμους, να ανακαινίσει οθωμανικά τζαμιά και κτήρια και να οργανώσει ξενάγηση οθωμανικής κληρονομιάς.

Ο δήμαρχος Γιάννης Μπουτάρης ανέφερε πως παλιότερα ποτέ δεν είχε η πόλη τη φιλοσοφία μιας «τουριστικής πόλης» και δήλωσε: «Η αύξηση του αριθμού των Τούρκων τουριστών που ήρθαν στην πόλη μάς ενθουσίασε και μας ώθησε σε αυτό το βήμα. Η πολιτιστική κληρονομιά της Θεσσαλονίκης και των γύρω δήμων προέρχεται από την Οθωμανική αυτοκρατορία. Εδώ υπάρχουν οθωμανικά μνημεία. Εμείς λοιπόν συζητήσαμε με τους γύρω δήμους και αποφασίσαμε να προβάλλουμε την οθωμανική κληρονομιά».

πηγή newsbomb

Δηλαδή για να καταλάβω βρε παιδιά, ο Μπουτάρης θέλει να στήσει άγαλμα του σφαγέα Κεμάλ στο κεντρικότερο σημείο της Θεσσαλονίκης; 
Το έχει χάσει το μυαλό του τελείως;
Χρειάζεται ψυχολογική υποστήριξη;
Μπορεί κάποιος να τον συνεφέρει; Να του δώσει μια θεραπευτική αγωγή βρε αδερφέ....

Εκτός αν έχει σώας τας φρένας και απλά πάσχει από "οξεία προδοτίτιδα".....

Αποφάσισε λέει και μάλιστα συμφώνησαν και οι υπόλοιποι δήμοι (!) να στήσει άγαλμα στο μογγολικό κάθαρμα που ευθύνεται για τις σφαγές, τους βιασμούς και την εκδίωξη των Ελλήνων της Μ. Ασίας. Τον οποίων οι απόγονοι ζούν στην μαρτυρική Θεσσαλονίκη!!!

Πρέπει λέει να τονίσουμε το οθωμανικό παρελθόν της Θεσσαλονίκης...
Δηλαδή να τονίσουμε ποιο ακριβώς παρελθόν;

Επείδη τυγχάνει να βρίσκονται μερικά πανέμορφα αρχοντικά που κατείχαν οι Τούρκοι κατακτητές της πόλης. Και τα οποία φυσικά είναι δημιουργήματα Ελλήνων αρχιτεκτόνων και μηχανικών.... Γιατί κι ολόκληρη την Ανατολική Τουρκία να ψάξετε τέτοια οικήματα δεν πρόκειται να βρείτε.... (δεν λέω την Δυτική Μ. Ασία ή τον Πόντο γιατί εκεί βρίσκονται τα αρχοντικά των Ελλήνων που έδιωξε ο Ατατούρκ...)

Η Σμύρνη καίγεται από τις ορδές του Ατατούρκ
Η πανέμορφη ελληνική νύφη του Θερμαϊκού.... Το καμάρι των Βυζαντινών προγόνων μας και το καμάρι του σύγχρονου μακεδονικού ελληνισμού που γιορτάζει φέτος τα 100 χρόνια από την απελευθέρωσή της από τον τουρκικό ζυγό, έχει την ατυχία να διοικείται από έναν δήμαρχο που δεν σέβεται την ίδια την ύπαρξή της...

Οι στρατιώτες του Ατατούρκ φωτογραφίζονται γύρω από γδαρμένο πτώμα Ελληνα του Πόντου

Η Θεσσαλονίκη τραγικέ Μπουτάρη, κατοικείται στο μεγαλύτερο ποσοστό της από Μικρασιάτες Ελληνες. Από αυτούς που ήρθαν κατατρεγμένοι από τον τουρκομογγόλο Κεμάλ Ατατούρκ...
Καταλαβαίνεις;

Η προκλητικά προδοτική σου συμπεριφορά να τοποθετήσεις ένα άγαλμα που δεν θα έπρεπε να βρίσκεται στην παραμικρή γωνιά της αγίας ελληνικής γης στο κέντρο της πιο μαρτυρικής από τον σφαγέα, πόλης της Ελλάδας δεν μπορεί να μείνει αναπάντητη....

Σε προκαλώ μην τολμήσεις ούτε να διανοηθείς να τοποθετήσεις τέτοιο ανοσιούργημα στην πλατεία Αριστοτέλους....

Μην προκαλείς την τύχη σου....
Αρκετά ανέχθηκε ο ελληνικός λαός της Θεσσαλονίκης...
Μπορεί εσφαλμένα να αδιαφόρησε όταν εκλέχθηκες από τους αριστερούς ψηφοφόρους που απορούν κι αυτοί πλεόν με το τι ψήφισαν... όμως πρόσεχε.

Οι βλασφήμιες και οι ασχήμιες δεν γίνεται να συνεχιστούν ατιμώρητα επ΄άπειρον....
Είσαι γέρος το δέχομαι...
Είσαι μπεκρής με "γειά σου με χαρά σου"...
Σε έβγαλαν καλώς ή κακώς, δήμαρχο....
Αλλά πρόσεξε...

Η αηδία και ο εξευτελισμός έχουν τα όρια τους....
Το να λες θα βάλω άγαλμα του Κεμάλ Ατατούρκ στο κέντρο της πόλης της Θεσσαλονίκης είναι σαν να λέει ο δήμαρχος του Διστόμου ότι θα τοποθετήσει άγαλμα του Χίτλερ στο κέντρο του μαρτυρικού Διστόμου...

Δεν γίνεται....

Αντί να σκέφτεσαι πως θα εορτασθούν τα 100 χρόνια της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης μας από τις τουρκικές ορδές από τον δοξασμένο ελληνικό στρατό που έχυσε ποτάμια αίματος για την αγαπημένη πρωτεύουσα της Μακεδονίας μας, τολμάς να αποφασίζεις πως θα "λερώσεις" το κέντρο της πόλης;

Οι παπούδες και οι γιαγιάδες μας κλαίνε τους σφαγμένους από τις ορδές των Μογγόλων του Κεμάλ

Ορκίζομαι στο αίμα των παπούδων μου που σφάχθηκαν από τις ορδές του Κεμάλ και στην Μακεδονίτικη καταγωγή του πατέρα μου που γεννήθηκε στην αγία πόλη της Θεσσαλονίκης, ότι αν τολμήσεις να σηκώσεις τέτοιο ανοσιούργημα στο κέντρο της πατρίδας μας .... θα τελειώσεις μαζί με το άγαλμα....

Και τους Τούρκους τουρίστες και τα λεφτά τους δεν τους θέλουμε...
Αρκετά έχουμε υποφέρει από όλους... κι αυτούς και τους προγόνους τους....
Φτάνει.

Υπάρχει ένα πράγμα που δεν εξαγοράζεται ούτε μέ ολα τα πλούτη της γής.
Κι αυτό είναι ένα κληροδότημα των προγόνων μας.
Η τιμή.

ΘΑΝΟΣ

http://koukfamily.blogspot.gr

Ὁ ἄπιστος γιατρός



Στην Λίμνη της Ευβοίας ζούσε και εργαζόταν ένας γιατρός που ονομαζόταν Μαντζώρος. Σαν γιατρός ήταν πολύ καλός, αλλά δεν πίστευε στο Χριστό και μάλιστα δεν ήθελε να ακούει συζητήσεις σχετικές με την θρησκεία και την ψυχή. Καταφερόταν εναντίον της θρησκείας και οι απόψεις του ήταν σκληροπυρηνικές στο θέμα του Χριστιανισμού.
Αρρώστησε λοιπόν και μάλιστα πολύ σοβαρά. Η επάρατος νόσος είχε πλησιάσει τον άπιστο γιατρό που με φρικτούς πόνους κατάλαβε την έλευσή του. Μέσα σε αφόρητους πόνους μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο της Χαλκίδας. Εκεί , λόγω της σοβαρότητας της ασθένειάς του, δεν μπορούσαν να τον νοσηλεύσουν .
Τον έστειλαν λοιπόν στην Αθήνα στη κλινική «Παντοκράτωρ», που βρίσκεται στην οδό Γ΄ Σεπτεμβρίου. Εκεί υποβλήθηκε σε ακτινολογικές και χημικές εξετάσεις , οι οποίες έδειξαν ότι η επάρατος νόσος είχε προσβάλει το παχύ έντερο του γιατρού. Όταν όλη η ζωή του γιατρού ήταν στρωμένη κοινωνικά και μπορούσε να λέει και να κάνει με ευκολία ότι ήθελε ο γιατρός ήταν απόλυτος στον λόγο του για τον Χριστό και τους Αγίους. Όλα ήταν ένα καλοστημένο ψέμα για τον άπιστο γιατρό. Η μόνη αλήθεια ήταν η αμαρτία και η ασωτεία. Εκεί κατέφευγε όταν εμφανίζονταν στη ζωή του μαύρα μικρά συννεφάκια. Αλλά τώρα, τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Τα μαύρα σύννεφα που είχαν επισκιάσει για καιρό τώρα τη ζωή του δεν μπορούσε να τα διώξει με την προσφιλή του μέθοδο που δεν ήταν άλλη από την αμαρτία.
- «Στο παντοδύναμο Θεό , να ελπίζεις μόνο συνάδελφε»
Αυτή ήταν η διάγνωση-έκκληση των συναδέλφων του, που του εξηγούσαν, με αυτό τον σκληρό λόγω επαγγέλματος λόγο. Και ο ίδιος όμως, λόγω του επαγγέλματός του είχε αντιληφθεί , ότι η φλόγα της ελπίδας κόντευε να σβήσει. Οι γιατροί λοιπόν του Νοσοκομείου του είπαν ότι αν συμφωνούσε και ο ίδιος θα μπορούσε να εγχειρισθεί την επόμενη μέρα. Συμφώνησε λοιπόν με γνώμονα την ιατρική γνώση που και ο ίδιος είχε. Αλλά τα λόγια των συναδέλφων του: «Στον παντοδύναμο να ελπίζεις, συνάδελφε», τον οδήγησαν παραμονή της εγχείρησης , σε μια αυθόρμητη προσευχή, που έβγαινε μέσα από την ψυχή του. παρακαλούσε τον Θεό, όχι μόνον να τον κάνει καλά, αλλά να τον συγχωρέσει κιόλας για την απιστία που είχε δείξει τόσα χρόνια.
Την ώρα της προσευχής κάποιος χτύπησε την πόρτα κι τον διέκοψε. Ήταν ένας όμορφος νεαρός, ο οποίος σπρώχνοντας με τα χέρια του την πόρτα μπήκε μέσα στο δωμάτιο του γιατρού και ακολούθησε ο πιο κάτω διάλογος:
- «Τι έχεις;».
- «Είμαι πολύ άρρωστος».
- «Δεν έχεις τίποτε».
- «Μα τι λες, Χριστιανέ μου. Έχω καρκίνο στο έντερο στο τελευταίο στάδιο και αύριο εγχειρίζομαι. Καταλαβαίνεις τι μου συμβαίνει;».
- «Δεν έχεις τίποτα πια. Σ’ έκανα καλά».
- «Μα καλά δεν ντρέπεσαι έναν άρρωστο; Με ειρωνεύεσαι κιόλας;».
- «Είμαι ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος. Αφού, επιμένεις, κάνε αύριο την εγχείρηση και θα πειστείς ότι δεν έχεις τίποτε».
Ο νεαρός εξαφανίστηκε. Ο γιατρός όμως γεμάτος αγωνία χτυπούσε το κουδούνι για να ρωτήσει τις νοσοκόμες μήπως και είδαν το νεαρό αυτό, που είχε βγει από το δωμάτιό του. Μάταια όμως γιατί καμία από τις νοσοκόμες δεν είδε τίποτα. Την επόμενη μέρα ο άρρωστος γιατρός εισήχθη στο χειρουργείο για την επέμβαση. Οι γιατροί έτοιμοι για την εγχείρηση ακούνε ξαφνικά τον γιατρό να τους λέει ότι δεν χρειάζεται εγχείριση και ότι είναι καλά στην υγεία του.
- «Με θεράπευσε ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος».
- «Μα τι είναι αυτά που μας λες;». Στον 20ο αιώνα είμαστε συνάδελφε τι είναι αυτά που λες;». «Τα έχει χαμένα ο συνάδελφος» μονολογούσαν οι γιατροί του Νοσοκομείου, ενώ επέμειναν να γίνει η εγχείριση, λόγω μειωμένου καταλογισμού του ασθενούς. Τον νάρκωσαν λοιπόν για την επέμβαση και όταν τον άνοιξαν ο όγκος δεν υπήρχε. Είχε κάνει το θαύμα του ο Άγιος και οι γιατροί απορούσαν , κοιτάζοντας ο ένας τον άλλον. Ο γιατρός ήταν τελείως καλά. Αυτά τα διηγήται ο ίδιος ο γιατρός παντού, όπου κι αν βρίσκεται. Από το βιβλίο: «ΒΙΟΙ ΟΡΘΟΔΞΩΝ ΑΓΙΩΝ
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΡΩΣΟΣ»
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΕΝΘΕΟΣ ΒΙΟΣ 
http://agiosmgefiras.blogspot.gr

ΑΡΤΕΜΗΣ - ΜΑΞ (ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΑΡΕΤΕΣ)