Πεθαίνοντας χριστιανός στη Συρία

 

των Δημήτρη Πορφύρη και Πηνελόπης Σταφυλά

Ανταπόκριση: Βρυξέλλες για το "Αγιορείτικο βήμα"

Ο νυν ηγέτης της Συριακής αντιπολίτευσης, πρόεδρος του... « Εθνικού Συριακού Συνασπισμού» , κ. Ζόρζ Σάμπρα (κατά διαβολική σύμπτωση εξελέγη σε αυτό το αξίωμα στις 22/04/13 , ημερομηνία απαγωγής των δυο επισκόπων).

Πρόσφατα διαβεβαίωσε το Διεθνές Παρατηρητήριο (World Watch Monitor 24/05/13) :

« Στη Συρία έχουμε χιλιάδες εκκλησίες και κανείς δεν μπορεί να δώσει ούτε ένα παράδειγμα εκκλησιαστικού διωγμού από μουσουλμάνους ... Δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι οι χριστιανοί βρίσκονται υπό πίεση λόγω του θρησκεύματός τους...Ίσως να υπάρχουν σποραδικά ασήμαντα περιστατικά. Ας μην υπερβάλουμε... » . Ο Διεθνής Τύπος έχει άλλη άποψη σχετικά με την τύχη των χριστιανών και συνεχώς νέα στοιχεία βλέπουν το φως της δημοσιότητας.

Σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο Βloomberg και New American (27/05/13), ένας « στρατηγός » του « Ελεύθερου Συριακού Στρατού», ο Αμπντέλ Χαμίντ Ζακαριά, εξήγγειλε την απειλή εξολόθρευσης των μειονοτήτων στη Συρία κατά τη διάρκεια συνέντευξής του την περασμένη εβδομάδα στον τηλεοπτικό σταθμό Αλ Αραμπίγια (μέσω Τουρκίας). Απείλησε ότι αν οι « δυνάμεις του Άσαντ κατορθώσουν να καταλάβουν την πόλη του Αλ Κουσσέιρ, τότε θα σβήσουμε από το χάρτη όλες τις μειονότητες . Δεν θέλουμε να συμβεί, αλλά θα είναι μια επιβεβλημένη πραγματικότητα για όλους. Θα πρόκειται για καθαρό σεκταριστικό αιματοκύλισμα ».

Η Οργάνωση για την υπεράσπιση των Ελευθεριών « Βολταίρος » αναφέρει στην ιστοσελίδα της ότι ήδη περισσότερoι από 80.000 χριστιανοί αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την στρατηγικής σημασίας πόλη Αλ Κουσσέιρ, για να διαφύγουν από τους Τζιχαιστές. Το New American επιμένει ότι « οι μειονοτικές κοινότητες και ειδικότερα οι χριστιανοί έχουν στοχοποιηθεί από τις δυνάμεις των ανταρτών. Αν υλοποιηθεί η απειλή της εξόντωσης τα αποτελέσματα θα είναι αδιανόητα. Το αίμα και η φρίκη δεν θα έχουν προηγούμενο». Ο αμερικανός γερουσιαστής Rand Paul προειδοποίησε τους συναδέλφους του ότι « με την ψήφο τους για παροχή όπλων στην αντιπολίτευση καθίστανται σύμμαχοι της Αλ Κάιντα.»

Η ορθόδοξη Εκκλησία είχε καταγγείλει από την αρχή της σύρραξης διωγμούς των χριστιανών και οι μαζικές εκκαθαρίσεις ξεκίνησαν από την πρώτη μέρα που ξέσπασε η κρίση. Οι χριστιανικοί πληθυσμοί έχουν γίνει ο στόχος μιας εθνοκάθαρσης που συντελείται από μουσουλμάνους αντάρτες με διασυνδέσεις στην Αλ Κάιντα. Ειδικότερα, κατά το δελτίο τύπου της Συρορθόδοξης Εκκλησίας, μέλη της εξτρεμιστικής οργάνωσης « Ταξιαρχία του Φαρούκ » ( στην οποία ανήκει και ο γνωστός νεκροφάγος κανίβαλλος , Χαλίλ Αλ Χαμάντ)αναζητούσαν πόρτα -πόρτα τους « οπαδούς του Χριστού » και τους διέταζαν να εγκαταλείψουν άμεσα τις εστίες τους χωρίς να πάρουν τίποτα μαζί τους ώστε να καρπωθούν τα επινίκεια, τα λεγόμενα « χριστιανικά λάφυρα ».

Στην πόλη Χομς (αρχαία ΄Εμμεσα) μόνο τον περασμένο Απρίλιο, πάρα πολλές εκκλησίες καταστράφηκαν ολοσχερώς ενώ στο σύνολό τους έχουν βεβηλωθεί κατά τη διάρκεια του πολέμου.Απότην ίδια πόλη εκτοπίστηκαν δια της βίας 50.000 χριστιανοί ενώ πολλές εκατοντάδες -ανάμεσά τους γυναίκες και παιδιά- θανατώθηκαν σύμφωνα με εκθέσεις ανθρωπιστικών ενώσεων (Παρατηρητήριο Χριστιανοφοβίας ).
Οι σουννίτες μουσουλμάνοι που πλεονάζουν στους αυτόχθονες αντάρτες αποτελούν και την πλειοψηφία του Συριακού πληθυσμού που ανέρχεται σε 22.000.000. Οι μειονοτικές ομάδες, σιητών, χριστιανών και εβραίων αντιπροσωπεύουν το 20% με 30% των Συρίων. Μέλη αυτών των κοινοτήτων έχουν υποστεί τα πάνδεινα από την μία ή την άλλη ένοπλη ομάδα για την υποστήριξή τους στο μη θεοκρατικό, κοσμικό κράτος του Άσσαντ που διαχρονικά έχει εγγυηθεί την προστασία τους από κάθε ισλαμιστική βία.

Οι αρμόδιες για θέματα προσφύγων οργανώσεις τους έχουν καταγράψει μαρτυρίες χριστιανών που εξωθούνταν σε φυγή υπό την απειλή εκτέλεσης και εκβίασης ότι θα δημοσίευαν παραπλανητικά τις φωτογραφίες των κακοποιημένων σωρών τους στον Καταριανό Σταθμό Αλ Τζαζίρα ως πράξεις βιαιότητας των κυβερνητικών. Εκπρόσωπος τύπου του Διεθνούς Ιδρύματος Χριστιανικής Βοήθειας «Βαρνάβας » (Barnabas Fund) απαριθμεί σε τουλάχιστον 200, τους δολοφονημένους χριστιανούς κατά τις πρώτες μόνο ημέρες της εξέγερσης. Άλλες εκθέσεις υποστηρίζουν ότι αλλεπάλληλες απαγωγές χριστιανών πραγματοποιούνται για να χρησιμοποιηθούν ως ανθρώπινες ασπίδες. Χριστιανοί που δέχθηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους συλλαμβάνονταν στα περίχωρα και υποχρεώνονταν να παραμένουν σε τζαμιά ως ανθρώπινες ασπίδες .

Σύριος ιερέας από την Χαμαντίγια αναφέρει στη Βρεττανική έκδοση του Daily Telegraph πως « οι αντάρτες θεωρούσαν ότι εφόσον οι χριστιανοί στηρίζουν τον Άσσαντ, ο στρατός δε θα βάλλει κατά αυτών των χώρων». Ο γενικός διευθυντής της καθολικής «Ένωσης Πρόνοιας της Εγγύς Ανατολής» (CNEWA), κ.Ισάμ Μπισάρα καταγγέλει ότι μουσουλμάνοι μιλιταριστές χρησιμοποίησαν πολλές εκκλησίες σαν ορμητήρια και τους πιστούς ως ανθρώπινες ασπίδες. Τονίζει επίσης ότι πολλές εικόνες και κειμήλια βανδαλίστηκαν από τους παραστρατιωτικούς αντάρτες.

Αδελφή Βερονίκη, ελληνορθόδοξο ιστορικό μοναστήρι της Παναγίας του Κυνηγιού (Σαιντναγια), δείχνει τις οπές από τις οβίδες των ανταρτών στον κοιτώνα του ορφανοτροφείου. Φωτογραφία : Associated Press

Εκκλησία κατεστραμμένη από ρουκέτα ανταρτών, Χομς . Φωτογραφία Stringer για το Reuters

Ορθόδοξη Αρμενική Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στο Χαλέπι

Χριστιανός εκτελείται δια σύνθλιψης με βράχους, χωριό Ντέρα. Φωτο. Αλ Μανάρ

agioritikovima.gr

"ΚΑΤΣΑΡΙΔΑΚΙ" ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ... ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ 49 ΧΡΟΝΙΑ!

 

   Ο ενορίτης-ierovima.gr

Όσο και να φαίνεται παράξενο, αυτό είναι το αυτοκίνητο που χρησιμοποιεί ο Μητροπολίτης Μαντινείας και Κυνουρίας Αλέξανδρος για τις ανάγκες μετακίνησης του.

Ούτε λιμουζίνες, ούτε άλλου είδους πολυτέλειες.

Ένας μικρός παλιός σκαραβαίος είναι εδώ και χρόνια το επίσημο αυτοκίνητο της Ιεράς Μητροπόλεως που χρησιμοποιεί για τις μετακινήσεις του ο Μητροπολίτης. 

Εντύπωση προκαλεί επίσης πως ο Μητροπολίτης οδηγεί το αυτοκίνητο μόνος του... Με αφορμή τη φωτογραφία θυμηθήκαμε την ταινία των παιδικών μας χρόνων "Κατσαριδάκι αγάπη μου", όπου "κατσαριδάκι" ένας δυνατός ...σκαραβαίος.

Ο Μητροπολίτης Μαντινείας και Κυνουρίας Αλέξανδρος (Τοποτηρητής Αργολίδος) έχει κερδίσει την συμπάθεια και την αγάπη των Αργολιδέων με τις συχνές επισκέψεις στο νομό, λόγω της ιδιότητας του και νομίζουμε πως και αυτή η άγνωστη για τον πολύ κόσμο λεπτομέρεια συμβάλει ακόμα περισσότερο στην εδραίωση της άποψης πως πρόκειται για έναν πολύ ταπεινό άνθρωπο που σπάνια συναντά κανείς σήμερα στις μέρες μας.

 

Το αυτοκίνητο ο σεβασμιώτατος το έχει περίπου 49 χρόνια και έχει διανύσει πάνω από 4.000.000 χιλιόμετρα! Το αγόρασε με δάνειο όταν ήταν ιεροκήρυκας και το αποπλήρωσε μετά από 25 χρόνια. Με το αυτοκίνητο αυτό έχει κάνει πολλά ταξίδια στην Ευρώπη και έχει αποδειχθεί θηρίο!

Το βίντεο από τη Ρωσία που έκανε όλο τον κόσμο να δακρύσει

Τρία εκατομμύρια επισκέψεις από τις δύο πρώτες ημέρες συγκέντρωσε το πεντάλεπτο βίντεο «Positive compilation of Russian dash cams» («Θετική συλλογή από ρωσικές κάμερες»)που ανέβηκε στο YouTube και το οποίο περιλαμβάνει στιγμιότυπα που έχουν τραβηχτεί από κάμερες αυτοκινήτων. Αυτή η συλλογή βίντεο, όπου εικονίζονται Ρώσοι που πραγματοποιούν καλές πράξεις, έκανε πολλούς ανθρώπους να αναθεωρήσουν τις αντιλήψεις τους για τη Ρωσία. Στα σχόλια που έχουν αναρτηθεί για το βίντεο, υπάρχουν άνθρωποι που παραδέχονται ότι έκλαψαν την ώρα που το έβλεπαν και πως οι σκηνές αυτές αποκατέστησαν την πίστη τους, ότι υπάρχει ανθρωπιά.

Πηγή: YouTube/

Ο πρόεδρος τησ μουσουλμανικής ένωσης Ελλάδος αποκάλυψε:δεν είμαστε εδω για το μεροκάματο! Είμαστε για να σας πάρουμε τη πατρίδα σας

 

Ο Πρόεδρος της Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδος (ΜΕΕ) κ.Ναΐμ Ελγαντούρ πριν στεγνώσει το μελάνι της ανακοίνωσης του Δελτίου Τύπου της ΜΕΕγια τις απειλές που δέχθηκε η Μουσουλμανική κοινότητα της Ελλάδος δήλωσε “πως κατά 99% πρόκειται για προβοκάτσια”.

Αυτό βέβαια δεν τον εμπόδισε από το να εκθέσει την Ελλάδα στις Πρεσβείες των Μουσουλμανικών χωρών στην Ελλάδα, τους Διεθνείς οργανισμούς και τη Διεθνή Αμνηστία “ενημερώνοντας” τους για το συμβάν. Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι πως με τη δήλωση του αυτή εκθέτει και το ΠΑΣΟΚ, το οποίο έσπευσε να βγάλει την εξής ανακοίνωση:

“Η καταγγελία της Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδος για το απειλητικό σημείωμα που δέχθηκε από ανώνυμες πηγές, οφείλει να σημάνει συναγερμό στις Αρχές και να εγγυηθούν την ασφάλεια των μουσουλμάνων συμπολιτών μας.Η Ελλάδα είναι ένα δημοκρατικό κράτος δικαίου που σέβεται την ανεξιθρησκία και θα παραμείνει έτσι παρά τις επίμονες προσπάθειες εγκληματικών οργανώσεων να διαλύσουν την κοινωνική συνοχή και να καταστείλουν τη Δημοκρατία μας”.

Αξίζει να σημειωθεί ότι την ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ την εξέδωσε ο Τομέας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του κόμματος μέλος του οποίου είναι η κα Αφροδίτη Αλ Σαλέχ, η οποία τον Ιούνιο του 2009 πήρε συνέντευξη από τον Πρόεδρο της ΜΕΕ κ. Ελγαντούρ με στόχο να παρουσιάσει τα “δίκαια” των Μουσουλμάνων της Ελλάδος στον απόηχο των βίαιων διαδηλώσεων του Μαΐου του 2009 με αφορμή το “σχίσιμο του Κορανίου”.

Να υπενθυμίσουμε στους αναγνώστες μας ότι το Δεκέμβριο του 2012 συναντήθηκε στη Βουλή αντιπροσωπεία του Παρατηρητηρίου του ΠΑΣΟΚ κατά του νεοναζισμού, της ρατσιστικής και κοινωνικής βίας με την ΜΕΕ και συμφωνήθηκε να υπάρξει στενή συνεργασία του Παρατηρητηρίου με την ΜΕΕ. Τώρα γιατί δεν υπήρξε συνεννόηση του κ.Ελγαντούρ με τον Τομέα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΠΑΣΟΚ με αποτέλεσμα οι δηλώσεις του κ. Ελγαντούρ περί προβοκάτσιας να αναιρέσουν το περιεχόμενο της ανακοίνωσης του ΠΑΣΟΚ δεν είμαστε σε θέση να το γνωρίζουμε. Αυτό που οφείλουμε να συγκρατήσουμε όμως είναι η δεδηλωμένη πρόθεση του ΠΑΣΟΚ για στενή συνεργασία με την ΜΕΕ, μιας οργάνωσης που συνδέεται με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα και το Πολιτικό Ισλάμ. Η Ελλάδα, όπως αναφέρει το ΠΑΣΟΚ στην ανακοίνωσή του, είναι ένα δημοκρατικό κράτος δικαίου που σέβεται (και πρέπει να σέβεται να προσθέσουμε εμείς) την ανεξιθρησκία. Όμως είναι άλλο το Ισλάμ ως θρησκεία και οι πιστοί Μουσουλμάνοι και άλλο η ατζέντα του Πολιτικού Ισλάμ και της Μουσουλμανικής Αδελφότητας για Ισλαμοποίηση της Δύσης και της Ελλάδος.

Μια δήλωση του ιδρυτή της Μουσουλμανικής Αδελφότητας Hassan al-Banna είναι πιστεύουμε αποκαλυπτική:

“Θέλουμε η σημαία του Ισλάμ να κυματίσει και πάλι στις χώρες εκείνες που είχαν την τύχη να κυβερνηθούν από το Ισλάμ για κάποιο διάστημα… η Ανδαλουσία, η Σικελία,τα Βαλκάνια, η Νότιος Ιταλία και τα Ελληνικά νησιά αποτελούν Ισλαμικές αποικίες που πρέπει να επιστρέψουν στο Ισλάμ”. Αν σε αυτές τις δηλώσεις προσθέσουμε και το Νέο-Οθωμανικό δόγμα του Τούρκου ΥΠΕΞ κ. Νταβούτογλου τότε νομίζουμε πως μπορούμε να σχηματίσουμε μια πιο σαφή εικόνα για τις πραγματικές προθέσεις των Ισλαμιστών. Δυστυχώς οι “χρήσιμοι ηλίθιοι” του ΠΑΣΟΚ, της Αριστεράς και μιας μερίδας της Νέας Δημοκρατίας στην καλύτερη των περιπτώσεων δεν μπορούν να κατανοήσουν τη φύση της Ισλαμιστικής απειλής και στη χειρότερη αποτελούν συνειδητούς συνοδοιπόρους των Ισλαμιστών.
http://ethel-sinadelfos.blogspot.com

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/05/proedros-mousoulmanikis-enwsis.html#ixzz2UWsTe3Gt

ΓΙΑΤΙ ΕΠΕΣΕ Η ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ;Αρθρο του + Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου

 

ΓΙΑΤΙ ΕΠΕΣΕ Η ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ;

Αρθρο του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Τίποτε, ἀγαπητοί μου, δὲν εἶνε τυχαῖο στὸν κόσμο. Οὔτε μιὰ σταγόνα νεροῦ οὔτε ἕνα φύλλο ἀπὸ τὰ δέντρα δὲν πέφτει χωρὶς κάποια αἰτία. Κάθε πρᾶγμα ἢ γεγονὸς ἔχει τὴν αἰτία του. 
Οἱ ἄνθρωποι ἐρευνοῦν γιὰ νὰ βροῦν τὰ βαθύτερα αἴτια. Ἀξιέπαινη ἡ ἔρευνα τῆς ἐπιστήμης. Ἀλλ᾿ ὄχι σπάνια ἡ ἔρευνα γιὰ νὰ βρεθῇ ἡ αἰτία ἀποτυγχάνει· ὁ νοῦς τῶν ἐπιστημόνων πλανᾶται, λοξοδρομεῖ, πέφτει σὲ λαβύρινθο ἀμφιβολιῶν καὶ βγάζει σφαλερὰ συμπεράσματα, ποὺ δὲν δίνουν τὴν εἰκόνα τῆς πραγματικῆς αἰτίας τῶν γεγονότων. Ἔτσι καὶ προκειμένου γιὰ τὴν αἰτία τῆς πτώσεως τοῦ Βυζαντίου.

* * *

Ἀπὸ ὅσα μαρτυροῦν αὐτόπτες καὶ αὐτήκοοι βγαίνει τὸ συμπέρασμα, ὅτι «ἡ ἀπερίγρα πτη ἐκείνη συμφορὰ δὲνἐπῆλθε μόνη της· ἦταν ἀποτέλεσμα μιᾶς γενικῆς ἐξαχρειώσεως τοῦ ἔθνους, ὅτι κυρία αἰτία δὲν ἦταν τόσο ἡ δύναμι τοῦ κατακτητοῦ ὅσο οἱ ἁμαρτίες ποὺ πλημμύρισαν τὸν πολιτικό, κοινωνικὸ καὶ ἰδιωτικὸ βίο»(Νικηφόρος Καλογερᾶς μτφρ.). 
Πράγματι ἡ Πόλις καὶ μαζί της ἡ Βυζαντινὴ αὐτοκρατορία ἔπεσε γιὰ τὶς ἁμαρτίες τῶν κατοίκων της. Μπορεῖ ὁ μαθητὴς τῆς σχολῆς τοῦ ἱστορικοῦ ὑλισμοῦ(σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία μόνο ὁ οἰκονομικὸς παράγων εἶνε ἐκεῖνος ποὺ ῥυθμίζει τὴν ἐξέλιξι τῶν κοινωνιῶν), νὰ μᾶς εἰρωνευθῇ γιὰ τὴν ἀφελῆ, κατ᾿ αὐτόν, ἑρμηνεία ποὺ δίνουμε. Ἀλλὰ ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἀποκλείει ἀ πὸ τὴν ἱστορία τὴν ὕπαρξι ἠθικοῦ καὶ πνευ μα τικοῦ παράγοντος καὶ ἀποδίδει τὰ πάντα στὴ συστολὴ ἢ διαστολὴ τοῦ στομάχου καὶ Θεὸ ἔχει τὴν ὕλη, αὐτὸς μυωπάζει καὶ δὲν μπορεῖ νὰ δῇ τὰ ἀπώτερα αἴτια καὶ τοὺς παράγοντες ἐκείνους ποὺ ἡ ἐπίδρασί τους στὴν ἐξέλιξι τῶν ἀνθρωπίνων κοινωνιῶν εἶνε τεραστία. Πίσω ἀπὸ τὴν ὕλη κρύβεται τὸ πνεῦμα. Πίσω ἀπὸ τοὺς φυσικοὺς νόμους ὑ πάρχουν οἱ ἠθικοὶ νόμοι, ποὺ ἡ μὲν αὐστηρὴ τήρησί τους ἐπιφέρει τὴν κοινωνικὴ ἀκμὴ καὶ πρόοδο, ἐνῷ ἡ ἀσύστολη παράβασί τους ἀπὸ τοὺς ἄρχοντες καὶ τὸ λαὸ ἐπιφέρει τὴν ἐξασθένησι, τὸν ἐκφυλισμὸ καὶ τὸν ὁλοκληρωτικὸ ὄλεθρο τῶν ἐθνῶν. 
Ἕνα μικρὸ ἔθνος, ποὺ οἱ πολῖτες του ζοῦν μὲ φόβο Θεοῦ κ᾽ εἶνε πρόθυμοι νὰ ἀκοῦνε καὶ γρήγοροι καὶ δραστήριοι στὸ νὰ ἐφαρμόζουν τοὺς ἠθικοὺς νόμους του, εἶνε ἀδύνατον νὰ νικηθῇ, ἔστω καὶ ἂν ὁ ἐχθρὸς ποὺ τοῦ ἐπιτίθεται διαθέτῃ δεκαπλάσιες καὶ εἰ κοσαπλάσιες δυνάμεις· διότι ἕνας πιστὸς δοῦλος τοῦ Θεοῦ θὰ καταδιώξῃ χίλιους ἀπίστους καὶ ἀσεβεῖς(Δευτ. 32,30. Ἰησ. Ναυῆ 23,10). Ἔχει μαζί του σύμμαχο τὸν Κύριο! Ποιός ἄλλος μεγαλύτερος σύμμαχοςὑπάρχει ἀπὸ αὐτόν; Ἀντιθέτως ἕνα μεγάλο ἔθνος, ποὺ οἱ πολῖτες του εἶνε καθημερινοὶ παραβάτες τῶν ἠθικῶν νόμων καὶ φρικτοὶ ὑβρισταὶ τῆς θείας μεγαλωσύνης τοῦ Δημιουργοῦ καὶ ζοῦν μιὰ ζωὴ ἁρπαγῆς καὶ ἀκολασίας, τὸ ἔθνος αὐτὸ θὰ καταρρεύσῃ. Τίποτε δὲν θὰ μπορέσῃ νὰ τοῦ προσφέρῃ ὁ πιὸ ἰσχυρὸς ἐξοπλισμός, οἱ πλωτοὶ κολοσσοὶ στὴ θάλασσα, τὰ ὑπερφρούρια στὸν ἀέρα, τὰ τεχνητὰ τείχη στὴν ξηρά. Γιὰ ᾽κεῖνον ποὺ φοβᾶται τὸ Θεὸ ὁ ἱστὸς τῆς ἀράχνης γίνεται φρούριο ἀπόρθητο, ἐνῶ γιὰ τὸν ἀσεβῆ, τὸν ἀναιδῆ περιφρονητὴ τῶν ἐντολῶν τοῦ Κυρίου, θὰ ἔρθῃ στιγμὴ ποὺ καὶ τὰ χαλύβδινα τείχη ποὺ τὸν προστατεύουν θὰ γίνουν πιὸ ἀδύναμα κι ἀπὸ ἱστὸ ἀράχνης, ξερὴ καλαμιὰ ποὺ καίγεται μ᾽ ἕνα σπίρτο. Τίποτε δὲν πρόκειται νὰ σώσῃ τὸν ὑπερήφανο ἀσεβῆ, τὸν ἀμετανόητο λαό. Ὅπως λέει ὁ Κύριος μὲ τὸ στόμα τοῦ προφήτου Ὀβδιού, «Ἐὰν μετεωρισθῇς ὡς ἀετὸς καὶ ἐὰν ἀνὰ μέσον τῶν ἄστρων θῇς νοσσιάν σου, ἐκεῖθεν κατάξω σε», δηλαδή· Ἂν ὑψωθῇς σὰν ἀετὸς κι ἂν στήσῃς τὴ φωλιά σου ἀνάμεσα στὰ ἄστρα, ἀπὸ ᾽κεῖ θὰ σὲ κατεβάσω(Ὀβδ. 4). 
Ὁ Θεὸς δὲν στέκεται σὰν ἕνας ἀπαθὴς θεατὴς τῆς ἱστορίας τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων. Εἶνε ὁ δίκαιος Κριτής.Φαίνονται τὰ ἴχνη του διὰ μέσου τῶν σελίδων τῆς ἱστορίας. Διαβαίνει ἀμείβοντας τὴν ἀρετή, τιμωρώντας τὴν κακία, καὶ ἀπ᾽ τὸ πικρὸ ἡ ἄπειρη Σοφία του ξέρει νὰ βγάζῃ τὸ γλυκύ· ἀπ᾽ τὴν κοπριὰ τὰ εὐωδιαστὰ ἄνθη τῆς εἰλικρινοῦς μετανοίας καὶ ἱερᾶς κατανύξεως, κι ἀπὸ τὴ δουλεία τοῦ 1453 τὸ ἡρωικὸ 1821.

* * *

Κάθε χρόνο, ἀγαπητοί μου, μὲ ἀφορμὴ τὴν ἐπέτειο τοῦ θλιβεροῦ γεγονότος τῆς ἁλώσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ἂς μελετοῦμε σοβαρὰ τὴν ἱστορία καί, βλέποντας ὅτι ἡ κυρία αἰτία τῆς συμφορᾶς ἐκείνης ἦταν ἡ ἁμαρτία ποὺ ἐπλεόνασε, ἂς ἀν τλήσουμε πολύτιμα διδάγματα. Τὰ παθήματα τῶν προγόνων ἂς γί νουν μαθήματα γιὰ μᾶς. Τὸ ἕνα, ποὺ πρέπει νὰ ἑλκύσῃ ἀμέριστη τὴν προσοχὴ κλήρου καὶ λαοῦ, εἶνε τοῦτο· ὅλοι ἐμεῖς ποὺ κατοικοῦμε τὴ μαρτυρικὴ αὐτὴ γωνιὰ τοῦ κόσμου, «ποὺ φτάσαμε στὰ τέλη τῶν αἰώνων»(Α΄ Κορ. 10,11), ἂν ἀγαποῦμε τὸν Κύριο, ἂς τηροῦμε τὶς ἐντολές του, ἂς «ἀποστυγῶμεν τὸ πονηρόν» ἂς ἀπεχθανώμαστε δηλαδὴ τὸ κακό(῾Ρωμ. 12,9) ὁπουδήποτε κι ἂν τὸ συναντήσουμε· συγκεκριμένα δηλαδή, νὰ μισοῦμε δυνατὰ τὴ θεομπαιξία, τὴ σιμωνία, τὴ βλασφημία, τοὺς ὅρκους, τὴ φιλοδοξία, τὴν ἁρπαγή, τὴν ἀκολασία, τὴν κακὴ ἐπιθυμία, τὴ φιλαργυρία, «τὴν πλεονεξίαν, ἥ τις ἐστὶνεἰδωλολατρία»(Κολ. 3,5). Αὐτὰ τὰ πάθη ἔ γι ναν οἱ νεκροθάφτες τῆς Βυζαντινῆς αὐτοκρατορίας. Αὐτὰ στάθηκαν οἱ ἰσχυρότεροι σύμ μαχοι τοῦ κατακτητοῦ. Χωρὶς τὴ δική τους βο ήθεια ποτέ ὁ Μωάμεθ ὁ Β΄ δὲν θὰ ἔμπαινε στὴν Πόλι, ἡσημαία τοῦ σταυροῦ θὰ κυμάτιζε στὸν τροῦλλο τῆς Ἁγίας Σοφίας, καὶ διαφορετικὴ θὰ ἦταν ἡ ἐξέλιξι τῶν γεγονότων.

* * *

Ἀδελφοὶ Ἕλληνες! Μὲ πόνο ψυχῆς καὶ δάκρυα σᾶς προσφωνῶ κατὰ τὴ θλιβερὴ αὐτὴ ἐπέτειο. Ἂς βάλουμε τὸ χέρι στὴν καρδιὰ κι ἂς ρωτήσουμε καθένας τὸν ἑαυτό του κι ὁ ἕνας τὸν ἄλλο· Ζῇ μέσα μας ἡ ὀρθὴ πίστι, ἡ ἀνυπόκριτη ἀγάπη στὸν Κύριο καὶ τὸν πλησίον; Ἂν εἶνε μαζί μας ὁ Κύριος, τότε ἡ πατρίδα μας θὰ εἶνε ἀπόρθητο φρούριο. Ἂν ὅμως πλήθυνε ἡ ἀνομία, πάγωσε ἡ ἁγνὴ ἀγάπη, νεκρώθηκε ἡ Ὀρθόδοξος πίστις, ὑψώθηκαν ἀνάμεσά μας ξένοι βωμοί, νέα εἴδωλα τοῦ ψευτοπολιτισμοῦ, τότε νέα συμφορά, μεγαλύτερη σὲ βάθος καὶ ἔκτασι ἀπὸ τὴν ἅλωσι τῆς Κωνσταντινουπόλεως, θὰ πέσῃ στὸ ταλαίπωρο ἔθνος μας. Ὁ «Θεὸς οὐ μυκτηρίζεται», δὲν ἐμπαίζεται (Γαλ. 6,7). Εἶνε «πῦρ καταναλίσκον», φωτιὰ ποὺ κατατρώει (Δευτ. 4,24· 9,3. Ἑβρ. 12,29). Κανένας ἔξυπνος οἰκονομικὸς συνδυασμός, καμμιά συμμαχία μὲ ξένα κράτη δὲ θὰ μᾶς σώσῃ, ἂν ἀπιστοῦμε καὶ νεοειδωλολατροῦμε καὶ βλασφημοῦμε καπηλικῶς τὰ θεῖα. Ἱστὸ ἀράχνης ὑφαίνουμε, ἕνα λεπτὸ καλάμι θὰ μᾶς διαλύσῃ. 
Ἀδελφοὶ Ἕλληνες! Ἀπὸ μᾶς, ὅσο ὑπάρχει ἀκόμη καιρός, ἐξαρτᾶται ἡ ἀποτροπὴ μιᾶς νέας συμφορᾶς. Ἐμπρός μας σήμερα βρίσκονται «ἡ ζωὴ καὶ ὁ θάνατος»(βλ. Δευτ. 30,19. Σ. Σειρ. 15,17)· ἡ ζωὴ μαζὶ μὲ τὸ Χριστό, ὁ θάνατος μακριὰ ἀπὸ τὸ Χριστό. Ἂς ἐκλέξουμε τὴ Ζωὴ τὴν ἀθάνατη. Ἂς γευθοῦμε τὴν ἀθάνατη Ζωή, τὸ Χριστό, κοινωνώντας μαζί του μὲ λόγια, μὲ ἔργα καὶ μὲ τὰ μυστήρια. Ὁ Χριστὸς νὰ πηγαίνῃ μπροστὰ καὶ νὰ ὁ δηγῇ. Ὁ Χριστὸς ἂς βασιλεύσῃ μέσα στὴν καρδιά μας. Αὐτὸς ἂς ῥυθμίζῃ τὴν ἀτομική, τὴν οἰκογενειακὴ καὶ τὴν ἐθνική μας ζωή. Αὐτὸς καὶ μόνο νὰ εἶνε ὁ Θεός μας· τὸ ὄ νομά του ἔχουμε ἐπικαλεσθῆ· ἐκτὸς ἀπὸ αὐ τὸν δὲν ξέρουμε ἄλλον. Ἂν προσπέσουμε ἐμπρός του μὲ μετάνοια νινευϊτικὴ ζητώντας τὸ ἄπειρο ἔλεός του, τότε ὑπάρχει ἐλπίδα, ἐλπίδα ὄχι ἀπατηλή, ὅτι ἡ πατρίδα μας ἀπ᾽ τὸ σκοτάδι θὰ βγῇ σὲ νέο φῶς, θὰ δῇ καλύτερες ἡ μέρες, καὶ σὰν ὀρθρινὸ ἀστέρι θὰ λάμπῃ πάλι ἀνάμεσα στοὺς λαοὺς Ἀνατολῆς καὶ Δύσεως!

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

(ἀποσπάσματα ἄρθρου στὸ περιοδ. «Κιβωτός»,  τ. 17-18/Μάϊος 1953 του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
περιοδικὸ «Χριστιανικὴ Σπίθα» φ. 717/Μάϊος 2013)

πηγή

26 υπέροχες φωτογραφίες με μοναχούς και ζωάκια!

 

Τις συνέλεξε από το Διαδίκτύο και το ΦατσοΒιβλίο ο proskynitis

Ο διάσημος χορευτής που έγινε ερημίτης μοναχός την Πάτμο!

 

Η απίστευτη ιστορία του «Νίκολσον» (Νίκος Καραδημητρίου) που από τα κάτεργα των Ναζί βρέθηκε στα κοσμικά σαλόνια και στο Hollywood πριν φορέσει το ράσο

Του Δημήτρη Ριζούλη, από την «Κυριακάτικη Δημοκρατία»

To 1927 στη Σάμο, εν μέσω πολλών οικονομικών δυσκολιών και επιδημίας ο Μανώλης και η Αφροδίτη Καραδημητρίου αποκτούν το έβδομο παιδί τους. Το νεογέννητο  δείχνει εξασθενημένο και ο φόβος της επιδημίας κάνει τη μητέρα του να ανησυχεί ότι θα πεθάνει αβάπτιστο. Καλεί λοιπόν εσπευσμένα τον παπά να το βαπτίσει στο σπίτι ,όχι σε κολυμπήθρα (που ήταν δύσκολο να μεταφερθεί) αλλά μέσα στη λεκάνη που ζύμωναν το ψωμί! Το όνομα που του έδωσαν ήταν Νικόλαος. Το μωρό τελικά όχι μόνο επιβίωσε αλλά έμελλε να ζήσει μια ζωή που κάλλιστα θα μπορούσε να είναι σενάριο ταινίας του Hollywood.
Ο Νίκος Καραδημητρίου τα επόμενα χρόνια θα βρεθεί στον Πειραιά όπου μετακόμισε η οικογένεια. Η ζωή θα είναι δύσκολη με φτώχεια και δυσκολίες αλλά και πολύ αγάπη από τους βιοπαλαιστές πολύτεκνους γονείς. Όμως το 1939 η  μοίρα  θα αποδειχτεί πολύ σκληρή για τον μικρό Νικόλα και τα αδέλφια του που θα χάσουν πρώτα τον πατέρα τους και λίγο καιρό μετά και τη μητέρα τους. Μέσα στα μαύρα χρόνια της κατοχής τα αδέλφια μένουν μόνα και πεινασμένα προσπαθώντας να επιβιώσουν με κάθε τρόπο. Το δράμα όμως για το 14χρονο (πλέον) παιδί δεν είχε ακόμα κορυφωθεί. Ένα μεσημέρι περιπλανώμενος στην Πατησίων και αναζητώντας δουλειά συλλαμβάνεται από τους Γερμανούς επειδή είχε την ατυχία να περάσει από μπλόκο. Λίγο πριν Έλληνες αντιστασιακοί είχαν σκοτώσει έναν  αξιωματικό των ναζί. Ο Νικόλας αν και άσχετος με την υπόθεση με συνοπτικές διαδικασίες οδηγείται σε ανάκριση και μετά  αποφασίζεται η μεταφορά του σε στρατόπεδο καταναγκαστικών έργων στην Αυστρία. Στοιβάζεται στο τρένο με προορισμό το Σάλτσμουργκ και καταλήγει στα κάτεργα του Λιντζ με αριθμό κρατουμένου «Ι 3012728». Το μαρτύριο του διαρκεί μέχρι το 1945 όταν το στρατόπεδο απελευθερώνεται από τους συμμάχους. Ο Νικόλας Καραδημητρίου άντρας πια, ξεκινάει το μακρύ ταξίδι της επιστροφής. Φθάνοντας μετά από ένα περιπετειώδες ταξίδι στον Πειραιά αναζητεί τις αδελφές του Βαρβάρα και Αλεξάνδρα που όταν τον αντικρίζουν δεν πιστεύουν στα μάτια τους αφού τον θεωρούσαν νεκρό.
Κάπου εκεί τελειώνουν οι τραυματικές εμπειρίες και τα συνεχή χτυπήματα της μοίρας και ξεκινά ένας νέος κύκλος για τον Νικόλα που θα τον οδηγήσει στην κορυφή της κοσμικής ζωής. Η αρχή γίνεται με την εγγραφή του στη σχολή χορού «Ζουρούδη» και τις πρώτες δουλειές για ελάχιστα χρήματα σε νυχτερινά μαγαζιά του Πειραιά. Ο Νικόλας  σιγά σιγά εξελίσσεται και το ταλέντο του στον χορό γίνεται όλο και πιο αντιληπτό στους γύρω του. Σταδιακά μετατρέπεται σε επαγγελματία χορευτή και οι προτάσεις για τα μεγάλα βαριετέ της εποχής δεν αργούν να έρθουν. Θα εργαστεί στο «Μισούρι», στο «Argentina», στο «Κιτ κατ» και σε άλλα φημισμένα κέντρα διασκέδασης της εποχής. Φτιάχνει το πρώτο του μπαλέτο και αποκτά το καλλιτεχνικό όνομα που θα τον καθιερώσει: Νίκολσον. Το μπαλέτο του γίνεται ένα από τα πιο γνωστά της Αθήνας και λίγο μετά του προτείνουν να εργαστεί στην Τουρκία. Σε δύσκολες εποχές για τα ελληνοτουρκικά όχι μόνο αποδέχεται την πρόσκληση αλλά βρίσκεται να χορεύει ελληνικούς χορούς  με φουστανέλα ενώπιον ανώτατων πολιτικών αρχόντων της Τουρκίας. Το γεγονός αποτέλεσε πρόκληση και ξεσήκωσε θύελλα εναντίον του στις τοπικές εφημερίδες. Τελικά συνελήφθη, ανακρίθηκε και μετά από πολλές ταλαιπωρίες εκδιώχθηκε.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα εργάζεται στο «κόπα καμπάνα» (μαζί με τον Χάρυ κλιν στα πρώτα του βήματα), όπου μαζεύεται κάθε βράδυ όλη η κοσμική Αθήνα. Εκεί θα τον γνωρίσει ένας Ελληνοαιγύπτιος manager που θα τον καλέσει στο Κάιρο. Ο Νίκολσον με το μπαλέτο του ξεκινά τότε μια μεγάλη περιοδεία  στην Αίγυπτο, στη Βηρυτό, στη Βαγδάτη, τη Βασόρα και  την Τεχεράνη. Γνωρίζει μεγάλη αναγνώριση από πάμπλουτους και καλοπληρωτές Σεΐχηδες και Εμίρηδες, ανακαλύπτει τόπους μαγικούς και εξωτικούς και χορεύει στα μεγαλύτερα κέντρα διασκέδασης του Αραβικού κόσμου. Οι περιπέτειες του όμως είναι συνεχής αφού πολλές κινδύνεψε στα ταξίδια. Τη μια φορά όταν το καραβάκι που έπλεε στον Τίγρη ποταμό άρχισε να μπάζει νερά και σώθηκαν από θαύμα, ή όταν έπρεπε να διασχίσουν με λεωφορείο την κορυφή του βουνού Αλέι της Συρίας για να γλιτώσουν από ληστές  που παραμόνευαν.  Μετά την ολοκλήρωση της μεγάλης περιοδείας ο Νίκολσον επιστρέφει στην Αθήνα (με μια μικρή στάση και στην Κύπρο) και πιάνει δουλειά στο «Μουσείο» ως χορευτής του Μανώλη Χιώτη και της Μαίρης Λίντα . Είναι η εποχή του mambo και όλοι θέλουν να δουν και να μάθουν τον  νέο χορό. Θα εργαστεί παράλληλα στη «σπηλιά του Παρασκευά» πριν πάλι την απόφαση για ένα νέο ταξίδι αυτή τη φορά στην Ιταλία. Εκεί ο Νίκολσον θα κάνει μεγάλη καριέρα. Θα εργαστεί στην «ορχιδέα» της Γένοβας, στο «πόρτα ντόρο» του Μιλάνου, στη Φλωρεντία, το Τορίνο, τη Νάπολη και τη Ρώμη. Θα γνωρίσει τον Αντριάνο Τσελεντάνο και πολλούς Ιταλούς καλλιτέχνες και θα χορεύει συχνά μπροστά σε διάσημους πελάτες όπως η Σοφία Λόρεν και ο Βίτορι Γκάσμαν. Το αποκορύφωμα της αναγνώρισης θα έρθει με τη συμμετοχή του στην μεγαλειώδη παραγωγή «Αντώνιος και Κλεοπάτρα» με πρωταγωνιστές τη Λιζ Τέιλορ και τον Ρίτσαρντ Μπαρντον. Ο Νίκολσον θα πάρει μέρος σε πολλές χορευτικές σκηνές ενώ θα υποδυθεί και έναν από τους Βασιλείς που εμφανίζονται στην ταινία. Όταν ολοκληρώθηκαν τα γυρίσματα ταξιδεύει για εμφανίσεις στην Ισπανία, την Πορτογαλία., την Καζαμπλάνκα στο Μαρόκο, τη Γερμανία και την Αυστρία. Μετά από συνεχείς Ευρωπαϊκές περιοδείες με το μπαλέτο του και μεγάλες επιτυχίες επιστρέφει στην Ελλάδα αποφασισμένος να σταματήσει τις εμφανίσεις. Κουρασμένος από τα ταξίδια και τα ξενύχτια ανοίγει καλλιτεχνικό γραφείο με μεγάλη επιτυχία. Οργανώνει εκδηλώσεις και συνεργάζεται με τα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής μουσικής σκηνής. Τη Μαρινέλλα. Τον Γιώργο Ζαμπέτα, τη  Μοσχολιού, τον  Βοσκόπουλο κ.α. Ο Νίκολσον ως καλλιτεχνικός manager γίνεται ο «βασιλιάς» της νύχτας και της διασκέδασης. Δική του ανακάλυψη μάλιστα στην Γερμανία ήταν η 17χρονη τότε  Κατερίνα Στανίση την οποία έφερε στην Αθήνα και  ανέδειξε.
Ξαφνικά όμως όλα αλλάζουν για τον Νίκολσον όταν  η αγαπημένη του αδελφή Αλεξάνδρα αρρωσταίνει και πεθαίνει το 1993. Ο μέτρ της διασκέδασης και του γλεντιού πέφτει σε βαθιά θλίψη συγκλονισμένος απ΄ τον χαμό της.
Μεγάλη Τρίτη 1993. Ο Νίκολσον πηγαίνει μετά από παράκληση φίλων του στο μικρό μοναστηράκι της Αγίας Σκέπης στον Σταυρό για να νιώσει καλύτερα. Εκεί ξύπνησε μέσα του κάτι διαφορετικό. Ένιωσε ηρεμία και πληρότητα που δεν είχε ξαναζήσει. Έφυγε πολύ επηρεασμένος και επέστρεψε στο σπίτι του βυθισμένος σε σκέψεις. Μπαίνοντας αποφάσισε να προσευχηθεί στο δωμάτιο της αδελφής του. Η μόνη προσευχή που ήξερε ήταν το «πάτερ ημών». Ξεκίνησε και ξέσπασε σε λυγμούς ενώ γύρω του στο δωμάτιο έβλεπε παντού σταυρούς. Αυτό το όραμα (όπως το θεώρησε) ξύπνησε μέσα του την βαθιά κρυμμένη πίστη που του είχε μεταδώσει όταν ήταν παιδάκι η πολύ ευσεβής μητέρα του. Συνειδητοποίησε ότι είχε μεγαλώσει κοινωνώντας συχνά και έχοντας στενή σύνδεση με την Εκκλησία. Βρήκε ξανά το πραγματικό νόημα της ζωής που είχε χάσει για χρόνια. Από τότε άρχισε να αδιαφορεί για τη δουλειά του και το γραφείο.  Ξεκίνησε να διαβάζει την Αγία Γραφή και αποφάσισε να επισκεφθεί το Μοναστήρι της Πάτμου. Φθάνοντας στο νησί της αποκάλυψης και προσκυνώντας στο εκκλησάκι του σπηλαίου λαμβάνει την μεγαλύτερη απόφαση της ζωής του. Συναντά τους μοναχούς και τους αποκαλύπτει την πρόθεση του. Τους ζητεί να του υποδείξουν ένα απομονωμένο σημείο που ανήκει στη Μονή για να χτίσει εκεί ένα εκκλησάκι και να ζήσει το υπόλοιπο της ζωής του ως ερημίτης! Οι μοναχοί δεν του απάντησαν αμέσως θέλοντας πρώτα να βεβαιωθούν για τις προθέσεις του. Ο Νίκολσον επέστρεψε στην Αθήνα αναμένοντας την απάντηση αν και ήταν σίγουρος ότι θα ήταν θετική. Είχε νιώσει τη θεία κλίση. Η απάντηση δεν άργησε να έρθει και ήταν θετική. Του υπέδειξαν ως κατάλληλη την περιοχή «Καλαμωτή» και σιγά σιγά άρχιζε με πενιχρά μέσα, λίγα χρήματα και εργάτες και πολύ προσωπική εργασία να χτίζει το εκκλησάκι του. Οι φίλοι του καλλιτέχνες που πλέον έβλεπαν ότι δεν θα γυρίσει πίσω, προσπαθούσαν να τον μεταπείσουν. Εκείνος ανένδοτος συνέχιζε αφοσιωμένος να χτίσει το εκκλησάκι που θα ήταν και σπίτι του, ένα πραγματικό ησυχαστήριο στη μέση του πουθενά. Τότε ο ηγούμενος του προτείνει να τον κάνει μοναχό και ο Νίκολσον με συγκίνηση δέχεται λαμβάνοντας το όνομα Αλέξανδρος. Η κουρά του έγινε στις 8 Ιανουαρίου 1995. Όμως χρήματα δεν είχε πλέον για συνέχιση των εργασιών στον ναό.  Και τότε γίνεται το θαύμα. Από το πουθενά λαμβάνει μια σημαντική αποζημίωση από το Αυστριακό κράτος για το μαρτύριο που πέρασε στα κάτεργα των Ναζί. Όλα τα χρήματα τα ρίχνει στην ανέγερση το ναού και σύντομα εγκαινιάζει το «ιερό κάθισμα μεταμορφώσεως του Σωτήρος Πάτμου». Πλήθος κόσμου τον επισκέφθηκε όλα αυτά τα χρόνια στο ησυχαστήριο του. Ο ταπεινός ερημίτης με την μεγάλη αγάπη για τη φύση και τα ζώα έγινε πόλος έλξης των πιστών. Μεταξύ αυτών και πολλοί καλλιτέχνες, παλαιοί του φίλοι έσπευσαν να τον δουν. Ο π. Αλέξανδρος συνδέθηκε τα 18 αυτά χρόνια με σειρά θαυμαστών γεγονότων και θεραπείες ασθενών. Παρά τα σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει εδώ και καιρό συνεχίζει να διακονεί τον θεό με την ίδια αυταπάρνηση. Όσο για τη μεταστροφή του αρκούν όσα λέει ο ίδιος για την απίθανη ζωή του: « Ζούσα θαυμάσια. Τα είχα όλα. Βέβαια έτσι νόμιζα. Από τότε που βρήκα τον Θεό πίκρες και προβλήματα δεν υπάρχουν. Έκανα τέσσερις εγχειρήσεις και ούτε που το κατάλαβα. Μερικοί παλαιοί φίλοι μπορεί να πουν «καλά, ο Νίκολσον τα λέει αυτά, είναι δυνατόν, αυτός που ζούσε μέσα στη διασκέδαση;”. Ναι φίλοι μου, εγώ, Θέλει τόλμη η αλλαγή αλλά αξίζει. Την πραγματική ευτυχία τη βρίσκεις μόνο κοντά στο Θεό».
Info:
Τη ζωή του Νίκολσον και πλέον μοναχού Αλέξανδρου έχει συγγράψει ο π. Θεμιστοκλής Χριστοδούλου και την εξέδωσε σε ένα θαυμάσιο βιβλίο με τον τίτλο «από χορευτής μοναχός» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ομολογία».

πηγη amen.gr

«Σκοτῶστε τούς ἐπισκόπους». Ἡ πρόταση τῶν ἰσλαμιστῶν μέ τούς ὁποίους συμπροσεύχονται καί συνομιλοῦν οἱ οἰκουμενιστές.

 

 

ΣΧΟΛΙΟ «ΟΡΘΡΟΥ»:
Α) Ἀκόμα ἐπιμένει ὁ Κος Καμίνης γιά τήν κατασκευή Τεμένους στήν Ἀθήνα; Ἀκόμα δέν ἔχει καταλάβει τί θά πεῖ Ἰσλάμ;
Β) Ἄραγε, ἄν ψηφιστεῖ τελικῶς ὁ νόμος κατά τοῦ ρατσισμοῦ καί τῆς ξενοφοβίας, ἐμεῖς θά θεωρηθοῦμε ὡς «ξενόφοβοι» καί «ρατσιστές»; Αὐτός εἶναι ὁ ὁρισμός τοῦ ρατσισμοῦ, ἡ μαρτυρία τῆς πραγματικότητας καί τῆς ἀλήθειας; Μήπως θέλουν ὅλους αὐτούς τούς νόμους γιά νά μᾶς φιμώσουν;

Στίς 16 Μαΐου, τό ἀνεξάρτητο λιβανέζικο πρακτορεῖο εἰδήσεων Lebanon Files, ὄπως μας ἐνημέρωσαν οἱ Δημήτρης Πορφύρης καί Πηνελόπη Σταφυλά, δυό ἄνθρωποι πού παρακολουθοῦν τίς ἐξελίξεις στή Συρία καί ἰδιαίτερα τό θέμα τῶν ἀπαχθέντων ἐπισκόπων, ἀνάρτησε στήν ἰστοσελίδα τοῦ ἀντίγραφο τῆς προκήρυξης πού ἐξέδωσε ἡ ὀργάνωση Συριακή Ἰσλαμική Ἑνότητα (ἄλ Χίζπ ἄλ Ταγουιντ λ Ἰσλάμι).

Ἡ προκήρυξη αὐτή κρατήθηκε γιά εὐνόητους λόγους μακριά ἀπό τά φῶτα τῆς δημοσιότητας ἀλλά ἔχει προκαλέσει ἐντάσεις στήν περιοχή.

Ὁ ἡγέτης τῆς σεiχης Ἰμπράημ Ἄλ Ζάουμπι, (φωτο) ἀναφέρει σέ αὐτή τήν προκήρυξη ὅτι :

«Σέ σύσκεψη πού συγκλήθηκε ἀσχοληθήκαμε μέ τούς κινδύνους πού διατρέχει ὁ Συριακός λαός καί συζητήσαμε ἀρχικά τήν περίπτωση τῶν 9 λιβανέζων πού ἀπήχθησαν στήν Συρία ἀλλά καί αὐτή τῶν δυό ἐπισκόπων.. Ἀναφορικά μέ τούς δυό ὑπό ὁμηρία ἐπισκόπους , ὁ Θεός εἶπε ὅτι «ὅποιος ὁμολογεῖ ὅτι οἱ 3 Θεότητες εἶναι ὁ Θεός διαπράττει ἁμαρτία ὄπως καί ἁμαρτία ἔχουν αὐτοί πού ἰσχυρίζονται ὅτι ὁ Ἰησοῦς εἶναι ὁ γιός τῆς Μαρίας.

Ὁ Θεός ἔδωσε ἐντολή σέ σένα Προφήτη νά σκοτώσεις τούς ἁμαρτωλούς καί τούς κλέφτες καί νά τούς στείλεις στήν Κόλαση κηρύσσοντας τούς Τζιχάντ.

Ἔτσι λοιπόν ἐμεῖς στήν ὀργάνωση τοῦ « ἄλ Χίζπ ἄλ Ταγουιντ ἄλ Ἰσλάμι » καί στό ὄνομα αὐτῆς τῆς ὀργάνωσης καί ἐν ὀνόματι τῶν Σαλαφιστῶν καί στό ὄνομα ὅλων τῶν Μουσουλμάνων Σαλαφιστῶν σας καλοῦμε νά ἐφαρμόσετε τήν Σαρία, τό Νόμο τοῦ Θεοῦ ἐπί τῶν δυό ἐπισκόπων καί σ΄ὅλους τους ἀπαχθέντες καί δέν θά λογοδοτήσουμε γιά τόν Λόγο τοῦ Θεοῦ πού προβλέπει θάνατο κάθε ἀπίστου (καφίρ ) καί δέν φοβόμαστε ὅτι ὁ Θεός θά μᾶς κατηγορήσει γί αὐτό».

Ὅταν ἄρχισε νά διαδίδεται ἡ εἴδηση στό Λίβανο, προκλήθηκε πανικός στήν κοινή γνώμη. Ὑπό τήν πίεση τῶν ἐπαπειλούμενων ἐπεισοδίων λόγω τῆς συναισθηματικῆς φόρτισης χριστιανῶν ἀλλά καί τῶν μετριοπαθῶν μουσουλμάνων ἀλλά καί δηλώσεων πολιτικῶν στελεχῶν, ἡ Συριακή Ἰσλαμιστική Ἐνοποίηση, διέρευσε πρός τόν Τύπο ὅτι οἱ ἐπίσκοποι δέν εἶναι ἀκόμα νεκροί.

Ἐν τῷ μεταξύ ὅλα τά ἀραβοχριστιανικά site καί οἱ σελίδες facebook πού εἶναι ἀφιερωμένες στό ζήτημα τῆς ἀπελευθέρωσης τῶν ὁμήρων, ἀνέρτησαν σέ μαῦρο φόντο τίς φωτογραφίες τῶν ἐπισκόπων μέ τήν λεζάντα Ἀναγγελία Πένθους.

Ὁ Ἑλληνορθόδοξος Μητροπολίτης Χαλεπίου κ. Παῦλος καί ὁ Συροϊακωβίτης (Μονοφυσίτης) Μητροπολίτης Χαλεπίου Γιοχάνα Ἰμπραχίμ ἔχουν ἀπαχθεῖ ἀπό τίς 22 Ἀπριλίου στήν ἐπαρχία τοῦ Χαλεπίου, στή βόρεια Συρία. Ἀπό τότε μέχρι σήμερα, δέν ἔχουν δώσει κανένα σημάδι ζωῆς.

[Πηγή ierovima.gr]

ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΜΠΑΙΝΤΕΝ: ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ "ΓΑΜΟ" ΤΩΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ

 

  ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

    

Ο Joe Biden, ο αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών εξήρε τους Αμερικανο-Εβραίους για τον πρωταγωνιστικό ρόλο που είχαν στον αγώνα για τον «γάμο» των ομοφυλοφίλων, για τα «ανοικτά σύνορα», το φεμινισμό, την «κοινωνική δικαιοσύνη», και πολλά άλλα. Ο Μπάιντεν δήλωσε ότι οι Εβραίοι ήταν ένας από τους μεγαλύτερους παράγοντες, αν όχι ο μεγαλύτερος, στο να έρθουν «κοινωνικές αλλαγές» στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Μιλώντας σε εκδήλωση για τον ‘Μήνα Εβραϊκής Κληρονομιάς’ (Jewish American Heritage Month) της Δημοκρατικής Εθνικής Επιτροπής, ο Τζο Μπάιντεν απέδωσε την αλλαγή της κουλτούρας της Αμερικής στην συμμετοχή των Εβραίων του Χόλιγουντ. Είπε ότι οι Εβραίοι ευθύνονται για το 85% της αλλαγής στάσης της Αμερικής σχετικά με τον «γάμο» των ομοφυλοφίλων. "Σκεφτείτε ότι όλα αυτά, στοιχηματίζω το 85 τοις εκατό αυτών των αλλαγών, είτε πρόκειται στο Χόλιγουντ ή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είναι συνέπεια των Εβραίων ηγετών στη βιομηχανία του θεάματος."

"Η εβραϊκή κληρονομιά έχει διαμορφώσει αυτό που είμαστε - σε όλους μας, σε μας, σε μένα - όσο ή περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο παράγοντα τα τελευταία 223 χρόνια. Και αυτό είναι ένα γεγονός", δήλωσε ο Μπάιντεν.

Ο Τζο Μπάιντεν επίσης αναγνωρίζει τον σημαντικό ρόλο που έπαιξαν οι Εβραίοι στο φεμινιστικό κίνημα και στην αλλαγή των πολιτικών για τη μετανάστευση που επέτρεψε την μαζική μετανάστευση από χώρες του τρίτου κόσμου. Ο Μπάιντεν επαίνεσε επίσης τους Εβραίους που διαδραμάτισαν έναν ηγετικό ρόλο στο να περάσουν οι Νόμοι για τα Πολιτικά Δικαιώματα που έφερε τις πολιτικές της «θετικής δράσης» (affirmative action) και τα ειδικά προνόμια για τις μειονότητες.

Μιλώντας στην εβραϊκή πολιτική εξουσία, ο Μπάιντεν δήλωσε ότι «οι Εβραίοι έχουν συμβάλει σε μεγάλο βαθμό στην Αμερική. Καμία άλλη ομάδα δεν έχει μια τέτοια υπερμεγέθη επιρροή κατά κεφαλήν όπως όλοι εσείς που στέκεστε εδώ και όλοι αυτοί που ήταν πριν από μένα και για όλοι εκείνοι που ήταν πριν από σας."

Ο Μπάιντεν επαίνεσε επίσης τους τρεις Εβραίους δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου με το όνομά τους. Ο Μπάιντεν τέλειωσε την διάρκειας είκοσι λεπτών ομιλία του στους Εβραίους ηγέτες λέγοντας «σας χρωστάμε πολλά, χρωστάμε σε γενιές που ήρθαν πριν από εσάς».

* ΚΟ:  Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλα τα παραπάνω, εάν τα έλεγε κάποιος άλλος Αμερικάνος – χωρίς όμως να ευχαριστήσει τους Εβραίους και να τους πει «σας χρωστάμε» – θα χαρακτηριζόταν «αντισημίτης» και «συνομωσιολόγος». Απίστευτο;

ΔΙΑΚΟΣΙΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΤΕΛΕΣΑΝ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΕΥΧΕΛΑΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΙΟΥΣΤΙΝΟ (VIDEO)

 

     proskynitis.blogspot.gr

 

Πάνω από 200 ιερείς μαζεύτηκαν προχθες το απόγευμα στην Ιερά Μονή Πέτρου Βόντα της περιοχής Νεαμτς Ρουμανίας για να συμπροσευχηθούν και να τελέσουν το Μυστήριο του Ιερού Ευχελάιου υπέρ υγείας του μέγαλου γέροντα και θαραλλέου ομολογητού και αγωνιστού π.Ιουστίνου Πέρβου.

Ο π.Ιουστίνος διανύει το 94ο έτος της ζωής του παρά τα φριχτά βασανιστήρια και τις διώξεις που είχε υποστεί απο το κομμουνιστικό καθεστώς.
Πρόσφατα έκανε δύο εγχειρίσεις και η κατάσταση της υγείας του είναι κρίσιμη.Οι πατέρες της Μονής ευχαρίστησαν και τον γέροντα Εφραίμ από την Αριζόνα αλλά και τους άλλους ορθοδόξους ιερείς ανά τον κόσμο οι οποίοι προσευχήθηκαν υπέρ της υγείας του.

Δείτε το βίντεο: 

                                                                      



                                       

Το βιβλίο του Χαράλαμπου Άνδραλη «Νεομάρτυρες της Ορθοδοξίας στον 20ο και 21ο αιώνα»

 

Κυκλοφόρησε το βιβλίο του Χαράλαμπου Άνδραλη «Νεομάρτυρες της Ορθοδοξίας στον 20^ο και 21^ο αιώνα», με αναφορά σε Αγίους Μάρτυρες της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας ανά τον κόσμο.

Πρόκειται για ένα σύγχρονο μαρτυρολόγιο, μια εκτενή μελέτη πάνω σε γνωστούς και άγνωστους μάρτυρες, διαφόρων εθνικοτήτων. Χωρισμένο σε δύο μέρη, ένα για τους μαζικούς διωγμούς και ένα για τα μεμονωμένα μαρτύρια, προκαλεί το ενδιαφέρον του αναγνώστη, που πιθανότατα αγνοεί την ύπαρξη των νεομαρτύρων αυτών.

Η αναφορά ξεκινάει από τους 222 Κινέζους Νεομάρτυρες του 1900 και καταλήγει με χρονολογική σειρά στον νέο Ιερομάρτυρα π. Δανιήλ Σισόγιεφ που μαρτύρησε το 2009.

Σε δύσκολους και αντιχριστιανικούς καιρούς, η μελέτη αγιασμένων προτύπων που έζησαν στην εποχή μας, μεταφέρει λίγο από τη δύναμη και το μαρτυρικό φρόνημα τους στους σημερινούς χριστιανούς.

Τιμή Βιβλίου: 9,90 ευρώ

Τηλέφωνο Παραγγελιών: 6982005670

Διαβάστε ενδεικτικά αποσπάσματα :

 Ἅγιος Ἱερομάρτυρας Φιλούμενος (†)1979. Νεομάρτυρες της Ορθοδοξίας στον 20ό και 21ο αιώνα.

 Τρία χρόνια από το μαρτυρικό θάνατο του π. Δανιήλ Σισόγιεφ. Νεομάρτυρες της Ορθοδοξίας στον 20ό και 21ο αιώνα

Ἱερομάρτυρας Γόζαρντ 1942. Νεομάρτυρες της Ορθοδοξίας στον 20ό και 21ο αιώνα.

 Νεομάρτυρες κατά τη Γενοκτονία των Ποντίων και τη Μικρασιατική Καταστροφή (απόσπασμα). Νεομάρτυρες της Ορθοδοξίας στον 20ό και 21ο αιώνα

 (†) 6 Αυγούστου: Μνήμη του νεομάρτυρα αγίου Μάξιμου Σάντοβιτς. Νεομάρτυρες της Ορθοδοξίας στον 20ό και 21ο αιώνα.

 Οι 222 Κινέζοι Νεομάρτυρες 1900. (11 Ιουνίου:μνήμη των Κινέζων Νεομαρτύρων). Νεομάρτυρες της Ορθοδοξίας στον 20ό και 21ο αιώνα

 Χοσέ (Ιωσήφ) Μουνιόθ-Κορτέζ 1997. Νεομάρτυρες της Ορθοδοξίας στον 20ό και 21ο αιώνα

 Π. Δανιήλ Σισόγιεφ 2009. Νεομάρτυρες της Ορθοδοξίας στον 20ό και 21ο αιώνα.

 Τρεις Νεομάρτυρες μοναχοί της Όπτινα. Νεομάρτυρες της Ορθοδοξίας στον 20ό και 21ο αιώνα

 π. Στέφανος Γου. Νεομάρτυρες της Ορθοδοξίας στον 20ό και 21ο αιώνα.

ΜΝΗΜΗ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΕΥΓΕΝΙΟΥ ΡΟΝΤΙΟΝΩΦ (+23 ΜΑΪΟΥ 1996)

 

Πηγή: ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗΣ

Ο Νεομάρτυρας Ευγένιος Ροντιόνωφ γεννήθηκε στις 23 Μαΐου 1977 κοντά στη Μόσχα-και συγκεκριμένα στο χωριό Κουρίλοβο, στην περιοχή της πόλεως Παντόλσκ. Ήταν το μοναδικό παιδί της οικογένειας και βαπτίστηκε Ορθόδοξος Χριστιανός κατά την παιδική του ηλικία. Η μητέρα του ονομάζεται Λιουμπόβ (=αγάπη) Βασίλιεβνα.

Το 1989 η γιαγιά του πήρε τον μικρό Ευγένιο και τον πήγε στην Εκκλησία, για να εξομολογηθεί για πρώτη φορά και να μεταλάβει των αχράντων μυστηρίων. Ο ιερέας πρόσεξε ότι το παιδί δε φορούσε Σταυρό και κατά τη διάρκεια της εξομολόγησης του φόρεσε ένα Σταυρό, τον οποίο ο μικρός Ευγένιος δεν τον έβγαλε ποτέ από πάνω του· μάλιστα, έφτιαξε ένα χονδρό κορδόνι και τον πέρασε εκεί. Η μητέρα του, όταν είδε ότι φορούσε Σταυρό, τον προέτρεψε να τον βγάλει, διότι, όπως είπε, θα τον περιγελάσουν οι συμμαθητές του. Ο Ευγένιος δεν απάντησε, αλλά και δεν την υπάκουσε.


Όταν τελείωσε τις σπουδές του το 1994, εργάστηκε ως επιπλοποιός, επάγγελμα που του απέφερε πολλά έσοδα.

Στις 25 Ιουνίου του 1995 παρουσιάστηκε στο Στρατό και μετά τη βασική του εκπαίδευση, στις 13 Ιανουαρίου του 1996, τοποθετήθηκε στα συνοριακά φυλάκια Τσετσενίας-Ηγκουερίνας. Ακριβώς ένα μήνα μετά, στις 13 Φεβρουαρίου του 1996, αιχμαλωτίστηκε. Η αιχμαλωσία έγινε ως εξής: η στρατιωτική υπηρεσία έστειλε τέσσερις στρατιώτες-μεταξύ των οποίων και τον Ευγένιο-να κάνουν ελέγχους στα αυτοκίνητα που διέρχονταν από ένα συγκεκριμένο δρόμο. Δυστυχώς, οι αρμόδιοι έστειλαν τους στρατιώτες χωρίς να υπάρχει καμιά προηγούμενη οργάνωση (δεν υπήρχε καν φωτισμός) και καμιά ασφάλεια. Από αυτόν το δρόμο περνούσαν πολύ συχνά Τσετσένοι μεταφέροντας όπλα, αιχμαλώτους και ναρκωτικά. Τη νύχτα εκείνη πέρασε από εκείνο το δρόμο ένα ασθενοφόρο. Όταν οι στρατιώτες το σταμάτησαν για έλεγχο, ξαφνικά μέσα από αυτό πετάχτηκαν πάνω από δέκα Τσετσένοι, πολύ καλά οπλισμένοι. Ακολούθησε συμπλοκή και οι Τσετσένοι συνέλαβαν και τους τέσσερις στρατιώτες. Αυτό έγινε στις 3 τη νύχτα. Στις 4  ήρθαν άλλοι στρατιώτες για αλλαγή φρουράς· φυσικά δεν τους βρήκαν και κατάλαβαν αμέσως τι είχε συμβεί. Μετά από λίγες μέρες η υπηρεσία του στρατού ενημέρωσε τους γονείς των στρατιωτών για την εξαφάνισή τους. Η μητέρα του Ευγένιου κατάλαβε ότι δεν πρόκειται για εξαφάνιση, αλλά για αιχμαλωσία, και πήγε με κίνδυνο της ζωής της στην Τσετσενία, για να βρει το παιδί της. Έφτασε στην πόλη Χαγκαλά και μετά από πολλές προσπάθειες ήρθε σε επαφή με τους αρχηγούς διαφόρων αντάρτικων ομάδων της Τσετσενίας προσπαθώντας να μάθει για την τύχη του Ευγένιου, διότι γνώριζε ότι οι Τσετσένοι δε σκοτώνουν αμέσως τους αιχμαλώτους, αλλά περιμένουν μήπως πάρουν λίτρα και τους ελευθερώσουν. Οι ίδιοι οι Τσετσένοι της είπαν ότι ο γιος της ζούσε, αλλά ήταν αιχμάλωτος και σιώπησαν με νόημα προσπαθώντας να υπολογίσουν πόσα χρήματα μπορούσαν να αποσπάσουν από αυτήν. Εκείνον τον καιρό ένας ζωντανός στρατιώτης αιχμάλωτος στοίχιζε 10.000 δολάρια, ενώ ένας αξιωματικός 50.000. Όταν κατάλαβαν ότι δεν πρόκειται να κερδίσουν αρκετά χρήματα, αποφάσισαν να τον σκοτώσουν. Η μητέρα του πήγε παντού για να τον ψάξει, πέρασε από χωριά, από δρόμους με νάρκες, από μέτωπα συγκρούσεων, γνώρισε πολλούς αξιωματικούς Τσετσένους και, όπως η ίδια λέει, «πέρασα από όλους τους κύκλους του άδη».


Από την πρώτη μέρα της αιχμαλωσίας του Ευγένιου, που διήρκησε 100 ημέρες, οι αντάρτες, επειδή είδαν ότι φοράει Σταυρό, προσπάθησαν να τον κάμψουν ψυχικά, ώστε να καταφέρουν-αν ήταν δυνατό-να τον αναγκάσουν να αρνηθεί την πίστη του, να βγάλει το Σταυρό, να γίνει μουσουλμάνος και να τον κάνουν δήμιο και φονιά των άλλων Ρώσων αιχμαλώτων. Ο Ευγένιος, βέβαια, αρνήθηκε όλες τις προτάσεις και, παρά τους συνεχείς ξυλοδαρμούς, τα πάμπολλα βασανιστήρια και τις υποσχέσεις ότι θα ζήσει αν βγάλει το σταυρό του, δεν μπόρεσαν να τον κάμψουν.

Αργότερα, οι ίδιοι οι αρχηγοί των ανταρτών είπαν στη μητέρα του: «εάν ο γιος σου γινόταν σαν ένας από εμάς, δε θα τον αδικούσαμε».


Στις 23 Μαΐου του 1996, δηλαδή την ημέρα των γενεθλίων του, πήραν τους τέσσερις αιχμαλώτους στρατιώτες, μεταξύ των οποίων και τον Ευγένιο, για να τους σκοτώσουν. Πρώτα σκότωσαν τους τρεις συναιχμαλώτους του. Έπειτα, πρότειναν για τελευταία φορά στον Ευγένιο να βγάλει το Σταυρό λέγοντας ότι «ορκιζόμαστε στον αλλάχ ότι θα ζήσεις». Ο Ευγένιος και πάλι αρνήθηκε και τότε υπέστη το φρικτό του μαρτύριο. Τον έσφαξαν με μαχαίρι κόβοντας εντελώς το κεφάλι του, αλλά δεν τόλμησαν να βγάλουν το Σταυρό από το λαιμό του. Τον έθαψαν μεν με το σταυρό, αλλά χωρίς το κεφάλι.

Τελικά, η μητέρα του βρήκε τον Ευγένιο μετά από εννέα μήνες. Και πάλι ζήτησαν οι Τσετσένοι 4000 δολάρια για να της δώσουν το λείψανο. Της έδωσαν και βιντεοκασέτα με το μαρτύριο του γιου της και της διηγήθηκαν οι ίδιοι την πορεία της αιχμαλωσίας του και τα βασανιστήρια.

Η μητέρα του Ευγένιου πούλησε το διαμέρισμά της και ό,τι άλλο μπορούσε-μέχρι και ρούχα-για να μπορέσει, αφενός μεν να δώσει τα λίτρα, αφετέρου δε να ανταπεξέλθει στα έξοδα εκταφής, ειδικού φέρετρου, μεταφοράς κλπ., τα οποία δεν ήταν και λίγα.

Τελικά στις 20 Νοεμβρίου του 1996 μετέφερε το λείψανο στο χωριό τους και το έθαψε στο κοιμητήριο. Μετά από λίγες μέρες ο πατέρας του Ευγένιου πέθανε δίπλα στο μνήμα από τη λύπη του.

Αμέσως, σε διάφορες περιοχές της Ρωσίας ο άγιος μάρτυρας Ευγένιος άρχισε να εμφανίζεται και να κάνει θαύματα. Παρακάτω παραθέτουμε ορισμένες μαρτυρίες και θαυμαστές επεμβάσεις:

Ένα κοριτσάκι που έμενε σε Ορθόδοξο ορφανοτροφείο διηγήθηκε ότι της εμφανίστηκε κάποτε ένας ψηλός στρατιώτης με κόκκινο μανδύα, ο οποίος της είπε ότι είναι ο Ευγένιος, την έπιασε από το χέρι και τη οδήγησε στην Εκκλησία. Το κοριτσάκι λέει: «παραξενεύθηκα που φορούσε κόκκινο μανδύα, διότι οι στρατιώτες δε φορούν σήμερα τέτοιο μανδύα, και σκέφτηκα ότι αυτός πρέπει να είναι ο μανδύας του μάρτυρα».

Σε πολλές Εκκλησίες έχουν δει ένα στρατιώτη με πύρινο μανδύα, ο οποίος βοηθάει τους αιχμαλώτους στην Τσετσενία να δραπετεύσουν από την αιχμαλωσία τους και να διαφύγουν από κάθε κίνδυνο, όπως νάρκες κλπ.

Σε ένα νοσοκομείο τραυματιών πολέμου οι τραυματισμένοι στρατιώτες πιστοποιούν ότι ένας άγιος μάρτυρας Ευγένιος τους βοηθάει, ειδικά όταν πονάνε πολύ. Όταν κάποιοι από αυτούς πήγαν στο Ναό του Σωτήρος στη Μόσχα, είδαν την εικόνα του μάρτυρα και αναγνώρισαν αυτόν που τους βοήθησε.

Το στρατιώτη με τον κόκκινο μανδύα τον γνωρίζουν και οι φυλακισμένοι. Κυρίως βοηθάει τους πολύ καταβεβλημένους και συντετριμμένους ψυχικά λόγω της φυλακίσεως τους.

Το 1997 με ευλογία του Πατριάρχη Αλεξίου εκδόθηκε ένα βιβλίο με τίτλο «Νέος μάρτυς του Χριστού στρατιώτης Ευγένιος». Ένας ιερέας ονόματι Βαντίμ Σκλιαρένσκο από το Ντνεποπετρόφκ έστειλε στο Πατριαρχείο μία αναφορά όπου έγραφε ότι το εξώφυλλο του βιβλίου με τη φωτογραφία του αγίου μυροβλύζει.

Μετά από τρία χρόνια και τρεις μήνες ο αρχηγός και όλη η ομάδα του, οι σφαγείς του Ευγένιου, σκοτώθηκαν από τους ίδιους τους Τσετσένους μετά από εμφύλιες αντιπαραθέσεις.

Καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου, αλλά περισσότερο την ημέρα του Μαρτυρίου του, στις 23 Μαΐου, έρχονται για προσκύνημα στο τάφο του πολλοί πιστοί και αναφέρονται πολλά θαύματα.

http://www.impantokratoros.gr/BDC5C441.el.aspx

***

 εικόνα από misha

Τροπάρια αγίου Νεομάρτυρος Ευγενίου Ροντιόνωφ

(10/23 Μαΐου 1996)

Υπό ανωνύμου ιδιώτου

[Απόσπασμα από παλαιότερη ανάρτηση μας  (3-2-2010):  

Τροπάρια σύγχρονων αγίων και οσιακών μορφών ]

Απολυτίκιον. Τον συνάναρχον Λόγον. Ήχος πλ. α΄.

Σταυρόν τίμιον φέρων επί του στήθους σου και δι’ αυτόν μαρτυρήσας εν τω αιώνι τω νυν, ανυψώθης προς Θεόν, μάρτυς Ευγένιε. Πόθος Χριστού γαρ του Θεού κατενίκησεν εν σοι τον πόνον υπέρ μητρός σου, και εν χώρα της Τσετσενίας θάλλεις ως θείος αιματόχρους ανθός.

***

Κοντάκιον. Τη Υπερμάχω.

Τον εκ Ρωσίας ευγενώς νυν ανατείλαντα και παιδιόθεν προς Θεόν ταχέως δράμοντα, ανυμνήσωμεν, ω φίλοι, μετά δακρύων. Ημερών γαρ εκατόν βασάνους έλαβεν, κεφαλήν δε τω Χριστώ θερμώς προσέφερε, ώ κραυγάσωμεν, Χαίροις, μάρτυς Ευγένιε.

 ***

Μεγαλυνάριον

Μάρτυρα νεώτατον του Χριστού, θείον στρατιώτην και μεγάλον εν θαυμαστοίς, αιχμαλώτων ρύστιν, στρατιωτών προστάτην, Ευγένιον Ροντιόνωφ πάντες τιμήσωμεν.

***

Δείτε και: 

• ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΡΟΝΤΙΟΝΩΦ (μεγάλο αφιέρωμα του ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗ)

• Ποιό είναι το δίδαγμα από το μαρτύριο του Αγίου νεομάρτυρος Ευγενίου για εμάς και την εποχή μας;

• Νεομάρτυς Ευγένιος Ροντιόνωφ 
• http://www.saint.gr/319/texts.aspx  

       

από B Pera

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΡΚΙΝΟΠΑΘΕΙΣ

 

     imdleo.gr

Ο όσιος Γέρων, αντιμετώπιζε με ιδιαίτερη αγάπη και παρακλητική διάθεση τους καρκινοπαθείς. Εξέταζε με προσοχή την περίπτωση τους, προσπαθούσε να προχωρήσει σε δρόμους διαγνωστικούς, και μελετούσε γενικά τη φοβερή αυτή νόσο της εποχής μας. Είχε ο ίδιος προσβληθεί από τον καρκίνο. Μέσα του ήταν διάσπαρτη η νόσος, και όμως, όπως ο ίδιος έλεγε, είχε κατορθώσει να αποκοιμίσει τη φοβερή νόσο για δεκαετίες, χρησιμοποιώντας ως φάρμακο μοναδικό την αδιάλειπτη προσευχή και τη μελέτη της Αγίας Γραφής.

Σε μία συζήτηση, πού έκανε ο πατήρ Πορφύριος στο Νοσοκομείο Συγγρού με μία Πανεπιστημιακή γιατρό για θέματα καρκίνου και AIDS, διατύπωσε σημαντικές απόψεις, τις οποίες θυμάται αργότερα και επαναλαμβάνει:

· Έχω κάνει κι εγώ έρευνα για τον καρκίνο και έχω βρει αρκετά στοιχεία. Ο καρκίνος κυρίως βγαίνει σε μπερδεμένες ψυχές, σε αγχώδεις ανθρώπους, σε βασανισμένους από διάφορα γεγονότα, σε καταπιεσμένους. Όταν πάθεις κάτι και σου πουν ότι είναι καρκίνος, πρέπει να δοθείς πολύ στην αγάπη του Θεού. Να ηρεμήσεις, να ησυχάσεις, ν' αγαπήσεις τον κόσμο, να τ' αγαπήσεις όλα. Να είσαι όλο αγάπη και δοξολογία στο Θεό και να αγιάσει η ψυχή σου. Κι όταν αγιάσει η ψυχή σου, όταν προσκολληθείς στο Θεό και γίνει ηρεμία, το συμπαθητικό και το παρασυμπαθητικό και όλα τα συστήματα του οργανισμού θα ηρεμήσουν, και τότε ο καρκίνος, αν δεν θεραπευθεί, τουλάχιστον θα μείνει εκεί πού βρίσκεται...

· Σού είπαν ότι έχεις AIDS. Αλλά, όταν λένε έτσι, πρέπει να είσαι γεμάτος χαρά. Όχι, έχω αυτή την αρρώστια, συνεπώς θα πεθάνω... Τίποτα! Θα μελετήσεις τη Γραφή. Θα δεις ότι δεν υπάρχει θάνατος και ότι όποιος πιστεύει στα λόγια του Θεού δεν πεθαίνει ποτέ!

Όχι δεν παίρνω φάρμακα. Προσπαθώ με την προσευχή μου, με το δόσιμο στο Θεό. Παλιά ξέρεις τι δυνατός πού ήμουνα; Εγχείρηση να μου κάνης μπορούσες χωρίς νάρκωση, με τη Χάρη του Θεού. Τώρα τα έχασα όλα αυτά. Πράγματι, αυτό πού έχω είναι πειρασμικό. (Από τις σελ. 108,109).

Ο ΓΕΡΩΝ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ, Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΥ Σ. ΚΡΟΥΣΤΑΛΑΚΗ
Καθηγητού της Παιδαγωγικής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών
ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΙΧΝΗΛΑΣΙΑ», 1997

Αποσπάσματα από ομιλία του π. Βασιλείου Βολουδάκη, με αφορμή το βιβλίο του Αγίου Αυγουστίνου " ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ, τόμος Β¨"

Μ. ΡΕΠΟΥΣΗ : ΑΠΟΧΩΡΗΣΕ ΑΠΟ ΤΗ ΒΟΥΛΗ ΣΤΗΝ ΕΝΟΣ ΛΕΠΤΟΥ ΣΙΓΗ ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ

 

  defencenet.gr

  

Για δεύτερη συνεχή χρονιά η βουλευτής της Δημοκρατικής Αριστεράς Μαρία Ρεπούση, που τη σφαγή στη Σμύρνη το 1922 τη θεώρησε ως αποτέλεσμα συνωστισμού στην προκυμαία, αποχώρησε χθες από τη Βουλή όταν αποφασίσθηκε να τηρηθεί ενός λεπτού σιγή για τα θύματα της Γενοκτονίας των Ποντίων.

Έσπευσε μάλιστα η ΔΗΜΑΡ του κ. Κουβέλη που συγκυβερνά με τη Ν.Δ. να καλύψει τη βουλευτή της εκδίδοντας ανακοίνωση στην οποία αναφέρει πώς η μη παρουσία της στη Βουλή το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα οφείλεται σε «πρακτικούς λόγους»…

Φυσικά υπάρχει θέμα με τη συγκεκριμένη βουλευτή, αφού με βάση το "αμαρτωλό" βιβλίο της περί "συνωστισμού" των Ελλήνων στην Σμύρνη, δείχνει ότι γενικός νιώθει ένα "σφίξιμο" στο να αναγνωρίζει τις γενοκτονίες κατά ελληνικών πληθυσμών.

Αλήθεια το "αντιρατσιστικό" νομοσχέδιο τι προβλέπει περί "αλλοίωσης ιστορικών γεγονότων"; Η μήπως  θα το γράψουν ονομαστικά μεσα, ότι θα τιμωρούνται μόνο όσοι ψηφίζουν Χρυσή Αυγή, δεν ασπάζονται τον Στάλιν, και δεν θεωρούν τον Μάο έναν "υπέροχο" άνθρωπο. Μήπως το αναφέρουν ρητώς ότι μπορείς να προσβάλλεις οτιδήποτε εθνικό (ελληνικό), αλλά μην τολμήσεις και πιάσεις στο στόμα σου τα υπερεθνικά νεοταξίτικα κέντρα εξουσίας; Μήπως αυτός είναι ο σκοπός του εκτρωματικού νομοσχεδίου; Γιατί δεν βλέπουμε την κ.Ρεπούση να "ιδρώνει" το αυτί της.

Το νομοσχέδιο αυτό για να έχει μια κάποια "νομιμοποίηση" θα πρέπει να χτυπάει εξίσου και τον ρατσισμό της διεθνιστικής Αριστεράς (υπάρχουν και πατριώτες αριστεροί που σίγουρα τους ανησυχεί το νομοσχέδιο αυτό ως προσπάθεια φίμωσης, και καταστολής των αντανακλαστικών όλων των πατριωτών στην εισβολή αλλοδαπών που δέχεται η χώρα), που είναι εναντίον οτιδήποτε Ελληνικού.

Το ερώτημα είναι γιατί η κ. Ρεπούση δεν βγαίνει να πει ευθέως την αποψή της για τη Γενοκτονία των Ποντίων και ας αποφασίσει μετά η κοινή γνώμη αν θα συνταχθεί μαζί της ή με τους εθνικιστές…