“…κρυφοκοίταξαν τον παπά τους την ώρα της κατάλυσης…”

Έγινε πολύς λόγος για το νησί της Σπιναλόγκα, με αφορμή το ομώνυμο βιβλίο με τίτλο «Το νησί», της Αγγλίδας Victoria Hislop.

Ένα από τα ιστορικά στοιχεία που πληροφορούμαστε είναι ότι οι χανσενικοί που κατοικούσαν στη Σπιναλόγκα ήταν οργισμένοι με τον Θεό, για το λόγο ότι η ασθένειά τους ήταν μία μεγάλη και αφόρητη δοκιμασία. Ένας Γεραπετρίτης παπάς τόλμησε να τους επισκεφθεί κάποτε και να λειτουργήσει στον Άγιο Παντελεήμονα, που υπήρχε και ρήμαζε στο νησί, συντροφιά με τους νέους του κατοίκους. Λένε πως στην πρώτη Λειτουργία δεν πάτησε ψυχή.

Οι λεπροί άκουγαν πεισμωμένοι από τα κελιά τους την ψαλμωδία, κι άλλοτε την σκέπαζαν με τα βογκητά τους κι άλλοτε με τις κατάρες τους. Ο ιερέας όμως ξαναπήγε. Στην δεύτερη τούτη επίσκεψη ένας από τους ασθενείς πρόβαλε θαρρετά στο κατώφλι του ναού.

— Παπά, θα κάτσω στην Λειτουργία σου μ’ έναν όρο όμως. Στο τέλος θα με κοινωνήσεις. Κι αν ο Θεός σου είναι τόσο παντοδύναμος, εσύ μετά θα κάμεις την κατάλυση και δεν θα φοβηθείς τη λέπρα μου.

Απαντητική Επιστολή π. Θεοδώρου Ζήση προς τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμο

Πρωτοπρεσβύτερος
Θεόδωρος Ζήσης
Ὁμότιμος Καθηγητὴς
Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.
18ο χλμ. Θεσσαλονίκης-Περαίας
570 19 Ν. Ἐπιβάται
ΤΗΛ.: 23920.24865 FAX: 23920.27402

Ἐν Θεσσαλονίκῃ τῇ 1ῃ Φεβρουαρίου 2017

Παναγιώτατον
Μητροπολίτην Θεσσαλονίκης
κ. Ἄνθιμον
Ἐνταῦθα

Παναγιώτατε,

Μὲ λύπη καὶ ἔκπληξη ἔλαβα τὴν ἀπὸ 10-12-2016 «νουθετήρια», ἐπιτιμητικὴ καὶ «πατρική» ἐπιστολή σας, μὲ τὴν ὁποία ἐκτιμᾶτε κατ᾽ ἀρχὴν ὅτι μὲ ἀναφορές μου ἐσχάτως στὸ διαδίκτυο καὶ ὁμιλίες μου στὴν αἴθουσα τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου προκαλῶ «πνευματικὴν σύγχυσιν καὶ διάστασιν τῶν συνειδήσεων τῶν πιστῶν τοῦ πληρώματος» τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης. Μοῦ ὑπενθυμίζετε κατόπιν τὴν ἀπόλυσή μου, ὡς κληρικοῦ, ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο καὶ τὴν μετὰ ταῦτα συμπερίληψή μου ἀπὸ σᾶς στὸν ἱερὸ κλῆρο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης ὡς ἀμίσθου κληρικοῦ ἀπὸ τὸ ἔτος 2008 καὶ ὅτι ἐπίσης μοῦ παραχωρήσατε προσωρινὰ τὸ θυσιαστήριο τοῦ Ἱεροῦ μετοχικοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου «διὰ νὰ τελῶ τὴν Θείαν Λειτουργίαν καὶ νὰ ὁμιλῶ πρὸς τὸ ἐκκλησίασμα διὰ τὴν πνευματικὴν οἰκοδομὴν αὐτοῦ καὶ πρὸς σωτηρίαν ψυχῶν».

Ο Θεός σου δίνει πάντα ό,τι σου χρειάζεται

Μια φορά κάποιος ζήτησε απ’ το Θεό ενα λουλούδι και μια πεταλούδα.
Ο Θεός όμως αντί γι’ αυτά Του έδωσε ένα κάκτο και μια κάμπια.

Αυτό στεναχώρησε τον άνθρωπο. Δεν μπόρεσε να καταλάβει, γιατί δεν πήρε αυτό που ζήτησε.

Είπε μέσα του, λοιπόν:
-Ο Θεός έχει να νοιαστεί για τόσους ανθρώπους…

Και αποφάσισε να μην ζητήσει εξηγήσεις.

Μετά από λίγο καιρό πήγε να κοιτάξει αυτά που του είχαν δοθεί και τα ‘χε ξεχάσει.

Προς έκπληξή του, απ’ τον αγκαθωτό και άσχημο κάκτο. Είχε φυτρώσει ένα όμορφο λουλούδι.

Και η άσχημη κάμπια είχε μεταμορφωθεί σε μια υπέροχη πεταλούδα.

Δεν σιωπά ο Θεός αδελφοί μου, αλλά μιλά δυνατότερα από όλες τις θύελλες και τους κεραυνούς…

Tί αξία έχει αδελφοί μου, εάν μιλώ αιώνια για τον Θεό και ο Θεός αιώνια σιωπά;
Μπορώ άραγε να υπερασπιστώ το δίκαιο του Θεού, εάν ο Θεός δεν το θέσει υπό την προστασία Του;

Μπορώ να αποδείξω τον Θεό στους άθεους εάν ο Θεός κρύβεται;

Μπορώ να αγαπώ τα παιδιά Του, εάν Αυτός είναι αδιάφορος απέναντι στα παθήματά τους;

Όχι. Τίποτα από όλα αυτά δεν μπορώ. Οι λέξεις μου δεν έχουν φτερά για να μπορούν να υψώσουν στον Θεό όλους τους πεσμένους και ξεπερασμένους από τον Θεό ούτε έχουν φωτιά για να ζεστάνουν τις παγωμένες καρδίες των παιδιών έναντι του Πατέρα τους. Οι λέξεις μου δεν είναι τίποτα, αν δεν είναι απήχηση και επανάληψη αυτού που ο Θεός με τη δική του δυνατή γλώσσα λέει.

Τί είναι ο ψίθυρος στα βότσαλα της ακτής μπροστά στο φοβερό βουητό του ωκεανού; Έτσι είναι και οι λέξεις μου απέναντι στους λόγους του Θεού.

Πώς μπορεί να ακούσει κάποιος τον ψίθυρο στα βότσαλα, τα σκεπασμένα από τον αφρό του μανιώδους στοιχείου, όταν είναι κουφός μπροστά στο βουητό του ωκεανού;

Πανικός στην Τουρκία! Η Παναγία χαμογελά και προκαλεί δέος και όργιο φημών στους Τούρκους!

 

Μια μοναδική σε όλο τον κόσμο τοιχογραφία της Παναγίας που την αναπαριστά σαν «Παναγία Γελούσα», προκαλεί το δέος στους Τούρκους που σπεύδουν να την «προσκυνήσουν», ενώ οργιάζουν οι φήμες για την σημασία αυτής της ανακάλυψης, «GÜLEN MERYEM TARTIŞMASI» δηλαδή, «Δημόσια συζήτηση για την Παναγία Γελούσα».
Όπως αναφέρουν τα τουρκικά ΜΜΕ, «Dünyada bir benzeri yok. Gülen Meryem Ana ve İsa ya rastlanılmadı», δηλαδή, «Δεν έχει συναπαντηθεί στον κόσμο καμία Παναγία με τον Ιησού που να μοιάζει με την Παναγία Γελούσα».

Οικουμενιστική συμπροσευχή στο πλαίσιο του Ε’ Ευρωπαϊκού Φόρουμ Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών

Τετάρτη, 11 Ιανουαρίου 2017- Οικουμενι(στι)κή (συμ)Προσευχή  στον Ρωμαιοκαθολικό Καθεδρικό Ναό Notre Dame Παρισίων.

Κατά τις εργασίες του Φόρουμ (9-12 Ιανουαρίου 2017) εισηγήσεις επί των επί μέρους θεματικών ενοτήτων ανέγνωσαν οι Μητροπολίτες Σασίμων Γεννάδιος, Γαλλίας Εμμανουήλ, Πρόεδρος της Επισκοπικής Συνέλευσης των εν Γαλλία Ορθόδοξων Επισκόπων, Βελγίου Αθηναγόρας, Βολοκολάμσκ Ιλαρίων (Πατριαρχείο Μόσχας), Ιωσήφ (Πατριαρχείο Ρουμανίας), Κωνσταντίας και Αμμοχώστου Βασίλειος (Εκκλησία της Κύπρου) και Μεσσηνίας Χρυσόστομος (Εκκλησία της Ελλάδος).

28 χρόνια ἀπό τόν θάνατο τοῦ Θεσσαλονικιοῦ ἱεραποστόλου τοῦ Κονγκό π. Κοσμᾶ Γρηγοριάτη

Τα χρόνια φεύγουν, και εμείς μένουμε έκθαμβοι στο σχέδιο του Θεού.

Κατανοούμε περίτρανα, μέσα απ' τη ζωή του παπά-Κοσμά, τη σημαίνει θυσία, αγάπη, και προσφορά αλλά και το όφελος που ανέκυψε από το μαρτυρικό τέλος του. Ο βίαιος θάνατος του, αφύπνισε συνειδήσεις, ενεργοποίησε την Εκκλησία στον τομέα της εξωτερικής Ιεραποστολής, καθώς και πολλές  Ιερές Μονές και Αδελφότητες. Ανεδείχθησαν νέοι Ιεραπόστολοι, ιδρύθηκαν Ιερές Επισκοπές και Ιεραποστολικά Σωματεία κ.λ.π. Σήμερα  το έργο της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας συνεχίζεται σε περισσότερα από πενήντα Κράτη στην Αφρική, την Ασία και την Κετρώα Αμερική.
 Αν και δεν έχουμε επίσημες μετρήσεις, υπολογίζονται πάνω από δύο εκατομμύρια οι νεοφώτιστη Ορθόδοξη αδελφοί μας. Ο Ιεραποστολικός Σύνδεσμος "Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός" καθιέρωσε την τέλεση μνημοσύνου πάντοτε το τελευταίο Σάββατο του μηνός Ιανουαρίου για τον παπα-Κοσμά, διότι υπήρξε ο Πνευματικός ιδρυτής του. Η μνήμη του ας είναι αιωνία. Την ευχή του να έχουμε.

ΘΑ ΓΙΝΗ ΔΙΩΓΜΟΣ ΚΑΙ ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ, ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΑΠΑΔΕΣ ΚΑΙ ΔΕΣΠΟΤΑΔΕΣ, ΝΑ ΠΡΟΣΚΥΝΑΝΕ ΤΟ ΘΗΡΙΟ. ΑΠΟ ΤΟΥΣ 30.000 ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ ΖΗΤΗΜΑ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ 100 ΠΟΥ ΝΑ ΠΟΥΝ: «ΠΡΟΤΙΜΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΛΟΥΣΤΡΟΙ ΠΑΡΑ ΝΑ ΚΗΡΥΤΤΟΥΜΕ ΑΘΕΪΑ. ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ, ΜΕ ΟΣΗ ΕΥΚΟΛΙΑ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΟΥΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ, ΜΕ ΟΣΗ ΕΥΚΟΛΙΑ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΟΥΣΑΝ ΤΟΝ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ, ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΕΥΚΟΛΙΑ ΘΑ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΟΥΝΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ. ΘΑ ΤΑ ΔΗΤΕ ΑΥΤΑ.

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

«ΕΝ ΠΑΣΙ ΤΟΙΣ ΔΙΩΓΜΟΙΣ ΥΜΩΝ» (Β΄ ΘΕΣ. 1,4)

ΘΑ ΓΙΝΗ ΔΙΩΓΜΟΣ ΚΑΙ ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ, ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΑΠΑΔΕΣ ΚΑΙ ΔΕΣΠΟΤΑΔΕΣ, ΝΑ ΠΡΟΣΚΥΝΑΝΕ ΤΟ ΘΗΡΙΟ. ΑΠΟ ΤΟΥΣ 30.000 ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ ΖΗΤΗΜΑ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ 100 ΠΟΥ ΝΑ ΠΟΥΝ: «ΠΡΟΤΙΜΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΛΟΥΣΤΡΟΙ ΠΑΡΑ ΝΑ ΚΗΡΥΤΤΟΥΜΕ ΑΘΕΪΑ. ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ, ΜΕ ΟΣΗ ΕΥΚΟΛΙΑ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΟΥΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ, ΜΕ ΟΣΗ ΕΥΚΟΛΙΑ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΟΥΣΑΝ ΤΟΝ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ, ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΕΥΚΟΛΙΑ ΘΑ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΟΥΝΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ. ΘΑ ΤΑ ΔΗΤΕ ΑΥΤΑ.

Ἐκεῖ πᾶμε.

 Θὰ ἐπανέλθουμε στοὺς ἀποστολικοὺς χρόνους. Αὐτὸ θὰ γίνῃ ἢ μέσα ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ἢ ἀπ᾿ ἔξω μὲ ἐξωτερικὸ διωγμό. Ὅπως στὴ Ῥωσία ἦταν ἑκατομμύρια ψευτοχριστιανοί. Μετὰ ἦρθε τὸ μεγάλο κόσκινο καὶ κοσκινίστηκαν οἱ Χριστιανοί. Τώρα ὑπάρχουν λίγοι, ἀλλὰ πραγματικοὶ Χριστιανοί. Ζήτημα μέσα στὴ Μόσχα, ποὺ εἶνε 8 ἑκατομμύρια, νὰ ὑπάρχουν 100 – 200 Χριστιανοί. Ἀλλ᾿ αὐτοὶ ἔχουν μέσα τους δύναμι. Ὁ βίος τους, τὸ παράδειγμά τους, ἡ αὐτοθυσία τους τὸ δείχνει.
Ἐδῶ ἐμεῖς εἴμαστε ὅλοι χριστιανοὶ τοῦ γλυκοῦ νεροῦ. Ἂν πιστεύαμε στὸ Θεό, θὰ εἴχαμε ἐγκαταλείψει κάθε ἄλλη κοσμικὴ ἀσχολία. Τί νὰ τὰ κάνῃς τ᾿ ἄλλα· τὸ Εὐαγγέλιο ποιός ἐφαρμόζει.

Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος: Κατά τον λαόν δίδει και ο Θεός τους άρχοντας

     Οι περισσότεροι χριστιανοί είναι κατ’ όνομα, κατ’ ουσίαν όμως είναι φιλάργυροι, υπερήφανοι και πράττουν παν ότι είναι εναντίον του νόμου του Θεού, είναι ασεβείς, άπιστοι, βλάσφημοι, ακόλαστοι, άδικοι, ψεύσται, κλέπται, πλεονέκται, και πράττουν παν ότι αρέσει εις τον διάβολον του οποίου έγιναν μαθηταί, οπαδοί και φίλοι. Κατά τον λαόν δίδει και ο Θεός τους άρχοντας. Και δώσω, λέγει ο Κύριος, τους άρχοντας κατά τας καρδίας αυτών.

Το κοσμικό πνεύμα – Ο διάβολος κυβερνάει την ματαιότητα.

– Γέροντα, γιατί τον διάβολο τον λένε “κοσμοκράτορα”; Είναι πράγματι;

– Ακόμη αυτό έλειπε, να κυβερνά ο διάβολος τον κόσμο! Όταν είπε ο Χριστός για τον διάβολο “ο άρχων του κόσμου τούτου” (1), δεν εννοούσε ότι είναι κοσμοκράτορας, αλλά ότι κυριαρχεί στην ματαιότητα, στην ψευτιά. Αλλοίμονο, θα άφηνε ο Θεός τον διάβολο κοσμοκράτορα! Όσοι όμως έχουν δοσμένη την καρδιά τους στα μάταια, στα κοσμικά, αυτοί ζουν υπό την εξουσία “του κοσμοκράτορος του αιώνος τούτου” (2). Ο διάβολος δηλαδή κυβερνάει την ματαιότητα και τους ανθρώπους που είναι κυριευμένοι από την ματαιότητα, από τον “κόσμο”. “Κόσμος” τι θα πη; Δεν θα πη κόσμημα, μάταιο στολίδι; Όποιος λοιπόν είναι κυριευμένος από την ματαιότητα είναι υπό την κατοχή του διαβόλου. Η αιχμαλωτισμένη καρδιά από τον μάταιο κόσμο διατηρεί και την ψυχή ατροφική και τον νου σκοτισμένο. Τότε, ενώ φαίνεται κανείς ότι είναι άνθρωπος, στην ουσία είναι πνευματικό έκτρωμα.

ΟΜΙΛΙΑ ΔΙΑ ΤΟ ΤΡΙΩΔΙΟ Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου «Της μετανοίας άνοιξόν μοι πύλας ζωοδότα»

Αρχή του τριωδίου αγαπητοί μου αδελφοί, Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου σήμερα, είναι η μέρα που σηματοδοτεί την έναρξη μίας ιδιαίτερης περιόδου για την Εκκλησία μας. Είναι η περίοδος που συνδέεται, με πολλά ήθη και έθιμα της εκκλησιαστικής και λαϊκής μας παράδοσης. Φυσικά εμείς θα προσεγγίσουμε με συντομία, Χριστοκεντρικά το θέμα, διότι το Τριώδιο τι είναι σε τελική ανάλυση; είναι ένα μέσο του οποίου τα γραφόμενα, μας οδηγούν σε ένα ασφαλές πνευματικό ταξίδι, με προορισμό το Άγιο Πάσχα, την Εορτή τον Εορτών, η οποία Πανήγυρις εστί πανηγύρεων . Το τριώδιο είναι μια υμνογραφική πανδαισία, που μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια, κοντά στον Θεό. Η άγνοια της μεγάλης σημασίας των ύμνων του, είναι αυτή που μας κρατά δεμένους στην αμαρτωλή ζωή. Η περίοδος του τριωδίου μοιάζει με κλίμακα, με σκάλα, όπου θεωρητικά έχει λίγα σκαλοπάτια, αλλά ώμος είναι δυσπρόσιτα και δυσανάβατα , διότι για να ανεβούμε σε κάθε ένα από αυτά, θα πρέπει να αντιμετωπίσομε πολλές δυσκολίες, τόσο οδυνηρές που όλο και περισσότερο θα έχουμε στον νου μας την φράση του Κυρίου μας «ευκοπώτερον εστί κάμηλον δια τρυπήματος ραφίδος διελθείν ή πλούσιον εις την βασιλείαν του Θεού εισελθείν».