Ὁ θεσμός τῆς νηστείας

Ἡ λέξις νηστεία-ἀπό τό: νη+ἐσθίω (δέν τρώω)-σημαίνει, κατ' ἀκρίβεια, τέλεια ἀποχή ἀπό τήν τροφή. Στήν ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας ἡ νηστεία εἶναι μία ἐντολή, κατά τήν ὁποία ὁ χριστιανός καλεῖται νά ἀπέχει ἀπό κάποιοες τροφές, κυρίως τίς ζωικές, σέ ὡρισμένες ἡμέρες καί περιόδους (Τετάρες, Παρασκευές, Σαρακοστές κλπ.).

Ἡ νηστεία δέν εἶναι μία ἀνθρώπινη ἐπινόηση, ἀλλά ἐντολή τοῦ ἴδιου τοῦ Θεοῦ. Εἶναι μάλιστα ἡ ἀρχαιότερη ἐντολή, ἀφοῦ δόθηκε στούς πρωτοπλάστους, στόν Παράδεισο: "...Ἀπό τό δένδρο τῆς γνώσεως τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ δέν θά φᾶτε" (Γέν. 2, 17). Δόθηκε σάν ἄσκηση, γιά νά δοκιμαστεῖ ἡ ὑπακοή καί ἡ ἐμπιστοσύνη τους στόν Δημιουργό τους. 

Ἔκτοτε ἡ νηστεία ἐφαρμόζεται ὡς μέσο καθάρσεως καί πρετοιμασίας πρίν ἀπό μιά μεγάλη ἀποστολή.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Ἀναμμένο καντήλι, ἀναμμένη πίστη!

 ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ 

Θαυμαστό!!! Μία μελέτη γιά τίς θαυματουργικές ἰδιότητες τοῦ σημείου τοῦ Σταυροῦ!

News Μόσχα, 17 Μαρτίου 2006, 14:30, εἰδησειογραφικό πρακτορεῖο Interfax. 

Τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ καί τῆς Ὀρθδόδοξης Χριστιανικῆς προσευχῆς εἶναι ἱκανά νά σκοτώσουν μικρόβια, καί νά μεταβάλουν τίς ὁπτικές ἰδιότητες τοῦ νεροῦ. Ἐπιστήμονες ἔχουν ἀποδείξει πειραματικά τίς θαυματουργικές ἰδότητες τοῦ σημείου τοῦ Σταυροῦ καί τῆς προσευχῆς.

"Εἶναι διαπιστωμένο ὅτι ἡ παλιά συνήθεια νά γίνεται τό σημεῖο του Σταυροῦ πάνω ἀπό τό φαγητό καί τό ποτό πρίν τό γεῦμα, ἔχει ἕνα προφανές μυστικό νόημα. Πίσω ἀπό αὐτό παραμένει ἡ πρακτική χρησιμότητα:

Ἡ τροφή κυριολεκτικά καθαρίζεται μέσα σέ μία στιγμή. Αὐτό εἶναι ἕνα μεγάλο θαῦμα, πού κυριολεκτικά συμβαίνει κάθε ἡμέρα" εἶπε ἡ φυσικός Angelina Malakhvskaya πού προσκλήθηκε ἀπό τήν ἐφημερίδα Zhizn τήν Παρασκευή.

Ἡ Malakhovskaya ἔχει μελτήσει τήν δύμαμη τοῦ σημείου τοῦ Σταυροῦ μέ τήν εὐλογία τῆς Ἐκκλησίας, γιά 10 περίπου χρόνια τώρα. Ἔχει διαξάγει ἕνα μεγάλο ἀριθμό πειραμάτων πού ἔχει ἐπανειλημμένα ἐπαληθευτεῖ, πρίν τά ἀποτελέσματά τους ἔρθουν στήν δημοσιότητα.

Προσευχή στόν Ἅγιο Ἀρχάγγελο Μιχαήλ

(ἀποκλειστικό  τοῦ ἱστολογίου  

ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ 

-φωτό καί κείμενο)!

Ἡ προσευχή αὐτή, εἶναι ἀρχαία. Ἐμφανίστηκε στόν προθάλαμο τῆς Μονῆς στό Κρέμλ τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Μιχαῆλε Ἀρχιστράτιγε (Ἀρχιστράτηγου Μιχαήλ). Σύμφωνα μέ τήν ρωσσική παράδοση, ὁ ἄνθρωπος πού θά διαβάσει αὐτήν τήν προσευχή, ἀπό τήν ἡμέρα ἐκείνη, δέν θά τόν ἀγγίζει οὔτε διάβολος, οὔτε κακός ἄνθρωπος καί μέ κολακεία δέν θά προσβληθεῖ ἡ καρδιά του.

Καί ἄν πεθάνει, τότε καί κόλαση ἡ ψυχή του δέν θά πάρει.

Ἡ εἰκόνα αὐτή μυροβλίζει καί βρίσκεται στήν ἐπαρχία τοῦ Χαρακόβ. 

Ναός τοῦ Ἀρχιστράτιγε Μιχαῆλε

Ὁδός Κάρλου Μάρκς 26

Προϊστάμενος Ἱερομόναχος Μπογδάν

Κύριε Θεέ, Βασιλεῦ Μέγα, Ἄναρχε! Ἀπόστειλον, Κύριε, τόν Σόν Ἀρχάγγλεον Μιχαήλ, ἐπί τόν δοῦλον Σου (ὄνομα) ϊνα ρύσης με ἀπό ἐχθρῶν ὁρατῶν καί ἀοράτων.

 

Ἀρχάγγελε Κυρίου Μιχαήλ, δός εἰρήνην καί εὐημερίαν τῷ Σῷ δούλῳ (ὄνομα).

 

Απίστευτο... Εγκεφαλικά νεκρή μητέρα φέρνει στον κόσμο το παιδί της...

---

Ένας Καναδός πατέρας και σύζυγος βιώνει ίσως τα πιο ανάμικτα συναισθήματα που θα μπορούσε να βιώσει ποτέ ένας άνθρωπος.. Η γέννηση του πρώτου του παιδιού ακολουθήθηκε από τον θάνατο της γυναίκας του, που από τον Δεκέμβριο είχε διαπιστωθεί «εγκεφαλική νεκρή» από το ιατρικό προσωπικό του μαιευτηρίου. Το νεογέννητο αγοράκι, ο Iver Cohen Benson, έχει αποτελέσει θέμα διεθνούς συζήτησης ,έπειτα από το αίτημα του πατέρα του, Dylan, να κρατηθεί η μητέρα του Robyn εν ζωή μέσω μηχανικής υποστήριξης ώστε να του δοθούν «μεγαλύτερες πιθανότητες επιβίωσης». Το αγοράκι γεννήθηκε το Σάββατο σε νοσοκομείο της Victoria του Καναδά. “Το Σάββατο το απόγευμα γεννήθηκε ο όμορφος και εκπληκτικός γιός μου, ο Iver Cohen Benson. Ο Iver είναι υγιής και είναι ο πιο χαριτωμένος και πολύτιμος άνθρωπος που έχω γνωρίσει ποτέ στη ζωή μου,” έγραψε στο blog του ο Dylan Benson.

Τό Θαῦμα τῆς Παναγίας Μαλεβῆ στόν μικρό Ἀνδρέα

Η μοναχή Αγνή μας είπε: «Το 2007 είχε έρθει στο μοναστήρι ένα αγόρι μόλις δεκαπέντε ετών, το οποίο βρισκόταν ένα βήμα πριν από το τέλος.
Ήταν από την Κύπρο και πάλευε από τα πρώτα βήματά του στη ζωή με τον καρκίνο.
Ο πατέρας του είχε πεθάνει και η μητέρα του προσπαθούσε να σταθεί δυνατή τόσο για τον ίδιο όσο και για τον μικρότερο αδελφό του, τον Βασίλη. Το παιδί είχε κάνει είκοσι τρεις χειρουργικές επεμβάσεις, αλλά δεν είχε γίνει τίποτε.
 Η κατάστασή του χειροτέρευε και έτσι οι γιατροί μεγάλου νοσοκομείου της Αθήνας είπαν στη μητέρα του ότι έπρεπε να χειρουργηθεί για ακόμη μία φορά. Δεν ήξεραν όμως αν μπορούσε να επιβιώσει από την εγχείριση, καθώς ήταν ήδη παράλυτο.
Η μητέρα του μία ημέρα πριν ταξιδέψει για Αθήνα, είδε στον ύπνο της την Παναγιά να της λέει: «μη στενοχωριέσαι. Είμαι η Παναγιά η Μαλεβή. Έλα στο σπίτι μου και ο Ανδρέας θα γίνει καλά».

῎Εργα καί διδακτικοί Λόγοι τοῦ π. Κλεόπα. (Μέρος Ε’).Τελευταῖο

hristospanagia5

  

Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε

  π.Ἰωαννίκιος  Μπάλαν
91. ‘Ο π. Κλεόπας ἐγνώριζε ἀπό πρίν τό τέλος του, τό ὁποῖον καί περίμενε. Μία φορά εἶπε: «Πώ, πώ, τί ὡραῖο καί μεγάλο σταυρό ἔχω στό κεφάλι μου!» Πράγματι ἐκεῖνες τίς ἡμέρες, πρό τοῦ θανάτου του, εἶχε κατασκευασθῆ ἕνα προσκυνητάρι μέ τόν σταυρό στήν μέση, στά ρουμανικά λέγεται Τρωῒτσα, τό ὁποῖον τοποθετήθηκε στό μέσον τοῦ Κοιμητηρίου τῆς Μονῆς. Στήν θέσι πού μπῆκε ὁ Σταυρός ἀνοίχθηκε δίπλα ὁ τάφος τοῦ π. Κλεόπα. ῎Αλλη φορά, πρίν νά κατασκευασθῆ ἡ Τρωῒτσα, ὁ Γέροντας ἔλεγε τί θά εἶναι γραμμένο ἐπάνω σ’ αὐτήν. ‘Αλλά κανείς δέν γνώριζε ἀπό τότε γιά ποιόν ὁμιλεῖ.
92. Πρίν ἀπό τήν κοίμησί του, ἕνας ‘Αδελφός τῆς Μονῆς εὑρῆκε στούς κήπους μία μηλιά, ἡ ὁποία εἶχε φροῦτα πολύ νόστιμα. Γι’ αὐτό τά ὠνόμαζε: «Μῆλα ἀπό τόν κῆπο τοῦ παραδείσου». ῎Ηθελε νά πάη καί μερικά καί στόν π. Κλεόπα, ἀλλά ἐντρέπετο. ῞Ομως ὁ π. Κλεόπας ἐγνώριζε τούς λογισμούς του καί τοῦ εἶπε: «Φέρε καί δός μου τώρα, διότι τοῦ χρόνου δέν θά μπορέσεις νά μοῦ φέρης.»
93. Στίς 3 Νοεμβρλίου 1998 ὁ π. Κλεόπας ἔλεγε στούς μαθητάς του: «Οἱ ἡμέρες μου εἶναι μετρημένες στά δάκτυλα! Σέ λίγο θά μοῦ ψάλλετε τό: «Αἰωνία ἡ μνήμη». Σᾶς παρακαλῶ νά μέ μνημονεύετε στίς προσευχές σας!
94. ‘Ο βοηθός μοναχός τοῦ π. Κλεόπα μᾶς διηγεῖται καί αὐτά: «Τήν Πέμπτη τό βράδυ πρός Παρασκευή καί τήν Παρασκευή πρός Σάββατο, λίγες ἡμέρες δηλαδή, πρίν ἀπό τήν κοίμησί του, κοιμήθηκα κοντά του μέσα στό κελλί του, κοντά του. ῞Ολη τήν νύκτα δέν ἐκοιμᾶτο, ἀλλά ἐβίαζε τόν ἑαυτό του νά διαβάζη προσευχές, ἀλλά δέν ἠμποροῦσε διότι ἦτο κουρασμένος καί ἐξαντλημένος. Μέ τόν νοῦ προσευχόταν καί μέ τό χέρι κινοῦσε τό κομποσχοίνι του, ἐνῶ τά μάτια του δέν ἠμποροῦσε νά τά ἔχη ἀνοικτά γιά νά διαβάση τά βιβλία. ‘Εξάπλωνε ὀλίγο, κατόπιν σηκωνόταν καί μ’ αὐτό τόν τρόπο ἀγωνιζόταν ὅλη τήν νύκτα».

Δεῖξτε μου ἕναν Ἅγιο πού ντύθηκε καρναβάλι καί θά ντύνομαι κάθε μέρα ἀπό τώρα καί στό ἑξῆς!

Κάποτε, οἱ ἄνθρωποι χρησιμοποιούσαμε τό δέρμα καί τά πούπουλα τῶν ζώων
 γιά νά ντυθοῦμε καί γιά ἄλλες ἀνάγκες,
τώρα, χρησιμοποιοῦμε τό δέρμα καί τά πούπουλα τῶν ζώων, γιά νά μιάζουμε σάν ζῶα! 

Σέ λίγες μέρες, θά γεμίσουν οἱ δέκτες τῶν τηλεοράσεων, τά περιοδικά καί οἱ ἐφημερίδες, μέ εἰκόνες ἀπό τό διεθνοῦς φήμης Καρναβάλι τοῦ Ρίο ντέ Τζανέιρο στήν Βραζιλία τῆς Λατινικῆς Ἀμερικῆς, ἀλλά καί ἄλλων πόλεων στόν κόσμο καί δυστυχῶς καί τῆς Ἑλλάδας μας. Τά παγανιστικά Καρναβάλια, θά διεισδύσουν καί φέτος πάλι μέσα στά σχολεῖα, τά ἱδρύματα "διαπαιδαγώγησης" καί "διαφώτισης" ἀνηλίκων παιδιῶν-μαθητῶν, πού ὅπως κάθε χρόνο, μέ τήν ἄδεια τῶν διδασκόντων τους καί τίς εὐλογίες τῶν γονέων καί κηδεμόνων τους, κατά συντριπτική πλειοψηφία δυστυχῶς, θά προσυπογράψουν ἐκ νέου αὐτόν τόν ξεπεσμό, μέ τό νά ντυθοῦν καρναβάλια!

Τά Μ.Μ.Ε. θά μᾶς βομβαρδίσουν μέ χιλιάδες εἰκόνων, γεμάτων ἀπό ἀνθρώπους πού περιφέρονται καί χοροπηδᾶνε σάν ζῶα ἤ σάν δαίμονες, φορώντας μάσκες, φτερά, παρδαλά κοστούμια, ὑποκρινόμενοι τό ἄλλο φύλο, ἤ περιφερόμενοι δημοσίως ἀκόμη καί ἠμίγυμνοι ἤ ἐντελῶς γυμνοί! Χωρίς αἰδώ, χωρίς καμία ἠθική συστολή!
 «Ἄνθρωπος ἐν τιμῇ ὦν, οὐ συνῆκε, παρασυνεβλήθη τοῖς κτήνεσι ταῖς ἀνοήτοις καὶ ὁμοιώθη αὐτοῖς» (Ψαλμ. 49,12).

Ἔρχονται λυγμοί καί δάκρυα στήν ψυχή εὐσεβῶν Χριστιανῶν καί συνετῶν ἀνθρώπων, μπροστά σέ ὅλο αὐτό τό δαιμονικό πανηγύρι, πού τώρα συνδέεται μέ γλέντια, τραγούδια, χορούς καί ἄλλες ἀσωτεῖες παντός περιεχόμενου πού "αἰσχρόν ἐστί καί λέγειν", αὔριο ὄμως θά συνδέονται μέ αἰώνια κόλαση μέ κλαυθμούς, ὀδυρμούς καί τριγμούς ὀδόντων!

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Νά εἴμαστε ἐλεήμονες, σπλαχνικοί καί ἀμνησίκακοι

Ζαχαρίας ζ' 10

Μήν καταδυναστεύετε 

καί μήν ἐκμεταλλεύεσθε

τή χήρα, τό ὀρφανό, τόν ξένο καί τόν φτωχό.

Νά χαιρόμαστε μέ τήν προκοπή τοῦ πλησίον καί ὄχι νά ζηλεύουμε καί νά φθονοῦμε.

Ἅγιος Ἐφραίμ ὁ Σύρος

 

 Ἀφιερωμένο σέ ὅλους μας, 

εἰδικότερα στά κοινόβια καί στίς ἀδελφότητες πού ὑπάρχουν πολλές συναναστροφές.

νζ'. Σημεῖον τελειότητος εἶναι, τό νά χαιρώμεθα καί ν' ἀγαλλώμεθα ἐπί τῇ προκοπῇ τοῦ πλησίον· σημεῖον δέ πικροτάτου ἤθους καί πονηρᾶς διαθέσεως εἶναι, τό νά λυπώμεθα καί νά δυσφορῶμεν διά τήν εὐτυχίαν τοῦ ἄλλου.

  

 νη'. Τί ἀδημονεῖς, ὦ ἄνθρωπε, διά τήν δόξαν τοῦ προκόπτοντος;· μήπως διά τῆς καταστροφῆς τῆς σωτηρίας τούτου ἤ ἐκείνου, θέλῃς σύ σωθῆ; ἤ μήπως διά τοῦ ἀποκλεισμοῦ τῶν πολλῶν ἐκ τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, σύ θέλῃς βασιλεύσει; Διότι μήπως σέ καί μόνον χωρῇ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν; μήπως εἰς σέ μόνον ἡτοιμάσθη ἡ χαρά τοῦ παραδείσου, καί δυσαρεστῆσαι διά τήν σωτηρίαν τῶν πολλῶν;

῎Εργα καί διδακτικοί Λόγοι τοῦ π. Κλεόπα. (Μέρος Δ’)

hristospanagia5

Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε

π.Ἰωαννίκιος  Μπάλαν
 78. Τά πουλιά παρηγοροῦσαν πολύ τόν π. Κλε   ῎Εργα καί διδακτικοί Λόόπα. Συνωμιλοῦσε συχνά μέ τά «παλληκάρια τῶν δασῶν», μέ τίς κουκουβάγιες, τά κοτσύφια καθώς καί ἄλλα τά ὁποῖα τραγουδοῦσαν καί χαροποιοῦσαν τόν Γέροντα.
‘Ο π. Κλεόπας κάποτε μᾶς διηγήθηκε τό ἑξῆς περιστατικό: «Τί μεγάλη χαρά εἶχα ὅταν κοινώνησα γιά πρώτη φορά στήν ἔρημο! *Ηλθε ἕνα κοπάδι πουλιά καί μοῦ ἔψαλαν παρά πολύ ὡραῖα. . . !». Καί ὁ στάρετς, ὅταν ἠμποροῦσε, ἐτάϊζε τά πουλάκια ἀπό τίς ἰδικές του πτωχές τροφές.
Αὐτή ἡ ἀγάπη του μέ τά πουλιά δέν διεκόπη, διότι δύο χρόνια πρίν ἀπό τήν κοίμησί του, ἀφοῦ κοινώνησε στήν ἐκκλησία, πηγαίνοντας γιά τό κελλί του συνοδευόμενος ἀπό δύο ‘Αδελφούς, ἦλθε ἕνα κοπάδι μικρά πουλιά.
Αὐτά ἐκάθοντο στούς ὤμους του, στά χέρια του, τσιμποῦσαν τά γένεια του καί τά ράσα του, χωρίς ὅμως νά ἀκουμβοῦν στούς ἄλλους δύο ‘Αδελφούς! Μετά ἐπέταξαν μακριά κι ἄρχισαν νά κελαηδοῦν. Τότε ὁ π. Κλεόπας εἶπε: «Πόσο θά ἐπιθυμοῦσα νά ζήσω πάλι μέ τά πουλιά στό δάσος!»       
79. ῎Ελεγε ἀκόμη ὁ Γέροντας: ῞Οταν συνελήφθην ἀπό τήν ‘Ασφάλεια στήν Μονή Σλάτινα, ὡδηγήθηκα στήν πόλι Φαλτιτσένι. ‘Εκεῖ μ’ ἐκτύπησαν καί μ’ ἔριξαν σ’ ἕνα μπουντρούμι.
῞Ολοι σχεδόν ἀπό ἐκεῖ ἐξήρχοντο τρελλοί. Μ’ ἔριξαν καί μένα ἐκεῖ μέσα μαζί μέ ἄλλους πολλούς γιά νά χάσω ἐκεῖ μέσα τά μυαλά μου. Δέν ἔβλεπα μέ τά μάτια μου καί δέν αἰσθανόμουν ἔστω λίγη ζέστη. Τότε κατέβασα τόν νοῦ στήν καρδιά μου κι ἄρχισα νά λέγω τήν εὐχή τοῦ ‘Ιησοῦ.

῎Εργα καί διδακτικοί Λόγοι τοῦ π. Κλεόπα. (Μέρος Γ’)

hristospanagia5

 

Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε
π.Ἰωαννίκιος  Μπάλαν
63. ῞Ενας ἀδελφός εἶπε στόν Γέροντα ὅτι εἶναι ἀπασχολημένος μέ τό διακόνημα καί δέν τοῦ μένει χρόνος γιά τήν προσευχή. Τί νά κάνη;
-’Αδελφέ μου, τοῦ εἶπε ὁ στάρετς, τό σῶμα εἶναι ἡ Μάρθα, ἐνῶ ἡ ψυχή εἶναι ἡ Μαρία! ‘Η Μάρθα κοπιάζει γιά τά ὑλικά ἀγαθά, ἐνῶ ἡ Μαρία, ἡ ὁποία συμβολίζει τήν ψυχή, στέκεται παρά τούς πόδας τοῦ ‘Ιησοῦ καί προσεύχεται. Γι’αὐτό λέγει ὁ Κύριος ὅτι «ἡ Μαρία τήν ἀγαθή μερίδα ἐξελέξατο».
Εἴμεθα ὑποχρεωμένοι νά συμφιλιώνουμε τήν Μάρθα καί τήν Μαρία, δηλαδή πρῶτα νά προσευχώμεθα καί κατόπιν νά κάνουμε καί τό διακόνημά μας προσευχόμενοι μέ τόν νοῦ καί τήν καρδιά.
64. Κάποτε ἦλθε ἕνας δημοσιογράφος γιά νά κάνη μία συνέντευξι μέ τόν Γέροντα. Τοῦ εἶπε:
-Οἱ ἄνθρωποι ζητοῦν φῶς. . . Ζητοῦν νά πιοῦν νερό ἀπό καθαρές πηγές. . . Καί ὁ Γέροντας τοῦ ἀπήντησε:
-Ναί! Οἱ ἄνθρωποι ἔχουν φῶς τό ῞Αγιο Εὐαγγέλιο, τούς Προφῆτας, τούς ‘Αποστόλους, τούς ‘Αγίους Πατέρας, τούς μεγάλους ‘Ησυχαστάς, καί τά ἑκατομμύρια τῶν Μαρτύρων μας. . . Λοιπόν, ἔχουν νά πάρουν φῶς, ἀλλά ἀπό ποῦ νά πρωτοπάρουν!

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς: ” Στις μοντέρνες αμαρτίες ο Θεός απαντά με μοντέρνα μέσα..”

Με ρωτάς , άνθρωπε του Θεού από που προέρχεται η σημερινή κρίση , και τι σημαίνει αυτή . Ποιος είμαι εγώ για να με ρωτάς για ένα τόσο μεγάλο μυστικό ;

” Μίλα όταν έχεις κάτι καλύτερο από τη σιωπή ” , λέγει ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος. Όμως παρόλο που θεωρώ, ότι η σιωπή είναι ώρα καλύτερη από κάθε ομιλία , και όμως λόγω αγάπης προς εσένα , θα σου εκθέσω εκείνα που σκέπτομαι περί αυτού που ρώτησες.

Η κρίση είναι ελληνική λέξη , και σημαίνει δίκη. Στην Αγία Γραφή αυτή η λέξη χρησιμοποιείται πολλές φορές . Έτσι ο ψαλμωδός λέει : “διά τούτο ουκ αναστήσονται ασεβείς εν κρίσει ” (Ψαλμ. 1,5). Σε άλλο μέρος πάλι λέει : ” έλεος και κρίσιν άσομαι σοι , Κύριε ” (Ψαλμ. 100,1) .Αντικατάστησε τη λέξη “κρίση” με τη λέξη “δίκη” και διάβασε : “διά τούτο ουκ αναστήσονται ασεβείς εν δίκη “.

Εώς τώρα οι ευρωπαϊκοί λαοί χρησιμοποιούσαν τη λέξη “δίκη” αντι για τη λέξη “κρίση” όποτε και να τους έβρισκε κάποια συμφορά. Τώρα η καινούρια λέξη αντικατέστησε την παλιά , και το κατανοητό έγινε ακατανόητο . Όταν γινόταν ξηρασία , πλημμύρα , πόλεμος , ή έπεφτε επιδημία , όταν έριχνε χαλάζι , γίνονταν σεισμοί , πνιγμοί και άλλες συμφορές , λέγανε «Θεία δίκη!» .

Οδηγός εξομολόγησης.Ποιές είναι οι αμαρτίες σε σχέση με το Θεό,τον πλησίον μας και τον εαυτό μας

 Πολλοί προσερχόμενοι στην εξομολόγηση, δεν γνωρίζουμε πολλά πράγματα ή δεν έχουμε κάτι να πούμε και φέρνουμε σαν δικαιολογία την αδύναμη μνήμη μας. Γι’ αυτό και ζητάμε από τον ιερέα να μας βοηθήσει. 
Όπως λέει και ο π. Αλέξανδρος Ελτσιανίνωφ, «η αδύναμη μνήμη και η ξεχασιά δεν αποτελεί πάντα δικαιολογία. Μπορεί να προέρχεται από έλλειψη σοβαρότητος απέναντι στην αμαρτία, από την πώρωσή μας. Η αμαρτία που βαραίνει τη συνείδησή μας δεν θα ξεχαστεί».
  Είναι απαραίτητο πριν προσέλθουμε στον πνευματικό, να καθίσουμε σ’ ένα ήσυχο μέρος, να προσευχηθούμε θερμά στον Θεό να μας δώσει αληθινή μετάνοια  να φωτίσει τα κρυπτά των καρδιών μας και να κάνουμε μια όσο το δυνατόν τίμια βυθοσκόπηση. 
  Ένας από τους κύριους σκοπούς αυτού του μικρού βιβλίου είναι να βοηθήσει σε μια καλύτερη προετοιμασία και σ’ ένα τίμιο αυτοέλεγχο. Στην προσπάθειά μας αυτή θα μας βοηθήσουν πολύ μερικά κείμενα της εκκλησίας μας, όπως π.χ. η ανάγνωση των δέκα εντολών και της επί του όρους ομιλίας του Κυρίου. Επίσης η ανάγνωση των ευχών της θείας μεταλήψεως κ.α. Όλ’ αυτά είναι ένας καθρέπτης μέσα από τον οποίο μπορούμε να δούμε τον εσωτερικό μας κόσμο, όπως επίσης και ποιες πράξεις ή και καταστάσεις είναι αμαρτωλές και τις αγνοούμε .Πόσοι από μας εξομολογούμαστε ασήμαντα πράγματα και αφήνουμε τα βαρύτερα του νόμου;
  Μια σημαντική μερίδα ανθρώπων νοιώθουν απόγνωση από το πλήθος ή το μέγεθος των αμαρτιών τους. Πιστεύουν πως δεν υπάρχει ελπίδα σωτηρίας ή πως οι αμαρτίες τους είναι τόσο μεγάλες και φοβερές , που θα καταπλήξουν τον πνευματικό. 

"Ὀρθόδοξοι καί ἀλλόθρησκοι"

Πρωτοπρ. Ἰωάννης Ρωμανίδης

ἀπό τό βιβλίο "Πατερική Θεολογία"

 

Ὅμως δέν εἶναι μόνο οἱ Ὀρθόδοξοι εὐσεβεῖς ἤ ζηλωτές Χριστιανοί πού ἔχουν ἀπόλυτη πεποίθησι γιά τήν θρησκεία τους, ἀλλά ὑπάρχουν καί μή Ὀρθόδοξοι, π.χ. Μουσουλμάνοι μέ ἀντίστοιχο πνεῦμα, ὅπως οἱ Πέρσες τοῦ Χομεϊνί π.χ., οἱ ὁποῖοι πιστεύουν ὅτι, ἄν φυλάξουν τήν ὀρθή πίστη, ὁ Θεός θά τούς χαρίση μία σχετική ὑλική εὐδαιμονία κλπ. 

Κάθε Ἐκκλησία ζῆ στόν δικό της χῶρο, μέ τίς δικές της δυνάμεις καί δίνει μάχη βάζει ἰδεῶν καί πεποιθήσεων. Στό ἐξωτερικό οἰ ἐκκλησίες τῆς δύσεως, τῆς Σχολαστικῆς παραδόσεως καί τῆς Προτεσταντικῆς παρδόσεως, τά τελευταῖα χρόνια ἔχουν βρῆ σκοῦρα τά πράγματα καί παρατηρεῖται μία μεγάλη στροφή πρός τήν Ὀρθοδοξία.

Συγκινητική ιστορία: Ο γιατρός, η κηδεία και η εγχείρηση...

Δεν πρέπει να βγάζουμε βιαστικά συμπεράσματα!!!

Ένας γιατρός μπαίνει βιαστικός στο νοσοκομείο, αφού τον κάλεσαν για μια επείγουσα χειρουργική επέμβαση.

Απάντησε το συντομότερο δυνατό, άλλαξε ρούχα και πήγε κατευθείαν στην αίθουσα του χειρουργείου.

Πηγαίνοντας προς το χειρουργείο βρήκε τον πατέρα του παιδιού που θα χειρουργούσε στην αίθουσα αναμονής.

Μόλις είδε το γιατρό του φώναξε:

-«Γιατί έκανες τόση ώρα να έρθεις; Δεν ξέρεις, ότι η ζωή του γιου μου είναι σε κίνδυνο; Δεν έχεις καμιά αίσθηση ευθύνης;»

Ο γιατρός χαμογέλασε και είπε:

-«Συγνώμη, που δεν ήμουν στο νοσοκομείο, αλλά ήρθα όσο μπορούσα πιο γρήγορα αμέσως, όταν με κάλεσαν. Και τώρα ηρεμήστε για να κάνω και εγώ τη δουλειά μου».

- «Να ηρεμήσω; Αν ήταν ο γιος σας τώρα σ' εκείνο το δωμάτιο, θα ηρεμούσατε; Αν ο γιος σας πέθαινε τώρα, τι θα κάνατε;;», είπε ο πατέρας οργισμένος.

"Ασθενής και ωδιπόρος αμαρτίαν ουκ έχει": Η πιό παρεξηγημένη ιερή παροιμία.

Του Aρχιμανδρίτου 

Γεωργίου Xρυσοστόμου

"Σε ποιες περιπτώσεις μπορούμε θεμιτά και νόμιμα να καταλύσουμε την νηστεία;" είναι ένα σύνηθες ερώτημα πιστών προς τους ιερείς και ιδιαίτερα προς τους πνευματικούς - εξομολόγους. "Aσθενής και οδοιπόρος αμαρτίαν ουκ έχει", είναι μια εξίσου συνηθισμένη απάντηση.

Πρόκειται όμως για μια παρεξήγηση. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι παροιμίες αποτελούν καταστάλλαγμα της μακρόχρονης εμπειρίας των ανθρώπων. Kαι για τον λόγο αυτό αναγνωρίστηκαν παντού και πάντοτε ως αναμφισβήτητες αλήθειες. Mία από τις παροιμίες αυτές είναι και η "ασθενής και ωδιπόρος (ή ωδειπόρος) αμαρτίαν ουκ έχει". Mε απλούστερα λόγια: "Ο άρρωστος και η έγκυος γυναίκα δεν αμαρτάνει εάν δεν νηστέψει".


Σήμερα όμως, οι περισσότεροι παρανοούν την έννοια της παραπάνω ρήσης, είτε από άγνοια της αρχαίας ελληνικής γλώσσας, είτε από την ανορθόγραφη καταγραφή της λέξης ωδιπόρος (και όχι οδοιπόρος = ταξιδιώτης). Έτσι, η ρήση μετατράπηκε σε "ασθενής και οδοιπόρος αμαρτίαν ουκ έχει" δηλαδή: "Ο άρρωστος και ο ταξιδιώτης δεν έχει αμαρτάνει εάν δεν νηστέψει". Σύμφωνα με την παραπάνω λανθασμένη γραφή, ανάγνωση ή ερμηνεία, ο κάθε ταξιδιώτης (άσχετα εάν έχει ταξιδέψει με αεροπλάνο, πλοίο, τρένο ή αυτοκίνητο) μπορεί να καταλύσει κάθε νηστεία, χωρίς να αμαρτήσει.

Bέβαια εάν κάποιος δεν θέλει να νηστέψει, ας φάει, ό,τι θέλει. Δεν είναι εκεί το πρόβλημα. Tο θέμα είναι να μην εφευρίσκουμε δικαιολογίες, για να δικαιολογήσουμε την αδυναμία μας. Aκόμη και εάν το κείμενο εννοούσε "οδοιπόρο" και όχι "ωδιπόρο", θα δικαιολογούνταν η κατάλυση μόνον στην περίπτωση που αυτός ο (τέλος πάντων) "οδοιπόρος" ήταν κάποιος που περπάτησε επί πολλές ώρες, κατάκοπος και εξαντλημένος από τις κακουχίες του ταξιδιού. Φτάνουμε όμως στο σημείο να απαλλάσσονται από τη νηστεία και όσοι πηγαίνουν μία εκδρομή. Δεν νηστεύουν με τη δικαιολογία ότι ταξίδεψαν.

Πῶς θά ἐξαγιάσουμε τίς αἰσθήσεις μας;

Ὅσιος Φιλόθεος ὁ Σιναΐτης

Ἀγωνιζόμενοι κατά Χριστόν, ὀφείλουμε νά κόνουμε κάι κάτι ἄλλο:

νά δώσουμε πνευματικές τροφές και στίς πέντε αἰσθήσεις μας. 

• Στήν ὅραση θά δώσουμε τήν ἀγρυπνία, τήν ἀνύστακτη μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τῶν Πατέρων, τή θέα τῶν ἱερῶν εἰκόνων, τόν θαυμασμό γιά τήν σοφία τῆς δημιουργίας τοῦ σύμπαντος.

 

Αρχιμανδρίτης Αρσένιος Κατερέλος, Εισαγωγική ομιλία περί ευχής

Ἡγούμενος Ἱ. Μονῆς Ἁγίου Νικολάου Δίβρης Φθιώτιδος

Μέ τήν Χάρι τοῦ Θεοῦ καί τήν πατρική εὐχή καί προτροπή τοῦ Σεβασμιωτάτου γιά ποικίλο ποιμαντικό, κατηχητικό, ἐξομολογητικό καί λειτουργικό ἔργο, ξεκινᾶμε σήμερα τήν πρώτη μας εἰσήγησι, σεβαστοί μου πατέρες καί ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί μου.

Βέβαια, συναισθανόμενοι τήν πάσης φύσεως ἀδυναμία μας, θά προτιμούσαμε, ἀναμφισβήτητα, τήν σιωπή. Γι᾽ αὐτό, ἄλλωστε, καί στό ταπεινό μας Μοναστήρι, ὅσο ἐξαρτᾶτο ἀπό ἐμᾶς, ἐλάχιστες φορές ἐπιτρέψαμε στόν ἑαυτό μας τό κήρυγμα, μέ τήν ἔννοια, ὅτι πάντα προτιμᾶμε νά εἴμαστε μαθηταί τῶν Ἁγίων, αὐτῶν δηλ. τῶν διαβεβηκότων ἐν θεωρίᾳ.

Γι᾽ αὐτό, καί τίς πιό πολλές φορές, ἰδιαίτερα στίς ἀγρυπνίες, προτιμοῦμε τήν ἀνάγνωσι ἀπό κείμενα ἁγιοπατερικά, διότι, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, οἱ Ἅγιοι ὅ,τι εἶπαν καί ἔγραψαν δέν τό ἔκαναν ἐγκυκλοπαιδικά, διανοητικά, ὅπως ἐμεῖς, σήμερα, παίρνομε ἀπό δῶ, παίρνομε ἀπό κεῖ, δανειζόμαστε ἀπό δῶ, δανειζόμαστε ἀπό κεῖ. Καί καλά κάνομε, γιατί αὐτό εἶναι ἀσφάλεια, ἀλλά ὅλοι οἱ προηγούμενοι κυρίως Ἅγιοι τί ἔλεγαν πρωτίστως καί πέρα καί πάνω ἀπ᾽ ὅλα; Ἔλεγαν μόνο ὅ,τι ἐκεῖνοι εἶχαν ζήσει, ὅ,τι εἶχαν κάνει πνευματικό τους κτῆμα. Γενικῶς, ἔμαθαν τά θεῖα καί δίδαξαν αὐτά πού ἔμαθαν, ἀφοῦ πρῶτα τά ἔπαθαν. Γι᾽ αὐτό καί ὁ λόγος τους ἔχει ἰδιαίτερη δύναμι.

Μαθήματα Πίστης από διάσημο παίκτη του Αμερικανικού ποδοσφαίρου

Ίσως θα πρέπει να είμαστε πολύ πιο προσεκτικοί όταν κρίνουμε έναν άνθρωπο, και να μην είμαστε προκατειλημμένοι ακόμη και εάν αυτός αποτελεί πρόσωπο της δημοσιότητας. Πολύ συχνά οι κρίσεις μας είναι άστοχες, και μας «απογοητεύουν οικτρά».
Η μικρή αυτή εισαγωγή είναι σημαντική για να αναδείξουμε το παράδειγμα ακλόνητης πίστης του διάσημου παίκτη του Αμερικανικού ποδοσφαίρου Russell Wilson. O Wilson διακηρύσσει την πίστη του με δυνατά λόγια, αλλά το σημαντικότερο και με ΠΡΑΞΕΙΣ…

Η ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ MAΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ ΜΕ ΑΠΟΔΕΧΟΤΑΝ ΟΠΩΣ ΕΙΜΟΥΝ

Γράφει η Μάρω Σιδέρη 

Κοιτάζω και ξανακοιτάζω την εικόνα του Γέροντα Πορφυρίου- του Αγίου Πορφυρίου, όπως ακούω να τον λένε οι πιστοί ολόγυρά μου. Κοιτάζω την αγιογραφία του με το φωτοστέφανο και νοιώθω ανόητη. Θεέ μου πόσο ανόητη! Ήταν Άγιος λοιπόν εκείνος ο γέροντας που με υποδεχόταν χωρίς να μιλά όταν έμπαινα στο κελάκι του τρομαγμένη; Ήταν άγιος εκείνο το γλυκό, υπομονετικό γεροντάκι που σεβάστηκε πάντα την άρνησή μου να ακούω συμβουλές τύπου Κατηχητικού και δε μου έδωσε ποτέ καμιά τέτοια συμβουλή; Ήταν Άγιος λοιπόν!

Κι εγώ νοιώθω ανόητη γιατί πάντα ήξερα ότι ήταν Άγιος, κι όμως τον φοβόμουν. Ένα παιδί ήμουν όταν τον γνώρισα, με όλα τα θέματα που έχει ένα παιδί που μπαίνει σε μια άγρια μαύρη εφηβεία. Ένα παιδί, μεγαλωμένο με χριστιανικές αρχές που όμως ήθελε να τις γκρεμίσει γιατί δεν του άρεσαν, δεν το ικανοποιούσαν, το καταπίεζαν. Τέτοιο παιδί ήμουν όταν γνώρισα το Γέροντα, γι’ αυτό και καταπιεζόμουν όταν έπρεπε να ακολουθήσω την οικογένειά μου που λαχταρούσε να τον επισκεφτεί. 

῎Εργα καί διδακτικοί Λόγοι τοῦ π. Κλεόπα. (Μέρος β’)

hristospanagia5

 

 

Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε
π.Ἰωαννίκιος  Μπάλαν
31. Πολλές φορές μᾶς ἔλεγε: «‘Η ‘Εκκλησία εἶναι ἡ μητέρα μας! Μήν ἀφήνετε τήν ‘Εκκλησία, διότι ἑνούμεθα δι’Αὐτῆς μέ τόν Χριστό.
‘Εδῶ μέσα στήν ‘Εκκλησία συναρμονίζονται ἡ Μάρθα καί ἡ Μαρία (δηλ. οἱ πνευματικές καί ὑλικές ἐνασχολήσεις. ‘Η Μαρία ἐκπροσωεπῖ την πνευματική μέριμνα, ἐνῶ ἡ Μάρθα τήν ὑλική, κατά τόν περικοπή τοῦ Κυρίου).
Κρατεῖτε τήν τάξι τῶν ‘Ακολουθιῶν καί τῆς τραπέζης τοῦ φαγητοῦ, σύμφωνα μέ τό Τυπικό. ‘Η ‘Εκκλησία μᾶς ἀγκαλιάζει ὅλους».
32. ῎Ελεγε ἀκόμη ὁ μαθητής του: ῞Οσο καιρό ἤμουν μαθητής του, αὐτός συνήθως ἔκανε τόν ἑξῆς πνευματικό του Κανόνα τῆς προσευχῆς: «Τίς πρωϊνές προσευχές, τόν ‘Ακάθιστο ῞Υμνο μέ τόν Κανόνα. ‘Εάν ἦτο ἡμέρα κάποιου μεγάλου ‘Αγίου, ἐδιάβαζε τούς Χαιρετισμούς τοῦ ‘Αγίου. Κατόπιν ἐδιάβαζε τό ὀλιγώτερο τρία Καθίσματα ἀπό τό Ψαλτήριο καί μερικούς Κανόνες ἀπό τό Θεοτοκάριο, ἐάν δέν ἐνωχλεῖτο ἀπό τούς Χριστιανούς.
Στίς 3-4 τό ἀπόγευμα ἄρχιζε τόν Κανόνα τῶν βραδυνῶν του προσευχῶν καί συγκεκριμένα: ‘Εδιάβαζε δύο-τρεῖς Κανόνες ἀπό τό Θεοτοκάριο, τόν Κανόνα τῆςε μετανοίας, τόν Κανόνα τοῦ Φύλακος ‘Αγγέλου, τόν Κανόνα τῶν ‘Αγίων Πάντων καί τό ὀλιγώτερο τρία Καθίσματα ἀπό τό Ψαλτήριο.

Η ιστορική πορεία της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Αλβανία

Του Νίκου Θ. Υφαντή
Η Ορθόδοξη Εκκλησία στην Αλβανία καθόλη τη διάρκεια του περασμένου αιώνα, ακόμη και στις αρχές του 21ου, αντιμετώπισε πλήθος προβλημάτων, τα οποία απείλησαν ακόμη και την υπόστασή της. Θλιβερά γεγονότα, διώξεις, κατατρεγμοί, φυλακίσεις, θάνατοι, αποσχηματισμοί, εξορίες ιερέων, με αποκορύφωμα την κατάργηση της θρησκείας, σημάδεψαν στον 20ο αιώνα την πορεία της Ορθοδοξίας στη γειτονική και συγγενική μας χώρα.
Δεν αμφισβητείται ότι το φάσμα των Ελληνοαλβανικών σχέσεων περνάει μέσα από την ιστορία της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Αλβανία. Μετά την εδραίωση του αλβανικού κράτους, μετά δηλ. το 1920, ακραίοι αλβανικοί εθνικιστικοί κύκλοι δημιουργούσαν κατάσταση εις βάρος της Ορθόδοξης Εκκλησίας και με κάθε τρόπο επεδίωκαν τον αφανισμό της.
Το 1926 το Οικουμενικό Πατριαρχείο απέστειλε στην Αλβανία ως Έξαρχο τον Μητροπολίτη Τραπεζούντος Χρύσανθο, με σκοπό να διερευνήσει την καχυποψία των Αλβανών, οι οποίοι στρέφονταν κατά της Ελλάδος. Αυτή την καχυποψία την ενίσχυαν ακραία εθνικιστικά στοιχεία, τα οποία υπέθεταν ότι η εξάρτηση της Εκκλησίας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, μπορούσε να αποβεί εις βάρος του νεοσύστατου κράτους. Το κλίμα το επέτεινε και το γεγονός της υπαγωγής του βόρειου Ηπειρωτικού τμήματος στο αλβανικό κράτος. Γνώριζαν οι Αλβανοί ότι η Ελλάδα δεν επρόκειτο να παραιτηθεί των δικαιωμάτων της επί της Βορείου Ηπείρου. Αποτέλεσμα όλων αυτών των διεργασιών υπήρξε η διακοπή των σχέσεων της Αλβανίας με το Οικονουμενικό Πατριαρχείο.

Διαμαντοπούλου & Αβραμόπουλος: Λέσχη Bilderberg (2007)

Περί τῆς Ἀργίας τῆς Κυριακῆς

 

(Ἀποκάλυψις Ἀββᾶ ΜΑΚΑΡΙΟΥ)

 

Λέγει ὁ γέρων: 

“Εἰπέ μοι καί τοῦτο, παρακαλῶ· οἱ καταφρονοῦντες τήν Ἁγίαν Κυριακήν ἔχουσι τίποτε τιμωρίαν μετά θάνατον;”

Ἀποκριθείς ὁ Ἄγγελος εἶπεν· 

“οὐαί  (=ἀλλοίμονον) εἰς αὐτούς, τίμιε Πάτερ! Ὅτι φρικτή κόλασις περιμένει αὐτούς. Εἴ τις καταφρονεῖ τήν Ἁγίαν Κυριακήν, τόν Κύριον καταφρονεῖ, ἀλλά καί ὁ Κύριος αὐτόν, διότι ἡ Κυριακή ἡμέρα, ὁ Κύριος ἐστίν.

Έρχεται νέο νόμισμα αχρήματης κοινωνίας - Γέροντας Νεκτάριος Μουλατσιώτης

Ο Neo έρχεται και όλα αλλάζουν!!! Ποιος είναι ο Neo;;; Ο Neo επίσης γνωστός ως «The One» στην ταινία Μάτριξ είναι ο Μεσσίας που έρχεται να σώσει την ανθρωπότητα.

Η Κύπρος αυτές τις ημέρες αλλά και παγκόσμια είναι γεμάτη διαφημίσεις που λένε Neo έρχεται και θα μας σώσει. Για όσους δεν γνωρίζουν αυτές είναι διαφημίσεις για το Bitcoin το ψηφιακό χρήμα που θα μας οδηγήσει στην αχρήματη κοινωνία που όλα θα γίνονται με το τσιπάκι στο χέρι σου… Τα πρώτα καταστήματα Neo άνοιξαν ήδη στην Κύπρο! Ποιος είναι ο Neo; Δείτε όλες τις διαφημίσεις στα comments…

Μακριά ἀπό τά καρναβαλικά δρώμενα!

 (ἐκτυπῶστε, μοιράστε σέ Ναούς, 

ἐνημερῶστε καί προτρέψτε σέ μετάνοια)

 

 Ὁ διάβολος εἶναι ὁ Καρνάβαλος!

Στόν Παράδεισο μπαίνουν οἱ Ἅγιοι καί ὄχι οἱ μασκαράδες!

Διανύουμε καιρό μετανοίας 

 σἐ αὐτήν τήν περίοδο (ἀπό τό Τριώδιο καί μετά ),

 καί σέ ὅλη τήν πρόσκαιρη ζωή μας

 κι ὄχι περίοδο φαγοποτιοῦ καί ὀργίων!

Ἀκολουθεῖ κείμενο:

Τό μακάριο τέλος τοῦ π. Κλεόπα. Ὁ τελευταῖος λόγος τοῦ π. Κλεόπα στήν ‘Αδελφότητα τῆς Μονῆς Συχαστρίας

hristospanagia5

  Τό μακάριο τέλος τοῦ π. Κλεόπα

Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε

 π.Ἰωαννίκιος  Μπάλαν

‘Ο π. Κλεόπας μέχρι τίς ἡμέρες Παρασκευή καί Σάββατο τοῦ μηνός Νοεμβρίου ἐσυνέχιζε νά συμβουλεύη καί εὐλογῆ τούς προσκυνητάς, Μοναχούς καί λαϊκούς. *Ητο πρᾶος στό πρόσωπο, ὡμιλοῦσε μέ γαλήνη καί δέν ἔφευγε κανείς πού ἤθελε νά τόν ἰδῆ. Τούς παρηγοροῦσε ὅλους καί τούς ἐνίσχυε πάντοτε μέ εἰρηνικό τρόπο καί μέ ἀγάπη.
Τήν Κυριακή, 29 Νοεμβρίου, παραμονή τῆς ἑορτῆς τοῦ ‘Αποστόλου ‘Ανδρέου, πάλι περικυκλώθηκε ἀπό ἀνθρώπους. Τούς ὡμιλοῦσε θερμά, σύντομα καί μέ πολλή πραότητα. Μερικοί ἤρχοντο, ἄλλοι ἔφευγαν, ἐνῶ οἱ μαθηταί του ἐφρόντιζαν γιά ὅλα.
Στίς 11, 30 ἦλθε ἕνας ἀδελφός στήν Πανοσιότητά του γιά νά πάρη εὐλογία γιά τήν κουρά του σέ μοναχό, λέγοντάς του:
-Εὐλόγησέ με, πανοσιώτατε πάτερ Κλεόπα, διότι τό βράδυ στήν ‘Ακολουθία γίνομαι μοναχός!
‘Αφοῦ τόν εὐλόγησε κι ἔβαλε τό χέρι στό κεφάλι τοῦ ὑποψηφίου, ὁ ‘Αδελφός ἐζήτησε ἕνα πνευματικό λόγο γιά τήν εἴσοδό του στόν μοναχισμό. Τότε ὁ στάρετς τοῦ εἶπε:
-’Από τώρα δέν θά ἔχης πατέρα, δέν θά ἔχης μητέρα, οὔτε ἀκόμη ἀδελφούς, οὔτε πλέον συγγενεῖς, οὔτε φίλους, οὔτε ἀκόμη συμπατριῶτες, δέν θά ἔχης σπίτι, δέν θά ἔχης τίποτε! Μόνο τόν Χριστό!
-Πάτερ, τοῦ εἶπε ὁ μαθητής, ἐάν εὕρης παρρησία ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, ἐνθυμήσου κι ἐμένα στίς ἅγιες προσευχές σου!
-Τό ἔλεος τῆς Παναγίας μας νά εἶναι πάντοτε μαζί μας!

Σωματικές ἀσθένειες τοῦ π. Κλεόπα. ῾Ο τελευταῖος χρόνος τῆς ζωῆς του.Οἱ τελευταῖες ἡμέρες τοῦ π. Κλεόπα στήν γῆ

hristospanagia5

 Σωματικές ἀσθένειες τοῦ π. Κλεόπα

  Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε

  π.Ἰωαννίκιος  Μπάλαν
Γιά πολλά ἔτη ὁ π. Κλεόπας χαιρόταν τήν σωματική του ὑγεία καί ἰδιαίτερη τήν πνευματική, διότι εἶχε εὐλογηθῆ ἀπό τόν Θεό μ’ ἕνα ἀνθεκτικό ὀργανισμό. ‘Αλλά, μετά τήν συμπλήρωσι τῶν 70 ἐτῶν, ὁ Γέροντας αἰσθανόταν κουρασμένος καί ἐξασθενημένος. Τά χρόνια πού ἐπέρασε στά βουνά, καθώς καί οἱ δοκιμασίες του κατά τήν περίοδο τοῦ ἀθεϊσμοῦ, ἐταλαιπώρησαν πολύ τήν ὑγεία του.
‘Η πρώτη σκληρή  δοκιμασία ἦτο ἡ διπλῆ κήλη, λόγῳ τῆς ὁποίας ἐμπῆκε στό νοσοκομεῖο τοῦ ἁγίου Σπυρίδωνος τοῦ ‘Ιασίου καί ἐχειρουργήθηκε δύο φορές τό ἔτος 1985. Μετά ἀπό μερικά χρόνια ἐχειρουργήθηκε πάλι στό ‘Ιάσιο γιά νά τοῦ βγάλοιυν πέτρα ἀπό τά νεφρά καί ἐπίσης ὑποβλήθηκε καί σέ μία εὔκολη ἐγχείρησι ἐξ αἰτίας πριξίματος ἑνός δοντιοῦ. ‘Ακόμη ὑπέμεινε καί τούς πόνους ἀπό σπάσιμο τοῦ δεξιοῦ χεριοῦ.
Τόν ‘Ιούνιο 1996 ἔκαμε ἐγχείρησι γιά τήν ἐξαγωγή κύστεως στό νοσοκομεῖο, τμῆμα οὐρολογικό, τοῦ ‘Ιασίου. Τότε διαπιστώθηκε ὅτι τό ἀριστερό νεφρό του ἦτο νεκρό. Στίς ἐξετάσεις πού ἔγιναν τόν Σεπτέμβριο τοῦ 1996 δέν εὑρέθηκε ὄγκος, ἀλλά τοῦ ἐπροτάθη μία συμπληρωματική χειρουργική ἐπέμβασις, τήν ὁποίαν τελικά ἀπέφυγε.
Τόν Μαϊο 1998 ὑπέφερε πολύ καί μέ δυσκολία δέχθηκε νά πάη γιά ἐξετάσεις στό ‘Ιάσιο, ὅπου ἔμεινε μία ἑβδομάδα, χωρίς νά θελήση νά μείνη στό νοσοκομεῖο, λέγοντας: «Μέ περιμένουν οἱ ἀδελφοί μου καί θά ἑτοιμασθῶ νά πάω κοντά τους!»Τά ἴδια λόγια εἶπε καί τόν Νοέμβριο 1998, ὅταν τοῦ ἐπρότειναν καί ἄλλη ἐξέτασι.
῞Ολες αὐτές οἱ δοκιμασίες καί ἀρρώστειες ἐκράτησαν τόν π. Κλεόπα ἄγρυπνο γιά τήν ἀναμονή τῆς τελευταίας ὥρας τῆς ζωῆς του ἔχοντας πάντα τήν σκέψι του στόν Χριστό καί στήν ἀκατάπαυστη προσευχή.

  ῾Ο τελευταῖος χρόνος τῆς ζωῆς του

Οἱ ἔγγαμοι νά κάνουν τό σπίτι τους μία ἀληθινή μικρή ἐκκλησία. Μοναχοί καί λαϊκοί μέ τό χάρισμα τῆς καρδιακῆς προσευχῆς

hristospanagia5

Οἱ ἔγγαμοι νά κάνουν τό σπίτι τους μία ἀληθινή μικρή ἐκκλησία

Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε

 π.Ἰωαννίκιος  Μπάλαν
Δηλαδή νά γεννοῦν καί ἀνατρέφουν τά παιδιά τους μέ τόν φόβο τοῦ Θεοῦ, νά προσεύχωνται πολύ, νά κάνουν ἐλεημοσύνη στούς πτωχούς, ἀναπήρους καί ἀναξιοπαθοῦντας ἀδελφούς καί νά κοινωνοῦν τῶν ‘Αχράντων Μυστηρίων, κατά τήν ἐντολή τοῦ Πνευματικοῦ τους.
‘Ακόμη νά μή δέχωνται αἱρετικούς καί ὕποπτους ἀνθρώπους στά σπίτια τους, νά ζοῦν μέ εἰρήνη ἀναμεταξύ τους, νά φροντίζουν μέ ἰδιαίτερη ἀγάπη τούς γονεῖς καί γέροντες τῆς οἰκογενείας τους καί νά ὑπακούουν σέ ὅλα τούς πνευματικούς τους ποιμένες.

Μοναχοί καί λαϊκοί μέ τό χάρισμα τῆς καρδιακῆς προσευχῆς

Στήν ἐρώτησι κάποιου πρός τόν π. Κλεόπα, ἄν γνωρίζη ἀνθρώπους μέ τήν καρδιακή προσευχή, ἐκεῖνος ἀπήντησε:
«’Εγνώρισα μερικούς ἐρημίτες, πού ζοῦσαν στίς τρώγλες τῶν δασῶν γύρω ἀπό τό Μοναστήρι Συχαστρία, τήν Σύχλα, τήν Παλαιά ‘Αγαπία, τό Ποκρώβ, ἀλλά πόσο εἶχαν προοδεύσει στήν ἀρετή, αὐτό μόνο ὁ Θεός τό ξέρει. Τώρα ἔφυγαν ὅλοι αὐτοί ἀπό τόν κόσμο.

῎Εργα καί διδακτικοί Λόγοι τοῦ π. Κλεόπα.Μέρος α’

hristospanagia5

 ῎Εργα καί διδακτικοί Λόγοι τοῦ π. Κλεόπα

Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε

π.Ἰωαννίκιος  Μπάλαν
1. ‘Ο π. Κλεόπας εἶχε μεγάλη εὐλάβεια στήν Μητέρα τοῦ Κυρίου μας, τήν «Βασίλισσα τῶν Χερουβείμ καί Σεραφείμ καί Δέσποινά μας. . . » Γι’αὐτό δέν ὑπῆρχε ἡμέρα πού νά μή διαβάση τούς Χαιρετισμούς της καί τό Θεοτοκάριο.
2. ῎Ελεγε ὁ π. Κλεόπας:«Γνωρίζετε ἐσεῖς ποιά εἶναι ἡ Κυρία Θεοτόκος; Αὐτή εἶναι ἡ Βασίλισσα τῶν Χερουβείμ, ἡ Βασίλισσα ὅλης τῆς Δημιουργίας, ὁ Οἶκος τῆς σαρκώσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου, ἡ θύρα τοῦ Φωτός, διότι τό ἄπειρο καί νοερόν Φῶς δι’ Αὐτῆς ἦλθε στόν κόσμο.
Αὐτή εἶναι ἡ Πύλη τῆς ζωῆς, διότι ἡ Ζωή ὁ Χριστός δι’ Αὐτῆς ἦλθε στόν κόσμο. Αὐτή εἶναι ἡ κεκλεισμένη Πύλη διά τῆς ὁποίας δέν εἰσῆλθε κανείς μέσα ἐκτός ἀπό τόν Κύριο, ὅπως μᾶς λέγει ὁ Προφήτης ‘Ιεζεκιήλ».

ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 356-323 π.Χ. Η ζωή του μέσα σε ένα 11λεπτο video

Γιος του Φιλίππου και της Ολυμπιάδας. Γεννιέται στην πρωτεύουσα της Μακεδονίας, την Πέλλα, το 356 π.Χ. Από μικρός ο Αλέξανδρος είναι μετρημένος και σοβαρός  και δεν καυχιέται για τον εαυτό του. Την ανατροφή του την αναλαμβάνει ο Αριστοτέλης, από τον οποίο διδάσκεται την πολιτική, τη φιλοσοφία και την ιατρική. Το άλογό του, ο Βουκεφάλας, ήταν δύστροπο και δεν ανεχόταν ούτε καν τη φωνή των ακολούθων του. Ο Αλέξανδρος όμως, σε ηλικία 15 περίπου ετών, κατάλαβε ότι τον Βουκεφάλα τον φόβιζε η σκιά του και στρέφοντάς τον προς τον ήλιο κατάφερε να τον δαμάσει. Ο Βουκεφάλας έγινε το άλογο που τον συντρόφευε τα επόμενα περίπου 20 χρόνια. Ενώ ο Αλέξανδρος ήταν 20 χρονών ο πατέρας του δολοφονείται και έτσι ο ίδιος αναλαμβάνει τη βασιλεία.