Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα - Οι λογισμοί καθορίζουν τη ζωή μας

Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα - Οι λογισμοί καθορίζουν τη ζωή μας

Η ζωή μας εξαρτάται από το είδος των λογισμών που καλλιεργούμε. Αν οι λογισμοί μας είναι ειρηνικοί και ήρεμοι, αν έχουν πραότητα και καλοσύνη, τότε έτσι είναι και η ζωή μας.

Αν η προσοχή μας είναι στραμμένη στις συνθήκες του βίου μας, τότε μας καταπίνει μια δίνη λογισμών, και δεν μπορούμε να έχουμε ούτε ειρήνη ούτε γαλήνη.
Το σημείο εκκίνησής μας είναι πάντοτε εσφαλμένο. Αντί να ξεκινούμε με τον εαυτό μας, εμείς θέλουμε πάντοτε να αλλάξουμε πρώτα τους άλλους και τελευταίους εμάς. Αν ο καθένας ξεκινούσε πρώτα με τον εαυτό του, θα είχαμε παντού τριγύρω ειρήνη! Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει ότι κανείς δεν μπορεί να βλάψει τον άνθρωπο εκείνο που δεν βλάπτει τον εαυτό του - ούτε κι ο ίδιος ο διάβολος. Βλέπετε; Εμείς είμαστε οι αρχιτέκτονες, οι μοναδικοί αρχιτέκτονες, του μέλλοντός μας.

Με τους λογισμούς του ο άνθρωπος αναστατώνει ενίοτε την τάξη της Δημιουργίας. Έτσι καταστράφηκαν οι πρώτοι άνθρωποι -με έναν κατακλυσμό- εξαιτίας των κακών λογισμών και προθέσεών τους. Αυτό αληθεύει ακόμα και σήμερα - οι λογισμοί μας είναι κακοί και γι’ αυτό δεν αποκομίζουμε καλή καρποφορία. Πρέπει να αλλάξουμε. Καθένας μας πρέπει να αλλάξει, αλλά είναι κρίμα που δεν έχουμε παραδείγματα να μας καθοδηγήσουν, ούτε στις οικογένειές μας ούτε στην κοινωνία μας.

ΠΕΡΙ ΔΙΑΒΟΛΟΥ

Πνευματικές ὁδηγίες-διδαχές 

Γέροντος Ἐφραίμ Ἀριζόνος

 

 Εἶναι τόσο ἐπιδέξιος καί ἐπικίνδυνος ὁ διάβολος, πού μᾶς κλέβει τό νοῦ τήν ὥρα τῆς προσευχῆς μέ διάφορες φαντασιώσεις, χωρίς νά τό καταλαβαίνουμε...Παμπόνηρος εἶναι ὁ διάβολος ὅταν μᾶς πολεμάει. Ἄς ἀντισταθοῦμε στόν διάβολο ἐπικαλούμενοι τόν Κύριο γιά νά τόν ἀντικρούσουμε. Καί ὅταν ἀντικρούσουμε τόν διάβολο, ἐκεῖνος ὑποχωρεῖ. Αὐτήν ἡ νίκη!

Ἄν ὅμως δέν πετύχουμε αὐτήν τήν νίκη, μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ, τότε μέσα μας μιά ζωή θά σέρνουμε τήν βρωμιά καί τήν δυσωδία, διότι συμπορευόμαστε μέ τά θελήματα τοῦ διαβόλου καί τῆς ἁμαρτίας.

Τό "πνευματικό φτιασίδωμα" τῶν γυναικῶν στά ἐξομολογητήρια.

 

Γράφει: Μ.Σ. ἐκπ/κός-ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ

Ἐκτός ἀπό τόν ἐξωτερικό καλλωπισμό στόν ὀποῖον κατ' ἐξοχήν ἐπιδίδεται τό γυναικεῖο φύλο γιά διάφορους λόγους: κενοδοξία, ἀνασφάλεια, φιλαυτία, πορνεία-μοιχεία, νεοταξική νοοτροπία-πλύση ἐγκεφάλου καί ἐκμετάλλευση τοῦ γυναικείου φύλου ὡς ἀντικείμενο ἠθικῆς διαφθορᾶς, ἐμπορικοῦ κέρδους, οἰκογενειακῆς διάλυσης κ.ἄ., ὑπάρχει καί ἕνα εἶδος "φτιασιδώματος" (ἀντι-)πνευματικῆς φύσεως. Δέν πρόκειται γιά τόν πνευματικό καλλωπισμό τῆς ψυχῆς πού καθαίρεται καί φροντίζει συνετά νά ἐνδυθεῖ ἐν μετανοίᾳ τίς ἀρετές, καθώς καί νά ἀρωματιστεῖ ἀπό τόν καρπό καί τήν εὐωδία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Αύτός ὀ καλλωπισμός εἶναι τό καλόν καί εὐάρεστον θέλημα τοῦ Θεοῦ καί ὀφείλει νά εἶναι ὁ στόχος κάθε ἀγωνιζόμενου πιστοῦ χριστιανοῦ.

Πρόκειται, ἀντίθετα, γιά ἕνα εἶδος ἀντεστραμμένου "πνευματικοῦ φτιασιδώματος"  πού σκοτίζει περισσότερο τήν ψυχή, τήν ξεγυμνώνει ἀπό τήν εἰλικρινή μετάνοια, τήν βουτᾶ στήν ὑποκρισία καί στά ψέμματα καί τήν ψεκάζει μέ τήν δυσωδία τοῦ φαρισαϊσμοῦ, τῆς ὑποκρισίας καί τῆς ἰδιοτέλειας.

Τό "πνευματικό φτιασίδωμα" τῶν γυναικῶν ὅταν εἰσέλθουν στό ἐξομολογητήριο, εἶναι ἡ λάβα πού ξεχύνεται ἀπό τήν ἔκρηξη παθῶν, πού ἰδιαιτέρως ταλαιπωροῦν τήν ψυχή τοῦ γυναικείου φύλου κι ὄχι τόσου τοῦ ἀντρικοῦ, κυρίως ὅπως: ζήλεια (τό κατ' ἐξοχήν σαράκι πού τρώει τά σωθικά τῶν γυναικῶν), φθόνος, μνησικακία, ἀνταγωνισμός, κάποιον ἴδιον ὄφελος κ.ἄ.