«Μαρία γύρνα πίσω. Σέ θέλει ὁ Παππούλης». π. Εὐμένιος

 Διορατικό χάρισμα 

«Μαρία γύρνα πίσω. Σε θέλει ο Παππούλης»

«Εκείνο το πρωί, κατέβηκα στον ναό πολύ πικραμένη, γιατί έβλεπα τον σύζυγό μου χωρίς δουλειά, τουλάχιστον δύο μήνες. Είχαμε δικό μας μαγαζί, τα έξοδα και οι υποχρεώσεις πολλές.
Έξω από το κελλάκι του βρήκα επτά-οκτώ γυναίκες, να περιμένουν τον Γέροντα. Μου λέει μια κυρία: ‘‘Ο Παππούλης δεν είναι καλά. Έχει πέσει σε κώμα. Περιμένουν τον γιατρό και δεν ξέρουμε αν θα μπορέσουμε να τον δούμε’’.
Σε λίγα λεπτά ήρθε ένας γιατρός και μια νοσηλεύτρια. Βγήκε η κυρία Ντίνα, που επί χρόνια εξυπηρετούσε τον γέροντα Ευμένιο με πολλή αγάπη, και μας είπε να μην περιμένουμε άδικα. Ο Παππούλης δεν μπορούσε να μας δή. Οι άλλες κυρίες έφυγαν.
Εγώ έμεινα για πέντε λεπτά έξω από το κελλάκι και αποφάσισα να γυρίσω σπίτι μου. Είχα διανύσει είκοσι μέτρα περίπου και ακούω την κυρία Ντίνα, να μου φωνάζη: ‘‘Μαρία γύρνα πίσω. Σε θέλει ο Παππούλης’’. Γύρισα και μπήκα μέσα. Έβαλα μετάνοια στον Γέροντα, ο οποίος είχε συνέλθει από το κώμα. Μου λέει ο Παππούλης: ‘‘Να πάρης από τα κουτιά κουραμπιέδες και μελομακάρονα, να πας στα παιδιά’’.
Μπήκα στην κουζίνα, έβαλα δύο κομμάτια από το κάθε κουτί και ακούω τον Γέροντα να μου λέη: ‘‘Εγώ δεν σου είπα να βάλεις δύο κομμάτια. Ποιος θα τα φάη. Να πάρης και άλλα για τα παιδιά’’.
Επέστρεψα στον καναπέ.
Εκείνος έβαλε το πετραχήλι του. Γονάτισα και, αφού ακούμπησε το ευλογημένο χέρι του στο κεφάλι μου, άρχισε την προσευχή. Όταν τελείωσε, φίλησα το πετραχήλι και το χέρι του. Μου λέει: ‘‘Έχεις δύσκολο δρόμο, παιδί μου. Χρειάζεσαι δύναμη πολλή και υπομονή’’.
Ο Γέροντας, με το χάρισμα που είχε, κάτι είδε και με προέτρεψε, να αντλώ δύναμι από την προσευχή.
Όταν γύρισα στο σπίτι μου, έρχεται ο σύζυγός μου. Κατάλαβα ότι κάτι ευχάριστο θα μου έλεγε. Γελούσε το πρόσωπό του. ‘‘Μαρία, έκλεισα μια δουλειά και πήρα προκαταβολή’’, μου λέει. Ευχαρίστησα νοερά τον Θεό μας και τον γέροντα Ευμένιο, που με το προορατικό του χάρισμα είχε δεί ότι περίμενα έξω από το κελλί του και είχα ανάγκη από την προσευχή του και την ευχή του. Ας έχωμε όλοι την ευχή του».

Από το βιβλίο

π. Ευμένιος, ο κρυφός Άγιος της εποχής μας

Σύμωνος Μοναχού

(σελ.252-254)

Εκδόσεις  

Άγιος Στέφανος 

Επιμέλεια κειμένου :  Ἀναβάσεις

Πορίσματα τῆς Ἡμερίδος «Θρησκευτικά: Ὀρθόδοξη Παιδεία ἤ Πανθρησκειακή προπαγάνδα;»

Πορίσματα τῆς Ἡμερίδος «Θρησκευτικά: Ὀρθόδοξη Παιδεία ἤ Πανθρησκειακή προπαγάνδα;»

Πορίσματα τῆς Ἡμερίδος πού διεξήχθη στό Πολεμικό Μουσεῖο

τήν 19^η Μαΐου 2012 μέ θέμα:

Θρησκευτικά:Ὀρθόδοξη Παιδεία ἤ

Πανθρησκειακή προπαγάνδα;

Ἔπειτα ἀπό τή συγκροτημένη παρουσίαση τῶν θεμάτων τῶν δέκα εἰδικῶν ὁμιλητῶν τῆς ἡμερίδος, πού διαπραγματεύθηκαν τό ὡς ἄνω φλέγον θέμα ἀπό ὅλες τίς πλευρές του καί τή γόνιμη συζήτηση πού ἐπακολούθησε διατυπώθηκαν καί ἐγκρίθηκαν ἀπό τό πολυπληθές ἀκροατήριο τά κάτωθι πορίσματα: 

1.                 Μετά τήν ἀλλοίωση τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας καί τή δια­στρέβλωση καί συκοφάντηση τῆς ἑλληνικῆς μας ἱστορίας, πῆραν σειρά τά θρησκευτικά, τό τελευταῖο ἀπό τά τρία ἀπαραίτητα μαθήματα τῆς ἐθνικῆς μας παιδείας, μέ τά ὁποῖα ὁ μαθητής «γιομίζει προκοπή κι᾿ ἀρετή» (Μακρυγιάννης) γιά νά διαμορφώσει ὥριμο ἀνθρώπινο πρόσωπο. Στή μακραίωνη Ἐθνική μας παιδεία ἀστασίαστη θέση κατέχει τό μάθημα τῶν θρησκευτικῶν ὡς ὀρθό­δοξη ὁμολογία.  Ἡ ἱστορία μας στή διαχρονία της τό ἐπιβεβαιώνει.

2.                 Οἱ τελευταῖες ριζικές μεταρρυθμίσεις διά τοῦ νέου νόμου τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας στή θρησκευτική ἀγωγή τῶν Ἑλλη­νο­παίδων, παρά τούς παιδαγωγικούς στόχους τους, παρουσιάζουν πολύ σοβαρά προβλήματα. Αὐτά ἀφοροῦν τήν ἡλικία τῶν μαθητῶν πρός τούς ὁποίους ἀπευθύνονται, τόν ὄγκο τῶν ἑτερόκλητων ἐννοιῶν τῶν θεματικῶν ἑνοτήτων, τόν πρόδηλο θρησκευτικό συμφυρμό σέ συνδυασμό μέ τήν ἀπουσία τῆς οὐσιώδους ἀλήθειας τοῦ Χριστοῦ ὡς Σωτήρα τῶν ἀνθρώπων καί τήν παράλληλη παρουσίαση τῶν Ἁγίων, τῶν Μυστηρίων, τῆς ἀσκήσεως καί τῆς προσευχῆς τῆς Ἐκκλησίας, μέ φαινομενικά ἀντίστοιχες καταστάσεις διαφόρων θρησκευμάτων.

3.                 Ἡ πολυπολιτισμικότητα στήν ὁποία βασίζονται οἱ συντάκτες τοῦ νέου Π.Σ. γιά νά κάνουν τό μάθημα πολυθρησκευτικό, ἀποτελεῖ ἕνα μύθο, μιά κατασκευασμένη, πλασματική καί φανταστική ἱστορία, πού ἔχει ἤδη ἐγκαταλειφθεῖ ὡς μοντέλο καί στίς ΗΠΑ καί στήν Εὐρώπη.  Ἀποδομεῖ τήν οὐσία τῆς ὀρθόδοξης παράδοσης,  ἀπορρυθ­μίζει τή βούληση, τή δραστηριότητα καί πρόοδο τῶν μαθητῶν.  Τούς καθιστᾶ ἀδύνατες μονάδες στήν ἀχανῆ παγκοσμιοποιούμενη κοινωνία.

4.                 Διαπιστώθηκαν ἀντορθόδοξες τάσεις στή δευτεροβάθμια Ἐκπαίδευση προερχόμενες ἀπό μερίδα καθηγητῶν θεολόγων, ἐπηρεασμένων ἀπό τή νεοφανῆ μεταπατερική θεολογία.  Στίς θεολογικές μας Σχολές τινές τῶν καθηγητῶν μέ ἐλλιπῆ τήν ὀρθόδοξη παιδεία διακινοῦν αἱρετικές ἰδεολογίες πού ἐπίσημα ἔχουν καταδικασθεῖ τόσο διά Συνοδικῶν ἀποφάσεων, ὅσο καί ἀπό τό Σῶμα τῶν πιστῶν. 

5.                 Τό ἰσχῦον Σύνταγμα τῆς Ἑλλάδος δέν ἐπιτρέπει τήν ἀναλυτική καί ἰσόκυρη διδασκαλία ἄλλων ὁμολογιῶν καί ἄλλων θρησκειῶν, ἐφόσον ἡ ἐπικρατοῦσα θρησκεία στήν πατρίδα μας εἶναι ἡ ὀρθόδοξη πίστη.  Ἀποφάσεις δικαστηρίων τῆς πατρίδος μας ἔχουν δικαιώσει προσφυγές γονέων, πού πιστεύουν ὅτι προσβάλλονται ὡς Ἕλληνες πολῖτες καί ὀρθόδοξοι πιστοί, ἀφοῦ τά παιδιά τους προσηλυτίζονται σέ ἄλλα δόγματα, σέ ἄλλους ἀδοκίμαστους τρόπους ζωῆς.  Ἡ μετατροπή ἑπομένως τοῦ μαθήματος τῶν θρη­σκευτικῶν σέ πανθρησκειακό εἶναι ἀντισυνταγματική καί παράνομη. Ἡ μετάλλαξη ἐπίσης τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν διασπᾶ τήν Ἑλληνική κοινωνία μας καί ἰδιαίτερα τήν ἑνότητα ἀνάμεσα στήν προηγούμενη γενιά καί τήν τῶν νεωτέρων.

6.                 Ἔγινε ἀπολύτως κατανοητό, ὅτι ἡ ὀρθόδοξη θρησκευτική παιδεία ἀνέδειξε ἐλεύθερες καί ὁλοκληρωμένες προσωπικότητες, μέ ἀποκορύφωμα τούς ἐθνομάρτυρες καί νεομάρτυρες τῆς πατρίδος μας μέ γνήσιο φιλόθεο καί φιλάδελφο φρόνημα.  Τό μάθημα τῶν θρησκευτικῶν ὡς ὀρθόδοξη διδαχή παρέχει στούς μαθητές τά θεραπευτικά φάρμακα πού θά ἀρχίσουν τήν ἀληθινή θεραπεία τόσο γιά τό ὑπόλοιπο διάβα τῆς παρούσης ζωῆς ἐντός τῆς στρατευομένης μας ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὅσο καί γιά τήν εἴσοδο στήν αἰώνια μετά τοῦ Κυρίου μας ζωή, στή θριαμβεύουσα Ἐκκλησία τῶν ἐν οὐρανοῖς πρωτοτόκων. 
Μέ τήν ὀρθόδοξη διδαχή θά ἀποκτήσουν οἱ μαθητές ἰσορροπία πνευματική, ψυχολογική, μορφωτική, κοινωνική, διανοητική, συναισθηματική, σωματική.  Μέ ὁπλισμό καί μέ περιουσία αὐτή τήν ὀρθόδοξη παιδεία θά μποροῦν νά στέκονται μέ σεβασμό ἀληθινό καί ἀγάπη ἀληθινή μπροστά σέ κάθε ἑτερόδοξο ἤ ἀλλόθρησκο, ἀφοῦ εἶναι ἐγνωσμένη ἡ ἐν Χριστῷ φιλαδελφία τῶν ὀρθοδόξων, πού ἀπορρέει ἀπό τήν ταπεινή ἐν Χριστῷ Τριαδική φιλοθεΐα.

7.                 Ἡ προσωπικότητα τοῦ θεολόγου παίζει τόν πρωταρχικό ρόλο στήν προσφορά θεανθρώπινης ἐν Χριστῷ θρησκευτικῆς ἀγωγῆς, πού μορφώνει, ἀνδρώνει καί χαριτώνει τά νέα βλαστάρια τῆς πατρίδος μας.  Ὁ δάσκαλος καί ὁ θεολόγος πού εἶναι ζωντανό μέλος τῆς ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, διαμορφώνει συγκροτημένο, ξεκάθαρο καί σθεναρό ἐκκλησιαστικό πρόσωπο, μέ ἐφαρμογή τοῦ λόγου στήν πράξη, ἁρμονική σχέση μὲ  συναδέλφους τοῦ σχολικοῦ περιβάλλοντος, μαθητές καί γονεῖς τῶν μαθητῶν, ὡς ἐπίσης καί μέ τήν τοπική Ἐκκλησία.

Δυστυχῶς μέχρι σήμερα στόν Ἑλλαδικό χῶρο δέν ἐφαρμό­σθηκε ὡς μοντέλλο ἐκπαίδευσης τό Ἑλληνικό Σχολεῖο τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ, ἀλλά διάφορες παραλλαγές τῶν ἐκπαιδευτικῶν πειραμάτων τῆς Δύσης. Ὅσο  ἡ ἐκπαίδευση ἀπομακρύνεται ἀπό τόν τύπο τῆς Παιδείας πού ὅρισε ὁ Πατροκοσμᾶς, τόσο καί ἡ Ἐθνική καί ἡ ἀτομική Ἐλευθερία μας θά γίνεται ἄπιαστο ὄνειρο καί θολή πραγματικότητα. Γιά νά ἀναπνεύσει ἡ Νεολαία μας αἰσιοδοξία, χαρά καί πραγματική Ἐλευθερία πρέπει χωρίς ἀναβολές νά φτιάξουμε τά σχολεῖα τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ.

Ἔτσι θά ἐπαληθευθεῖ καί «ὁ Ἅγιος τοῦ αἰῶνα μας», ὁ Ἅγιος Νεκτάριος, πού προφητικά καί θεοφώτιστα στήν ἐποχή του εἶχε πεῖ ὅτι τό Ἑλληνικό Ἔθνος εἶναι προορισμένο νά εἶναι ὀφθαλμός καί διδάσκαλος τῆς οἰκουμένης.

Τά Πορίσματα τῆς Ἡμερίδας σε pdf  ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ ΗΜΕΡΙΔΑΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ

ΦΩΝΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ Π.ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗ

  Agioritikovima

Επιστολή προς τους πρεσβυτέρους  του π. Β.Βολουδάκη
Εἶναι περιττό νά σοῦ ἐπισημάνω τήν κρισιμότητα τῶν καιρῶν, τόν ὁρατό καί ἀόρατο πόλεμο
πού γίνεται ἀπό τούς πολιτικούς δυνάστες τοῦ Γένους μας ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας
Του, τήν ἀπεμπόληση κάθε πνευματικῆς Ἀξίας, τήν οἰκονομική ἐξαθλίωση τοῦ λαοῦ μας, πού ἀπό
νοικοκύρης ἔγινε ζητιάνος ἀπό τίς ἀμοραλιστικές, ἀπάνθρωπες καί προδοτικές πολιτικές τῶν
Κομμάτων Ἐξουσίας ἀλλά καί τῶν ὑπολοίπων «Ποντίων Πιλάτων» τοῦ Κοινοβουλίου μας. Εἶναι,
λοιπόν, περιττό νά σοῦ ἐπισημάνω τίς ταιριαστές μέ τήν «Ἀποκάλυψη» ἡμέρες πού διέρχεται ἡ
Πατρίδα μας.
Γνωρίζω ὅτι προσεύχεσαι, ὅπως καί ὅλοι μας, νά σκεπάση ὁ Χριστός καί ἡ Παναγία μας τό Ἔθνος μας... νά τό ἀνασύρη ἀπό τήν πνευματική ἀθλιότητα καί νά τό ἀποκαταστήση στήν ἁγιότητα πού ἦταν ἀνέκαθεν τό πνευματικό περιβάλλον τῆς Πατρίδος μας. Ὅμως, ἐπίσης, γνωρίζω ὅτι μαζί μέ τήν προσευχή μας ἀπαιτεῖται καί κοπιώδης προσπάθεια, ἰδίως ἡμῶν τῶν Ποιμένων, ὥστε νά
γίνη πράξη ἡ βοήθεια τοῦ Θεοῦ, γιατί ὁ Θεός μας δέν θέλει μόνο λόγια ἀλλά καί ἔργα καί αἷμα, ὅπως μᾶς εἶπε διά τῶν ἁγίων Του, «δός αἷμα καί λάβε Πνεῦμα».
Ἄν ἡ Παναγία μας δέν ἀρκέσθηκε νά ἱκετεύη τόν «Υἱόν καί Θεόν της» ἀλλά ἔγινε καί «Ὑπέρμαχος Στρατηγός» τοῦ Ἔθνους μας καί προασπιστής τῆς Πατρίδος μας, ὥστε αὐτή ἡ συγκεκριμένη Πατρίδα νά παραμείνη ὁ ἰδανικός τόπος γιά νά ζήση κανείς τήν πνευματική ζωή, πόσω μᾶλλον
ἐμεῖς οἱ Κληρικοί ἔχουμε χρέος –παράλληλα μέ τήν προσευχή μας– νά ἐργασθοῦμε δραστικά καί ἀποφασιστικά γιά νά ἀναχαιτίσουμε τήν πολιτική λαίλαπα τῆς Πατρίδος μας, κηρύσσοντας ἀπηνῆ διωγμό σέ ὅλους ἀνεξαιρέτως τούς πολιτικούς πού ἐκλέχθηκαν στό Κοινοβούλιο τίς τελευταῖες
δεκαετίες καί ἀποδεκάτισαν κυριολεκτικά κάθε ἱερό καί ὅσιο τοῦ Γένους μας καί τοῦ λαοῦ μας;
Εἴμαστε σέ ἀπόσταση ἀναπνοῆς ἀπό τίς ἐπαναληπτικές ἐκλογές καί δέν ὑπάρχει πολύς χρόνος γιά ἐκτενεῖς ἀναλύσεις, γι’ αὐτό θά ἀρκεσθῶ νά θέσω κάποια καίρια ἐρωτήματα σ’ ἐκείνους τούς χριστιανούς πού διστάζουν ἤ καί ἀρνοῦνται ἀκόμη τό δικαίωμα καί τήν ὑποχρέωσή τους νά
μετέχουν στά Πολιτικά πράγματα τῆς Χώρας μας, γιατί πιστεύω στό ἀποτέλεσμα πού θά προκύψη ἀπ’ αὐτά τά ἐρωτήματα, ἀφοῦ, ὅπως ἔχει πεῖ ὁ μακαριστός π. Γεώργιος Φλωρόφσκυ, στερούμεθα τῶν ἀπαντήσεων πού μᾶς χρειάζονται γιατί ξεχάσαμε νά θέτουμε τά ἐρωτήματα!

Ἐρώτημα πρῶτον:
Πιστεύουμε ὅτι ἡ Πολιτική, ὅπως ἔχει ἐξελιχθεῖ σήμερα, μέ τήν ἐπί 24ώρου βάσεως
χειραγώγηση τοῦ λαοῦ μας, ἔχει τόν κυριαρχικό λόγο στή διαμόρφωση τοῦ ἤθους, τῶν πιστευμάτων
καί τῆς βιοτῆς τῆς Ἑλληνικῆς Κοινωνίας μέ τά Μέσα Μαζικῆς Ἐνημερώσεως (Μ.Μ.Ε.=γράφε
Μέσα Μαζικῆς Ἐξαγριώσεως καί Ἐξαθλιώσεως!), τῆς Τηλεοπτικῆς, Ἠλεκτρονικῆς καί Ἐντύπου
Ἐπικοινωνίας πού διαφεντεύει ἀπόλυτα;
Δέν πιστεύω νά διαφωνῆ κανείς μέ αὐτό, ἀφοῦ ἡ καθημερινή πραγματικότητα τό ἐπιβεβαιώνει
καί, μάλιστα, μέ τρόπο πού κατ’ ἄνθρωπον μᾶς ἀπελπίζει…

Ἐρώτημα δεύτερον:
Ἀφοῦ συμφωνοῦμε, λοιπόν, ὅτι ἡ Πολιτική ἐπηρεάζει τόσο βαθειά τήν ψυχή τοῦ λαοῦ μας,
πῶς μποροῦμε νά νοιώθουμε τόσο «χαλαροί» (γράφε, σχεδόν ἀδιάφοροι!) μπροστά στίς ἐκλογές καί
νά τίς ἀντιμετωπίζουμε σάν ἕνα γεγονός πού ἔχει ἐλάχιστη σημασία γιά τή ζωή μας;
Ἀθήνα 15 Μαΐου 2012

ΑΝΟΙΚΤΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΦΗΜΕΡΙΟΥΣ ΜΟΥ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Ἐρώτημα τρίτον:
Πῶς δέν αἰσθανόμαστε τήν τεράστια πνευματική μας εὐθύνη γιά τήν ἐκλογή τῶν πολιτικῶν
Συνδυασμῶν ἀφοῦ ἔχουμε τό δικαίωμα νά ψηφίζουμε καί δέν εἴμαστε ἁπλοί ἀποδέκτες ἀρχόντων
πού μᾶς ἐπιβάλλονται;
Ἐρώτημα τέταρτον:
Γιατί δέν μποροῦμε νά ξεκολλήσουμε τό μυαλό μας ἀλλά εἶναι γαντζωμένο στήν ἐποχή πού δέν
ὑπῆρχαν ἐκλογές καί οἱ χριστιανοί ἀναγκάζονταν νά ὑπομείνουν τά μαρτύρια ἀπό τούς ἀντιχρίστους
ἄρχοντες-τυράννους; Εἶναι δυνατόν, τόν 21ον αἰῶνα, νά ὑποστηρίζουν νουνεχεῖς ἄνθρωποι ὅτι
θά πρέπη νά προσευχόμεθα καί νά ὑπομένουμε τούς ἀντιχρίστους ἄρχοντες, ἐνῶ αὐτοί δέν μᾶς
ἐπιβάλλονται διά τῆς βίας ἀλλά τούς ψηφίζουμε μέ τή θέλησή μας; Εἶναι δυνατόν νά ἀποκαλοῦμε
σταυρωτάς τοῦ Χριστοῦ τούς Πολιτικούς καί ὄχι τούς ἑαυτούς μας πού τούς ἐκλέγουμε;

Ἐρώτημα πέμπτον:
Γιατί θεωροῦμε χριστιανικό τό νά διαιωνίζουμε τή σύγχυση ἀντί νά χρησιμοποιοῦμε τήν
«μάχαιραν», πού μᾶς ἔδωσε ὁ Χριστός γιά νά ξεχωρίζουμε τήν Ἀλήθεια ἀπό τό ψέμα; Δέν εἶναι
ἀλήθεια ὅτι ἐμεῖς ἐκλέγουμε τούς Πολιτικούς καί ἄρα εἴμαστε ἀπολύτως ὑπεύθυνοι γιά ὅ,τι αὐτοί
πράττουν; Καί δέν εἶναι ψέμα, ὅτι οἱ χριστιανοί εἴμαστε ἀνεύθυνοι γιατί δέν πρέπει νά ἀσχολούμεθα
μέ τήν Πολιτική;

Ἐρώτημα ἕκτον:
Δέν εἶναι ἆραγε πλάνη καί μωρία τό νά μήν ἀντιλαμβάνεται ὁ χριστιανός τήν πνευματική
κοσμοχα λασιά πού γίνεται στήν Ὀρθόδοξη Χώρα μας ἀπό τούς ἀντιθέους Πολιτικούς ἀλλά νά
περιορίζεται μόνο στήν προσευχή, ἀφήνοντας μέσα στήν πλάνη καί τήν μωρία του τόν Θεό μας νά
διορθώση μόνος Του τά Πολιτικά μας πράγματα, δηλαδή νά τρέξη ὁ Θεός στόν Ἄρειο Πάγο(!), νά
συστήση Πολιτική Παράταξη, νά βρῆ ὑποψηφίους καί νά κατέλθη στίς ἐκλογές;
Ἤ, μήπως, εἶναι πιό πνευματικά διακριτικό τό νά περιμένουμε οἱ χριστιανοί, πότε θά ἐπανέλθη
ἡ ἐποχή τῆς μονοκρατορίας γιά νά καταργηθοῦν οἱ ἐκλογές σάν μέσον ἀναδείξεως κυβερνήσεων καί
νά μᾶς στείλη ὁ Θεός ἀπ’ εὐθείας ἀπό τόν …Οὐρανό(!) Κυβερνήτη ἅγιο γιά νά σώση τήν Ἑλλάδα καί
τόν χριστιανισμό τοῦ λαοῦ της;
Δέν μᾶς ἔμεινε καθόλου κρίση γιά νά ἀναλογισθοῦμε πῶς ἄν ἐξακολουθήσουμε νά μένουμε
ἀδρανεῖς καί ἄπρακτοι, μέ «σταυρωμένα χέρια», πάρα πολύ σύντομα δέν θά ὑπάρχη πιά οὔτε ἡ Ἑλλάδα
πού γνωρίζαμε οὔτε ἴχνος ἀπό τόν πιστό λαό της καί αὐτό, μέ ἀποκλειστικά δική μας εὐθύνη;

Ἐρώτημα ἕβδομον:
Διακηρύσσουμε ὅτι εἴμαστε χριστιανοί καί, μάλιστα, τόσο προχωρημένοι, πού θέλουμε νά
ἐξιχνιά σουμε καί τήν «Ἀποκάλυψη» γιά νά πληροφορηθοῦμε τά ἔσχατα τῶν ἐσχάτων. Πῶς, λοιπόν,
προχωρήσαμε τόσο στό «μεθαύριο» χωρίς νά προσέξουμε καί νά ἐπιμεληθοῦμε τό χρέος μας τοῦ
σήμερα;
Πῶς ξεχάσαμε ὅτι μεταξύ τοῦ Σταυροῦ καί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ μας μεσολαβεῖ ἡ
Ἀποκαθήλωση; Τήν Σταύρωση τήν ἔκαμαν οἱ ἐχθροί τοῦ Χριστοῦ, τήν Ἀνάσταση Αὐτός ὁ Ἴδιος ὁ
Χριστός καί Θεός μας, τήν Ἀποκαθήλωση, ὅμως τήν ἔκαμαν οἱ Φίλοι καί Μαθηταί τοῦ Χριστοῦ μας!
Ἡ Ἀποκαθήλωση τοῦ Χριστοῦ ἀπό τόν Σταυρό Του εἶναι δικό μας ἔργο καί εἶναι ἀνεπίτρεπτο νά
ἀδιαφοροῦμε γι’ αὐτό καί νά ἀρκούμεθα στό νά ἀποδίδουμε εὐθῦνες στούς σταυρωτές Του!

Μετά τά ἐρωτήματα, τί;
Πρέπει νά συνειδητοποιήσουμε, ἔστω καί αὐτή τήν ὕστατη ὥρα, ὅτι τό Ἔθνος μας βρίσκεται
στόν σταυρό –πάσχοντας πνευματικά, ψυχικά καί ὑλικά– ὄχι ἀπό ἀλλοεθνεῖς ἐξουσιαστές, ἀλλά ἀπό
ἐμᾶς τούς ἴδιους πού ψηφίσαμε –δηλαδή ἐπιλέξαμε– τούς ἐπί 180 χρόνια σταυρωτές Πολιτικούς!
Αὐτή ἡ συνειδητοποίηση θά ἔχη, ὅμως, ἀποτελέσματα;
Βεβαίως καί θά ἔχη. Ἄν καί ἡ ὥρα εἶναι περασμένη, ποτέ δέν εἶναι ἀργά γιατί πιστεύουμε στόν
Ἄχρονο
Θεό μας, πού ἀξιοποιεῖ ἄμεσα τή μετάνοιά μας χωρίς νά ἐμποδίζεται ἀπό τή βραδύτητα πού
τήν ἐκδηλώνουμε. Τοῦ ἀρκεῖ νά συνειδητοποιήσουμε ὅλοι μας ὅτι μᾶς χάρισε μιά Ἀναστημένη ἀπό
τόν Ὀθωμανικό
ζυγό Ἑλλάδα καί ἐμεῖς, μέ τίς ἐπιλογές μας, τήν ξανασταυρώσαμε καί ἐξακολουθοῦμε
νά ἐπευφημοῦμε
τούς σταυρωτές της!
Τότε πού σταυρώθηκε ὁ Χριστός, οἱ σταυρωτές Του καταισχύνθηκαν καί ἔχασαν τήν
ἐξουσία τους, οἱ σταυρωτές, ὅμως, τῆς Πατρίδος μας ζοῦν καί βασιλεύουν καί κατακυριεύουν καί
καταδυναστεύουν τόν λαό μας – μέ τίς δικές μας ψήφους(!) – ξερριζώνοντας μέ τόν πιό βίαιο καί
ἀπάνθρωπο τρόπο τήν Πίστη του, τήν ψυχή του καί τήν ἀξιοπρέπεια τῆς καθημερινῆς του ζωῆς!
Δέν ἔχουμε ἀκόμα ἀντιληφθεῖ τό τί ἐστί πολιτικό σύστημα τῆς Ἑλλάδος, ἀλλά βλέπουμε μόνο
κάποιες ἀπό τίς ἐπιπτώσεις του. Δέν ἔχουμε ἀντιληφθεῖ οἱ Ἕλληνες ὅτι οἱ Πολιτικοί μας δολοφόνησαν
τόν Καποδίστρια γιά νά φτιάξουν ἕνα δικό τους Κράτος μέσα στήν Πατρίδα μας, μέ τό δικό τους
προσωπικό, μέ τούς δικούς τους μισθοφόρους, πού τούς πληρώνουν ἀδρᾶ ἀπό τόν Κρατικό μας
Κορβανᾶ, γι’ αὐτό φροντίζουν μέ ἐπιμέλεια νά τόν κρατᾶ πάντα ἕνας σύγχρονος Ἰούδας, πού δέν
τόν μέλει γιά τόν λαό ἀλλά μόνο γιά τίς πλουσιοπάροχες ἀπολαβές τῶν μανδαρίνων πού θά τόν
διατηροῦν στήν ἐξουσία.
Οἱ Πολιτικοί μας ἔχουν φτιάξει τό ἀπόρθητο Φρούριο τῆς Πολιτικῆς ζωῆς τοῦ Τόπου μας
καί ἐλέγχουν ἀπόλυτα καί τίς παραμικρές εἰσόδους, ἀπό τίς ὁποῖες θά μποροῦσε κάποιος ἄλλος
– πού δέν εἶναι δικός τους – νά εἰσέλθη στήν Πολιτική μας ζωή. Ἀποτελοῦν τή συνέχεια τῶν
Κοτζαμπάσηδων – θά λέγαμε ὅτι εἶναι πιστά ἀντίγραφά τους – πού ἔπιναν τό αἷμα τοῦ λαοῦ μας
στά δύσκολα χρόνια τῆς Τουρκικῆς Κατοχῆς, μέ τή συμμετοχή, δυστυχῶς, καί κάποιων Κληρικῶν
μας, μικροσχήμων καί Μεγαλοσχήμων!
Τούς Κοτζαμπάσηδες πρῶτα ἀπό τό κάθε τι προσπάθησε ὁ Καποδίστριας νά ἐξαρθρώση μετά
τήν ἀπελευθέρωση τῆς Πατρίδος μας, γνωρίζοντας τό παρασιτικό τους ἔργο καί τό ἀξεδίψαστο
πάθος τους γιά τό κέρδος καί τήν ἐξουσία, ἀλλά δέν πρόλαβε γιατί τόν δολοφόνησαν!
Τώρα πρέπει νά συνεχισθῆ τό ἔργο τοῦ Καποδίστρια! Νά ξηλώσουμε ὁριστικά τό
Κοτζαμπάσικο Πολιτικό πελατειακό Σύστημα τῆς Χώρας μας καί νά ἐνισχύσουμε ψηφίζοντάς
τους, ἀνθρώπους μέ τό φρόνημα τοῦ Καποδίστρια καί, κυρίως, μέ τή βαθειά του εὐλάβεια καί
Πίστη, γιά νά Ἀποκαθηλώσουν τήν Πατρίδα μας ἀπό τόν σταυρό πού οἱ ἄθεοι καί ἀμοραλιστές
διαχειριστές της τήν καταδίκασαν ἐπί 180 ὁλόκληρα χρόνια, ὥστε νά μένη, πλέον, στόν Θεό μας τό
ἔργο τῆς Ἀναστάσεως τῆς Ἑλλάδος, πού δέν εἶναι ἔργο ἀνθρώπινο ἀλλά Θεϊκό!
Τό ἔργο τῆς Ἀποκαθηλώσεως τοῦ Χριστοῦ ἦταν καί εἶναι πάντοτε ἔργο τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου
καί τοῦ πιστοῦ λαοῦ. Γι’ αὐτό καί τό ἔργο τῆς Ἀποκαθηλώσεως τῶν εἰκόνων τοῦ Χριστοῦ, δηλαδή
τῶν ἀνθρώπων τῆς Πατρίδος μας, εἶναι καί πάλι ἔργο τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου καί τοῦ πιστοῦ Ὀρθοδόξου
λαοῦ μας.
Οἱ «Συνεχιστές τοῦ Καποδίστρια» βρέθηκαν καί μέ πολλές προσωπικές θυσίες ἔχουν ἀρχίσει
τόν ἀγῶνα τους ἀπό τό 2008 καί μᾶς περιμένουν δίπλα τους καί σ’ αὐτές τίς Ἐκλογές! Δημιούργησαν
τήν Παράταξη «ΚΟΙΝΩΝΙΑ» – ὅπως πρίν ἀπό τό 1821 δημιουργήθηκε ἡ «Φιλική Ἑταιρεία» – γιά
νά ἑτοιμάσουν τήν ἀποκαθήλωση τοῦ Γένους μας ἀπό τήν Δουλεία τοῦ ὁρατοῦ καί τοῦ ἀοράτου
ἐχθροῦ Διαβόλου, πού ἔχει καταφέρει νά μετατρέψη σέ βέβηλο ναό του το Ἑλληνικό Κοινοβούλιο!
Ἔφθασε, λοιπόν, Πατέρες καί ἀδελφοί μου, ἡ δική μας ὥρα!
Ἔφθασε ἡ ὥρα τοῦ Κλήρου καί τῶν ἐκκλησιαζομένων, γιά νά κάνουμε, ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, τήν
ἀποκαθήλωση
τοῦ Ἔθνους μας ἀπό τήν 180χρονη ἀθεϊστική καί ἀμοραλιστική Κοινοβουλευτική
Δικτατορία τῆς Χώρας μας, πού συντηρήθηκε μέ τίς ψήφους καί τήν εὐθύνη μας. Εἶναι καί πάλι
ἡ ὥρα τοῦ Κλήρου, ὅπως τό 1821, πού ἔγινε ἡ Πρώτη – μετά τήν Ἅλωση τῆς Βασιλεύουσας–
Ἀνάσταση τῆς Ῥωμηοσύνης.
Εἶναι ἡ ὕστατη ὥρα γιά νά ἀποτρέψουμε τήν περιθωριοποίηση τοῦ Κλήρου, τήν
οἰκονομική του ἐξαθλίωση, πού θά τόν δυσχεράνη, σέ ἀπίστευτα μεγάλο βαθμό, νά ἐπιτελέση
τήν ἀποστολή του.
Μήν ἐξακολουθήσουμε νά γινόμαστε ἄφρονες ἐμπιστευόμενοι πολιτικούς καιροσκόπους,
πού ὑποδύ ον ται – σάν τέλειοι θεατρίνοι πού εἶναι – τόν ρόλο τοῦ χριστιανοῦ γιά νά μᾶς περιπαίξουν,
ἀλλά νά ὑποστη ρίξουμε τά πρόσωπα τῆς Παρατάξεως «ΚΟΙΝΩΝΙΑ», πού μέ αὐταπάρνηση καί
Πίστη Χριστοῦ πολιτεύ ονται γιατί προέρχονται ἀπό τά συνειδητά ἐκκλησιάσματα τῶν Ναῶν μας.
Τά Κόμματα τῆς Βουλῆς, ὅλα – ἀνεξαιρέτως ὅλα – ἀργά ἤ γρήγορα, θά πετάξουν τήν
Ἐκκλησία μας σάν «στιμένη λεμονόκουπα», ἀφοῦ ὁλοκληρώσουν τήν λεηλασία τῆς περιουσίας
πού τῆς ἐμπιστεύθηκε ὁ πιστός λαός μας νά διαχειρισθῆ καί θά ἐξοστρακίσουν τούς Κληρικούς μας
ἀπό τήν δημόσια ζωή, διασύ ροντάς τους σάν ἐχθρούς τοῦ λαοῦ καί κηφῆνες τοῦ Κράτους!
Ὅλα τά συνειδητά ἐκκλησιάσματα τῶν Ναῶν τῆς Πατρίδος μας, ἄν εἴχαμε συνειδητοποιήσει
τή δύναμή μας καί τό ποια Ἱερή Κληρονομία ἔχουμε χρέος νά ὑπερασπισθοῦμε – ἀκόμα καί μέ τήν
ἐπίγεια ζωή μας – τότε, στίς ἑπόμενες ἐκλογές δέν θά ἦταν ἁπλῶς ἀποκαθηλωμένη ἡ Ἑλλάδα ἀπό
τό ξένων συμφερόν των ἀθεϊστικό Πολιτικό της Σύστημα, ἀλλά θά ἦταν πολύ κοντά στήν Ἀνάστασή
της.
Καλῶ καί παρακαλῶ ὅλους ἐσᾶς τούς ἀδελφούς καί συλλειτουργούς μου,
Δέν εἶμαι κομματάρχης, ἀλλά Ποιμένας πού πονῶ γιά τόν ἀποχριστιανισμό τῆς Πατρίδος
μας καί γιά τό πνευματικό κατάντημα τῶν ἀνθρώπων της.
Προβάλλω ἀδίστακτα ὄχι ἕνα Κόμμα, πού κομματιάζει, ἀλλά τήν Παράταξη «ΚΟΙΝΩΝΙΑ»,
γιατί εἶναι ἡ μόνη Παράταξη πού γεννήθηκε ἀπό τήν Ἐνορία καί, ὄχι μόνο ἀπαρτίζεται ἀπό
χριστιανούς, ἀλλά ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ τό Πολιτικό τῆς Πρόγραμμα ΜΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ!
Δέν διαιρῶ τούς χριστιανούς. Κάθε ἄλλο! Τούς ἑνώνω!
Τώρα εἶναι διηρημένοι στά Κόμματα τῆς ἀνομίας, πού χώρισαν ἀκόμη καί τά καφενεῖα τοῦ
χωριοῦ σέ πράσινα, μπλέ καί κόκκινα! Ἔχω βαθειά συναίσθηση ὅτι μέ τήν Πρόσκλησή μου αὐτή
ἑνώνω τούς χριστιανούς τῆς Ἑλλάδος σέ μιά Πνευματική παρεμβολή Παρατάξεως Κυρίου, γιά
νά ἀποκρούσουμε ὅλοι μαζί τόν ἐχθρό τῆς Πίστεώς μας ἀλλά καί τῆς Πατρίδος μας, πού δέν εἶναι
ἄλλος ἀπό τούς Πράκτορες πολιτικούς τοῦ Ἑλληνικοῦ Κοινοβουλίου!
Τά Μοναστήρια μας τό ’21 ἔγιναν ἐκτροφεῖα στρατηγῶν καί στρατηγεῖα ἀγώνων νικηφόρων
καί ἀποθῆκες πυρομαχικῶν γι’ αὐτούς τούς ἀγῶνες. Σήμερα οἱ Ἐνορίες καί τά Μοναστήρια πρέπει
νά γίνουν ἐκτροφεῖα εὐσεβῶν πολιτικῶν καί Παρατάξεως εὐσεβῶν γιά νά δώσουν τή μάχη μέσα
στό Κοινοβούλιο – ἐκεῖ πού λαμβάνονται οἱ ἀποφάσεις – καί ὄχι μόνο στά πεζοδρόμια καί στό
Μνημεῖο τοῦ Ἀγνώστου Στρατιώτου!
Ἀπό ὅλους ἐμᾶς τούς Ποιμένες ἐξαρτᾶται πρωτίστως ἡ ἑπομένη τῶν Ἐκλογῶν!

Μέ σεβασμό καί ἀδελφική ἀγάπη
π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Ε. ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ