Χριστός Γεννάται: Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ

Χριστός γεννάται, δοξάσατε...» Η ορθόδοξη υμνολογία των Χριστουγέννων αναγγέλλει θριαμβευτικά, αλλά και τοποθετεί θεολογικά, το μέγα μυστήριο της θείας ενανθρωπήσεως.

Αφ’ ότου οι προπάτορές μας, ο Αδάμ και η Εύα, παρήκουσαν την εντολή του Θεού και εκδιώχθηκαν από τον παράδεισο, «η αμαρτία ηγέρθη ως μεσότοιχον έχθρας μεταξύ Θεού και ανθρώπου», όπως γράφει στην Ιερά Κατήχησί του ο άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως, με αποτέλεσμα την ολέθρια αποδέσμευσι του ανθρώπου από τον φιλάνθρωπο Θεό και την αναπόφευκτη υποταγή του στον μισόκαλο διάβολο, στην αμαρτία και τον θάνατο. Έτσι, «προ της Χριστού παρουσίας - λέει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος - εβασιλεύετο ημών η φύσις υπό του διαβόλου, υπό της αμαρτίας, υπό του θανάτου... Και ο μεν διάβολος ηπάτα, η δε αμαρτία έσφαζεν, ο δε θάνατος έθαπτεν».

Για τη λύτρωσι του ανθρώπου από την τυραννία της ψυχοκτόνου αυτής τριάδος (διάβολος, αμαρτία, θάνατος), δεν απέμενε άλλη ελπίδα από την άφατη θεία φιλανθρωπία.

Έτσι «ο πανάγιος του Πατρός Υιός, εικών ων του Πατρός, παρεγένετο επί τους ημετέρους τόπους, ίνα τον κατ’ αυτόν πεποιημένον άνθρωπον ανακαίνιση» (Μ. Αθανάσιος).

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Ἐπιμείνατε στήν ἐπίκληση τοῦ ὀνόματος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ

Ἀββᾶς Βαρσανούφιος 

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ δέν εἶναι μακριά,

ἀλλά μέσας μας!

 Στάρετς Ἀντώνιος τῆς Ὅπτινα

 

«Σὲ παρακαλῶ νὰ ματαιώσεις πρὸς τὸ παρὸν τὸ ταξίδι σου ( μᾶλλον κάποιο προσκύνημα ). Τὴ βασιλεία τοῦ Θεοῦ δὲν πρέπει νὰ τὴν ἀναζητήσουμε κάπου ἀλλοῦ ἀλλὰ μέσα μας, στὴν καρδιά μας. Θὰ μὲ ρωτήσεις: Τί εἶναι ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ; Σοῦ ἀπαντῶ:

Γιά τή μυστική καί φανερή προσευχή

ἐπιστολή Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Με ρωτάς αν πρέπει να προσευχόμαστε φανερά ή μυστικά. Και το ένα και το άλλο.  

Μόνο να γνωρίζουμε ότι:

• στη φανερή προσευχή πρέπει να φυλαγόμαστε από την υποκρισία μπροστά στους ανθρώπους  
• και στη μυστική από τη δικαιολόγηση του εαυτού μας μπροστά στον Θεό. Να ένα παράδειγμα μυστική προσευχής, που βρέθηκε ανάμεσα στα χαρτιά του μητροπολίτη της Μόσχας Φιλάρετου, μετά τον θάνατό του:

Πώς γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα;

( συμβουλές στους χριστιανούς και στις οικογένειές τους ) Μητροπολίτου Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Θεοφίλου

ΔΙΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΗΔΗ, την προ των Χριστουγέννων περίοδο- Με την ανάλογη ετοιμασία υποτίθεται. Προηγείται για τον συνειδητό Χριστιανό, όπως νομίζαμε, υποτίθεται, τεσσαρακονθήμερη νηστεία και περισυλλογή. Η νηστεία για να υποδεχθούμε τον Ιησού Χριστό, τον Θεό μας και Σωτήρα μας, σε ανθρώπου μορφή, δεν είναι αυστηρή τόσο, όπως αυτή για την ετοιμασία μας να ζήσομε τα πάθη Του και την Ανάσταση Του. Και υπάρχει κάποιος λόγος και για τις νηστείες αυτές. Σκέπτομαι πάντα, ειδικά όμως κατά την περίοδο αυτή, σκέπτομαι τα παιδιά μας, τους νέους ανθρώπους, και την ατμόσφαιρα μέσα στην οποία μεγαλώνουν. Λειτουργούνε τα σπίτια μας σήμερα, ως «κατ’ οίκον Εκκλησίες», όπως πρέπει κι όπως χρειάζεται και απαιτείται, για να μπορούν να ζήσουν τα παιδιά μας, κι εμείς όλοι, αυτό το μεγάλο γεγονός, συνειδητά; Κρίνοντες από την ατμόσφαιρα της κοινωνίας μας, μέσα στην οποία κι εμείς ζούμε, στα περισσότερα σπίτια, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Για να συμβεί αυτό, πρέπει κατά την περίοδο αυτή, να συμπεριλαμβάνονται επαφές καλές των γονέων με τα παιδιά, και γονείς συνειδητοί που στα καθήκοντα τους να μεγαλώσουν σωστά τα παιδιά τους, είναι και να τα βοηθήσουν να γίνουν και καλοί Χριστιανοί. Ασχολούνται όμως πολλοί με την αποστολή τους αυτή; Εγώ σας εύχομαι να είστε κι εσείς τέτοιοι. Ν’ ασχοληθείτε σοβαρά για να γνωρίσετε καλά την καρδιά τους, να είστε εσείς πρώτα καλοί Χριστιανοί και να γίνετε τα πρότυπα γι αυτά. Και δεδομένου πως και στα σχολεία σήμερα δεν διδάσκονται συστηματικά το περιεχόμενο της πίστεως μας. ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ του δημοτικού σχολείου για τα Χριστούγεννα, κυρίαρχο στοιχείο υπάρχει το Χριστουγεννιάτικο δέντρο.

Ἀνθολόγιο συμβουλῶν Γέροντος Παϊσίου (+1994) καί γιά τά τρέχοντα καί μελλοντικά γεγονότα

 α΄μέρος (συνέχεια...)

 

Γιά νά ἐξαγνισθῆ ὁ νοῦς καί ἡ καρδιά, πρέπει ὁ ἄνθρωπος νά μή δέχεται πονηρούς λογισμούς, ἀλλ' οὔτε καί ὁ ἴδιος νά σκέφτεται πονηρά. Νά ἐνεργῆ δέ ἁπλά καί ταπεινά καί νά ἀγωνίζεται φιλότιμα.

Ὁ φυσικός σαρκικός πόλεμος ὑποχωρεῖ μέ τή νηστεία, ἀγρυπνία, προσευχή, ὅταν δέν ὑπάρχη ὑπερηφάνεια.

Ὅσο ἀπομακρύνονται οἱ ἄνθρωποι ἀπό τήν φυσική ζωή, τήν ἁπλή καί προχωροῦν στήν πολυτέλεια, αὐξάνουν καί τό ἀνθρώπινο ἄγχος.

ΦΟΒΕΡΟ ΟΡΑΜΑ του Γέροντα ΠΑΪΣΙΟΥ για τους σημερινούς ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ.

Αγιορείτης ιερομόναχος Δαμασκηνός.

Ο π. Παίσιος αποκαλύπτει τα Φοβερά κατάβαθα διαμερίσματα της Κολάσεως.
Περαίνων τὴν ἐπιστολήν μου, ἐπειδὴ Σέβομαι καὶ τιμῶ βαθύτατα τὸν θεσμὸν τῆς Ἀρχιερωσύνης, καὶ προπάντων τοῦ Ἀρχιεπισκόπου, κατ΄ ἐπιταγὴν τῆς συνειδήσεώς μου ἀναγκάζομαι νὰ Σᾶς ἐξομολογηθῶ εἰς τὰ τίμια ὠμοφόρια, μὲ τὰ ὁποῖα διαπορθμεύετε τὴν χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἰς τὸ πλήρωμα τῆς ἐν Ἑλλάδι Ἁγίας Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, τὰ κάτωθι:
Κατὰ τὴν δεκαετίαν τοῦ 1970 εἶχον τὸ προνόμιον καὶ τὴν εὐλογίαν νὰ μονάζω ὑπὸ τὴν σεπτὴν Ἡγουμενίαν τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Βασιλείου καὶ νῦν προηγουμένου τῆς Ἱ. Μ. Ἰβήρων εἰς τὴν Ἱ.Μ. Σταυρονικήτα.

ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

 ( Πρωτοπρεσβύτερου Στέφανου Κ. Ἀναγνωστόπουλου )

Ἀπόσπασμα ἀπό τό ὁμώνυμο βιβλίο

Ὅταν ἤμουν ἐφημέριος στόν Ἅγιο Ἀθανάσιο Εὐόσμου Θεσσαλονίκης, μοῦ εἶχαν διηγηθῆ μία φοβερή ὀπτασία ἑνός εὐλαβεστάτου Ἱερέως, τήν ὁποία ἀξιώθηκε νά δῆ ἐν ἐκστάσει ψυχῆς, στό δωμάτιό του, ἐνῶ διάβαζε μέ πολλή κατάνυξι τίς Εὐχές τῆς Θείας Μεταλήψεως, διότι σέ λίγο θά πήγαινε στόν Ναό του, γιά νά  λειτουργήση.

     Ξαφνικά βλέπει τόν ἑαυτό του νά βρίσκεται μέσα στήν Ἐκκλησία καί μάλιστα ἱερουργοῦντα. Κατά τόν Καθαγιασμό τῶν Τιμίων Δώρων «εἶδε» μέ τά μάτια τῆς ψυχῆς του μιά ὑπέρλαμπτρη στήλη οὐρανίου φωτός νά καλύπτη τά Τίμια ἁγιασθέντα Δῶρα καί ταυτόχρονα ἕνα Βρέφος, ἑνός περίπου ἔτους, νά ἐμφανίζεται ξαπλωμένο μπροστά ἀπό αὐτά μέ τόση ἐκθαμβωτική ἀκτινοβολία, πού ξεπερνοῦσε κι αὐτή τή λάμψι τοῦ ἡλίου. Τόν δέ ἑαυτό του τόν «εἶδε» νά λαμπροφορῆται ἀπό τίς θεϊκές ἀκτῖνες τοῦ Θείου Βρέφους.

Ἀλήθειες ἀξιομακαρίστου Πατρός Δημητρίου Γκαγκαστάθη (1902-1975) καί γιά τούς τωρινούς καί ἔσχατους καιρούς πού ζοῦμε!

( γ' μέρος τελευταῖο...)

 

Σᾶς μακαρίζω, διότι εἶσθε πλησίον τοῦ Θεοῦ. Εἶσθε εὐτυχεῖς πού διατηρεῖτε ἁγνότητα καί ἔχετε πίστι θερμή πρός τόν Πανάγαθον Θεόν. Σᾶς εὔχομαι νά μείνετε πιστοί μέχρι τελευταίας πνοῆς.

Τά λεφτά δέν ἔχουν καμμίαν ἀξίαν, μπροστά στήν ἀγάπη καί στήν συμπαράστασι στόν πόνο τοῦ αἰτοῦντος...

Προβλέπεται μεγάλη δυστυχία καί πτώχεια, ἀλλά ἐπιβάλλεται νά γίνη καί αὐτό. Μᾶς χρειάζεται νά μᾶς δώση κανένα ράπισμα νά συνέλθωμε. Ὅπως θά ἐργασθοῦμε, ἔτσι θά πληρωθοῦμε ἀπό τόν Κύριο.

Ὁ μεγαλύτερος ἰατρός ψυχῶν καί σωμάτων εἶναι ὁ Θεός, ἡ Παναγία καί ὅλοι οἱ Ἅγιοι. Ἐξαρτᾶται ἀπό τήν πίστη πού ἔχει ὁ κάθε ἄνθρωπος. Μᾶς δοκιμάζει ὁ Θεός, γι' αὐτό πρέπει νά ἔχουμε ὑπομονή στίς θλίψεις...Ἔχετε θάρρος, ὁ Θεός εἶναι μεγάλος καί ὅ,τι μᾶς δίνει εἶναι εὐλογημένο καί δέν πρέπει νά γογγύζουμε ἐναντίον τοῦ Θεοῦ.

Δέν βάλαμε τόν Χριστό καλά μέσα μας καί γι' αὐτό δέν ξεύρουμε τί θά πῆ ἀγάπη, εἰρρήνη, ὁμόνοια κλπ.

Ἀλήθειες ἀξιομακαρίστου Πατρός Δημητρίου Γκαγκαστάθη (1902-1975) καί γιά τούς τωρινούς καί ἔσχατους καιρούς πού ζοῦμε!

( β' μέρος συνέχεια...)

Διαβάστε τό α΄μέρος ἐδῶ:
http://kaiomenivatos.blogspot.gr/2013/12/1902-1975.html

• Κανείς δέν μπορεῖ νά βγῆ μπροστά στήν δύναμη τοῦ Θεοῦ. Διά τῆς προσευχῆς καί τῆς πίστεως δείχνει θαύματα ὁ Κύριος. Ἡ προσευχή εἶναι τό τηλέφωνο πού ἐπικοινωνεῖ ὁ ἄνθρωπος μέ τόν Θεό. Δέν χάνει ποτέ ἡ ἐργασία τοῦ Θεοῦ.

• Ὁ Θεός θέλει καθαρή ἐξομολόγηση καί τήρηση τῶν ἐντολῶν Του...Ἡ προσευχή, ἡ ἀγάπη καί ἡ ἐλεημοσύνη θά μᾶς σώσουν.

• Νέ ἔχετε ἀγάπη ἀναμεταξύ σας, πίστη ἀκλόνητη πρός τόν Θεό καί νά προσεύχεστε γιά τούς ἄλλους. Ὅταν προσεύχεσαι γιά τούς ἄλλους, ὁ Θεός εὐλογεῖ ἐσένα.

• Εὔχομαι ὅλα τά δύσκολα νά γίνουν παρά Θεοῦ εὔκολα κατά τό συμφέρον τῆς ψυχῆς. Καίτοι εἶμαι ἁμαρτωλός ἐτοῦτο κατάλαβα ἀπό τήν πείρα τῆς ζωῆς μου, ὅτι ὅλα τά ἀδύνατα στούς ἀνθρώπους, εἶναι δυνατά ἀπό τόν Θεό. Ὁ Θεός στέκει ἐπάνω μας, ὅλα τά βλέπει, ὅλα τά ἀκουει καί ὅλα τά γράφει. Ὁ Θεός γνωρίζει καί ξέρει τί κάνει...

0Ι ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΜΑΣ ΣΤΡΟΥΘΟΚΑΜΗΛΙΣΜΟΥ ΣΤΩΜΕΝ ΚΑΛΩΣ

 

Ἀρχιμανδρίτης Ἀρσένιος Κατερέλος

Ἡγούμενος Ἱ. Μονῆς Ἁγ. Νικολάου Δίβρης Φθιώτιδος

Ἡ ὁμιλία πραγματοποιήθηκε στίς 11 Ἰουνίου 2013 στήν Ἱ. Μονή Ἁγίου Νικολάου Δίβρης Φθιώτιδος

Ποιός εἶναι πάντοτε ἐργατικός; Ποιός δέν παίρνει ποτέ ρεπό καί δέν κάνει ποτέ διακοπές; Ποιός δέν τεμπελιάζει, δέν εἶναι ράθυμος, δέν ἀπεργεῖ, ἔχει ἄκρα ὑπομονή καί τόσα ἄλλα «πνευματικά χαρίσματα»; Ὁ καλύτερος μοναχός; ΟΧΙ. Μόνο ὁ διάβολος, πού θέλει ἀκόμη καί τόν ἅγιο ἄνθρωπο νά τόν παρασύρη γιά νά κάνη ὅλα τά ἀντίθετα ἀπ᾽ ὅσα προαναφέραμε, δηλ. νά γίνη τεμπέλης, ράθυμος, κλπ., καί πάνω ἀπ᾽ ὅλα νά τόν ἀποπροσανατολίση τελείως.

Τό δαιμονικό πνεῦμα δέν μπορεῖ νά ἑνωθῆ ὀντολογικά μέ τό πνεῦμα τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλά ὁ διάβολος χρησιμοποιῶντας πονηρία, δολιότητα, κλπ., βρίσκει τά ἀδύνατα σημεῖα τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου καί ἀναπαύεται μόνο ἐφ᾽ ὅσον ἁμαρτήση ὁ ἄνθρωπος καί τόν καταστήση δοῦλο καί σκλάβο τοῦ κάθε πάθους στό ὁποῖο ἐνέδωσε.

Ὁ διάβολος, μέ διάφορα τεχνάσματα, ἐκμεταλλεύεται τίς εὐαισθησίες, τίς ἀδυναμίες, τά πάντα, ἀκόμη καί κάποιες δυνατότητες πού ἔχει ὁ κάθε ἄνθρωπος, καί, ἄν δέν ὑπάρχη διάκρισις, ταπείνωσις, πεῖρα, ἐμπειρία, κλπ., μπορεῖ νά ὁδηγηθῆ ὁ ἄνθρωπος σέ ἀδιέξοδο, σέ πλάνες καί σέ ἄλλες ἐπικίνδυνες καταστάσεις.

Ὁ Μέγας Βασίλειος καί ὁ Αι-Βασίλης

hristospanagia5

 

Επισκόπου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου π.Ιεροθέου Το θέμα το οποίο επέλεξα σήμερα να αναπτύξω στην αγάπη σας είναι « ο Μ. Βασίλειος και ο αι-Βασίλης» . Μπορεί να φαίνεται ότι στερείται πρωτοτυπίας, αλλά όπως θα διαπιστώσετε στην συνέχεια έχει μεγάλη σημασία για την εποχή μας.
1. Η προσωπικότητα του Μ. Βασιλείου
Ο Μ. Βασίλειος υπήρξε ένας μεγάλος Πατέρας της Εκκλησίας, αλλά και ένας οικουμενικός διδάσκαλος. Το σημαντικό είναι ότι ο τίτλος Μέγας του αποδόθηκε από τα αδέλφια του, πράγμα το οποίο δείχνει την μεγάλη επιρροή που είχε στα μέλη της οικογενείας του. Από τα εννέα αδέλφια της οικογενείας του οι πέντε είναι γνωστοί άγιοι της Εκκλησίας μας.
Δεν πρόκειται να παρουσιάσω τα στοιχεία της προσωπικότητος του, αλλά να αναπτύξω με συντομία τα τρία σημεία τα οποία περιγράφονται στο απολυτίκιό του. Το απολυτίκιο είναι το εξής:
« Εις πάσαν την γήν εξήλθεν ο φθόγγος σου,
ως δεξαμένην τον λόγον σου,
δι’ ου θεοπρεπώς εδογμάτισας,
τήν φύσιν των όντων ετράνωσας,
τά των ανθρώπων ήθη κατεκόσμησας,
Βασίλειον ιεράτευμα, πάτερ όσιε,
πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ σωθήναι τα ψυχάς ημών» .
Τα τρία σημεία, τα οποία θα υπογραμμίσω, είναι τα εξής: Το ένα « δι’ ου θεοπρεπώς εδογμάτισας» , το δεύτερο « τήν φύσιν των όντων ετράνωσας» και το τρίτο « τά των ανθρώπων ήθη κατεκόσμησας» .
« Δι’ ου θεοπρεπώς εδογμάτισας»