ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Ὁ Θεός μᾶς ἀπαντᾶ ξεκάθαρα στά αἰτήματά μας

Τρεῖς ἀπαντήσεις μᾶς δίνει ὁ Θεός στά αἰτήματά μας:

Όλος ο Χριστός σε κάθε πιστό!

Μυστήριο μυστηρίων!
Πώς υπό τα είδη του άρτου και του οίνου είναι το σώμα και το αίμα του Χριστού;
Πώς γίνεται η υπερφυσική μεταβολή;
Πώς είναι παρών αοράτως ο Χριστός και αυτός προσφέρει τη θυσία της θείας Ευχαριστίας;
Όλα αυτά, παρά τις προσπάθειές μας να τα καταλάβουμε, παραμένουν απρόσιτα και ανεξήγητα. Μυστήρια!
Υπάρχουν όμως και άλλα αξιοπρόσεκτα στοιχεία της σχετικής διδασκαλίας της Εκκλησίας μας, που φανερώνουν ότι ενώπιόν μας έχουμε μυστήριο τρισμέγιστο και φοβερό. Προσερχόμαστε να κοινωνήσουμε τα Άχραντα Μυστήρια μυριάδες πιστοί διαμέσου των αιώνων, στα πολυπληθή θυσιαστήρια των Ιερών Ναών μας που βρίσκονταν επάνω σ’ όλο το πρόσωπο της γης. Και ο καθένας μας παίρνει με βαθιά ευλάβεια στο στόμα του ένα μόνο μαργαρίτη, όπως τον ονομάζουμε, ένα μικρό τεμάχιο του καθαγιασμένου άρτου, και μια μικρή ποσότητα, μια μόνο ίσως σταγόνα του καθαγιασμένου οίνου. Μεταλαμβάνουμε δηλαδή ένα ελάχιστο τμήμα των καθαγιασμένων ειδών. Και πιστεύουμε ότι, μεταλαμβάνοντας αυτό το ελάχιστο τμήμα, κοινωνούμε ολόκληρο τον Χριστό. Διότι τέμνεται και διαιρείται το σώμα και το αίμα του Κυρίου, αλλά η τομή και η διαίρεση γίνεται μόνο στα είδη του άρτου και του οίνου υπό τα οποία έχουμε το άχραντο σώμα και το τίμιο αίμα. Το σώμα όμως και το αίμα του Κυρίου «καθ’ εαυτά» παραμένουν «άτμητα πάντη και αδιαίρετα», και ως εκ τούτου σε κάθε μέρος και τμήμα των καθαγιασμένων ειδών δεν είναι μέρος του σώματος και του αίματος του Κυρίου, αλλά όλος ο δεσπότης Χριστός.

Εὐχὴ ἐξομολογητικὴ εἰς τὸν Κύριον καὶ εἰς πάντας τοὺς ἁγίους

hristospanagia5

  Κύριέ μου Κύριε, γλυκύτατέ μου Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεὸς τῶν οἰκτιρμῶν, ἡ τοῦ ἐλέους ἄβυσσος, ὁ μετανοῶν ἐπί κακίαις ἀνθρώπων· ἐμὲ μετανοοῦν τα ἀρτίως καὶ πίστει προσερχόμενον ὑπόδεξαι, καὶ ἐλέησόν με τὸν ἁμαρτωλόν, τὸν ἄσωτον, τὸν παμβέβηλον, τὸν πανάθλιον, τὸν βλάσφημον, τὸν ἐπίορκον, τὸν ψεύστην, τὸν λοίδορον, τὸν ὑβριστήν, τὸν κατά λαλον, τὸν ὀργίλον, τὸν μνησίκακον, τὸν φθονερόν, τὸν σκανδαλοποιόν, τὸν ἄσπλαγχνον, τὸν ἀνελεήμονα, τὸν φιλοκτήμονα, τὸν φιλόδοξον, τὸν φι λήδονον, τὸν γαστρίμαργον, τὸν μέθυσον, τὸν ῥᾴθυμον, τὸν γελωτοποιόν, τὸν μετεωριστήν, τὸν κενόδοξον, τὸν ὑπερήφανον, τὸν καταφρονητὴν τῶν θείων σου ἐντολῶν· καὶ μὴ διὰ τὸ πλῆθος τῶν τοσούτων μου ἐγκλημάτων, τῷ πλήθει ὑποβάλῃς με τῶν κολάσεων.

Βλασφημία καί ἀποκάλυψη γιά ὅσα κρύβουν οἱ "παγκόσμιες γιορτές"!

 

Βλασφημία γιά τούς Χριστιανούς = Ἁμαρτία καί μάλιστα ἀσυγχώρητη!

«καί πᾶς ὅς ἐρεῖ λόγον εἰς τόν υἱόν τοῦ ἀνθρώπου, ἀφεθήσεται αὐτῶ· τῷ δέ είς τό Ἅγιον Πνεῦμα βλασφημήσαντι οὐκ ἀφεθήσεται» ( Κατά Λουκᾶν ιβ, 10 )

Βλασφημία γιά τούς παγκοσμιοποιητές-νεοεποχίτες = ευκαιρία γιά γιορτή, διασκέδαση, ξεφάντωμα, αποπροσανατολισμό, ἀνηθικότητα, ἀποβλάκωση κλπ.

Ἐντύπωση κάνει, ὅτι τά τελευταῖα χρόνια μᾶς "σερβίρονται" οἱ παγκόσμιες ἑορτές, μέ τρόπο ἔντυπο, ἠλεκτρονικό, τηλεοπτικό, ραδιοφωνικό κλπ.

Τίς ἀνακοινώνουν μέ κάθε εὐκαιρία ( πού πρῶτα φρόντισαν νά "κατασκευάσουν" ),  ἐξοστρακίζοντας σιγά-σιγά τίς Χριστιανικές Ὀρθόδοξες ἑορτές ἀπό τίς ψυχές καί τίς ζωές μας. Ἀφενός, κάποιοι "ἰθύνοντες νόες" μέ σκοτεινά σχέδια γιά τήν ἀνθρωπότητα σκέφθηκαν νά  ἐκκοσμικεύσουν τίς χριστιανικές ἑορτές γιά νά τίς ἀποχρωματίσουν ἀπό κάθε τι χριστιανικό. Ἄς πάρουμε γιά παράδειγμα τίς δύο μεγαλύτερες Χριστιανικές Ἑορτές: τά Χριστούγεννα κατήντησαν νά γιορτάζονται τά δῶρα, τά δένδρα, τά λαμπάκια, τά φιογκάκια, τά ρεβεγιόν, τά ποτά, τά φαγητά, ὁ τζόγος κλπ καί τό Πάσχα κατήντησε νά γιορτάζουμε πάλι τά δῶρα, τά τσουρέκια, τά ἀρνιά στή σούβλα, τίς ἐκδρομές, τά ξενύχτια κ.ἄ. Ἀφετέρου, τώρα ἐπιχειροῦν νά ἀντικαταστήσουν τίς Χριστιανικές Ἑορτές, μέ τίς Παγκόσμιες Ἡμέρες!

Πῶς μπορεῖ ὁ προσευχόμενος νὰ ἀρχίσει καὶ νὰ συνηθίσει τὴν εὐχὴ

Τοῦ πατρὸς Στεφάνου Ἀναγνωστοπούλου

Ε, εἶναι εὐκολότερο, ἐδῶ λίγο, λίγο νὰ δώσομε ἔτσι αὐτὴ τὴν ἔννοια, αὐτὴ τὴν διάσταση, πῶς ὁ ἐργαζόμενος στὸ γραφεῖο, ὁ καθηγητής, ὁ δάσκαλος, στὸ γιαπὶ ὁ ἐργαζόμενος, στὸ μόχθο καὶ λοιπά, μπορεῖ νὰ λέει τὴν εὐχή;

Μπορεῖ νὰ τὴ λέει τὴν εὐχὴ ἀρκεῖ νὰ κάνει, πῶς νὰ τὸ πεῖ κανείς... καὶ μία προπαίδεια. Ὅπως προετοιμάζεται ὁ καθηγητὴς καὶ ὁ δάσκαλος γιὰ τὸ μάθημα, καὶ κάθε ἄλλος ἐπαγγελματίας καὶ τεχνίτης, ὅπως σπουδάζει αὐτὸς ποὺ θὰ γίνει γιατρὸς καὶ ὁ ἄλλος ποὺ θὰ γίνει δικηγόρος, κατὰ τὸν ἴδιον τρόπον ὑπάρχει μία περίοδος ἂς τὸ ποῦμε τρόπον τινά, κατὰ τὴν ὁποίαν προσπαθεῖ ὁ ἄνθρωπος νὰ ἐγκολπωθεῖ ἐσωτερικὰ μέσα του ὅσο τὸ δυνατὸν περισσότερο αὐτὴ τὴν εὐχή.

Ἀπό τόν Θεό οἱ χαρές, ἀπό τόν Θεό καί οἱ θλίψεις

"ΧΕΙΡΑΓΩΓΙΑ ΣΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ"

Ὅσιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος

 

Στή γῆ οἱ θλίψεις εἶναι περισσότερες ἀπό τίς χαρές. Καί ὅπως στέλνονται οἱ δεύτερες ἀπό τόν Θεό, ἔτσι παραχωροῦνται καί οἱ πρῶτες ἀπ' Αὐτόν. Γιά διάφρορους λόγους. 

• Ἄλλοτε γιά νά συνέλθουμε ἀπό τήν πνευματική νάρκη. 
• Ἄλλοτε γιά νά κόψουμε κάποιαν ἁμαρτία. 
• Ἄλλοτε γιά νά καθαρθοῦμε μέ τή μετάνοια. 
• Ἄλλοτε γιά νά φανερώσουμε τήν ἀφοσίωσή μας στόν Κύριο.

Οἱ ἐξ ἀριστερῶν καί οἱ ἐκ δεξιῶν λογισμοί

Ἅγιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης

Να θυμάσαι και να φοβάσαι δύο λογισμούς. Ο ένας λέει: «Είσαι άγιος» και ο άλλος: «Δεν θα σωθείς». Κι οι δύο αυτοί λογισμοί προέρχονται από τον εχθρό, και δεν έχουν αλήθεια μέσα τους. Εσύ, όμως, να σκέφτεσαι: «Εγώ είμαι μεγάλος αμαρτωλός, αλλά ο Ελεήμων Κύριος αγαπά πολύ τους ανθρώπους και θα συγχωρέσει και σ΄ εμένα τις αμαρτίες μου».

Πίστευε έτσι, και θα γίνει σύμφωνα με τήν πίστη σου: Θα σε συγχωρήσει ο Κύριος. Μη βασίζεσαι, όμως, στους προσωπικούς σου αγώνες, έστω και αν είσαι μεγάλος ασκητής. Ένας ασκητής μου έλεγε: «Βεβαίως θα ελεηθώ, γιατί κάνω τόσες μετάνοιες τήν ημέρα». Όταν, όμως, ήρθε ο θάνατος, «διέρρηξε τα ιμάτιά του».

Ο Μέγας Βασίλειος και το φλουρί της βασιλόπιτας

 

Η ιστορία της βασιλόπιτας, έχει μια ιστορία , 1500 χρόνια περίπου στην πόλη Καισαρεία της Καππαδοκίας, στη Μικρά Ασία.
Ο Μέγας Βασίλειος ήταν δεσπότης της Καισαρείας και ζούσε αρμονικά με τους συνανθρώπους του, με αγάπη, κατανόηση και αλληλοβοήθεια...Κάποια μέρα όμως, ένας στρατηγός - τύραννος της περιοχής, ζήτησε να του δοθούν όλοι οι θησαυροί της πόλης της Καισαρείας, αλλιώς θα πολιορκούσε την πόλη για να την κατακτήσει και να την λεηλατήσει. Ο Δεσπότης, ο Μέγας Βασίλειος, που ήθελε να προστατέψει την πόλη του προσευχήθηκε και μετά παρουσίασε στο στρατηγό ό,τι χρυσαφικά είχε μαζέψει μέσα σε ένα σεντούκι. Τη στιγμή όμως που ο στρατηγός πήγε να ανοίξει το σεντούκι και να αρπάξει τους θησαυρούς, με το που ακούμπησε τα χέρια του πάνω στα χρυσαφικά έγινε το θαύμα Σε ελάχιστο χρόνο ο κακός στρατηγός και οι δικοί του αφανίστηκαν.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Σωζόμαστε μέ τρία βήματα

Μέγας Ἀντώνιος

Για να είσαι αρεστός στον Θεό, κράτησε αυτές τις τρεις παραγγελίες και σώζεσαι: