Ο “ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΟΣ” ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΚΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Χρόνια πολλά!

Το 2013 να είναι έτος χριστιανικής βιωτής και να αποκτήσουμε προσωπική σχέση με τον σαρκωθέντα Χριστό. 

Καλή  χρονιά !

Ο “ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΟΣ” ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΧΡΟΝΙΑΣ  ΚΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

 «Kαί νέον Ἔτος ἀριθμεῖ...», τραγουδάει ἡ λαϊκή εὐσέβεια, πού ἀγκάλιαζε –μέχρι πρίν λίγα χρόνια– ὅλες τίς πτυχές τῆς ζωῆς τοῦ λαοῦ μας. Ἄρχισε τό νέο ἔτος μέ πανηγυρικό Ἐκκλησιασμό του καί μᾶς συνεκκλησίασε, γιά νά μᾶς κρατήση ὁλόκληρο τόν χρόνο ἐκκλησιασμένους, λειτουργημένους, δηλαδή ἀνθρώπους πού πατοῦν καί ἐρ­γά­ζονται στή γῆ ἀλλά, ταὐτόχρονα, ἑτοιμάζονται γιά τά αἰώνια οὐράνια χρόνια, πού θά ἐπακολουθήσουν γιά τόν καθένα μας, ὅταν συμπληρωθῆ ὁ ἀριθμός τῶν ἐτῶν πού μᾶς ἀναλογεῖ.

Ὁ ἐκκλησιασμός, ἡ εἴσοδος τοῦ Νέου Ἔτους, ἔγινε μέσα στήν κατανυκτική Ἀγρυπνία τῆς Ἐνορίας μας, στίς 12 τά μεσάνυχτα τῆς 31^ης Δεκεμβρίου καί μᾶς ἀφύπνισε πνευματικά, ἐπισημαίνοντάς μας πόσο συνυφασμένη πρέπει νά εἶναι ἡ Θεία Λειτουργία, μέ τήν καθημερινή μας ζωή, ἰδιαιτέρως δέ κάθε Κυριακή!

Ὅσοι εἴμαστε τό βράδυ στήν Ἀγρυπνία καί ὅσοι ἦλθαν στήν πρωϊνή Λειτουργία τῆς Πρωτοχρονιᾶς νοιώσαμε καί πάλι τό γιατί ἡ Ἐκ­κλησία μας δίνει τόσο μεγάλη σημασία στόν Ἐκκλησιασμό, καί ἰδιαίτερη στόν Ἐκκλησιασμό τῆς Κυριακῆς. Μᾶς τονίζουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῶν Ἀποστολικῶν καί τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων ὅτι ὅποιος λείπει ἀπό τή Θεία Λειτουργία ἐπί τρεῖς συνεχόμενες Κυριακές, χωρίς νά ἔχει πνευμα­τικά εὔλογη δικαιολογία, αὐτός ὁ ἄνθρωπος εἶναι σάν νά χάνη τό Ἅγιο Βάπτισμα, ἀφοῦ ἀφωρίζεται ἀπό τήν Ἐκκλησία!

Ἔτσι ἐξηγεῖται τό σημερινό πνευματικό κατάντημα τῆς Πατρίδος μας, μιᾶς Πατρίδος, πού ἡ συντριπτική της πλειοψηφία κοιμᾶται βαρειά κάθε Κυριακή πρωΐ, ἤ κάνει τζόκινγκ στούς δρόμους ἀπό τά ἄγρι­α χαράματα, καί ἄλλες τέτοιες ἀνόητες ἀσχολίες, μέ ἀποτέλεσμα νά γίνουμε λαός θηριώδης, μανιασμένος, διχασμένος, λαός προδοτῶν καί προδομένων!

Μέσα στή ζάλη καί στήν ταραχή, πού κυριαρχοῦν, ἔχουμε ἀνακατέψει καί τά μαθήματα τῆς Πνευματικῆς Ζωῆς. Χάσαμε τίς προτεραι­­ότητες, τό τί μᾶς εἶναι ἀπαραίτητο, τό τί εἶναι ζωτικό καί ἀναγ­καῖο.

Δώσαμε προτεραιότητα στά λόγια καί ὄχι στήν Πράξη, γι’ αὐτό ἀτόνισε τό ἐνδιαφέρον μας γιά τή Θεία Λειτουργία καί ἰδιαίτερα τῆς Κυριακῆς. Παραγεμίσαμε τό μυαλό μας μέ θρησκευτική φλυαρία, ἀποστηθίζουμε καί ἀναμασοῦμε τίς προδιαγραφές τῆς “ἁγιότητος” πού διαμορφώνει ἡ φαντασία μας, καί κάναμε καθημερινό μας ἐν­τρύ­­φημα ἀρρωστημένα κείμενα πού δέν διαφέρουν ἀπό τόν... «Κα­ζα­μία»!

Ἀπουσιάζει ἡ πράξη ἀπό τή ζωή μας γιατί ἀπουσιάζει ἡ Θεία Λειτουργία, πού εἶναι Πράξη, ἔργο τοῦ Λαοῦ τοῦ Θεοῦ, πού μεταβάλλεται μέ τή Θεία Χάρη σέ Θεῖο Ἔργο!

Ἡ Θεία Λειτουργία τῆς Κυριακῆς εἶναι προορισμένη γιά ἐκεί­νους τούς ἀνθρώπους πού ἀνταποκρίνονται στήν κλήση τους ἀπό τόν Θεό ὅτι εἶναι «θεοί κεκελευσμένοι». Εἶναι γι’ αὐτούς πού, μι­μού­­με­­νοι τόν Δημιουργό Θεόν Λόγον, ἕξι ἡμέρες ἐργάζονται καί τήν ἑβδόμη ἀναπαύονται μέ τήν Θεία Λειτουργία καί ἀναπαύουν ὅσους τούς πλησιάζουν. Ὅσοι συ­στη­ματικά δέν συμμετέχουν στήν Ἱερή αὐτή ἐργασία, πού εἶναι ταὐτόχρονα ἀπόλαυση καί τιμή, ἀπό προορισμένοι γίνονται ἀφωρισμένοι, ἀφοῦ ἐπιλέγουν ἑκούσια νά μή συμμετέχουν στήν Κυριακάτικη κάθοδο τοῦ Παραδείσου στή γῆ μας.

 Ὅσοι χωρίς πνευματική δικαιολογία δέν ἐκκλησιάζονται τήν Κυριακή πρέπει νά διδαχθοῦν ἀπό αὐτά πού συνέβησαν καί σημάδεψαν τήν ἱστορία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους.

Ὁ Ἀπόστολος Θωμᾶς ἔλλειψε τήν Κυριακή πού ἐμφανίστηκε ὁ Χριστός στούς ἄλλους ἐκκλησιαζομένους Μαθητάς Του, ἔχασε τήν Παρουσία τοῦ Χριστοῦ καί κινδύνεψε νά χάση τήν πίστη του, πού τήν ξαναβρῆκε, διορθώνοντας τό λάθος του αὐτό «μεθ’ ἡμέρας ὀκτώ», τήν ἑπόμενη Κυριακή.

Ἡ Πεντηκοστή, ἡ Κάθοδος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πού μᾶς χάρισε τήν Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία, ἔγινε ἡ­μέ­ρα Κυριακή. Ἡ «Ἀποκάλυψις» τῶν Μελλόντων στόν Ἅγιο Ἀπό­στο­­λον καί Εὐαγγελιστήν Ἰωάννην τόν Θεολόγον ἔγινε ἡμέρα Κυρια­κή. Ἡ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Χριστοῦ μας δέν γνωρίζωμε σέ ποιά ἡμερομηνία καί σέ ποιά ὥρα θά γίνη, ἔχω, ὅμως, μιά βεβαιότητα ὅτι θά γίνη ἡμέρα Κυριακή, γιατί ἡ Κυριακή εἶναι ἡ κατ’ ἐξοχήν ἡμέρα τοῦ Κυρίου μας.

Αὐτό μᾶς τό ἔδειξε ἐξ ἀρχῆς ὁ Ἴδιος μέ τό νά θαυματουργῆ σχεδόν πάν­το­τε ἡμέρα Σάββατο, πού στήν Παλαιά Διαθήκη ἦταν προτύ­πω­ση τῆς Κυριακῆς.

Ξεχάσαμε τήν Κυριακή, ἀδιαφορήσαμε γιά τήν Κυριακή ὅλοι μας. Κληρικοί καί λαϊκοί. Ξεχάσαμε ὅτι Θεία Λειτουργία γίνεται κάθε μέρα ὥστε νά ἔχουν τή δυνατότητα ὅλοι οἱ ἄνθρωποι νά βροῦν τή μέρα πού ἡ ἐργασία τους τό ἐπιτρέπει καί νά ἐκκλησιάζονται.

Ἡ Κυριακή ὅμως, εἶναι Πανορθόδοξο προσκλητήριο γιά τήν συνάθροιση ὅλων τῶν –ὅπου γῆς– Πιστῶν, ὥστε ἑνωμένοι ὅλοι μας μέ τή Θεία Λει­τουργία –ἀσχέτως τοῦ Ναοῦ πού ἐκκλησιάζεται ὁ κα­θέ­νας μας– νά ὑ­πο­δεχθοῦμε τόν Χριστό μας, πού κατέρχεται μέ ἰδι­αίτερο τρόπο τήν ἡμέρα πού ἔχει τό Ὄνομά Του, σάν μιά ἀέναη, ἀόρατη ἀλλά πραγ­μα­τι­κή προ­αναγ­γελία τῆς Δευτέρας καί Ἐνδόξου Παρουσίας Του! Ἔτσι ἐξηγεῖται καί τό γιατί ἡ Ἐκκλησία μας δέν ἀποκόπτει ἀπό τό Σῶμα Της ὅσους ἀπουσιάζουν ἀπό τήν καθημερινή Θεία λειτουργία, ἀκόμη καί τῶν μεγάλων ἑορτῶν, ἀλλά ἀφορίζει μόνο ἐκείνους πού ἀπουσιάζουν ἀναίτια τήν Κυριακή.

Ἀναίτιες ἀπουσίες εἶναι πολλές, ὅπως ἡ ἀπουσία τῶν μαθη­τῶν λόγω συμμετοχῆς τους σέ φροντιστηριακά μαθήματα ἤ φροντιστηριακές ἐξετάσεις, πού, ὅσο περνοῦν οἱ μέρες, γενικεύονται σέ ὅλη τήν Πατρίδα μας χωρίς νά διαμαρτύρονται Ἱεράρχες, Πνευματικοί, γονεῖς, καθηγητές καί μαθητές!

Ἔχουμε ὑποταχθεῖ στή μοῖρα μας! Τριακόσιοι Βουλευτές ἀποφάσισαν νά συμμαχήσουν μέ τήν ἀθεϊστική Δύση καί νά “βγάλουν τόν Χριστό” ἀπό τίς ψυχές τῶν Ἑλλήνων καί τούς ἀφήνουμε ἀνενόχλητους μέ τό “ὠχαδελφικό” δικαιολογητικό “πώς ἄλλαξαν οἱ καιροί καί δέν μποροῦμε νά τούς φέρουμε πίσω”! Οἱ καιροί δέν ἄλλαξαν, ἐμεῖς –οἱ λεγόμενοι χριστιανοί– ἀλλάξαμε καί “βολευτή­κα­με” μέ τίς ἀλλαγές τῶν καιρῶν πού ἐπέβαλαν οἱ “προ­σκυ­νη­μένοι” πολιτικοί πράκτορες τῆς Ἑλληνικῆς Βουλῆς!

Γι’ αὐτό οἱ “προσκυνημένοι” προχωροῦν ἀκάθεκτοι! Πρόσφατα νομοθέτησαν –οἱ παράνομοι– κατάργηση τῆς ἀργίας τῆς Κυριακῆς(!), πού ἐθέσπισε ὁ Μέγας Ἅγιος Κωνσταντῖνος καί τήν σεβάσθηκαν οἱ Ἀγαρηνοί καί ὅλοι οἱ κατακτητές τῆς Πατρίδος μας μέσα στούς δεκαεπτά αἰῶνες!

Πότε θά ξεσηκωθοῦμε; Ποιός θά μᾶς ξεσηκώση; Ἕως πότε θά ἀνεχόμαστε νά καταντᾶ μέρα μέ τήν ἡμέρα «γενεά ἄπιστος καί διεστραμ­μένη» τό κάποτε εὐσεβές Γένος μας; Θά ἀρκεσθοῦμε στήν μοιρολατρεία ἤ θά ἀδράξουμε τό κοντάρι τοῦ Φινεές νά πατάξουμε ὅλους αὐτούς πού ἀσελγοῦν στό Σῶμα τῶν Πιστῶν, πού εἶναι Ἐκκλησία;

Φαίνεται πώς σήμερα πιά πρέπει νά διδαχθοῦμε εὐσέβεια καί ἀπό τήν ἄλογη Κτίση, ἀφοῦ γίναμε ἀλογότεροι τῶν ἀλόγων καί, ὄχι μόνο δέν ἐκκλησιαζόμεθα τίς Κυριακές ἀλλά οὔτε τόν Σταυρό μας δέν κάνουμε ὅταν καθήσουμε στό τραπέζι γιά νά φᾶμε! Πρέπει νά διδαχθοῦμε εὐσέβεια ἀπό τήν ἄλογη Κτίση πού ὑπακούει στόν Κτίστη μέ φυσικό καί ἀδιαπραγμάτευτο τρόπο, χωρίς νά ἐπηρεάζεται ἀπό τήν δική μας ἀπείθεια καί ἀσέβεια.

Χαρακτηριστικό ἀλλά καί ἐκπληκτικό εἶναι τό παράδειγμα τῆς συμπεριφορᾶς τῶν πουλιῶν Horneros, πού ἐργάζονται κάθε ἡμέ­ρα ὀκτώ ὧρες γιά τό κτίσιμο τῆς φωλιᾶς τους καί τήν Κυριακή δέν ἐργά­ζονται ἀλλά ἔχουν ἀργία!

  

 Ἄς προσέξουμε τήν περιγραφή τοῦ ἐρευνητοῦ Daniel Carajal, πού παρατήρησε τή ζωή αὐτῶν τῶν πουλιῶν:

«Στήν Οὐρουγουάη εἶδα φωλιές Horneros παντοῦ. Τό ἐκπληκτικό γιά µένα ἦταν ὅτι χτίστηκε µιά τέτοια φωλιά στό παράθυρο τοῦ κτιρίου ὅπου ζῶ. Ἔχοντας τή φωλιά “ἐκεῖ” τράβηξα πάνω ἀπό 600 φωτογραφίες.

Ὅλα ξεκίνησαν ἀπό περιέργεια καί εἶχα τήν τύχη νά τό παρακολουθῶ κάθε µέρα. Ὅταν εἶδαν τίς φωτογραφίες ἡ οἰκογένεια καί οἱ φίλοι µου ἐξε­πλά­γησαν.

Σκέφτηκα ὅτι θά ἦταν καλό νά ἀνεβοῦν οἱ φωτογραφίες στό διαδίκτυο, γιά νά τίς µοιραστῶ µαζί σας, κυρίως ὅσοι ἀπό ἐσᾶς ἐνδιαφέρονται γιά τό περιβάλλον, ὁπότε, ἐλπίζω νά σᾶς ἀρέσει.

Δέν εἶµαι φωτογράφος. Ἡ φωλιά χτίστηκε µεταξύ τέλους Σεπτεµβρίου καί 30 Νοεµβρίου 2010. Ἐργάζονταν 8 µέ 10 ὧρες τήν ἡµέρα, ἀλλά ποτέ τίς Κυριακές!».

Τελικά, ἐάν ἐμεῖς σιωπήσουμε ἀπό δειλία, ἀσέβεια καί καλοπέραση, «οἱ λίθοι κεκράξονται»! Θά μᾶς “κράξουν” ἀκόμη καί τά πουλιά, πού ἔχουν κρατήσει μέσα τους τή Θεϊκή δύναμη καί δέν ἔχουν ἀφεθεῖ στούς ἐλεεινούς σημερινούς “καιρούς” νά τούς ρυθμίζουν τή ζωή!

Ἄς εὐχηθοῦμε, τή νέα χρονιά νά μοιάσουμε σ’ αὐτά τά πουλιά περισσότερο!...

 

                                                   π. Βασίλειος Ε. Βολουδάκης

                                                «ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» ἀρ. Τεύχους 125

                                                                   Ἰανουάριος 2013
http://www.agnikolaos.gr