ΠΑΤΕΡΑΣ ΕΛΠΙΔΙΟΣ - ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΟΚ: «ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΡΟΔΟ,Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΥΝ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ».

Πατέρας Ελπίδιος

: «

Οι Τούρκοι θα προσπαθήσουν να κατακτήσουν τη Ρόδο

, θα έχουμε μεγάλο πρόβλημα, θα ζητήσουμε βοήθεια από την κυβέρνηση, δεν θα μας έρθει γρήγορα βοήθεια!»

Το λένε οι Γραφές, ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός το είπε ξεκάθαρα: «Όταν δείτε τα σύννεφα να έρχονται από τη δύση αμέσως λέτε πως έρχεται βροχή, κι έτσι γίνεται. Κι όταν φυσάει νοτιάς λέτε πως θ΄ ακολουθήσει καύσωνας, κι έτσι γίνεται. Υποκριτές! Τα σημεία του ουρανού και της γης ξέρετε να τα διακρίνετε. Πως δεν ξέρετε να διακρίνετε τα σημάδια των καιρών;»
Ίσως κάποιοι ξέρουν, κι είναι και άλλοι που βάλθηκαν να τρελάνουν την ανθρωπότητα στο φόβο.
Ο λόγος του ιερομόναχου αρχιμανδρίτη πατήρ Ελπίδιου Βαγιανάκη έχει διαχυθεί σ΄ όλο τον κόσμο! Η πρόβλεψη για τον «διωγμό» του Πάπα Βενέδικτου «θα φύγει αυτός ο Πάπας, θα τον διώξουν. Θα έρθει ο ψευδοπροφήτης.
Ολόκληρα κράτη θα εξαφανιστούν, θα χαθούν από τον χάρτη! Από την πείνα και τις επιδημίες θα πεθάνει πάρα πολύς κόσμος. Στην Ιταλία του Πάπα πάνω στον τρούλο θα υπάρχει η ρωσική σημαία. Τα σημερινά παιδιά θα ζήσουν τον αντίχριστο» και τόσα άλλα που θα γίνουν και τα αποδίδει στην πνευματική απομάκρυνση από την ευσπλαχνική καρδιά του Θεού...
«Ασπίδα είναι η Θεία Κοινωνία», μου λέει όταν τον συναντώ στην Αθηνών 102, στην Ιεραποστολή. Ο Ροδίτης ιερομόναχος με το σημαντικότατο έργο στην Αφρική, λέει τις δικές του πεποιθήσεις και συμπεράσματα βάσει των προφητειών της Εκκλησίας μας, ή έχει πράγματι κάποιο προορατικό χάρισμα;
Αυτή η πρόβλεψη για την παραίτηση του Πάπα που επαληθεύτηκε και τόσα άλλα που λέτε, δεν σας βαραίνουν, δεν σας δημιουργούν μεγάλη ευθύνη;
Ξέρεις τι με βαραίνει; Όταν ξέρεις τι θα γίνει. Το καλύτερο είναι να μην ξέρεις. Τώρα αυτά που θα σου πω δεν στέκονται με την κοινή λογική. Δεν είπα ποτέ ότι είμαι προφήτης. Κι αν κάποιος χρησιμοποιήσει το όνομα αυτό είναι λάθος.
Κάθε καρφί που μας καρφώνουν με τη συκοφαντία μυροβλύζει. Δεν μας απασχολεί αν μας κρίνουν, αν μας σχολιάζουν, γιατί ξέρουμε την αγιαστική δύναμη αυτών των επιθέσεων. Το μόνο που μας στενοχωρεί είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι που επιδίδονται στη συκοφαντία, με ελαφρά τη καρδία, δίνουν δικαίωμα στο σατανά να τους πολεμάει πάρα πολύ και να τους καταστρέφει γιατί εκούσια γίνονται Θεομάχοι.
Αυτά τα λόγια της μητρικής αγάπης του Θεού που λέμε είναι από το Θεό, δεν μπορεί να τα σταματήσει καμία δύναμη. Κι αν δεν είναι, στο χρόνο θα καταστραφούν, οπότε προς τι κάποιοι να γίνονται Θεομάχοι εν αγνοία τους;
Είναι και πολλοί που έρχονται κοντά σας στην Ιεραποστολή, τα κηρύγματά σας έχουν εκατομμύρια χτυπήματα στο Youtube!
Είναι ανόητο κανείς να σχολιάζει θετικά μια βρύση τη στιγμή που αξία έχει μόνο το νερό. Δεν επιδιώκω ούτε να με επισκέπτονται ούτε να με σχολιάζουν θετικά.
Πως σκέφτεστε στο μέλλον να μεταφέρετε όλα αυτά που «αισθάνεστε» στον κόσμο;
Δεν θέλω να σκέφτομαι τίποτα γιατί η διαίσθηση η προσωπική μου, αλλά και τα λόγια πολλών παιδιών από την Αφρική, με πείθουν ότι είναι ο απόλυτος καιρός οι συνετοί να κρύβονται. Είναι τόσα πολλά αυτά που θα γίνουν που δεν θα αντέξουν τα μάτια σου να βλέπουν αυτά που θα γίνονται και τα αφτιά σου να ακούν τον πόνο των παιδιών.
Η κόλαση των παιδιών μου τώρα αρχίζει επειδή από μόνα τους βγήκαν από την αγκαλιά μου, ακολουθώντας ασυνείδητα τις εντολές και τα έργα του Σατανά. Ικετευτικά παρακαλώ την επιστροφή όλων μας σαν μικρά παιδιά στην αγκαλιά του Θεού, με απόλυτη εμπιστοσύνη στον πραγματικό πατέρα και μάνα της ψυχής μας που είναι ο Θεός της καρδιάς μας.
Γιατί εσείς κι όχι κάποιος άλλος;
Κόρη, ο Θεός λέει: δεν σε διάλεξα γιατί είσαι ʼγιος, αλλά γιατί είσαι θεϊκά ερωτευμένος μ΄ εμένα. Με νοσταλγία αναζητάς να ζω κάθε στιγμή μέσα στην καρδιά σου. Αυτό κι εγώ ζητώ απ΄ όλα μου τα παιδιά, να με αγκαλιάσουν και να με εμπιστευτούν.
Ο Θεός μας λέει να μετανιώσουμε για τα λάθη μας, να ταπεινωθούμε και πάση θυσία να μεταλαβαίνουμε το σώμα και το αίμα του υιού Του με δύναμη υπομονής γι αυτά που έρχονται και θέλησης για να βοηθήσουμε το συνάνθρωπό μας που θα υποφέρει.
Λέτε ότι τα γεγονότα είναι πού κοντά! Πια είναι τα γεγονότα αυτά, τι να περιμένουμε;
Πολύ μεγάλη πείνα που θα τη νιώσουμε όλοι, σε όλη την Ελλάδα, αλλά αυτά τα είπα εδώ και πολύ καιρό. Μέσα στην πείνα μεγάλη οικονομική κατάρρευση, πάρα πολλοί άνθρωποι θα χάσουν σχεδόν τα πάντα, θα πούμε το ψωμί ψωμάκι.
Θα επικρατήσουν τόσες αρρώστιες και θα επανέλθουν κι άλλες του παρελθόντος στις οποίες η έλλειψη των φαρμάκων, λόγω αδυναμίας αγοράς τους, θα φέρει πάρα πολλούς ανθρώπους κοντά στο θάνατο.
Γεωλογικές αναστατώσεις θα προκαλέσουν μεγάλες αναστατώσεις σε όλο τον πληθυσμό. Το τόξο ξύπνησε, οι προσευχές μας το συγκρατούν, κι έχει απλές μικρές σεισμικές δονήσεις. Αν όμως η αμετανοησία μας αφήσει το τόξο να μιλήσει τότε θα ζήσουμε τρομερά καταστροφικά γεγονότα. Οι προσευχές μας καθορίζουν το μέλλον μας.
Μιλάτε για την Τουρκία, την επέμβασή της στην Ελλάδα, τη διάλυσή της
Η σύγκρουση με την Τουρκία θα είναι αναπόφευκτη και θα γίνει σε δύο φάσεις. Βέβαια τα γεγονότα που ξεκινούν τώρα με τη Συρία είναι η αρχή του τέλους της Τουρκίας.
Θα υπάρξει διαμελισμός και καταστροφική διάλυσή της. Θα προηγηθεί μια μετωπική σύγκρουση με την Ελλάδα, στα δικά μας τα χρόνια. Στην πρώτη φάση θα γίνει μια απλή αρπαγή μέρους της χώρας μας, θα Έχουμε διαπραγματεύσεις και μετά από λίγο επέμβαση της Ρωσίας.
Στη δεύτερη φάση θα γίνουν πάρα πολλά, μα πάρα πολλά άσχημα γεγονότα δεδομένου ότι θα χρησιμοποιηθεί η ουδέτερη Ελλάδα ως πέρασμα Νατοϊκών στρατευμάτων που θα συγκρουστούν με τη Ρωσία. Και επειδή θα μας θεωρούν φίλους των Ρώσων θα χρησιμοποιηθούν πολλές δυνάμεις που ενυπάρχουν στην Ελλάδα για να μας κάνουν κακό.
Δυστυχώς αυτές τις δυνάμεις εμείς τις προστατεύουμε και τις υποθάλπουμε τώρα. Η Ελλάδα θα ζήσει παράξενες εξεγέρσεις λόγω των μεγάλων πολιτικών λαθών των ηγετών μας μέχρι τη στιγμή που ο Θεός θα επιτρέψει πατριώτες ηγέτες να αναλάβουν την υπεράσπιση της πατρίδας, το μεγάλωμά της και την αύξηση των συνόρων.
Για τη Ρόδο, για τη Δωδεκάνησο;
Κόρη, είμαι ευαίσθητος γιατί είναι η πατρίδα μου και θα είναι ένα από τα πρώτα μέρη που θα θελήσει ο Τούρκος να κατακτήσει. Να προσέχουμε τα λάθη μας γιατί θα θελήσουν να μας καταστρέψουν. Θα νομίζουν ότι είναι εύκολο σε μια διαλυμένη Ελλάδα να κατακτηθεί η Ρόδος, θα έχουμε μεγάλο πρόβλημα και θα ζητήσουμε βοήθεια από την κυβέρνηση.
Δεν θα μας έρθει βοήθεια γρήγορα, αλλά πολύ καθυστερημένα. Ευτυχώς κι ο Κωνσταντίνος ο Υδραίος, μαζί με τον Φανούριο θα προστατέψουν μαζί με την Παναγία το νησί μας να μην υποστεί ατίμωση. Θα είναι αρκετή η ταπείνωση που θα δεχτούμε από τις παρενέργειες του υποσιτισμού μας.
Θα πέσει μεγάλη πείνα. Γι αυτό συμβουλεύω και ικετευτικά παρακαλώ τους συμπατριώτες μου επειδή τον χρόνο των γεγονότων τον αλλάζει πάντα η ευσεβής προσευχή πολλών πιστών ανθρώπων και υπάρχουν πολλοί κρυφοί άγιοι στη Ρόδο μας, επαναλαμβάνω λοιπόν και ζητώ ικετευτικά, πάντα στα σπίτια τους όλοι να έχουν τρόφιμα, το λιγότερο για τρεις μήνες και να τα ανανεώνουν συνέχεια.
Στις μέρες μας αυτά;
Ναι, στις μέρες μας. Μετά τη Ρόδο οι Τούρκοι θα αναπτύξουν στρατό σε όλο το μήκος της Ελλάδας, κυρίως στη Θράκη και τη Δωδεκάνησο. Τότε θα γίνει θεϊκή επέμβαση, τα γεγονότα θα εξελιχθούν έτσι με τη βοήθεια του Θεού που δεν θα γίνει μεγάλο κακό στην Ελλάδα.
Οι προσευχές μας θα είναι εκείνες που θα περιορίσουν στο ελάχιστο το επιτρεπόμενο κακό. Θα το ζήσεις κόρη μου και θα το ζήσω κι εγώ αυτό. Η μόνη μου χαρά είναι ότι οι ʼγιοί μας θα μας προστατεύσουν και δεν θα πάθουμε μεγάλο κακό.
Η διόραση αυτή πότε ήρθε στη ζωή σας;
Στην Αφρική, στον πόλεμο που μας έκανε ο σατανάς. Από τη μια νιώθαμε τι πόλεμο μας ετοίμαζε ο Σατανάς, για να πάρουμε τα μέτρα μας και από την άλλη δίναμε λύσεις πραγματικές και εύστοχες που γλιτώναμε το ιεραποστολικό έργο από τους κινδύνους.
Παράλληλα όμως ζούσαμε και κάτι άλλο που ποτέ μέχρι τότε δεν μπορούσα να αντιληφθώ. Δηλαδή ερχόντουσαν παιδιά και μου έλεγαν για γεγονότα που θα συνέβαιναν στο μέλλον, τα οποία παιδιά επειδή τώρα γνωρίζουν το Χριστό ζουν τα θαύματα που ζούσαν οι ʼγιοί μας τα πρώτα χρόνια.
Τα παιδιά επιβεβαίωναν αυτά που κι εγώ διαισθανόμουν και εκμυστηρευόμουν στους συνεργάτες μου. Δεν μπορούσα βέβαια να φανταστώ ότι πολλά απ΄ αυτά θα γινόντουσαν άμεσα και κάποια άλλα έγιναν μέσα σ΄ αυτό το μικρό χρονικό διάστημα μέχρι τη σήμερο.
Τι σας συμβαίνει, σας άκουσα να λέτε ότι «αισθάνεστε» αυτό που θα συμβεί!
Αυτό είναι. Μακάρι να μην αισθανόμουν ό,τι θα γίνει, μακάρι να είναι ψέματα. Είμαι σαν τον άνθρωπο που πονάει δύο φορές, μία γι αυτά που νιώθει ότι θα γίνουν και μία όταν γίνονται. Όλα αυτά μπορούμε να τα αλλάξουμε μόνο με τη μετάνοια και την προσευχή μας. Θέλουμε όμως; Να το δίλημμα.
Κάποιοι σας λένε πλάνο.
Είναι γεγονός ότι μ΄ έχει πλανέψει ο Θεϊκός έρωτας του Θεού της καρδιάς μου. Έζησα πρακτικά στην Αφρική τι σημαίνει να κρύβεσαι σαν μωρό παιδί στην αγκαλιά, κι ακόμα πιο βαθιά στην καρδιά του Θεού πατέρα σου.
Ένιωσα το ζεστό χάδι της τρυφερής αγάπης της εσταυρωμένης μου αγάπης του Κυρίου και Θεού μας Ιησού Χριστού, του Αγίου Πνεύματος να μας σκεπάζει και να μας προστατεύει από κάθε σατανική επίδραση και να μας φωτίζει στο καλό.
Το έντονο της Θεϊκής αυτής παρουσίας που εμφανιζόταν σαν τον πιο τρυφερό πατέρα και την πιο γλυκιά μάνα στην ψυχή μου, δηλαδή του Θεού της καρδιάς μου και αυτό που ζητούσε από μένα ήταν όχι μόνο να το ζω αλλά και να το διδάσκω, να είναι η μόνη μου διδασκαλία όχι μόνο στους Αφρικανούς αδελφούς μου, αλλά και σε όλο τον κόσμο.
Όσοι το αποδέχονται το μήνυμα αυτό της μητρικής αγάπης του Θεού ότι δηλαδή ο Θεός είναι μάνα και πατέρας σε όλα του τα παιδιά, σε όλα του τα σπλάχνα, κι εμείς τα παιδιά του δεν έχουμε να φοβηθούμε σχεδόν τίποτα στα επερχόμενα με πρωταγωνιστή τον παγκόσμιο σατανικό ηγέτη δηλαδή τον αντίχριστο.
Θα σας περίμενε κανείς αλλιώς, αλλά εσείς βλέπω είστε ένας άνθρωπος πολύ ζωντανός, ένας χαρούμενος άνθρωπος!
Πιο παιδάκι νιώθει δυστυχία ή στεναχωριέται όταν νιώθει ότι η μαμά του το λατρεύει. Αυτό είναι το μυστικό της χαράς μου. Δεν ζούσα παλιά όπως τώρα. Παλαιότερα, τολμώ να το πω αν και ντρέπομαι, ήμουνα απρόσεχτος πριν γνωρίσω αυτή τη μητρική αγάπη του Θεού.
Λάθη, αμαρτίες έχετε κάνει;
Έχω κάνει πολλά λάθη. Με παρηγορούσε βέβαια η συγγνώμη που πήρε ο Απόστολος Πέτρος στην άρνησή Του και ο Απόστολος Παύλος στο διωγμό Του. Γιατί λοιπόν εγώ να απογοητευτώ; Κατάλαβα όμως κάτι πολύ σημαντικό, πάρα πολύ: όποιος δεν γνωρίσει πόσο τον αγαπάει ο Θεός, μπορεί να κάνει πάρα πολλά λάθη.
Μπορώ να το τεκμηριώσω μ΄ ένα παράδειγμα που είναι κατανοητό απ΄ όλο τον κόσμο. Πόσοι άντρες τρέχουν από δω κι από κει μέχρι να νιώσουν πραγματικό έρωτα; Τη στιγμή που τον νιώθουν όμως αφήνουν τα πάντα και ζουν μόνο για τον έρωτα της καρδιάς τους.
Το ίδιο έπαθα κι εγώ. Ζούσα με χίλιες δυό αγωνίες, ψεύτικες και κοσμικές χωρίς να είναι απαραίτητα κακιές, μέχρι τη στιγμή που μου αποκαλύφθηκε και έζησα στην Αφρική την σημασία να κρύβεσαι στην αγκαλιά του πατέρα σου με απόλυτη αγάπη και εμπιστοσύνη, κι εκείνος να σε σφίγγει τρυφερά στην αγκαλιά του σαν μοναδική μάνα και πατέρας.
Αυτό το διδάσκω από τότε με όλες μου τις δυνάμεις.
Έρχονται οι άνθρωποι στην Ιεραποστολή σας συναντούν, μιλάτε μαζί τους, δέχεστε πολλά τηλεφωνήματα
Η Ιεραποστολή δεν είναι για να βοηθήσεις έναν αναξιοπαθούντα, είναι για να βοηθήσεις μια ψυχή να βγει από το σκοτάδι της θλίψης και της ταραχής και να μπει κάτω απ΄ το φως του Χριστού, το φως της γαλήνης της καρδιάς και της ειρήνης της ψυχής. Δεν αρκεί να είσαι απλός χριστιανός. Πρέπει να έχεις συμμετοχή στη Θεία Κοινωνία και στην προσευχή.
Στην Αφρική πότε πήγατε;
Το 2005 ξεκίνησε το έργο μου στην Αφρική, το ξεκίνημα της Ιεραποστολής. Το χειρότερο που έχεις να αντιμετωπίσεις εκεί είναι οι μάγοι! Το πρώτο χωριό με εκκλησία και σχολείο που φτιάξαμε ήταν απέναντι από ένα βουνό που ζούσαν μάγοι, τους οποίους τελικά τους περισσότερους τους διώξαμε από κει.
Υπάρχει μαγεία;
Εμείς την είδαμε στην χειρότερή της μορφή, να καταστρέφονται άνθρωποι, να πεθαίνουν. Από κάποιες τέτοιες περιπτώσεις πήρα κουράγιο ώστε αυτοί οι άνθρωποι να γίνουν Χριστιανοί. Μετά κατάλαβα ότι τα ορφανά δεν ήταν αρκετό να γίνουν Χριστιανοί και να μπουν σε ορφανοτροφεία, έπρεπε και να γίνουν σχολεία που να κατηχούνται τα παιδιά στην αληθινή πίστη.
Εδώ στην Ελλάδα, στη Ρόδο, ασχολούνται οι άνθρωποι με τη μαγεία;
Αφού μπαίνουν μέσα στο internet και κάνουν τεχνικές για μαγεία. Πολλά παιδιά το κάνουν για πλάκα, πνευματιστικά φανόμενα. Απ΄ όλη την Ελλάδα παίρνουν τηλέφωνο.
Σ΄ αυτές τις περιπτώσεις ένα τους λέω: Αν δεν μετανιώσεις ν΄ αλλάξει η ζωή σου και δεν εξομολογηθείς μετά...
Πρέπει να μάθεις να προσεύχεσαι «Θεέ μου, συγχώρεσέ με», μέσα από την καρδιά σου... Και να μεταλαβαίνεις, χωρίς Θεία Κοινωνία δεν έχει αποτελέσματα. Δεν αρκεί να είσαι απλός Χριστιανός, πρέπει να έχεις συμμετοχή στη Θεία Κοινωνία και στην προσευχή.
Κι εδώ αρχίζει τώρα το μεγάλο μυστήριο διόρασης, από κάποια γεγονότα που καθόρισαν πλέον τη νέα πορεία της ζωής μου. Μέχρι εκείνη τη στιγμή ήμουν ο άνθρωπος που ήθελε να πάει στην Αφρική, να βρεθεί κοντά στη φτώχεια, την ορφάνια, κι όσο μπορούσε να βοηθήσει τα παιδάκια αυτά να έχουν ένα πιάτο φαΐ αντί τα μυρμήγκια που είδε πολλές φορές να τρώνε.
Ζήσαμε ανεπανάληπτες σατανιστικές επιδράσεις. Αν δεν είχαμε θεϊκή επέμβαση, αν δεν μας άγγιζε ο Θεός πραγματικά σαν μάνα και σαν πατέρας θα είχαμε φύγει. Απ΄ αυτή την περίοδο και μετά αρχίζει αυτό που δεν είχα ποτέ μα ποτέ φανταστεί ακόμα και σαν ιερέας.
Λες και ο Θεός ήθελε να γίνεται επιβεβαίωση όλων αυτών που νιώθαμε και μας έστελνε ιθαγενείς, αγνώστους, που μας αποκάλυπταν πως μας προστάτευαν ισχυρές αγγελικές δυνάμεις και άγιοι.
Γράφει : Pοδούλα Λουλουδάκη

ΠΗΓΗ
ΠΗΓΗ

Ρόδος: Χτυπούν οι καμπάνες στην Ιαλυσό! Δάκρυσαν οι εικόνες του Ταξιάρχη!

 

Όποιος από τους αναγνώστες μένει στη Ρόδο ή είναι επισκέπτης και έχει σκοπό να επισκεφτεί τη Θαυματουργή εικόνα, των παρακαλούμε να μας στείλει φωτογραφίες και υλικό προς δημοσίευση και ωφέλεια όλων μας.

Για θαύμα κάνουν λόγο οι πιστοί στην Ρόδο, που αναφέρουν ότι από νωρίς το πρωί όταν άνοιξαν τις πόρτες τις εκκλησίας στον Ιερό Ναό Ταξιαρχών στο Παλιό Νεκροταφείο Ιαλυσού, συνειδητοποίησαν ότι οι δυο εικόνες του Ταξιάρχη δάκρυζαν!
Έκτοτε πλήθος πιστών συρρέει στην εκκλησία για να προσκυνήσει την Εικόνα. Τώρα συνεχίζει να δακρύζει η μεγάλη εικόνα του Ταξιάρχη.
Όπως αναφέρει το rodosreport. gr, περίπου στις δυο το μεσημέρι, στο σημείο μετέβη ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ρόδου κ. Κύριλος, ο οποίος προσκύνησε την εικόνα, την εξέτασε και έδωσε εντολή να μεταφερθεί στην Εκκλησία της Ιαλυσού, στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου, όπου θα ακολουθήσει παράκληση.
Ήταν αρκετά προσεκτικός και δεν θέλησε να κάνει δηλώσεις μέχρι να εξακριβωθεί περί τίνος πρόκειται, αν και φαίνεται να πιστεύει ότι πρόκειται για θαύμα του Ταξιάρχη εφόσον δεν υπάρχουν ενδείξεις κάποιου άλλου γεγονότος που να προκαλεί τα δάκρυα.
Οι πιστοί, όπως και ο εφημέριος του Ναού π. Απόστολος, σκουπίζουν τα δάκρυα του Ταξιάρχη και η εικόνα συνεχίζει ασταμάτητα να δακρύζει. H εικόνα άλλαξε περιβάλλον για να εξετάσουν αν θα συνεχίσει να δακρύζει ενώ διαπιστώθηκε ότι δεν υπάρχει υγρασία πίσω από την εικόνα.
Κόσμος προσκυνάει, προσεύχεται κλαίει από δέος και συγκίνηση μπροστά στον Ταξιάρχη και εύχεται να τους προστατέψει, καθώς πιστεύουν ότι όταν οι εικόνες δακρύζουν, δεν είναι καλό σημάδι.
Προσπαθούν με λίγο βαμβάκι να σκουπίσουν τα δάκρυα και να τα έχουν σαν φυλαχτό. Όσο περνάει η ώρα, όλο και περισσότερος κόσμος σπεύδει να προσκυνήσει τον Ταξιάρχη. Και όλα αυτά, λίγες ημέρες πριν από την Χάρη του.
Όπως πάντα αναφέρεται, όταν οι εικόνες δακρύζουν, είναι σημάδι των καιρών…
Όλα τα παραπάνω προέρχονται από της πηγές rodosreport.gr και zougla.gr


πηγη πενταποσταγμα                                                                                  

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης: Το τελειωτικό κτύπημα

Αγαπητά μου παιδιά,

Σήμερα η γη μας ποτίζεται συνεχώς από πολύ αίμα, από τους πολέμους και  τόσα άλλα που συμβαίνουν. Ποτίζεται όμως και με αθωότερο αίμα από του  Άβελ, και το αίμα αυτό είναι της βρεφοκτονίας. Είναι το αίμα των αθώων  βρεφών, των απροστάτευτων υπάρξεων, το οποίον χύνεται από τις ίδιες τις  μητέρες των. Όλα τα ιατρεία κι όλα τα μαιευτήρια έχουν γίνει σφαγεία του Ήρώδου.  Εκατομμύρια, εκατομμύρια βρέφη σ’ όλον τον κόσμο έχουν πεταχθή στους  ντενεκέδες των σκουπιδιών και στους υπονόμους. Μήτε τα γατάκια δεν  πετούν έτσι. Όπως γνωρίζουμε αυτός ο φονιάς, ο γιατρός, ο μαιευτήρ με το νυστέρι του σκοτώνει το βρέφος μέσα στην μήτρα -όπως έχουμε δή σε  ταινία- και μετά με το εργαλείο του σπάζει, θραύει το κεφαλάκι του  παιδιού και το βγάζει. Και η μητέρα δεν βλέπει τίποτε και πολύ ήσυχη  αναχωρεί για το σπίτι της….
…Βλέπετε πόσο τραγική είναι η έκτρωσις, πόσο μεγάλο έγκλημα είναι! Θα  πρέπει λοιπόν να σταματήση. Οι αθώες αυτές υπάρξεις δεν πρέπει να  σκοτώνωνται τόσο τραγικά και χωρίς έλεγχο συνειδήσεως, Έτσι με τον απλό  λογισμό, ότι δεν μπορείς να θρέψης άλλο παιδί. Κανονίζουμε δηλαδή εμείς,  πως θα μας φερθή ο Θεός; Κανονίζουμε εμείς, αν θα μπορέσουμε η όχι να  φέρουμε εις πέρας όσα παιδιά μας δώση ο Θεός μέσα στην οικογένεια; Εμείς οι ίδιοι κανοναρχούμε τον Θεό πως θα μας φερθή;
Το έγκλημα αυτό παίρνει ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις, επικίνδυνες  και πρέπει επιτέλους να συνειδητοποιήσουν οι γυναίκες πόσο φοβερό είναι  και να κάνουν έναν αγώνα να το σταματήσουν ή να εμποδίσουν άλλες  γυναίκες που πρόκειται κατά διαβολική ενέργεια να το διαπράξουν. Γιατί  συνήθως φθάνουν στο έγκλημα αυτό είτε από άγνοια είτε από πίεσι είτε από πάλη εσωτερική. Κυρίως συμβάλλει η συνεργεία του διαβόλου με αιτίες και αστήρικτες δικαιολογίες και προφάσεις και αδυναμίες, όπως π.χ. δεν  φθάνουν τα οικονομικά, με πιέζει ο άντρας μου, μου ήλθε η ασθένεια κλπ.  Από την άλλη πλευρά είναι και η άγνοια και όλα αυτά τα εκμεταλλεύεται ο  διάβολος και κατορθώνει να παρασύρη τις μητέρες σ’ αυτό το τραγικό  αμάρτημα.
Δεν ξέρω, αν γνωρίζετε ότι αυτά τα παιδάκια, αυτά τα έμβρυα, αυτές οι  υπάρξεις δεν καταλήγουν στην ανυπαρξία με την έκτρωσι, αλλά το κάθε  έμβρυο είναι κι ένας τέλειος άνθρωπος, και μάλιστα στην ψυχή. Αυτά τα  παιδάκια ζουν στον άλλο κόσμο, κι όπως καταλαβαίνετε τόσα εκατομμύρια  παιδιά έχουν αποτελέσει έναν ολόκληρο στρατό στον ουρανό. Όλα αυτά  διαμαρτύρονται˙ το αθώο αίμα τους βοά προς τον Θεό ότι αδικοσκοτώθηκαν  και ότι δεν έλαβαν το Άγιον Βάπτισμα, ότι δεν είναι Χριστιανοί  Ορθόδοξοι. Και η ευθύνη σε ποιους πηγαίνει; Τα ευκόλως εννοούμενα  παραλείπονται˙ δίπλα στο αίμα αυτό που χύνεται, στο «κομπιούτερ» του  Θεού, γράφεται «έγκλημα». Και αυτό το αίμα πως θα ξεπλυθή; Όταν  λερώνεται κάποιος με τι καθαρίζεται; Με το ύδωρ, με το νεράκι το καθαρό.  Κι εδώ χρειάζεται ύδωρ να βγαίνη συνεχώς από δύο βρύσες, που είναι τα  δύο μάτια. Η μετάνοια η εσωτερική να εξωτερικεύεται με μία ακένωτη πηγή  δακρύων εφ’ όρου ζωής! Βέβαια το αμάρτημα συγχωρείται, αφ’ ης στιγμής κατατεθή στην Ιερά, στην  παντοδύναμη Εξομολόγησι, όπου δεν μένει τίποτε ασυγχώρητο. Ο Θεός είναι  αγάπη και «ο μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ο Θεός εν αύτω» (Α’  Ίωαν. 4, 17). Είναι όμως και δικαιοσύνη. Γι’ αυτό οι γυναίκες που έχουν  κάνει αυτό το αμάρτημα, ας μην επαναπαύωνται ότι εξομολογήθηκαν τις  εκτρώσεις, που έχουν ήδη κάνει. Θα πρέπει σε όλη τους την ζωή να χύνουν  δάκρυα μετανοίας. Πολλές απ’ αυτές νοιώθουν ανικανοποίητες καίτοι  εξομολογήθηκαν. Γιατί; Διότι ακόμη δεν μετενόησαν εσωτερικά, δεν έχυσαν  το αναλογούν δάκρυον, το οποίον θα ξεπλύνη το αίμα της εκτρώσεως ή των  εκτρώσεων. Η μετάνοια είναι πολύ μεγάλη, απέραντη. Απόδειξις της αγάπης  και της ευσπλαχνίας του Θεού είναι αυτό το «ζην», το ότι ζει ο άνθρωπος  και μετά το έγκλημα. Ζει και αυτό σημαίνει ότι τον περιμένει ο Θεός, κι  αφού τον περιμένει δεν πρέπει να χάση την ευκαιρία, πρέπει να την  εκμεταλλευθή. Και ο κανόνας του πνευματικού συγκριτικά με το πολύ σοβαρό αυτό αμάρτημα και ειδικό έγκλημα, χρήζει ιδιαιτέρας προσοχής. Ο κανόνας βοηθάει στην  θεραπεία της ψυχής, αλλά, όπως είπαμε, θα πρέπει να ανοίξουν και οι  βρύσες των δακρύων, που θα ξεπλύνουν τα αίματα της εκτρώσεως, για να  μπόρεση κατόπιν ο άνθρωπος να αισθανθή κοινωνία με τον Θεό. Δεν φθάνει,  λοιπόν, μόνον η εξομολόγησις. Αυτό που μετρά, αυτό που θα αλλάξη, που θα αλλοίωση την καρδιά του Θεού, την πικραμένη και φαρμακωμένη, που θα την επαναφέρη, όπως ήταν πριν αμαρτήση ο άνθρωπος, είναι οι δύο βρύσες των  ματιών του, που θα ρέουν δάκρυα μετανοίας. Θα πρέπει, πριν φύγουμε απ’  αυτήν την ζωή, να έχουμε αλλάξει την καρδιά του Θεού. Θα σας αναφέρω ένα απλό παράδειγμα: Ας υποθέσουμε ότι ένα παιδί λύπησε  την μητέρα του με μια παρακοή, μια ασέβεια. Όταν επιστρέψη αυτό το  παιδί, και της πη: «Συγγνώμη, μητέρα, γι’ αυτό που έκανα˙ δεν θα το  ξανακάνω», η μητέρα θα απάντηση: «Συγχωρεμένο να είσαι και μην το  ξανακάνης». Την συγχώρεσι την πήρε. Αν όμως πέση στην αγκαλιά της κι  αρχίση να κλαίη, να οδύρεται, να την παρακαλή και να την ικετεύη να του  δώση από καρδιάς την συγγνώμη, τότε δεν θα μείνη η ελάχιστη λύπη και  πικρία μέσα της για το σφάλμα του παιδιού. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και με τον άνθρωπο, που μετανοεί και επιστρέφει στον Θεό μετά από οποιοδήποτε  αμάρτημα… Όσον περισσότερον μετανοεί ο άνθρωπος, κι όσον περισσότερον χύνει δάκρυα μετανοίας, τόσον περισσότερον η καρδιά του Θεού αλλοιώνεται. Εις βάθος  γίνεται η καταλλαγή του Θεού μετά του αμαρτωλού ανθρώπου, και ιδιαίτερα  στην περίπτωσι αυτού του εγκλήματος της εκτρώσεως, όπου επιβάλλεται η  ροή των δακρύων˙ να μη σταματήση το δάκρυ μέχρι τελευταίας αναπνοής. Θα σας αναφέρω ένα περιστατικό με σχετική περίπτωσι: Επάνω στην Μακεδονία, σε κάποιον προσκυνηματικό ναό, με θαυματουργό  Άγιο, θα εγίνετο η πανήγυρις του ναού. Εκεί ήταν μία ενάρετη  «καντηλανάφτισσα» -καλογριά, όπως λέει ο λαός. Αυτή εργάσθηκε πολύ, για  να καθαρίση, να περιποιηθή τον ναό και το απογευματάκι ξάπλωσε λίγο να  κλείση τα μάτια της, για να μπόρεση κατόπιν να συνέχιση τα υπόλοιπα.
Έπεσε να κοιμηθή, αλλά που να ξυπνήση; Κοιμόταν για μέρες. Φώναξαν τον γιατρό, για να δουν τι συμβαίνει, και τους λέει: «Μη την ξυπνάτε˙ κάτι της συμβαίνει, που δεν μπορούμε να το ερμηνεύσουμε ιατρικώς. Πάντως κάποια στιγμή θα ξυπνήση». Μετά από ημέρες -δεν θυμάμαι πόσες- ήρθε στον εαυτό της, ξύπνησε και ρώτησε: —Μήπως άρχισε η αγρυπνία; Αυτή νόμιζε ότι κοιμήθηκε λίγες ώρες. Της απαντούν: —Όχι, δεν άρχισε˙ σε λίγο θα αρχίση! Αυτή το πίστεψε. Όταν συνήλθε καλά, είπε στους προϊσταμένους εκεί του ναού: —Σας παρακαλώ, φωνάξτε όλες τις γυναίκες του χωρίου να ‘ρθουν εδώ. Πράγματι μαζεύτηκαν όσες ήταν δυνατόν να πάνε, και τους είπε: —Άκουσε τι είδα: Εμένα με ωδήγησε ένας λαμπρός άνθρωπος προς τα κάτω.  Κατέβαινα, κατέβαινα στο βάθος της καρδιάς της γης. Είδα εκεί φύλακες,  είδα σκοτάδι, είδα φυλακισμένους, είδα πολλά πράγματα. Και ανάμεσα σ’  αυτούς που μου έδειχνε, είδα και τις γυναίκες που είχαν κάνει έκτρωσι να τρώνε από τα αίματα των εκτρώσεων τους! Έφριξα από την θέα αυτή και  άκουσα τον άγγελο να μου λέη: «Τώρα που θα σε επιστρέψω επάνω στην γη,  να καλέσης όλες τις γυναίκες και να διηγηθής τι είδες να τις αποτρέψης,  από αυτό το έγκλημα. Γιατί αν δεν μετανοήσουν ανάλογα, σ’ αυτήν την  κατάστασι θα έλθουν εδώ κάτω!». Κι εμείς όλοι να λάβουμε υπ’ όψιν μας ότι πρέπει να βοηθήσουμε στην  αποφυγή αυτού του εγκλήματος. Όταν πέση στην αντίληψί μας κάποια τέτοια  περίπτωσις, αμέσως να πάρουμε θέσι αυστηρή και νουθετική. Συνήθως η  γυναίκα που κάνει την έκτρωσι, δεν βλέπει και δεν ξέρει τι έχει γίνει  από πλευράς ιατρικής μέσα της. Με την παραμικρή δυσκολία -είναι και της  μόδας- πηγαίνει στον γιατρό και κάνει την έκτρωσι, σαν να πρόκειται να  πετάξη ένα σκυλάκι η ένα γατάκι. Να την αποτρέψουμε, λοιπόν, ώστε να μην οδηγηθή σ’ αυτή, λέγοντας της ότι είναι το πιο μεγάλο έγκλημα. Σαν πνευματικός σας συνιστώ, όποιες έχετε διαπράξει αυτό το αμάρτημα,  είτε μία είτε πολλές φορές, προσπαθήστε διά των δακρύων να θεραπευθήτε  ψυχικά, και χρησιμοποιώντας μία ανθρωπομορφική έκφρασι, θα έλεγα να  απαλείψετε από την καρδιά του Θεού την λύπη και την πικρία. Βέβαια  μετανοών ο άνθρωπος και κλαίων και αγωνιζόμενος και κοπιάζων σε πολλά  πράγματα σαν άσκησι, κάνει ευμενέστερη την καρδιά του Θεού απέναντι του.  Αποφαίνονται οι Μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας μας ότι η μετάνοια μπορεί να κατάκτηση τόσα πολλά, ώστε να φθάση στο σημείο να απαλείψη εντελώς  από την καρδιά του Θεού την μνήμη της αμαρτίας, δηλαδή να αποσβήση  εντελώς την ύπαρξι αμαρτημάτων στον άνθρωπο. Βλέπετε της μετανοίας το μεγαλείο! Τι χρειάζεται σε όλους και πρώτον σ’  εμένα; Να μετανοούμε. Οσάκις πη ο άνθρωπος «ήμαρτον», ο Θεός απαντά  «συγχωρημένος να είσαι». Πηγαίνουμε όμως να πάρουμε και την υπογραφή της συγγνώμης, η οποία παρέχεται από το πετραχήλι, δυνάμει του νόμου του  μυστηρίου της Ιεράς Εξομολογήσεως. Και με το θάρρος αυτό που μας παρέχει το μυστήριο της Εξομολογήσεως και η επίγνωσις της απεριορίστου και  αδιάλειπτου και αενάου δυνάμεως της μετανοίας, θα προσερχώμεθα στον  Θρόνο της Χάριτος του Θεού. Να μη δειλιούμε, να μη δίνουμε αυτί στην απελπισία, να τρέχουμε στο  μυστήριο. Απελπισία ποτέ! Εδώ παίζεται το μεγάλο παιχνίδι. Όσο και να  νοιώθης εγκληματίας, ποτέ μη δέχεσαι την απελπισία. Να κράτησης γερά την ελπίδα. Όχι να σε ρίξη στον βυθό της απελπισίας και να χαθής. Όχι από  τον ένα γκρεμό να πέσης στον άλλο. Προσβάλλεις την δόξα του Θεού,  κατεβάζεις τον Θεό χαμηλά. Στήσε τον Θεό υψηλά στην καρδιά σου, εκεί  στην αξία και στην μεγαλοπρέπεια Του, διότι είναι εις θέσιν Αυτός ο Θεός να σβήση παν αμάρτημα. Εάν ο Θεός εσταυρώθη κι έσβησε τα αμαρτήματα  όλης της ανθρωπότητος, τι είναι μπροστά σ’ αυτά, τα δικά σου αμαρτήματα,  αμαρτωλέ άνθρωπε; Γι’ αυτό κι εμείς δεχόμεθα τους πάντες σ’ αυτό το σωτήριο λουτρό, σ’  αυτό το λιμάνι που λέγεται εξομολόγησις. Κι εκεί αράζει το κάθε  τσακισμένο καράβι από τις φουρτούνες του ωκεανού. Είτε το έχουν δείρει  άνεμοι η φουρτούνες η ληστές, ο,τιδήποτε κι αν είναι αυτό, έρχεται και  γωνιάζει σιγά – σιγά. Του έχουν φύγει τα κατάρτια, τα πανιά και το μόνο  που περισώζεται είναι το σκάφος, ο σκελετός. Και μπαίνει μέσα στα  συνεργεία τα διορθωτικά, διορθώνονται όλα αυτά τα πράγματα και γίνεται  πάλι καινούριο το καράβι αυτό. Έτσι μία ημέρα ήλθε ένα τέτοιο καραβοτσακισμένο πλάσμα˙ ήλθε μία γυναίκα στο μυστήριο -εγώ βέβαια τη λυπήθηκα τρομερά- και μου παρουσιάζει η  καημένη πενήντα εκτρώσεις! Βάλε τώρα το γεγονός αυτό να τίθεται στην  κρίσι του πνευματικού˙ πενήντα φόνοι παιδιών! Φυσικά εφ’ όσον ο Θεός την έχει στην ζωή ακόμη, είναι εγγύησις του Θεού ότι την ανέχεται και την  περιμένει, οπότε ποιος πνευματικός είναι εκείνος, ο οποίος θα της φερθή  κατ’ άλλον τρόπον; Την πήρα βέβαια με πολλή στοργή, με πολλή αγάπη,  προσπάθησα να την βολέψω και της έδωσα εκείνο το φάρμακο που της  χρειαζότανε. Σκεφθήτε πόσα χρόνια περάσανε˙ την βασάνιζε το αμάρτημα αυτό και δεν  είχε την τόλμη να το πή! Και γύρισε πίσω με την ελπίδα της σωτηρίας.  Πόσο τρομερή είναι η αγάπη του Θεού! Αλλά και η χαρά των Αγγέλων! «Επί  ενί αμαρτωλώ μετανοούντι μεγάλη χαρά γίνεται εν τω ουρανώ» (Λουκ. 15,  7). Δεν είναι μόνον το ότι μετανοεί ο άνθρωπος και κλαίει και οδύρεται  την κατάντια του και ο Θεός τον σώζει, αλλά και ότι παραχρήμα γίνεται  και στον ουρανό χαρά. Ολόκληρος ο ουρανός πανηγυρίζει και οι Άγγελοι  υμνούν και αινούν τον Θεό για την σωτηρία μιας αθανάτου ψυχής! «Μακάριοι ων αφέθησαν αι ανομίαι και ων επεκαλύφθησαν αι αμαρτίαι»  (Ψαλμ. 31, 32)˙ δηλαδή είναι ευτυχής ο άνθρωπος, ο οποίος αξιώθηκε να  συγχωρηθούν οι αμαρτίες του. Τι ευχαριστία να αποδώση κανείς στον Θεό!  Σκέψου˙ εγώ να έχω ζήσει χίλια χρόνια, να έχω κάνει όλα τα εγκλήματα του μεγαλύτερου εγκληματία και τελικά να με φωτίση το έλεος του Θεού, να  επιστρέψω, για μια στιγμή να τα καταθέσω όλα και μέσα σε δύο λεπτά, σε  λίγη ώρα να βρεθώ δίκαιος, να βρεθώ λουσμένος, να βρεθώ στους ουρανούς!  Μα εκείνα τα χίλια χρόνια τι γίνονται; Πάνε εκείνα˙ μην τα λογαριάζεις,  δεν υπάρχουν τώρα, έχουν σβήσει, δεν ζητουνται αυτά πλέον, βγήκαν από τα κατάστιχα των δαιμόνων αμέσως, πάραυτα! Είναι διαταγή του Θεού! Με το  κάθε αμάρτημα που καταθέτεις, πατάει το κουμπάκι του «κομπιούτερ», τακ,  άφεσις! Τακ, άφεσις! Άφεσις! Με άθροισμα από κάτω «μηδέν». Λευκό μητρώο!  Ύστερα, είναι να μην προσκυνής αυτόν τον Θεό, να μην πέσης κάτω και να  κλαις από αγάπη και έρωτα και πόθον Θεού;…

Εύχομαι η Χάρις του Αγίου Πνεύματος να μας επισκιάζη όλους και να μας διατηρή εν Χριστώ. Αμήν.

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης,

Η τέχνη της Σωτηρίας, § Το τελειωτικό κτύπημα-ομιλία που έγινε στην Αμερική,

εκδ. Ιεράς Μ. Φιλοθέου Αγ. Όρους

Πηγή: http://tokandylaki.blogspot.gr

Θλίψεις

( Ἀρχιμ. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου 1989 )

Γεγονότα πού φαίνονται τώρα ὡς συμφορές, ἀργότερα ἀποδεικνύονται εὐλογίες Θεοῦ.

Ἐάν δέν ὑπῆρχαν οἱ θλίψεις, δέν θά  ἀναζητού­σαμε τόν Παράδεισο.

 

Τίς θλίψεις πρέπει νά τίς δεχόμαστε ὅπως δε­χόμαστε τήν ταλαιπωρία μιᾶς χειρουργικῆς ἐπεμ­βάσεως, προκειμένου νά ἐξασφαλίσουμε τήν ὑγεία μας. Ὁ πόνος ταπεινώνει τόν ἄνθρωπο καί ὅσο αὐτός ταπεινώνεται, τόσο πλησιάζει τόν Θεό.

Στίς μεγάλες θλίψεις μόνο ὁ Θεός μπορεῖ νά παρηγορήσει. Γι' αὐτό, τό καλύτερο εἶναι ἠ προσ­ευχή καί ὄχι τόσο οἱ λόγοι παρηγοριᾶς.

-                     Ἐρώτησις: Γέροντα, γιατί ἐπιτρέπει ὁ Θεός νά ὑποφέρουν ἀπό φρικτές αρρώστιες δίκαιοι καί ἐ­νάρετοι ἄνθρωποι;

- Ἀπάντησις: Γιά νά καθαρισθοῦν καί ἀπό τά ἐ­λάχιστα ἴχνη τῶν παθῶν τους καί γιά νά πάρουν μεγαλύτερο στεφάνι στόν οὐρανό. Ἐξάλλου ἀφοῦ στόν Υἱό Του τόν Ἀγαπητό ἐπέτρεψε νά ὑποφέρει καί νά πεθάνει ἐπί τοῦ Σταυροῦ, τί νά ποῦμε γιά τούς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι, ὅσο ἅγιοι κι ἄν εἶναι, ἔχουν ρύπους καί κηλίδες ἀπό ἁμαρτίες; 

«Ἡ μεγαλύτερη ἄσκησις εἶναι νά ὑπομένουμε ἀγόγγυστα ὅλα ὅσα ἔρχονται ἐπάνω μας μέσα σ' αὐτή τήν κοιλάδα τοῦ κλαυθμῶνος. Ὁ δε ὑπομείνας εἰς τέλος, οὖτος σωθήσεται».

«Ἐάν ὑπομείνεις τήν θλίψη μέ μακροθυμία, μαρτυρεῖς τήν πιστότητά σου στόν Χριστό, τήν ἀφοσίωσή σου στόν Σωτῆρα καί τήν ἀγάπη σου σ' Αὐτόν, ὁ Ὁποῖος ἀνεστήθη ἐκ τῶν νεκρῶν καί μᾶς καλεῖ πλησίον Του». 

«Μήν ἀφήνετε σέ καμμία περίπτωση τήν θλίψη νά σᾶς κυρίευση... Ἡ κατάθλιψης εἶναι ὁ δήμιος πού σκοτώνει τήν πνευματική ἐνεργητικότητα, ποὐ εἶναι ἀναγκαῖα γιά τήν ὑποδοχή τοῦ Ἁγίου Πνεύ­ματος μέσα στήν καρδιά. Ἕνας καταθλιμμένος ἄν­θρωπος χάνει τήν δυνατότητα νά προσεύχεται καί εἶναι νεκρός γιά τούς πνευματικούς ἀγῶνες».

Μέ ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη νά ἀναφωνοῦμε καί νά ζοῦμε τό:

«ἑαυτούς καί ἀλλήλους

καί πᾶσαν τήν ζωήν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα».