ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: ΓΙΑ ΤΟ ΑΒΑΤΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

 

  imverias.blogspot.gr

         

Το Άγιον Όρος, την τύχη την αγαθή είχα να το πρωταντικρίσω εγώ πετώντας μ' ένα ''Μιράζ 2000'' πάνω απ' τον Άθω πέρυσι τέτοιες μέρες.

Ήταν το δώρο των φρουρών του Αιγαίου, όπως έκτοτε αποκαλώ τους πιλότους της πολεμικής μας αεροπορίας, για τη γιορτή των αρχαγγέλων, τη δική τους, προς μία δημοσιογράφο που επιμένει να μετράει τις αναχαιτίσεις των απέναντι κι όχι τις παραβιάσεις τους...


Λέγω «τύχη αγαθή» κι ας με πουν μελοδραματική, όσοι δεν ένιωσαν το προνόμιο να αεροζυγιάζονται με τα σύννεφα. Να περιδιάβαιναν τις κατοικίες των αγγέλων. Να βλέπουν μ' όλα τα κύτταρα του φθαρτού σώματος τους, την προσευχή ως αύρα χαρμολύπης να εγκολπώνεται σκήτες και μοναστήρια, τις κατοικίες των εραστών μιας ταπεινότητας, που αντέχει χίλια χρόνια τώρα να υπερασπίζεται με πίστη κι αγάπη τους πολλούς και άπιστους.

Όταν διάβασα στις εφημερίδες πως δύο κοινοτικές κυρίες αξιωματούχοι βγήκαν να μας επιτιμήσουν που επιμένουμε στο Άβατον του «Περιβολιού της Παναγιάς» μας, ανάμεσα σε κάτι φληναφήματα περί ισότητας των δύο φύλων, διακρίσεις κι άλλα τέτοια εκ του πονηρού, όταν τα έργα απάδουν των μεγαλοστομιών, στην αρχή γέλασα. Ύστερα δημοσιογραφικών πονηρεύτηκα, ανησύχησα, για να οργιστώ εντέλει από το ενδεχόμενο να πρέπει να είμαι συνεχώς σε ...αγιορείτικη επιφυλακή.

Ήθελα να τις έχω μπροστά μου με ελληνικό κρασί και ψωμοτύρι, σε άγιες νύχτες ανοιξιάτικες, να μυρίζει αγιόκλημα και θυμάρι, να σκάνε μέσα στα ρούχα του ορθολογισμού τους και να τους μιλάω ώρες για τον έρωτα της ελευθερίας.

Να προσπαθώ να τους πω πως για μας εδώ, τους εναπομείναντες και τις εναπομείνασες, ρωμιούς και ρωμιές, ο έρωτας είναι που έφερε το Άβατον του Ορους. Και πως στην κλίμακα των δικών μας αξιών, όπου θα βρεις κομουνιστή να κάνει το σταυρό του και παπά με το ντουφέκι να υπερασπίζεται τα ντουβάρια του και ελεύθερους πολιορκημένους και γυναίκες να χορεύουν κατά γκρεμού και μιαν Ανάσταση ακατανόητη, αφού πεθαίνεις με την πίστη πως ο θάνατος με θάνατο νικιέται.

Πώς να τους πω όμως, πως εμείς μαθημένοι να πληρώνουμε περατατζίδικα στο Χάρο, με τραγούδια σαν το «έβαλε ο θεός σημάδι παλικάρι στα Σφακιά κι ο πατέρας του στον Άδη άκουσε μια ντουφέκια», έχουμε μια Παναγιά που δεν είναι σαν τη Μαντόνα τους και κηδεύει το παιδί της με «Ω γλυκύ μου έαρ γλυκύτατον μου τέκνον πού έδυ σου το κάλλος...».

Τι να τους πω; Πως το Άβατον το σεβάστηκαν επί τετρακόσια χρόνια οι μουσουλμάνοι κατακτητές μας; Πως, όποτε κατατρεγμένος, διωγμένος λαός, γυναικόπαιδα, έτρεξαν να κρυφτούν στο Άγιον Όρος. Το Άβατον ήρθη, όπως με την Αγάπη και για την Αγάπη αίρεται ως και η ελευθέρια;

Θα με κοίταζαν ωσάν κάτοικο άλλου πλανήτη αν τους έλεγα πως, όποιος προσπαθήσει να παραβιάσει το Άβατον θα βρει σ' αυτό το τρίτο πόδι της Χαλκιδικής ως άπαρτο ανάχωμα, πρώτες και καλύτερες τις γυναίκες αυτού του τόπου που δεν μετράνε την «ελευθερία» και τα «δικαιώματα τους» με το μέτρο που κονταίνει την πίστη των ανδρών τους. Πως δεν συλλογίζονται με το μέτρο των δήθεν δημοκρατών που καμώνονται τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αποδέχονται την αποικιοκρατική πολιτική, τα στρατηγικά συμφέροντα με χώρες βαφτισμένες «χώρες του τρίτου κόσμου» και το εμπάργκο στα παιδάκια του Ιράκ, ως το απαραίτητο μέτρο συνετισμού της ηγεσίας τους.

Ποιος θα τολμήσει και κυρίως ποια γυναίκα πολιτικός να αντιπαρατεθεί σε μια στάση ζωής ελληνίδας γυναίκας που ακόμη κι όταν πονάει και δεν καταλαβαίνει γιατί ο γιος της αφιερώνεται στο Χριστό και χάνεται στο «Περιβόλι της Παναγιάς» το μόνο που δε σκέφτεται είναι να αντιπαρατεθεί στη βούληση του Άλλου, πατώντας εκεί όπου η ίδια δοξάζεται ως γυναίκα όσο πουθενά αλλού. Είναι παράλογο, λοιπόν, το Άβατον;

Πόσο; Ίσως. όχι τόσο για μας όσο το... πολιτισμένο γεγονός να υπάρχουν κέντρα διασκέδασης στη Δύση όπου οι πορτιέρηδες αποφασίζουν ποιος μπαίνει μέσα και ποιος όχι, με μόνο κριτήριο την όψη, τα ρούχα και τον... αέρα κοσμικότητας που αποπνέουν. Πώς να το καταλάβει το Αβατον αυτή η Δύση;

Που ό,τι δεν κατανοεί, όπου αδυνατεί να αισθανθεί τον όποιο Άλλο με συγκατάβαση, όταν δεν μπορεί να ηθικολογήσει κατά τα καλά και συμφέροντα της, επεμβαίνει, κατακτά, καταπιέζει, βιαίως «εκπολιτίζει», πλούσια σε προσχήματα και λογικοφανή τεχνάσματα, χρήματα και όπλα, βέτο σε διεθνείς οργανισμούς κι άλλα πολλά παρόμοια.

Όσο η Κύπρος θα χωρίζεται από μια γραμμή αίματος βαφτισμένη πράσινη για τις δυτικές συμμαχικές ανάγκες. Όσο οι πλούσιοι δυτικοευρωπαίοι θα αναζητούν σεξουαλικό τουρισμό ανήλικων στη Άπω Ανατολή ως ...διάλειμμα στις μπίζνες. Όσο ένα κεφάλι κυανοκράνου θα βαραίνει όσο μια χιλιάδα ανώνυμοι νεκροί σε μαύρη, άσπρη, κίτρινη, χώρα επιρροής τους. αυτοί οι υπερασπιστές δήθεν, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ισότητας δήθεν των φύλων, ούτε να μιλούν επιτρέπεται για το Άβατον του Άθω.

Νισάφι πια! Εκτός κι αν αληθεύουν οι πληροφορίες πως τάχαμου η Ουνέσκο για να πατήσει πόδι εκεί όπου της λένε πως υπάρχουν θησαυροί, με σταυροψυχάρεια τερτίπια και κατάλληλη διπλωματική εκμετάλλευση της βαλκανικής πολυεθνικότητας των μονών, μηχανεύεται να θέσει υπό την προστασία της το Άγιον Όρος. Στον τόπο μας κάποιος πρέπει να τους πει όλων αυτών των προστατών πως την προστασία αυτήν εμείς, άνδρες και γυναίκες, τη λέμε νταβατζιλίκι, την απεχθανόμαστε και την πατρίδα ακόμη και με Εφιάλτες δικούς μας, δεν την βγάζουμε στο κλαρί. Τη δε πίστη μας που δεν ξέπεσε ποτέ στην κοσμικότητα των συγχωροχαρτιών, την υπερασπιζόμαστε με αίμα.

Άλλωστε, πώς να κατανοήσουν όλοι αυτοί οι προστάτες και οι προστάτιδες δυνάμεις πως εμείς την Πανάγια την έχουμε Αρχιστράτηγο, Υπέρμαχο και τη Υπερμάχω Στρατηγώ τα νικητήρια και την έργω αγάπη μας καταθέτουμε πανηγυρικώς, ψάλλοντας Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε.

Σ' αυτήν την Ορθόδοξη «πόρτα» του Ουρανού, οι δικοί μας άντρες μάς αφήνουν εμάς τις αγαπημένες τους κέρβερους. Και βρυχώμεθα κάθε που κάποιος ή κάποια βαφτίζει «πολιτική», το ανίερο δικαίωμα να παρεμβαίνει στην ιερότητα της προσευχής που δεν καταλαβαίνει. Αν δε, προσπαθήσει να την ...εφαρμόσει κιόλας, δαγκώνουμε.

Συγκλονίζει το νέο θαυμα του Αγίου Ιωάννη του Ρώσσου.

Το θαύμα του ασθενούς που συγκλονίζει.
Δύο ώρες περίπου προσευχόταν κλαίγοντας ο κ. Κωνσταντίνος Πολυχρονίου, ανώτερος κρατικός υπάλληλος μπροστά στη Λάρνακα του Οσίου Ρώσου.

Φορούσε πιζάμες και ένα ταξί τον περίμενε στην Βορεινή πύλη της Εκκλησίας. Όταν τελείωσε τη μυστική του συνομιλία με τον Όσιο, ξεκίνησε με αργά βήματα, σέρνοντας τις παντόφλες στο δάπεδο και προχωρούσε προς την έξοδο.

Τον σταμάτησε ένας ιερέας της μονής και τον ρώτησε γιατί έκλαιγε τόση ώρα, γιατί δεν ήταν ντυμένος κανονικά και ήρθε στην εκκλησία με πιζάμες και αν...
επιθυμούσε νατου έδινε δωμάτιο στον ξενώνα να αναπαυθεί για λίγο αν το είχε ανάγκη.

- Όχι πάτερ, απάντησε και συνέχισε, με ξεκούρασε για πολλά χρόνια ο Άγιος, αυτός, ο μεγάλος και θαυματουργός γιατρός που υπηρετείτε. Σήμερα το πρωί στον «Ευαγγελισμό», στο Νοσοκομείο, ήρθε η γυναίκα μου να με δει.

Έχει περάσει δεκαετία και πλέον να σταθώ όρθιος όπως με βλέπετε τώρα. Μία χρόνια πάθηση του νευρικού συστήματος και μία αρρώστια που είχα περάσει μου έφεραν αναπηρία τόση που έχασα τη θέση μου, πήρα πρόωρα σύνταξη και οδηγήθηκα στα Νοσοκομεία γιατί μετά το δεύτερο χρόνο είχα πάνω από 80% παράλυση των κάτω άκρων.

Ή παράλυση, η κακή ψυχολογική κατάσταση, η πρόωρη έξοδος μου από τη δραστηριότητα της ζωής με οδηγούσαν σε μαρασμό, σχεδόν στο θάνατο.

Σήμερα, λοιπόν, το πρωί η γυναίκα μου ήρθε στο Νοσοκομείο, με βρήκε να κοιμάμαι, δεν με ξύπνησε, παρά κάθισε δίπλα στο κρεβάτι μου σε μια καρέκλα. Για λίγα δευτερόλεπτα την πήρε ο ύπνος.

Βλέπει στο όνειρο της ότι, στο διπλανό θάλαμο γινόταν επισκεπτήριο γιατρών. Ανάμεσα τους ήταν ένας άγνωστος ξένος γιατρός.

Τον πλησιάζει η γυναίκα μου και του λέει: Γιατρέ μου, είστε ξένος; Σας βλέπω για πρώτη φορά στο Νοσοκομείο. Σας παρακαλώ στο διπλανό θάλαμο έχω τον άνδρα μου πάνω από δέκα χρόνια παράλυτο. Οι γιατροί μου έχουν πει την αλήθεια, ότι χάνω το σύντροφο μου. Χάνω το στήριγμα μου. Θα πεθάνει ο σύζυγος μου. Ελάτε, γιατρέ μου, να τον δείτε, να του δώσετε κουράγιο, να μας πείτε κάτι και σεις.

- Πήγαινε, κυρία μου, περίμενε και θα δω και το σύζυγο σου.
Ναι, γιατρέ μου, πέστε μου το όνομα σας, να σας περιμένω…
- Ιωάννης Ρώσος, της απαντά.
Ξυπνάει, πετιέται από το κάθισμα της.

Με βλέπει που προσπαθώ μόνος μου, στηριγμένος στους αγκώνες μου, να σηκωθώ.
Βοήθησε με, γυναίκα, της λέγω, κάποιος με κρατάει άπ’ τις μασχάλες και με σηκώνει, βοήθησε και συ…

Σηκώθηκα, πάτησα στο έδαφος, όταν τα κλάματα της γυναίκας μου είχαν φέρει γύρω μας γιατρούς και βοηθητικό προσωπικό.

Ό υπεύθυνος γιατρός του τμήματος, ένας πιστός χριστιανός, συγκλονίζεται από τη διήγηση της συζύγου μου και προτρέπει: Κύριε Πολυχρονίου όπως είσαι, μη ζητάς, να αλλάξεις τις πιζάμες σου, φύγετε, πάρτε ταξί στην είσοδο του Νοσοκομείου και πηγαίνετε στο Πνευματικό θεραπευτήριο, στην Εκκλησία του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου, που είναι στην καταπράσινη κοιλάδα του Προκοπίου της Ευβοίας, όπου και ολόκληρο το ιερό του Λείψανο. Πηγαίνετε, πέστε το μεγάλο σας ευχαριστώ και γυρίστε για το εξιτήριο που αυτή τη φορά –σπάνια βέβαια– το υπογράφει όχι γιατρός αλλά ένας “Άγιος!

Και σαν χριστιανός και σαν επιστήμονας ό,τι είπα το πιστεύω. Πάνω από την επιστήμη μας είναι η παντοδυναμία του Θεού και των Αγίων του.

Αυτά μας είπε, Πάτερ. Αυτά … Δώστε μας και σεις την ευλογία σας.

Αυτά είπε, αυτά είδαμε από τον ευλογημένο αυτό άνθρωπο που με τα κλάματα του (οι άνδρες για να κλάψουν πρέπει κάτι το πολύ σοβαρό να συμβαίνει) έλεγε στον Άγιο εκείνο το «ευχαριστώ» που είναι πρόθυμοι να το πουν όσοι άρρωστοι στα Νοσοκομεία, στα παντός είδους Νοσηλευτικά Ιδρύματα και Άσυλα ανιάτων περιμένουν κάποιον Άγγελο, κάποιον Άγιο, τον Ίδιο τον Κύριο να ταράξει τα νερά για να μπουν σ’ αυτό το μυστήριο που λέγεται θαυματουργική θεραπεία, που όντως γίνεται κατά καιρούς σε ασθενείς που ο Θεός επιλέγει με τα δικά του κριτήρια, σχεδόν άγνωστα σε μάς.

πηγη

ΤΟ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΕΝΟΣ ΚΛΕΦΤΗ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ

Agioritikovima.gr

 

Τίτλος σε αυτό το θέμα θα ταίριαζε και το "και οι κλέφτες έχουν ιερά και όσια"! Όπως βλέπετε και στην  φωτογραφία, ο κλέφτης επέστρεψε αυτό που έκλεψε και ζήτησε και  "ΧΗΛΙΑ ΣΗΓΝΟΜΗ".
Αυτό ακριβώς έγραφε το σημείωμα που συνόδευε τη λειψανοθήκη που είχε κλαπεί πριν λίγες ημέρες και φαίνεται ότι μετανιωμένος ο δράστης την επέστρεψε. Πριν από λίγες ημέρες κλέφτες είχαν αρπάξει από το Δημοτικό Γηροκομείο Χανίων, το χρηματοκιβώτιο που περιείχε μέσα και τη λειψανοθήκη.

Προφανώς, όταν αντιλήφθηκαν στη συνεχεία περί τίνος επρόκειτο, επέστρεψαν τη λειψανοθήκη με το σημείωμα που ζητούσε χίλια συγγνώμη, προκαλώντας συγκίνηση. Σε συνέντευξη τύπου που παραχώρησε εκ μέρους του Μητροπολίτη Κυδωνίας και Αποκορώνου Δαμασκηνού,  φανερά συγκινημένος, ο Πανοσιολογιώτατος Πρωτοσύγκελλος Αρχιμ. Δαμασκηνός Λιονάκης,  εξέφρασε τη χαρά του για την επιστροφή της λειψανοθήκης.

Ωστόσο, έκανε έκκληση να επιστραφεί και το μεγαλύτερο μέρος του λειψάνου που βρισκόταν μέσα σε αυτήν. Ευτυχής δήλωσε και ο εφημέριος της ενορίας Ευαγγελιστρίας Χανίων π. Φανούριος Πάπας, που επέστρεψε το Ιερό Λείψανο στην πόλη μας και που μόλις πριν λίγες ώρες το παρέλαβε από τα χέρια του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Κρήτης κ.κ. Ειρηναίου.

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ!!![ ΒΙΝΤΕΟ]Ο ΕΛΛΗΝ ΑΝΩΤΕΡΟΣ ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΣΗΜΟΥ ΤΟΥ ΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ!!!Ο ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ Ο ΤΡΟΜΟΣ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ!!!ΣΤΡΑΤΗΓΕ ΣΕ ΖΗΤΑΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΣΟΥ!!!

 

Ο Στρατηγός Δημήτριος Γράψας γεννήθηκε το 1948 στην Υπάτη Φθιώτιδος.
Αποφοίτησε από την Σχολή Ευελπίδων το 1971 ως Ανθυπολοχαγός Τεθωρακισμένων.



Υπηρέτησε σε σημαντικές Μονάδες Τεθωρακισμένων και διετέλεσε Διοικητής στην Δ΄ΕΑΝ,
Επιτελάρχης στην 96 ΑΔΤΕ,Α΄ΒΕ στην ΑΣΔΕΝ,Διοικητής ΧΧV ΤΘΤ,Επιτελάρχης του Δ΄ΣΣ,Διευθυντής στην Διεύθυνση Εκπαιδεύσεως,Διευθυντής Δογματος-Εκπαιδεύσεως [2002-2003]
Διοικητής της ΧΙΙ Μ/Κ ΜΠ [2003-2004],Β΄Υπαρχηγός ΓΕΣ [2004-2005]
Διοικητής της ΑΣΔΕΝ [2005-2006] και Αρχηγός ΓΕΣ [2006-2007].
Πήρε προαγωγή στον βαθμό του Υπολοχαγού το 1974 και του λοχαγού το 1978.
Το 1983 προήχθη στον βαθμό του Ταγματάρχη,το 1988 στον βαθμό του Αντισυνταγματάρχη και το
1995 στον βαθμό του Συνταγματάρχη.
Το 1999 προήχθη στον βαθμό του Ταξιάρχου,το 2002 στον βαθμό του Υποστράτηγου,το 2004 στον
βαθμό του Αντιστράτηγου και έγινε Β΄Υπαρχηγός ΓΕΣ.Το 2005 έγινε Διοικητής της ΑΣΔΕΝ.
Το 2006 ανέλαβε Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού.
Τον Αύγουστο του 2007 προήχθη σε Στρατηγό και ανέλαβε τα καθήκοντα του Αρχηγού Γενικού
Επιτελείου Εθνικής Αμύνης.

ΤΙΜΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΓΡΑΨΑ!!!

1] ΜΕΤΑΛΛΙΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΑΞΙΑΣ Γ΄ΤΑΞΗΣ
2]ΧΡΥΣΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΦΟΙΝΙΚΑ
3]ΜΕΤΑΛΛΙΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΑΞΙΑΣ Β΄ΤΑΞΗΣ
4]ΧΡΥΣΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ
5]ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ ΠΑΡΑΣΗΜΟΥ ΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΦΟΙΝΙΚΑ
6]ΔΙΑΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗ ΕΥΔΟΚΙΜΟΥ ΔΚΣΕΩΣ Β΄ΤΑΞΗΣ
7]ΔΙΑΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΑΞΚΟΥ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Β΄ΤΑΞΗΣ
8]ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ ΠΑΡΑΣΗΜΟΥ ΤΟΥ ΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ
9]ΜΕΤΑΛΛΙΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΑΞΙΑΣ Α΄ΤΑΞΗΣ
10]ΑΝΩΤΕΡΟΣ ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ ΠΑΡΑΣΗΜΟΥ ΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΦΟΙΝΙΚΑ
11]ΔΙΑΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗ ΗΓΕΣΙΑΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΥ-ΜΕΓΑΛΗΣ ΜΟΝΑΔΟΣ Γ΄ΤΑΞΗΣ
12]ΔΙΑΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗ ΕΥΔΟΚΙΜΟΥ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ Α΄ΤΑΞΗΣ
13]ΔΙΑΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΑΞΚΟΥ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Α΄ΤΑΞΗΣ
14]ΔΙΑΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗ ΑΞΙΑΣ ΚΑΙ ΤΙΜΗΣ
15]ΔΙΑΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗ ΗΓΕΣΙΑΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΥ-ΜΕΓΑΛΗΣ ΜΟΝΑΔΟΣ Β΄ΤΑΞΗΣ
16]ΑΣΤΕΡΑΣ ΑΞΙΑΣ ΚΑΙ ΤΙΜΗΣ
17]ΔΙΑΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗ ΗΓΕΣΙΑΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΥ-ΜΕΓΑΛΗΣ ΜΟΝΑΔΟΣ Α΄ΤΑΞΗΣ
18]ΑΝΩΤΕΡΟΣ ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΣΗΜΟΥ ΤΟΥ ΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ


Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΠΑΙΣΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΗΓΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΓΡΑΨΑ!!!

Ο Στρατηγός Δημήτριος Γράψας πριν αρκετά χρόνια επισκέφτηκε μαζί με συναδέλφους του τον
Πατέρα Παίσιο στο Άγιον Όρος στην Παναγούδα για να πάρουν την Ευλογία του.Κάποια στιγμή
ο Στρατηγός Δημήτριος Γράψας είπε στον Πατέρα Παίσιο!
''Δεν αντέχω άλλο Γέροντα,θα παραιτηθώ από το Στράτευμα''.......
Τότε ο Πατέρας Παίσιος τον κοίταξε και του απάντησε!!!
''Εσύ δεν θα παραιτηθείς!!!Εσύ θα είσαι Αρχηγός της Άμυνας της Ελλάδος όταν μας επιτεθούν
οι τούρκοι!!!Συγκεκριμένα είπε στον Στρατηγό ότι θα μπεί στην Κωνσταντινούπολη ώς Ελευθερωτής
και θα σηκώσει την Ελληνική Σημαία πάνω από την Αγία Σοφία!!!
Όλοι κοιτάχτηκαν με έκπληξη και ρώτησαν.....και πότε θα γίνει Γέροντα αυτό;
Ο Πατέρας Παίσιος απάντησε....''όταν θα είναι ο καιρός για τα σπανάκια....και άλλαξε συζήτηση!!!
Όντως ο Στρατηγός Δημήτριος Γράψας παρέμεινε στο Στράτευμα και προόδευσε,παίρνοντας τα μεγαλύτερα Αξιώματα που θα μπορούσε ποτέ να πάρει Στρατιωτικός!!!

             ΤΟΥΡΚΙΑ!!!

''ΑΠΕΙΛΗΣΕ ΟΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΒΥΘΙΣΕΙ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ Α/ΓΕΕΘΑ''

Στίς 13 Νοεμβρίου του 2008,το Νορβηγηκό πλοίο ''Malene Ostervold'' πραγματοποιούσε ''έρευνες΄΄
σε Ελληνική υφαλοκρηπίδα δυτικά της Κύπρου,με συνοδεία τουρκικής φρεγάτας,για λογαριασμό
της Τουρκίας.
Τότε ο Στρατηγός Δημήτριος Γράψας ο οποίος ήταν Α/ΓΕΕΘΑ έδωσε την διαταγή!!!
''Αποχωρείστε απο τα Ελληνικά ύδατα γιατί θα σας βυθίσω''!!!
Η Τουρκία διαμαρτυρήθηκε για την απειλή και η ''Ελληνίδα''Ντόρα Μπακογιάννη ''φρόντισε''
για την πρόωρη παραίτηση του Α/ΓΕΕΘΑ Στρατηγού Δημητρίου Γράψα!!!
Ο Άξιος Έλλην Στρατηγός Δημήτριος Γράψας είναι ευλογημένος και γεννημένος για Ηγέτης!!!Οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις τον αγαπούν και τον σέβονται!!!Ο Ελληνικός λαός τον λατρεύει!!!

ΣΤΡΑΤΗΓΕ ΔΗΜΗΤΡΙΕ ΓΡΑΨΑ!!!ΣΕ ΖΗΤΑΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΣΟΥ!!!

 

Γράφει η Μαρία Τουφεξή

http://volcanotimes.blogspot.gr/

http://volcanotimes.blogspot.gr/2013/07/2_14.html

 

Πῶς νά διαλύσεις μία χώρα μέ συνοπτικές διαδικασίες.

 Μέ ἀφορμή τίς πρόσφατες «ὀριζόντιες» ἀπολύσεις-ἀποκεφαλίσεις χιλιάδων συμπολιτῶν μας, μέ πόνο καρδιᾶς θέλω να πῶ τά ἑξῆς:

 

Ἄν καταστρέψεις κάτι μέ μιᾶς, προκαλεῖς γρήγορα μαζικό πανικό κι ἔντονες ἀντιδράσεις πού μπορεῖ νά γίνουν ἀνεξέλεγκτες, μέ ἀποτέλεσμα νά χάσεις τό «παιχνίδι» κυριαρχίας πού ἔστησες.

Ἄν ὅμως ἀρχίζεις νά ξηλώνεις συστηματικά μά σταθερά, τό «θύμα» ἀποδιοργανώνεται. Ἀφενός δέν ξέρει ποιά θηλειά νά πρωτομπαλώσει γιά νά ταχτοποιήσει τίς ἐκκρεμότητές του καί ἀφετέρου ἀργεῖ νά συνηδειτοποιήσει τήν σοβαρότητα τῆς κατάστασης στήν ὁποία ἔχει ἐμπλακεῖ. Ὅταν θά τό καταλάβει, θά ἔχει αἰχμαλωτιστεῖ στόν ἱστό πού πλέχτηκε γύρω του.

Ψυχολογικό-ἐπικοινωνιακό τρύκ, γιά ἀποδοτικώτερο ἀντιπερισπασμό καί ἔλεγχο- τρομοκρατία κοινωνικῶν μαζῶν!

Αὐτό τό «τρυκάκι» εἰς βάρος ἑνός ὁλόκληρου λαοῦ… ἐξελίσσεται τώρα στήν πατρίδα μας!

 

Πρόκειται γιά ἕνα πολύ ὀργανωμένο καί μελετημένο σχέδιο τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων, γιά τήν καταστροφή τῆς Ἑλλάδας  καί τῆς Ὀρθοδοξίας. Αὐτή τή στιγμή, εἴμαστε στό στόχαστρο καί μάλιστα πρέπει νά «τελειώσουμε» μέ ταχύ βηματισμό…

Πρῶτον: γιατί ἡ Ἑλλάδα ἔχει ποικιλία πλούτου καί πόρων ἀκόμη καί σέ πρωτογενή μορφή, καθώς καί σημαντικώτατη στρατηγική γεωγραφική θέση, τά ὁποῖα λιμπίζονται οἱ σκοτεινοί Κοσμοκράτορες ἐξ’ ὁλοκλήρου πλέον.

Δεύτερον: γιατί ἡ Ἑλλάδα εἶναι ἡ κοιτίδα τῆς Ὀρθοδοξίας, γῆ εὐλογημένη μέ πληθώρα Ἁγίων καί βαρειά Χριστιανική κληρονομιά, τά ὁποῖα ἐπιβουλεύεται αὐτοπροσώπως ὁ ἔξω ἀπό δῶ καί τά ὄργανά του. Πῶς θά φέρει τόν Ἀντίχριστό του μέ ἐμᾶς στή μέση;

 

Δέν εἶναι τυχαῖο γεγονός, τό ποιές ὁμάδες ἐργαζομένων ξεκίνησαν οἱ πολιτικοί «μας?» νά "βομβαρδίζουν":

 

Δημοτική Ἀστυνομία: γιά νά μήν μποροῦν πατριῶτες-χριστιανοί Δήμαρχοι πού πιθανόν ἐκλεγοῦν στίς ἐπόμενες ἐκλογές ἀπό ἀπηυδησμένους Ἕλληνες, νά σκουπίσουν τίς πόλεις ἀπό τούς λαθρομετανάστες καί τό παρεμπόριο πού πλήττει τήν Ἐθνική οἰκονομία καί τήν ἐγκληματικότητα πού προέρχονται ἀπ’ αὐτούς. Αὐτά βολεύουν τούς «δανειστές» μας ἀφενός γιά νά μᾶς ἀρμέγουν καί νά ξεπουλιώμαστε ἐθνικῶς, ἀφετέρου γιά νά ἀποχριστιανοποιούμαστε ἀπό τό μουσουλμανικό στοιχεῖο στό ὁποῖο κατατάσσεται ἡ συντριπτική πλειοψηφία τῶν μεταναστῶν τῆς χώρας μας, καθώς καί γιά νά ἀποδιοργανωνόμαστε λόγῳ τῆς βίας πολλῶν ἀπό αὐτούς.

Μ’ ἕνα σμπάρο, ὄχι δυό, ἀλλά σέ αὐτήν τήν περίπτωση τρία τρυγόνια! Καί ἀφελληνισμός καί ἀποχριστιανοποίηση καί οἰκονομικός μαρασμός! Ἀλλοίωση τῆς ἐθνικῆς καί χριστιανικῆς μας ταυτότητας καί σφαλιάρα στήν ἑλληνική ἀγορά!

 

Κρατική τηλεόραση: μέ τήν διάλυσή της, τό τεράστιο ἀρχεῖο τῆς ΕΡΤ μέ ἱστορική, πολιτιστική, πολιτική, θρησκευτική, γεωγραφική κ.ἄ. Ἐθνική κληρονομιά κι ἀξία, νά δημευθεῖ, πιθανόν νά καταστραφεῖ καί νά «φύγει ἀπό τή μέση» ὅταν πέσει στά χέρια τῶν νεοεποχιτῶν τῆς ἀναδυόμενης σιωνιστικῆς ΝΕΡΙΤ ἤ στήν καλύτερη περίπτωση νά μείνει ἀπενεργοποιημένο-ἄχρηστο στά ἀζήτητα! Κι ἔτσι, νά ἀποχρωματιστοῦμε οἱ Ἕλληνες ( ἐθνικά, ἱστορικά, πολιτιστικά, θρησκευτικά, γεωγραφικά κλπ ), ξεχνώντας τό παρελθόν μας καί τήν πορεία μας ἀπό τότε πού ὑπάρχει τηλεόραση τουλάχιστον!

 

Σχολικοί φύλακες: γιά νά βράσουν τά σχολεῖα καί ἡ νέα γενιά στά ναρκωτικά, στή βία, στήν παιδεραστία, στίς ἀπαγωγές, στούς ἐμπρησμούς, στά ἀτυχήματα κ.ἄ, ὥστε νά ἀγανακτίσουν οἱ γονεῖς καί νά στραφοῦν στήν ἰδιωτική ἐκπαίδευση ὡς μοναδική λύση γιά τό «καλό» τῶν παιδιῶν τους, ἐνῶ ταυτόχρονα ἐπιτυγχάνεται ἡ καταστροφή τῶν νέων μας μέ αὐτά πού τούς περιμένουν στά ἀφύλαχτα σχολεῖα… Ἔτσι, θά γίνουν εἴτε εὔκολα χειραγωγίσιμα ὄντα στά χέρια τῆς Νέας Ἐποχῆς μελλοντικά, αὐριανοί ἀνισόρροποι πολίτες, εἴτε μετανάστες γιά σπουδές καί ἐπιβίωση σέ ξένα κράτη. Σέ αὐτήν τήν τελευταία περίπτωση, θά ἔχουμε «ἄδειασμα» τῆς Ἑλλάδας ἀπό τούς Ἕλληνες, κυρίως τούς νέους, χωρίς πόλεμο μάλιστα! Τζάμπα "Ἐθνική ἐκκένωση", ἄνευ ὅπλων κι ἀντιστάσεων καί μάλιστα ἐθελοντικῶς! Θά μείνει ἡ Ἑλλάδα μέ τούς παπποῦδες καί τίς γιαγιάδες ( γιά ὅσο ζήσουν…) καί ἄν συνυπολογίσουμε καί τό δημογραφικό πρόβλημα…καταλαβαίνετε τό μέλλον…

 

Ἐκπαιδευτικοί: ἀπολύσεις γιά νά διαλυθεῖ τό δημόσιο σχολεῖο καί ἡ δωρεάν παιδεία. Οἱ λίγοι ἐκπαιδευτικοί πού θά ἀπομείνουν νά διδάσκουν στό δημόσιο, θά εἶναι εὐκολώτερα ἐλεγχόμενοι ὑπό τό καθεστώς τῆς περιβόητης "ἀξιολόγησης" γιά ἕνα κομμάτι ψωμί, θά φοβοῦνται νά μιλήσουν γιά Θεό, γιά ἀξίες, γιά δημοκρατία, γιά ἐλευθερία, γιά πατρίδα κλπ.,  ὥστε νά μήν ἀξιολογηθοῦν «ἀνεπαρκεῖς» ἤ «ἐπικίνδυνοι». Ἐπιπλέον, θά φοβοῦνται νά κάνουν παρατηρήσεις στούς μαθητές τους ( γιά ἐπίδοση, συμπεριφορά, ἦθος, πιστεύω κλπ ), γιά νά μήν τούς ἀπειλοῦν μέ ἐκθέσεις οἱ θιγμένοι γονεῖς καί οἱ ἐντεταλμένοι τῶν «πεντακάθαρων» Ὑπουργείων μας προϊστάμενοί τους καί οἱ ὁποῖες ἐκθέσεις θά στιγματίζουν τό "ἐκπαιδευτικό τους μητρῶο" μέ πειθαρχικά καί βέβαια μέ «ἀπομάκρυνση». Ταυτόχρονα, τά περισσότερα Ἑλληνόπουλα θά μένουν ἀμόρφωτα, μιά πού οἱ περισσότεροι χρεωκοπημένοι πλέον Ἕλληνες οἰκογενειάρχες, δέν θά μποροῦν νά ἀνταπεξέλθουν οἰκονομικά πιά καί νά πληρώνουν τά δίδακτρα τῶν παιδιῶν τους γιά τίς σπουδές τους στήν ἴδια τους τήν πατρίδα!

 

Ἱερεῖς: διαταγές τῆς Τρόϊκα γιά 50% μείωση τῶν μισθῶν τους.

Κι ἄν δέν ἔχουν νά ζήσουν οἱ Λειτουργοί αὐτοί, ἄς κλείσουν οἱ Ναοί κι ἄς πετάξουμε στήν κάλαθο ἀπορριμάτων Πίστη καί Ὀρθοδοξία καί τήν σωτηρία τῶν ψυχῶν μας. Ἐξάλλου, οἱ Νεοεποχίτες Κυβερνῆτες δέν ἐνδιαφέρονται γιά τήν φυσική μας ἐπιβίωση, θά στενοχωρηθοῦν γιά τήν πνευματική μας;…

 

Μήν αὐταπατᾶσθε μέ τόν φραπέ στό χέρι στόν καναπέ.

Ἔπεται καί συνέχεια καί μέ ἄλλους κλάδους καί ὁμάδες τῆς κοινωνίας μας, μέχρι τήν πλήρη διάλυσή της καί χάριν τῆς ὁποίας δουλεύουν ἀκούραστα κάτι σκοτεινοί τύποι ἀγνώστου προελεύσεως...

 

Success story κατά τ' ἄλλα!

Καί βέβαια,  εἶναι ὄντως μεγάλη ἐπιτυχία, ἀλλά τῆς Νέας Ἐποχῆς πού ἔχει βάλει κάτω τήν Ἑλλάδα καί τήν Ὀρθοδοξία καί τίς κοπανᾶ ἀλύπητα, ὅπως καί ἄλλες κοινωνίες παγκοσμίως.

 

Ξύπνα ραγιά ἐν μετανοίᾳ

ἄν θέλεις μέλλον φωτεινό,

ἐλεύθερο, Ἑλληνικό

καί Ὀρθόδοξη πορεία...

 

Μέ ἔντονο προβληματισμό καί φιλικά,

Ο.Χ

Μια απίθανη περίπτωση ζητιάνου ετών 99!

 

Ο Dobre κατάγεται από τη Βουλγαρία και είναι 99 ετών. Όλη του τη ζωή την πέρασε δύσκολα, πολλές φορές σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας. 

Ζούσε σε τρώγλες και τρεφόταν με ό,τι έβρισκε στα σκουπίδια ή του έδιναν οι «καλοί άνθρωποι» στο δρόμο όπως λέει ο ίδιος. 

Ζει σε μια μικρή πόλη της χώρας, το Bajlo, και κάνει καθημερινά πάνω από 30 χιλιόμετρα για να φτάσει στη Σόφια. 

Εκεί στέκεται για πολλές ώρες στο προαύλιο μιας ορθόδοξης εκκλησίας και ζητιανεύει. Όχι για τον εαυτό τους, αλλά για τους άλλους. 

Ό,τι χρήματα συγκεντρώσει τα δωρίζει στην εκκλησία, σε γηροκομεία, ορφανοτροφεία αλλά και σε φτωχές οικογένειες «που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από εμένα», όπως επισημαίνει.

Πρόκειται για τον ιδιώτη που κάνει αυτή τη στιγμή τις μεγαλύτερες δωρεές στην εκκλησία, ενώ μέχρι τώρα έχει δωρίσει πάνω από 30.000 ευρώ, χωρίς να κρατήσει τίποτα για τον εαυτό του. 

Ο ίδιος είναι αυτάρκης, ζει με μια πενιχρή σύνταξη των 80 ευρώ που παίρνει και δείχνει να μην ενοχλείται καθόλου από τις δυσκολίες. Στην πόλη όλοι τον γνωρίζουν με το προσωνύμιο ο «δίκαιος από το Bajlo», αφού και ο ίδιος είναι υπέρμαχος της δικαιοσύνης και της αγάπης. 

Γιατί ο άνθρωπος αυτός ικετεύει τον συνάνθρωπο όχι για τον εαυτό του αλλά για τους αναξιοπαθούντες. Και συνεχίζει… «Για όσο ζω», λέει ο ίδιος!

ΠΗΓΗ: www.pentapostagma.gr

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ: ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΓΕΡΟΝΤΩΝ

 

  imverias.blogspot.gr

Ή Γραφή είναι μία και αιώνια και αληθινή. Δεν μπορούμε να παίρνου με κομμάτια και να τη χρησιμοποιούμε όπως μας βολεύει. Έχουμε κάνει τον δικό μας Θεό. Κόβουμε και ράβουμε ότι μας συμφέρει.
Γέροντας Αμβρόσιος μονής Δαδίου

Ό θεός δεν επιτρέπει σ' εμάς να βλέπουμε τον κόσμο των αοράτων, γιατί, αν τον βλέπαμε, θα τρελαινόμασταν. Αν βλέπαμε γύρω μας τι υπάρχει και κινείται, θα τρελαινόμασταν.
Γέροντας Αμβρόσιος μονής Δαδίου


Όταν η ψυχή είναι ταραγμένη, θολώνει το λογικό και δε βλέπει καθαρά. μόνο, όταν η ψυχή είναι ήρεμη, φωτίζει το λογικό, για να βλέπει καθαρά την αιτία κάθε πράγματος.
Γέροντας Πορφύριoς

Από αυτά πού παίρνετε να δίνετε και στους φτωχούς, σ' αυτούς πού δεν έχουν. Όχι να δίνετε από τα περισσεύματα σας ή τις κληρονο μιές. Αυτό δεν έχει καμιά αξία.
Γέροντας Αμβρόσιος  Μονής Δαδίου

Δώστε όσο περισσότερα μπορείτε. Ένα πράγμα πού σώζει τις ψυχές είναι ή ελεημοσύνη. Εσείς κοιτάτε να φτιάχνετε εδώ τα σπίτια. Φτια χτέ κι ένα σπιτάκι στον Ουρανό, να σας περιμένει...
Γέροντας Αμβρόσιος  Μονής Δαδίου

Η στενοχώρια είναι η πιο μεγάλη αρρώστια, να τη διώχνετε. Στην Εκκλησία βρίσκουμε την υγεία, την παρηγοριά, την ελπίδα και τη σωτηρία της ψυχής μας. 
Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης

Τι θέλει ο Κύριος; Αλήθεια, δικαιοσύνη και πίστη. Κι αυτά πού έχει ή καρδιά        μας να τα έχουν και τα χείλη μας - όχι άλλα τα χείλη και άλλα ή καρδιά.
Γέροντας Αμβρόσιος Μονής Δαδίου

Το κακό αρχίζει από τις κακές σκέψεις. Όταν πικραίνεσαι και αγανακτείς, έστω μόνο με τη σκέψη, χαλάς την πνευματική ατμόσφαιρα. Εμποδίζεις το Άγιο Πνεύμα να ενεργήσει
και επιτρέπεις στο διάβολο να μεγαλώσει το κακό. Εσύ πάντοτε να προσεύχεσαι, να αγαπάς και να συγχωρείς, διώχνοντας από μέσα σου κάθε κακό λογισμό.
Γέροντας Πορφύριos

Όταν ο άνθρωπος  δεν παρακολουθεί τον εαυτό του και δεν ξεσκονίζει την συνείδηση του, η συνείδησή του πιάνει πουρί και γίνεται αναίσθητος.Αμαρτάνει και είναι σαν να μην συμβαίνει τίποτα.
Γέροντας Παΐσιος

Ό Θεός δεν μας κατηγορεί επειδή πέφτουμε, αλλά επειδή δεν σηκωνόμαστε. Ή ανθρώπινη φύσις, βλέπεις, είναι ευόλισθος.
Γέροντας Αμβρόσιος Μονής Δαδίου

H αγαθή συμπεριφορά πολύ εκτιμάται από τη Χάρη του Θεού, που είναι μαζί μας. Γι αυτό σας συνιστώ να είστε αγαθοί, γλυκείς, πράοι, ταπεινοί σε όλες τις κινήσεις.                   
Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός

Με την εξομολόγηση ο άνθρωπος πετάει από μέσα του ότι άχρηστο έχει και καρποφορεί πνευματικά.
Γέροντας Παΐσιος

Όταν έρθει και κατοικήσει σε όλο το χώρο της ψυχή μας ο Χριστός, τότε φεύγουν όλα τα προβλήματα, όλες οι στενοχώριες. Τότε φεύγει και η αμαρτία.
Γέροντας Πορφύριos

Μη ζηλεύετε ανθρώπους που έχουν χρήματα, ανέσεις, δόξα και ισχύ, αλλά εκείνους που ζουν με αρετή, λογική και ευσέβεια.
Γέροντας Παΐσιος

Η αιτία της αποτυχίας ενός ανθρώπου στον πνευματικό του σκοπό είναι η αμέλεια. Η αμέλεια μας επιβουλεύεται. Μοιάζει με ανομβρία από την oποία δεν φυτρώνει τίποτα. Ζημιώνει  τους πάντες, Εμποδίζει εκείνους που θέλουν να ξεκινήσουν τον πνευματικό αγώνα. Σταματάει όσους προχώρησαν.Εκείνους που αγνοούν δεν τους αφήνει να μάθουν  και εκείνους που πλανήθηκαν τους εμποδίζει να επιστρέψουν.
Γέροντας Ιωσήφ

Στην πνευματική ζωή δεν υπάρχει μία συνταγή, ένας κανόνας. Η κάθε ψυχή έχει την δική της μοναδικότητα, ποιότητα, και δεκτικότητα. Να μη θέλουμε να βάλουμε όλον  τον κόσμο στο δικό μας καλούπι.
Γέροντας Παΐσιος
 
Αν έρθει η χάρη του Θεού, όλοι και όλα αλλάζουν, έλα όμως που για να έρθει, χρειάζεται πρώτα να ταπεινωθούμε!
Γέροντας Πορφύριos

Να έχετε διαφάνεια. Να είσθε ειλικρινείς. Πέρα για πέρα. Το ναι να είναι ναι. Και το όχι, όχι. Μη ξεχνάτε ποτέ τούτο: Ό,τι έχετε στην καρδιά, δεν υποχρεούστε να το έχετε και στα χείλη. Μα, ό,τι έχετε στα χείλη, είναι απαραίτητο να το έχετε και στην καρδιά.
Γέροντας Ιωήλ  

Όταν πάει κανείς με τον διάβολο, με πονηριές, δεν ευλογεί ο Θεός τα έργα του. Ό,τι κάνουν οι άνθρωποι με πονηριά, δεν ευδοκιμεί. Μπορεί να φαίνεται ότι προχωράει, αλλά τελικά θα σωριάσει. Το κυριότερο είναι να ξεκινά κανείς από την ευλογία του Θεού για ό,τι κάνει! Ο άνθρωπος, όταν είναι δίκαιος, έχει τον Θεό με το μέρος του. Και όταν έχει και λίγη παρρησία στον Θεό, τότε θαύματα γίνονται. Όταν κανείς βαδίζει με το Ευαγγέλιο, δικαιούται την θεία βοήθεια.
Γέροντας Παΐσιος

Να αρκείστε σ' αυτά πού σας λέγουν. Μη προσπαθείτε, να αποσπάσετε με πλάγιους τρόπους από τον άλλο κάτι πού δεν θέλει να σας το είπε από μόνος του.
Γέροντας Ιωήλ

 

Πολλοί λένε ότι η χριστιανική ζωή είναι δυσάρεστη και δύσκολη, εγώ λέω ότι είναι ευχάριστη και εύκολη, αλλά απαιτεί δυο προϋποθέσεις: ταπείνωση και αγάπη. Να μην υπερηφανεύεστε, όταν σας επαινούν. Και να μη πικραίνεστε, όταν σας κατηγορούν. Να σας ενδιαφέρει μόνο, τι γνώμη έχει για σας ο Θεός, ο ετάζων καρδίας και νεφρούς. Οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν την αλήθεια.
Γέροντας Ιωήλ

Όταν ο άνθρωπος ζει χωρίς Θεό, χωρίς γαλήνη, χωρίς εμπιστοσύνη, αλλά με άγχος, αγωνία, κατάθλιψη, απελπισία, αποκτάει ασθένειες σωματικές και ψυχικές. Η ψυχασθένεια, η νευρασθένεια, ο διχασμός είναι δαιμονικές καταστάσεις.
Γέροντας Πορφύριος

Όταν κάνουμε κάτι για να επιδειχθούμε  καταντούμε άδειοι ψυχικά. Ότι κάνουμε, να το κάνουμε για να ευχαριστήσουμε τον Θεό ανιδιοτελώς, χωρίς εγωισμό, χωρίς υπερηφάνεια, χωρίς κενοδοξία, χωρίς, χωρίς, χωρίς....
Γέροντας Πορφύριος

Η χάρη του Παναγίου Πνεύματος κάνει τον άνθρωπο να ἐκπέμπει ακτίνες. Πρέπει όμως ὁ άλλος νὰ έχει καλό δέκτη γιὰ νὰ τὸ καταλάβει.
Γέροντας Αμφιλόχιος

Όταν υπάρχει ο φόβος του Θεού δίνεται ἡ σοφία.
Γέροντας Αμφιλόχιος

   Όλα τα ζητήματά σου να τ᾿ αφήσεις στα χέρια του Θεού. Ό,τι θέλεις να το ζητάς σαν το παιδί από τον πατέρα του.
Γέροντας Αμφιλόχιος

    Όταν χάνεται τη θεία χάρη, να μη κάνετε τίποτα.Να συνεχίζεται τη ζωή σας απλά,απαλά, ώσπου χωρίς αγωνία να έρθει πάλι η αγάπη και ο έρωτας και η λαχτάρα στον Χριστό.Και τότε η χάρις σας γεμίζει και χαιρόσαστε.
Γέροντας Πορφύριος

Για να πάψει  ο νους μας να παράγει κακούς λογισμούς, πρέπει να λείψει η πονηρία. Τότε ο άνθρωπος έχει πνευματική υγεία
Γέροντας Παΐσιοs

   Όσο περισσότερο κοπιάζεις, τόσο περισσότερη χαρά και περισσότερη χάρι θα πάρεις από τον Θεό
Γέροντας Παΐσιος

  Όταν κανείς προκόβει πνευματικά, μέσα του έχει μία χαρά, μία ειρήνη, μία ευχαρίστηση
Γέροντας Παΐσιος

΄Ενας πνευματικός άνθρωπος δεν έχει θλίψεις. Όταν η αγάπη αυξηθεί και καεί η καρδιά από τον θείο έρωτα, δεν μπορεί να σταθεί πλέον θλίψη. Η μεγάλη αγάπη προς το Χριστό υπερνικά τους πόνους και τις ταλαιπωρίες που του προξενούν οι άνθρωποι.
Γέροντας Παΐσιος


Ο Θεός δεν έχει περιγραφή και τέρμα· ούτε και οι ιδιότητές Του είναι δυνατό να έχουν. Μπαίνοντας ο άνθρωπος, δια της Χάριτος του
Γέροντας Ιωσήφ ο ησυχαστής

Χωρίς την ψυχήν μας καθαρήν, δεν έχουμε κανένα όφελος από τη Θεία Κοινωνία. Για αυτό να μη διστάζετε, να μην ντρέπεστε και να εξομολογείσθε. Ότι και αν έχετε κάνει, την πιο μεγάλη αμαρτία, ο πνευματικός έχει την εξουσία από το Χριστό και από τους Αποστόλους με το πετραχήλι του να τη συγχωρήσει.
Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης

Η ΕΛΕΝΑ ΑΚΡΙΤΑ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΝΕΙ ΚΑΙ ΕΙΡΩΝΕΥΕΤΑΙ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ...

     hellas-orthodoxy.blogspot.gr

  

Καταγγέλει ο Κωνσταντίνος Λαζαρίδης, Θεολόγος

Προσφάτως αγόρασα από μεγάλη αλυσίδα βιβλιοπωλείων το βιβλίο ''Το μήλο βγήκε από τον Παράδεισο'' της δημοσιογράφου Έλενας Ακρίτα.



Επειδή η συγγραφέας θεωρείται γνωστή και καθιερωμένη και επειδή έχει τύχει αρκετές φορές να διαβάσω τη στήλη της στην εφημερίδα όπου αρθροργαφεί, δεν μελέτησα αρκετά το περιεχόμενο του βιβλίου μέχρι να το αγοράσω.

Θέλω να σημειώσω ότι το βιβλίο ήταν τοποθετημένο σε μεγάλες ποσότητες στο πλέον κεντρικότερο σημείο του βιβλιοπωλείου και επιπροσθέτως βρισκόταν σε ράφια με την ένδειξη διαβάσαμε και σας προτείνουμε.

Συνεπώς αποτελεί συνειδητή επιλογή του συγκεκριμένου βιβλιοπωλείου να το προωθήσει στους πελάτες του.

Ξεκίνησα να διαβάζω και μετά τις πρώτες σελίδες έφριξα. Η συγγραφέας αποφάσισε να ξαναγράψει τη Βίβλο, το ιερό βιβλίο όλων των Χριστιανών, και για κάποιον ακατανόητο λόγο θεώρησε ότι είχε την ελευθερία να αλλάξει σημεία, που έχουν φτάσει στα χέρια μας μέσω της εκκλησιαστικής γραμματείας, κάνοντας μια διαδρομή δύο χιλιετιών.

Αγνοώντας τις απόψεις σημαντικών θεολόγων (ενδεικτικά αναφέρω Αυγουστίνος, Αγρίππας Κάστωρ, Μπλεζ Πασκάλ, Εμάνουελ Σβέντενμποργκ), η κυρία Ακρίτα διολισθαίνει σε ένα αντιχριστιανικό παραλήρημα, προσπαθώντας απεγνωσμένα να εκβιάσει το γέλιο του κατώτερου και απαίδευτου αναγνώστη.

Μετά μεγάλης μου λύπης ανακάλυψα οτι δεν πρόκειται για κάποιο μυθιστόρημα, αλλά για μια παραποίηση της ιστορία προκειμένου κάποιοι να αυτοεπιβεβαιώσουν τις απαράδεκτες, αναχρονιστικές και αντι-ανθρωπιστικές απόψεις τους.

Κατανοώ οτι ο κάθε «συγγραφέας» έχει δικαίωμα να γράφει ό,τι του κατέβει στο κεφάλι για να το θέσω λαϊκά, όμως ως κοινωνία οφείλουμε να βάλουμε κάποια όρια, για να μην καταλήξουμε κοινωνία άγριων θηρίων. Μέσα σε μια εποχή όπου έχουν καταστρατηγηθεί και ισοπεδωθεί τα πάντα, είναι καθήκον κάθε υγιώς σκεπτόμενου πολίτη να αντισταθεί στην επιχείρηση άλωσης του πνεύματος και της ηθικής σκέψης.

Γνωρίζω εκ των προτέρων ότι η άποψή μου δεν θα γίνει σεβαστή από τα περισσότερα εξωνημένα μέσα μαζικής ενημέρωσης, αλλά όπως η κυρία Ακρίτα αφήνει τις φαντασιώσεις της ελεύθερες, μπορώ κι εγώ να εκφράζομαι ελεύθερα ώστε να υπάρξει ένα αντιστάθμισμα. Δεν είναι δυνατόν να διαφημίζεται και να προβάλλεται ένα κουρελούργημα που αναφέρεται στα Ιερά Κείμενα, γελοιοποιώντας τα στο μέγιστο βαθμό.

Θαυμάστε ορισμένα αποσπάσματα από το βιβλίο που υποστηρίζουν επαρκώς την άποψή μου και κρίνετε εσείς αν θα θέλατε κάτι τέτοιο να πέσει στα χέρια των παιδιών σας μέσω της σχολικής τους βιβλιοθήκης:

1. H Eύα ήταν η μοναδική γυναίκα ever που όταν μαγείρευε, ο άντρας της δεν της είπε ποτέ «νόστιμο, αλλά καμία σχέση με της μάνας μου!». Ο Αδάμ είναι ο μοναδικός άντρας ever που δεν άκουσε ποτέ την ερώτηση «κοίτα με στα μάτια, υπάρχει μια άλλη γυναίκα στη ζωή σου;».
2. Η γυναίκα του Λοτ έγινε αλάτι, ενώ ήθελε να γίνει ενδοκρινολόγος.
3. Μιλάς με τον Θεό, είσαι θρήσκος. Μιλάει ο Θεός σε σένα, είσαι σχιζοφρενικός.
4. Το να πηγαίνεις στην εκκλησία δεν σε κάνει χριστιανό, όπως το να πηγαίνεις σε γκαράζ δεν σε κάνει αυτοκίνητο.
5. Ο Νώε ήταν κάτι σαν τον Γιάννη Πλούταρχο με γενειάδα: σοβαρός, μετρημένος, οικογενειάρχης, επαγγελματίας, αλλά προ πάντων άνθρωπος.

Δεν είναι δυνατόν να εξευτελίζεται με αυτόν τον τρόπο η Αγία Γραφή. Επιτέλους κάποιος πρέπει να πάρει θέση όχι μόνο για το συγκεκριμένο βιβλίο, αλλά και για όλα τα παρόμοια που έχουν κατακλύσει την αγορά και προσπαθούν τεχνηέντως να διαμορφώσουν την –παγκοσμιοποιημένη– κοινή γνώμη. Θεωρώ αδιανόητο ότι δεν έχει πάρει θέση η επίσημη εκκλησία και τα Υπουργεία Παιδείας και Πολιτισμού.

Σας παρακαλώ κύριοι όπως δημοσιεύσετε την παρούσα επιστολή, η οποία φέρει την υπογραφή πολλών έγκριτων συναδέλφων εκπαιδευτικών και ακαδημαϊκών.

Με τιμή,
Κωνσταντίνος Λαζαρίδης, καθηγητής μέσης εκπαίδευσης, Θεολόγος

Ἱστορία Μονῆς Κουδουμᾶ – Οἱ κτήτορες Ἅγιοι Εὐμένιος καί Παρθένιος και Σύγχρονα θαύματα τῶν Ὁσίων

 

Η Μονή Κουδουμά και η ιστορία της

Ο Αγιος Ευμένιος (αριστερά) και ο Αγιος Παρθένιος (δεξια)
σε ιστορική φωτογραφία

Η Μονή Κουδουμά είναι αντρικό μοναστήρι που κτίστηκε από τους μοναχούς Παρθένιο και Ευμένιο, πάνω στα λιγοστά ερείπια παλιότερου μοναστηριού του 14ου αιώνα (Ενετική Περίοδος). Οι Ενετοί αναφέρουν στα έγγραφα τους το παλιό μοναστήρι σαν «Μονή του Χριστού», που όμως αργότερα εγκαταλείφτηκε, ίσως λόγω των πειρατών, και ερήμωσε.
Όταν ο Παρθένιος και ο Ευμένιος έφτασαν στον Κουδουμά, από το παλιό μοναστήρι σώζονταν μόνο ο μικρός ναός του, που στη συνέχεια έγινε το ιερό του νέου ναού (Καθολικού) της Μονής Κουδουμά.
Το κτίσιμο της Μονής Κουδουμά διάρκεσε από το 1878 μέχρι το 1895, και έγινε δυνατό με την υποστήριξη των κατοίκων της περιοχής που πρόσφεραν χρήματα και δωρεάν εργασία.
Οι τεχνίτες και όλοι όσοι βοήθησαν στο χτίσιμο του Μοναστηριού έμεναν στις σπηλιές στα δυτικά τοιχώματα του φαραγγιού απέναντι και ψηλότερα από τη Μονή.
Στα χρόνια που ακολούθησαν μέχρι σήμερα, στη Μονή Κουδουμά έχουν γίνει πολλές προσθήκες και βελτιώσεις. Μέσα στο χώρο της υπάρχουν 2 ναοί, το Καθολικό που είναι αφιερωμένο στην Παναγία και ο ναός προς τιμή των Αγίων Παρθενίου και Ευμενίου, που τιμούνται από την Εκκλησία σαν άγιοι και γιορτάζουν στις 10 Ιουλίου.
Τόσο τη μέρα αυτή, όσο και στις 15 Αυγούστου, τη μέρα της Κοίμισης της Θεοτόκου, πλήθος κόσμου έρχεται στο μοναστήρι για να προσκυνήσει και να συμμετέχει στη μεγάλη γιορτή.

Οι Αγιοι Ευμένιος και Παρθένιος
  Ο Ευμένιος και ο Παρθένιος που έκτισαν τη Μονή Κουδουμά, ήταν αδέρφια από το χωριό Πιτσίδια, κοντά στα Μάταλα και τη Φαιστό.
Ο Παρθένιος γεννήθηκε το 1829, ενώ ο αδερφός του Ευμένιος το 1846. Γονείς τους ήταν ο Χαρίτος Χαριτάκης από τα Πιτσίδια και η Μαρία Ανδρουλάκη από τη Λοχριά Ρεθύμνου.
Τα παιδιά που είχαν βαφτιστεί Νικόλαος και Εμμανουήλ, από μικρά έδειξαν την αγάπη τους προς την Εκκλησία και τη μοναχική ζωή.
Εγιναν μοναχοί στη Μονή Οδηγητρίας και στη συνέχεια ασκήτευσαν στις σπηλιές στο Μάρτσαλο πριν φτάσουν στην περιοχή του Κουδουμά, όπου έζησαν αρκετά χρόνια στο σπήλαιο του Αγίου Ιωάννη, στο σπήλαιο του Αγίου Αντωνίου, στο Αββακόσπηλιο και σε ένα άλλο μικρότερο δίπλα του.
Μέσα στο σπήλαιο παρουσιάστηκε η Παναγία στον Αγιο Παρθένιο και του ζήτησε να κτίσει το μοναστήρι της στον Κουδουμά.
Τα δύο αδέρφια δεν είχαν καθόλου χρήματα και το κτίσιμο ενός μοναστηριού φάνταζε αδύνατο, αλλά τελικά ο κόσμος στην περιοχή υποστήριξε με κάθε τρόπο τους μοναχούς, που είχαν γίνει γνωστοί για την αγιότητα τους και τα θαύματα που πραγματοποιούσε ο Παρθένιος.
Στον Αγιο Παρθένιο αποδίδονται πολλά θαύματα, όπως όταν έδιωξε τις ακρίδες που κατέτρωγαν τις σοδειές στον Κεραμέ Ρεθύμνου, όταν γέμισε η παραλία του Κουδουμά με πελεκημένες πέτρες για το κτίσιμο της μονής, όταν μετέτρεψε το θαλασσινό νερό σε γλυκό και άλλα πολλά που μπορείτε να διαβάσετε με λεπτομέρειες στο βιβλίο «Οι Οσιοι Παρθένιος και Ευμένιος και η Μονή Κουδουμά», που πωλείται στην έκθεση μέσα στο μοναστήρι.
Τα λείψανα των 2 αγίων φυλάσσονται στη Μονή Κουδουμά και εκτίθενται σε λαϊκό προσκύνημα στις μεγάλες γιορτές.


Σημείωση: Οι φωτογραφίες που φαίνονται στη σελίδα αυτή προέρχονται από το βιβλίο «Οι Οσιοι Παρθένιος και Ευμένιος και η Μονή Κουδουμά» του Αρχιμανδρίτη Χρυσόστομου Παπαδάκη.

 

Σύγχρονα θαύματα τῶν Ὁσίων

  

     Μέσα στὸ πλῆθος τῶν συγχρόνων θαυμάτων τῶν Ὁσίων Παρθενίου καὶ Εὐμενίου παραθέτουμε καὶ τὰ παρακάτω ὅπως οἱ ἴδιοι ποὺ τὰ ἔζησαν τὰ κατέγραψαν καὶ παρέδωσαν πρὸς τιμὴ τῶν Ὁσίων:Ὁ π. Ἀνδρέας Βλαχιώτης ἐφημέριος ἐνορίας Ἁγίου Παντελεήμονος Μυκηνῶν Ἄργους διηγεῖται τὰ ἑξῆς θαυμαστὰ ποὺ τελέσθηκαν στὴν ἐνορία τοῦ:

«Στὴν ἐνορία μας στὸν Ἅγιο Παντελεήμονα Μυκηνῶν Ἄργους ὅπου φυλάσσονται τὰ ἱερὰ Λείψανα τῶν Ἁγίων Πατέρων Παρθενίου καὶ Εὐμενίου ἐκ Κουδουμὰ μὲ τὴ βοήθεια τῶν Ἁγίων γίνονται πολλὰ θαύματα. Τὸ ἔτος 1999 ἔλαβα μεγάλη εὐλογία ἀπὸ κάποιον εὐλαβέστατο ἱερομόναχο, τὸ ἱερὸ λείψανο τοῦ Ἁγίου Παρθενίου. Τὸ τοποθέτησα μὲ εὐλάβεια σὲ λειψανοθήκη στὸ γραφεῖο μου. Μετὰ ἀπὸ λίγο καιρὸ κάποιοι ἐργάτες ποῦ δούλευαν στὸ σπίτι μὲ ρώτησαν τί εὐωδία εἶναι αὐτή;Κανεὶς δὲν περίμενε ὅτι ἡ εὐωδία προέρχονταν ἀπὸ τὸ λείψανο τοῦ Ὁσίου Παρθενίου. Ἕνα βράδυ ποὺ καθόμουν στὸ γραφεῖο, εὐωδία μεγάλη πλημμύρισε τὸ σπίτι. Ἀνοίγοντας τὴν λειψανοθήκη εἶδα ὅτι τὸ βαμβάκι ποὺ ἦταν τοποθετημένο τὸ λείψανο τοῦ Ἁγίου ἦταν γεμάτο μύρο καὶ μάλιστα σηκώνοντας τὸ Ἱερὸ λείψανο εἶδα νὰ στάζει σταγόνες πάνω στὸ βαμβάκι. Ἔτσι ἀρχίσαμε νὰ τιμοῦμε τὸν Ἅγιο στὴν ἐνορία μας . Ἁγιογραφήσαμε τὴν εἰκόνα τους στὸ Ναὸ καὶ κάνουμε τακτικὰ τὴν ἱερὰ παράκλησή τους. Κατὰ τὴν ἱερὰ μνήμη τῶν Ἁγίων τελοῦμε μεγαλοπρεπῆ ἱερὰ ἀγρυπνία με πλῆθος κόσμου καὶ ἡ παρουσία τῶν Ἁγίων γίνεται πολὺ ἔντονη γιατί τὸ ἱερὸ λείψανο τοῦ Ὁσίου Παρθενίου μυροβλύζη. Ἡ κά. Βασιλικὴ Ντάση, ἀπὸ τῆς Μυκῆνες εἶδε ἐν ὤρᾳ Θείας Λειτουργίας τὸν Ὅσιο Παρθένιο νὰ διακονεῖ μέσα στὸ ἱερό. Ὅταν μὲ ρώτησε ποιὸς μοναχὸς ἦταν αὐτὸς τῆς εἶπα ὅτι δὲν ὑπῆρχε κανεὶς μοναχός. Αὐτὸ συνεχίστηκε ἄλλες δυὸ φορὲς τὴν τρίτη φορᾶ προσκυνώντας τὴν εἰκόνα τοὺς ἀναγνώρισε τὸν Ὅσιο τότε συγκινημένη μὲ φώναξέ μου ἔδειξε καὶ μοῦ βεβαίωσε ὅτι ἦταν ὁ Ὅσιος Παρθένιος. Ἡ δεκατριάχρονη Ἑλένη Κιντὴ, μὲ καρκίνο στὰ δυό της στήθη ἀφοῦ παρακάλεσε τῶν Ἅγιο καὶ σταυρώθηκε μὲ τὸ ἱερὸ λείψανο, θεραπευτικέ. Οἱ Ὅσιοι Παρθένιος καὶ Εὐμένιος τὴν θεράπευσαν καὶ οἱ γιατροὶ βλέποντας τὶς ἐξετάσεις της, δὲν πίστευαν στὰ μάτια τους. Ἡ κά. Ἀναστασία Καραμάνου, ἀπὸ τὴν Ἁγία Τριάδα Ναυπλίου μὲ πρόβλημα στὴν μέση της ἀπέφυγε τὴν ἐγχείρηση ζητώντας τὴν θεραπεία της ἀπὸ τοὺς Ἁγίους καὶ ἐκείνη τὴν θεράπευσαν. Ὁ κ. Παναγιώτης Πίτρης, ἀπὸ τὸ Παναρίτι Ναυπλίου ἀπέφυγε σοβαρὴ ἐγχείρηση στὴν καρδιὰ τρώγοντα μικρὸ τεμάχιο ἀπὸ τὸ βαμβάκι μὲ μύρο τοῦ Ἁγίου καὶ ἐβρισκόμενος στὸ Ὀνάσιο Νοσοκομεῖο οἱ γιατροὶ θαύμασαν. Ἡ κά. Βασιλικὴ καὶ ὁ κ. Παναγιώτης, ἀπὸ τὸ Ἄργος μετὰ ἀπὸ δέκα χρόνια στείρωσης, τεκνοποίησαν δίδυμα ἀγόρια κάνοντας ἁγιασμὸ μὲ τὸ ἱερὸ λείψανο τοῦ Ὁσίου Παρθενίου καὶ πίνοντας ἀπὸ αὐτόν. Ἡ κά. Ἀναστασία Κ….. ἀπὸ τὸ Ἄργος, μετὰ ἀπὸ δεκαπέντε χρόνια στείρωσης καὶ ἔχοντας τὴν, ἀποκλείσει οἱ γιατροί, τεκνοποίησε προσευχόμενη στοὺς Ἁγίους. Ἡ κά. Ἀλεξάνδρα Μπούνου, ἀπὸ τὸ Παναρίτι Ναυπλίου μὲ σοβαρὸ πρόβλημα ἀλλεργικοῦ μὲ τὴν πολὺ προσευχή της στὸν Ἅγιο θεραπεύτηκε νιώθοντας ἔντονη τὴν εὐωδία τοῦ ἁγίου μύρου του. Ἡ μικρὴ ἑπτάχρονη Μαρία Βλαχιώτη, ἀπὸ τὸ Κυβέρι Ἀργολίδος σὲ ἀτύχημα ποὺ ὑπέστη ἔσκισε τὴν γλώσσα τῆς τόσο βαθειὰ ποὺ κρατιόταν ἀπὸ μία μικρὴ μεμβράνη καὶ σταυρώνοντας τὴν μὲ τὰ λείψανο τοῦ Ἁγίου ἡ γλώσσα τῆς θεραπεύτηκε σὲ τρεῖς ὧρες. Ἡ κά. Ἀναστασία καὶ ὁ κ. Χρίστος, ἀπὸ τὸ Ναύπλιο δὲν μποροῦσαν νὰ τεκνοποιήσουν καὶ σταυρώνοντας μὲ τὸ λείψανο τοῦ Ἁγίου τεκνοποίησαν ἕνα ὑγιέστατο κοριτσάκι μετὰ ἀπὸ εἴκοσι χρόνια γάμου. Ἡ κά. Βασιλεία Γιαννίκου, μὲ σοβαρὴ ἀσθένεια θεραπεύτηκε προσκυνώντας τὰ λείψανα τῶν Ἁγίων. Ἡ κά. Δέσποινα Π…. ἀπὸ τὴν Κόρινθο θεραπεύτηκε ἀπὸ βαρὺ ψυχολογικὸ πρόβλημα. Ἡ κά. Γεωργία Ραπτοπούλου, ἀπὸ τὸ Ναύπλιο μὲ σοβαρὸ πρόβλημα καρκίνου θεραπεύτηκε ἀπὸ τοὺς Ἁγίους. Ὁ μικρὸς Γεώργιος – Ἀνδρέας, ἀπὸ τὸ Κουτσοπόδι – Ἄργους μὲ πρόβλημα ἀναπηρίας στὸ πόδι, (δὲν μποροῦσε καθόλου νὰ τὸ πατήσει) καὶ σταυρώνοντας τὸ μὲ τὸ ἱερὸ λείψανο τοῦ Ἁγίου σὰν νὰ τὸ διαπέρασε ἠλεκτρικὸ ρεῦμα καὶ σὲ πέντε λεπτὰ τὸ παιδάκι κατέβηκε ἀπὸ τὴν ἀγκαλιὰ τῆς μάνας του καὶ περπάτησε μέσα στὸν Ναό. Ὁ Ἱεροψάλτης τοῦ Ναοῦ μας, Ἁγίου Παντελεήμονος κ. Ἰωάννης Δ…. ἔπασχε ἀπὸ σοβαρὴ ἀσθένεια καρκίνου σὲ εὐαίσθητο σημεῖο τοῦ σώματός του, παρότι ἔκανε ἀφαίρεση τοῦ ὄγκου οἱ γιατροὶ δὲν ἔδωσαν ἐλπίδες ζωῆς διότι ἡ κατάσταση τοῦ ἦταν δύσκολη. Παραμονὴ τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος ἦρθε στὴν ἐνορία ὁ Μητροπολίτης μας Ἀργολίδος κ.κ. Ἰάκωβος, τότε ζήτησα ἀπὸ τὸν Δεσπότη νὰ κάνει προσευχὴ γιὰ τῶν Ἰωάννη ποὺ ἦταν σὲ δύσκολη κατάσταση, ὁ Δεσπότης δέχθηκε, ἀλλὰ, προέτρεψε τοὺς παρευρισκόμενους νὰ προσευχηθοῦν και εκείνοι στὸν Ἅγιο Παντελεήμονα καὶ στὸν Κρητικὸ Ἅγιο Παρθένιο ποὺ τόσο εἶχαν σὲ εὐλάβεια. Κατόπιν κάνοντας προσευχὴ σταυρώσαμε τον ἀσθενοῦντα μὲ τὸ λείψανο τοῦ Ἁγίου Παρθενίου καὶ Ὤ! τοῦ θαύματος οἱ δεῖκτες τοῦ καρκίνου στὴν ἑπομένη ἐξέταση ἦταν μηδενική, ἔκτοτε θεραπεύτικε, παντρεύτηκε καὶ σήμερα ἔχει δυὸ παιδιὰ, δοξάζοντας τὸ Θεὸ καὶ τους Αγίους γιὰ τὴν εὐεργεσία τους πρὸς ἐκεῖνον. Κλείνοντας καταθέτω τὸ προσωπικό μου βίωμα ἀπὸ τὸν Ἅγιο, ἕνα χειμωνιάτικο βράδυ περὶ τὸ 2003 – 2004 εἶδα τὸν Ἅγιο Παρθένιο ὅπως εἶναι στὴν εἰκόνα του καὶ μοῦ εἶπε: «αὔριο να λειτουργήσεις γιατί μεγάλη χαρὰ γίνετε στὸ σπίτι μου», δηλαδή στὸ μοναστήρι του, στὸ ἐρώτημά μου τὴ εἶναι αὐτὴ ἡ χαρά, μοῦ ἀπαντᾶ ὅτι: «βρέθηκε ὁ ἀδελφός μου καὶ δὲν θὰ εἶμαι χαρούμενος;». Δὲν ἤξερα τι ἦταν. Μετὰ ἀπὸ καιρὸ ἔμαθα ὅτι εκείνες τις μέρες βρέθηκαν τὰ Ἱερὰ Λείψανα τοῦ Ἁγίου Εὐμενίου. Μετὰ ἀπὸ ἕνα χρονικὸ διάστημα δὲν θυμᾶμαι περίπου ποτὲ ὁ Ἅγιος Θεὸς, οἰκονόμησε καὶ ἦρθε στὰ χέρια μου τεμάχιο Ἁγίου λειψάνου του. Ἔτσι ἔφτιαξα ἀργυρὴ λειψανοθήκη γιὰ τοὺς δυὸ μεγάλους Ἁγίους. Οἱ Ἅγιοι εἶναι ζωντανοὶ στὴν ἐνορία μας ἀλλὰ καὶ σὲ ὅλη τὴν περιοχή. Ἔρχεται κόσμος καὶ παρακαλεῖ τοὺς Ἁγίους γιὰ τὰ προβλήματά τους. Οἱ Ἅγιοι ὡς καλοὶ θεραπευτὲς ἱκανοποιοῦν πρὸς τὸ ψυχικὸ τοὺς συμφέρον τὰ αἰτήματά τους. Οἱ Ἅγιοι νὰ μᾶς διαφυλάττουν. Πρεσβ. Ἀνδρέας Βλαχιώτης.» Ὁ κ. Δημήτριος Χ. Σύντ/χὸς Ἐπιθ/τῆς Ο.Σ.Ε. κάτοικος Ἁγίου Νικολάου Κρήτης διηγεῖται: «Τὸν Δεκέμβριο τοῦ 2007 κάνοντας μερικὲς ἐξετάσεις γιὰ δυὸ ἐπιδερμικὰ ἀποστήματα, διέγνωσαν οἱ γιατροὶ ὅτι πρέπει νὰ γίνει βιοψία ὁπότε ἔγιναν καὶ αὐτὲς καὶ τὸ ἀποτέλεσμα ἦταν ὅτι ἐπρόκειτο γιὰ καρκινώματα σὲ προχωρημένη κατάσταση. Ἡ ἀπόφαση καρκινολόγου καθηγητοὺ ἦταν ἡ ἄμεση μετάβασή μου στὴν Ἀθήνα καὶ ἀμέσως νὰ χειρουργηθῶ ἀπὸ καθηγητὴ δερματολόγο. Ὁρίστηκε ἡ ἡμερομηνία τῆς ἐπέμβασης καὶ θὰ ἦτα ἡμέρα Πέμπτη. Τὴν Τετάρτη τὸ βράδυ χαιρέτισα τὰ παιδιὰ καὶ τὰ ἐγγόνια μου γιατί θὰ ἔφευγα πολὺ πρωὶ καὶ ἔπεσα γιὰ ὕπνο. Τὰ ξημερώματα εἶδα στὸν ὕπνο μου ὅτι ἔκανα διακονία σὲ κάποιο Ναὸ καὶ ὅτι πήγαινα στὸ ντουλάπι νὰ φυλάξω μία ἐγκύκλιο μετὰ τὴν ἀνάγνωσή της, ἀπὸ τὸν Ἱερέα τοῦ Ναοῦ. Ὅπως βάδιζα στὴ μέση του Ναοῦ, μὲ σταμάτησε ἕνας Ἱερέας, μὲ ἀγκάλιασε ἔσκυψε καὶ μὲ φίλησε στὸ πρόσωπο καὶ μοῦ ψιθύρισε στὸ αὐτί: Εὐχαριστῶ πολὺ ὁ Εὐμένιος εἶμαι νὰ ἔρθεις στὸ σπίτι μου νὰ ζητήσεις νὰ προσκυνήσεις τὰ λείψανά μου καὶ ὅλα θὰ πᾶνε καλά. Ξύπνησα ἔκανα τὸ σταυρό μου καὶ προσπαθοῦσα νὰ ἐξηγήσω τὸ ὄνειρο. Τὸ πρωὶ πῆρα τηλέφωνο τὸν π. Γ. Μ. ἱερέα τοῦ Ι.Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων στὸν Ἄγ. Νικόλαο Κρήτης καὶ τοῦ ἀνέφερα τὸ ὄνειρό μου ὁ ὁποῖος μου εἶπε ὅτι εἶναι εὐχάριστο γιατί πρὶν ἀπὸ λίγες ἡμέρες στὸν Ι. Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων ὅπου καὶ εἶμαι ἐπίτροπος εἴχαμε παραθέσει σὲ προσκύνημα τὰ ἱερὰ λείψανα τῶν Ὁσίων Πατέρων Παρθενίου καὶ Εὐμενίου. Τὰ εἶχα στολίσει μὲ λουλούδια καὶ πολλὲς φορὲς τὰ εἶχα θυμιάσει. Εἶναι τὸ εὐχαριστῶ τῶν Ἁγίων γιατί τὰ περιποιήθηκές μου εἶπε ὁ πατὴρ Γ. καὶ ὅλα θὰ πᾶνε καλά. Ὄντως ὅλα ἐπῆγαν καλὰ εὐχαριστῶ τοὺς Ἁγίους καὶ εὐτυχῶς πού μου δόθηκε ἡ εὐκαιρία καὶ μετέβηκα στὴν Ι. Μονὴ τοὺς ὅπως μου ζήτησε ὁ Ἅγιος καὶ προσκύνησα τὴν εἰκόνα καὶ τὰ ἅγια λείψανά τους.» Προσκυνητὴς τῆς Ι.Μ. Κουδουμά, κάτοικος Ἡρακλείου Κρήτης διηγεῖται: «Τὸ καλοκαίρι τοῦ 2010 ἕνα βράδυ ἔπεσα γιὰ ὕπνο, τὰ ξημερώματα εἶδα στὸν ὕπνο μου ἕναν γέροντα ἀσκητὴ , τὸν ρώτησα ποιὸς εἶναι καὶ μοῦ ἀπαντᾶ ὅτι: Είμαι ὁ Ὅσιος Παρθένιος ἀπὸ τὸν Κουδουμὰ καὶ τότε μὲ αὐστηρὸ βλέμμα μου λέει νὰ πᾶς στὸν Κουδουμὰ νὰ ἐξομολογηθεῖς τὰ ἁμαρτήματά σου γιατί σὲ περιμένει μεγάλη ταλαιπωρία, νὰ ἐξομολογηθεῖς καὶ γιὰ τὴν κλεψιὰ ποὺ ἔχεις κάνει, τότε ἄρχισα νὰ τρέμω ὁλόκληρος καὶ ὁ Ἅγιος μου λέει τρέμεις γιὰ δυὸ λόγους : ἅ) γιὰ νὰ καταλάβεις τὸ μέγεθος τῆς ἁμαρτίας σου να νιώσεις την αλήθεια του γεγονότος αλλά καὶ το πόσο τρέμουν καὶ βασανίζονται οἱ ἀμετανόητοι στὴν κόλαση καὶ β) νὰ μὴν λησμονήσεις νὰ πᾶς στὸν Κουδουμὰ νὰ ἐξομολογηθεῖς. &nbs Ἔντρομος ξύπνησα καὶ πράγματι θυμήθηκα ὅτι πρὶν πολλὰ χρόνια εἶχα κλέψει κάτι σημαντικὸ . Τὴν ἑπόμενη Κυριακὴ πῆγα στὴν Μονὴ Κουδουμὰ μὲ τὴν οἰκογένειά μου καὶ ὅλοι ἐξομολογηθήκαμε καὶ ὅπως μου εἶπε ὁ Ἅγιος αἰσθανθήκαμε πολὺ εἰρηνικὴ καὶ πλημυρισμένη ἀπὸ χαρὰ τὴν ψυχή μας. Εὐχαριστῶ τὸν Ἅγιο ποὺ μὲ ὁδήγησε νὰ βρῶ τὴν σωτηρία μου.» Ἡ κά. Σοφία Δ. Κάτοικος Ρεθύμνου διηγεῖται: «Τὸ Φεβρουάριο τοῦ 2010 ἦρθα μὲ τὸν σύζυγό μου στὴν Μονὴ τοῦ Κουδουμᾶ πρώτη φορᾶ, ἤμασταν ἀπελπισμένοι ἐξαιτίας μιᾶς μεγάλης δοκιμασίας περίπου δέκα χρόνων τοῦ γιοῦ μας Ε. Δ. στὴν προσωπική του ζωή, ἡ ὁποία εἶχε ὁδηγήσει ὅλοι μας τὴν οἰκογένεια σὲ διαπληκτισμοὺς, φασαρίες, θλίψης καὶ πολλὰ ἄλλα προβλήματα. Τὸ πρόβλημα αὐτὸ ὁδήγησε τὸν γιό μας, νὰ μᾶς ἀποφεύγει νὰ κλίνετε στὸν ἑαυτὸ τοῦ ὥσπου ἔφτασε πολὺ ἀπογοητευμένος νὰ φύγει γιὰ τῆς Ἀθήνα χωρὶς νὰ ἐπικοινωνεῖ μαζί μας. Τότε ἦταν ποὺ ἀποφασίσαμε νὰ πᾶμε στὸν Κουδουμὰ νὰ προσευχηθοῦμε στὴν Παναγία καὶ στοὺς Ἁγίους νὰ ἀποφευχθεῖ τὸ πρόβλημά μας καὶ νὰ μᾶς χαρίσουν τὴν πρώτη ἀγάπη καὶ ἑνότητα στὸ σπίτι μας. Πήγαμε προσευχηθήκαμε και φεύγοντας ἀπὸ τὴν Μονὴ Κουδουμὰ καὶ πρὶν καλὰ – καλὰ φράσουμε στὸν σπίτι μας κτυπάει τὸ τηλέφωνό μου καὶ Ὤ! τοῦ θαύματος ἦταν ὁ γιός μας ἐντελῶς ἀλλαγμένος, μιλώντας μας μὲ πολὺ ἐγκαρδιότητα καὶ ἀγάπη καὶ λέγοντάς μας ὅτι ἔρχεται πίσω στὸ σπίτι μας. Ἀπὸ τότε πράγματι ὁ γιὸς ἄλλαξε ριζικὰ τὴ ζωή του αλλά καὶ κατεύθυνε τὰ διαβήματα τοῦ κοντὰ στὴν Ἐκκλησία. Δοξάζουμε τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο καὶ τοὺς Ὁσίους Πατέρες Παρθένιο καὶ Εὐμένιο γιὰ τὴν Χάρι καὶ Βοήθειά τους ποὺ εἴμαστε πάλη ὅλοι μαζὶ ποιὸ ἑνωμένη καὶ ἀγαπημένοι ἀπὸ ὅτι πρίν. Εὐχαριστῶ τοὺς Ἁγίους γι’ αὐτό.» Ἡ κά. Σ. Λ. συγγενής της Ε. Π. Κάτοικος Μεσσαρᾶς Ἡρακλείου Κρήτης διηγεῖται: «Τὸ 2002 ἔγινε ἕνα σοβαρὸ τροχαῖο δυστύχημα στὸ Ἡράκλειο Κρήτης μία πενταμελὴς οἰκογένεια (τὸ ζευγάρι μὲ τὸ ἀγοράκι καὶ τὰ δυὸ κοριτσάκια τους) τράκαρε μὲ φορτηγό. Τὸ ζευγάρι καὶ τὸ ἕνα κορίτσι τραυματίστηκαν ἐλαφριά, τὸ ἀγόρι τῆς οἰκογένειας πέθανε ἀκαριαῖος, τὸ ἄλλο κορίτσι ὑπέστη σοβαρὰ ἐγκεφαλικὰ κατάγματα μὲ πολλαπλὰ ματώματα καθὼς καὶ σὲ ὅλο τοῦ τὸ σῶμα φοβερὲς κακώσεις κατὰ τοὺς ἰατροὺς δὲν εἶχε ἐλπίδες ζωῆς (κλινικὰ νεκρό) τότε οἱ γονεῖς τοῦ παιδιοῦ παρακάλεσαν τοὺς πατέρες τῆς Μονῆς νὰ μεταβούν στὸ ΠΕ.ΠΑ.ΓΝΗ (Πάν. Νοσοκομεῖο Ἡρακλείου) ὅπου νοσηλεύονταν καὶ νὰ σταυρώσουν τὴν μικρὴ Ἐ. Πράγματι μὲ τὸν σταυρὸ ποὺ σταύρωνε ὁ ἴδιος ὁ Ὅσιος Παρθένιος καὶ φυλάσσετε στὴν Μονὴ καθὼς καὶ μὲ ἅγιο Λείψανό του, πῆγαν οἱ πατέρες καὶ τὸ σταύρωσαν εὐχόμενοι ὑπὲρ ὑγίας αὐτῆς, καὶ ὤ! τοῦ θαύματος ἐντὸς ὀλίγων ἡμερῶν τὸ παιδὶ βγῆκε ἀπὸ τὴν ἐντατικὴ καὶ σὲ λίγο διάστημα θεραπεύτηκε καὶ σήμερα έχει ξεπεράσει τον κίνδυνο.» Ἡ κά. Ἀθηνᾶ Μ. κάτοικος Θεσσαλονίκης διηγεῖται: «Εἶχα μεγάλο πρόβλημα μὲ τὰ πόδια μου τὰ ὁποία εἶχαν πρηστεῖ ὑπερβολικά. Βρέθηκα στὴν ἱερὰ μονὴ Κουδουμὰ μαζὶ μὲ τὸν μακαριστὸ σύζυγό μου Σ. γιὰ ὀλιγοήμερο προσκύνημα. Κάποια βραδιὰ ἔγινε ἀγρυπνία στὴν ὁποία καὶ παραβρεθήκαμε. Ἐγὼ κάθισα σὲ κάποιο ἀπὸ τὰ στασίδια τοῦ ἱεροῦ ναοῦ ἀπέναντι στὸ ὁποῖο ὑπῆρχε ἡ εἰκόνα τῶν ὁσίων πατέρων. Τότε μὲ παράπονο καὶ δάκρια ἀπευθύνθηκα μὲ θερμὴ προσευχὴ στοὺς ἁγίους ζητώντας νὰ μὲ βοηθήσουν στὸ πρόβλημά μου αὐτό. Βλέπω τότε τὸν ὅσιο Εὐμένιο ὁ ὁποῖος ἐξέρχεται ἀπὸ τὴν εἰκόνα, κατευθύνεται πρὸς τὸ παγκάρι, παίρνει ἕνα κεράκι καὶ ἔρχεται πρὸς τὸ μέρος μου. Ἐγὼ τότε μὲ πολλὰ δάκρυα ἀντικρίζω τὴν εἰκόνα τῶν ἁγίων καὶ πάλι πάνω στὴν ὁποία ὑπῆρχε μόνο μιὰ μορφή, αὐτὴ τοῦ ἁγίου Παρθενίου. Ὁ ὅσιος Εὐμένιος τότε μου φέρνει τὸ κεράκι καὶ μοῦ λέει – ἄναψε τὸ καὶ ὅλα θὰ πᾶνε καλά, ταυτόχρονα τὸν βλέπω νὰ κατευθύνεται πάλι πρὸς τὴν εἰκόνα του. Μετὰ ἀπὸ αὐτὸ πού μου συνέβη καὶ τὸ ὁποῖο πραγματικὰ μὲ συγκλόνισε, δοξολογῶ τὸν Θεὸ ποὺ πάντα τρέχει σὲ κάθε ψυχὴ ἡ ὁποία ζητᾶ μὲ πόνο τὴν βοήθειά του. Ἐλπίζω πάντοτε στὶς πρεσβεῖες τῶν ὁσίων πατέρων Παρθενίου καὶ Εὐμενίου.» Ἡ κά. Μαρία Κ. κάτοικος Λευκωσίας Κύπρου διηγεῖται: «Ένα βράδυ γυρνώντας στὸ σπίτι μου κουρασμένη ἑτοιμάστηκα καὶ ξάπλωσα νὰ κοιμηθῶ. Εἶδα λοιπὸν ὅτι βρέθηκε κοντά μου μιὰ λαμπροφοροῦσα γυναίκα ἡ ὁποία μὲ ὁδήγησε σὲ ἕνα βουνό. Στὸ ἐρώτημά μου ποὺ μὲ πάει, ἐκείνη μου ἀπάντησε – στὸ σπίτι μου στὸν Κουδουμά, στοὺς ἁγίους πατέρες Παρθένιο και Ευμένιο. Ἀνεβήκαμε καὶ κατεβήκαμε τὸ βουνὸ τὸ ὁποῖο εἶχε ἀρκετὲς ἐπικίνδυνες στροφὲς καὶ ἀντικρίσαμε τὴ μονὴ ἀπὸ ἀπόσταση. Ἐκεῖ λοιπὸν ξύπνησα μὲ τὴν ἀγωνία τί νὰ εἶναι τὸ ὄνειρο ἐκεῖνο, ποὺ νὰ βρίσκεται ὁ Κουδουμᾶς καὶ οἱ Ἅγιοι πατέρες, γιὰ τοὺς ὁποίους οὐδέποτε εἶχα ἀκούσει ἢ γνώριζα κάτι; Τὶς ἑπόμενες μέρες κατὰ θειὰ οἰκονομία συνομίλησα στὸ τηλέφωνο μὲ ἕναν γνωστό μου πνευματικὸ ἀδελφὸ ἀπὸ τὴν Κρήτη στὸν ὁποῖο ἀνέφερα καὶ τὸ σχετικὸ ὄνειρο μὲ τὸ ἐρώτημα μήπως ξέρει γιὰ ἐκεῖνο τὸ μοναστήρι μὲ τὴν ὀνομασία Κουδουμᾶς. Ἐκεῖνος γελώντας λίγο μου ἀπάντησε – ἔλα τὸ συντομότερο στὴν Κρήτη καὶ ἐγὼ θὰ σὲ ὁδηγήσω ἐκεῖ. Πράγματι ὅταν ἦρθα στὴν Κρήτη στης 06-05-2010 καὶ ἀρχίσαμε νὰ ἀνεβαίνουμε τὸ βουνὸ τὸ ὁποῖο λέγεται Κόφινας ἀμέσως ἀναγνώρισα τὸν τόπο στὸν ὁποῖο ἡ ἴδια ἡ Παναγία μὲ εἶχε ὁδηγήσει ἐκεῖνο τὸ βράδυ στὸ ὄνειρό μου. Εὐχαριστῶ μέσα ἀπὸ τὴν καρδιά μου τὴν Θεοτόκο μας τὴν ἐλεοῦσα τοῦ Κύκκου καὶ τοὺς ὁσίους πατέρες ποὺ ἦρθα στὸ σπίτι τοὺς σήμερα νὰ προσκυνήσω.» Ὁ κ. Ἡρακλῆς Κ. κάτοικος Ν. Ἁλικαρνασσοῦ Ἡρακλείου διηγεῖ-ται: «Εἶχα κάποια ἐνοχλητικὰ σπυριὰ σὲ ευαίσθητο μέρος τοῦ σώματος μοῦ τὰ ὁποία γιὰ πολὺ καιρὸ με ταλαιπωροῦσαν. Βυθισμένος στὸν καθημερινὸ ἀγώνα γιὰ τὴν ἐπιβίωση ἀμέλησα νὰ πάω στὸ γιατρό. Ἐπειδὴ τὰ σπυριὰ αὐτὰ ἦταν ἐνοχλητικὰ τὰ πείραζα μὲ ἀποτέλεσμα ἐκεῖνα νὰ μολυνθοῦν καὶ νὰ ἐξελιχτοῦν σὲ μία μορφὴ καρκινώματος πολὺ ἐπικίνδυνου βαθμοῦ ὅπως μοῦ ἀνέφερε ὁ γιατρὸς ὅταν ἀναγκάστικα νὰ νοσηλευτώ. Τότε στον ύπνο μου εμφανίσθηκε η Παναγία τοῦ Κουδουμᾶ καὶ οι ἁγίοι πατέρες γιὰ τοὺς ὁποίους εἶχα ἀκούσει πολλὰ δὲν εἶχα ὅμως ποτὲ ἐπισκεφτεῖ. Ἔδωσα τότε ἐντολὴ σὲ ὅλους τους συγγενεῖς μου νὰ ἐπισκέπτουν τὸ μοναστήρι καὶ νὰ προσκυνήσουν. Οἱ πατέρες ἔδωσαν στοὺς συγγενεῖς μου λαδάκι ἀπὸ τὸ καντήλι τῶν ἁγίων καὶ κάποια εἰκόνα. Ὅταν οἱ δικοί μου ἐπέστρεψαν, ἄλειψα τὸ μολυσμένο σημεῖο μὲ τὸ λαδάκι καὶ μου ἀφηγήθηκαν τὰ σχετικὰ μὲ τὸ προσκύνημα. Τὴν ἄλλη μέρα ὅλα εἶχαν ἀλλάξει. Τὸ καρκινογόνο σημεῖο τοῦ σώματος μου εἶχε ἐξαφανιστεῖ. Ὅλοι τώρα ἀφηγοῦμαστε ὅπου βρεθοῦμε τὸ μεγάλο θαῦμα της Παναγίας και των οσίων Πατέρων.» Ἡ κ. Κάσ. Κ. κάτοικος Βοιωτίας διηγεῖται: «Πρὶν μερικὰ χρόνια ὁ καθηγούμενος τῆς Ι. Μ. Κουδουμὰ μετέβει μετὰ ἀπὸ πρόσκληση, μὲ τὰ λείψανα τῶν ἁγίων, σὲ χωριὸ τῆς Ι. Μητροπόλεως Θ&Λ πρὸς προσκύνηση. Ἐκεῖ ἐδόθη ὡς εὐλογία στοὺς προσκυνητὲς ἕνα μικρὸ εἰκονάκι τῶν ὁσίων πατέρων Παρθενίου καὶ Εὐμενίου. Πῆρα και εγω τὸ εἰκονάκι τὸ ὁποῖο τοποθέτησα σὲ κάποια γωνιὰ μαζὶ μὲ πολλὲς ἄλλες εἰκόνες. Ὁ καιρὸς πέρασε καὶ ὁ γιὸς μου παρου-σίασε κάποιο καρδιολογικὸ πρόβλημα τὸ ὁποῖο ἔχρηζε ἄμεσης χειρουργικῆς ἐπέμβασης. Ἡ οἰκογένεια τοῦ γιοῦ μου δὲν με ἐνημέρωσε γιὰ νὰ μὴν ἀνησυχώ. Τὸ προηγούμενο βράδυ τῆς ἐπέμβασης εἶδα στὸ ὕπνο μου ὅτι ἦρθαν στὸ σπίτι δυὸ καλόγεροι. Τὴν ὥρα ἐκείνη τὸ καντηλάκι τὸ ὁποῖο εἶχα ἀνάψει ἀπὸ νωρὶς ἄρχισε νὰ σβήνει. Ὁ ἕνας ἀπὸ τοὺς δυὸ μοναχοὺς πῆγε ἀμέσως ἔριξε λάδι καὶ μὲ ἕνα κουταλάκι σήκωσε τὴν μολυβήθρα ψηλὰ στὸ ποτήρι καὶ τότε τὸ καντήλι ἄναψε καὶ πάλι. Ὁ δεύτερος μοναχὸς πῆρε στὰ χέρια τοῦ μιὰ ἄσπρη λαμπάδα τῆς ἀναστάσεως ποὺ ὑπῆρχε δίπλα ἀκριβῶς στὸ καντήλι καὶ μου τὴν ἔδωσε. Ἐγω μὲ κάποιο δισταγμὸ στὴν ἀρχὴ ἀρνήθηκα, ἀλλὰ μετὰ ἀπὸ παραίνεση τοῦ μοναχοῦ τὴν πῆρα στὰ χέρια μου καὶ τότε ἀμέσως ἄναψε θαυματουργικά. Τὸ ἄλλο πρωὶ πληροφορήθηκα ἀπὸ τὴν σύζυγο τοῦ γιοῦ μου τὰ σχετικὰ μὲ τὴν ἐπέμβαση, ἡ ὁποία τελικὰ εἶχε ἐπιτυχία παρὰ τὴν μεγάλη δυσκολία ποὺ παρουσίαζε. Ἀλλὰ καὶ ὁ ἐγγονὸς μου (γιὸς τοῦ κυρίου ποὺ ἔκανε τὴν ἐπέμβαση) ὁ ὁποῖος εἶχε πάθει δηλητηρίαση τὴν ἴδια μέρα μεταφέρθηκε στὸ νοσοκομεῖο ἐπειγόντως σὲ δύσκολη κατάσταση. Μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν μεσιτεία τῶν ὁσίων Πατέρων καὶ οἱ δυὸ περιπτώσεις πῆγαν πολὺ καλά. Τὴν ἴδια μέρα πῆγα νὰ ἀνάψω ὅπως πάντα τὸ καντήλι τοῦ σπιτιοῦ μου. Τότε παρατήρησα ὅτι δίπλα ἀκριβῶς ἀπὸ αὐτὸ ὑπῆρχε ἕνα εἰκονάκι. Τὸ πῆρα στὰ χέρια μου καὶ ἀμέσως ἀναγνώρισα τοὺς δυὸ μοναχοὺς ποὺ εἶχα δεῖ στὸν ὕπνο μου . Ἦταν οἱ ὅσιοι Παρθένιος καὶ Εὐμένιος οἱ κτήτορες τοῦ Κουδουμᾶ. Χαρὰ μεγάλη καὶ εὐγνωμοσύνη γέμισε ἡ καρδιὰ μου γιὰ τὸ διπλὸ θαῦμα γιοῦ καὶ ἐγγονοῦ ποὺ ἔκανε καὶ ἀποκάλυψε ὁ Θεὸς στὴν ἀναξιότητά μου.» Ἡ κ. ΕΙΡ. Κ. κάτοικος Ἄσ, Ἡρακλείου Κρήτης ἀφηγεῖται: «Τὸ πρωινὸ κάποιας Δευτέρας ὁ γιὸς μας Μ. παρουσίασε ὑψηλὸ πυρετὸ καὶ εἰσήχθη στὸ ΠΕ.ΠΑ.ΓΝΗ (Πανεπιστημιακὸ Νοσοκομεῖο Ἡρακλείου). Οἱ γιατροὶ ἀνέφεραν ὅτι ἔχει ἐγκεφαλίτιδα καὶ μεταφέρθηκε ἐπιγόντος στὴν μονάδα ἐντατικῆς θεραπείας γιατί ἡ κατάσταση τοῦ ἦταν πολὺ ἐπικίνδυνη. Ὁ γιὸς μας παρέμεινε γιὰ ἕναν μήνα στὴν ἐντατικὴ τὸ διάστημα τῆς ὁποίας τρέξαμε σὲ κάθε ναὸ καὶ προσευχηθήκαμε σὲ κάθε ἅγιο ποὺ γνωρίζαμε. Στὸ τέλος καταφύγαμε στὴν μεγάλη μας βοήθεια καὶ παρηγοριά μας στὸ μοναστήρι τοῦ Κουδουμᾶ. Ἐκεῖ φτάναμε σχεδὸν κάθε μέρα καὶ καταθέταμε στὴν Παναγία μας καὶ τοὺς ἁγίους Πατέρες τὸ μεγάλο μας πόνο. Ὁ ἡγούμενος ἔφτασε στὸ νοσοκομεῖο καὶ σταύρωσε μὲ τὰ λείψανα τῶν ὁσίων πατέρων τὸ γιό μας ὁ ὁποῖος ἀπὸ τὴν ἴδια κιόλας ἡμέρα ἔδειξε νὰ ἀλλάζει ἡ κατάστασή του. Μετὰ ἀπὸ λίγες μέρες τὸν ἔβγαλαν ἀπὸ τὴν ἐντατικὴ καὶ παρέμεινε γιὰ ἕναν ἀκόμα μήνα στὸ νοσοκομεῖο, ἡ μετακίνηση τοῦ γινόταν μὲ ἀναπηρικὸ καροτσάκι. Ὅταν μετὰ βγήκαμε ἀπὸ τὸ νοσοκομεῖο πρώτη μας μέριμνα ἦταν νὰ πᾶμε στὴν μονὴ τοῦ Κουδουμᾶ γιὰ νὰ προσκυνήσει καὶ ὁ γιὸς μας. Φτάσαμε στὴν μονὴ καὶ πήγαμε τὸν γιό μας στὸ ναὸ γιὰ νὰ προσκυνήσει τὴν παναγία μας καὶ τῶν ὁσίους πατέρες ἡ κατάσταση τοῦ ἦταν ἀκόμα πάρα πολὺ δύσκολη, οἱ γιατροὶ εἶχαν πεῖ ὅτι χρειαζόταν ἀρκετὸς καιρὸς γιὰ νὰ γίνει ἴσως καλὰ τὸ παιδί. Τὸ θαῦμα ὅμως ἔγινε ἀνέλπιστα πιὸ γρήγορα. Τὴν τρίτη κιόλας μέρα ὁ Μ. περπάτησε. Οἱ γιατροὶ ἔμειναν μὲ τὸ στόμα ἀνοιχτὸ ὅταν ἀντίκρισαν τὸν Μ. Σήμερα μὲ τὴν χάρη τὴν Παναγίας μας τῆς Κουδουμιανῆς καὶ τὴν βοήθεια τῶν Ὁσίων Πατέρων μας ὁ Μ. εἶναι καλὰ καὶ ἔχει μία εὐτυχισμένη οἰκογένεια . &nbs&nbs  ΔΟΞΑ ΤΟΝ ΘΕΟ!» Ἡ κυρία Ε. Κ. διηγεῖται: «Ἡ κυρία Ε. Κ. ἀπὸ τὰ Κουφάλια Κιλκὶς εἶχε 12 χρόνια παντρεμένη καὶ δὲν εἶχε ἀποκτήσει κάποιο παιδί. Κάποια φορᾶ ἦρθε στὴν Κρήτη μαζὶ μὲ τὸν σύζυγό της γιὰ νὰ ἐπισκεπτοῦν μιὰ φιλική τους οἰκογένεια. Ἡ φιλική τους αὐτὴ οἰκογένεια, τοὺς παρότρυναν νὰ πᾶνε στὴν μονὴ τοῦ Κουδουμᾶ νὰ προσκυνήσουν καὶ νὰ προσευχηθοῦν στὴν Παναγία καὶ τοὺς Ὁσίους Πατέρες καὶ νὰ ἔχουν τὴν πεποίθηση ὅτι ὅλα θὰ πᾶνε καλὰ μὲ τὸ σοβαρὸ αὐτὸ πρόβλημα τὸ ὁποῖο ἐδῶ καὶ χρόνια τοὺς ἀπασχολοῦσε. Οἱ γιατροὶ τοὺς ὁποίους εἶχαν ἐπισκεφτεῖ τὰ τελευταῖα χρόνια ὅλοι τους εἶχαν ἀποκλείσει τὸ ἐνδεχόμενο νὰ κάνουν παιδί. Κι ὅμως οἱ προσευχὲς τῶν εὐλαβῶν αὐτῶν ἀνθρώπων ποὺ κατέφθασαν ἀπὸ τὸ Κιλκὶς ἕως τὸν Κουδουμὰ εἶχαν θαυμαστὰ ἀποτελέσματα. Σήμερα ὁ κύριος Σ. καὶ ἡ κυρία Ε. ἔχουν ἕνα χαρούμενο κοριτσάκι τὴν Μαρία ποὺ τὴν βάφτισαν καὶ στὴν Μονὴ Κουδουμά.» Ἐπίλογος θαυμάτων Τὰ θαύματα τῶν Ὁσίων Παρθενίου καὶ Εὐμενίου δὲν σταματοῦν ἐδῶ. Πλῆθος οἱ ἐπιστολὲς καὶ τηλεφωνήματα ποὺ καταφθάνουν κάθε ἡμέρα στὸ μοναστήρι καὶ ἀναφέρουν θαυματουργικὲς ἐπεμβάσεις τῶν Ἁγίων. Πόσες, ὅμως, εἶναι καὶ οἱ ἄλλες, οἱ ἄγραφες, ποὺ καθημερινὰ σημειώνονται στὶς δέλτους τῶν ψυχῶν τῶν ἀνωνύμων εὐλαβῶν προσκυνητῶν καὶ ὅλων ὅσοι μὲ θέρμη πίστεως ἐπικαλοῦνται τὴν ταχινὴ τοὺς μεσιτεία! Οἱ ὅσιοι Πατέρες ἀξιώθηκαν νὰ θαυματουργοῦν καὶ ὅσο ζοῦσαν, ἀλλά καὶ μετὰ τὴν ὀσιακὴ τοὺς κοίμηση. Ἔχουμε τὴ βεβαιότητα, ἀγαπητοί μου, ὅτι βρισκόμαστε ὑπό τήν προστασία τῶν θαυματουργῶν Ἁγίων, ποὺ κλίνουν «εὐήκα ὤτα» στὶς προσευχές μας καὶ δέν μας ἐγκαταλείπουν στὶς δυσκολίες τῆς ζωῆς μας. Ἃς ζητοῦμε πάντοτε τὴν ἀρραγῆ προστασία τοὺς λέγοντας: «Ἅγιοι Παρθένιε καὶ Εὐμένιε, πρεσβεύετε ὑπὲρ ἠμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν – Ἀμήν»! Διάδοση τῆς μνήμης τῶν Ὁσίων Πατέρων στὸν Ὀρθόδοξο κόσμο. Τὰ τελευταῖα ἔτη μετὰ τὴ διάδοση τῆς θαυματουργοῦ δράσεως τῶν Ὁσίων Πατέρων Παρθενίου καὶ Εὐμενίου ἡ μνήμη τοὺς διεδόθη ταχύτατα ἀνὰ τὸ ὀρθόδοξο χριστεπώνυμο πλήρωμα. Σὲ ὅλους σχεδὸν τοὺς συγχρόνους ἁγιογραφημένους ναοὺς εἰκονίζεται ὁ ἀσκητὲς Ὅσιοί του Κουδουμᾶ. Ἰδιαιτέρως, ὅμως, μὲ ναοὺς ἢ παρεκκλήσια τιμῶνται οἱ Ὅσιοι στὴν Ἱερὰ Μονὴ Ὁδηγήτριας, στήν Ἱερὰ Μονὴ Ἀπεζανῶν, στὴν ἐνορία Ἐσταυρωμένου Πόλεως Ἡρακλείου, στὴν ἐνορία Κεραμὲ Ρεθύμνης… Ἐντὸς Ἑλλάδος τιμῶνται ἰδιαίτερα οἱ Ὅσιοι, ὅπου ἔχουν δοθεῖ ἱερὰ λείψανα τῶν Ὁσίων, ὅπως στὸ Ἅγιον Ὅρος, Θεσσαλονίκη, Μυκῆνες Ἄργους, σὲ ἐνορίες τὸν Ἀθηνῶν, στὴν Θήβα, καθὼς σὲ Μονες, πόλεις και χωρία τῆς Κρήτης. Ἐκτὸς Ἑλλάδος μεγάλως τιμῶνται οἱ Ὅσιοι στὸ Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας, στὴν Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀμερικῆς, στὴν Ἀρχιεπισκοοπή Αὐστραλίας, καὶ ἀλλοῦ ὅπου ἔχουν ἐκτὸς Ἑλλάδος δοθεῖ Ι. λείψανά τους.

http://www.imkoudouma.gr/main/gr/biogagiwn4.php