«Μή φοβοῦ τό μικρόν ποίμνιον»!

Μέ τόν Σταυρό στό χέρι ναί!

Μέ σταυρωμένα χέρια, ΟΧΙ!

Ἀφιερωμένο 

στούς κλονισμένους τῇ πίστει ἀγωνιστές χριστιανούς,
ἀπό τίς προσωπικές προκλήσεις τους
καί ἀπό τίς προκλήσεις τῶν καιρῶν!

Ἡ πρόσκαιρη τούτη ζωή εἶναι ἕνα ταξίδι στό πέλαγος, ἄλλωτε ἥρεμο κι ἄλλωτε φουρτουνιασμένο, πού ἀναζητᾶ τό ἀπάνεμο λιμάνι τῆς κατάπαυσης ἀπό κάθε κίνδυνο.Τό λιμάνι γιά κάθε Χριστιανό εἶναι ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ καί ἡ μακαρία αἰωνιότητά της.

Ἡ νηνεμία καί ὁ οὔριος ἄνεμος τῶν εὐνοϊκῶν καταστάσεων κάνοντας αὐτό τό ταξίδι, δέν εἶναι μιά μόνιμη κατάσταση. Ἀντίθετα, ἐναλλάσσονται μέ μπουρίνια καί τυφῶνες πειρασμῶν, δοκιμασιῶν καί θλίψεων πού ξεσηκώνονται κάθε λίγο, προκαλούμενα ἀπό τά πάθη μας, ἀπό τόν διάβολο μέ τά ὄργανά του κι ἀπό τίς μέριμνες τοῦ κόσμου. Ὅμως ὁ Κύριος μᾶς προετοίμασε: “Διά πολλῶν θλίψεων δεῖ ὑμᾶς εἰσελθεῖν εἰς τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ” (Πραξ. 4,22). Ὁ "καλός καπετάνιος στήν φουρτοῦνα φαίνεται", λέει σοφά ὁ λαός μας. Ἄν δέν κυβερνήσουμε σωστά τήν ζωή μας, πῶς θά φτάσουμε στήν Βασιλεία;...

Κι ὅπως λοιπόν ἕνα καράβι κλυδωνίζεται σάν καρυδότσουφλο στά λυσσασμένα κύματα, πολλές φορές θά δοκιμαστεῖ  ἡ πίστη  ὅλων μας λίγο ἤ πολύ καί εἴτε θά κλονιστεῖ καί θά βουλιάξει (μή γένοιτο!), εἴτε θά παλέψει ἀνδρείως μέ τά κύματα ὅσες φορές χρειαστεῖ καί θά βγεῖ νικήτρια! Τό καράβι μπορεῖ νά εἶναι ἡ προσωπική μας ζωή, μπορεῖ νά εἶναι ἡ Πατρίδα μας, μπορεῖ νά εἶναι ἡ Ἐκκλησία μας πού χτυπιέται ἀπ' τούς ἀόρατους καί ὁρατούς ἐχθρούς της, μπορεῖ νά εἶναι ὅλος ὁ κόσμος. Ὅλα αὐτά εἶναι κατά διαστήματα!