Μ. Δευτέρα - Του θαύματος της ξηρανθείσης ακάρπου Συκής

Μ. Δευτέρα - Του θαύματος της ξηρανθείσης ακάρπου Συκής μνείαν ποιούμεθα

Καρποφόροι

«Και ουδέν εύρεν εν αυτή ει μη φύλλα μόνον»
(Ματθ. κα' 18 - 22)

Ένα πρωινό, ο Χριστός πείνασε. Και πλησιάζοντας στο δρόμο μια συκιά, ανεζήτησε σύκα. Όμως, φύλλα μόνο βρήκε. Και η καταδίκη της ξηρασίας ήλθε να πλήξη το άκαρπο δένδρο.

Και συ αδελφή ψυχή, με δένδρο μοιάζεις μέσα στο περιβόλι της Δημιουργίας του Θεού.

Ήλθε πολλές φορές κοντά σου ο Ουράνιος Περιβολάρης.

Σε πότισε με τη θεία Χάρι.

Σε λίπανε με την απέραντη αγάπη Του.

Σε κλάδεψε με την στοργική Του παιδαγωγία.

Και τώρα, πεινασμένος για την σωτηρία σου, έρχεται να βρη τον «καρπό».

Ψάχνει κάτω από τα φύλλα της τυπολατρείας σου μήπως βρη τον καρπό της μετανοίας σου. Μα τα κλαδιά σου υπερήφανα υψωμένα δεν έχουν τίποτα να του προσφέρουν.

Ξαναψάχνει μήπως λάθεψε.

Αναζητά δάκρυα κατανύξεως! Ερευνά για σκιρτήματα καρδίας!

Φτωχή ψυχή! Τόση ακαρπία!

Και η καταδίκη της αιωνίου σου ξηρασίας σε αναμένει.

Αγία και Μεγάλη Εβδομάς
Σκέψεις και Πόθοι
Εκδόσεις "Ορθόδοξος Κυψέλη" Θεσσαλονίκη